Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Kulesza

Protokolant: sekretarz sądowa Irmina Bartochowska

po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2015 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

z udziałem zainteresowanych A. D., (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w L.

o uznanie, że wstrzymanie dostaw energii elektrycznej było nieuzasadnione

na skutek odwołania (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. od Decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 10 września 2013 r. nr (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od powoda (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Hanna Kulesza

Sygn. akt XVII AmE 112/13

Decyzją nr (...) z dnia 10 września 2013 r., na podstawie art. 8 ust 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne , po rozpatrzeniu wniosku A. D. (zwanego dalej „Zainteresowanym") z dnia 28 lutego 2013 r., Prezes Urzędu Regulacji Energetyki postanowił stwierdzić , że dokonane przez (...) S.A. z siedzibą w R.(zwaną dalej „Powodem"), przy udziale (...) S.A. z siedzibą w L. , wstrzymanie dostaw energii elektrycznej , w okresie od 07 listopada 2012r. do 8 listopada 2012r.do lokalu zainteresowanego położonego w miejscowości J. przy ulicy (...) było nieuzasadnione.

Od powyższej decyzji Powód wniósł odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, wnosząc o jej zmianę w całości i stwierdzenie, że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej w dniu 7 listopada 2012 r. do obiektu Zainteresowanego przy ul. (...) w J. nie było nieuzasadnione. Zaskarżonej decyzji Powód zarzucił:

1.  naruszenie art. 139 § 1 kpc przez jego bezpodstawne zastosowanie do powoda nie będącego sądem ani organem władzy publicznej i wymaganie aby dla skuteczności doręczenia przesyłka zawierająca oświadczenie wiedzy powoda awizowana była dwukrotnie;

2.  naruszenie § 14 ust. 1 w zw. z 38 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 stycznia 2004 r. w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych przez jego wybiórczą wykładnię ograniczającą się do oceny § 14 ww. Rozporządzenia i bezpodstawne uznanie, ze w powszechnym obiegu pocztowym wymagane jest dla skuteczności doręczenia zastępczego dwukrotne awizowanie przesyłki zawierającej oświadczenia wiedzy powoda;

3.  naruszenie art. 61 kc przez jego błędną wykładnię i bezpodstawne uznanie, że materialnoprawne oświadczenie wiedzy powoda dotarło do zainteresowanego później niż w chwili pierwszego doręczenia.

Wskazując na powyższe zarzuty, powód wniósł o :

-

zmianę zaskarżonej decyzji i stwierdzenie , że wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej w dniu 07 listopada 2012r. do obiektu zainteresowanego A. D. w J. przy ul. (...) nie było nieuzasadnione ;

-

zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Energia elektryczna była dostarczana do lokalu zainteresowanego - A. D. na podstawie umowy sprzedaży energii elektrycznej nr (...) z dnia 17 lutego 1999r. , mającej charakter umowy kompleksowej. (k. 26 akt admin.)

W dniu 5 października 2012 roku sprzedawca wystosował do odbiorcy energii, w trybie art. 6 ust. 3 a ustawy Prawo energetyczne, wezwanie do zapłaty zaległych należności za energię elektryczną na kwotę 498,30zł. W treści wezwania sprzedawca wezwał odbiorcę do uregulowania zaległych oraz bieżących należności , w dodatkowym terminie dwóch tygodni liczonym od dnia , w którym zaistniała możliwość zapoznania się treścią wezwania , nie później jednak niż do dnia 25.10.2012r. (k. 35 akt adm.)

Wezwanie zostało przesłane przesyłką poleconą , która po dwukrotnej awizacji (10 października 2012r. i 17 października 2012r.), w dniu 25 października 2012r. została zwrócona do nadawcy z adnotacją „ zwrot do nadawcy z powodu nieodebrania w terminie". (adnotacja na kopercie - k.37 akt adm.)

Przesyłka pocztowa zawierająca wezwanie do zapłaty została zwrócona na adres (...)

(...) SA. w dniu 09.12.2012r. (wyjaśnienia powoda k.59)

Wobec braku zapłaty ww. zaległości Powód - (...) SA. w dniu 29 października 2012 r. wystawił zlecenie wstrzymania dostaw energii elektrycznej do nieruchomości Zainteresowanego, które w tym samym dniu zostało przekazane do (...) SA. (k. 38 akt adm.)

W dniu 7 listopada 2012 r. pracownicy (...) SA. wstrzymali dostawy

energii elektrycznej do nieruchomości Zainteresowanego. Po opłaceniu przez

Zainteresowanego zaległości wynikających z ww. wezwania do zapłaty, w dniu 8 listopada

2012 r. dostawy energii elektrycznej zostały wznowione.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w toku

postępowania administracyjnego powołane wyżej, które nie budziły wątpliwości co do ich

prawdziwości a także nie były kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 6 ust. 3 a ustawy - Prawo energetyczne stanowi, iż wstrzymanie dostaw energii elektrycznej może nastąpić gdy:

1. odbiorca zwleka z zapłatą za pobraną energię elektryczną albo świadczone usługi co najmniej miesiąc po upływie terminu płatności;

2.  został uprzednio powiadomiony na piśmie o skutkach nieuregulowania należności tj. wstrzymaniu dostaw energii oraz zamiarze wypowiedzenia umowy;

3.  został mu wyznaczony dodatkowy, dwutygodniowy termin do zapłaty zaległych i bieżących należności.

Przesłanki określone w przepisie art. 6 ust 3 a tej ustawy muszą być spełnione łącznie, by powiadomienie wywołało właściwy skutek prawny. Z samej treści przepisu wynika, że w chwili wstrzymania dostarczania energii odbiorca musi pozostawać w zwłoce przez okres co najmniej miesiąca, a ponadto od chwili doręczenia powiadomienia do czasu wstrzymania musi upłynąć dodatkowy 2-tygodniowy termin wyznaczony w powiadomieniu.

Należy zaznaczyć, że wprowadzenie wskazanego wyżej przepisu miało na celu zapobieżenie dowolnemu kształtowaniu zasad wstrzymywania dostaw energii i stanowić miało jednocześnie charakter gwarancyjny i równoważący wobec silnej pozycji przedsiębiorców energetycznych. Dostęp do energii elektrycznej ma dla ustawodawcy znaczenie zasadnicze, zaś jego wstrzymanie może nastąpić jedynie w ściśle określonych wypadkach uregulowanych w ustawie, której przepisy winny być interpretowane ściśle. Wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej rodzić może bardzo znaczące konsekwencje dla odbiorcy i stąd przedsiębiorstwo energetyczne realizując przyznane przez ustawodawcę uprawnienie (możliwość wstrzymania dostarczania energii elektrycznej wobec istnienia po stronie odbiorcy zaległości w opłatach) ma obowiązek wypełnienia określonej w przepisach prawa procedury w celu skutecznej realizacji tego uprawnienia.

W powiadomieniu, o którym mowa w przepisie art. 6 ust 3 a ustawy - Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo oświadcza, iż wstrzyma dostawy energii elektrycznej i wypowie umowę, jeżeli odbiorca nie ureguluje zaległości w wyznaczonym terminie. Nie może budzić więc wątpliwości, że początek biegu dwutygodniowego terminu wyznaczonego odbiorcy zgodnie z procedurą z art. 6 ust. 3a tej ustawy do uiszczenia zaległych lub bieżących należności uzależniony jest od momentu, w którym za skuteczne należy uznać złożenie powyższego oświadczenia. Przepisy ustawy zastrzegają dla powiadomienia odbiorcy energii formę pisemną .Nie określają natomiast w jakiej formie pismo informujące o możliwości wstrzymania dostaw energii elektrycznej ma zostać odbiorcy doręczone. W doktrynie utrwalone zostało stanowisko , że każda forma doręczenia powiadomienia odbiorcy jest dopuszczalna. Do stwierdzenia doręczenia nie jest konieczne wysłanie potwierdzenia za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Niewątpliwie wykorzystanie w tym celu przesyłki poleconej jest wystarczające do wykazania , że powiadomienie zostało odbiorcy doręczone.

Przepis art. 61 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła się zapoznać z jego treścią. Z powyższego wynika ,że w sprawie składania oświadczenia woli kodeks cywilny przyjął teorię doręczenia , według której dla przyjęcia , że oświadczenie woli zostało złożone innej osobie jest chwila dojścia treści tego o świadczenia do wiadomości tej osoby. Ze względu na interes i bezpieczeństwo obrotu oraz ułatwienia dowodowe domniemywa się , iż adresat zapoznał się z treścią oświadczenia ,gdy doszła do niego w taki sposób , iż powzięcie o nim wiadomości stało się możliwe. Art. 61 nie wymaga aby adresat faktycznie zapoznał się z jego treścią . Decydujące jest to ,że istniała możliwość zapoznania się.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego prezentowany jest pogląd dopuszczający możliwość stosowania do składania oświadczeń woli w sferze prawa materialnego tzw. doręczenia zastępczego, przy czym nie ulega wątpliwości, iż skuteczność takiego doręczenia może być stosowana także do oświadczeń wiedzy. ( patrz : wyrok SN z dnia 20 stycznia 2004 r. II CK 358/02.)

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż powód nie wykazał zachowania trybu określonego w art. 6 ust 3 a ustawy poprzez wykazanie , że wezwanie odpowiadające określonym w tym przepisie wymogom dotarło do odbiorcy energii w sposób umożliwiający zapoznanie się z jego treścią i że wstrzymanie dostaw energii nastąpiło po upływie dwutygodniowego terminu udzielonego odbiorcy na uregulowanie należności.

Powiadomienie , o którym mowa w art. 6 ust 3 a zostało nadane na adres zainteresowanego przesyłką rejestrową i nie zostało odebrane w terminie przez adresata. W tej sytuacji wobec braku bezpośredniego potwierdzenia odbioru powiadomienia przez odbiorcę należało zastosować instytucję doręczenia zastępczego ustalając moment , od którego rozpoczyna bieg dodatkowy czternastodniowy termin , po upływie którego dostawca energii elektrycznej może wstrzymać dostawy.

Zgodnie z treścią art. 139 kpc , odnoszącego się do instytucji doręczenia zastępczego, w razie niemożności doręczenia pismo przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego należy złożyć w placówce tego operatora, umieszczając zawiadomienie o tym w drzwiach mieszkania lub w oddawczej skrzynce pocztowej ze wskazaniem gdzie i kiedy pismo pozostawiono oraz pouczenie , że należy je odebrać w terminie siedmiu dni od dnia umieszczenia zawiadomienia . W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu , czynność zawiadomienia należy powtórzyć. Taki sam tryb i termin odbioru przesyłki rejestrowanej przewiduje §14 ust 1 w zw z §38ust 1 i ust 3 pkt2 Rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 9 stycznia 2004 r. w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych.(Dz.U.2004.5.34)

W związku z powyższym w ocenie sądu Prezes URE prawidłowo przyjął w zaskarżonej decyzji , że wezwanie z dnia 5 października 2012r. zostało skutecznie doręczone zainteresowanemu w dniu 24 października 2012r tj. po upływie 14 dni od daty pierwszej awizacji przesyłki. Konsekwencją powyższego było prawidłowe ustalenie przez Prezesa , że dodatkowy dwutygodniowy termin , o którym mowa w przepisie art. 6 ust 3a ustawy Prawo energetyczne wyznaczony na dokonanie zapłaty za energie elektryczną upłynął z dniem 7 listopada 2012r. Ponieważ wstrzymanie dostaw nastąpiło w dniu 7 listopada2012r. tj. ostatniego dnia dodatkowego terminu wyznaczonego na dokonanie zapłaty należało uznać je za nieuzasadnione ponieważ tego dnia zainteresowany mógł jeszcze w świetle art. 6 ust 3a uiścić zaległą należność za odebraną energię.

Zatem w dniu 8 listopada 2012 r. Powód najwcześniej miał możliwość odłączyć dostawy energii elektrycznej do nieruchomości Zainteresowanego. Czyniąc to już w dniu 7 listopada 2012 r. przy udziale (...) S.A. Powód nie dopełnił wymogu określonego w art. 6 ust. 3 a ustawy - Prawo energetyczne.

Ponadto należy zaznaczyć, że Powód w sposób niewłaściwy wyznaczył dwutygodniowy termin na uregulowanie należności, wskazując konkretną datę, w której ma nastąpić płatność, tj. 25 października 2012 r. podczas gdy istotna jest data otrzymania wezwania , od której biegnie dwutygodniowy termin na dokonanie zapłaty.

Takie wyznaczenie momentu, w którym zaktualizuje się prawo Powoda do wstrzymania dostaw prądu, nie może być uznane za prawidłowe wyznaczenie dwutygodniowego terminu i nie spełnia wymogów, o których mowa w powołanym przepisie ustawy .

Uchybienie procedurze , o której mowa w art. 6 ust. 3 a ustawy - Prawo energetyczne, skutkuje orzeczeniem o uznaniu wstrzymania dostaw energii za nieuzasadnione.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 479 ⁵³ §1 kpc odwołanie należało oddalić nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia .

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie 98 kpc.