Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 284/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K. (1)

w okresie od 27 listopada 2012 roku do dnia 25 stycznia 2021 roku w W., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla (...) sp. z o.o., wprowadził w błąd Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie K. K. (2) oraz Z. F. (1) co do istnienia wierzytelności opiewającej na kwotę 440 000 złotych wobec (...) sp. z o.o. w ten sposób, że:

w dniu 27 listopada 2012 roku posługując się stwierdzającą nieprawdę umową przelewu wierzytelności pomiędzy (...) Usługi (...) i (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o. oraz wyrokiem nakazowym II C 460/10 zaopatrzonym w klauzulę wykonalności na rzecz (...) Ltd. (...) sp. z o.o., który stwierdzał istnienie wierzytelności, która została już spłacona, podstępnie wyłudził poświadczenie nieprawdy przez Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w postaci klauzuli wykonalności w ten sposób, że przedstawił te dokumenty z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz (...) sp. z o.o. w postępowaniu II Co 50/12, które było kontynuowane za sygn. akt II Co 2/13, a następnie użył wskazanego wyżej dokumentu, który zawierał wyłudzenie poświadczenia nieprawdy w postaci wyroku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla (...) sp. z o.o. wprowadził w błąd co do istnienia wierzytelności Z. F. (1) i doprowadził go w dniu 16.10.2013 roku do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 150 000 złotych jako ceny za cesję 50% nieistniejącej wierzytelności, a następnie podstępnie wyłudził w dniu 10 lutego 2014 roku poświadczenie nieprawdy w postaci klauzuli wykonalności przedstawiając wyżej wskazane dokumenty w toku postępowania II Co 3/14 Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie,

a następnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w dniu 22 lutego 2016 roku skierował do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Południe, przed którym użył jako tytułu wykonawczego wyroku Sądu Okręgowego II C 460/10 z podstępnie wyłudzonymi klauzulami wykonalności wydanymi w postępowaniach II Co 2/13 i II Co 3/14, czym wprowadził go w błąd co do istnienia wierzytelności i podstaw do wszczęcia i prowadzenia postępowania egzekucyjnego Km 184/16 przeciwko (...) sp. z o.o. i usiłował doprowadzić (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, które jednak nie nastąpiło z uwagi na brak majątku spółki, to jest brak przedmiotu nadającego się do popełnienia czynu, a następnie w celu uzyskania korzyści majątkowej dla (...) sp. z o.o. usiłował wprowadzić w błąd Sąd Okręgowy w Warszawie co do istnienia wierzytelności oraz spełnienia warunków odpowiedzialności subsydiarnej przewidzianej w art. 299 k.s.h. poprzez użycie dokumentów, w których podstępnie wyłudzono poświadczenie nieprawdy opisanych powyżej oraz postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego (...), polegające na przedłożeniu ich wraz z pozwem przeciwko E. K. (1) i L. W. (1), które to dokumenty stwierdzały istnienie wierzytelności, która w rzeczywistości wygasła wskutek jej zapłaty, a przez to usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. K. (1) i L. W. (1) w kwocie 469 900 złotych, przy czym czyn ten nie wszedł w fazę dokonania z uwagi na ujawnienie przed sprawcą faktu prowadzenia postępowania karnego, w toku którego zabezpieczono dowody wskazujące na fikcyjność dochodzonych roszczeń, a co za tym idzie, brak możliwości skutecznej realizacji przestępnego zamiaru, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. L. (1) był urodzonym w Polsce w 1930 roku obywatelem (...). Przez około 30 lat jego stałym miejscem pobytu i centrum życiowym były Stany Zjednoczone (USA), Stan F.. Tam założył pierwszą rodzinę, miał syna P. L. (1), który z kolei posiada 6 dzieci (wnuków K. L.). Podczas pobytu w USA, K. L. zgromadził z nieustalonych źródeł kilkumilionowy majątek, w tym nieruchomości w W.. W 2003 roku, K. L. wrócił do Polski i osiedlił się w W. na stałe. W tym czasie cierpiał już na liczne choroby osób w podeszłym wieku.

W 2005 roku K. L. poznał L. W. (1) (urodzoną w (...) roku), z którą nawiązał bliską relację. L. W. (1) posiada córkę E. K. (1) ze związku z P. K., którą K. L. traktował jak własną córkę. Dnia 26.01.2006 r., L. W. i K. L. wzięli ślub w USA. Po powrocie do W., na co dzień, nie mieszkali razem z uwagi na własne potrzeby i przyzwyczajenia, to była ich wspólna decyzja. Po zawarciu małżeństwa rozpoczęli wspólnie prowadzić działalność gospodarczą - kilka firm, mniej lub bardziej udanych interesów, w tym 10.03.2006 r. założyli (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Małżonkowie wspólnie ustalili, że K. L. z konta prywatnego wpłaci na rachunek bankowy Spółki tytułem pożyczki kwotę 440.000 PLN, co też uczynił 27.07.2006 r. Następnie, małżeństwo chcąc przeznaczyć ww. kwotę na inny cel inwestycyjny, wypłaciło ją z rachunku bankowego Spółki w transzach różnej wysokości, nie precyzując tytułu, z powrotem na prywatne rachunki bankowe.

W dniu 19.01.2007 r. K. L. wraz z L. W. rozszerzyli wspólność majątkową małżeńską, zawierając umowę przed notariuszem M. K. w kancelarii przy ul. (...). K. L. wprowadził do majątku wspólnego m. in. nieruchomości nabyte przed zawarciem małżeństwa.

Dnia 31.01.2008 r. małżeństwo L. przed notariuszem M. K. wniosło aportem do Spółki niezabudowaną nieruchomość położoną w (...) W. w Dzielnicy W. - stanowiącą działki gruntu oznaczone nr ewidencyjnymi: (...), o powierzchni 2 hektary 5549 m ^{( 2)} wpisanej do księgi wieczystej nr KW (...). L. W. objęła 100% udziałów w Spółce wskutek darowizny od K. L..

Mniej więcej pod koniec 2008 roku/początek 2009 roku, K. L., mając wówczas lat 79-80 wraz z żoną i E. K. poznali J. K. (w niesprecyzowanych w niniejszej sprawie okolicznościach). Mężczyźni w pierwszych latach znajomości pozostawali bliskimi przyjaciółmi. J. K. oferował K. L. swoją pomoc i wsparcie w codziennych sprawach z uwagi na wiek i stan zdrowia K. L.. J. K. wiedział, że K. L. był człowiekiem majętnym, który zgromadził majątek mieszkając w USA. J. K. był wówczas i nadal jest przedsiębiorcą specjalizującym się w obrocie wierzytelnościami i ich egzekucji.

Pozwem w bliżej nieokreślonej dacie 2009 roku, L. W. złożyła do Sądu Okręgowego w Warszawie wniosek o unieważnienie umowy pożyczki zawartej rzekomo w 2005 roku między K. L. i J. K. na kwotę 80.000 PLN, w której zapisano hipotekę przymusową do kwoty 8.000.000 PLN na nieruchomości (...) sp. z o.o. W pozwie wskazała, że nie było takiej możliwości, żeby mężczyźni znali się w tym czasie i zawarli umowę takiej treści, poza tym K. L. był wówczas bardzo majętnym człowiekiem. Sprawa prowadzona była pod sygn. akt XXIV C 588/09. Dnia 21.05.2009 r. Sąd postanowieniem ustanowił zabezpieczenie polegające na wpisaniu do księgi wieczystej nieruchomości należącej do (...) sp. z o.o. (KW (...)) zakazu zbywania i obciążania działek wchodzących w skład wskazanej nieruchomości.

Przyjaźń mężczyzn sprawiła, że w małżeństwie L. przestało układać się i małżonkowie oddalili się od siebie. L. W. zarzucała J. K. jego znaczną ingerencję w sprawy jej rodziny, w szczególności majątkowe. Uważała, że J. K. nastawia L. L. przeciwko niej, chcąc pozbawić starszego, chorego człowieka majątku. Żona miała wątpliwości co do prawdziwych intencji J. K. i jej zdaniem mąż pozostawał pod jego negatywnym wpływem.

Pismem z dnia 15.08.2009 r., K. L. wezwał (...) sp. z o.o. do zwrotu pożyczki w kwocie 440.000 PLN wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28.07.2006 r. do dnia zapłaty, wskazując, by Spółka dokonała zwrotu na rachunek bankowy jego wierzyciela J. K..

W międzyczasie, dnia 21.09.2009 r. K. L. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, zwrócił się do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie z wnioskiem o pozbawienie małżonka samodzielnego zarządu majątkiem wspólnym. Sprawa prowadzona była pod sygnaturą akt IV RNs 519/09. K. L. nie stawiał się na posiedzenia, w jego imieniu występował pełnomocnik. Kolejno, pismem z dnia 11.01.2010 r. cofnął ten wniosek wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, nie podając powodu. W związku z tym, postanowieniem ww. Sądu z dnia 13.01.2011 r. umorzono postępowanie.

Wobec braku zapłaty przez Spółkę (...), pismem z dnia 30.09.2009 r., K. L. działający przez pełnomocnika, zwrócił się do Sądu Okręgowego w Warszawie z pozwem przeciwko (...) sp. z o.o. o zapłatę kwoty 440.000 PLN wraz z ustawowymi odsetkami tytułem zwrotu pożyczki oraz zwrot kosztów procesu. W pozwie wskazano niewłaściwy adres Spółki, tj. Al. (...) (...), (...)-(...) W. (błędnie widniejący w KRS), gdyż siedziba spółki znajdowała się na w/wym. ulicy ale w W. – W., co stronom tego postępowania było wiadome. Sprawa ostatecznie została zarejestrowana pod sygn. II C 460/10.

Dnia 26.03.2010 r. K. L., reprezentowany przez pełnomocnika, wytoczył przed Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. powództwo przeciwko L. W. o ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej. Sprawa toczyła się pod sygn. akt IV Rc 177/10. K. L. nie stawiał się od początku procesu, natomiast po wezwaniu K. L. do osobistego stawiennictwa na rozprawę, K. L. działając przez pełnomocnika złożył do sądu pismo o wycofaniu powództwa wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, wskazując na zawarcie ugody, której nie przedłożono do pisma. Postępowanie zostało umorzone 10.01.2011 r.

Testamentem notarialnym z dnia 28.06.2010 r., sporządzonym przed A. K., notariuszem w W. za Rep. (...), poddając testament prawu Stanu N., K. L. powołał do całości spadku w udziałach po 1/8 części:

- J. L., córkę P. i W.,

- R. L. (1), syna P. i W.,

- A. L., syna P. i W.,

- R. L. (2), córkę P. i W.,

- P. L. (2), syna P. i W.,

- K. L., córkę P. i W.,

- J. K. (1), syna H. i L.,

- P. L. (3), swojego syna.

Jednocześnie oświadczył, że wydziedzicza swoją żonę L. W., ponieważ wówczas uważał, że żona uporczywie nie dopełniała obowiązków rodzinnych, upokorzyła go, okłamywała i oszukała, nie poinformowała o swojej kryminalnej przeszłości, podstępem wyprowadziła cały majątek z jego majątku osobistego a później wspólnego małżeńskiego, zostawiła go bez środków do życia i nigdy nie mógł liczyć na jej pomoc. Wykonawcą testamentu ustanowił J. K., któremu z tytułu wykonania testamentu, przyznał wynagrodzenie w wysokości 20.000 PLN miesięcznie.

W dniu 23.08.2010 r., K. L. scedował na rzecz (...) LTD (...) (...) sp. z o.o. (“MIO-FINANCE”), reprezentowaną przez J. K. - ówczesnego Prezesa Zarządu wierzytelność w kwocie 440.000 PLN, stanowiącą przedmiot sprawy sygn. II C 460/10.

Tego samego dnia, w Ambasadzie Stanów Zjednoczonych w W., K. L. sporządził dokument zatytułowany „Testament”, w którym oświadczył, że do całości spadku powołuje po 1/7 spadku:

- J. L., córkę P. i W.,

- R. L. (1), syna P. i W.,

- A. L., syna P. i W.,

- R. L. (2), córkę P. i W.,

- P. L. (2), syna P. i W. ,

- K. L., córkę P. i W.,

- J. K. (1), syna H. i L..

Ponadto oświadczył, że wydziedzicza swoją żonę L. W.. Wykonawcą testamentu ustanowił J. K., któremu z tytułu wykonania testamentu, przyznał wynagrodzenie w wysokości 20.000 PLN miesięcznie. Dokument został sporządzony pismem komputerowym, a następnie podpisany przez K. L. i przez świadka J. K., których tożsamość i własnoręczność podpisów poświadczył wicekonsul USA w W.. Świadkiem przy składaniu testamentu był J. K..

Dzień później, tj. 24.08.2010 r. K. L. trafił do szpitala w ciężkim stanie, gdzie przeszedł bardzo poważną operację w związku z wykrytym nowotworem. K. L. szpital opuścił w dniu 18.10.2010 r.

Na rozprawie w sprawie o sygn. II C 460/10 dnia 02.11.2010 r. stawiła się jedynie pełnomocnik K. L., reprezentant (...) sp. z o.o. nie stawił się, natomiast w protokole widnieje informacja o braku wiadomości o doręczeniu wezwania na to posiedzenie.

Wyrokiem zaocznym z dnia 10.11.2010 r. w sprawie o sygn. akt II C 460/10, Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie zasądził od (...) sp. z o.o. na rzecz K. Ł. kwotę 440 000 PLN wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 28.07.2006 r., zwrot opłaty od pozwu w wysokości 22.000 PLN oraz zwrot poniesionych kosztów procesu wynoszących 7.217 PLN. Nadano wyrokowi w pkt 1 rygor natychmiastowej wykonalności (“ wierzytelność”).

Wnioskiem z dnia 26.11.2010 r. J. K., działając we własnej osobie w imieniu (...) zwrócił się do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi w sprawie o sygn. akt II C 460/10, w związku z przejściem uprawnień umową z dnia 24.08.2010 r. Do wniosku J. K. załączył: wyrok zaoczny z dnia 10.11.2010 r. i umowę przelewu wierzytelności. (...) miała ustanowioną hipotekę przymusową w ramach zabezpieczenia spłaty tej wierzytelności do kwoty 440.000 PLN na nieruchomości (...) sp. z o.o.

W dniu 31.12.2010 r. J. K. osobiście i K. L., za którego działała adw. A. G. (K. L. był nieobecny podczas spotkania) złożyli pisemne oświadczenia z notarialnie poświadczonymi podpisami. J. K. oświadczył m. in. o zrzeczeniu się roszczeń i wycofaniu wszelkich pozwów wraz ze zrzeczeniem się roszczenia wobec L. W. oraz reprezentowanych przez nią spółek: (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., oraz wniósł o umorzenie postępowań egzekucyjnych prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie o sygn. (...) oraz (...). Z kolei K. L. oświadczył m. in. o cofnięciu wszelkich pozwów wraz ze zrzeczeniem się roszczenia względem L. W..

Tego samego dnia, działająca na rzecz K. L. pełnomocnik zawarła z L. W. umowę majątkową małżeńską sporządzoną przed asesorem notarialnym, zastępcą notariusza A. K., w wyniku której K. L. stał się jedynym właścicielem (...) sp. z o.o., do której należała nieruchomość (K. L. był nieobecny podczas zawierania umowy). W wyniku podziału majątku, K. L. przypadła cała Spółka wraz z nieruchomością.

Ponadto, 31.12.2010 r. między J. K. reprezentującym (...) sp. z o.o., a K. L. działającym przez pełnomocnika przed asesorem notarialnym, zastępcą notariusza A. K., została zawarta umowa przeniesienia własności nieruchomości z (...) sp. z o.o. na rzecz K. L. (K. L. był nieobecny).

W związku z tym, że mimo upływu czasu małżeństwo L. nie mogło dojść do porozumienia, w dniu 16.02.2011 r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o sygn. akt III C 403/09 orzekł rozwód między L. W. a K. L.. W trakcie postępowania rozwodowego świadkiem był m. in. J. K..

W bliżej nieokreślonej dacie, J. K. i K. L. nawiązali kontakt z R. S. i zaoferowali jej sprzedaż jednej z działek na nieruchomości (...) sp. z o.o. Następnie, w dniu 15.06.2011 r. doszło między J. K., działającym w imieniu (...) sp. z o.o., K. L. a R. S. (2) do zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży części nieruchomości nr KW (...) - a dokładnie działki oznaczonej numerem (...) o pow. 0,7515 ha, wolnej od praw osób trzecich, za cenę 600.000 PLN. W umowie wskazano, m. in., że:

§ 1 - W dziale IV powołanej wyżej księgi wieczystej wpisane są:

hipoteka przymusowa w kwocie 440.000 PLN na rzecz (...) LTD (...) (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., tytułem zabezpieczenia wierzytelności o zwrot należności objętej tytułem wykonawczym,

§ 3 - Strony postanawiają, że:

2. R. S. (2) zobowiązuje się względem J. K. i K. L. zapłacić:

w dniu dzisiejszym kwotę 10.000 PLN,

w terminie do dnia 20.06.2011 r. kwotę 90.000 PLN

w dobro rachunku bankowego (...) LTD (...) (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. nr (...), tytułem spłaty wierzytelności zabezpieczonej hipoteką przymusową w kwocie 440.000 PLN opisaną w § 1 tego aktu,

5. przy zawarciu umowy przyrzeczonej sprzedający zobowiązują się przedłożyć:

oświadczenie (...) LTD (...) (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., z podpisem notarialnie poświadczonym, wyrażające zgodę na wykreślenie z działu IV księgi wieczystej KW nr (...) hipoteki przymusowej w kwocie 440.000 PLN wpisanej na rzecz Spółki, tytułem zabezpieczenia wierzytelności o zwrot należności objętej tytułem wykonawczym.

Ww. umowa została zawarta przed asesorem notarialnym, zastępcą notariusza A. K. w W..

W dniu 15.07.2011 r., przed asesorem notarialnym, zastępcą notariusza A. K. w W., doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej - umowy sprzedaży nieruchomości - działki na nieruchomości nr KW (...), oznaczonej numerem (...) o pow. 0,7515 ha, wolnej od praw osób trzecich, za cenę 600.000 PLN, w której zapisano m. in.:

§ 1 - W dziale IV powołanej wyżej księgi wieczystej wpisane są:

hipoteka przymusowa w kwocie 440.000 PLN na rzecz (...) LTD (...) (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., tytułem zabezpieczenia wierzytelności o zwrot należności objętej tytułem wykonawczym,

Przy akcie okazano:

4) zgodę (...) LTD (...) (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na wykreślenie z działu IV księgi wieczystej KW nr (...) hipoteki przymusowej w kwocie 440.000 PLN wpisanej na rzecz Spółki, tytułem zabezpieczenia wierzytelności o zwrot należności objętej tytułem wykonawczym, z podpisem notarialnie poświadczonym w kancelarii tutejszej w dniu dzisiejszym za nr Rep. (...)

§ 8 Na podstawie niniejszego aktu, prawomocnego postanowienia sądu, zgody

wierzyciela oraz wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej, Strony wnoszą do Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa, XV Wydział Ksiąg Wieczystych o:

2. wykreślenie w dziale IV księgi wieczystej KW nr (...) hipoteki przymusowej w kwocie 440.000 PLN wpisanej na rzecz (...) LTD (...) (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (Rep. (...)).

Całość kwoty w wysokości 600 000 PLN została przez R. S. przelana – zgodnie z umową przedwstępną sprzedaży nieruchomości na konto M. (...), a w umowie przyrzeczonej sprzedaży z dnia 15.07.2011 r. K. L. i J. K. oświadczyli, że otrzymali od kupującej całą cenę 600 000 PLN i jej odbiór pokwitowali.

W dniu 29.07.2011 r., J. K. sprzedał spółkę (...) po cenie nominalnej udziałów synom swoich znajomych - P. i R. G. (1). Spółka ta w chwili sprzedaży nie posiadała żadnego majątku. Nabywcy kupili ją, aby rozpocząć prowadzenie własnej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług poligraficznych. Zmianie uległa nazwa spółki na (...) (...) (“ (...)).

Około października 2011 r. K. L. zorientował się, że intencje J. K. wobec niego nie były szczere i że J. K. miało chodzić jedynie o przejęcie jego majątku. W związku z tym, w dniu 7.03.2012 r. K. L. złożył J. K. oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczeń woli złożonych J. K. w szeregu umów zawartych w formie aktu notarialnego, wskazując na błąd wywołany podstępnie przez J. K., zaburzenia czynności psychicznych i niedołęstwo, pozorność umowy pożyczki (na kwotę 80.000 PLN), groźby wyrzucenia z mieszkania przy Al. (...) oraz nieważność wskazanych czynności na podstawie art. 58 k.c.

L. W. była Prezesem Zarządu (...) sp. z o.o. do dnia 6.03.2012 r.

W dniu 27.11.2012 r. J. K., działając w imieniu (...) sp. z o.o. zawarł z (...) (następcą prawnym (...)) umowę cesji całości wierzytelności wynikającej z wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 10.11.2010 r., w sprawie o sygn. akt II C 460/10 za kwotę 6.000 PLN wiedząc, że wierzytelność w dniu 15.07.2011 r. została spłacona w wysokości co najmniej 440 000 PLN. Następnie, tego samego dnia J. K. wystąpił do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi w sprawie II C 460/10 na rzecz (...) sp. z o.o. Do wniosku J. K. załączył: odpis wyroku zaocznego z dn. 10.11.2010 r. w sprawie sygn. II C 460/10, umowę przelewu wierzytelności z dn. 27.11.2012 r., pomijając umowę sprzedaży nieruchomości z dnia 15.07.2011 r. oraz otrzymanie ceny sprzedaży.

W pierwszej sprawie dotyczącej nadania klauzuli wykonalności wyrokowi z dnia 10.11.2010 r. o sygn. akt II Co 50/12, wniosek J. K. działającego w imieniu (...) sp. z o.o. został w dniu 27.12.2012 r. oddalony z uwagi na to, że J. K. nie wykazał, aby następcą prawnym (...) była spółka (...).

Następnie, po złożeniu przez J. K. prawidłowych dokumentów, lecz nadal bez przedkładania umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15.07.2011 r., postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 29.01.2013 r. w sprawie o sygn. akt II Co 2/13 nadano klauzulę wykonalności ww. wyrokowi.

W dniu 16.10.2013 r. J. K. zawarł ze Z. F. (1) umowę cesji 50% całości wierzytelności przysługującej (...) sp. z o.o. wobec (...) sp. z o.o. W zamian za wskazany udział, uzyskał od Z. F. kwotę 150 000 PLN. Z. F. był wówczas przekonany, że otrzymał określony procent całości wierzytelności myśląc, że wszystko jest w porządku z wierzytelnością, bowiem J. K. zapewniał go w treści rozmów, iż wierzytelność jest wolna od wszelkich roszczeń. Następnie, Z. F. uzyskał klauzulę wykonalności postanowieniem w sprawie o sygn. II Co 3/14 z dnia 10 lutego 2014 r. Do wniosku dołączono umowę przelewu wierzytelności z dn. 16.10.2013 r., pomijając odpis umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15.07.2011 r.

Postanowieniem ww. Sądu z dnia 10.02.2014 r. w sprawie o sygn. akt II Co 3/14 nadano klauzulę wykonalności punktom 1 i 2 wyroku zaocznego z dnia 10.11.2010 r. w sprawie o sygn. akt II C 460/10.

W połowie 2014 r. K. L. skontaktował się z byłą żoną L. W. i poprosił o pomoc. Mówił, że boi się “tych ludzi”. Byli małżonkowie zaczęli spędzać wspólnie czas, a następnie 15.12.2014 r. w USA ponownie zawarli związek małżeński.

Po powrocie do żony, K. L. podjął szereg kolejnych czynności w celu wycofania się z umów zawartych pod wpływem J. K.. M. in. złożył w Sądzie Okręgowym w Warszawie pozew o ustalenie nieważności umowy pożyczki na kwotę 80.000 PLN rzekomo zawartej z J. K. w 2005 r. (kiedy jeszcze go nie znał) Postępowanie prowadzone było pod sygn. akt I C 1247/14 i zakończyło się oddaleniem powództwa, lecz nie z tego powodu, że umowa pożyczki faktycznie została zawarta w 2005 r., lecz z tego powodu, że powód (K. L.) nie wykazał interesu prawnego w ustaleniu nieważności umowy pożyczki. (k.275-280)

Dnia 10.12.2014 r., przed notariuszem K. L. powołał do całości spadku L. W.. Ponadto, wydziedziczył swojego syna P. Ł.. Testament został poddany prawu polskiemu, jako prawu miejsca zamieszkania testatora.

W testamencie notarialnym z dnia 14.01.2015 r., K. L. odwołał testament notarialny z dnia 10.12.2014 r. i powołał do całości spadku swoją żonę. Jednocześnie K. L. wydziedziczył swojego syna P. Ł. oraz jego wszystkie dzieci. Testament został poddany prawu polskiemu jako prawu miejsca zamieszkania testatora.

Tego samego dnia K. L. złożył w formie aktu notarialnego oświadczenie, w którym wskazał, że „J. K. doprowadził swoimi działaniami do rozpadu małżeństwa z L. W. i częściowego podziału majątku przy rozwodzie. W 2009 r., gdy K. L. bardzo ciężko chorował, J. K. wykorzystał jego słabość, tzn. bardzo złą kondycję fizyczną i psychiczną i podsunął mu do podpisu kilka dokumentów, m.in. umowę pożyczki na kwotę 80.000 zł, którą rzekomo mu pożyczył. Na skutek dalszych działań J. K. zaczął on przejmować majątek K. L. w postaci nieruchomości, oszczędności, emerytury. Nie przewidział jednak, że mimo ciężkiej choroby nowotworowej K. L. uda się przeżyć i będzie usiłował wyjaśnić matactwa i oszustwa, których ten dopuścił się na jego szkodę.” Zgodnie z treścią oświadczenia, na dzień jego złożenia, wartość strat K. L. miała przekraczać kwotę kilkunastu milionów złotych.

Testamentem notarialnym z dnia 12.03.2015 r., K. L. odwołał testament z dnia 14.01.2015 r. oraz powołał do całości spadku E. K.. Ponadto, wydziedziczył swojego syna P. Ł. oraz wszystkich jego dzieci. Testament został podpisany przez K. Ł. poprzez złożenie tuszowego odcisku palca. Forma podpisu była podyktowana występującymi w tym dniu trudnościami ze złożeniem przez K. L. własnoręcznego podpisu, spowodowanymi trzęsieniem się rąk, wywołanych chorobą (...) oraz wzmożonym stresem związanym ze sporządzaniem aktu notarialnego.

W dniu 08.04.2015 r. K. L. udzielił pełnomocnictwa adwokatowi do reprezentowania jego osoby w postępowaniu toczącym się z jego powództwa przeciwko J. K. przed Sądem Okręgowym w Warszawie za sygn. akt XXIV C 161/15.

W dniu 19.04.2015 r. K. L. zmarł z przyczyn zdrowotnych.

J. K. w dniu 22.02.2016 r. skierował do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Południe K. D. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Do wniosku załączył: tytuł wykonawczy w postaci wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie sygn. akt II C 460/10 z klauzulami wykonalności wydanymi w postępowaniach o sygn. akt: II Co 2/13 i II Co 3/14. Postępowanie egzekucyjne toczyło się pod sygn. akt (...) przeciwko (...) sp. z o.o. Postanowieniem z dnia 23.06.2017 r. ww. Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne, bowiem egzekucja okazała się bezskuteczna.

E. K. wytoczyła powództwo przeciwko L. W., R. (...) sp. z o.o. (Z. F.) o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym przed Sądem Rejonowym dla Pragi-Południe w Warszawie, sygn. akt VII C 2146/18. Postępowanie dotyczyło nieruchomości (...) sp. z o.o.

Postanowieniem tego Sądu z dnia 23.12.2019 r., sygn. akt VII C 2146/18 udzielono E. K. zabezpieczenia powództwa w ten sposób, że zarządzono dokonanie w dziale III ksiąg wieczystych o nr (...) wpisu ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu sygn. VII C 2146/18.

Wiedząc o spłacie wierzytelności co najmniej do kwoty 440.00 PLN, później również o udzielonym na rzecz E. K. zabezpieczeniu (postanowienie z dnia 23.12.2019 r., VII C 2146/18), w dniu 22.06.2020 r. J. K. wraz z Z. F., w imieniu których działał profesjonalny pełnomocnik, wnieśli pozew na podstawie art. 299 k.s.h. przeciwko E. K., uznając ją za spadkobierczynię K. L. i L. W., jako byłej Prezes Spółki (...) w czasie powstania wierzytelności, o zapłatę całości wierzytelności wynikającej w wyroku II C 460/10. Z. F. działał w pełnym zaufaniu do J. K., że wierzytelność istnieje i jest w pełni wymagalna.

W dniu 21.01.2021 r., Z. F. otrzymał informację od swojego pełnomocnika, że zakupiona przez niego od J. K. wierzytelność nie istnieje w związku z czym, tego samego dnia, Z. F., działający jako prezes spółek (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o., powołując się na toczące się postępowanie z powództwa E. K. o sygn. Akt VII C 2146/18, pisemnie wezwał J. K. do udziału w postępowaniu i przedstawienia twierdzeń/dowodów, które wykażą bezzasadność roszczenia E. K. (J. K. odebrał pismo z datą 21.01.2021 r.).

W dniu 27.01.2021 r. pełnomocnik J. K. i Z. F., działając w ich imieniu, za ich wiedzą i zgodą, cofnął powództwo przeciwko L. W. i E. K..

Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa z dnia 27.05.2021 r., sygn. akt II C 2054/20, stwierdzono nieważność m. in. nabycia na wyłączną własność przez K. L., na podstawie umowy o podział majątku z dn. 31.12.2010 r., Rep. (...), wchodzące wcześniej w skład majątku wspólnego 100 udziałów o wartości nominalnej 500 zł każdy w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o.

Dnia 13.01.2022 r. w związku z tym, że:

„ 1) dnia 16 października 2013 roku (...) Sp. z o. o. zawarła umowę przelewu wierzytelności ze Z. F. (1) dotyczącą połowy należności wynikającej z wyroku zaocznego z dnia 10 listopada 2010 roku wydanego przez Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w sprawie: IIC 460/10;

2) postanowieniem z dnia 10 lutego 2014 roku Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, w sprawie: II Co 3/24 nadał klauzulę wykonalności co uprawniało Wierzyciela do dochodzenia należności w zakresie połowy należności objętej wyrokiem zaocznym z dnia 10 listopada 2010 roku wydanym przez Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w sprawie: II C 460/10;

3) w dniu 22 czerwca 2020 roku Strony wniosły do Sądu Okręgowego w Warszawie, XX Wydział Gospodarczy pozew o zapłatę przeciwko byłym i obecnym członkom Zarządu spółki (...) Sp. z o.o. (KRS: (...)), tj. Pani L. W. (1) oraz Pani E. K. (1) o zapłatę kwot. wskazanych pkt 1) powyżej oraz kosztów prowadzonych postępowań egzekucyjnych (sygn. akt; XX GC 731/20);

4) w wyniku prowadzonego postępowania sądowego, o którym mowa powyżej ustalono, iż wierzytelność dochodzona tym postępowaniem nie istnieje i została zaspokojona w całości już przed nabyciem jej części przez Pana Z. F. (1) na podstawie umowy cesji z dnia 26 października 2013 roku;

5) mając na uwadze treść pkt 4) powyżej w dniu 11 lutego 2021 roku w/w postępowanie sądowe przed Sądem Okręgowym w Warszawie zostało umorzone na skutek złożenia przez Strony oświadczenia o cofnięciu pozwu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia;

6) Dłużnik zwrócił się do Wierzyciela w miesiącu marcu 2021 roku z propozycją ustalenia zasad rozliczenia wszelkich zobowiązań związanych z bezskutecznością zawartej umowy cesji”.

Z. F., jako wierzyciel zawarł z (...) sp. z o.o. - dłużnikiem, porozumienie w sprawie rozliczenia należności, w której w § 1 wprost strony wskazały, że „ W związku ze stwierdzeniem nieistnienia wierzytelności objętej umową cesji z dnia 16 października 2013 roku obejmującej połowę należności wynikającej z wyroku zaocznego z dnia 10 listopada 2010 roku wydanego przez Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w sprawie II C 460/10 Strony zgodnie oświadczają, iż łączne zobowiązanie pieniężne Dłużnika wobec Wierzyciela z tytułu wad prawnych zawartej umowy cesji wynosi 264.588,50 zł (słownie: dwieście sześćdziesiąt cztery tysiące pięćset osiemdziesiąt osiem złotych 50/100), co Dłużnik niniejszym przyznaje i potwierdza”.

Po zawarciu ww. umowy, J. K. do początku 2024 roku regulował należności Z. F. w transzach po 3.000 PLN miesięcznie. Uiścił 24 transze po 3.000 PLN, czyli w sumie 72.000 PLN.

częściowo wyjaśnienia J. K.

947v-948

zeznania L. W.

243-247, 729v-733v 856-858

zeznania E. K.

210-213, 733-733v

zeznania R. S.

408-409, 764-765v

zeznania R. G.

396-397, 496-497, 762v-763

zeznania P. G.

399-400, 763-764

zeznania Z. F.

402-403, 672-675

zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa wraz z załącznikami

1-75

umowa majątkowa małżeńska Rep (...)

780-783v

wyciąg z rachunku walutowego USD, złotówkowego osobistego K. L. i złotówkowego (...) sp. z o.o. oraz umowy rachunku bankowego

770v-776

KW (...)

77-90

protokół zajęcia ruchomości w sprawie (...) z dn. 13.06.2009 r.

795

wydruki z akt sprawy o sygn. XXIV C 588/09

777-777v

potwierdzenie dokonania przez K. L. przelewu na konto (...) sp. z o.o. w kwocie 440.000 PLN

778v

pozew w sprawie o sygn. akt II C 460/10

778

dokumenty załączone przez R. S.:

- skarga K. L. z dn. 16.03.2010 r. na orzeczenie referendarza z dn. 24.02.2010 r.

- potwierdzenia przesyłek

411-413

dokumenty dot. stanu zdrowia K. L.

779

oświadczenie J. K. i K. L. z dn. 31.12.2010 r. o zrzeczeniu się roszczeń i wycofaniu pozwów wobec L. W.

787-790

umowa przeniesienia własności nieruchomości z (...) sp. z o.o. na rzecz K. L., Rep (...)

791-793v

wydruki ze sprawy rozwodowej małżeństwa L. o sygn. akt: III C 403/09

905-925

dokumenty ze sprawy sądowej o pozbawienie małżonka zarządu, IV Rc 177/10

930-957

akta sprawy IV Rc 177/10, akta sprawy IV RNs 519/09, akta sprawy III C 403/09

dołączone do akt głównych

oświadczenie z dn. 15.07.2011 r. - zgoda (...) sp. z o.o. na wykreślenie hipoteki

384

oświadczenie K. L. z dn. 7.03.2012 r. o uchyleniu się od skutków prawnych z załącznikami

811-813

Umowa o przelew wierzytelności z dnia 27.11.2012 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

484

protokół oględzin akt:

- II C 460/10

- II Co 71/10

- II Co 2/13

- II Co 3/14

386-387

protokół z oględzin akt II Co 50/12

479-495v

pozew z dn. 22.01.2013 r. (...) sp. z o.o. przeciwko K. L. o nakaz zapłaty kwoty 70.300 PLN, I C 247/13

810-810v

Protokół oględzin akt sprawy II Co 3/14 wraz z pozostałymi dokumentami w sprawie nadania klauzuli wykonalności na rzecz Z. F.

300, 301-302, 340-357

Odpis postanowienia Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dn. 29.01.2013 r. w sprawie o sygn. akt: II Co 2/13 (dot. klauzuli na rzecz (...) sp. z o.o.)

305-306

wyrok SO w Warszawie z 12.02.2015 r. wraz z uzasadnieniem w sprawie K. L. przeciwko J. K., w sprawie sygn. akt I C 1247/15 o ustalenie

275-280

KRS:

- (...) sp. z o.o.

- (...) sp. z o.o.

- (...) sp. z o.o.

91-122

oględziny akt sprawy o sygn. IX K 1349/20 Sądu Rejonowego w Gliwicach wraz z wydrukami z akt

417-476

notarialnie sporządzony testament z dnia 12.03.2015 Rep. (...)

219-221

kserokopia opinii sądowo – psychiatryczno-neurologicznej do sprawy spadkowej sygn. akt: I Ns 778/15

222-237v

kserokopia akt egzekucji (...) dot. wierzyciela Z. (...) sp. z o.o. przeciwko (...) sp. z o.o.

133-209

kserokopia dokumentacji w sprawie Sądu Rejonowego Praga-Południe w Warszawie, sygn. akt: VII C 2146/18

238-240

dokumenty dot. postępowania przed SO w Warszawie, sygn. akt: XX GC 731/20

282 - 293, 299, 308 - 310

Pismo z dn. 21.01.2021 Z. F. w imieniu (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o. do J. K. o dokonanie ustalenia w KW (...)

281-281v

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa, sygn. akt II C 2054/20

794

porozumienie z dn. 13.01.2022 r. w sprawie rozliczenia należności miedzy J. K. a Z. F.

844-846

wykaz spraw sądowych dot. J. K.

784-786

Brak jest podstaw do kwestionowania poczytalności J. K. w czasie zarzucanego mu czynu. Nie zachodzą wobec niego okoliczności wskazujące na brak zdolności rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem, ani na ograniczenie tych zdolności w znacznym stopniu.

J. K. nie był dotychczas karany.

KRK

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

J. K. (1)

w dniu 5 września 2021 roku w S. na ul. (...) w ruchu lądowym, znajdując się w stanie nietrzeźwości (I wynik badania 1,34 promila alkoholu etylowego we krwi) prowadził pojazd mechaniczny, tj. samochód osobowy marki C. (...) nr rej. (...), tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 5 września 2021 roku dyżurny KMP w S. dostał zgłoszenie o nietrzeźwym kierowcy kierującym pojazdem C. (...) nr rej. (...). Na miejsce został wysłany patrol policji, który dokonał zatrzymania pojazdu na stacji (...) przy ul. (...) w S.. Kierującym pojazdem okazał się J. K. (1), który odmówił badania alkomatem.

W związku z odmową badania alkomatem, J. K. (1) został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) w S., gdzie poddano go badaniu krwi na zawartość alkoholu. I wynik badania wyniósł 1,34 promila alkoholu etylowego we krwi.

Przesłuchany w charakterze podejrzanego J. K. odmówił składania wyjaśnień.

Brak jest podstaw do kwestionowania poczytalności J. K. w czasie zarzucanego mu czynu. Nie zachodzą wobec niego okoliczności wskazujące na brak zdolności rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem, ani na ograniczenie tych zdolności w znacznym stopniu.

J. K. nie był karany.

zeznania J. S.

576-578, 855v- 856

sprawozdanie z badania krwi

547-548

protokół pobrania krwi

549-549v

KRK

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. K. (1)

Czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

J. K. (1) robił interesy z K. L. (1).

J. K. (1) był przekonany do stycznia 2021 r., że wierzytelność zasądzona wyrokiem zaocznym Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w dniu 10 listopada 2010 r. w sprawie II C 460/10 istnieje i należy do spółki (...).

wyjaśnienia oskarżonego

947v-948

ekspertyza (...)

939-946

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

częściowo wyjaśnienia J. K. (1)

Sąd dał wiarę oskarżonemu tylko w zakresie, w którym wskazywał, że:

- znał K. L.

- wykonywał wiele czynności notarialnych, prowadził działalność z zakresu windykacji należności z wieloma osobami

- w postępowaniach przed sądami i innymi organami był z reguły reprezentowany przez profesjonalnych pełnomocników

- pozew przeciwko L. W. (1) i E. K. (1) został cofnięty wraz ze zrzeczeniem się roszczenia

bowiem były zgodne z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, tj. zeznaniami świadków i dowodami z dokumentów.

zeznania pokrzywdzonej L. W. (1)

Zeznania pokrzywdzonej - żony K. L. należało uznać za wiarygodne, spójne i konsekwentne. Okoliczność, że świadek była związana ze sprawą bardzo emocjonalnie, zarzucała oskarżonemu rozpad małżeństwa oraz utratę znacznego majątku, chowała do niego urazę, zatem jej interpretacja faktów była czasami subiektywna, nacechowana negatywnymi emocjami, to jednak powyższe okoliczności, w realiach niniejszej sprawy nie wskazywały na to aby celowo konfabulowała czy składała świadomie fałszywe zeznania. Przeciwnie, Sąd uznał, że jej zeznania są szczere, konsekwentne, gdyż znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, w zeznaniach świadków: E. K., Z. F., R. S. oraz w dowodach ze zgromadzonych dokumentów. Jej zeznania były ważne dla odtworzenia stanu faktycznego.

Zeznania tego świadka pozwoliły odtworzyć stan faktyczny w zakresie:

- okoliczności zawiązania relacji a następnie przebiegu małżeństwa z K. L. do czasu poznania J. K. i po jego poznaniu

- wpłacenia kwoty 440.000 PLN z rachunku prywatnego na rachunek (...) sp. z o.o., a następnie wypłacenie tej kwoty w transzach,

- założenia i działalności (...) sp. z o.o.,

- okoliczności nawiązania przez K. L. relacji z J. K.

- postępowań cywilnych, w których ona i jej córka brały udział, w tym w związku z wierzytelnością sporną w niniejszej sprawie,

- braku wiedzy o decyzjach męża podjętych w czasie znajomości z J. K. i negatywnego wpływu J. K. na decyzje męża, w szczególności w zakresie spraw finansowych i majątkowych

- powrotu K. L. do małżeństwa i wycofywania się przez niego z zawartych umów i podjętych decyzji pod wpływem J. K.

- podejmowanych przez nią działań w celu odzyskania majątku.

zeznania pokrzywdzonej E. K. (1)

Zeznania pokrzywdzonej - córki L. W., należało uznać za wiarygodne, gdyż są spójne, jasne, logiczne i konsekwentne, a także korespondujące ze zgromadzonym materiałem dowodowym. Pokrzywdzona znała wprawdzie najważniejsze informacje dotyczące niniejszej sprawy ze słyszenia, w szczególności od matki, jednak jej depozycje co do wiarygodności nie budziły wątpliwości. Co więcej, z uwagi na to, że jest spadkobierczynią K. L., od kilku lat sama bierze udział w dochodzeniu roszczeń i postępowaniach sądowych, co dodatkowo uwiarygadnia twierdzenia ze słyszenia. Jej zeznania przyczyniły się do odtworzenia stanu faktycznego w zakresie:

- wpłacenia kwoty 440.000 PLN z rachunku prywatnego na rachunek (...) sp. z o.o., a następnie wypłacenie tej kwoty,

- obrót i losy wierzytelności w kwocie 440.000 PLN - jej depozycje potwierdzają zeznania świadków: L. W., Z. F., R. S. oraz dokumenty zgromadzone w sprawie,

- toczących się z jej udziałem postępowań cywilnych, w tym spadkowych

- razem z matką nie miały wiedzy co do decyzji jakie podejmował K. L. odnośnie majątku, w szczególności dotyczącego (...) sp. z o.o. mimo, że L. W. była jej właścicielem, odkąd zaprzyjaźnił się z oskarżonym,

- w sprawie cywilnej sygn. akt XX GC 731/20, J. K. uznał E. K. za spadkobierczynię, podczas gdy w innym postępowaniu – spadkowym zakwestionował testament, na mocy którego E. K. odziedziczyła cały majątek po K. L..

zeznania pokrzywdzonego Z. F. (1)

Pokrzywdzony jest znajomym oskarżonego, zakupił od niego ½ wierzytelności orzeczonej wyrokiem zaocznym w sprawie sygn. II C 460/10. Zeznania świadka są wiarygodne, konsekwentne i spójne. Świadek opowiedział o:

-

okolicznościach nabycia zarówno spornej nieruchomości (w tym przedstawienie kopii oświadczenia K. L. o zrzeczeniu się roszczeń co do nieruchomości (...) sp. z o.o.), jak i innych wierzytelności, w tym ½ wierzytelności ze sprawy II C 460/10 i zwrócił uwagę, że nie widział wszystkich dokumentów dotyczących losów wierzytelności II C 460/10, późniejszego pozwu w tej sprawie też nie, ponieważ ufał zarówno J. K., jak i swojemu pełnomocnikowi,

-

wskazał, że wykupił tylko ½ wierzytelności, bowiem J. K. zobowiązał się (i tak też potem czynił), wyegzekwować wierzytelność; po tym, jak egzekucja wierzytelności nie przynosiła skutku, ponaglał J. K., który wprawdzie oferował zwrot pieniędzy, ale nadal namawiał Z. F. by ten nie rezygnował, bo te pieniądze są pewne,

-

o okolicznościach, w jakich uzyskał informację, że wierzytelność nie istnieje i o procesach wytoczonych przez L. W. i E. K. w celu odzyskania majątku; o nieistnieniu wierzytelności dowiedział się od pełnomocnika, który doradził wycofanie pozwu przeciwko L. W. i E. K. zatem cały ten czas J. K. zatajał rzeczywisty status prawny wierzytelności.

Świadek potrafił w sposób jasny i logiczny wytłumaczyć niewielkie rozbieżności w zeznaniach złożonych przez niego w postępowaniu przygotowawczym, jak i tych przed Sądem. Sąd nie miał podstaw aby podważyć zeznania Z. F. i uznać, że relacjonuje zdarzenia niezgodnie z prawdą, intencjonalnie, świadomie wprowadzając Sąd w błąd aby polepszyć swoją sytuację procesową.

Zeznania świadków: P. i R. G.

Dowód stanowią zeznania świadków będących znajomymi oskarżonego J. K.. Zeznania co do zasady są wiarygodne, świadkowie nie pamiętali wielu szczegółów, chociaż Sąd w toku postępowania miał wrażenie, że celowo zasłaniali się niepamięcią. Świadkowie zeznawali na temat okoliczności zapoznania się z J. K., zakupu od J. K. spółki (...) sp. z o.o., którą następnie przebranżowili na działalność poligraficzną, zmieniając również nazwę na (...) (...). Świadek R. G. (3) mimo podpisania umowy cesji z dn. 27.11.2012 r. wierzytelności objętej wyrokiem w sprawie II C 460/10, konsekwentnie zarówno przed organem ścigania, jak i przed sądem twierdził, że nie miał wiedzy co do istnienia wierzytelności objętej ww. wyrokiem, nadto nie pamiętał okoliczności jej zawarcia. Wskazał ponadto, że działalność, na poczet której zakupili spółkę od J. K., nie powiodła się i nie świadczyła usług, wobec czego sprzedali spółkę kolejnemu kontrahentowi.

Zeznania świadków we wskazanym wyżej zakresie korespondują ze sobą, jak również z dokumentami w postaci umowy dot. zakupu spółki (...), cesji wierzytelności, protokołu oględzin akt IX K 1349/20 Sądu Rejonowego w Gliwicach.

Zeznania świadka R. S. (2)

Zeznania świadka są wiarygodne albowiem są spójne, logiczne i rzeczowe. Świadek w dniu 15.07.2011 r. zakupiła część nieruchomości (...) sp. z o.o. Świadek zrelacjonowała o:

-

kontakcie z K. L. i J. K. co do sprzedaży nieruchomości

-

okolicznościach zawarcia umowy przedwstępnej i przyrzeczonej i zawartych w niej obciążeniach

-

okolicznościach zapłaty kwoty 600.000 PLN, w tym na konto (...) LTD (...) (...) sp. z o.o.

Zeznania znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, w szczególności z podpisanymi aktami notarialnymi oraz dowodami zapłaty za nieruchomość.

pisemne zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa wraz z załącznikami, m.in. w postaci aktów notarialnych, dokumentów komorniczych, kserokopii z akt spraw sądowych, pozwu przeciwko L. W. i E. K.

Dokumenty autentyczne, w tym urzędowe, stanowiące podstawę dokonanych przez Sąd ustaleń faktycznych, jako miarodajny materiał dowodowy, korespondujące z zeznaniami świadków: L. W. (1), E. K. (1), Z. F. (1).

umowa majątkowa małżeńska (...)

Dowód wiarygodny, autentyczny, sporządzony przez uprawnioną osobę – notariusza, na okoliczność rozszerzenia wspólności majątkowej między L. W. a K. L. (włączenie do wspólności majątku sprzed zawarcia małżeństwa), jak również na okoliczność bliskich stosunków między małżonkami.

wyciąg z rachunku walutowego USD, złotówkowego osobistego K. L. i złotówkowego (...) sp. z o.o. oraz umowy rachunku bankowego

Dokumenty w postaci wydruków z rachunków bankowych wraz z wyliczeniami jakie kwoty, kiedy zostały wpłacone i wypłacone, wiarygodne, autentyczne i niekwestionowane przez strony. Stanowią dowody na okoliczność sytuacji majątkowej K. (...) sp. z o.o., dokonywanych transakcji finansowych na przedstawionych rachunkach oraz dokonywanych wypłat z konta spółki (...) sp. z o.o.

KW (...)

Dowód stanowi wydruk treści księgi wieczystej nr (...) stan na dzień 26.08.2020 r. dot. spornej niezabudowanej nieruchomości położonej w W. w dzielnicy W. należącej niegdyś do (...) sp. z o.o.

Jest to dowód na okoliczność stanu prawnego ww. nieruchomości. Dowód wiarygodny, autentyczny.

protokół zajęcia ruchomości w sprawie (...) z dn. 13.06.2009 r.

Dokument wiarygodny, sporządzony przez uprawniony organ, niekwestionowany przez strony. Dotyczy jednej z egzekucji prowadzonej przez J. K. przeciwko K. L..

Wydruki z akt sprawy o sygn. XXIV C 588/09

Dowody wiarygodne, stanowiące część akt sprawy sądowej. Dowody na okoliczność postępowania wytoczonego przez L. W. przeciwko K. L. i J. K. o unieważnienie umowy pożyczki zawartej rzekomo w 2005 r. między J. K. i L. L. na kwotę 80.000 PLN, kiedy to w/wym. jeszcze się nie znali.

potwierdzenie dokonania przez K. L. przelewu na konto (...) sp. z o.o. w kwocie 440.000 PLN

Dowód wiarygodny, niezakwestionowany przez strony. Stanowi wydruk potwierdzający dokonanie przez K. L. przelewu środków w wysokości 440.000 PLN z prywatnego rachunku bankowego na konto Spółki (...) (jest to kwota następnie dochodzona w postępowaniu sygn. II C 460/10).

kopie dokumentów z akt sprawy sygn. II C 460/10

Dowody z akt sprawy, wiarygodne, autentyczne, na okoliczność powstania spornej wierzytelności. Z dokumentów wynika, że adwokat w imieniu K. L. zwróciła się do Sądu z pozwem przeciwko (...) sp. z o.o. o zapłatę kwoty 440.000 PLN wraz z ustawowymi odsetkami tytułem zwrotu pożyczki oraz zwrot kosztów procesu. W pozwie wskazano błędny adres Spółki, tj. Al. (...) (...) (...)-(...) W. (błędnie widniejący w KRS). Spółka (...) miała bowiem siedzibę przy tej ulicy ale w W. - W.. Dokumenty dowodzą również, że w dniu 10.11.2010 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie wydał wyrok zaoczny w sprawie sygn. II C 460/10, w którym zasądził na rzecz K. L. kwotę 440.000 PLN od (...) sp. z o.o. na rzecz K. L. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dn. 28.07.2006 r., koszty procesu oraz zwrot opłaty od pozwu.

Dokumenty załączone przez R. S.:

- skarga K. L. z dn. 16.03.2010 r. na orzeczenie referendarza z dn. 24.02.2010 r.

- potwierdzenia przesyłek

Dokumenty wiarygodne, niekwestionowane przez strony. Stanowią przede wszystkim skargę K. L. na orzeczenie referendarza z dn. 24.02.2010 r. o uwzględnieniu wniosku o zmianę właściciela i uwzględnienie wniosku o odłączenie księgi wieczystej dot. uprzedniego przeniesienia własności nieruchomości Rep (...). Dokumenty dotyczące stosunków majątkowych i relacji pomiędzy małżonkami L. W. i K. L..

dokumentacja dot. stanu zdrowia K. L.

Dowód wiarygodny, autentyczny, sporządzony przez uprawnionych lekarzy. Stanowi o hospitalizacji i przeprowadzonej u K. L. operacji w okresie od 24.08.2010 r. do 18.10.2010 r. Świadczy również o tym, że K. L. trafił do szpitala w ciężkim stanie zdrowia mimo, że dzień wcześniej 23.08.2010 r. scedował na rzecz (...) LTD (...) (...) sp. z o.o., reprezentowanej przez J. K. (ówczesnego Prezesa Zarządu) rzekomą wierzytelność w kwocie 440.000 PLN, stanowiącą przedmiot sprawy II C 460/10, jak również sporządził testament, w którym spadkobiercą ustanowił m.in. J. K..

oświadczenie J. K. i K. L. z dn. 31.12.2010 r. o zrzeczeniu się roszczeń i wycofaniu pozwów wobec L. W.

Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony. Dowód na okoliczność relacji panujących pomiędzy małżonkami L. W. i K. L. w 2010 r., jak również czynnego udziału oskarżonego w decyzjach podejmowanych przez K. L..

umowa przeniesienia własności nieruchomości z (...) sp. z o.o. na rzecz K. L., Rep (...)

Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony, sporządzony przez uprawnionego notariusza, przyczynił się do odtworzenia stanu faktycznego. Dowód na okoliczność:

- przeniesienia własności nieruchomości przez działającego w imieniu (...) sp. z o.o. J. K. na rzecz K. L. - nieruchomości należącej do spółki (...) sp. z o.o.

- K. L. nie brał osobistego udziału przy przenoszeniu własności nieruchomości

- przeniesienia własności dokonano tego samego dnia, w którym doszło do rozdzielności majątkowej między małżonkami L. W. i K. L.

- wartość nieruchomości określono na kwotę 8.000.000 PLN

- w KW nieruchomości widniało zabezpieczenie o zakazie zbywania i obciążania nieruchomości w związku ze sprawą sygn. XXIV C 588/09. Powyższy dowód również na okoliczność przejmowania majątku K. L. i L. W. przez oskarżonego.

wydruki ze sprawy rozwodowej małżeństwa L. o sygn. akt III C 403/09

Dokumenty wiarygodne, stanowią wydruki z akt sprawy rozwodowej L. W. z K. L.. Dowody te dostarczyły informacji w przedmiocie procesu rozwodowego małżonków, w tym istniejących pomiędzy małżonkami relacji, stosunków majątkowych, znajomości z J. K. i jego roli w tym postępowaniu.

dokumenty ze sprawy sądowej o rozdzielność majątkową IV Rc 177/10

Dokumenty wiarygodne, niekwestionowane przez strony, stanowią wydruki z akt sprawy wytoczonej w 2009 roku przez K. L. przeciwko L. W. o ustanowienie przez sąd rozdzielności majątkowej. Wynika z niej m. in., że:

- K. L. ani razu nie stawił się osobiście na sprawę, w jego imieniu występował pełnomocnik,

- Po wezwaniu przez sąd K. L. do osobistego stawiennictwa, jego pełnomocnik przesłała pismo o cofnięciu powództwa z uwagi na zawartą ugodę, której kopii nie załączono do akt tamtejszej sprawy,

- W związku z cofnięciem powództwa – umorzono postępowanie.

Warto w tym miejscu wskazać, że tożsama sytuacja miała miejsce również w sprawie IV RNs 519/09 o pozbawienie L. W. samodzielnego zarządu majątkiem wspólnym.

oświadczenie z dn. 15.07.2011 r. - zgoda (...) sp. z o.o. na wykreślenie hipoteki

Dokument wiarygodny, autentyczny, sporządzony przez uprawnioną osobę, istotny do odtworzenia stanu faktycznego w sprawie. Dokument na okoliczność wyrażenia zgody przez J. K. w imieniu (...) sp. z o.o. na wykreślenie z działu IV księgi wieczystej KW nr (...) hipoteki przymusowej w kwocie 440.000 PLN wpisanej na rzecz tej spółki (a objętej wyrokiem II C 460/10), tytułem zabezpieczenia wierzytelności o zwrot należności objętej tytułem wykonawczym. Zgoda została udzielona przy sprzedaży nieruchomości na rzecz R. S. (nieruchomości uprzednio należącej do spółki (...), a następnie do J. K. i L. L.).

oświadczenie K. L. z dn. 7.03.2012 r. o uchyleniu się od skutków prawnych z załącznikami

Dowód wiarygodny, z którego wynika, że K. L. złożył J. K. oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczeń woli złożonych J. K. w szeregu umów zawartych w formie aktu notarialnego, wskazując na błąd wywołany podstępnie przez J. K., zaburzenia czynności psychicznych i niedołęstwo, pozorność umowy pożyczki (na kwotę 80.000 PLN), groźby wyrzucenia z mieszkania przy Al. (...) oraz nieważność wskazanych czynności na podstawie art. 58 k.c. Wskazuje na to, że K. L. po tym, jak zorientował się o prawdziwych nieuczciwych zamiarach J. K. chciał wycofać się z zawartych umów w czasie gdy był pod wpływem oskarżonego. Oświadczenie koresponduje z zeznaniami L. W. i E. K..

Umowa o przelew wierzytelności z dnia 27.11.2012 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

Dokument, z którego wynika, że w dniu 27.11.2012 r. (...) Usługi- (...) sp. z o.o., przelała na rzecz (...) sp. z o.o. wierzytelność objętą wyrokiem zaocznym z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie II C 460/10 z nadaną klauzulą wykonalności w kwocie 440 000 zł wraz z należnymi odsetkami od dnia 28 lipca 2016 r. Ponadto, jest to dowód na świadomość J. K. o aktualnym adresie do doręczeń dla (...) sp. z o.o. Wyraźnie wskazano w umowie, że spółka ma siedzibę w W. – W., ul. (...) (...). (...) sp. z o.o. nabyła wierzytelność za 6 000 zł.

Protokół oględzin akt:

- II C 460/10

- II Co 71/10

- II Co 2/13

- II Co 3/14

Dowody autentyczne, wiarygodne, sporządzone przez uprawnione osoby w zakresie ich kompetencji, niezbędne dla odtworzenia stanu faktycznego. Dotyczą postępowań:

- o wydanie wyroku w sprawie: II C 460/10 (K. L. przeciwko (...) sp. z o.o.)

- o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz (...) sp. z o.o. w sprawie: II Co 71/10 (dot. wyroku w sprawie II C 460/10)

- o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz (...) sp. z o.o. w sprawie: II Co 2/13 (dot. wyroku w sprawie II C 460/10)

- o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz Z. F. w sprawie: II Co 3/14 (dot. wyroku w sprawie II C 460/10).

Dokumenty stanowią dowody powstania i dochodzenia wierzytelności będącej przedmiotem zarzutu.

protokół z oględzin akt sygn. II Co 50/12

Dowód wiarygodny, sporządzony przez uprawniony organ, wiarygodny, pozwolił na ustalenie stanu faktycznego, w szczególności co do zawarcia umowy przelewu wierzytelności z (...) (...)na rzecz (...) sp. z o.o. Dowód ten dotyczy sprawy o sygn. akt II Co 50/12 w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności wyrokowi w sprawie II C 460/10 na rzecz (...) sp. z o.o., jako wierzyciela, który nabył wierzytelność od spółki (...) i P. G. (2).

Wniosek J. K. został w dniu 27.12.2012 r. oddalony z uwagi na to, że J. K. nie wykazał, aby następcą prawnym (...) LTD LEASING- (...) sp. z o.o. była spółka(...)

protokół oględzin akt sprawy II Co 3/14 wraz z pozostałymi dokumentami w sprawie nadania klauzuli wykonalności na rzecz Z. F.

Dowody świadczące o tym, że J. K. zawarł z Z. F. umowę cesji 50% rzekomej całości wierzytelności przysługującej (...) sp. z o.o. wobec (...) sp. z o.o. W zamian za wskazany udział uzyskał od Z. F. kwotę 150 000 PLN. Dnia 20.01.2014 r. Z. F. złożył do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie wniosek na swoją rzecz po przejściu na niego ½ uprawnień poprzedniego właściciela o nadanie klauzuli wykonalności na jego rzecz wyrokowi zaocznemu z dnia 10.11.2010 r. w sprawie o sygn. akt II C 460/10. Z dowodów wynika również, że Z. F. uzyskał klauzulę wykonalności postanowieniem II Co 3/14 z dnia 10 lutego 2014 r. Do wniosku dołączono umowę przelewu wierzytelności z dn. 16.10.2013 r., pomijając odpis umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15.07.2011 r.

Dowody wiarygodne, sporządzone przez uprawnione podmioty.

odpis postanowienia Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dn. 29.01.2013 r. w sprawie o sygn. akt: II Co 2/13

Dowód sporządzony przez uprawniony organ, wiarygodny, istotny dla ustaleń faktycznych w sprawie. Z postanowienia wynika, że Sąd nadał klauzulę wykonalności wyrokowi w sprawie o sygn. akt II C 460/10 na rzecz wierzyciela (...) sp. z o.o., na którego przeszło uprawnienie z dotychczasowego wierzyciela (...) sp. z o.o.

wyrok SO w Warszawie z 12.02.2015 r. wraz z uzasadnieniem w sprawie K. L. przeciwko J. K., w sprawie sygn. akt I C 1247/15 o ustalenie

Dowód autentyczny, sporządzony przez uprawniony organ. Jest to wyrok oddalający powództwo K. L. przeciwko J K. o ustalenie nieważności umowy pożyczki na kwotę 80.000 PLN rzekomo zawartej z J. K. w 2005 r.

Jest to dowód na to, że K. L. chciał wycofać się z umowy pożyczki, którą miał rzekomo zawrzeć pozostając w błędzie. Okoliczności złożenia tego powództwa wskazują, że twierdzenia L. W. o tym, że do zawarcia tej umowy pożyczki nie mogło dojść w 2005 r. są wiarygodne, bowiem w/wym. nie znali się jeszcze, a co więcej, w tym roku, co potwierdzają również dokumenty, K. L. dysponował znacznie większym majątkiem niż kwota pożyczki, innymi słowy nie potrzebował pożyczki w takiej kwocie i do tego zabezpieczonej hipoteką do kwoty 8 mln zł.

notarialnie sporządzony testament z dnia 12.03.2015 Rep. (...)

Dowód wiarygodny, autentyczny, niekwestionowany w niniejszym postępowaniu, kwestionowany jednakże przez m. in. J. K. w sprawie spadkowej prowadzonej przed Sądem Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie I Ns 778/15. Dowód ten świadczy o tym, że K. L. odwołał poprzedni testament Rep (...) z dnia 14 stycznia 2015 r. i powołał do całości spadku E. K., wydziedziczając syna i zstępnych, pozbawiając ich prawa do zachowku. W toku podstępowania spadkowego I Ns 778/15 ustalono, że K. L. w trakcie sporządzania testamentu pozostawał w stanie pozwalającym na świadome i swobodne podejmowanie decyzji i wyrażenie woli, o czym świadczy dowód: Kserokopia opinii sądowo – psychiatryczno-neurologiczna sporządzona do sprawy spadkowej sygn. akt: I Ns 778/15. Treść testamentu spójna jest z zeznaniami L. W. i E. K., jak i pozostałymi dokumentami w sprawie.

kserokopia opinii sądowo – psychiatryczno-neurologicznej do sprawy spadkowej sygn. akt I Ns 778/15

Opinia jasna i pełna sporządzona przez uprawnionych biegłych. Dokument na okoliczność, że K. L. w trakcie sporządzania testamentu notarialnego z dnia 12.03.2015 r., Rep.(...) pozostawał w stanie pozwalającym na świadome i swobodne podejmowanie decyzji i wyrażenie woli.

KRS:

- (...) sp. z o.o.

- (...) sp. z o.o.

- (...) sp. z o.o.

Dowody autentyczne, wiarygodne, niekwestionowane przez strony. Stanowią wydruki z systemu KRS dot. spółek:

- (...) sp. z o.o.

- (...) sp. z o.o.

- (...) sp. z o.o.

kserokopia akt egzekucyjnych (...) dot. wierzyciela Z. (...) sp. z o.o. przeciwko (...) sp. z o.o.

Dowód stanowi wynik oględzin akt sprawy o sygn. (...) Komornika Sądowego przy SR dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie K. K. (2). Akta sprawy dotyczą postępowania egzekucyjnego z wniosku Z. (...) sp. z o.o. przeciwko (...) sp. z o.o.

Dokumenty wiarygodne, autentyczne sporządzone przez uprawnionego komornika. Z opisywanych akt sprawy wynika, że Z. (...) sp. z o.o. złożyli wniosek o wyegzekwowanie m. in: wierzytelności 440.000 PLN wraz z ustawowymi odsetkami, czyli całości wierzytelności orzeczonej wyrokiem zaocznym Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 10.11.2010.2010 r., sygn. akt: II C 460/10 wraz z kwotą 7.217 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu. We wniosku znajduje się również żądanie o zwrot kosztów postępowań klauzulowych o sygn. akt: II Co 3/14 i II Co 2/13.

Z uwagi nie niemożność wyegzekwowania należności postępowanie egzekucyjne zostało umorzone.

Autentyczność wniosku o egzekucję nie była kwestionowana, jak również pozostałe dokumenty.

kserokopia dokumentacji ze sprawy Sądu Rejonowego Praga-Południe w Warszawie, sygn. akt VII C 2146/18

Dokumenty wiarygodne, autentyczne, sporządzone przez uprawniony organ. Dotyczą powództwa E. K. przeciwko L. W., R. (...) sp. z o.o. z siedzibą w L. o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym - w przedmiocie wniosku powódki o zabezpieczenie powództwa. Wynika z nich, że E. K. otrzymała zabezpieczenie w postaci wpisu w III dziale ksiąg wieczystych o nr (...) wpisu-ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu i że doszło do oddalenia zażalenia na to zabezpieczenie wniesione przez (...) sp. z o.o.

Dowód na okoliczność dochodzenia roszczeń majątkowych przez E. K., jako spadkobierczynię K. L. od L. W., R. (...) sp. z o.o. Z tego dowodu Sąd wnioskuje również, że Z. F. miał podstawy do kwestionowania rzetelności umowy zawartej z J. K. dot. części wierzytelności. Treść pisma wskazuje, że Z. F. powziął wówczas informację, że istnieją roszczenia co do wierzytelności, którą zakupił, a co do których J. K. zapewniał go przy zawarciu z nim umów – że nie istnieją.

dokumenty dot. postępowania przed SO w Warszawie, sygn. akt: XX GC 731/20

Dokumenty autentyczne, pochodzące z akt sprawy sądowej z powództwa Z. F. i J. K. przeciwko E. K. i L. W. o zapłatę kwot orzeczonych wyrokiem SO w Warszawa-Praga w Warszawie w sprawie o sygn. akt: II C 460/10.

Wynika z nich, że wiedząc o losach wierzytelności (spłaty kwoty 440.000 PLN), później również o udzielonym na rzecz E. K. zabezpieczeniu (postanowienie z dnia 23.12.2019 r., VII C 2146/18), w dniu 22.06.2020 r., J. K. wniósł pozew, na podstawie art. 299 k.s.h. przeciwko E. K., uznając ją za spadkobierczynię K. L. i L. W., jako obecnie Prezes Spółki w okresie od powstania Spółki do dnia 6.03.2012 r. - o zapłatę całości wierzytelności wynikającej w wyroku II C 460/10. Warto zwrócić uwagę, że zarówno w tym postępowaniu, jak i w poprzednich wszczętych z inicjatywy J. K. w przedmiocie ww. wierzytelności, oskarżony nie wspominał, ani nie przedkładał dowodów sprzedaży części nieruchomości R. S..

Pismo z dn. 21.01.2021 Z. F. w imieniu (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o. do J. K. o dokonanie ustalenia w KW (...)

Dokument autentyczny, niekwestionowany przez strony. Jest to dowód na okoliczność skierowania przez Z. F., działającego jako prezes spółek (...) sp. z o.o. i (...) sp. z o.o. do J. K. pisma, w którym powołując się na toczące się postępowanie z powództwa E. K. o sygn. akt VII C 2146/18, wezwał go do udziału w postępowaniu i przedstawienia twierdzeń/dowodów, które wykażą bezzasadność roszczenia E. K.. Dowód na okoliczność, że Z. F. wyszedł z inicjatywą wyjaśnienia wątpliwości co do stanu prawnego wierzytelności, którą nabył od J. K..

wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa, sygn. akt II C 2054/20

Dokument autentyczny, urzędowy, na okoliczność stwierdzenia nieważności m. in. nabycia na wyłączną własność przez K. L., na podstawie umowy o podział majątku z dn. 31.12.2010 r., Rep. (...) wchodzących wcześniej w skład majątku wspólnego 100 udziałów o wartości nominalnej 500 zł każdy w kapitale zakładowym (...) sp. z o.o.

porozumienie z dn. 13.01.2022 r. w sprawie rozliczenia należności miedzy J. K. a Z. F.

Dokument wiarygodny, autentyczny. Dowód na okoliczność porozumienia Z. F. z (...) sp. z o.o. w sprawie rozliczeń przelanych przez (...) sp. z o.o. na Z. F. wierzytelności wobec K. (...) sp. z o.o., jako następstwo powzięcia przez Z. F. informacji o nieistniejącej wierzytelności. Sąd zwrócił uwagę, że w § 1 tej umowy strony wskazały, że „W związku ze stwierdzeniem nieistnienia wierzytelności objętej umową cesji z dnia 16 października 2013 roku obejmującej połowę należności wynikającej z wyroku zaocznego z dnia

10 listopada 2010 roku wydanego przez Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w sprawie: II C 460/10”. Zapis ten świadczy o tym, że oskarżony miał świadomość i przyznał, że kwestionowana wierzytelność nie istniała.

wykaz spraw sądowych dot. J. K.

Dowód wiarygodny, autentyczny, niekwestionowany przez strony. Przedłożony został przez L. W. w celu wykazania ilości spraw sądowych cywilnych, spadkowych, gospodarczych, w których J. K. bierze udział jako powód bądź pozwany.

Dokumentacja medyczna dot. J. K.

Dokumenty wiarygodne, sporządzone przez uprawnionych lekarzy na okoliczność stanu zdrowia oskarżonego. Nie wynika z nich żadna informacja, która wykluczałaby możliwość brania udziału przez oskarżonego w postępowaniu, bądź która wyłączałaby jego zdolność rozumienia popełnionych czynów, jak też która świadczyłaby o kłopotach oskarżonego z pamięcią.

wydruki zdjęć dot. podróży zagranicznych J. K.

Dokumenty wiarygodne, niekwestionowane przez strony. Stanowią dowód na okoliczność wyjazdów zagranicznych oskarżonego i jego dobrego stanu zdrowia.

Opinia zespołowa pozaprocesowa przedłożona przez L. W.

Dokument wiarygodny, sporządzony przez ekspertów kryminalistycznych. Jest to wprawdzie opinia prywatna, jednakże Sąd uznał ją za dowód na okoliczność sfałszowania podpisu K. L. na oświadczeniu z dnia 6.04.2015 r.

Karta karna K.

Dokument obiektywny, bezsporny. Potwierdza fakt uprzedniej niekaralności oskarżonego.

zeznania świadka J. S.

Zeznania wiarygodne, spójne, logiczne, korespondujące z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, przede wszystkim protokołem pobrania krwi i sprawozdaniem z badania. Brak jest podstaw do zakwestionowania zeznań świadka – funkcjonariusza Policji J. S., biorącego bezpośredni udział w interwencji wobec oskarżonego J. K.. Opisał on okoliczności i powód interwencji, przebieg samego zatrzymania, zachowanie oskarżonego i sposób przeprowadzenia badań stanu trzeźwości.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego brak jest podstaw, by nie dać wiary zeznaniom świadka, a w szczególności co do tego, że oskarżony został zatrzymany bezpośrednio po zaparkowaniu i wyjściu z samochodu, że czuć było od niego silną woń alkoholu, wypowiadał się bełkotliwie i miał problemy z utrzymaniem równowagi, a także, że odmówił poddania się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Fakt, że na etapie postępowania sądowego, świadek nie pamiętał wiele z interwencji nie dyskwalifikuje jego zeznań, gdyż niepamięć, zdaniem Sądu, jest usprawiedliwiona znacznym upływem czasu od zdarzenia oraz ilością przeprowadzonych interwencji od tego czasu.

sprawozdanie z badania krwi i protokół pobrania krwi

Dokumenty autentyczne, sporządzone przez uprawnione podmioty w zakresie ich kompetencji i w prawem przepisanej formie. Ich treść nie budzi wątpliwości. Dokumenty te powstały w związku z tym, że oskarżony po zatrzymaniu odmówił poddania się badaniu alkomatem na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony nie miał zastrzeżeń co do sposobu pobrania krwi i w toku postępowania nie kwestionował wyniku badania. Należy zwrócić uwagę na to, że krew do badań pobrano o godz. 3:00 rano, zaś wynik badania to 1,34 promila alkoholu etylowego we krwi. Zasadnie można zatem przypuszczać, że o godz. 1:30 gdy wobec oskarżonego podejmowano interwencję, zawartość alkoholu we krwi była wyższa, a tym samym stan jego nietrzeźwości był większy.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1.

w znacznej części wyjaśnienia J. K. (1)

Wyjaśnienia w zakresie w jakich nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów stanowią, w ocenie Sądu, przyjętą linię obrony. W kontekście całokształtu okoliczności niniejszej sprawy, a w szczególności okoliczności nabycia spornej wierzytelności, relacji jakie łączyły oskarżonego z K. L. w owym czasie, stanu zdrowia K. L., sprzedaży działki w W., na której była zabezpieczona rzeczona wierzytelność i otrzymania ceny sprzedaży, wyrażenia zgody na wykreślenie hipoteki, obrotu przedmiotową wierzytelnością, jej zbycia Z. F., a następnie dochodzenia jej przeciwko L. W. (1) i E. K. (1) i wycofania pozwu przy zrzeczeniu się roszczenia, jak również zawarcia porozumienia z Z. F. co do spłaty, nie sposób uznać aby oskarżony pozostawał w dobrej wierze i był przekonany, że wierzytelność zasądzona w wyroku z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie sygn. II C 460/10 przysługuje w pełnej wysokości (...), a tylko taką wierzytelnością, a nie odsetkami obracał oskarżony. Wyjaśnienia oskarżonego w powyższym zakresie należy, w ocenie Sądu, oceniać w kontekście całej sprawy, jego rzeczywistego zamiaru, a nie stricte cywilistycznych przepisów i kruczków prawnych, które oskarżony wykorzystał aby jeszcze w 2020 r. złożyć pozew przeciwko L. W. i E. K.. Faktem jest, że oskarżony działał przez profesjonalnego pełnomocnika, nie mniej jednak ten pełnomocnik opierał się na oświadczeniach i dokumentach jakie mu przedstawił oskarżony. Oskarżony nie przedstawił mu natomiast umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15 lipca 2011 r. i nie poinformował o konsekwencjach jakie były z nią związane. Oskarżony nie poinformował prawnika o relacjach jakie łączyły go z K. L. oraz o okolicznościach wejścia w posiadanie tej wierzytelności, co ma znaczenie dla sprawy i podważa wiarygodność oskarżonego. Nie zasługuje na wiarę twierdzenie oskarżonego, że robił z K. L. interesy, bowiem zebrane w sprawie dowody nie wykazały wspólnych interesów, a jedynie szereg wątpliwych z biznesowego punktu widzenia umów, w wyniku których K. L. stawał się z czasem dłużnikiem oskarżonego i jego spółki na coraz większe kwoty, nie ma dowodów na to aby K. L. uzyskał jakiekolwiek korzyści ze współpracy z J. K..

ekspertyza (...)

Dokument prywatny, nie mający żadnego znaczenia dla sprawy, sporządzony na prywatne zlecenie oskarżonego przez biegłego rewidenta na podstawie wybiórczo przedstawionych mu przez oskarżonego czterech dokumentów z akt sprawy, enumeratywnie wymienionych w ekspertyzie. Dokument ten nie może stanowić dowodu na istnienie wierzytelności zasądzonej wyrokiem z dnia 10 listopada 2010 r. gdyż sporządzająca go biegła rewident ani nie działała na zlecenie Sądu, ani w ogóle nie znała akt sprawy. Jej wyliczenia są zatem hipotetyczne.

oględziny akt sprawy o sygn. IX K 1349/20 Sądu Rejonowego w Gliwicach wraz z wydrukami z akt

Dokumenty wiarygodne, sporządzone przez uprawnione organy, niekwestionowane przez strony. Dotyczą postępowania przeciwko S. J. o czyn z art. 79 pkt. 4 ustawy o rachunkowości dot. (...) sp. z o.o. (następca prawny spółki na (...) (...) od 4 kwietnia 2013 r. Nie miały one jednak większego znaczenia dla sprawy.

pismo Biura (...) SA (k. 575)

Dokument wprawdzie wiarygodny, jednak z pisma wynika, że nie są dostępne nagrania z monitoringu wizyjnego stacji paliw przy ul. (...) w S. z dnia 5 września 2021 r.., bowiem omyłkowo nie został zabezpieczony. Dowód zatem nieprzydatny, nie mający znaczenia dla ustalenia faktów.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

J. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Popełnienie przestępstwa oszustwa - art. 286 § 1 k.k. - można przypisać sprawcy, który doprowadził inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, przy czym działał on w celu osiągniecia korzyści majątkowej. Elementy sprawcze przestępstwa oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i być objęte wolą sprawcy: sprawca musi chcieć uzyskać korzyść majątkową i aby ją uzyskać musi użyć określonego sposobu działania, a dla uznania, iż mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd wystarczające jest każde jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (wyr. SA w Warszawie z 17.12.2012r., sygn. II AKa 290/12, Legalis; wyr. SA w Warszawie z 12.06.2013r., sygn. II AKa 164/13, Legalis). Można je popełnić jedynie umyślnie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym (dolus coloratus). Jest to przestępstwo skutkowe.

Przepis art. 13 § 1 - § 2 k.k. reguluje z kolei formę stadialną popełnienia przestępstwa – usiłowanie, tj. zachowanie sprawcy, które bezpośrednio zmierza do dokonania przestępstwa, jednak do jego popełnienia ostatecznie nie dochodzi, jest to ostatni etap przed osiągnięciem skutku poczynionych działań). Usiłowanie, tak jak dokonanie, jest karalne na gruncie Kodeksu karnego. „Zachowanie zmierzające bezpośrednio do dokonania” oznacza, że możliwe (i karalne) jest usiłowanie przestępstw nie tylko z działania, lecz także z zaniechania. Zmierzanie “bezpośrednio” oznacza coś więcej, niż przygotowanie, jest to podjęcie konkretnych czynności, które gdyby nie pewne określone okoliczności, doprowadziłyby do popełnienia przestępstwa. Bezpośrednie zmierzanie odnosi się wyłącznie do działania samego sprawcy i jest niezależna od tego, czy wpływ na skutek miały inne osoby.

Ważne również pod kątem niniejszej sprawy jest zwrócenie uwagi na formuły usiłowania. Ustawodawca wyszczególnił dwie: usiłowanie udolne/zwykłe (art. 13 § 1 k.k.) oraz usiłowanie nieudolne. (art. 13 § 2 k.k.) Usiłowanie nieudolne ma miejsce wówczas, gdy dokonanie przestępstwa od samego początku (ex ante) jest niemożliwe, natomiast sprawca sobie tego nie uświadamia. Karalność usiłowania nieudolnego ograniczono do dwóch przypadków: braku przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego, bądź użycia środka nienadającego się do popełnienia czynu zabronionego. W orzecznictwie sądów powszechnych przyjmuje się, że „Usiłowanie nieudolne to takie, które ex ante było obiektywnie niezdolne do dokonania, czego jednak sprawca podejmując określone zachowanie naganne, sobie nie uświadamiał. Zatem, istota nieudolnego usiłowania polega na tym, że w odróżnieniu od usiłowania udolnego nie stwarza ono realnego zagrożenia dobra prawnego” ( zob. np. wyrok SA w Katowicach z 26.11.2018 r., II AKa 237/18, Biul. SA Ka 2019/1/15).

Zgodnie z art. 294 § 1 k.k., kwalifikowanym typem przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. jest popełnienie tego czynu w stosunku do mienia znacznej wartości, a zatem zgodnie z art. 115 § 5 k.k. - wartości przekraczającej 200.000 zł.

W myśl art. 12 § 1 k.k., dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, na wstępie należy wskazać, że pomimo jasno określonego w zarzucie okresu działania sprawcy, nie można pozostawać obojętnym na zdarzenia historyczne, poprzedzające zawarcie umowy cesji z 27.11.2012 r., które wprawdzie nie były objęte zarzutem, ale nadają one kontekst, pozwalają odtworzyć schemat działania sprawcy w niniejszej sprawie. Zdarzenia te potwierdzają intencje oskarżonego w okresie popełnienia zarzucanego mu czynu.

Pokrótce należy w tym miejscu przypomnieć, że odkąd J. K. pojawił się w życiu K. L. w 2009 r. i zawarł z nim i w stosunku do jego majątku liczne umowy cywilne, z czasem K. L. i jego rodzina utraciła wspólny, latami zgromadzony milionowy majątek, w ciągu zaledwie 5 lat, popadając w ogromne zadłużenie, z którym do dzisiaj próbują uporać się L. W. z E. K.. Niepodważalne dla Sądu jest również to, że odkąd J. K. i K. L. nawiązali ze sobą relacje, w zgodnym i dobrze prosperującym małżeństwie rozpoczęły się spięcia doprowadzające m. in. do rozwodu i pozostawienia L. W. prawie bez majątku. To właśnie z J. K., K. L. miał zawrzeć wyjątkowo niekorzystną umowę, rzekomo w 2005 roku (kiedy to mężczyźni nie znali się jeszcze) i pożyczyć od niego kwotę 80.000 PLN, natomiast na zabezpieczenie spłaty ustanowić hipotekę na nieruchomości do kwoty 8.000.000 PLN. Zawarcie umowy o takiej treści przez starszego, schorowanego mężczyznę w wieku około 80 lat, który był osobą na tamten moment majętną z milionami złotych na rachunkach bankowych i posiadającą kilka nieruchomości, było wątpliwe pod kątem zarówno tego, czy ta umowa jest prawdziwa, a jeżeli tak, to z pewnością wątpliwa pod kątem klauzul niedozwolonych i zgodności z zasadami współżycia społecznego. Co więcej, już po roku znajomości, K. L. uwzględnił J. K. w testamencie, natomiast nie uwzględnił żony i bliskiej mu jej córki. Nie należy też tracić z pola widzenia, że K. L. po około 2-3 latach podjął liczne próby wycofania się z umów zawartych z J. K., występował do sądu z powództwami, składał przed sądem i J. K. oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych złożonych przez siebie oświadczeń woli z uwagi na działanie pod wpływem błędu, wskazując, że J. K. miał go oszukać, pozbawić całego majątku, skrzywdzić. Potwierdzają to zeznania L. W. i E. K., jak również dokumentacja znajdująca się w aktach sprawy, w tym kserokopie akt różnych spraw cywilnych, które zostały wszczęte jeszcze za życia K. L., ale także po jego śmierci.

Odnosząc się natomiast stricte do przypisanego czynu, to stwierdzić należy, że J. K. wprowadził w błąd trzy podmioty: Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie K. K. (2) oraz Z. F. (1) co do tego, że wierzytelność stwierdzona wyrokiem w sprawie sygn. akt II C 460/10, w kwocie głównej 440.000 PLN względem (...) sp. z o.o. istnieje i jest wymagalna w całości. Nie była to prawda, bowiem w dniu 15.07.2011 r., osobiście J. K., działający w imieniu (...) sp. z o.o., i K. L. we własnej osobie, zawarli z R. S. umowę sprzedaży części nieruchomości (...) sp. z o.o. za łączną kwotę 600.000 PLN, w tym 440.000 PLN konkretnie przelano na rachunek bankowy (...), w której J. K. był prezesem zarządu. W umowie znalazły się zapisy, z których wynikało bezpośrednio, że kwota 440.000 PLN została uiszczona tytułem wierzytelności w kwocie 440.000 PLN, zabezpieczonej hipoteką na tej nieruchomości, a która to hipoteka zabezpieczała wykonanie wyroku w sprawie sygn. akt II C 460/10. Hipoteka miała zostać wykreślona, na co dołączono oświadczenie (...) o wyrażeniu zgody. Pozostała kwota również wpłynęła na rachunek bankowy (...). Uiszczenie należności zostało udokumentowane potwierdzeniami przelewów wykonanych przez R. S.. Wprawdzie J. K. następnie sprzedał spółkę (...) wraz z wierzytelnością braciom R. i P. G. ( (...)) za kwotę 5 000 zł, jednakże oni konsekwentnie podtrzymują, że nie mieli pojęcia o takiej wierzytelności, a następnie jej cesji. W/wym. nadto wskazywali, że kupiona spółka nie miała żadnego majątku, a działalność gospodarcza, którą za jej pośrednictwem prowadzili ostatecznie nie wyszła i spółkę sprzedali. Powyższe oznacza, że 27.11.2012 r., (...) sp. z o.o. w rzeczywistości nie odkupiła od (...) wierzytelności w kwocie 440 000 zł wraz z odsetkami (chociaż tak brzmiała umowa cesji między (...), a (...) sp. z o.o. – k. 483-484). J. K. wprowadził w błąd Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w ten sposób, że w dniu 27 listopada 2012 roku, załączył (posłużył się) do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi w sprawie sygn. II C 460/10 - jako następcy prawnemu wierzyciela: umowę cesji wierzytelności z dnia 27.11.2012 r. pomiędzy (...) (...)sp. z o.o. a (...) sp. z o.o. oraz wyrok w sprawie sygn. II C 460/10 zaopatrzony w klauzulę wykonalności na rzecz (...) Ltd. (...) sp. z o.o. (nie załączył, ani nie wspomniał we wniosku o umowie sprzedaży i zapłacie z dnia 15.07.2011 r.). Wskutek tego, postanowieniem z dnia 29.01.2013 r., w sprawie o sygn. akt II Co 2/13 nadano klauzulę wykonalności ww. wyrokowi, zgodnie z wnioskiem co do całości wierzytelności. Oskarżony J. K. (1), Z. F. (1) doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd, z kolei w ten sposób, że zawarł z nim w dniu 16.10.2013 r. umowę cesji 50% całości wierzytelności przysługującej rzekomo (...) sp. z o.o. wobec (...) sp. z o.o. W zamian za wskazany udział, uzyskał od Z. F. kwotę 150 000 PLN. Z. F. był wówczas przekonany, że otrzymał określony procent całości wierzytelności myśląc, że wszystko jest w porządku z wierzytelnością, bowiem J. K. zapewniał go w trakcie rozmów oraz treści umowy, iż wierzytelności są wolne od wszelkich roszczeń i istnieją zgodnie z treścią wyroku w sprawie sygn. II C 460/10. Wskutek ww. umowy, zajmując się egzekwowaniem wierzytelności, doprowadził Z. F. do wyłudzenia klauzuli wykonalności w zakresie ½ całości wierzytelności przedstawiając wyżej wskazane dokumenty w toku postępowania II Co 3/14 Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie (postanowienie z dnia 10 lutego 2014 r.).

Następnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (chcąc uzyskać tytuł prawny do całości należności), w dniu 22 lutego 2016 roku skierował do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi - Południe K. K. (2) wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, załączając do niego tytuł wykonawczy - wyrok Sądu Okręgowego w sprawie sygn. II C 460/10 z podstępnie wyłudzonymi klauzulami wykonalności wydanymi w postępowaniach sygn. II Co 2/13 i II Co 3/14, czym wprowadził go w błąd co do istnienia wierzytelności i podstaw do wszczęcia i prowadzenia postępowania egzekucyjnego o sygn. Km 184/16 przeciwko (...) sp. z o.o. i usiłował tym samym doprowadzić (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Rozporządzenie mieniem jednak nie nastąpiło, z uwagi na brak majątku spółki (postanowienie komornika z dnia 22.02.2016 r.), to jest brak przedmiotu nadającego się do popełnienia czynu).

Kolejno, w celu uzyskania korzyści majątkowej dla (...) sp. z o.o. (tj. otrzymania wyroku stwierdzającego obowiązek zapłaty na rzecz swojej spółki), usiłował wprowadzić w błąd Sąd Okręgowy w Warszawie co do istnienia wierzytelności oraz spełnienia warunków odpowiedzialności subsydiarnej przewidzianych w art. 299 k.s.h poprzez użycie, przedłożenie wraz z pozwem przeciwko E. K. (1) i L. W. (1) dokumentów, tj. wyroku w sprawie sygn. II C 460/10, umowy cesji wierzytelności ze Z. F., postanowienia w sprawie sygn. II Co 2/3, II Co 3/14 oraz postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego (...), pomijając kwestię sprzedaży nieruchomości w dniu 15.07.2011 r. spłaty wierzytelności, a przez to usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. K. (1) i L. W. (1) w kwocie 469 900 PLN, przy czym czyn ten nie wszedł w fazę dokonania z uwagi na ujawnienie przed J. K. w trakcie przesłuchania w dniu 21.01.2021 r. przez prokuratora faktu prowadzenia postępowania karnego, w toku którego zabezpieczono dowody wskazujące na fikcyjność dochodzonych roszczeń, a co za tym idzie, brak możliwości skutecznej realizacji przestępnego zamiaru. J. K. czynu nie dokonał, ponieważ dowiedział się o toczącym się postępowaniu karnym, a do tego dokumenty dot. roszczenia zostały zabezpieczone.

J. K., od samego początku działał, a już z pewnością od daty 27.11.2012 r. z zamiarem bezpośrednim kierunkowym popełnienia przestępstwa oszustwa, bowiem:

- miał świadomość zapłaty przez R. S. kwoty 600.000 PLN, w tym konkretnie kwoty 440.000 PLN na rzecz zwolnienia hipoteki zabezpieczającej roszczenie zasądzone w sprawie o sygn. II C 460/10, był chociażby obecny u notariusza przy zawieraniu zarówno umowy przedwstępnej sprzedaży działki na nieruchomości (...) sp. z o.o., jak i przyrzeczonej, był prezesem zarządu (...), a następnie (...) sp. z o.o.,

- najpierw sprzedał spółkę (...) braciom R. i P. G. za kwotę 5 000 zł, a następnie po roku odkupił rzekomą wierzytelność w kwocie 440 000 zł i odsetki za kwotę 6.000 PLN od następcy prawnego (...), tj. (...), i wiedząc, że co najmniej znacząca część wierzytelności została spłacona, podejmował dalsze działania w celu wyegzekwowania całości wierzytelności;

- zajmował się, jako profesjonalista, obrotem i egzekucją wierzytelnościami, zatem wiedział kiedy wierzytelność istnieje, kiedy nie, a do tego miał syna prawnika (udziałowca w (...) sp. z o.o.), który posiadał co najmniej podstawową wiedzę prawniczą;

- przy każdej czynności prawnej, procesowej licząc od 27.11.2012 do 21.01.2021 r. zatajał fakt sprzedaży nieruchomości i nie przedkładał odpisów aktu notarialnego z dnia 15.07.2011 r.;

- zatajał pochodzenie i losy wierzytelności;

- wypierał się bliskiej znajomości z K. L., nie chciał być z nim wiązany, mimo, że występował w prawie każdym aspekcie jego życia w okresie od 2009 roku do 2012 roku;

- brał udział w licznych postępowaniach sądowych cywilnych, m. in. o zapłatę, zatem wiedział więcej niż przeciętny obywatel o prawie cywilnym,

- posługiwał się profesjonalnym słownictwem, takim jak “być może pozostawałem w błędzie co do istnienia tej wierzytelności”, “w dacie powstania i wymagalności tej wierzytelności”,

- zapewniał Z. F., że wierzytelność w kwocie 440 000 zł istnieje, jest pewna, nie ma w stosunku do niej żadnych roszczeń, a gdy pokrzywdzony okazał zniecierpliwienie brakiem zapłaty, namawiał go do kontynuowania działań w celu wyegzekwowania należności;

- z każdym działaniem opisanym w stanie faktycznym, w celu doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w okresie od 27.11.2012 r. do 21.01.2021 r., w zależności od potrzeb, raz informował kontrahentów, że wierzytelność nie istnieje, została spłacona, jest nieobciążona żadnym prawem, bez egzekucji (a jak jest, to zostanie wykreślone/umorzone), cofał niektóre powództwa, oświadczał wycofanie się z roszczeń, natomiast Sąd Okręgowy, Komornika i Z. F. informował i przedstawiał na to wybiórcze dokumenty, że wierzytelność w całości istnieje i jest wymagalna.

W kontekście przedmiotowej sprawie na zamiar popełnienia przestępstwa wskazuje również, w ocenie Sądu, działanie J. K. przed dniem 27.11.2012 r. Zwrócić należy bowiem uwagę na to w jakich okolicznościach oskarżony nabył sporną wierzytelność. Było to w sierpniu 2010 r., na dzień przed pójściem do szpitala schorowanego K. L., na poważną operację onkologiczną. Oskarżony bał się, że K. L. może nie przeżyć i kupił od niego wierzytelność. Następnie przez cały proces dochodzenia tej wierzytelności w sądzie, K. L. nie brał w tym udziału. Potem przedmiotowa wierzytelność była tak obracana aby zagmatwać jej pochodzenie, z (...) na R. i P. G. (2), na (...), potem znów na (...) sp. z o.o.

Ww. przestępstwa w zakresie usiłowania doprowadzenia (...) sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem dopuścił się, spełniając przesłanki art. 294 § 1 k.k., bowiem kwota żądania wynosiła 440.000 PLN kwoty głównej wierzytelności wraz z kosztami i odsetkami.

Działania J. K. rozłożone były w długim czasie bo od 27 listopada 2012 roku aż do dnia 25 stycznia 2021 roku, nie mniej jednak wszystkie okoliczności sprawy wskazują na to, że oskarżony działał w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a zatem w warunkach art. 12 § 1 k.k.

Z racji, że oskarżony dopuścił się wielu zachowań, tj. art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 2 k.k., art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k., zastosowanie znalazł również art. 11 § 2 k.k.

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

2.

J. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 178a § 1 k.k. odpowiedzialności karnej podlega ten kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

Z dowodów zgromadzonych w sprawie, w tym przede wszystkim z zeznań J. S., sprawozdania z badania krwi i protokołu pobrania krwi, w sposób jednoznaczny wynika, że w dniu 5 września 2021 roku w S., przy ul. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust. 1 – Prawo o Ruchu Drogowym w ten sposób, że będąc w stanie nietrzeźwości kierował samochodem marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), w ruchu lądowym.

Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony kierując pojazdem mechanicznym znajdował się w stanie nietrzeźwości. Zgodnie z art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami stanu trzeźwości oskarżonego miał on we krwi podczas I badania 1,34 promila alkoholu etylowego. Z powyższego wynika wprost, że zawartość alkoholu we krwi u oskarżonego była znacząco powyżej dolnej granicy przewidzianej w ww. przepisie.

Oskarżony J. K. prowadził pojazd mechaniczny - samochód marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...), w ruchu lądowym, tj. ulicami (...). Przez prowadzenie pojazdu należy rozumieć każdą czynność wpływającą bezpośrednio na ruch pojazdu, w szczególności rozstrzygającą o kierunku i prędkości jazdy. Pojazdem mechanicznym jest każdy pojazd wprawiany w ruch za pomocą własnego silnika, a więc niewątpliwie jest nim samochód. Ruch drogowy, zawierający się w pojęciu ruchu lądowego, odbywa się na wszystkich drogach, które z racji swojego przeznaczenia służą ruchowi pojazdów i pieszych. Inaczej mówiąc, chodzi tu nie tylko o drogi publiczne w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, ale o każde miejsce, w którym odbywa się ruch pojazdów, pod warunkiem, że jest do takiego ruchu przeznaczone (T. Razowski [w:] Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa 2021, art. 178(a)).

J. K. w chwili dokonania czynu był poczytalny, rozumiał znaczenie swojego postępowania, nic w jego zachowaniu i wstępnym rozpytaniu, nie wskazywało na konieczność zaczerpnięcia opinii sądowo-psychiatrycznej, sam oskarżony również nic w tym przedmiocie nie zgłaszał.

Brak zabezpieczenia monitoringu nie wpływał na wiarygodność zdarzeń, bowiem kluczowe dowody, tj. zeznania funkcjonariusza policji i wyniki przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu są dowodami wystarczającymi i bezpośrednio wskazującymi na sprawstwo oskarżonego.

Biorąc pod uwagę powyższe, J. K. wypełnił wszystkie znamiona czynu z art. 178a § 1 k.k.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K. (1)

1.

1.

Wymierzając oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary wskazanymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., mając na względzie, aby dolegliwość wymierzonej kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu oraz brała pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Stosownie do dyspozycji art. 11 § 3 k.k., jako podstawę wymiaru kary Sąd przyjął art. 294 § 1 k.k., jako przepis przewidujący karę najsurowszą.

Sąd uznał, że zarówno stopień winy, jak i stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego przestępstwa jest wysoki.

Oskarżony miał niczym niezakłóconą zdolność do rozpoznania znaczenia popełnionego czynu, co skutkuje przyjęciem, że wiedział, iż podejmowane przez niego działania naruszają normy prawne. Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył fakt, że do popełnienia przestępstwa oskarżony wykorzystywał m.in. Sąd, działał z determinacją, z zaplanowanym działaniem przez bardzo długi okres czasu. Nadto do okoliczności obciążających Sąd zaliczył także to, że do jego popełnienia (usiłowania) oskarżony de facto wykorzystał starszego, schorowanego człowieka – K. L., od którego kupił sporną wierzytelność, a następnie obracał nią w taki sposób aby zagmatwać jej pochodzenie oraz okoliczność jej spłaty. Dla Sądu nie było obojętne również zachowanie oskarżonego w toku procesu, które było bezkrytyczne, pozbawione skruchy i zmierzające do przedłużenia postępowania, chociażby poprzez złożenie opinii prywatnej na końcowym etapie postępowania opatrzonej datą 28 października 2024 r., podczas gdy była sporządzona 2 lata wcześniej.

Do okoliczności łagodzących przy wymiarze kary Sąd zaliczył uprzednią niekaralność oskarżonego oraz ustabilizowany tryb życia.

Orzeczenie wobec oskarżonego kary grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych, ustalając jedną stawkę na kwotę 50 zł obok kary pozbawienia wolności uzasadnione jest działaniem oskarżonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a zatem ma oddziaływać wychowawczo na sprawcę i uświadamiać mu nieopłacalność popełniania przestępstw. Ustalając stawkę dzienną grzywny Sąd kierował się treścią art. 33 § 1-3 k.k. Ustalona wysokość stawki dziennej nie przekracza możliwości zarobkowych oskarżonego i jego sytuacji rodzinnej i życiowej.

Tak ukształtowana kara jest, w ocenie Sądu, adekwatna do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz spełni cele prewencji ogólnej i szczególnej, jak również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W ocenie Sądu, taka kara stanowi odpowiednią represję wobec oskarżonego - adekwatną, a jednocześnie nie nadmiernie dolegliwą.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w wysokości 78.000 zł na rzecz pokrzywdzonego Z. F. (1).

Pokrzywdzony zgłosił stosowny wniosek w odpowiednim czasie. Wysokość obowiązku odpowiada ustalonej w toku procesu poniesionej przez pokrzywdzonego szkody na skutek przestępstwa, z uwzględnieniem części należności spłaconej dotychczas przez J. K.. Pokrzywdzony zapłacił za wierzytelność 150 000 zł w dniu 16 października 2013 r. Jak wynika z porozumienia w sprawie rozliczenia wierzytelności (k.844-846) oraz zeznań Z. F. (k.673) oskarżony przez 2 lata co miesiąc płacił tytułem spłaty uiszczonej przez pokrzywdzonego kwoty po 3 000 zł miesięcznie, czyli w sumie spłacił pokrzywdzonego w zakresie 72 000 zł. Sąd nie mógł zasądzić odsetek od orzeczonej kwoty, gdyż w czasie powstania obowiązku, przepis art. 46§1 k.k. nie przewidywał możliwości zasądzenia odsetek, a sąd – zgodnie z regułą określoną w art. 4§1 k.k. – stosuje ustawę względniejszą dla sprawcy. Sąd nie mógł również uwzględnić całości kwoty wynikającej z porozumienia z dnia 13 stycznia 2022 r. gdyż są to rozliczenia cywilnoprawne, nie wynikające wprost z przestępstwa. Pokrzywdzony może dochodzić ich w postępowaniu cywilnym.

J. K. (1)

2.

2.

Decydując w przedmiocie kary 1 roku pozbawienia wolności, Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k., zgodnie z którym sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu stwierdzić należało, iż na wysoki stopień wskazuje rodzaj i charakter naruszonego dobra (bezpieczeństwo w komunikacji), grożąca szkoda (prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia innych uczestników ruchu), wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków (nieprowadzenia pojazdu po spożyciu alkoholu) oraz rodzaj naruszonych reguł ostrożności (związanych z prowadzeniem pojazdu po spożyciu alkoholu) i znaczny stopień ich naruszenia (wysoki stopień stężenia alkoholu). Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył uprzednią niekaralność i ustabilizowany tryb życia oskarżonego.

Przestępstwa drogowe i lekceważące podejście do przepisów ruchu drogowego powinno być surowo karane, zatem orzeczenie wobec oskarżonego kary 1 roku pozbawienia wolności uzasadnione jest celowością wzmożenia dolegliwości orzeczenia, aby oddziaływać wychowawczo na sprawcę.

Tak ukształtowana kara jest, w ocenie Sądu, adekwatna do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz spełni cele prewencji ogólnej i szczególnej, jak również potrzeby w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa. W ocenie Sądu, taka kara stanowi odpowiednią represję wobec oskarżonego - adekwatną, a jednocześnie nie nadmiernie dolegliwą.

J. k.

3.

1. i 2.

Wymierzono karę łączną 2 lat i 6 miesięcy lat pozbawienia wolności.

Granice wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności za przestępstwa orzeczone w przedmiotowym wyroku wynoszą od 2 lat pozbawienia wolności do 3 lat pozbawienia wolności

Rozstrzygając co do tego, która z zasad wymiaru kary łącznej powinna znaleźć zastosowanie w niniejszej sprawie, Sąd badał następujące okoliczności: ilość przestępstw, co do których orzeczono kary podlegające łączeniu (2 przestępstwa), związek podmiotowo-przedmiotowy między poszczególnymi przestępstwami (brak związku), a w tym w szczególności brak tożsamości rodzajowej naruszonego dobra, związek między czasem i miejscem popełnienia przestępstwa (też rozłączny), brak podobieństw w sposobie ich popełnienia. W świetle powyższego, Sąd uznał, że specyfika niniejszej sprawy przemawia za zasadnością zastosowania zasady asperacji. W ocenie Sądu, orzeczona wobec oskarżonego ww. kara łączna to kara sprawiedliwa, spełni zarówno ustawowe zadania wychowawcze i zapobiegawcze wobec oskarżonego, jak i zadania w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

J. K. (1)

4.

2.

Zgodnie z art. 42 § 2 k.k., sąd orzeka
na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości.

Na podstawie art. 39 pkt. 3 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, tj. najniższy możliwy okres.

Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów w przypadku popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu jest obligatoryjne. Ponadto, orzeczenie przedmiotowego środka karnego wydaje się zasadnicze dla zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Z uwagi na okoliczności sprawy, fakt, że oskarżony nie był dotychczas karany, w szczególności za jazdę w stanie nietrzeźwości, jak również brak informacji aby popełniał wykroczenia drogowe, zasadnym było wymierzenie minimalnego okresu obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym.

W ocenie Sądu, orzeczony środek jest adekwatną dolegliwością dla oskarżonego za popełnione przez niego przestępstwo. Orzeczony środek spełni funkcję represyjną, tj. spowoduje pozbawienie możliwości uczestnictwa oskarżonego w ruchu drogowym jako kierującego pojazdami mechanicznymi, jak i funkcję prewencyjną, tj. uświadomi oskarżonemu, że prowadzenie pojazdu w stanie pod wpływem alkoholu nie pozostaje bez reakcji karnej.

J. K. (1)

5.

2.

Zgodnie z art. 43a § 2 k.k., w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1, art. 179 lub art. 180 sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5 000 złotych. Jest to również środek obligatoryjny.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

----------------

------------------

--------------

--------------------------------------------------

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie, z uwagi na datę popełnionych czynów, zasadnym było zastosowanie ustawy względniejszej dla sprawcy, zgodnie z treścią art. 4 § 1 k.k. Dotyczy to przepisów odnoszących się do wymiaru kary i środków karnych.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.

W związku ze skazaniem, Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania, na które składa się opłata sądowa w wysokości 2400 zł (liczona od wymiaru kary pozbawienia wolności i wysokości grzywny) oraz pozostałe koszty, na które składają się: koszty stawiennictwa świadków (L. W. (1) i E. K. (1), J. S.), koszty uzyskania danych z KRK, ryczałt za doręczenie pism i wezwań.