Treść orzeczenia XII K 188/18 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

XII K 188/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2018-12-18

Sygn. akt XII K 188/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie w XII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Stasiów

Protokolant: Paulina Łuczyńska

w obecności prokuratora Jolanty Pydyniak

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2018 r.,

sprawy R. W., urodzonego (...) w P., s. Z. i M.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 30 października 2002 r. sygn. akt II K 1358/01 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 04 sierpnia 2001 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres pozbawienia wolności od dnia 04 sierpnia 2001 r. do dnia 20 stycznia 2002 r. oraz od dnia 25 stycznia 2002 r. do dnia 22 lipca 2002 r.;

2. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 27 kwietnia 2005 r., sygn. akt II K 79/05 za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. popełnione w dniu 25 kwietnia 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

3. Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. akt VIII K 214/05 za przestępstwa:

1) z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 maja 2004 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

2) z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 maja 2004 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

3) z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 maja 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 6 lat pozbawienia wolności; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres pozbawienia wolności od dnia 08 lipca 2004 r. do dnia 15 lipca 2004 r. oraz od dnia 04 sierpnia 2005 r. do dnia 16 listopada 2005 r.;

4. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. akt II K 881/03 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 czerwca 2001 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

5. Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt III K 26/08 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 maja 2004 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt VIII K 29/10:

- połączono w pkt I orzeczone wobec skazanego kary pozbawienia wolności w sprawach: Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 30 października 2002 r. sygn. akt II K 1358/01 i Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 22 listopada 2006 r. sygn. akt II K 881/03 i wymierzono skazanemu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt I kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie sygn. II K 1358/01 Sądu Rejonowego w Pruszkowie od dnia 04 sierpnia 2001 r. do dnia 21 stycznia 2002 r., od dnia 24 stycznia 2002 r. do dnia 22 lipca 2002 r. i od dnia 16 lipca 2002 r. do dnia 01 sierpnia 2005 r.;

- połączono w pkt II kary orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 27 kwietnia 2005 r. sygn. akt II k 79/05, Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada 2005 r. sygn. akt VIII K 214/05 i Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy z dnia 26 czerwca 2008 r. sygn. akt III K 26/08 i wymierzono skazanemu karę łączną 10 lat pozbawienia wolności;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt II kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Pruszkowie sygn. akt II K 79/05 od dnia 23 stycznia 2006 r. do dnia 23 stycznia 2008 r., w sprawie Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt VIII K 214/05 od dnia 08 lipca 2004 r. do dnia 16 lipca 2004 r., od dnia 01 sierpnia 2005 r. do dnia 23 stycznia 2006 r., od dnia 23 stycznia 2008 r. do dnia 17 sierpnia 2010 r.

Powyższy wyrok został zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2010 r. sygn. akt II AKa 354/10 w ten sposób, że obniżono skazanemu R. W. karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną w pkt II do lat 8.

6. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 29 maja 2015 r., sygn. akt IV K 817/12, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. akt IX Ka 1254/15 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. popełnione w dniu 25 maja 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt XII K 83/16, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2017 r., sygn. akt II AKa 15/17:

- w pkt I rozwiązano karę łączną wymierzoną w pkt II wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt VIII K 29/10;

- połączono w pkt II orzeczone wobec skazanego kary pozbawienia wolności w sprawach: Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 27 kwietnia 2005 r., sygn. akt II K 79/05; Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. akt VIII K 214/05; Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt III K 26/08; Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 29 maja 2015 r., sygn. akt IV K 817/12 i wymierzono skazanemu karę łączną 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt II kary pozbawienia wolności zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 8 lipca 2004 r. do dnia 15 lipca 2004 r. oraz od dnia 4 sierpnia 2005 r. do dnia 16 listopada 2005 r.

7. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z 1 września 2016 r., sygn. akt II K 309/14, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 stycznia 2017 r., sygn. akt X Ka 1/17 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 6 maja 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności.

I. na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. łączy:

- karę łączną 9 lat i 6 miesięcy wymierzoną wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt XII K 83/16

- karę jednostkową 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z 1 września 2016 r., sygn. akt II K 309/14 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 6 maja 2004 r.

i wymierza skazanemu R. W. karę łączną 11 (jedenastu) lat pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

III. na postawie art. 63 k.k. zalicza na poczet kary łącznej pozbawienia wolności wymierzonej w pkt I wyroku okresy pozbawienia wolności w sprawie XII K 83/16 od 8 lipca 2004 r. do 8 lipca 2012 r., 8 sierpnia 2016 r. do 17 sierpnia 2016 r., 26 listopada 2016 r. do 26 kwietnia 2017 r. (k. 25) oraz w sprawie II K 309/14 od 26 kwietnia 2017 r. (k. 22) do 18 grudnia 2018 r.;

IV. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. C. kwotę 240 (dwustu czterdziestu) złotych + VAT tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego z urzędu;

V. zwalnia skazanego od uiszczenia kosztów sądowych w sprawie, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

Sygnatura akt XII K 188/18

UZASADNIENIE

wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2018 r.

W dniu 1 października 2018 r. w tutejszym sądzie zarejestrowano na wniosek R. W. sprawę o wydanie wobec niego wyroku łącznego.

Na rozprawie w dniu 18 grudnia 2018 r. oskarżyciel publiczny wniósł o wydanie wobec R. W. wyroku łącznego w oparciu o nowe zasady, albowiem uznał, że stare przepisy nie są względniejsze. Wniósł o wymierzenie skazanemu kary łącznej 11 lat pozbawienia wolności. Obrońca R. W. wniósł o wymierzenie kary łącznej również w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy – z tym, że wniósł o wymierzenie kary „łagodniejszej niż wskazał prokurator”. Jednocześnie obrońca skazanego wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczając, iż nie zostały one uiszczone ani w całości ani w części.

R. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

8. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 30 października 2002 r. sygn. akt II K 1358/01 za przestępstwo z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 04 sierpnia 2001 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

9. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 27 kwietnia 2005 r., sygn. akt II K 79/05 za przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. popełnione w dniu 25 kwietnia 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

10. Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. akt VIII K 214/05 za przestępstwa:

1) z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 maja 2004 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

2) z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 maja 2004 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

3) z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 maja 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

11. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. akt II K 881/03 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. popełnione w dniu 29 czerwca 2001 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

12. Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt III K 26/08 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 maja 2004 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności;

Wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt VIII K 29/10:

13. Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 29 maja 2015 r., sygn. akt IV K 817/12, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. akt IX Ka 1254/15 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. popełnione w dniu 25 maja 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności;

- w pkt I rozwiązano karę łączną wymierzoną w pkt II wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt VIII K 29/10;

14. Sądu Rejonowego w Pruszkowie z 1 września 2016 r., sygn. akt II K 309/14, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 stycznia 2017 r., sygn. akt X Ka 1/17 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 6 maja 2004 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności.

Sąd okręgowy zważył, co następuje.

R. W. skazany został wyrokami sądów różnego rzędu, w tym ostatnio wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt XII K 83/16, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2017 r., sygn. akt II AKa 15/17. Nie budzi wątpliwości tutejszego sądu, że właściwy do wydania wyroku łącznego wobec skazanego był tutejszy sąd, bowiem właściwość sądu okręgowego ukształtowana zostałaby przy rozpoznawaniu sprawy w obu reżimach prawnych, tj. obowiązujących przed dniem 1 lipca 2015 r. i po tym dniu.

Sąd stoi na stanowisku, że językowa wykładnia art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015 poz. 396) nakazuje stosować przepisy o karze łącznej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. jedynie, gdy wszystkie wyroki zapadłe wobec podsądnego uprawomocniły się po dniu 1 lipca 2015 r., zaś w sytuacji, gdy przynajmniej jeden wyrok uprawomocnił się po 1 lipca 2015 r., a wobec skazanego zapadły również wyroki prawomocne przed 1 lipca 2015 r., konieczne jest badanie sytuacji procesowej z uwzględnieniem treści art. 4 § 1 k.k. nakazującego stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest ona względniejsza dla skazanego.

Sąd przeprowadził w przedmiotowej sprawie analizę i porównał sytuację skazanego w obu porządkach prawnych dotyczących orzekania kary łącznej. Dla uproszczenia wywodu stan prawny obowiązujący przed dniem 1 lipca 2015 r. nakazujący łączyć wyroki według kryterium daty popełnienia przestępstw i pierwszego wyroku zapadłego co do któregokolwiek z tych przestępstw określany będzie jako „stary reżim”, zaś stan prawny obowiązujący od dnia 1 lipca 2015 r. nakazujący łączyć jedynie kary podlegające wykonaniu - jako „nowy reżim”.

Sytuacja skazanego w starym reżimie kształtowałaby się w ten sposób, że należałoby rozwiązać karę łączną pozbawienia wolności wymierzoną w punkcie II wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 października 2016 r. sygn. akt XII K 83/16 (wyrok utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2017 r., sygn. akt II AKa 15/17). Wynika to z faktu, że doszło skazanie w sprawie prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Pruszkowie, sygn. akt II K 309/14 (wyrok zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 stycznia 2017 r., sygn. akt X Ka 1/17). Następnie konieczne byłoby połączenie kary pozbawienia wolności wymierzone w sprawach Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 27 kwietnia 2005 r., sygn. akt II K 79/05; Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. akt VIII K 214/05; Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt III K 26/08; Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 29 maja 2015 r., sygn. akt IV K 817/12 z karą 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z 1 września 2016 r., sygn. akt II K 309/14, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 stycznia 2017 r., sygn. akt X Ka 1/17.

Daty przestępstw przypisanych wyrokami w sprawach II K 79/05 (25.04.2004 r.), II K 309/14 (06.05.2004 r.), IV K 817/12 (25.05.2004 r.), VIII K 214/05 (29.05.2004 r.), VIII K 214/05 (31.05.2004 r. – 2 czyny w tej dacie), III K 26/08 (31.05.2004 r.) przypadają na okres przed 27.04.2005 r., kiedy to zapadł wyrok pierwszej instancji w sprawie II K 79/05.

Przyjmując nowy reżim połączone zostałyby kary pozbawienia wolności, które nie zostały wykonane, tj. kara łączna 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt XII K 83/16 (utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2017 r., sygn. akt II AKa 15/17) oraz kara 2 lat pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z 1 września 2016 r., sygn. akt II K 309/14, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 stycznia 2017 r., sygn. akt X Ka 1/17. Tym samym sąd miałby możliwość wymierzenia kary łącznej od 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 11 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd doszedł do przekonania, iż w niniejszej sprawie zasadnym było wydanie wyroku łącznego na zasadach określonych w rozdziale IX kodeku karnego w brzmieniu aktualnie obowiązującym.

Rozstrzygając o zastosowaniu ustawy nowej jako względniejszej dla R. W., sąd miał na uwadze przede wszystkim fakt, że rozwiązanie wyroku łącznego zapadłego w sprawie XII K 83/16 rodziłoby konieczność łączenia kar jednostkowych pozbawienia wolności ze spraw II K 79/05, II K 309/14, IV K 817/12, VIII K 214/05, III K 26/08, których suma – już pomijając skazanie na karę 2 lat pozbawienia wolności w sprawie II K 309/14 wynosi 15 lat, podczas gdy kara łączna wymierzona ww. wyrokiem łącznym została ustalona na 9 lat i 6 miesięcy, a więc bardzo korzystnie dla skazanego. Wobec powyższego sąd uznał, że wydanie względem skazanego wyroku łącznego w oparciu o nową ustawę będzie dla R. W. zdecydowanie korzystniejsze.

Wymierzona kara łączna 11 lat pozbawienia wolności – po połączeniu kary łącznej 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt XII K 83/16 (utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2017 r., sygn. akt II AKa 15/17) oraz kary 2 lat pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z 1 września 2016 r., sygn. akt II K 309/14 (zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 stycznia 2017 r., sygn. akt X Ka 1/17) będzie zdaniem tutejszego sądu karą adekwatną do dotychczasowej postawy skazanego i braku poszanowania przez niego porządku prawnego.

Przechodząc do rozważań dotyczących wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności, w pierwszej kolejności należy wskazać, że kształtując wymiar kary łącznej, sąd orzeka w oparciu o jedną z metod łączenia kar, poprzez zastosowanie zasady absorpcji, asperacji bądź kumulacji. Zastosowanie jednej z zasad i w konsekwencji wymiar kary łącznej będzie natomiast zależał od szeregu okoliczności, które ustawodawca wskazuje jako istotne z punktu widzenia orzekania w tym przedmiocie.

Na chwilę wyrokowania w przedmiotowej sprawie, zasadnicze znaczenie dla wymiaru kary łącznej mają okoliczności wskazane w treści art. 85a k.k. Zgodnie z przywołanym przepisem, sąd musi kierować się przede wszystkim celami zapobiegawczymi i wychowawczymi, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzebą kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Choć powyższy przepis mówi o kierowaniu się przy wymiarze kary przede wszystkim celami zapobiegawczymi i wychowawczymi oraz potrzebą kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, to aktualna pozostaje konieczność badania związku przedmiotowo – podmiotowego łączącego poszczególne czyny. Przez związek przedmiotowo – podmiotowy rozumie się przede wszystkim podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 2 lipca 1992r., sygn. akt II Akr 117/92, LEX nr 27736). Ścisły lub odległy związek podmiotowo – przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami pozostającymi w zbiegu ma wpływ na zastosowanie jednej z wymienionych zasad. Mimo iż zasady wymiaru kary łącznej w oparciu o związek przedmiotowo – podmiotowy, wypracowane w trakcie wieloletniej praktyki orzeczniczej, miały zasadnicze znaczenie do czasu wprowadzenia w dniu 1 lipca 2015 r. art. 85a k.k., to jednak – jak już wyżej wskazano – okoliczności te w dalszym ciągu brane są pod uwagę przy wymiarze kary łącznej.

Wymiar kary łącznej pozbawienia wolności, którą sąd mógł orzec wobec skazanego R. W., oscylował pomiędzy 9 latami i 6 miesiącami (kara łączna wymierzona wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Warszawie z 26 października 2016 r., sygn. akt XII K 83/16), a 11 latami i 6 miesiącami pozbawienia wolności, która to kara stanowiłaby sumę kary łącznej z wyroku w sprawie XII K 83/16 i kary 2 lat pozbawienia wolności wymierzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 1 września 2016 r., sygn. akt II K 309/14.

Uwzględniając powyższe okoliczności, sąd okręgowy uznał, że kara łączna 11 lat pozbawienia wolności będzie karą adekwatną, biorąc pod uwagę obecną ocenę zachowania R. W. i konieczność oddziaływania w dalszym ciągu na resocjalizację skazanego, jego dotychczasową karalność, związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami i wreszcie potrzebę kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd miał na uwadze, że kary, które zostały połączone, orzeczone zostały za czyny popełnione w krótkich odstępach czasu, co łagodząco wpływa na wymiar kary łącznej, bowiem rodzi potrzebę orzekania w kierunku zasady absorpcji orzeczonych kar.

Po drugie sąd zwrócił uwagę na fakt, że skazany dopuścił się czynów przestępnych różnego rodzaju, wypełniających znamiona zarówno przestępstw przeciwko mieniu (art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.; art. 280 § 1 k.k.) jak i przeciwko życiu i zdrowiu (art. 158 § 1 k.k.). Są to okoliczności wskazujące konieczność orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę bliższą kumulacji.

Po trzecie wreszcie, sąd miał na uwadze „karierę przestępczą” R. W.. Był on dotychczas skazany siedmiokrotnie na przestrzeni raptem czternastu lat, co jest okolicznością zdecydowanie działającą na niekorzyść skazanego. Popełnienie bowiem więcej niż dwóch przestępstw jest dla sądu istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej niż kara wymierzana w oparciu o zasadę absorpcji.

Negatywnej oceny ww. okoliczności nie zmienia w miarę pozytywna opinia o skazanym wystawiona przez Zakład Karny w S.. Pamiętać należy, że R. W. przez długi okres czasu nie przejawiał jakiejkolwiek refleksji na temat swojego zachowania, o czym świadczy jego wielokrotna karalność, a tym samym brak pozytywnej refleksji i uznania karygodności swych zachowań.

Opinię na temat procesu resocjalizacji R. W. sąd uwzględnił z jednej strony na jego korzyść. Skazany w oddziale mieszkalnym zakładu karnego funkcjonuje prawidłowo, nie był karany dyscyplinarnie, 21 razy był nagradzany, prezentuje znacząco krytyczny stosunek do popełnionych czynów oraz trybu życia przed osadzeniem, jak również fakt, że prognoza penitencjarna na dalszy pobyt R. W. w warunkach izolacji kształtuje się pozytywnie. Z drugiej strony wskazać należy, że skazany deklaruje przynależność do podkultury przestępczej, co – patrząc całościowo na ocenę postawy R. W. – negatywnie wpływa na ocenę jego zachowania.

Podkreślić ponadto należy, że już w związku z wydaniem poprzedniego wyroku łącznego z dnia 26 października 2016 r. przez Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie XII K 83/16 skazany uzyskał zdecydowanie korzystniejszą karę łączną aniżeli suma kar podlegających wówczas łączeniu (wymierzono karę łączną 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności zamiast 15 lat pozbawienia wolności). Należy podkreślić, iż nie jest zadaniem wyroków łącznych stałe polepszanie sytuacji skazanego, lecz uporządkowanie jego sytuacji prawnej.

Nie może tak być, że po każdym nowym skazaniu będzie dokonywane znaczące obniżanie kary do odbycia z każdym kolejnym wyrokiem łącznym.

Sąd, dołączając karę 2 lat pozbawienia wolności do poprzednio orzeczonej w niezmiernie korzystny dla skazanego sposób kary łącznej 9 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, i tak dodatkowo odjął 6 miesięcy. Kwestionowanie tego przez obronę i oczekiwanie jeszcze większego zmniejszenia obecnie wymierzanej kary łącznej jest absolutnie nieuzasadnione w świetle wyżej omówionych okoliczności sprawy.

Sąd zasądził ponadto wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu adw. P. C., a na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, albowiem jest on pozbawiony wolności, a koniec kary przypada obecnie na maj 2020 r.

Dodano: 18 lutego 2019, Opublikował(a): Wioleta Żochowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Katarzyna Stasiów
Data wytworzenia informacji: 18 grudnia 2018