Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

XII K 159/23

USTALENIE FAKTÓW

Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

12 stycznia 2021 r.

V K 939/19

1.1.2.

Sąd Okręgowy w Warszawie

21 grudnia 2022 r.

VIII K 236/22

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Koszalinie

22 maja 2023 r.

II K 270/23

Inne fakty

1.1.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

P. R. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 12 stycznia 2021 r. w sprawie o sygn. akt V K 939/19 za czyn z art. 278 § 1 i 5 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony w dniu 17 października 2018 r., na karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 28 lutego 2022 r. karę ograniczenia wolności zamieniono na zastępczą karę 270 dni pozbawienia wolności.

Zastępcza kara pozbawienia wolności wykonywana była od dnia 25 marca 2022 r. do dnia 20 grudnia 2022 r.

karta karna

3-6

odpis wyroku

89-90

1.2.1.2.

P. R. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 236/22 za czyny:

- z art. 280 § 2 k.k., popełniony w dniu 25 marca 2022 r., na karę 4 lat pozbawienia wolności,

- z art. 286 § 2 k.k., popełniony w dniu 25 marca 2022 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności,

- z art. 222 § 1 k.k., popełniony w dniu 25 marca 2022 r., na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- z art. 226 § 1 k.k., popełniony w dniu 25 marca 2022 r., na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Wobec skazanego orzeczono karę łączną 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 20 grudnia 2022 r. godz. 13:25 do dnia 21 grudnia 2022 r.

Kara pozbawienia wolności wykonywana jest od dnia 20 grudnia 2022 r.

karta karna

3-6

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem

31-37, 38-62

1.2.1.3.

P. R. został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 22 maja 2023 r. w sprawie o sygn. akt II K 270/23 za czyny z art. 222 § 1 k.k. w zb. z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełniony w dniu 23 lipca 2021 r., oraz z art. 222 § 1 k.k., popełniony w dniu 23 lipca 2021 r., przy zastosowaniu art. 91 § 1 k.k., na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

karta karna

3-6

odpis wyroku

20

1.2.1.4.

Od dnia 28 marca 2022 r. P. R. przebywa w izolacji penitencjarnej, początkowo w Areszcie Śledczym (...), a od 17 stycznia 2023 roku w Zakładzie Karnym w I.. W ocenie Zastępcy Dyrektora Zakładu Karnego w I. zachowanie skazanego w trakcie pobytu w Areszcie Śledczym (...) należało uznać za negatywne, był siedmiokrotnie karany dyscyplinarnie, jednak po przetransportowaniu go do Zakładu Karnego w I. uległo ono poprawie i utrzymuje się na dobrym poziomie. P. R. w Zakładzie Karnym w I. był dwukrotnie nagradzany regulaminowo. Karę odbywa w systemie zwykłym. Początkowo był zatrudniony nieodpłatnie jako pracownik gospodarczy, prawidłowo wywiązując się z obowiązku pracy, a od 13 października 203 roku jest zatrudniono odpłatnie w firmie produkującej meble. Ukończył programy resocjalizacyjne (...) i "(...)" oraz program psychokorekcyjny (...). Został zakwalifikowany do szkolenia (...), aktualnie jest jego uczestnikiem. Został skierowany na (...) początek terapii planowany jest na 19 listopada 2024 r. Nie deklaruje przynależności do struktur nieformalnych podkultury przestępczej, w gronie współosadzonych funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo, w stosunku do funkcjonariuszy prezentuje postawy regulaminowe.

opinia o skazanym

22

zaświadczenie z ZK I.

26

oświadczenie skazanego

91

1.1.2.Fakty uznane za nieudowodnione

Ocena Dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.1-1.2.1.4

odpisy wyroków

Ujawnione odpisy (kopie) zostały sporządzone z oryginałów orzeczeń znajdujących się w aktach poszczególnych spraw, przez uprawnione do tego osoby i w sposób wiernie oddający treść wydanych orzeczeń.

opinia o skazanym

Opinia sporządzona o skazanym przez Zastępcę Dyrektora Zakładu Karnego w I. jest wyczerpująca, odnosi się do zachowania skazanego w warunkach pozbawienia wolności, nie zawiera jakichkolwiek treści wskazujących na jej subiektywizm lub brak rzetelności.

karta karna

Informacja z Krajowego Rejestru Karnego o skazanym P. R. została sporządzona zgodnie z ustawą z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym oraz rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lipca 2015 r. w sprawie udzielania informacji o osobach oraz o podmiotach zbiorowych na podstawie danych zgromadzonych w Krajowym Rejestrze Karnym. Zawarte w karcie karnej dane znajdują odzwierciedlenie w dołączonych do akt sprawy odpisach (kopiach) orzeczeń w niej ujawnionych.

zaświadczenie z ZK I.

Zaświadczenie zostało wydane przez uprawniony do tego organ, jego treść koresponduje z treścią opinii Zastępcy Dyrektora Zakładu Karnego w I., brak jest podstaw do kwestionowania prawdziwości okoliczności opisanych w zaświadczeniu.

oświadczenie skazanego

Nie było kwestionowane przez żadna ze stron, odzwierciedla typowe postępowanie podczas osadzenia więźniów zainteresowanych wykonywaniem pracy, tj. zmianę bezpłatnego zatrudnienia w zatrudnienie odpłatne.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2022 r., sygn. akt VIII K 236/22

4 lata pozbawienia wolności

1 rok pozbawieni wolności

4 miesiące pozbawienia wolności

3 miesiące pozbawienia wolności

3.1.2.

wyrok Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 22 maja 2023 r., sygn. akt II K 270/23

10 miesięcy ograniczenia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Wobec treści art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2600, z późn. zm.) oraz art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz. U. z 2022 r. poz. 2141), w niniejszej sprawie w odniesieniu do łączenia w/w kar zastosowanie mieć będą przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., albowiem wszystkie kary wobec P. R. zostały prawomocnie orzeczone po dniu wejścia w życie w/w ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r., a przed dniem wejścia w życie w/w ustawy z dnia 7 lipca 2022 r.

Zgodnie z treścią art. 85 § 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., orzekając karę łączną pozbawienia wolności, sąd wymierza ją w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 20 lat pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 87 § 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 czerwca 2019 r. w sprawie o sygn. P 20/17 (Dz. U. poz. 1135), w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd może wymierzyć karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 91 § 2 k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., jeżeli sprawca w warunkach określonych w art. 85 § 1 k.k. popełnia ciąg przestępstw oraz inne przestępstwo, sąd orzeka karę łączną, stosując odpowiednio przepisy rozdziału IX.

Wobec P. R. zapadły trzy prawomocne wyroki skazujące. Pierwszym z nich był wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 12 stycznia 2021 r., wydany w sprawie o sygn. akt V K 939/19, którym wymierzono karę za czyn popełniony w dniu 17 października 2018 r. Przed wydaniem tego wyroku P. R. nie popełnił innych przestępstw, za które zostałby później skazany.

Kolejny wyrok wobec P. R. zapadł w Sądzie Okręgowym w Warszawie w dniu 21 grudnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt VIII K 236/22 i dotyczył czynów popełnionych w dniu 25 marca 2022 r. Przed wydaniem tego wyroku P. R. dopuścił się także w dniu 23 lipca 2021 r. czynów, za które został skazany przez Sąd Rejonowy w Koszalinie wyrokiem z dnia 22 maja 2023 r. w sprawie o sygn. akt II K 270/23.

Mając zatem na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów, stwierdzić należy, iż łączeniu podlegać będą kary orzeczone w sprawach VIII K 236/22 Sądu Okręgowego w Warszawie oraz II K 270/23 Sądu Rejonowego w Koszalinie, albowiem kary wymierzone w tych wyrokach dotyczą przestępstw popełnionych przed wydaniem pierwszego z w/w wyroków. Kara wymierzona w sprawie V K 939/19 Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie nie podlega łączeniu z innymi karami, albowiem przed wydaniem wyroku w tej sprawie, P. R. nie popełnił innych przestępstw, za które orzeczono kary podlegające łączeniu.

Wprawdzie w związku z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P 20/17 sąd nie ma już obowiązku łączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, to jednak w sprawie P. R. tut. Sąd zdecydował się połączyć kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności, mając na uwadze, iż wobec porównania długości jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec P. R. z długością kary ograniczenia wolności, w ocenie Sądu z uwagi na oddziaływanie resocjalizacyjne w trakcie pobytu w Zakładzie Karnym, udział w kursach, podjęcie zatrudnienia, uzasadnione i korzystne dla skazanego jest objęcie kary ograniczenia wolności węzłem nowej kary łącznej pozbawienia wolności.

WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Mając na uwadze treść art. 86 § 1 k.k. oraz art. 87 § 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., Sąd mógł orzec karę łączną w granicach od 4 lat i 1 miesiąca (albowiem najwyższą karą orzeczoną wobec P. R. była kara 4 lat pozbawienia wolności, orzeczona w sprawie VIII K 236/22 Sądu Okręgowego w Warszawie) do 6 lat pozbawienia wolności (suma jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawie VIII K 236/22 Sądu Okręgowego w Warszawie oraz kary ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie II K 270/23 Sądu Rejonowego w Koszalinie, przeliczonej zgodnie z dyspozycją art. 87 § 1 k.k.).

W myśl art. 85a k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Oceniając okoliczności istotne dla wymiaru kary łącznej, Sąd uznał, że priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji, natomiast kara łączna orzekana na zasadzie absorpcji oraz kumulacji winna być wyjątkiem (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2013 r., sygn. II AKa 145/13). Dokonując analizy danych ujawnionych w toku niniejszej sprawy Sąd uznał, że nie zachodzą wyjątkowe okoliczności uzasadniające uznanie, że zasadne byłoby wymierzenie kary łącznej w wymiarze minimalnym lub na zasadzie kumulacji.

P. R. jest osobą 3-krotnie karaną - za zbrodnię przeciwko mieniu oraz za 6 występków: przeciwko mieniu, przeciwko wiarygodności dokumentów oraz przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego. Wielokrotna karalność skazanego oraz popełnianie dalszych przestępstw po wydaniu pierwszego wyroku skazującego, jak również 7-krotnie karanie dyscyplinarne podczas odbywania kary pozbawienia wolności, jednoznacznie wskazują w ocenie Sądu na demoralizację skazanego, która wyraża się w lekceważeniu obowiązujących norm prawnych, co uzasadniania wymierzenie kary w wysokości przekraczającej minimalny wymiar kary łącznej wskazany w art. 86 § 1 k.k..

Wymierzając karę łączną w wysokości odbiegającej od wymiaru określonego na zasadzie kumulacji Sąd miał na uwadze postawę skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Nie sposób bowiem nie dostrzec pozytywnej zmiany w postawie skazanego w trakcie pobytu w Zakładzie Karnym w I., która wskazuje na pomyślny początek procesu resocjalizacji – jak wynika z treści opinii Zastępcy Dyrektora Zakładu Karnego w I., zachowanie skazane w toku odbywania kary pozbawienia wolności uległo zauważalnej poprawie. Należy także odnotować pozytywnie oceniane zaangażowanie skazanego w programy resocjalizacyjne, psychokorekcyjne i in., jak również fakt 2-krotnego nagrodzenia skazanego regulaminowo oraz podjęcie przez niego zatrudnienia.

Ustalając wymiar kary łącznej Sąd miał także na uwadze, że podlegające łączeniu kary zostały orzeczone za przestępstwa różnorodzajowe: przeciwko mieniu oraz przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego. Zostały także popełnione w krótkim odstępie czasu - pomiędzy 23 lipca 2021 r. a 25 marca 2022 r.

Okoliczności te w ocenie Sądu uzasadniają w pełni uznanie - w kontekście dyrektyw wymiaru kary łącznej - że jedynie wymierzenie skazanemu kary na zasadzie asperacji, w wymiarze 4 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, spełni w należytym stopniu względy prewencji indywidualnej i ogólnej, a każdy wymiar kary niższy aniżeli wskazany w wyroku łącznym prowadziłby do wniosku, że popełnienie wielu przestępstw popłaca, albowiem orzeczone za nie kary ulegną absorpcji. Kara taka powinna uzmysłowić skazanemu karygodność jego postępowania i jednoznacznie wskazać, że jego zachowanie jest naganne, ale także to, że chęć resocjalizacji i realne podejmowanie zachowań prowychowawczych i programowych w trakcie wykonywania kary pozbawienia wolności, może liczyć na aprobatę. Orzeczony wymiar kary powinien także uzmysłowić innym osobom (społeczeństwu), że sprawcy przestępstw ponoszą adekwatną odpowiedzialność karną za swe czyny.

Wymiar Środka karnego

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

I

Mając na uwadze, iż przepis art. 85 § 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r., dopuszczał jedynie łączenie kar z osobna wymierzonych za zbiegające się przestępstwa, Sąd rozwiązał zwarte w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 21 grudnia 2022 r., sygn. VIII K 236/22, orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności.

III

Mając na uwadze, iż P. R. w sprawie Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt VIII K 236/22 był pozbawiony wolności od dnia 20 grudnia 2022 r. godz. 13:25, Sąd na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt II kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie VIII K 236/22 od dnia 20 grudnia 2022 r. godz. 13:25 do dnia wydania wyroku, tj. dnia 27 października 2023 r.

IV

Mając na uwadze, że zgodnie z art. 576 § 1 k.p.k., z chwilą uprawomocnienia się wyroku łącznego, wyroki podlegające połączeniu nie ulegają wykonaniu w zakresie objętym wyrokiem łącznym, Sąd orzekł, że w pozostałym zakresie, tj. wykraczającym poza wskazany w pkt II wyroku łącznego, połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu - co nastąpi po uprawomocnieniu się wyroku łącznego.

V

Zgodnie z treścią art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w odniesieniu do kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec P. R. w wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie sygn. akt V K 939/19, albowiem kara ta nie podlega łączeniu z innymi karami orzeczonymi wobec skazanego na podstawie art. 85 § 1 k.k., w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Z uwagi na reprezentowanie skazanego P. R. podczas postępowania przed sądem I instancji przez obrońcę z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 120 zł, powiększoną o podatek VAT, tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu przed sądem I instancji.

Wysokość wynagrodzenia została ustalona na podstawie § 17 ust. 5 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 r. poz. 18, z późn. zm.).

VII

Mając na uwadze, że skazany ma ograniczone możliwości zarobkowania oraz nie posiada oszczędności, Sąd zwolnił go od ponoszenia kosztów postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego i obciążył nimi Skarb Państwa.

PODPIS