XII K 155/24 - wyrok Sąd Okręgowy w Warszawie z 2025-05-28
Sygn. akt XII K 155/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 maja 2025 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie XII Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSO Katarzyna Stasiów
Protokolant: Patrycja Sawicka
przy udziale prokuratora Agnieszki Cwaliny
oraz oskarżycieli posiłkowych: (...) S.A. (...) S.A.
po rozpoznaniu na posiedzeniu 14 maja 2025 r.
sprawy:
1. R. W. (1) , syna W. i E., urodzonego (...) w W.,
oskarżonego o to, że:
I. w nieustalonym okresie nie wcześniej niż co najmniej od 19 września 2020 r. do 18 lutego 2022 r. w W., w powiecie (...), i innych miejscach, brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez P. P. (1), mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko mieniu i przeciwko obrotowi gospodarczemu, w szczególności na dokonywaniu kradzieży z włamaniem samochodów różnych marek oraz nabywaniu, pomaganiu do zbycia, przyjmowaniu i pomaganiu w ukryciu samochodów uzyskanych za pomocą czynów zabronionych, praniu pieniędzy, a ponadto na podejmowaniu czynności mających na celu zalegalizowanie i wprowadzenie ponownie do obrotu gospodarczego pojazdów z usuniętymi znakami indentyfikacyjnymi w szczególności poprzez wprowadzanie w błąd kupujących i tym samym doprowadzanie ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w skład której w różnych okresach wchodzili: P. P. (1), K. M. (1), K. M. (2), P. W. (1), A. P., Ł. R., M. J., J. T., P. T., A. S., D. N. oraz inne ustalone i nieustalone osoby,
tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.
II. w dniu 24 czerwca 2021 r. w W. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z K. M. (1) i P. P. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka w nieustalony sposób dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej (...) o wartości ok. 140.000 zł, czym działał na szkodę J. C., po czym zbiegł z miejsca zdarzenia pojazdem marki O. (...) nr rej. (...) nie zatrzymując się niezwłocznie, pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
III. w bliżej nie ustalonym dniu nie wcześniej niż 24 czerwca 2021 r. i nie później niż do końca października 2021 r. w W. wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) podżegał U. Ś. do złożenia nieprawdziwych zeznań mających służyć za dowód w postępowaniu przygotowawczym o sygn. akt PR 2 Ds (...), obecnie PO I Ds. (...), w ten sposób, że po uprzednim ustaleniu z P. P. (1) nieprawdziwej wersji zdarzeń z dnia 24 czerwca 2021 r., podczas którego doszło do kradzieży z włamaniem do samochodu M. (...) nr rej. (...), nakreślone przez siebie odręczne zapiski zawierające ustaloną wersję zdarzeń przekazał U. Ś., celem zapoznania się z nimi i złożenia zeznań o wskazanej w nich treści, które to zeznania miały stanowić dowód tego, że nie było go na miejscu ww. przestępstwa w chwili jego popełnienia, przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k.,
tj. o czyn z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.
IV. w dniu 19 września 2020 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z A. P. na polecenie P. P. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim zarejestrowaniu w dniu 12 grudnia 2018 r. samochodu marki M. (...) nr rej. (...), nr VIN (...) na dane osobowe A. P. i po wystawieniu ww. pojazdu na portalu aukcyjnym, doprowadził J. S. i M. S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 62.500 zł poprzez zawarcie umowy sprzedaży ww. pojazdu w ten sposób, że wprowadził ich w błąd co do stanu technicznego i prawnego pojazdu poprzez zatajenie przed nim, że w samochodzie dokonano prac blacharsko-lakierniczych w obrębie prawego przodu i prawego boku, tj. demontażu, a następnie wtórnego montażu podzespołów w postaci elementów konstrukcyjnych w komorze silnika i drzwi prawych, na których ujawniono grubość metalu do 1160 um, oraz usunięcia oznakowania producenta (znaków identyfikacyjnych) na komponentach wchodzących w skład systemu odpowiadającego za bezpieczeństwo pojazdu – poduszki powietrznej kierowcy, czym działano na szkodę J. S. i M. S., przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
V. w okresie od 30 grudnia 2020 r. do dnia 4 stycznia 2021 r. w W., działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu z A. P. i P. P. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim zarejestrowaniu w dniu 27 maja 2019 r. samochodu marki H. (...) nr rej. (...) na dane osobowe A. P. i po wystawieniu go do sprzedaży na portalu aukcyjnym, doprowadził K. O. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 35.000 zł poprzez zawarcie z pokrzywdzonym umowy sprzedaży ww. pojazdu w ten sposób, ze wprowadził K. O. w błąd co do stanu technicznego i prawnego pojazdu poprzez zatajenie przed nim, że w ww. samochodzie dokonano wtórnych, pozafabrycznych modyfikacji w zakresie numerów identyfikacyjnych pojazdu, w tym zamontowania w nadwoziu pojazdu płyty podłogowej wraz z metalowym elementem konstrukcyjnym – wspornikiem, zamocowanym do płyty podłogowej i prawego progu, zlokalizowanego pod prawym przednim fotelem zawierającym pole numerowe VIN oraz usunięcia i wtórnego naniesienia oznakowania producenta na drzwiach pojazdu, przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
VI. w bliżej nieustalonym dniu, nie wcześniej niż 7 maja 2021 r. i nie później niż 9 maja 2021 r. w nieustalonym miejscu, działając w celu użycia za autentyczny, podrobił podpis E. M. znajdujący się na umowie sprzedaży samochodu marki O. (...) nr rej. (...) z dnia 9 maja 2021 r. w pozycji „kupujący", przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k.,
tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.
VII. w dniu 13 czerwca 2021 r. w K., pow. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z P. W. (2), dokonał usunięcia znaków identyfikacyjnych znajdujących się na drzwiach pojazdu marki N. (...), przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k.,
tj. o czyn z art. 306 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.
VIII. w dniu 22 marca 2021 r. w J. i W., wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), utrudnili przeprowadzenia postępowania karnego przeciwko D. W. o czyny z art. 62 ust. 1 ustawy z dn. 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz z art. 178a § 1 k.k. w ten sposób, że bezpośrednio po pościgu zabrali z uszkodzonego samochodu marki H. (...) posiadane przez D. W. 4 gramy środka odurzającego w postaci kokainy, po czym zlecili usunięcie zniszczonego pojazdu należącego do D. W., a następnie przewieźli ww., który doznał na skutek wypadku drogowego urazu wielomiejscowego, do domu przy ul. (...) w W. i po uprzednim uzgodnieniu wspólnej wersji zdarzenia, że D. W. wyskoczył sam z okna z pierwszego piętra, pozostawili go celem zawiadomienia karetki pogotowia i udzielenia ww. pomocy medycznej,
tj. o czyn z art. 239 § 1 k.k.
IX. w dniu 22 czerwca 2021 r. w W. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka z wykorzystaniem urządzenia tzw. gameboy służącego do otwierania i uruchamiania silników samochodowych z systemem bezkluczykowym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 90.000 zł, czym działał na szkodę Z. W., przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
X. w dniu 20 maja 2021 r. w W. na terenie (...) przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka za pomocą nieustalonego urządzenia dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki L. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 200.000 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o., przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XI. w dniu 18 czerwca 2021 r. w W. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka z wykorzystaniem urządzenia tzw. gameboy służącego do otwierania i uruchamiania silników samochodowych z systemem bezkluczykowym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 200.000 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o., przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XII. w dniu 16 czerwca 2021 r. w W. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka z wykorzystaniem urządzenia tzw. gameboy służącego do otwierania i uruchamiania silników samochodowych z systemem bezkluczykowym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 135.000 zł wraz ze znajdującymi się w środku pojazdu przedmiotami w postaci telefonu komórkowego S. (...), (...): (...), (...), kluczy w ilości 15 sztuk oraz pełnomocnictwa do reprezentowania M. O. przez L. B., tj. rzeczy o łącznej wartości ok. 4.200 zł, czym działał na szkodę M. O. i L. B., przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XIII. w dniu 16 maja 2021 r. w W.-W. ((...)) na terenie parkingu przed kościołem przy ul. (...). I., wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka z wykorzystaniem urządzenia tzw. gameboy służącego do otwierania i uruchamiania silników samochodowych z systemem bezkluczykowym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 160.000 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. oraz (...) SA, przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XIV. w dniu 21 lutego 2021 r. w W. na terenie parkingu pod (...). przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka za pomocą nieustalonego urządzenia, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki L. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 200.000 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o., przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XV. w dniu 15 marca 2021 r. w W. na terenie parkingu przy sklepie (...) przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka z wykorzystaniem urządzenia tzw. gameboy służącego do otwierania i uruchamiania silników samochodowych z systemem bezkluczykowym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 80.000 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. zł wraz ze znajdującymi się w środku pojazdu przedmiotami w postaci laptopa marki D., dysku twardego, dowodu osobistego na dane P. K., kluczy do domu, pilotów do bramy wjazdowej oraz fotelika dziecięcego o łącznej wartości ok. 4 800 zł, czym działał na szkodę P. K., przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § l k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XVI. w dniu 15 grudnia 2021 r. w O. z terenu parkingu osiedlowego przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka z wykorzystaniem urządzenia tzw. gameboy służącego do otwierania i uruchamiania silników samochodowych z systemem bezkluczykowym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 170.000 zł, czym działał na szkodę (...) sp. z o.o. oraz (...) S.A. przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XVII. w dniu 23 września 2021 r. w Z. przy ul. (...), na polecenie P. P. (1), po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka z wykorzystaniem urządzenia tzw. gameboy służącego do otwierania i uruchamiania silników samochodowych z systemem bezkluczykowym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 140.000 zł, czym działał na szkodę B. B., przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XVIII. w okresie 29-30 marca 2021 r. w W. z terenu parkingu przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z P. P. (1) i K. M. (1) po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia w postaci centralnego zamka w nieustalony sposób za pomocą nieustalonego urządzenia dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki M. (...) nr rej. (...) o wartości ok. 76.000 zł, czym działał na szkodę (...) SA, przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art, 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k., w ciągu 5 lat po odbyciu kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. IV K 959/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od dnia 1 lutego 2018 r. do dnia 21 września 2018 r.,
tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
XIX. w bliżej nieustalonym dniu, nie później niż w dn. 29 września 2020 r. w nieustalonym miejscu, w celu użycia za autentyczny, podrobił podpis kupującego o treści (...) na dokumencie w postaci „Umowy kupna-sprzedaży samochodu" dotyczącym pojazdu marki T. (...) nr rej. (...) zawartej między G. C. a O. P.,
tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k.
XX. w dniu 24 czerwca 2021 r. w miejscowości W., województwo (...), prowadząc samochód osobowy marki O. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym i pomimo wydanego przez funkcjonariuszy (...) Biura (...) – przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych nieoznakowanego radiowozu marki V. – polecenia zatrzymania prowadzanego pojazdu mechanicznego, nie zatrzymał go niezwłocznie i kontynuował jazdę w kierunku miejscowości T.,
tj. o czyn z art. 178b k.k.
2. P. W. (2) , syna W. i E., urodzonego (...) w W.,
oskarżonego o to, że:
I. w nieustalonym okresie co najmniej od dnia 23 lutego 2021 r. do dnia 18 lutego 2022 r. w powiecie (...), W. i innych miejscowościach, brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez P. P. (1), mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko mieniu i obrotowi gospodarczemu, a w szczególności na dokonywaniu kradzieży z włamaniem samochodów różnych marek oraz nabywaniu, pomaganiu do zbycia, przyjmowaniu i pomaganiu w ukryciu samochodów uzyskanych za pomocą czynów zabronionych, praniu pieniędzy, a ponadto na podejmowaniu czynności mających na celu zalegalizowanie i wprowadzenie ponownie do obrotu gospodarczego pojazdów z usuniętymi znakami indentyfikacyjnymi w szczególności poprzez wprowadzanie w błąd kupujących i tym samym doprowadzanie ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w skład której wchodzili w rożnych okresach P. P. (1), K. M. (1), K. M. (2), R. W. (2), A. P., Ł. R., M. J., J. T., P. T., D. N., A. S. oraz inne ustalone i nieustalone osoby,
tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.
II. w dniu 13 czerwca 2021 r. w K., pow. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z R. W. (2), dokonał usunięcia znaków identyfikacyjnych znajdującego się na drzwiach pojazdu marki N. (...), przy czym czynu tego dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k.,
tj. o czyn z art. 306 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k..
III. w bliżej nieustalonym dniu, nie wcześniej niż w dniu 15 grudnia 2021 r. i nie później niż w dniu 31 stycznia 2022 r. w miejscowości S. (...), w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie z R. W. (2), pomógł do ukrycia rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego, tj. pochodzącego z przestępstwa kradzieży z włamaniem samochodu marki M. (...) nr rej. (...) dokonanej w dn. 15 grudnia 2021 r. na szkodę (...) sp. z o.o. oraz (...) S.A., w ten sposób, że dokonał demontażu części ww. pojazdu i ich wtórnego montażu do innego pojazdu tej samej marki,
tj. o czyn z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.
3. Ł. R. , syna A. i Z., urodzonego (...) w W.,
oskarżonego, o to, że:
I. w nieustalonym okresie nie wcześniej niż od dnia 6 grudnia 2016 r. do dnia 18 lutego 2022 r. w powiecie (...), W. i innych miejscowościach, brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez P. P. (1), mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko mieniu i przeciwko obrotowi gospodarczemu, w szczególności dokonywaniu kradzieży z włamaniem samochodów różnych marek oraz nabywaniu, pomaganiu do zbycia, przyjmowaniu i pomaganiu w ukryciu samochodów uzyskanych za pomocą czynów zabronionych, praniu pieniędzy, a ponadto na podejmowaniu czynności mających na celu zalegalizowanie i wprowadzenie ponownie do obrotu gospodarczego pojazdów z usuniętymi znakami indentyfikacyjnymi w szczególności poprzez wprowadzanie w błąd kupujących co do legalności nabywanych pojazdów i tym samym doprowadzanie ich do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, w skład której to grupy wchodzili w rożnych okresach P. P. (1), K. M. (1), P. W. (1), A. P., M. J., R. W. (2), J. T. i P. T.,
tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.
II. w dniu 8 stycznia 2021 r. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i na polecenie P. P. (1), dokonał usunięcia znaków identyfikacyjnych znajdujących się na szynie pod fotelem kierowcy w pojeździe marki T. (...), przy czym czynu dopuścił się działając w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw z art. 279 § 1 k.k., art. 286 § 1 k.k., art. 291 § 1 k.k., art. 306 k.k. i art. 299 § 1 k.k.,
tj. o czyn z art. 306 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.,
4. O. P. , córka P. i E., urodzonego (...) w W.,
oskarżonej, o to, że w dniach 19-21 września 2020 r. w W., działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu, po przyjęciu na rachunek bankowy o nr (...) prowadzonym na jej rzecz przez Bank (...) S.A., środków pieniężnych w kwocie 62.500 zł pochodzących z przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. popełnionego na szkodę J. S. i M. S., dokonała ich transferu w ten sposób, że niezwłocznie po ich otrzymaniu przelała je na rachunek bankowy prowadzony przez Bank (...) S.A. na rzecz P. T. o nr (...), utrudniając tym samym stwierdzenia przestępczego pochodzenia ww. środków, ich wykrycia, zajęcia albo orzeczenia przepadku,
tj. o czyn z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.
przy zastosowaniu przepisów kodeksu karnego obowiązujących w dacie popełnienia czynów w zw. z art. 4 k.k.
1. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie I. czynu, z tym ustaleniem, że uczestniczył on w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez ustaloną osobę, w skład której to grupy w różnych okresach wchodzili P. W. (1) i Ł. R. oraz inne ustalone i nieustalone osoby, tj. występku z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;
1. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie II. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami oraz eliminując z opisu czynu zwrot „po czym zbiegł z miejsca zdarzenia pojazdem marki O. (...) nr rej. (...) nie zatrzymując się niezwłocznie, pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych”, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
2. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie III. czynu z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą i podżegał ustaloną osobę, po ustaleniu z ustaloną osobą nieprawdziwej wersji zdarzeń, a zapiski przekazał ustalonej osobie, tj. występku z art. 18 § 2 k.k. w zw. art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go, a na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 233 § 1 k.k. wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;
3. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie IV. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą na polecenie ustalonej osoby, tj. występku z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;
4. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie V. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;
5. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie VI. czynu, tj. występku z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
6. na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek umowy zakupu samochodu marki O. (...) na dane E. M. – k. 405a – poprzez pozostawienie umowy w aktach sprawy;
7. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie VII. czynu, tj. występku z art. 306 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
8. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie VIII. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 239 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 239 § 1 k.k. skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
9. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie IX. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
10. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie X. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
11. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XI. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
12. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XII. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
13. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XIII. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
14. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XIV. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
15. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XV. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
16. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XVI. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
17. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XVII. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
18. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XVIII. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 1 (jednego) roku 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
19. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XIX. czynu, tj. występku z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
20. na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek umowy zakupu samochodu marki T. (...) nr rej. (...) na dane O. P. – k. 26, t. I wątek 58 – załącznik „T. (...) nr rej. (...)” – poprzez pozostawienie umowy w aktach sprawy;
21. oskarżonego R. W. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie XX. czynu, tj. występku z art. 178b k.k. i za to na podstawie art. 178b skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;
22. na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności wymierzone oskarżonemu R. W. (1) w punktach 1-6, 8-20 oraz 22 i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;
23. na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. W. (1) obowiązek częściowego naprawienia szkody w wysokości:
- kwoty 52.317,66 złotych (pięćdziesięciu dwóch tysięcy trzystu siedemnastu złotych 66 groszy) na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. (KRS (...));
- kwoty 45.452,15 złotych (czterdziestu pięciu tysięcy czterystu pięćdziesięciu dwóch złotych 15 groszy) oraz 27.631,58 zł (dwudziestu siedmiu tysięcy sześciuset trzydziestu jeden złotych 58 groszy) na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. V. (...) (KRS (...));
- kwoty 25.333,33 złotych (dwudziestu pięciu tysięcy trzystu trzydziestu trzech złotych 33 groszy) na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. (KRS (...));
24. na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego R. W. (1) kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 lutego 2022 r., godz. 5.05 do dnia 2 sierpnia 2022 r.;
25. oskarżonego P. W. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie I. czynu, z tym ustaleniem, że uczestniczył on w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez ustaloną osobę, w skład której to grupy w różnych okresach wchodzili R. W. (1) i Ł. R. oraz inne ustalone i nieustalone osoby, tj. występku z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. skazuje go na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;
26. oskarżonego P. W. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie II. czynu, tj. występku z art. 306 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;
27. oskarżonego P. W. (2) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie III. czynu, z tym ustaleniem, że działał on wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą, tj. występku z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie art. tych przepisów skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
28. na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności wymierzone oskarżonemu P. W. (2) w punktach 26-28 i wymierza mu karę łączną 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;
29. na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. W. (2) kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 lutego 2022 r., godz. 5.10 do dnia 10 maja 2022 r.;
30. oskarżonego Ł. R. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie I. czynu, z tym ustaleniem, że uczestniczył on w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez ustaloną osobę, w skład której to grupy w różnych okresach wchodzili P. W. (1) i R. W. (1) oraz inne ustalone i nieustalone osoby, tj. występku z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 1 (jednego) roku 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym;
31. oskarżonego Ł. R. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w punkcie II. czynu, z tym ustaleniem, że działał on na polecenie ustalonej osoby, tj. występku z art. 306 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów przy zastosowaniu art. 37b k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym
32. na podstawie art. 85 § 1 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 87 § 2 k.k. łączy kary pozbawienia wolności oraz ograniczenia wolności wymierzone oskarżonemu Ł. R. w punktach 31-32 i wymierza mu karę łączną 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym;
33. na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego Ł. R. kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 lutego 2022 r. od godz. 5.15 do dnia 24 lutego 2022 r., godz. 14:35 oraz od dnia 22 marca 2022 r., godz. 17.30 do dnia 4 sierpnia 2022 r.
34. oskarżoną O. P. uznaje za winną popełnienia zarzuconego jej czynu, z tym ustaleniem, że przelała otrzymane pieniądze na rachunek bankowy prowadzony przez Bank (...) S.A. na rzecz ustalonej osoby, tj. występku z art. 299 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. i za to na podstawie tych przepisów przy zastosowaniu art. 37a k.k. skazuje ją na karę 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, określając wysokość jednej stawki na kwotę 40 (czterdziestu) złotych;
35. na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonej O. P. kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniu 22 lutego 2022 r. od godz. 5.15 do godz. 15:30;
36. zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych, obciążając wydatkami Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
XII K 155/24 |
|||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343 , art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza . |
|||||||||||||
1.USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||||
0.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||
1.1.1. |
---------- |
----------------------- |
|||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||
------------------- |
----------- |
----- |
|||||||||||
0.1. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
|||||||||||
1.2.1. |
---------- |
------------------------- |
|||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||
----------------- |
------------- |
----- |
|||||||||||
1.OCena DOWOdów |
|||||||||||||
1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||
-------- |
---------- |
------------------------- |
|||||||||||
1.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||
--------- |
---------- |
-------------------------- |
|||||||||||
1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
|||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
||||||||||||
☒ |
3.1 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1. i 26. |
R. W. (1) i P. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Zgodnie z dyspozycją art. 258 § 1 k.k. odpowiedzialność karną za wskazany w tym przepisie występek ponosi osoba, która bierze udział w zorganizowanej grupie, mającej na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego. Aby ustalić, czy mamy do czynienia z zorganizowaną grupą przestępczą w rozumieniu art. 258 k.k., niezbędne jest ustalenie, że grupa charakteryzuje się wewnętrzną strukturą organizacyjna, jest trwała, istnieją więzy organizacyjne w ramach wspólnego porozumienia, ma miejsce planowanie przestępstw, akceptacja celów, trwałość zaspokojenia potrzeb grupy, gromadzenie narzędzi do popełniania przestępstw, wyszukiwanie miejsc dla przechowywania łupu, rozprowadzania go, podział ról, skoordynowany sposób działania, powiązania socjologiczno-psychologiczne między członkami. Branie udziału w zorganizowanej grupie przestępczej polega na przynależności do grupy, akceptowaniu zasad, które nimi rządzą oraz wykonywaniu poleceń i zadań wskazanych przez osoby stojące w hierarchii grupy lub związku odpowiednio wyżej. Istotna jest tu też identyfikacja członka z grupą lub związkiem, przy czym nie pozostaje on tam wyłącznie pasywny. Mając na uwadze zakres działania zorganizowanej grupy przestępczej, do której należeli oskarżeni, wskazać także należy, dla możliwości przypisania czynu z art. 258 § 1 k.k. niezbędne jest wykazanie, że sprawcy mieli świadomość istnienia grupy przestępczej oraz, że towarzyszył im zamiar brania udziału w takiej grupie, natomiast zgodnie z jednolitym orzecznictwem w tym zakresie, dla przyjęcia działania w zorganizowanej grupie przestępczej nie jest konieczna wiedza o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących czy mechanizmów funkcjonowania – wystarczy gotowość sprawców do spełnienia zadań służących grupie, której świadomość istnienia sprawcy mają. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonych R. W. (1) i P. W. (2), którzy przyznali się do popełnienia zarzucanego im przestępstwa i obszernie opisali, czym zajmowali się w ramach uczestniczenia w grupie przestępczej, a także zapisów kontroli operacyjnej, wyjaśnień współoskarżonego Ł. R. oraz zebranych dokumentów, sąd uznał, że wina oskarżonych nie budzi wątpliwości. |
|||||||||||||
☒ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
2., 10.-19. |
R. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Przepis art. 279 k.k. tworzy kwalifikowany typ wszystkich typów kradzieży określonych w art. 278 k.k. Znamieniem kwalifikującym jest sposób działania sprawcy, mianowicie włamanie. Kradzież z włamaniem zawsze stanowi przestępstwo, niezależnie od wartości przedmiotu czynności wykonawczej. Włamanie polega na przełamaniu zabezpieczeń chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą. Najczęściej sprowadza się ono do ich fizycznego przełamania, jednak włamaniem jest również przełamanie zabezpieczeń cyfrowych. Włamaniem jest także przełamanie kodów zabezpieczających program komputerowy przed jego nielegalnym uzyskaniem. Nie ma przy tym znaczenia, czy zabezpieczenie przedmiotu przed kradzieżą jest efektywne i jakich środków należy użyć, by je sforsować. Konieczne jest natomiast, aby rzecz była zabezpieczona przed kradzieżą i aby sprawca usunął zabezpieczenie. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego R. W. (1), który przyznał się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw i opisał okoliczności ich popełnienia, wyjaśnień współoskarżonych, zeznań świadków, zapisów kontroli operacyjnej oraz zebranych dokumentów, sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. W przedmiotowej sprawie, R. W. (1) przede wszystkim wraz z dwoma ustalonymi osobami był wśród osób organizujących i przeprowadzających przestępstwa kradzieży z włamaniem do samochodów – M. (...) nr rej (...), M. (...) nr rej. (...), L. (...) nr rej. (...), M. (...), M. (...) nr rej. (...), M. (...) nr rej. (...), L. (...) nr rej. (...), M. (...) nr rej. (...), M. (...) nr rej. (...), M. (...) nr rej. (...) oraz M. (...) nr rej. (...). Oskarżony R. W. (1) przede wszystkim w ramach ustalonych ról wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami zajmował się wożeniem osób bezpośrednio włamujących się do ww. samochodów na miejsce zdarzeń oraz później odjeżdżał „roboczym” autem z miejsca zdarzenia, bądź sam dokonywał włamania do samochodu. Sprawcy dokonali kradzieży z włamaniem ww. samochodów w dniach 24 czerwca 2021 r., 22 czerwca 2021 r., 20 maja 2021 r., 18 czerwca 2021 r., 16 czerwca 2021 r., 16 maja 2021 r., 21 lutego 2021 r., 15 marca 2021 r., 15 grudnia 2021 r., 23 września 2021 r. oraz w okresie od 29 do 30 marca 2021 r. W myśl art. 65 § 1 k.k., przewidziane wobec wielokrotnych recydywistów zaostrzenia wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie stosuje się do sprawców, którzy z popełnienia przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodu, popełnili przestępstwo działając w związku albo zorganizowanej grupie przestępczej lub przestępstwo terrorystyczne. Przypisane przestępstwa R. W. (1) popełnił, działając w zorganizowanej grupie przestępczej. Zgodnie z treścią art. 64 § 1 k.k. jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. R. W. (1) odbył karę pozbawienia wolności powyżej 6 miesięcy – 1 roku i 3 miesięcy – za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. – orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. akt IV K 959/11 – z zakładu karnego został zwolniony w dniu 21 września 2018 r., więc popełnił przestępstwa podobne w ciągu 5 lat od odbywania orzeczonej kary. |
|||||||||||||
☒ |
3.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
3. |
R. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Przedmiotem ochrony art. 233 § 1 k.k. są prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości oraz wiarygodność ustaleń dokonanych w postępowaniach przewidzianych na podstawie ustawy. Przestępstwa fałszywych zeznań można dopuścić się w postępowaniu karnym albo innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy. Zgodnie z art. 18 § 2 k.k. odpowiada za podżeganie ten, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego. Podżeganie polega na nakłanianiu innej osoby do popełnienia czynu zabronionego. Możliwe jest tylko w zamiarze bezpośrednim. Może polegać na jakimkolwiek oddziaływaniu na inną osobę, mającym wzbudzić w niej zamiar popełnienia czynu zabronionego. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego R. W. (1), który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i opisał okoliczności jego popełnienia, zeznań świadka U. Ś. oraz zebranych dokumentów, sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. R. W. (1) wraz z ustaloną osobą podżegał U. Ś. do zapewnienia mu alibi na czas kradzieży samochodu M. (...) nr rej. (...). W myśl art. 65 § 1 k.k., przewidziane wobec wielokrotnych recydywistów zaostrzenia wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie stosuje się do sprawców, którzy z popełnienia przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodu, popełnili przestępstwo działając w związku albo zorganizowanej grupie przestępczej lub przestępstwo terrorystyczne. Przypisane przestępstwo R. W. (1) popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej. |
|||||||||||||
☒ |
3.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
4. i 5. |
R. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Art. 286 § l k.k. określa odpowiedzialność za oszustwo, które jest motywowane celem osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzenia innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej. Przestępstwo oszustwa ma charakter materialny, przy czym skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem własnym lub cudzym przez osobę wprowadzoną w błąd lub której błąd został przez sprawcę wyzyskany. Czynność sprawcza w przypadku przestępstwa oszustwa przybrać może więc jedną z trzech postaci: wprowadzenia w błąd, wyzyskania błędu w którym tkwi jakaś osoba lub wyzyskania niezdolności tej osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Elementy sprawcze przestępstwa oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i być objęte wolą sprawcy: sprawca musi chcieć uzyskać korzyść majątkową i aby ją uzyskać musi użyć określonego sposobu działania, a dla uznania, iż mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd, wystarczające jest każde, jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem. Odnośnie do znamienia dotyczącego uzyskania korzyści majątkowej, wskazać należy, że korzyścią majątkową, stanowiącą cel działania sprawcy przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. jest ogólne polepszenie sytuacji majątkowej, co może polegać na zwiększeniu aktywów lub zmniejszeniu pasywów. Zgodnie z art. 12 § 1 k.k. dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony. Krótkie odstępy czasu oceniać należy przez analogię do zapisu art. 6 § 2 k.k.s., w którym określono, iż za krótki okres czasu uważa się okres najwyżej sześciu miesięcy. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego R. W. (1), który przyznał się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw i opisał okoliczności ich popełnienia, zeznań świadków, zapisów kontroli operacyjnej oraz zebranych dokumentów, sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. R. W. (1) wraz z ustalonymi osobami w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadzili J. S. i M. S. (M. (...)) oraz K. O. (H. (...)) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwotach 62.500 zł (M. (...)) oraz 35.000 zł (H. (...)) wprowadzając kupujących w błąd co do stanu technicznego i prawnego sprzedawanych pojazdów. W ramach „sprzedaży” samochodu H. (...) działał on w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu. W myśl art. 65 § 1 k.k., przewidziane wobec wielokrotnych recydywistów zaostrzenia wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie stosuje się do sprawców, którzy z popełnienia przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodu, popełnili przestępstwo działając w związku albo zorganizowanej grupie przestępczej lub przestępstwo terrorystyczne. Przypisane przestępstwa R. W. (1) popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej. Zgodnie z treścią art. 64 § 1 k.k. jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. R. W. (1) odbył karę pozbawienia wolności powyżej 6 miesięcy – 1 roku i 3 miesięcy – za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. – orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z dnia 30 stycznia 2017 r., sygn. akt IV K 959/11 – z zakładu karnego został zwolniony w dniu 21 września 2018 r., więc popełnił przestępstwa podobne w ciągu 5 lat od odbywania orzeczonej kary. |
|||||||||||||
☒ |
3.5. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
6. i 20. |
R. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Zgodnie z art. 270 § 1 k.k. odpowiedzialności karnej podlega osoba, która w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Bezpośrednim przedmiotem ochrony ww. unormowania jest zaufanie do dokumentu – jako formalnego sposobu stwierdzenia istnienia prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mogącej mieć znaczenie prawne. „Użycie za autentyczny” to przedstawienie lub przedłożenie podrobionego czy przerobionego dokumentu osobie prywatnej albo instytucji, czyli wykorzystywanie funkcji, jakie może pełnić taki podrobiony czy przerobiony dokument. Dokument przerobiony jest wówczas, gdy osoba nieupoważniona zmienia dokument autentyczny. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego R. W. (1), który przyznał się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw i opisał okoliczności ich popełnienia, zeznań świadków, opinii biegłych oraz umów, sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. R. W. (1) pomiędzy dniem 7 maja 2021 r. a dniem 9 maja 2021 r. kupił samochód marki O. (...) nr rej. (...) posługując się danymi E. M. i podrabiając jego podpis na umowie sprzedaży z dnia 9 maja 2021 r. R. W. (1) w bliżej nieustalonym dniu, kupił od Ł. C. samochód marki T. (...) o nr rej. (...) posługując się danymi O. P. i podrabiając jej podpis na umowie sprzedaży. W myśl art. 65 § 1 k.k., przewidziane wobec wielokrotnych recydywistów zaostrzenia wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie stosuje się do sprawców, którzy z popełnienia przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodu, popełnili przestępstwo działając w związku albo zorganizowanej grupie przestępczej lub przestępstwo terrorystyczne. Jedno z przypisanych przestępstw (pkt VI. a/o) R. W. (1) popełnił działając w zorganizowanej grupie przestępczej. |
|||||||||||||
☒ |
3.6. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
8. i 27. |
R. W. (1) i P. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Art. 306 k.k. stanowi, że podlega karze ten, kto usuwa, podrabia lub przerabia znaki identyfikacyjne, datę produkcji lub datę przydatności towaru lub urządzenia. Przedmiotem ochrony są interesy nabywców towaru lub urządzenia, a także bezpieczeństwo obrotu towarami i przedmiotami oraz korzystanie z nich. Czynność wykonawcza polega na usuwaniu, podrabianiu lub przerabianiu znaków. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonych R. W. (1) i P. W. (2), którzy przyznali się do popełnienia zarzucanego im przestępstwa i opisali okoliczności jego popełnienia, sąd uznał, że wina oskarżonych nie budzi wątpliwości. R. W. (1) i P. W. (1) usunęli w dniu 13 czerwca 2021 r. naklejki z danymi identyfikacyjnymi z drzwi do skradzionego pojazdu N. (...). W myśl art. 65 § 1 k.k., przewidziane wobec wielokrotnych recydywistów zaostrzenia wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie stosuje się do sprawców, którzy z popełnienia przestępstwa uczynili sobie stałe źródło dochodu, popełnili przestępstwo działając w związku albo zorganizowanej grupie przestępczej lub przestępstwo terrorystyczne. Przypisane przestępstwa R. W. (1) i P. W. (1) popełnili działając w zorganizowanej grupie przestępczej. |
|||||||||||||
☒ |
3.7. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
9. |
R. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
W myśl art. 239 § 1 k.k. przestępstwo popełnia osoba, która utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności gdy sprawcę ukrywa, tworzy fałszywe dowody, zaciera ślady przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego, albo odbywa za skazanego karę. Przedmiotem ochrony jest wymiar sprawiedliwości, a ściślej jego integralność, oznaczająca brak ingerencji w jego działalność osób postronnych, których zamiarem jest utrudnienie lub wręcz udaremnienie postępowania karnego. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego R. W. (1), który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i opisał okoliczności jego popełnienia, zeznań świadka U. Ś., kontroli operacyjnej, dokumentacji medycznej, opinii biegłego oraz zebranych dokumentów, sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. R. W. (1) wraz z ustalonymi osobami, po utracie panowania nad samochodem przez D. W. i uderzeniem w drzewo, zacierali ślady kolizji oraz usuwali przedmioty – m.in. kokainę, w posiadaniu której w trakcie zdarzenia był D. W.. R. W. (1) i inne ustalone osoby wyciągnęły D. W. z rozbitego samochodu, przewieźli go do domu i wezwali pogotowie ratunkowe, przekazując załodze karetki pogotowia, że D. W. wyskoczył z okna. R. W. (1) i inne ustalone osoby zacierali ślady w celu uniknięcia prowadzenia czynności policyjnych wobec D. W. o popełnienie przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz z art. 178a § 1 k.k. |
|||||||||||||
☒ |
3.8. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
22. |
R. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Zgodnie z art. 178b k.k. podlega odpowiedzialności karnej ten, kto, pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, poruszającą się pojazdem lub znajdującą się na statku wodnym albo powietrznym, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymuje niezwłocznie pojazdu i kontynuuje jazdę. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego R. W. (1), który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i opisał okoliczności jego popełnienia, zeznań świadka U. Ś. oraz zebranych dokumentów, sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. W dniu 24 czerwca 2021 r. po dokonaniu kradzieży z włamaniem do samochodu M. (...) wraz dwoma ustalonymi osobami, R. W. (1) prowadząc samochód „roboczy” O. (...) o nr rej. (...), pomimo wydanego przez funkcjonariuszy (...) polecenia zatrzymania prowadzonego pojazdu mechanicznego – przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych – nie zatrzymał się niezwłocznie i kontynuował jazdę, uciekając ścigającym go funkcjonariuszom. |
|||||||||||||
☒ |
3.9. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
28. |
P. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia podlega odpowiedzialności karnej z art. 291 § 1 k.k. Szczególnym przedmiotem ochrony są własność i posiadanie rzeczy ruchomej. Czynność sprawcza może przybierać różne formy. Polega ona na nabyciu przez sprawcę rzeczy uzyskanej w drodze czynu zabronionego, udzieleniu pomocy do zbycia takiej rzeczy, jej przyjęciu lub udzieleniu pomocy w jej ukryciu. Dopuszczenie się choćby jednej ze wskazanych form zachowania oznacza wypełnienie znamienia czasownikowego. Zgodnie z art. 12 § 1 k.k. dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony. Krótkie odstępy czasu oceniać należy przez analogię do zapisu art. 6 § 2 k.k.s., w którym określono, iż za krótki okres czasu uważa się okres najwyżej sześciu miesięcy. Na podstawie całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego, przede wszystkim wyjaśnień oskarżonego R. W. (1) oraz P. W. (2), który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa i opisał okoliczności jego popełnienia, sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. W nieustalonym bliżej dniu pomiędzy dniem 15 grudnia 2021 r. a dniem 31 stycznia 2022 r. po dokonaniu kradzieży z włamaniem do samochodu M. (...) przez R. W. (1) wraz z dwoma ustalonymi osobami, P. W. (1) wspólnie z R. W. (1) w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, rozebrali na części ww. samochód i zamontowali je do innego pojazdu tej samej marki, czym m.in. P. W. (1) pomógł do ukrycia rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego. |
|||||||||||||
☒ |
3.10. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1.-6., 8.-20., 22. i 26-28. |
R. W. (1) i P. W. (1) |
||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
|||||||||||||
Wydając wyrok w przedmiotowej sprawie sąd zastosował przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynów, albowiem w rozumieniu art. 4 § 1 k.k., zgodnie z którym jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Zastosowanie przepisów obowiązujących uprzednio było korzystniejsze dla oskarżonych, albowiem od dnia 1 października 2023 r. poprzez nowelizację Kodeksu karnego zostały zaostrzone przez ustawodawcę granice kary pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. z zagrożenia wynoszącego od 3 miesięcy do lat 5 pozbawienia wolności na od 6 miesięcy do lat 8 pozbawienia wolności oraz została zaostrzona przez ustawodawcę kara za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k., gdyż pozostawiono jedynie ustawowo zagrożenie karą pozbawienia wolności, eliminując z dyspozycji przepisu możliwość orzeczenia grzywny albo ograniczenia wolności. Ponadto ww. nowelizacja zmieniając art. 64 § 2 k.k. (którego zasady stosuje się przy popełnieniu przestępstwa w warunkach przewidzianych w art. 65 § 1 k.k.) wpłynęła m.in. na obligatoryjne podniesienie dolnej granicy kary pozbawienia wolności, którą orzeka sąd za przestępstwo popełnione w warunkach określonych w art. 65 § 1 k.k., czyli wysokość dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co miałoby wpływ na podniesienie jednostkowych wymiarów kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec oskarżonych. |
|||||||||||||
1.4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
|||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
R. W. (1) |
1.-6., 8.-20., 22. i 23. |
1.-6. 8.-20. i 22. |
Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe i karę łączną, sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Sąd wziął pod uwagę społeczną szkodliwość czynów popełnionych przez oskarżonego, na których wskazuje przede wszystkim godzenie w ważne dobra chronione prawem, jakimi są mienie, porządek publiczny, wymiar sprawiedliwości, wiarygodność dokumentów oraz obrót gospodarczy i interesy majątkowe w obrocie cywilnoprawnym. Oskarżony popełnił większość przestępstw w celu uzyskania korzyści majątkowej, a także w ramach udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. Sąd miał na względzie także właściwości i warunki osobiste oskarżonego, który był już wcześniej karany. Powyższe okoliczności spowodowały wymierzenie oskarżonemu kar pozbawienia wolności nieznacznie powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Zdaniem sądu, orzeczenie wobec oskarżonego stosunkowo łagodnych kar, spełni cele kary, w szczególności cele prewencji szczególnej (wychowawcze i zapobiegawcze). Oskarżony miał zachowaną zdolność do rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia przedsiębranych działań, wiedział, że narusza w szczególności normy prawne. Oskarżony nie cierpi na żadne zaburzenia uniemożliwiające swobodne podejmowanie decyzji czy przewidzenie znaczenia i skutków podejmowanych działań, a mimo to wypełnił swoim zachowaniem znamiona przestępstw. Wymierzone kary pozbawienia wolności są, zdaniem sądu, adekwatne do stopnia zawinienia i szkodliwości społecznej czynów oraz spełnią cele prewencji ogólnej i szczególnej, jak również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przy tym tak ukształtowane kary stanowią odpowiednią represję wobec oskarżonego – adekwatną, a jednocześnie nie nadmiernie dolegliwą. Przy orzekaniu kary łącznej wobec oskarżonego sąd zastosował zasadę asperacji zbliżonej do absorpcji z uwagi na to, że wymierzenie kary łącznej wobec oskarżonego na zasadzie asperacji zbliżonej do absorpcji będzie wystarczające dla realizacji celów kary, w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa i spełni cele prewencji ogólnej. Nadmienić należy, że prokurator złożył w przedmiotowej sprawie wniosek w trybie art. 335 § 2 k.p.k. ustalając w toku postepowania przygotowawczego z oskarżonym wymiar kar za popełnione przez niego przestępstwa, a sąd uznał, że zasadnym jest uwzględnienie wniosku prokuratora. |
||||||||||
24. |
10., 14., 17. i 19. |
Sąd, stosując przepisy art. 46 § 1 k.k., orzekł obowiązek częściowego naprawienia szkody przez R. W. (1) w kwotach 52.317,66 zł na rzecz (...) S.A., w kwotach 45.452,15 zł oraz 27.631,58 zł na rzecz (...) S.A. V. (...) oraz w kwocie 25.333,33 zł na rzecz (...) S.A. Obowiązek ten wynika z tego, że oskarżony R. W. (1) został skazany za przestępstwa na szkodę tych podmiotów. Wysokość obowiązku częściowego naprawienia szkody (1/3 wysokości pełnej szkody) jest podyktowana tym, iż oskarżony wyrządził ww. spółką szkodę wraz z dwoma ustalonymi osobami, które nie zostały objęte przedmiotowym postępowaniem, a orzeczenie w tym przypadku obowiązku naprawienia szkody tylko wobec oskarżonego R. W. (1) w pełnej wysokości, byłoby w ocenie Sądu niesłuszne. |
|||||||||||
7. i 21 |
6. i 20. |
Sąd orzekł przepadek umów z podrobionymi przez oskarżonego podpisami, gdyż były one przedmiotem przestępstwa. |
|||||||||||
P. W. (1) |
26.-29. |
26.-28. |
Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe i karę łączną, sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Sąd wziął pod uwagę społeczną szkodliwość czynów popełnionych przez oskarżonego, na których wskazuje przede wszystkim godzenie w ważne dobra chronione prawem, jakimi są mienie, porządek publiczny, oraz obrót gospodarczy i interesy majątkowe w obrocie cywilnoprawnym. Oskarżony popełnił przestępstwo z art. 306 k.k. w ramach udziału w zorganizowanej grupie przestępczej. Sąd miał na względzie także właściwości i warunki osobiste oskarżonego, który był już wcześniej karany. Powyższe okoliczności spowodowały wymierzenie oskarżonemu kar pozbawienia wolności nieznacznie powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Zdaniem sądu, orzeczenie wobec oskarżonego stosunkowo łagodnych kar, spełni cele kary, w szczególności cele prewencji szczególnej (wychowawcze i zapobiegawcze). Oskarżony miał zachowaną zdolność do rozpoznania faktycznego i społecznego znaczenia przedsiębranych działań, wiedział, że narusza w szczególności normy prawne. Oskarżony nie cierpi na żadne zaburzenia uniemożliwiające swobodne podejmowanie decyzji czy przewidzenie znaczenia i skutków podejmowanych działań, a mimo to wypełnił swoim zachowaniem znamiona przestępstw. Wymierzone kary pozbawienia wolności są, zdaniem sądu, adekwatne do stopnia zawinienia i szkodliwości społecznej czynów oraz spełnią cele prewencji ogólnej i szczególnej, jak również potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Przy tym tak ukształtowane kary stanowią odpowiednią represję wobec oskarżonego – adekwatną, a jednocześnie nie nadmiernie dolegliwą. Przy orzekaniu kary łącznej wobec oskarżonego sąd zastosował zasadę asperacji zbliżonej do absorpcji z uwagi na to, że wymierzenie kary łącznej wobec oskarżonego na zasadzie asperacji zbliżonej do absorpcji będzie wystarczające dla realizacji celów kary, w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa i spełni cele prewencji ogólnej. Nadmienić należy, że prokurator złożył w przedmiotowej sprawie wniosek w trybie art. 335 § 2 k.p.k. ustalając w toku postepowania przygotowawczego z oskarżonym wymiar kar za popełnione przez niego przestępstwa, a sąd uznał, że zasadnym jest uwzględnienie wniosku prokuratora. |
||||||||||
1.5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
|||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
R. W. (1) |
25. |
1.-6. 8.-20. i 22. |
R. W. (1) został zatrzymany w dniu 22 lutego 2022 r. o godz. 5.05, a następnie zastosowano wobec niego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, który stosowano do dnia 2 sierpnia 2022 r. Z tego powodu sąd zaliczył na poczet orzeczonej wobec niego kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 lutego 2022 r., godz. 5.05 do dnia 2 sierpnia 2022 r. |
||||||||||
P. W. (1) |
30. |
26.-28. |
P. W. (1) został zatrzymany w dniu 22 lutego 2022 r. o godz. 5.10, a następnie zastosowano wobec niego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, który stosowano do dnia 10 maja 2022 r. Z tego powodu sąd zaliczył na poczet orzeczonej wobec niego kary łącznej 8 miesięcy pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 lutego 2022 r., godz. 5.10 do dnia 10 maja 2022 r. |
||||||||||
1.6. inne zagadnienia |
|||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
|||||||||||||
--------------------------------- |
|||||||||||||
7. KOszty procesu |
|||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||
37. |
Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów postępowania w sprawie, albowiem uznał, że uiszczenie kosztów przez oskarżonych byłoby dla nich zbyt uciążliwe, zostało to ustalone w toku postępowania sądowego, ponadto R. W. (1) ma w perspektywie konieczność częściowego naprawienia szkody w znacznej wysokości. |
||||||||||||
1.8. Podpis |
|||||||||||||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Katarzyna Stasiów
Data wytworzenia informacji: