Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XII K 39/23 - wyrok Sąd Okręgowy w Warszawie z 2025-04-09

Sygn. akt XII K 39/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia S.O. Marzena Tomczyk- Zięba

Protokolant: Arkadiusz Cybulski, Maksymilian Rogatko,

z udziałem prokuratora Edyty Zwolińskiej

oraz oskarżyciela posiłkowego (...) Bank S.A.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 10 września 2024 r., 11 listopada 2024 r., 21 stycznia 2025 r., 10 marca 2025 r. i 9 kwietnia 2025 r.

sprawy K. O., urodz. (...) w L., córki B. i M. z domu Szczepanowskiej

oskarżonej o to, że:

w dniu 25 listopada 2015 roku w P. w (...) Bank S.A. przy ul. (...), działając jako prezes zarządu spółki (...) sp. z o.o. w celu uzyskania przez spółkę kredytu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 900 000 złotych poprzez przedłożenie podrobionych oraz stwierdzających nieprawdę dokumentów (...) sp. z o.o., które to dokumenty miały istotne znaczenie w procederze uzyskania kredytu i wprowadzenie w błąd pracowników banku co do zamiaru i zdolności spłaty przez spółkę (...) sp. z o.o. kredytu w kwocie 800 000 złotych udzielonego na podstawie umowy kredytowej nr (...) oraz kredytu w wysokości 100 000 złotych udzielonego na podstawie umowy nr (...),

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zb. z art. 297§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

orzeka

stosując przepisy kodeksu karnego obowiązujące w dacie czynu, mając na uwadze treść art. 4§1 k.k.

1.  oskarżoną K. O. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, z tym, że ustala, iż oskarżona działała wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami, i za to na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zb. z art. 297§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. skazuje ją, a na podstawie art. 294§1 k.k. w zw. z art. 11§3 k.k. i art. 33§1-§3 k.k. wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

2.  na podstawie art. 69§1 i §2 k.k. i art. 70§1 k.k. wykonanie orzeczonej w stosunku do oskarżonej K. O. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

3.  na podstawie art. 72§1 pkt 1 k.k. zobowiązuje oskarżoną K. O. do informowania kuratora o przebiegu okresu próby;

4.  na podstawie §11 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądza od oskarżonej K. O. na rzecz (...) Bank S.A. kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika w sprawie;

5.  na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwalnia oskarżoną od uiszczenia kosztów postępowania w sprawie i obciąża nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 39/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. O.

W dniu 25 listopada 2015 roku w P. w (...) Bank S.A. przy ul. (...), działając jako prezes zarządu spółki (...) sp. z o.o. w celu uzyskania przez spółkę kredytu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 900 000 złotych poprzez przedłożenie podrobionych oraz stwierdzających nieprawdę dokumentów (...) sp. z o.o., które to dokumenty miały istotne znaczenie w procederze uzyskania kredytu i wprowadzenie w błąd pracowników banku co do zamiaru i zdolności spłaty przez spółkę (...) sp. z o.o. kredytu w kwocie 800 000 złotych udzielonego na podstawie umowy kredytowej nr (...) oraz kredytu w wysokości 100 000 złotych udzielonego na podstawie umowy nr (...), tj. czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zb. z art. 297§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. O. poznała G. S. przez swojego ówczesnego partnera S. K.. G. S. proponował założenie spółki (...). Z uwagi na to, że S. K. miał zajęcia komornicze propozycję taką złożył jego partnerce K. O..

K. O. zgodziła się zostać prezesem spółki (...) sp. z o.o. Za pełnienie funkcji miała otrzymywać 1500 zł miesięcznie.

Spółka została utworzona w tym celu, by zawrzeć umowę leasingu na samochód (...) oraz w celu pozyskania kredytów. Faktycznie nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej.

W lipcu 2015 r. K. O. została zawieziona przez G. S. do notariusza, gdzie w dniu 8 lipca 2015 r. dokonano zmiany umowy spółki. W kancelarii notarialnej znajdował się też M. S.. Wpisem z dnia 22 września 2015 r. w Krajowym Rejestrze Sądowym K. O. została ujawniona jako prezes i wspólnik (...) sp. z o.o.

wyjaśnienia K. O.

k. 1061-1063

zeznania S. K.

k. 403-404v, k. 897-898

częściowo zeznania G. S.

k. 498-500, k. 898-899

odpis z KRS

k. 176-180

Faktycznie sprawy (...) spółki z o.o. prowadzili G. S. z A. S. i M. S.. Wynagrodzenie wypłacał oskarżonej G. S..

Spółka została założona w celu uzyskania kredytu. G. S. poinformował K. O., że zamierza wziąć kredyt na spółkę. K. O. wraz z M. S. jeździli po bankach, by ustalić gdzie będzie najkorzystniej otworzyć rachunek dla spółki.

W celu uzyskania kredytu, K. O. podpisywała dokumenty, który przywoził jej jeden z pozostałych mężczyzn. Spotykała się z nimi w różnych miejscach i podpisywała przywiezione tam dokumenty potrzebne do zawarcia umowy kredytu. W spotkaniach uczestniczyli nieustaleni pracownicy banku.

K. O. przewodniczyła też zgromadzeniu wspólników w dniu 24 listopada 2015 r., na którym podjęto uchwałę o zaciągnięciu zobowiązań przez spółkę. Podpisała także zestawienie podmiotów powiązanych.

wyjaśnienia K. O.

k. 1061-1063

protokół zgromadzenia wspólników

k. 367-369

wyjaśnienia A. S.

k. 1054-1056v

K. O. jako prezes (...) spółki z o.o. z siedzibą w W. podpisała umowę nr (...) o kredyt w rachunku bieżącym na finansowanie bieżącej działalności Spółki na kwotę 800.000 zł. datowaną na dzień 25 listopada 2015 r.

Ponadto jako prezes (...) spółki z o.o. z siedzibą w W. podpisała umowę nr (...) z dnia 25 listopada 2015r. o kredyt nieodnawialny na finansowanie bieżącej działalności na kwotę 100.000 zł.

Jednym z warunków umowy było dostarczenie aktualnych zaświadczeń z właściwego Urzędu Skarbowego i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu z wymaganymi płatnościami, a także dokumentów finansowych spółki takich jak bilans i rachunek zysków i strat.

K. O. podpisała ponadto załączniki do w/w umów tj.: rachunek zysków i strat i bilans za 2015 r., formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimus, oświadczenie o poddaniu się egzekucji, potwierdzenie nadania numeru do kodów SMS, regulamin świadczenia usług kredytowych, oświadczenie o zapoznaniu się z regulaminem, pełnomocnictwo do dysponowania środkami na rachunku bankowym, dyspozycję spłaty kredytu z załącznikami, a także weksel.

Do wniosku dołączono bilans i rachunek zysków i strat za 2014 r., CIT 8 za 2014 r. podpisane przez poprzedniego prezesa K. B..

Na podstawie przedstawionych dokumentów spółce zostały wypłacone kwoty z obu umów kredytowych w łącznej kwocie 900.0000 zł.

pisemne zawiadomienie o przestępstwie i załączniki

k. 1-2, 107-170

opinia biegłego

k. 414-474

umowa kredytu nr (...)

k. 294-296

umowa kredytu nr (...)

k. 324-328

rachunek zysków i strat i bilans za 2015r.

k.114-115, k. 301-302

formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimus

k. 118-120

oświadczenie o poddaniu się egzekucji

k.363-366

regulamin świadczenia usług kredytowych

k. 351-360

oświadczenie o zapoznaniu się z regulaminem z załącznikiem

k.330-331

zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach

k.305

zaświadczenie o niezaleganiu w opłacaniu składek ZUS

k. 306

CIT 8 za 2014

k. 303-304

pełnomocnictwo do dysponowania środkami na rachunku bankowym

k. 332

dyspozycję spłaty kredytu z załącznikami

k. 333-350

Zgodnie z pismem Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. dokumenty finansowe (...) Spółki z o. o. w postaci bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2014 r. nie wpłynęły do tego (...). Natomiast dane w złożonej do (...) Banku SA deklaracji CIT 8 za 2014 r. były niezgodne z danymi w dokumentacji złożonej w Urzędzie.

pismo Naczelnika Urzędu skarbowego w B.

k. 219

Z uwagi na brak spłaty kredytów (...) Bank SA wystąpił z powództwem do sądu i uzyskał w dniu 11 października 2019 r. nakaz zapłaty, w którym Sąd Okręgowy w Warszawie nakazał (...) spółce z o.o. zapłacić na rzecz powoda kwotę 480.000 zł wraz z odsetkami.

kopia akt sprawy o sygn. akt XXVI GNc 366/19

k. 509-521

K. O. nie była dotychczas karana

informacja z KRK

k. 547

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

częściowo wyjaśnienia K. O.

Sąd dał częściowo wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, co do okoliczności, w których została prezesem (...) spółki z o.o., roli oskarżonej w przedmiotowej spółce, braku dostępu do rachunków bankowych spółki, okoliczności zawarcia umów kredytu oraz współdziałania z innymi osobami przy zawieraniu powyższych umów, gdyż były one konsekwentne i korespondowały z zeznaniami S. K. oraz wyjaśnieniami A. S. złożonymi w postępowaniu o sygn. (...)

częściowo zeznania G. S.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka tylko w tej części, w której potwierdził udział M. S. oraz A. S. w prowadzeniu (...) spółki z o.o., okoliczności poznania K. O. oraz fakt użytkowania przez siebie samochodu marki (...), gdyż znalazły potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonej oraz zeznaniach S. K..

zeznania B. P.

Sąd dał wiarę zeznaniom B. P.- pracownikowi (...) Banku S.A., gdyż były wewnętrznie spójne i logiczne, a także znalazły potwierdzenie w zgromadzonych w sprawie dokumentach, co do procedury zawierania umów kredytu i dokumentów niezbędnych do udzielenia kredytu. Świadek nie pamiętała jednak ani osoby K. O. ani okoliczności zawarcia tych konkretnych umów.

zeznania M. W.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom świadka co do jego braku powiązań ze spółką (...) sp. z o.o. oraz K. O., gdyż były wewnętrznie spójne. Zeznania złożone w toku postępowania przygotowawczego korespondowały z jego wyjaśnieniami złożonymi w toku postępowania o sygn.(...)

zeznania S. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, który w czasie zdarzenia był partnerem oskarżonej, do okoliczności poznania G. S. i oskarżonej, inicjatywy i celu założenia spółki (...) spółki z o.o. oraz roli, jaką miała w niej pełnić K. O., gdyż były konsekwentne i wewnętrznie spójne, a nadto korespondowały z wyjaśnieniami K. O.. Świadek nie posiadał wiedzy co do okoliczności zawarcia umów kredytu.

wyjaśnienia A. S.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia A. S. złożone w postępowaniu o sygn. (...) znajdujące się w aktach postępowania przygotowawczego o sygn. (...)w takim zakresie w jakim potwierdził założenie spółki (...) sp. z o.o. w celu wyłudzenia kredytu, udział w spółce (...), G. S. i K. O. oraz okoliczności zawarcia przedmiotowych umów kredytu w (...) Banku S.A., gdyż były szczegółowe i logiczne i częściowo korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonej.

umowy kredytu nr (...) i (...)

wraz z dokumentami stanowiącymi podstawę do ich zawarcia

Dowody te zasługują na uznanie za wiarygodne, autentyczne i wartościowe, były podstawą dokonanych przez Sąd ustaleń faktycznych na okoliczność zawarcia umów kredytu i ich treści. Dokumenty te nie budzą wątpliwości Sądu i stanowiły miarodajny materiał dowodowy dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie.

pisemne zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa wraz z załącznikami

Sąd nie miał wątpliwości, że dokumenty załączone do pisemnego zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa zasługują na uznanie ich za autentyczne, rzetelne i wartościowe. Stanowiły one podstawę dokonanych przez Sąd ustaleń faktycznych jako miarodajny materiał dowodowy.

pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w B.

Autentyczność wymienionego dokumentu nie budziła zastrzeżeń Sądu, a żadna ze stron nie podważała jego treści.

opinia biegłego z zakresu badania pisma ręcznego

Sąd dał wiarę opinii biegłego albowiem została sporządzona przez biegłego posiadającego odpowiednią wiedzę specjalną i umiejętności. Użyte w niej sformułowania są zrozumiałe, a argumentacja przedstawiona na potwierdzenie zawartych w nich wniosków jest logiczna, same zaś wnioski końcowe opinii zostały przejrzyście przedstawione, są jasne i wynikają z przyjętej przez biegłego metodologii.

kopia akt sprawy o sygn. akt XXVI GNc 366/19

Kopie zostały sporządzone z oryginału akt, przez uprawnione do tego osoby i w sposób wiernie oddający treść zawartych w nich pism i orzeczeń.

odpis z KRS

Autentyczność wymienionego dokumentu nie budziła zastrzeżeń Sądu, a żadna ze stron nie podważała jego treści.

informacja z KRK

Dokument obiektywny, bezsporny. Potwierdza fakt uprzedniej niekaralności oskarżonej.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

częściowo wyjaśnienia K. O.

Sąd uznał ze niewiarygodne twierdzenia oskarżonej co do braku zamiaru oszustwa i niewiedzy co do popełnienia przez nią przestępstwa, a także nieświadomości co do dokumentów, które podpisywała, gdyż były wewnętrznie sprzeczne i nielogiczne. Oskarżona twierdziła, że nie wie jakie dokumenty podpisywała. Jednakże w toku rozprawy przyznała, że zgodziła się zostać prezesem spółki, by umożliwić spółce pozyskanie kredytu i że G. S. informował ją, że podpisywane dokumenty są potrzebne do pozyskania kredytu. Wielokrotnie, jak wyjaśniła, spotykała się z pracownikami banku, dokumenty podpisywała też w ich w obecności. Ponadto nie była to czynność jednorazowa, dokumenty podpisała kilkakrotnie i to w przedmiocie kilku kredytów i leasingu na samochód (...), za każdym razem wiedziała, że chodzi o pozyskanie kredytu. Te okoliczności wskazują na to, że wiedziała co i w jakim celu podpisuje.

Niewiarygodne też są wyjaśnienia oskarżonej, w których utrzymywała, że nie wiedziała w jakim celu została założona spółka i nie odgrywała w niej żadnej roli. K. O. była u notariusza w celu dokonania zmiany umowy spółki w dniu 8 lipca 2015 r., który jak wskazują zasady doświadczenia życiowego, winien poinformować ją, że zostaje prezesem i wspólnikiem spółki. Sama przyznała, że jeździła wraz z M. S. po placówkach banków, by wybrać ten, który oferował najlepsze warunki do prowadzenia konta. Jej podpisy znajdują się pod protokołem zgromadzenia wspólników i uchwałą o zaciągnięciu zobowiązań przez spółkę. Podpisała także zestawienie podmiotów powiązanych. Podpisywała też bilans i rachunek zysków i strat za 2015 r., a dokumenty te sporządza się nie tyle na potrzeby umów kredytu tylko w normalnym toku działalności spółki w celu przedłożenia do sądu rejestrowego.

Oskarżona przyznała, że w czasie popełnienia przestępstwa pracowała w firmie odzieżowej, była więc świadoma, że spółka której jest prezesem nie prowadzi faktycznie działalności gospodarczej, a mimo to podpisywała dokumenty, zawierające sprawozdania finansowe spółki, zdając sobie sprawę, że zawierają informacje nieprawdziwe.

Wyjaśnienia oskarżonej w tym zakresie Sąd uznał za konsekwencję przyjętej przez nią linii obrony mającej na celu minimalizowanie jej roli w pozyskaniu kredytów i obarczenie pełną odpowiedzialnością inne osoby.

zeznania M. S.

Sąd uznał za niewiarygodne zeznania M. S. znajdujące się aktach postępowania przygotowawczego o sygn. (...)w zakresie, w którym utrzymywał, że nie miał związku ze spółką (...) spółką z o.o., nie prowadził jej spraw i nie znał K. O., gdyż były sprzeczne z zeznaniami G. S., wyjaśnieniami A. S. złożonymi w postępowaniu o sygn. (...)i wyjaśnieniami oskarżonej.

częściowo zeznania G. S.

Sąd uznał za niewiarygodne zeznania świadka co do tego, że nie pełnił żadnej roli w spółce (...) spółce i nie brał udziału w pozyskiwaniu kredytów będących przedmiotem postępowania, gdyż były wewnętrznie niespójne i nielogiczne, a także pozostawały z sprzeczności z wyjaśnieniami A. S. złożonymi w postępowaniu o sygn. (...) i wyjaśnieniami oskarżonej. Świadek nie potrafił logicznie wyjaśnić powodu, dla którego użytkował samochód (...), którego leasingobiorcą była (...) spółka z o.o., a nawet płacił za niego raty, skoro wykonywał tylko drobne sprawy dla M. S. i A. S.. Nie potrafił też wytłumaczyć, dlaczego wypłacał K. O. wynagrodzenie za bycie prezesem, skoro nie był osobą decyzyjną w (...) spółce z o.o.

zeznania E. W.

Świadek nie posiadała wiedzy co do okoliczności zawarcia umów kredytowych (...) spółki z o.o. i nie znała K. O..

zeznania K. M.

Świadek nie pamiętała okoliczności zawarcia umów kredytowych (...) spółki z o.o., ani osoby oskarżonej, pomimo, że jej podpisy znajdują się na dokumentach kredytowych.

opinia biegłego z zakresu badania pisma ręcznego

Sąd nie miał podstaw do kwestionowania opinii biegłego sporządzonej w toku postępowania przygotowawczego o sygn. akt (...) albowiem została sporządzona przez biegłego posiadającego odpowiednią wiedzę specjalną i umiejętności. Jednakże opinia ta dotyczyła innego przedmiotu, a fakt że K. O. nie podpisała wniosku o przyspieszenie i wniosku o uzupełnienie brakujących danych w toku postępowania rejestrowego, nie wpływał na ustalenia, że w niniejszej sprawie to ona podpisała umowy kredytu i dołączone do nich dokumenty.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

K. O.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że K. O. swoim zachowaniem wyczerpała znamiona przestępstwa wskazane w art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Zgodnie z dyspozycją art.286 § 1 kk popełnienie przestępstwa oszustwa można przypisać takiej osobie, która doprowadziła inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, przy czym działała ona w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Czynność sprawcza w przypadku przestępstwa oszustwa przybrać może jedną z trzech postaci: wprowadzenia w błąd, wyzyskania błędu w którym tkwi jakaś osoba lub wyzyskania niezdolności tej osoby do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Elementy sprawcze przestępstwa oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i być objęte wolą sprawcy; sprawca musi chcieć uzyskać korzyść majątkową i aby ją uzyskać musi użyć określonego sposobu działania, a dla uznania, iż mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd, wystarczające jest każde, jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (vide np. wyroki Sądu Apelacyjnego w Warszawie: z dnia 17 grudnia 2012 roku sygn. akt II AKa 290/12, z dnia 12 czerwca 2013 roku sygn. akt II AKa 164/13 oraz z dnia 12 października 2016 roku sygn. akt II AKa 149/16). Odnośnie znamienia dotyczącego uzyskania korzyści majątkowej, wskazać należy, że korzyścią majątkową, stanowiącą cel działania sprawcy przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., jest ogólne polepszenie sytuacji majątkowej, co może polegać na zwiększeniu aktywów lub zmniejszeniu pasywów (vide np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 października 2013 roku sygn. akt II AKa 280/13). Zgodnie zaś z art. 115 § 4 k.k. korzyścią majątkową jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego

Zgodnie zaś z art. 297§ 1 kk odpowiedzialności z tego przepisu podlega ten kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia.

Należy podkreślić, że Sąd przypisał oskarżonej popełnienie czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297§ 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami.

Istota współsprawstwa zgodnie z brzmieniem art. 18 § 1 kk zdanie drugie k.k. sprowadza się do "wykonania czynu zabronionego wspólnie i w porozumieniu z inną osobą".

Wedle powszechnie przyjmowanego w piśmiennictwie i orzecznictwie poglądu jurydyczna istota współsprawstwa zasadza się na stworzeniu podstaw do przypisania każdemu ze współsprawców całości popełnionego wspólnie przez kilka osób przestępstwa, a więc także tego, co zostało zrealizowane przez innych współdziałających, przy czym każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność tak, jak gdyby sam "wykonał" czyn zabroniony (a więc zrealizował jego znamiona w całości własnoręcznie), niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających. Trafnie na tę właściwość konstrukcyjną współsprawstwa wskazuje SN, podkreślając, że "z istoty współsprawstwa wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość czynu zabronionego, a więc także i w tej części, w której znamiona czynu zabronionego zostały wypełnione zachowaniem innego (innych) współsprawcy (współsprawców)" (teza postanowienia SN z dnia 1 marca 2005 r. III KK 208/24, por. też wyrok SA w Krakowie z dnia 15 stycznia 2003 r., II AKa 353/02, Prok. i Pr.-wkł. 2003, nr 9, poz. 18; wyrok SA w Lublinie z dnia 15 czerwca 2000 r., II AKa 70/00 Prok. i Pr.-wkł. 2001, nr 5, poz. 24; wyrok SA w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2014 r., II AKa 108/14 KZS 2014, z. 12, poz. 61; postanowienie SN z dnia 19 lutego 2014 r., II KK 17/14). Trafnie podkreśla się w orzecznictwie, że "z istoty współsprawstwa wynika, że każdy ze współdziałających ponosi odpowiedzialność za całość popełnionego z co najmniej jedną jeszcze osobą przestępstwa, a więc także w tej części, w której znamiona czynu zabronionego zostały zrealizowane przez innego współdziałającego, przy czym każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność tak, jak gdyby sam wykonał czyn zabroniony" (postanowienie SN z dnia 19 lutego 2014 r., II KK 17/14). Trzeba dodać, że warunkiem wzajemnego przypisania każdemu ze współsprawców całości zdarzenia, a więc także tego, co uczynili inni współdziałający, jest porozumienie, którego treść wyznacza granice wzajemnego przypisania. Trafnie w tym kontekście podkreśla się w orzecznictwie, że "z istoty współsprawstwa wynika, iż każdy ze współdziałających odpowiada także za to, co uczynili pozostali współsprawcy, pod tym jednakże warunkiem, że mieści się to w granicach zawartego porozumienia" (wyrok SA w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2014 r., II AKa 107/14, LEX nr 1493869).

Przyjęta w polskim porządku prawnym konstrukcja współsprawstwa pozwala na przypisanie K. O. zarzucanego jej czynu pomimo tego, że swoim zachowaniem nie wypełniła samodzielnie wszystkich znamion przypisanego jej przestępstwa. Nie ulega bowiem wątpliwości, że między nią i pozostałymi współdziałającymi istniało porozumienie, którego treścią było wspólne popełnienie przedmiotowego czynu zabronionego. Oskarżona sama przyznała, że zgodziła się pełnić funkcję prezesa spółki w zamian za pensję w wysokości 1500 zł miesięcznie. Przyznała też, że prezesem została dlatego, że spółka miała ubiegać się o kredyt, a jej partner miał komorników i kredytu by nie dostał. Ona zaś nie miała wcześniej problemów i z uzyskaniem kredytu też by nie miała. Oskarżona była świadoma, że będzie występować do banku z wnioskiem o kredyt, bo poinformował ją o tym G. S.. W tym celu przyjeżdżał do niej kilka razy, woził ją w różne miejsca, w tym na spotkania z pracownicami banku i w tym celu podpisywała różne dokumenty. Mimo, że jak twierdziła, nie czytała przedkładanych dokumentów, wiedziała, że są to dokumenty niezbędne do uzyskania kredytu. Nie podpisała ich raz, tylko kilka razy i celem uzyskania różnych kredytów, a także zawarcia umowy leasingu samochodu marki (...).

Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że oskarżona wiedziała, że spółka faktycznie działalności nie prowadzi, a więc podpisywane przez nią dokumenty będą służyły do wprowadzenia w błąd pracowników banku co do zamiaru i zdolności do spłaty kredytu przez reprezentowaną przez nią spółkę. To ona podpisała bilans i rachunek zysków i strat za 2015 r., a ponieważ posiadała wiedzę o fikcyjnym charakterze spółki, była świadoma, że dokumenty te stwierdzają nieprawdę. Podpisując dokumenty działała w zamiarze bezpośrednim kierunkowym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz kredytu, a także wprowadzenia w błąd pokrzywdzonego. Należy mieć na uwadze, że korzyść majątkowa w postaci wypłaty kredytu, nie musiała jej przypaść, by zostały zrealizowane znamiona przestępstwa oszustwa. Korzyścią majątkową w rozumieniu art. 286 k.k. jest bowiem także korzyść majątkowa dla innej osoby. Pośrednią korzyść jednak oskarżona też odniosła, gdyż uzyskiwała wynagrodzenie w kwocie 1500 zł za pełnienie fikcyjnej funkcji.

O porozumieniu świadczą takie elementy jak wspólne jeżdżenie z M. S. po bankach, by wybrać ten, który oferował najlepsze warunki do prowadzenia konta, wspólne spotkania z G. S., M. S. i A. S. i podpisywanie dla nich dokumentów, czy podpisywanie się pod protokołem zgromadzenia wspólników i pobieranie wynagrodzenia za pełnienie funkcji prezesa. Fakt, że samodzielnie nie przedłożyła w banku podpisanych przez siebie dokumentów potrzebnych do uzyskania kredytu nie zwalnia jej od odpowiedzialności, gdyż zgodnie z podziałem zadań wynikających z porozumienia, zrobił to ktoś inny. Istniejące porozumienie między współsprawcami, świadomość oskarżonej co do celu wspólnego działania, którym była realizacja przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 297§ 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., powoduje, że wypełnienie przez nią tylko części znamion czynu zabronionego, w tym brak osobistego przedłożenia dokumentów w banku, nie zwalnia jej z odpowiedzialności za całość przestępnego działania.

Zgodnie z art. 294 § 1 k.k., kwalifikowanym typem przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. jest popełnienie tego czynu w stosunku do mienia znacznej wartości, a zatem zgodnie z art. 115 § 5 k.k. - wartości przekraczającej 200.000 zł. Z uwagi na to, że przestępstwo oszustwa zostało dokonane w stosunku do mienia znacznej wartości (900.000 zł) zostały wypełnione znamiona czynu z art. 294 § 1 k.k.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. O.

1

1

Wymierzając oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności, Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary wskazanymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., mając na względzie, aby dolegliwość wymierzonej kary nie przekraczała stopnia winy, uwzględniała stopień społecznej szkodliwości czynu oraz brała pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonej, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Sąd uznał, że stopień winy oskarżonej jest umiarkowanie znaczny. K. O. działała z innymi ustalonymi osobami, które podejmowały kluczowe decyzje. Oskarżona miała niczym niezakłóconą zdolność do rozpoznania znaczenia popełnionego czynu, ale z uwagi na młody wiek, brak doświadczenia oraz trudną sytuacją ekonomiczną była osobą, którą łatwo można było manipulować. Pozostałych sprawców poznała za pośrednictwem ówczesnego partnera, myślała więc, że może im zaufać.

Oceniając z kolei stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonej, Sąd miał na uwadze rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru i motywację oskarżonej, co skutkowało uznaniem, że stopień społecznej szkodliwości czynu jest dosyć znaczny. Na ocenę stopnia społecznej szkodliwości wpłynęła przede wszystkim wysokość szkody sprowadzająca się do kwoty 900.000 zł. oraz działanie wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami.

Do okoliczności łagodzących przy wymiarze kary Sąd zaliczył uprzednią niekaralność oskarżonej, młody wiek, oraz upływ czasu, który minął od przestępstwa, które miało miejsce w 2015 r. Oskarżona od tego czasu nie weszła ponownie na ścieżkę przestępstwa i zachowuje się zgodnie z prawem. Urodziła dwoje dzieci, podjęła studia oraz uporządkowała sprawy finansowe poprzez wystąpienie o ogłoszenie upadłości konsumenckiej.

Tak ukształtowana kara jest, w ocenie Sądu, adekwatna do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz spełni cele prewencji ogólnej i szczególnej, jak również potrzeby w zakresie świadomości prawnej społeczeństwa. W ocenie Sądu, taka kara stanowi odpowiednią represję wobec oskarżonej - adekwatną, a jednocześnie nie nadmiernie dolegliwą.

Te same dyrektywy wymiaru kary Sąd miał na uwadze wymierzając oskarżonej karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych. Rozstrzygając w zakresie wysokości stawki dziennej kary grzywny, Sąd miał na uwadze możliwości majątkowe i zarobkowe oskarżonej, co skutkowało ustaleniem wysokości dziennej stawki grzywny na kwotę 10 złotych, realnie uwzględniającej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe K. O., która ma dwoje małych dzieci, nie pracuje, utrzymuje się z pomocy rodziny, alimentów na dzieci i świadczenia 800+.

K. O.

2

1

Z uwagi na wymiar orzeczonej kary pozbawienia wolności - 1 roku, a także to, że oskarżona w czasie popełnienia przestępstwa nie była karana, a wymierzenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest wystarczające dla osiągnięcia wobec niej celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa, Sąd warunkowo zawiesił wykonanie kary na okres 3 lat próby. Sąd uznał, że stopień demoralizacji K. O. nie jest na tyle wysoki, by tylko kara izolacyjna spełniła wobec niej cele kary. Zawieszając wykonanie kary, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa, w szczególności młody wiek oskarżonej, niekaralność i nienaganny tryb życia, który prowadziła od czasu popełnienia przestępstwa. Oskarżona urodziła dwoje dzieci, ukończyła studia administracyjne, podjęła starania o uporządkowanie spraw finansowych poprzez uzyskanie upadłości konsumenckiej. Powyższe okoliczności pozwalają na uznanie, że oskarżona podjęła wysiłek zmiany życia i bezcelowe byłoby teraz orzeczenie wobec niej kary izolacyjnej.

Jednocześnie, w ocenie Sądu, zawieszenie wykonania kary na maksymalny okres próby 3 lat jest konieczne z uwagi na wagę czynu. Taki okres pozwoli na weryfikację postawy oskarżonej i ustalenia czy dany jej kredyt zaufania jest w pełni zasadny.

Zawieszając warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności, Sąd miał na uwadze dodatkowo, że na oskarżoną została nałożona kara grzywny, a wykonanie kary bezwzględnej pozbawienia wolności utrudniłoby lub uniemożliwiłoby jej wykonanie. Ponadto oskarżona będzie miała świadomość, że uchylanie się od zapłaty kary grzywny, może skutkować w przyszłości zarządzeniem wykonania warunkowo zawieszonej kary, co dodatkowo zmotywuje ją do zapłaty, a tym samym będzie spełniać cele prewencyjne i wychowawcze.

K. O.

3

1

Zgodnie z treścią art. 72§1 pkt 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżoną do informowania sądu o przebiegu okresu próby, co zmotywuje oskarżoną do prawidłowego zachowania w okresie próby, a sądowi pozwoli na kontrolę tego zachowania. Podkreślić należy, że zgodnie z treścią w/wym. artykułu orzeczenie jednego z obowiązków probacyjnych jest obligatoryjne.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie, z uwagi na datę popełnionego czynu, zasadnym było zastosowanie ustawy względniejszej dla sprawcy mając na uwadze treść art. 4 § 1 k.k. Odnosi się to przede wszystkim do wymiaru kary grzywny.

Sąd nie przychylił się do wniosku oskarżyciela posiłkowego o orzeczenie obowiązku naprawienia szkody wynikającej z przypisanego oskarżonej czynu, mając na uwadze, że wobec oskarżonej toczy się postępowanie o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, w którym oskarżyciel posiłkowy zgłosił swoją wierzytelność, ponadto roszczenie było przedmiotem powództwa cywilnego, zaś z uwagi na treść art. 415 §1 k.p.k., obowiązku naprawienia szkody nie orzeka się, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono.

Sąd oddalił wniosek dowodowy o zwrócenie się do Prokuratury Regionalnej w B. o nadesłanie danych znajdujących się na pendrive, o którym wyjaśnił A. S.. Sąd dopuścił dowód z protokołu przesłuchania A. S. i uznał że okoliczność sposobu działania zorganizowanej grupy przestępczej została udowodniona przy pomocy innych środków dowodowych, w tym dowodu z wyjaśnień A. S.. Przy czym fakt, że pozostałe osoby powiązane z (...) spółką z o.o. mogły działać w zorganizowanej grupie nie ma wpływu na odpowiedzialność oskarżonej zważywszy, że przedmiotem postępowania jest ustalenie, czy to oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona zarzucanego jej czynu zabronionego.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Z uwagi na reprezentowanie oskarżyciela posiłkowego (...) Bank S.A. podczas postępowania przed Sądem I instancji przez pełnomocnika, Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwotę 1200 złotych tytułem zwrotu kosztów pełnomocnika w sprawie.

5

Sąd na podstawie art. 624 §1 k.pk. zwolnił oskarżoną od ponoszenia kosztów postępowania w sprawie uznając, że uiszczenie ich byłoby dla niej zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. K. O. jest matką dwojga dzieci, niepracującą, utrzymująca się dzięki pomocy rodziny, a jej majątek w związku z ogłoszeniem upadłości konsumenckiej będzie służył zaspokojeniu wierzytelności.

Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Leszczyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Marzena Tomczyk-Zięba
Data wytworzenia informacji: