Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IX Ka 871/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z 6 lipca 2020 roku sygn. akt V K 2391/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

Obraza przepisu prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej w pkt 2 litera „i” oraz litera „m” wyroku, tj. art. 119 § 1 kw polegającą na błędnej wykładni art. 278 § 1 kk obowiązującej w dniu 14.11.2018 roku w zw. Z art. 4 § 1 kk w zakresie wysokości zaistniałej szkody poprzez błędne przyjęcie, że szkoda w wysokości 573,64 zł i 590,67 zł nie stanowi przestępstwa co skutkowało umorzeniem postepowania z uwagi na upływ czasu przedawnienia.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Argumentacja zawarta w apelacji w całości zasługuje na uwzględnienie. Rację ma skarżący, iż skoro w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy przyjął stan prawny obowiązujący w dniu 14.11.2018 roku jako względniejszy dla oskarżonej to winien również wg obowiązującego stanu prawnego w tej dacie „rozliczyć” (cyt. za uzasadnieniem apelacji k. 356) całą sprawę.

Niewątpliwie zastosowanie ustawy obowiązującej poprzednio z uwagi na nowelizację art. 12 § 2 kk było jak najbardziej prawidłowe, bowiem statuowało popełnione przez oskarżoną czyny opisane w punkcie 2 rozstrzygnięcia (z wyjątkiem tych błędnie wskazanych pod lit. „i” oraz „m”) jako wykroczenia (vide k. 339 uzasadnienia).

Niemniej jednak Sąd Rejonowy nie ustrzegł się uchybienia wskazanego we wniesionym środku zaskarżenia, gdyż ocena prawna czynu przepołowionego (tj. wg kryterium uznania takiego zachowania za przestępstwo lub wykroczenie przed datą wspomnianej nowelizacji stanowiącego określony w kodeksie wykroczeń wskaźnik minimalnego wynagrodzenia za pracę) dokonywana jest co prawda wg daty orzekania w przedmiocie odpowiedzialności za taki czyn, a nie wg daty jego popełnienia, to jednak zasada ta nie przełamuje działania art. 4 § 1 kk wg którego sąd ma obowiązek zastosować względniejszy stan prawny jednakże w całości (podkreślenie SO) obowiązujący na dany ustalony przez sąd moment. Innymi słowy, tak jak to zasadnie ujął w apelacji skarżący, Sąd I instancji nie mógł zastosować dwóch stanów prawnych, a powinien konsekwentnie stosować jeden przez siebie wybrany (k. 358), tj. ten który per saldo korzystniej kształtuje sytuacje prawną oskarżonego. Takim zaś stanem niewątpliwie był ten obowiązujący w przededniu nowelizacji ustawą z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 31 października 2018 r. poz. 2077). Wg tego stanu prawnego kryterium przepołowienia stanowiła kwota 525 zł, bowiem minimalne wynagrodzenie za pracę w 2018 roku wynosiło 2100 zł – stosownie do § 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z 12 września 2017 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2018 r.

Wskazane w punkcie 2 litera „i” oraz „m” wyroku czyny wyczerpały znamiona kradzieży z art. 278 § 1 kk nie zaś wykroczenia z art. 119 § 1 kw jak to zostało błednie przyjęte w wyroku I instancji.

Wniosek

O uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla m.st. Warszawy w Warszawie.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek zasadny jest jedynie częściowo albowiem bezprzedmiotowe było uchylanie wyroku w całości. Wszak trafność rozstrzygnięcia w zakresie czynów stanowiących wykroczenia a wymienionych w punkcie 2 lit. „a-h”, „2j-l” oraz „2n” nie była przez wnoszącego apelację kwestionowana, orzekanie zaś w ich zakresie nie jest dopuszczalne z uwagi na negatywną przesłankę procesową w postaci przedawnienia karalności. Natomiast w pozostałym zakresie wniosek jest zasadny. W przypadku umorzenia postępowania Sąd odwoławczy nie może oskarżonego skazać. Omawiane czyny zostały popełnione 25 listopada 2016 roku (2 i) oraz 29 grudnia 2016 r. (2m), natomiast niewątpliwie składają się one na opisany w punkcie 1 lit. a – j ciąg przestępstw określony w art. 91 § 1 kk, a zatem winna zostać wymierzona za nie jedna kara, stąd konieczność uwzględnienia wniosku i w tym zakresie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

rozstrzygnięcia w zakresie czynów stanowiących wykroczenia, a wymienionych w punkcie 2 lit. „a-h”, „2j-l” oraz „2n” zaskarżonego wyroku

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

j.w.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

.

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Postępowanie co do czynów z punktów „2 i” oraz „2 m” zostało umorzone z uwagi na błędne ich zakwalifikowanie jako wykroczeń i w konsekwencji z uwagi na upływ 3- letniego okresu przedawnienia, zasada ne peius wyrażona we wskazanym przepisie stoi na przeszkodzie reformatoryjnego orzekania przez sąd odwoławczy.

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Zapatrywania prawne co do zakresu wykładni art. 4 § 1 kk w kontekście czynów przepołowionych przedstawiono w zasadniczej części rozważań tj. odnosząc się do zarzutu prokuratora, który uznano za zasadny.

Wskazania co do dalszego postępowania w niniejszej sprawie wynikają wprost z treści art. 442 kpk, w szczególności podkreślić należy znaczenie § 2 dla dalszego postępowania, gdyż co do zasady Sąd I instancji winien poprzestać na ujawnieniu dowodów, bowiem ani ich wiarygodność ani poczynione na ich podstawie ustalenia faktyczne nie były przez skarżącego kwestionowane, a jedynie skutecznie została zakwestionowana wykładnia prawa dokonana przez ten Sąd.

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Stosownie do treści art. 636 § 1 in fine kpk w zakresie w jakim oskarżyciel publiczny wywiódł środek odwoławczy który nie został także w części uwzględniony koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

pkt „2 i” oraz pkt „2 m”

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana