Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 27 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział IV Cywilny

W składzie: Przewodniczący SSO Anna Tyrluk - Krajewska

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Skarbowi Państwa – Prokuratorowi Generalnemu

o odszkodowanie

/w przedmiocie wniosku powoda o ustanowienie pełnomocnika z urzędu/

postanawia:

oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 26 stycznia 2013 r. skierowanym do tut. Sądu powód zgłosił wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Stosownie do treści art. 117 § 5 k.p.c. sąd uwzględni wniosek strony o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, jeżeli uzna udział adwokata bądź radcy prawnego za potrzeby. Natomiast udział adwokata w sprawie należy uznać za potrzebny wówczas, gdy strona domagająca się ustanowienia pełnomocnika z urzędu nie jest w stanie sama poprowadzić swych spraw przed sądem, czyli gdy jest nieporadna życiowo lub z innych względów niezdolna do kompetentnego działania w sprawie albo też gdy sprawa jest na tyle skomplikowana faktycznie lub prawnie, że tylko pomoc adwokata bądź radcy prawnego może zapewnić stronie należyte jej prowadzenie.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w sytuacji gdy strona swoim zachowaniem wykazuje wystarczającą znajomość reguł, według których toczy się postępowanie sądowe, odmowa ustanowienia adwokata nie może być oceniana jako pozbawienie strony możności obrony swoich praw / por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 2009 r., sygn. II CSK 64/09/. Fakt wezwania powoda do uzupełnienia braków formalnych nie zmienia stanowiska Sądu albowiem czynności Sądu zmierzały jedynie do doprecyzowania żądania pozwu.

Stosownie do treści art. 5 k.p.c. w razie uzasadnionej potrzeby Sąd może udzielić stronom i uczestnikom postępowania, występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego, niezbędnych pouczeń co do czynności procesowych. Wypada przy tym podkreślić, że tak jak udział profesjonalnego pełnomocnika nie gwarantuje stronie oczekiwanego przez nią rezultatu sprawy, tak też jego brak nie oznacza, że wydane orzeczenie będzie z pewnością dla danej strony niekorzystne.

Z treści pozwu oraz pisma procesowego stanowiącego uzupełnienie braków formalnych pozwu, jednoznacznie wynika, że powód nie potrzebuje pomocy profesjonalnego pełnomocnika do prowadzenia przedmiotowego postępowania. Powód składając pismo do Sądu wykazał, że jest w pełni świadomy znaczenia i konsekwencji podejmowanych czynności procesowych oraz jest w stanie sam należycie reprezentować swoje interesy w niniejszym postępowaniu. Powód nie wykazuje nieporadności w prowadzeniu swojej sprawy. Ewentualne czynności podejmowane przez stronę wymagają raczej wskazywania istotnych okoliczności faktycznych (co powód jest w stanie uczynić samodzielnie), niż przytaczania rozbudowanej argumentacji prawnej. Zdaniem Sądu, po wstępnej analizie załączonych dokumentów, powód wykazuje dostateczną do samodzielnej reprezentacji orientację zarówno w procedurze jak i w prawie materialnym.

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji postanowienia.