Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII AKa 301/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

3.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2023r. sygnatura akt VIII K 104/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

4.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

J. O.

oskarżony jest osobą karaną

informacja z K.

332-337

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Informacja z K.

Sąd obdarzył wiarą informację z K. albowiem jest to dokument wystawiony przez uprawniony podmiot, w zakresie jego kompetencji a jego treść nie była kwestionowana przez strony

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

5.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca zarzuca obrazę przepisów postępowania

tj. art. 7 kpk poprzez przekroczenie swobodnej oceny dowodów i niezasadne :

- nieudzielenie prymatu wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego

- nieudzielenie prymatu wiarygodności zeznaniom świadka A. W. złożonym na etapie postępowania sądowego

-udzielenie prymatu wiarygodności zeznaniom M. P. (1), mimo , iż świadek był pod presją M. P. (2) i policjanta w trakcie przesłuchania na policji

- udzielenie prymatu wiarygodności zeznaniom M. P. (2) , mimo, że świadek naciskała na świadka M. P. (1), co do treści jej zeznań w tracie zeznań składanych na policji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Apelacyjny kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia wskazanych przez obrońcę oskarżonego przepisów postępowania. W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Apelacyjnego warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że apelujący nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, a w środku odwoławczym prezentuje własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe.

W ocenie Sądu Apelacyjnego , sąd I instancji trafnie ocenił zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy i w następstwie tego wyprowadził właściwe wnioski. Zgodzić należy się przede wszystkim z Sądem Okręgowym , że zeznania M. P. (1) są logiczne oraz wewnętrznie i zewnętrznie spójne, stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. Okoliczność kwestionowania w pewnej części swoich pierwotnych zeznań przez M. P. (1) nie może ich dyskwalifikować, tym bardziej, że świadek nie wskazał logicznych powodów umniejszania roli oskarżonego. Nie może być uznane za przekonujące twierdzenie, że zeznając ulegała presji taty w warunkach kiedy przez sądem również wskazała, że kradła z domu biżuterię , przekazywała oskarżonemu i otrzymywała od niego narkotyki . Sąd Okręgowy także rzeczowo i trafnie wskazał dlaczego obdarzył wiarą zeznania A. W. z postępowania przygotowawczego i z jakich powodów odrzucił wiarygodność zeznań składanych przez sądem jako intencjonalnie nastawionych na unikanie obciążenia oskarżonego. W ocenie Sądu Apelacyjnego , obrońca oskarżonego, zarzucając w apelacji sądowi I instancji wybiórczość, sam prezentuje we wniesionym środku zaskarżenia swoją własną, gołosłowną, nieprzystającą do realiów niniejszej sprawy ocenę materiału dowodowego, selektywnie i wybiórczo odnosząc się wyłącznie do tej części materiału, która w swej treści korelować będzie ze stawianymi przez niego tezami , całkowicie pomijając jednocześnie pozostałe dowody potwierdzające stawiane zarzuty.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego ewentualne uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.2.

obrońca zarzuca obrazę przepisów art. 2 kpk, art. 9 §1 kpk w zw. z art. 167 §1 kpk poprzez zaniechanie dążenia do wykrycia prawdy materialnej , poprzez nieprzesłuchanie funkcjonariusza policji przesłuchującego M. P. (1) i wyjaśnienie, które okoliczności z jej zeznania nie zostały przez nią wypowiedziane

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie jest trafny. Zeznania funkcjonariusza Policji , który przesłuchiwał M. P. (1) nie mogą jawić się jako tego rodzaju dowód , który winien być dostrzeżony przez organ procesowy i bezwzględnie przeprowadzony w ramach własnej inicjatywy dowodowej. Co znamiennie strony nie występowały z inicjatywą dowodową, nie uznając go za istotny dla wyników postępowania. Zdaniem Sądu Apelacyjnego w tak ukształtowanym materiale dowodowym wyniki tej czynności nie mogłyby prowadzić do ustaleń odmiennych niż poczynione przez Sąd Okręgowy, co oznacza, że czynność taka byłaby zbędna i sprzeczna z ekonomiką procesową . Założenie , że funkcjonariusz poświadczył nieprawdę w protokole jest dowolne i niczym nie poparte.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego ewentualne uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.3.

Obrońca zarzuca obrazę przepisu art. 399 kpk poprzez brak stosownego pouczenia przez sąd stron obecnych na rozprawie o zmianie kwalifikacji prawnej czynu, poprzez rozdzielenie dwóch czynów zabronionych.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest zasadny ale pozostaje on bez wpływu na treść orzeczenia. Kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia wykazała, że w istocie doszło do naruszenia wskazanego w apelacji przepisu postępowania. Uprzedzenie o zmianie kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego oskarżonemu niewątpliwie ważnym elementem rozprawy służącym umożliwieniu stronom oraz ich przedstawicielom ustosunkowania się do przebiegu i wyników dotychczasowego etapu przewodu sądowego, ewentualnie wskazania na potrzebę uzupełnienia postępowania poprzez złożenie stosownych wniosków dowodowych. Naruszenie art. 399 §1 k.p.k. i nie może jednak prowadzić do uchylenia wyroku z uwagi na treść art. 437 § 2 zd. 2 kpk który ogranicza możliwość uchylenia orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania wyłącznie do wypadków wskazanych w art. 439 § 1kpk, art. 454 kpk lub jeżeli jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości. Żaden z takich wypadków w rozpoznawanej sprawie nie wystąpił. Zwrócić uwagę należy, iż Sąd Okręgowy nie zakwalifikował zachowania z surowszego , diametralnie innego przepisu ale trafnie uznał, iż zachowanie stanowi dwa odrębne czyny kwalifikowane indywidualnie z tych przepisów , które ujęte były w ramach kumulatywnego ich zbiegu przyjętego przez prokuratora.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego ewentualne uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.4.

Obrońca zrzuca wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę poprzez bezpodstawne przyjęcie, że

- właściwym będzie rozdzielnie czynów , gdy czyny te są w zbiegu

- oskarżony dopuścił się czynu z art. 59 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

oskarżony dopuścił się czynu z art. 291§1 kk .

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, ustalenia faktyczne poczynione przez sąd I instancji są prawidłowe i nie budzą wątpliwości. Zauważyć należy, że "błąd w ustaleniach faktycznych (error facti) przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on więc być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7)" W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, że Sąd Okręgowy , gromadząc materiał dowodowy i dokonując jego oceny, dopuścił się błędu faktycznego rozumianego w przytoczony powyżej sposób, co stanowiło przedmiot dokładniejszych rozważań we wcześniejszych częściach niniejszego uzasadnienia. Prawidłowo Sąd I instancji uznał, iż zachowanie oskarżonego w postaci dwóch odmiennych akcji przestępczych stanowi dwa odrębne czyny zabronione. Swoje stanowisko dostatecznie i logicznie uzasadnił, które Sąd II instancji w pełni podziela. Materiał dowody jako zupełny i niesprzeczny dał w pełni podstawę do uznania sprawstwa oskarżonego, nie pozostawiając wątpliwości co do wyczerpania znamion strony podmiotowej i przedmiotowej przypisanych czynów.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego ewentualne uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

3.5.

Prokurator zarzuca obrazę przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż kwalifikacja prawna czynu zabronionego przypisanego oskarżonemu tj. art. 86 §1 kk, poprzez niezastosowanie przez Sąd I instancji dyrektywy wymiaru kary łącznej określonej w tym przepisie i orzeczenia kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności zamiast orzeczenia jej powyżej najwyższej z kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, co sprawia, że orzeczenie nie odpowiada prawu

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut Prokuratora jest zasadny. Wydany wyrok w zakresie rozstrzygnięcia o karze narusza przepis art. 86§1 kk w zakresie dyrektywy wymiaru kary łącznej . Kara łączna mogła być w niniejszej sprawie wymierzona od 3 lat i 1 miesiąca do 4 lat pozbawiania wolności zważywszy na wymiar kar jednostkowych. Jednocześnie biorąc pod uwagę datę czynu nie może być wątpliwości co do konieczności zastosowania ustawy kodeks karny w aktualnym jej brzmieniu.

Wniosek

o zmianę orzeczenia o karze łącznej i wymierzenia oskarżonemu w pkt II wyroku kary 3 lat i miesiąca pozbawienia wolności.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest zasadny z podanych wyżej względów.

6.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

7.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2023r. sygnatura akt VIII K 104/21 , poza zmianą o jakiej mowa w pkt 5.2

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona we wniesionej apelacji argumentacja obrońcy oskarżonego nie mogła podważyć słusznych i prawidłowo uzasadnionych wniosków wywiedzionych przez Sąd Rejonowy. Z tego względu, zarzuty tego skarżącego uznano za niezasadne, a wyrok utrzymano w mocy, z wyjątkiem zmian dokonanych w następstwie uwzględnienia apelacji prokuratora.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 1 czerwca 2023r. sygnatura akt VIII K 104/21 w pkt II poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 3 lat i jednego miesiąca pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach zmiany

Przyczyny zmiany wyroku wskazano w pkt 3. 5 uzasadnienia . Wymierzona kara łączna uwzględnia związek podmiotowo przedmiotowy pomiędzy czynami a także cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie ma osiągnąć wobec oskarżonego i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Sąd Apelacyjny zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. B. kwotę 1033,20 złotych, obejmującą wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu w instancji odwoławczej oraz podatek VAT. Opłatę przewidzianą rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu należało następnie, zgodnie z § 4 ust. 3 ww. Rozporządzenia, podwyższyć o kwotę podatku VAT.

4

Sąd Apelacyjny zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 złotych tytułem opłaty. Zgodnie bowiem z art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, w razie nieuwzględnienia apelacji wniesionej na korzyść oskarżonego, zwróconej przeciwko rozstrzygnięciu o winie lub karze zasadniczej, sąd wymierza za postępowanie odwoławcze opłatę w wysokości należnej za pierwszą instancję. Przepis art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy stanowi z kolei, że skazany w pierwszej instancji na karę do 5 lat pozbawienia wolności obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 400 złotych. Sąd Okręgowy obciążył oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrotem wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym na podstawie art. 635 kpk w zw. z art. 627 kpk. W ocenie Sądu Apelacyjnego możliwości finansowe J. O. nie uzasadniają zwalniania go z ponoszenia kosztów procesu, zwłaszcza że instytucja zwolnienia z kosztów ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ponoszenia owych kosztów przez stronę.

9.  PODPIS

SSA Sławomir Machnio SSA Adam Wrzosek SSO (del. ) Michał Bukiewicz

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w całości

9.1.  1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

9.2.  1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

9.3.  1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok w części , co do kary łącznej

9.4.  1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

9.5.  1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

9.6.  1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana