Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 kwietnia 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący - Sędzia: SA Renata Szelhaus

Sędziowie: SA Marcjanna Górska (spr.)

SO del. Marzena Wasilewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Kapanowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2017 r. w W.

sprawy J. Ł.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek apelacji J. Ł.

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 1 września 2015 r. sygn. akt XIV U 3070/14

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Decyzją z 8 maja 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. odmówił J. Ł. prawa do świadczenia przedemerytalnego wobec niespełnienia wymogu pobierania zasiłku dla bezrobotnych przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. Ł.. Domagając się jej zmiany i przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazał, że spełnia wymagane warunki dotyczące okresu ubezpieczenia oraz wieku. Poza tym w okresie od 12 września 2013 r. do 16 marca 2014 r. był zarejestrowany jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku albowiem nie zostały przeksięgowane składki na ubezpieczenia społeczne w sytuacji zmiany tytułu do podlegania tym ubezpieczeniom.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu organ rentowy podał, iż J. Ł. nie pobierał zasiłku dla bezrobotnych przez okres co najmniej 6 miesięcy a tym samym nie spełnił warunku do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego określonego w art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Wyrokiem z dnia 1 września 2015 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że J. Ł. w latach 2009 - 2012 był wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w (...), zarejestrowanej w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS (...). Postanowieniem z 17 października 2012 r. Sąd Rejonowy w Legnicy, Wydział V Gospodarczy ogłosił upadłość (...) sp. z o.o., obejmującą likwidację majątku dłużnika. W okresie od 12 września 2013 r. do 16 marca 2014 r. J. Ł. był zarejestrowany w Urzędzie Pracy (...) W. jako osoba bezrobotna. Decyzją Prezydenta miasta (...)z 12 września 2013 r. odmówiono odwołującemu się prawa do zasiłku, powołując się na przepis art. 71 ust. 1 i 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Sąd pomyłkowo podał „o świadczeniach przedemerytalnych”). Od wyżej wskazanej decyzji odwołującemu przysługiwało prawo wniesienia odwołania do Wojewody (...), jednakże z prawa tego nie skorzystał.

W dniu 15 kwietnia 2014 r. J. Ł. wystąpił z wnioskiem o przyznanie mu świadczenia przedemerytalnego, w rozpoznaniu którego organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.

Aktualnie J. Ł. jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę jako (...) w wymiarze 1/8 etatu. Łączny udowodniony przez odwołującego się staż pracy wynosi 38 lat 2 miesiące i 8 dni.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie dokumentów zawartych w aktach rentowych oraz na podstawie zeznań J. Ł..

Oceniając tak ustalony stan faktyczny Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie jest niezasadne i na uwzględnienie nie zasługuje. Sąd wskazał, że kwestią sporną w sprawie był fakt spełnienia przez J. Ł. warunków do uzyskania świadczenia przedemerytalnego określonych w art. 2 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2013r., poz.170). Przepis ten stanowi, że prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1)do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2)do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3)do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4)zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5)do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6)do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Sąd pierwszej instancji podkreślił, że ubezpieczony nie spełnił łącznie warunków do nabycia spornego świadczenia określonych w art. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych a mianowicie warunku określonego w ust. 3 tego przepisu. Zgodnie z treścią tego przepisu, świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie dalsze warunki wskazane w pkt 1-3 art. 2 ust. 3 ustawy (po 6 miesiącach zasiłku dla bezrobotnych osoba ta nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna, w okresie pobierania zasiłku bezzasadnie nie odrzuciła propozycji odpowiedniej pracy zarobkowej, złoży wniosek w ciągu 30 dni od wydania dokumentu poświadczającego 6 - miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych).

Fakt niepobierania przez ubezpieczonego zasiłku dla bezrobotnych przez okres 6 miesięcy, zdaniem Sądu, powoduje, iż odpada jedna z obligatoryjnych przesłanej uprawniających do przyznania świadczenia przedemerytalnego. W rezultacie Sąd Okręgowy uznał, że J. Ł. nie spełnił warunku wymienionego w art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, bowiem nie pobierał zasiłku dla bezrobotnych przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Z tych względów i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił odwołanie.

Apelację od tego wyroku złożył ubezpieczony J. Ł.. Zaskarżając wyrok w całości, apelujący domagał się jego zmiany i ustalenia prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Skarżący zakwestionował ustalenia Sądu pierwszej instancji jakoby nie spełniał warunków do nabycia tego prawa. Odwołujący się podał, że od 31 lipca 2009 r. do 15 listopada 2012 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę jako prezes zarządu Spółki z o.o. P. S.. Wobec faktu, że był 100% udziałowcem umowa o pracę została anulowana a on został objęty ubezpieczeniem społecznym jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. Na wniosek syndyka zostały przeksięgowane przez ZUS składki na ubezpieczenia społeczne ale dopiero 4 stycznia 2014 r. Z tego też powodu rejestrując się jako osoba bezrobotna nie mógł złożyć zaświadczenia z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o opłacaniu składek na ubezpieczenia, które to było konieczne dla otrzymania zasiłku dla bezrobotnych.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna i jako taka podlegała oddaleniu. Sąd Okręgowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych i wydał trafne odpowiadające prawu rozstrzygnięcie. Dokonane ustalenia Sąd Apelacyjny podziela i przyjmuje za własne, co sprawia, że nie zachodzi potrzeba ich ponownego powtarzania.

W rozpoznawanej sprawie, jak prawidłowo przyjął Sąd pierwszej instancji, kwestią sporną było spełnienie przez J. Ł. warunków do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego określonych w art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 170). Odmawiając bowiem ubezpieczonemu prawa do przedmiotowego świadczenia organ rentowy uznał, że nie spełnia on warunku określonego w ust. 3 tego przepisu, zgodnie z którym świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki: 1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna; 2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.

Ubezpieczony kwestionując stanowisko organu rentowego podnosił, że spełnia warunki do spornego świadczenia albowiem spełniał także warunki do nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych, który to zasiłek nie był mu wypłacony z powodu nieprzedstawienia zaświadczenia ZUS potwierdzającego zapłatę składek na ubezpieczenia społeczne.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, trafnie Sąd Okręgowy rozstrzygając zaistniały spór przyjął, że prezentowany przez ubezpieczonego pogląd nie znajduje uzasadnienia przepisach prawa mających zastosowanie w niniejszej sprawie.

Jak wynika bowiem treści cytowanego wyżej przepisu art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, warunkiem koniecznym dla nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego jest pobieranie zasiłku dla bezrobotnych a nie ewentualne posiadanie prawa do tego zasiłku. W konsekwencji, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostają podnoszone przez skarżącego okoliczności dotyczące opóźnienia w przeksięgowaniu składek na ubezpieczenia społeczne w związku ze zmianą tytułu ubezpieczenia. Warto w tym miejscu zauważyć, że Prezydent (...) W. orzekając o odmowie przyznania prawa do zasiłku w decyzji z dnia 12 września 2013 r., pouczył, że J. Ł. ma możliwość złożenia odwołania do Wojewody (...), z której to możliwości ubezpieczony jednak nie skorzystał.

W zaistniałej sytuacji nie można przyjąć, jak chce tego apelujący, że pobierał on zasiłek dla bezrobotnych i tym samym spełniał warunki do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego. W rezultacie apelacja jako niezawierająca uzasadnionych podstaw podlegała oddaleniu.

Z tych wszystkich względów i na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.