Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Marzanna A. Piekarska – Drążek

Sędziowie:SA – Rafał Kaniok

SA – Dorota Tyrała (spr.)

Protokolant: st. sekr. sąd. – Marzena Brzozowska

przy udziale prokuratora Anety Ulanowskiej -Gawaś

oraz oskarżyciela posiłkowego: (...) Sp. z o.o.

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 roku sprawy:

1)  W. M.

urodz. (...) we W.,

syna Z. i D. z d. J.,

oskarżonego z art. 230§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

2)  S. M.

urodz. (...) w O.

syna S. i B. z d. K.,

oskarżonego z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

3)  J. L. (1)

urodz. (...) we W.,

syna E. i D. z d. (...),

oskarżonego z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

4)  M. P.

urodz. (...) w Ż.,

syna J. i B. z d. Ż.

oskarżonego z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

5)  A. W. (1) z d. S.

urodz. (...) w B.,

córki Z. i M. z d. W.,

oskarżonej z art. 271§1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

6)  A. P. z d. M.

urodz. (...) w W.,

córki K. i J. z d. S.

oskarżonej z art. 271§1 i 3 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych S. M. i J. L. (1) oraz prokuratora i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. akt VIII K 258/09

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w odniesieniu do oskarżonych S. M., J. L. (1), W. M. i M. P.;

II.  na podstawie art. 63§1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego S. M. grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 14 lipca 2008 roku do dnia 24 września 2008 roku przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny i grzywnę uważa za wykonaną w wysokości 146 stawek dziennych;

III.  kosztami postępowania odwoławczego w zakresie dotyczącym M. P. w ½ części obciąża Skarb Państwa;

IV.  zasądza od oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. z o.o. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za podstępowanie odwoławcze w ½ części przypadającej w zakresie dotyczącym M. P. oraz w całości w zakresie dotyczącym apelacji wywiedzionej w stosunku do W. M.;

V.  zasądza od oskarżonych S. M. oraz J. L. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w części na nich przypadającej – w tym od oskarżonego S. M. kwotę 20.300 (dwadzieścia tysięcy trzysta) złotych, zaś od oskarżonego J. L. (1) kwotę 5.700 (pięć tysięcy siedemset) złotych tytułem opłaty;

VI.  uchyla zaskarżony wyrok w odniesieniu do oskarżonych A. W. (1) i A. P. i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Rejonowemu w Pruszkowie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

W. M. w punkcie III aktu oskarżenia został oskarżony o to, że:

w okresie od 27 listopada 2000 r. do dnia 21 sierpnia 2002 r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wywołując przekonanie u dyrektora handlowego w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. – K. D. i utwierdzając go w przekonaniu o istnieniu wpływów w (...) Regionalnej Kasie Chorych, w której jego żona B. M. pełniła funkcję Dyrektora, podjął się pośrednictwa w załatwieniu refundowania przez wskazaną Kasę Chorych trzech zabiegów medycznych przy użyciu (...) Spółki (...): mammotomicznej biopsji piersi, zabiegu przy użyciu taśm (...) do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu oraz zabiegu metodą (...), dotyczącego chirurgicznego leczenia hemoroidów w zamian za korzyści majątkowe w łącznej kwocie 421.000 złotych, które przyjął na podstawie fikcyjnych umów o dzieło i zlecenia, sporządzanych przez K. D., jako osoby reprezentującej (...) Sp. z o.o., w tym:

- 8.000,00 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 27 listopada 2000 r. na podstawie umowy zlecenia z dnia 15 listopada 2000 r., przedmiotem której było „przeprowadzenie konsultacji aspektów klinicznych i ekonomicznych procedur medycznych: (...) i biopsji mammotomicznej w okresie od 15 listopada 2000 r. do 16 listopada 2000 r., tj. przez 2 dni”,

- 23.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 26 lutego 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 9 lutego 2001 r., przedmiotem której było „opracowanie schematu leczenia i wczesnej diagnostyki raka sutka z uwzględnieniem mammotomicznej biopsji piersi”,

- 23.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 29 maja 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 maja 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – założenia systemu oceniania pracowników”,

- 23.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 28 czerwca 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 czerwca 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – system motywacyjny (teoria i praktyka)”

- 23.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 27 lipca maja 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 lipca 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – podstawowe techniki oceny i błędy podczas oceniania”,

- 23.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 27 lipca 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 5 lipca 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – metodologia systemu wdrażania ocen”

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 27 sierpnia 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 sierpnia 2001r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – plan wizyt i kontaktów handlowych” ,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 27 sierpnia 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 6 sierpnia 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – system oceny klientów w zakresie psychologii podejmowania decyzji”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 28 września 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 września 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – system oceny potencjału klinicznego i ekonomicznego szpitali jako potencjalnych nabywców”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 5 listopada 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 października 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – system wdrażania i kontroli oceny pracowników”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 29 listopada 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 5 listopada 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowy system oceny przedstawicieli handlowych firmy farmaceutycznej – system planowania wizyt handlowych i ocena potencjału nabywczego przyszłych klientów”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 24 grudnia 2001 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 grudnia 2001 r., przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie technik sprzedawania”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 25 stycznia 2002 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 stycznia 2002 r. , przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie różnych technik negocjacji cenowych”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 26 lutego 2002 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 lutego 2002 r. , przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie różnych technik prezentacji produktu medycznego”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 28 marca 2002 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 marca 2002 r., przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie różnych technik transakcji grupowych”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 30 kwietnia 2002 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 kwietnia 2002 r., przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie różnych technik prezentacji cenowej produktu medycznego”,

- 12.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 23 maja 2002 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 6 maja 2002 r., przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie różnych technik analizy ekonomicznej procedur medycznych”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 24 lipca 2002 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 1 lipca 2002 r., przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie różnych technik analizy ekonomicznej procedur medycznych”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na jego rachunek bankowy w dniu 21 sierpnia 2002 r. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 sierpnia 2002 r., przedmiotem której była praca „Jakościowa ocena pracy przedstawiciela handlowego – ocena i wdrożenie technik budżetowania”,

tj. o czyn z art. 230§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

S. M. w punkcie IV aktu oskarżenia został oskarżony (wspólnie z K. D.) o to, że:

w okresie od dnia 29 sierpnia 2000 roku do dnia 25 listopada 2005 roku w W. i L., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przy czym K. D. jako dyrektor handlowy w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., wprowadzili w błąd członków Zarządu Spółki co do okoliczności wykonania i prawdziwości umów zawieranych z S. M. oraz sporządzanych na nazwiska wskazanych przez niego osób: K. M., M. B. (2) i J. J. (2), będących podstawą do wypłacenia pieniędzy, na których K. D. podrabiał podpisy zleceniobiorców oraz podległych mu przedstawicieli handlowych: T. B., R. Ł. (1), M. G. i M. K., czym doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości Spółkę (...) w łącznej kwocie 1.186.959,00 złotych brutto, w tym:

- 4.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 sierpnia 2000 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M. przedmiotem której było „przeprowadzenie konsultacji marketingowej na temat strategii promocji procedury (...) w środkach masowego przekazu w okresie od 3 sierpnia 2000 r. do 4 sierpnia 2000 r. , tj. 2 dni”,

- 5.700 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 6 października 2000 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M. przedmiotem której było „przeprowadzenie konsultacji marketingowej na temat strategii promocji procedury (...) w środkach masowego przekazu w okresie od 6 października 2000 r. do 6 października 2000 r. , tj. 1 dzień”,

- 2.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 13 listopada 2000 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. B. (2), przedmiotem której było „udzielanie informacji telefonicznej na temat metody (...) w okresie od 15 listopada 2000r. do 17 listopada 2000 r. , tj. 3 dni”,

- 12.700 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 13 listopada 2000 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której była „konsultacja materiałów informacyjnych dla pacjentów na temat mammotomicznej biopsji piersi w okresie od 15 listopada 2000 do 17 listopada 2000, tj. 3 dni”,

- 5.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 grudnia 2000 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. B. (2) przedmiotem której było „udzielanie informacji telefonicznej na temat metody(...) w okresie od 19 grudnia2000 do 21 grudnia 2000 r. , tj.3 dni”,

- 12.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 5 grudnia 2000 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której była „konsultacja materiałów informacyjnych dla pacjentów na temat mammotomicznej biopsji piersi i metody (...) w okresie od 13 grudnia 2000 do 15 grudnia 2000 r. , tj.3 dni”,

- 3.700 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 15 stycznia 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. B. (2) przedmiotem której było „udzielanie informacji telefonicznej na temat metody (...) w okresie od 16 stycznia 2001 do 17 stycznia 2001 r., tj. przez 2 dni”,

- 6.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 5 lutego 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. B. (2), przedmiotem której było „udzielanie informacji telefonicznej na temat metody (...) w okresie od 13 lutego 2001 r. do 14 lutego 2001 r. , tj. przez 2 dni”,

- 18.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 5 lutego 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której było „opracowanie projektu informacji medycznej do pacjenta o biopsji mammotomicznej w postaci wysyłki druków bezadresowych w terenie dawnego województwa (...)”,

- 12.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 5 marca 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której było „opracowanie projektu informacji medycznej do pacjenta o (...) w postaci wysyłki druków bezadresowych w terenie dawnego województwa (...)”,

- 18.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 maja 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której było „opracowanie projektu informacji medycznej do pacjenta o metodzie (...)w postaci wysyłki druków bezadresowych w terenie dawnego województwa (...)”,

- 14.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 czerwca 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której było „opracowanie projektu informacji medycznej do pacjenta o metodzie (...) w postaci wysyłki druków bezadresowych w terenie dawnego województwa (...)”,

- 18.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 5 lipca 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której było „opracowanie projektu informacji medycznej do pacjenta o metodzie (...) w postaci wysyłki druków bezadresowych w terenie dawnego województwa (...)”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 sierpnia 2001 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko K. M., przedmiotem której było „opracowanie projektu informacji medycznej do pacjenta o metodzie (...) w postaci wysyłki druków bezadresowych w terenie dawnego województwa (...)”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 września 2001 r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której była „prezentacja kliniczna o metodzie (...)”,

- 34.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 października 2001 r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której była „prezentacja kliniczna na temat zrostów w jamie otrzewnowej”,

- 34.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 5 listopada 2001 r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie stron (...) na temat Mammotomcznej Biopsji Piersi”,

- 34.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 grudnia 2001 r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której były „artykuły sponsorowane na temat metody (...)”,

- 34.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 stycznia 2002 r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów na sympozjum Mammotomiczna Biopsja Piersi”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 lutego 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów reklamowych Mammotomiczna Biopsja Piersi”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 5 lutego 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów reklamowych (...),

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 marca 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów klinicznych (...),

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 marca 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów klinicznych metody (...)”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 kwietnia 2002 r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat (...),

- 34.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 6 maja 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat laparoskopii jelita grubego”,

- 34.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 czerwca 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat użycia Skalpela Harmonicznego w zabiegach laparoskopowych”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 1 lipca 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat użycia Skalpela Harmonicznego w zabiegach chirurgicznych”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 5sierpnia 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat użycia S. w zabiegach chirurgicznych”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 września 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat metody (...)”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 1 października 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla pacjentów na temat użycia (...),

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 3 października 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy pierwszego kontaktu na temat zabiegów małoinwazyjnych”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 listopada 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat użycia Skalpela Harmonicznego”,

- 44.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 grudnia 2002r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy pierwszego kontaktu na temat zabiegów małoinwazyjnych”,

- 22.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy o dzieło z dnia 6 stycznia 2003 r. zawartej przez K. D. z S. M., przedmiotem której było „opracowanie materiałów szkoleniowych dla lekarzy na temat użycia (...) do zabiegów chirurgicznych”,

- 6.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 6 stycznia2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której było „udzielanie telefonicznej informacji dla pacjentek na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w szpitalu w L. w okresie od 6 stycznia 2003 do 31 marca 2003, tj. przez 66 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 lutego 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2), przedmiotem której były „konsultacje z zakresu onkologii materiałów szkoleniowych D. B. K.w okresie od 4 lutego 2004 do 5 lutego 2004, tj. przez 2dni”,

- 2.700 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 kwietnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie akcji plakatowo – ulotkowej na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w szpitalu w L. w okresie od 2 kwietnia 2003 do 4 kwietnia 2003, tj. przez 3dni”,

- 6.700 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 kwietnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i J. J. (2), przedmiotem której była „ocena komfortu życia po zastosowaniu Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 3 kwietnia do 11 kwietnia 2003, tj. przez 8 dni”,

- 4.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 5 maja 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi podczas warsztatów organizowanych przez J. (...) we W. w okresie od 13 maja do 14 maja 2003, tj. przez 2 dni”,

- 3.000 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 czerwca 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko T. B. z S. M., przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia z zakresie używania Skalpela Harmonicznego dla chirurgów Szpitala im. (...) w L. w okresie od 17 czerwca do 17 czerwca, tj. przez 1 dzień”,

- 5.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 czerwca 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. K. i M. B. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie akcji plakatowo – ulotkowej na temat metody (...) w szpitalu w L. w okresie od 4 czerwca 2003 do 5 czerwca 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 lipca 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. K. i M. B. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie akcji plakatowo – ulotkowej na temat zapobiegania zrostom przy pomocy produktu (...) w szpitalu w L. w okresie od 2 lipca 2003 do 4 lipca 2003, tj. przez 3 dni”,

- 4.300 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 lipca 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko T. B., przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie chirurgii laparoskopowej dla chirurgów Szpitala im. (...) w W. w okresie od 9 lipca 2003 do 9 lipca 2003, tj. przez 1 dzień”,

- 4.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 7 lipca 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie akcji plakatowo- ulotkowej na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w szpitalu w L. w okresie od 8 lipca 2003 do 9 lipca 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 10 lipca 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi dla chirurgów ze szpitala w K. w okresie od 14 lipca 2003 do 15 lipca 2003, tj. przez 2dni”,

- 3.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 sierpnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej dla pacjenta na temat prewencji zrostowej z udziałem produktu (...) w okresie od 4 sierpnia 2003 do 5 sierpnia 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 sierpnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi dla chirurgów ze szpitala w P. w okresie od 5 sierpnia 2003 do 6 sierpnia 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 sierpnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej dla pacjenta na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w szpitalu w L. w okresie od 6 sierpnia 2003 do 8 sierpnia 2003, tj. przez 3 dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 września 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie metody (...)dla chirurgów ze szpitala w B. w okresie od 3 września do 4 września, tj. przez 2dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 września 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi dla chirurgów ze szpitala w C. w okresie od 10 września do 11 września, tj. przez 2 dni”,

- 5.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 września 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w szpitalu w L. w okresie od 9 września 2003 do 11 września 2003, tj. przez 3dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 października 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie metody (...) dla chirurgów ze szpitala w S. w okresie od 7 października do 8 października, tj. przez 2 dni”,

- 5.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 października 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 6 października 2003 do 8 października 2003, tj. przez 3 dni”,

- 5.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 października 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 12 października 2003 do 13 października 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 października 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi dla chirurgów (...) w L. w okresie od 10 października do 11 października, tj. przez 2 dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 października 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie używania Skalpela Harmonicznego dla chirurgów ze szpitala w L. w okresie od 13 października do 14 października, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 października 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. K. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie prewencji przeciwzrostowej (...) w okresie od 14 października 2003 do 15 października 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 grudnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 10 grudnia 2003 do 11 grudnia 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 grudnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie biopsji Mammotomicznej dla chirurgów ze szpitala w B. w okresie od 3 grudnia do 4 grudnia, tj. przez 2 dni”,

- 4.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 grudnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko T. B., przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie metody (...) dla chirurgów ze szpitala w W. w okresie od 9 grudnia do 10 grudnia, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 grudnia 2003 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. K. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie prewencji przeciwzrostowej (...) w okresie od 8 grudnia 2003 do 9 grudnia 2003, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 lutego 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 10 lutego 2004 do 12 lutego 2004, tj. przez 4 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 marca 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 8 marca 2004 do 10 marca 2004, tj. przez 3 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 maja 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie biopsji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla chirurgów ze szpitala w L. w okresie od 5 maja2004 do 6 maja 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 5 maja 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 6 maja 2004 do 7 maja 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 czerwca 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie konsultacji programu skriningowego z udziałem mammotomii w okresie od 8 czerwca do 9 czerwca, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 czerwca 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska R. Ł. (2) i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 7 czerwca 2004 do 8 czerwca 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 czerwca 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla przedstawicieli ubezpieczeń komercyjnych w okresie od 14 czerwca do 15 czerwca, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 września 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 9 września 2004 do 10 września 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 września 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia Mammotomicznej Biopsji Piersi personelu lekarskiego i recepcyjnego Kliniki (...) w W. w okresie od 9 września do 10 września, tj. przez 4 dni”,

- 4.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 września 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla dziennikarzy Stowarzyszenie dla Zdrowia w okresie od 14 września do 15 września, tj. przez 2 dni”,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 września 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat zabiegu (...) w okresie od 12 września 2004 do 13 września 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 października 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla Konferencji(...)w okresie od 12 października do 13 października, tj. przez 2 dni”,

- 5.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 października 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 12 października 2004 do 13 października 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 października 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi podczas konferencji prasowej Stowarzyszenie (...) dla (...) w okresie od 14 października 2004, tj. przez 1 dzień,

- 4.200 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 października 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat metody (...) w okresie od 14 października 2004 do 15 października 2004, tj. przez 2 dni

- 4.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 listopada 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla Stowarzyszenia (...) po M. A. w okresie od 10 listopada do 11 listopada 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.100 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 listopada 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 10 listopada 2004 do 11 listopada 2004, tj. przez 2 dni”,

- 5.500 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 listopada 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której było „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 10 listopada 2004 do 11 listopada 2004, tj. przez 2 dni”,

- 4.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 listopada 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi dla chirurgów zI. (...) w G. w okresie od 8 listopada do 9 listopada 2004, tj. przez 2 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 grudnia 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 6 grudnia 2004 do 7 grudnia 2004, tj. przez 2 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 grudnia 2004 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla Federacji (...) w okresie od 6 grudnia 2004 do 7 grudnia 2004, tj. przez 2 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 stycznia 2005 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dlaC. P. w okresie od 5 stycznia do 5 stycznia, tj. przez 2 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 stycznia 2005 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 4 stycznia 2005 do 11 stycznia 2005, tj. przez 7 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 lutego 2005 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 7 lutego 2005 do 10 lutego 2005, tj. przez 4 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 lutego 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla lekarzy z SP (...) w B. w okresie od 8 lutego do 9 lutego 2005, tj. przez 2 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 marca 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 8 marca 2005 do 10 marca 2005, tj. przez 3 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 marca 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla przedstawicieli firmy (...) w okresie od 7 marca 2005 do 8 marca 2005, tj. przez 2 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 5 kwietnia 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 13 kwietnia 2005 do 15 kwietnia 2005, tj. przez 3 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 5 kwietnia 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla przedstawicieli władz samorządowych powiatu (...) w okresie od 12 kwietnia 2005 do 13 kwietnia 2005, tj. przez 2 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 maja 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 10 maja 2005 do 12 maja 2005, tj. przez 3 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 maja 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla lekarzy z W. (...) w W. w okresie od 9 maja 2005 do 10 maja 2005, tj. przez 2 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 czerwca 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 7 czerwca 2005 do 9 czerwca 2005, tj. przez 3 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 czerwca 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla lekarzy ze Szpitala w R. w okresie od 8 czerwca 2005 do 9 czerwca 2005, tj. przez 2 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 lipca 2005 r. sporządzonej na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla lekarzy ze Szpitala (...) w N. w okresie od 4 lipca 2005 do 5 lipca 2005, tj. przez 2 dni”,

- 7.900 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 lipca 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa linii telefonicznej, informacyjnej dla pacjenta na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 6 lipca 2005 do 8 lipca 2005, tj. przez 3 dni”,

- 7.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1 sierpnia 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie prezentacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla lekarzy z ZOZ R. w okresie od 8 sierpnia 2005 do 9 sierpnia 2005, tj. przez 2 dni”,

- 3.650 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 1września 2005 r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której było „przeprowadzenie akcji ulotkowo – plakatowej na temat M. Biopsji Piersi w okresie od 7 września do 9 września, tj. przez 3 dni”,

- 3.800 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 września 2005 r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia z zakresu technik staplerowych dla lekarzy z SP ZOZ B. w okresie od 5 września 2005 do 6 września, tj. przez 2 dni”,

- 7.850 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 listopada 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwiska M. G. i M. B. (2), przedmiotem której była „obsługa informacyjnej linii telefonicznej na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi w okresie od 7 listopada 2005 do 9 listopada, tj. przez 3 dni”,

- 7.150 zł brutto, przekazanych na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 listopada 2005r. sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., przedmiotem której było „przeszkolenie w zakresie mammotomii 2 lekarzy ((...) w S.) w okresie od 8 listopada do 9 listopada, tj. przez 2 dni”,

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k.. w zw. z art. 12 k.k.

J. L. (1) w punkcie V aktu oskarżenia (wspólnie z K. D.) został oskarżony o to, że:

w okresie od dnia 30 czerwca 2000 r. do dnia 30 września 2002 r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przy czym K. D. jako dyrektor handlowy w (...) Sp. z o.o. w W., wprowadzili w błąd członków Zarządu tej Spółki co do okoliczności wykonania i prawdziwości zawieranych z J. L. (1) umów, będących podstawą do wypłacenia mu pieniędzy, na których K. D. podrabiał podpisy zleceniobiorcy z wyjątkiem umów z dnia 4 września 2000 r., z dnia 16 września 2000 r. i z dnia 13 listopada 2000 r., czym doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości Spółkę (...) w łącznej kwocie 290.100 złotych brutto, w tym:

- 12.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 30 czerwca 2000 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy zlecenia z dnia 13.06.2000 r. przedmiotem której było przeprowadzenie szkolenia w zakresie procedury L. w okresie od 15.06.2000 r. do 16.06.2000 r. , tj. 2 dni,

- 11.500 złotych brutto, przekazanych w dniu 27 października 2000 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...) w Ł. na podstawie umowy zlecenia z dnia 04.09.2000 r. przedmiotem której było przeprowadzenie szkolenia w zakresie procedury L. w okresie od 04.09.2000 r. do 05.09.2000 r. , tj. 2 dni,

- 9.700 złotych brutto, przekazanych w dniu 27 października 2000 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy zlecenia z dnia 16.09.2000 r. przedmiotem której było przeprowadzenie szkolenia w zakresie procedury L. w okresie od 16.09.2000 r. do 17.09.2000 r. , tj. 2 dni,

- 18.700 złotych brutto, przekazanych w dniu 27 listopada 2000 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...) w Ł. na podstawie umowy zlecenia z dnia 13.11.2000 r. przedmiotem której było przeprowadzenie szkolenia w zakresie procedury L. w okresie od 14.11.2000 r. do 15.11.2000 r. , tj. 2 dni,

- 13.500 złotych brutto, przekazanych w dniu 21 grudnia 2000 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy zlecenia z dnia 01.12.2000 r. przedmiotem której było przeprowadzenie szkolenia w zakresie procedury L. w ramach Europejskiego Zjazdu Chirurgicznego w K. w okresie od 13.12.2000 r. do 13.12..2000 r. , tj. 1 dzień,

- 8.900 złotych brutto, przekazanych w dniu 21 grudnia 2000 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...) w Ł. na podstawie umowy zlecenia z dnia 04.12.2000 r. przedmiotem której było przeprowadzenie szkolenia w zakresie procedur laparoskopowych w dniach od 20.12.2000 r. do 21.12.2000 r., tj. 2 dni,

- 15.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 30 stycznia 2001 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...) w Ł. na podstawie umowy zlecenia z dnia 15.01.2001 r. przedmiotem której było przeprowadzenie szkolenia w zakresie procedur laparoskopowych w dniach od 16.01.2001 r. do 17.01.2001r. , tj. 2 dni,

- 20.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 26 lutego 2001 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 05.02.2001 r. przedmiotem której było wykonanie opracowania tzw. jednorodnych grup procedur medycznych dla procedury (...) wg. systemu obowiązującego w (...) Kasie Chorych,

- 10.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 26 marca 2001 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 12.03.2001 r. przedmiotem której było wykonanie opracowania aspektów klinicznych mammotomicznej biopsji piersi,

- 18.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 29 maja 2001 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...) w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 02.05.2001 r. przedmiotem której było wykonanie opracowania aspektów ekonomicznych mammotomicznej biopsji piesi,

- 15.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 28 czerwca 2001 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 01.06.2001 r. przedmiotem której było wykonanie opracowania aspektów ekonomicznych metody L.,

- 22.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 27 lipca 2001 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 04.07.2001 r. przedmiotem której było wykonanie opracowania projektu refundacji Mammotomicznej Biopsji Piersi dla (...),

- 20.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 28 września 2001 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 03.09.2001 r. przedmiotem której było wykonanie prezentacji klinicznej na temat systemu prewencji zrostowej I.,

- 22.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 26 lutego 2002 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...) w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 04.02.2002 r. przedmiotem której było wykonanie prezentacji klinicznej na temat systemu prewencji zrostowej I.,

- 22.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 28 marca 2002 r. na rachunek w Banku (...) S.A. Centrum Bankowości Elektronicznej w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 04.03.2002 r. przedmiotem której było wykonanie prezentacji klinicznej na temat metody (...),

- 22.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 1 lipca 2002 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 05.06.2002 przedmiotem której było wykonanie prezentacji klinicznej na temat I.,

- 22.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 30 września 2002 r. na rachunek w Banku (...) S.A. C. (...)w Ł. na podstawie umowy o dzieło z dnia 02.09.2002 r. przedmiotem której było wykonanie prezentacji klinicznej na temat radiologicznego oznaczania węzłów chłonnych,

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

M. P. w punkcie VI aktu oskarżenia został oskarżony (wspólnie z K. D.) o to, że:

w okresie od dnia 26 lutego 2002 r. do dnia 25 listopada 2005 r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu, przy czym K. D. jako dyrektor handlowy w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wprowadzili w błąd członków Zarządu tej Spółki co do okoliczności wykonania i prawdziwości umów zawieranych z M. P., będących podstawą do wypłacenia pieniędzy, na których K. D. podrabiał podpisy zleceniobiorcy oraz podległych mu przedstawicieli handlowych: T. B., M. G., R. Ł. (2) i M. B. (3), czym doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości Spółkę (...) w łącznej kwocie 242.650 złotych brutto, w tym:

- 30.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 26 lutego 2002 r. na rachunek w B. (...)we W. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 lutego 2002 roku, przedmiotem której było wykonanie pracy „skrypt do telefonicznej informacji na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi”, zawartej pomiędzy K. D. i M. P.,

- 30.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 28 marca 2002 r. na rachunek w B. (...) we W. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 marca 2002 roku, przedmiotem której było wykonanie pracy „skrypt do telefonicznej informacji na temat Mammotomicznej Biopsji Piersi – najczęstsze pytania i odpowiedzi”, zawartej pomiędzy K. D. i M. P.,

- 35.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 30 września 2002 r. na rachunek wB. (...)we W. na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 września 2002 roku, przedmiotem której było wykonanie pracy „zachorowalność na raka sutka w P. i aktualne trendy w leczeniu onkologicznym raka sutka”, zawartej pomiędzy K. D. i M. P.,

- 25.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 24 października 2002 r. na rachunek wB. (...) we W. na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 października 2002 roku, przedmiotem której było wykonanie pracy „aktualne trendy w biopsji węzła wartowniczego w onkologicznym leczeniu raka sutka”, zawartej pomiędzy K. D. i M. P.,

- 25.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 22 listopada 2002 r. na rachunek w B. (...)we W. na podstawie umowy o dzieło z dnia 4 listopada 2002 roku, przedmiotem której było wykonanie pracy „kliniczne aspekty chłonkotoku u pacjentek po resekcji piersi”, zawartej pomiędzy K. D. i M. P.,

- 25.000 złotych brutto, przekazanych w dniu 24 grudnia 2002 r. na rachunek wB. (...)we W. na podstawie umowy o dzieło z dnia 2 grudnia 2002 roku, przedmiotem której było wykonanie pracy „kliniczne aspekty zespoleń staplerowych w operacjach onkologicznych”, zawartej pomiędzy K. D. i M. P.,

- 8.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 18 grudnia 2003 r. na rachunek w B. (...)we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 grudnia 2003 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie technik staplerowych podczas szkolenia organizowanego przez (...) w siedzibie (...) we W. w okresie od 10 grudnia do 11 grudnia, tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko T. B., jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 8.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 27 kwietnia 2005 r. na rachunek wB. (...)we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 kwietnia 2005 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie detekcji radiologicznej Węzła Wartowniczego dla lekarzy Szpitala (...) w B. w okresie od 11 kwietnia do 12 kwietnia 2005 r., tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 8.850 złotych brutto, przekazanych w dniu 25 listopada 2005 r. na rachunek w B. (...)we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 4 listopada 2005 roku, przedmiotem której było „przeszkolenie 2 chirurgów ( Szpital Nr (...) w B.) w zakresie używania aparatu N. w okresie od 8 listopada do 9 listopada, tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. G., jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 6.200 złotych brutto, przekazanych w dniu 25 czerwca 2003 r. na rachunek w B. (...) we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 maja 2003 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi podczas sesji klinicznej organizowanej przez (...) w siedzibie (...) we W. w okresie od 7 maja do 8 maja, tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 4.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 25 czerwca 2003 r. na rachunek w B. (...)we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 5 maja 2003 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie Mammotomicznej Biopsji Piersi podczas warsztatów organizowanych przez (...) we W. w okresie od 13 maja do 14 maja, tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 8.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 27 października 2003 r. na rachunek wB. (...)we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 października 2003 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie N. chirurgów i radiologów ze Szpitala (...) we W. w okresie od 13 października do 14 października, tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 8.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 25 listopada 2003 r. na rachunek w B. (...)we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 października 2003 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie N. podczas szkolenia ogólnopolskiego organizowanego przez (...) w siedzibie (...) we W. w okresie od 13 października do 14 października, tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko R. Ł. (2), jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 8.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 25 lutego 2004 r. na rachunek w B. (...) we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 2 lutego 2004 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie technik staplerowych podczas szkolenia organizowanego przez (...) w siedzibie (...) we W. w okresie od 4 lutego do 5 lutego 2004r., tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. B. (3), jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

- 8.800 złotych brutto, przekazanych w dniu 30 marca 2004 r. na rachunek w B. (...)we W. na podstawie umowy zlecenia z dnia 3 marca 2004 roku, przedmiotem której było „przeprowadzenie szkolenia w zakresie technik staplerowych podczas szkolenia organizowanego przez (...) w siedzibie (...) we W. w okresie od 8 marca do 9 marca 2004 roku, tj. przez 2 dni”, sporządzonej przez K. D. na nazwisko M. B. (3), jako osoby reprezentującej (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

A. W. (1) w punkcie XIII aktu oskarżenia została oskarżona o to, że:

w dniu 22 lipca 2003 roku w miejscowości S., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc uprawniona jako pracownik (...) Spółka z o.o. w S. do wystawiania faktur VAT za świadczone usługi, za namową A. G. poświadczyła nieprawdę w dokumentach w postaci Faktur VAT, wystawionych dla (...) Sp. z o.o. w W. w ten sposób, że w przedmiotowych fakturach potwierdziła, iż zostały one wystawione za rzekomą organizację szkoleń o tematyce medycznej, podczas gdy szkolenia takie w rzeczywistości nie odbyły się, a pieniądze wypłacone na tej podstawie przez Spółkę (...) na konto (...) Spółka z o.o. zostały przeznaczone na inne cele niż określone w fakturach, w tym w fakturach:

- nr 1/07/03 z dnia 22 lipca 2003 r. na kwotę 5.560,76 złotych brutto z tytułu organizacji szkolenia lekarzy chirurgów w zakresie ligatury tytanowej,

- nr 2/07/03 z dnia 22 lipca 2003 r. na kwotę 8.192,30 złotych brutto z tytułu organizacji szkolenia pielęgniarek operacyjnych – metoda (...),

- nr 3/07/03 z dnia 22 lipca 2003 r. na kwotę 6.734,40 złotych brutto z tytułu organizacji szkolenia radiologów w zakresie radiologicznej oceny węzła wartowniczego,

tj. o czyn z art. 271§1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

A. P. w punkcie XIV aktu oskarżenia została oskarżona o to, że:

w dniu 12 marca 2003 roku w miejscowości S., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, będąc uprawniona jako pracownik A. (...) w W. do wystawiania faktur VAT za świadczone usługi, za namową A. G. poświadczyła nieprawdę w dokumencie w postaci faktury VAT nr (...) na kwotę 5.673 złote brutto z tytułu organizacji szkolenia dla lekarzy onkologów – mammotoniczna biopsja piersi, wystawionej dla (...) Sp. z o.o. w W. w ten sposób, że w przedmiotowym dokumencie potwierdziła, iż został on wystawiony za organizację szkolenia o tematyce medycznej, podczas gdy szkolenie takie w rzeczywistości nie odbyło się, a pieniądze wypłacone na tej podstawie przez spółkę (...) na konto Agencji (...) zostały przeznaczone na inny cel niż określony w fakturze,

tj. o czyn z art. 271§1 i 3 k.k.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wyrokiem z dnia 19 grudnia 2014 roku w sprawie sygn. akt VIII K 258/09:

w punkcie 4 wyroku: oskarżonego W. M. uniewinnił od dokonania czynu zarzuconego mu w punkcie III

w punkcie 5 wyroku: oskarżonego S. M. uznał za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w punkcie IV i za tren czyn na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. skazał go na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres 5 (pięciu) lat próby, a na podstawie art. 33§2 k.k. orzekł wobec oskarżonego karę 500 (pięćset) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 200 (dwieście) złotych;

w punkcie 6 wyroku: oskarżonego J. L. (1) uznał za winnego popełnienia czynu zarzuconego mu w punkcie V aktu oskarżenia i za ten czyn na podstawie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. skazał na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres 3 (trzech) lat próby, a na podstawie art. 33§2 k.k. orzekł wobec oskarżonego karę 180 (sto osiemdziesiąt) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych;

w punkcie 7 wyroku: oskarżonego M. P. uniewinnił od dokonania czynu zarzuconego mu w punkcie VI aktu oskarżenia;

w punkcie 11 wyroku: oskarżoną A. W. (1) uniewinnił od dokonania czynu zarzuconego jej w punkcie XIII aktu oskarżenia;

w punkcie 12 wyroku: oskarżoną A. P. uniewinnił od dokonania czynu zarzuconego jej w punkcie XIV aktu oskarżenia;

w punkcie 13 wyroku: na podstawie art. 46§1 k.k. zobowiązał m.in. oskarżonych:

- K. D. i S. M. do solidarnego naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie IV w ten sposób, że zobowiązał ich do zapłaty solidarnie na rzecz firmy (...) Spółka z o.o. kwoty 1.186.950 ( jeden milion sto osiemdziesiąt sześć tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt) złotych,

- K. D. i J. L. (1) do solidarnego naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie V w ten sposób, że zobowiązał ich do zapłaty solidarnie na rzecz firmy (...) Spółka z o.o. kwoty 290.100 ( dwieście dziewięćdziesiąt tysięcy sto) złotych.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez obrońców oskarżonych S. M. oraz J. L. (1), a także przez prokuratora i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego.

Uprawomocnił się on zaś w stosunku do oskarżonych: K. D., M. B. (4), A. G., ( punkty 1, 2, 3, 8 i 9 wyroku).

Obrońca oskarżonego S. M. zaskarżył wyrok na korzyść oskarżonego w części, w której:

1)  karę pozbawienia wolności nałożoną na oskarżonego zawieszono na okres próby wynoszący pięć lat,

2)  orzeczono wobec oskarżonego grzywnę w wysokości, której nie będzie w stanie uiścić,

3)  nałożono na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w kwocie 1.186.950 złotych, a nadto solidarnie z oskarżonym K. D..

Skarżonemu rozstrzygnięciu obrońca zarzucił naruszenie prawa materialnego, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, a mianowicie

- art. 4§1 k.k. w zw. z art. 70§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku poprzez zawieszenie kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu na okres dłuższy niż 3 lata;

- art. 46§1 k.k. poprzez nałożenie na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody w kwocie 1.186.950 złotych, a ponadto solidarnie z oskarżonym K. D..

W konkluzji obrońca oskarżonego S. M. wniósł o zmianę skarżonego orzeczenia przez zawieszenie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności na okres jednego roku oraz orzeczenie wobec oskarżonego grzywny w rozmiarze 90 stawek dziennych po 100 złotych, a nadto zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody w wysokości równej kwocie, jaką faktycznie uzyskał z przestępstwa.

Obrońca oskarżonego J. L. (1) – adw. A. M. zaskarżając przedmiotowy wyrok w części dotyczącej tego oskarżonego w zakresie uznania go za winnego czynu opisanego w punkcie V aktu oskarżenia – w całości na korzyść tego oskarżonego i na podstawie art. 427§1 k.p.k. oraz art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k. skarżonemu wyrokowi w zakresie czynu opisanego w punkcie V aktu oskarżenia zarzucił:

1.  obrazę przepisów postępowania, które miały wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. w zw. z art. 5§2 k.p.k. polegające na dokonaniu dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów z zeznań świadków M. S., I. Ł. i M. Ż. pomimo uznania ich za wiarygodne oraz zeznań oskarżonego J. L. (1) składanych na rozprawie, poprzez uznanie ich za niewiarygodne pomimo, iż w toku postępowania sądowego znalazły potwierdzenie w zeznaniach wyżej wskazanych świadków, a nadto zostały potwierdzone załączonymi do akt dokumentami z prac wykonywanych na zlecenie Spółki (...), dając prymat zeznaniom złożonym przez oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym, mimo że nie zostały one poparte żadnymi wiarygodnymi dowodami, a także na błędnym uznaniu za wiarygodne zeznań K. D., w sytuacji gdy zeznania te były obarczone szeregiem nieprawdziwych twierdzeń, które wzajemnie się wykluczały i były przez niego zmieniane, w ogólnej tendencji do uwzględniania przez Sąd wyłącznie dowodów świadczących na niekorzyść oskarżonego z pominięciem tych, które były dla niego korzystne, co przesądza o wybiórczym traktowaniu materiału dowodowego i wyjaśnieniu na niekorzyść oskarżonego niedających się usunąć w toku postepowania wątpliwości związanych z zamiarem zawierania umów oraz ich faktycznym wykonaniem a w konsekwencji poczynienie wskazanych niżej błędów w ustaleniach faktycznych, które doprowadziły do uznania oskarżonego winnym zarzucanego mu czynu i skazania za czyn, którego nie popełnił;

2.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na:

a)  błędnym przyjęciu, że umowy zawarte przez Spółkę (...) z oskarżonym były umowami fikcyjnymi, bowiem J. L. (1) nie wykonał żadnej pracy na rzecz Spółki (...) na ich podstawie, a ich sporządzenie wiązało się z możliwością wyprowadzenia pieniędzy ze Spółki i uzyskania przez to korzyści materialnych, w sytuacji gdy zarówno z zeznań oskarżonego J. L. (1), jak i z załączonego przez niego materiału dowodowego w postaci wydruków z komputera, zawierających fragmenty opracowań wynika, że prace przewidziane w umowach wykonywał, co potwierdzają także zeznania świadków: M. S. i I. Ł., a także częściowo zeznania współoskarżonego K. D.;

b)  błędnym przyjęciu, że wykonywanie umów w innym czasie czy miejscu niż określony w umowach przesądza o przestępczym działaniu w celu doprowadzenia Spółki (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem i stanowi przestępstwo z art. 286§1 k.k., w sytuacji gdy większość z tych umów dat wykonania wcale nie zawierała, a pozostałe zostały wykonane w czasie zbliżonym, bądź zgodnym z umową, co mogłoby rodzić jedynie odpowiedzialność na gruncie art. 471 kodeksu cywilnego za nienależyte wykonanie zobowiązania, z czego Spółka nie skorzystała pomimo, że zgodnie z zasadami panującymi w Spółce zarząd kontrolował i zatwierdzał umowy, a następnie na ich podstawie wpłacał wynagrodzenie, co przesądza o uznaniu wykonanych umów za zgodne z potrzebami Spółki, a dokonana na ich podstawie wypłata wynagrodzenia nie była skutkiem wprowadzenia zarządu Spółki w błąd a zapłatą za rzeczywiście wykonaną pracę, z której Spółka czerpała korzyści;

c)  błędnym przyjęciu, że finansowane przez Spółkę (...) szkolenia zagraniczne stanowił formę wynagrodzenia dla oskarżonego J. L. (1), który w zamian za opłacenie w całości bądź części takiego wyjazdu był zobligowany do pracy na rzecz Spółki i szkolenia lekarzy w Polsce, co zdaniem Sądu przesądza o podwójnym wynagradzaniu oskarżonego, raz poprzez sponsorowanie wyjazdu a drugi poprzez zapłatę wynagrodzenia na podstawie umów zawartych ze Spółką, w sytuacji braku potwierdzenia takich zapisów w umowach oraz przeczących temu obowiązkowi zeznań świadków - lekarzy biorących udział w analogicznych wyjazdach, a także potwierdzeniu braku takiego obowiązku przez głównego dyrektora Spółki (...), jak również w sytuacji nie podniesienia tego faktu co do osoby doktora M. P., który również brał udział w sponsorowanych szkoleniach a później pobierał wynagrodzenie na podstawie umów, a którego Sąd uniewinnił w niniejszym postępowaniu;

d)  błędnym przyjęciu, że skoro przez wiele lat oskarżony wykonywał różnego rodzaju prace na rzecz Spółki (...) nieodpłatnie, to wykonywanie odpłatnych umów przesądza o ich fikcyjności, w sytuacji gdy z materiału dowodowego w postaci zeznań J. L. (1) i K. D. wynika, że dopiero po 2000 roku zwiększyła się potrzeba Spółki na prowadzenie szkoleń z nowych technologii, w których specjalizował się oskarżony, wobec wprowadzenia przez Spółkę w tamtym okresie na rynek nowych produktów, które oskarżony prezentował w swoich opracowaniach oraz na szkoleniach, które oskarżony prowadził na zlecenie Spółki (...), dzięki czemu Spółka znajdowała odbiorców tych produktów, co przekładało się na zwiększenie zysków z ich sprzedaży;

e)  błędnym przyjęciu, że oskarżony J. L. (1) miał świadomość, że zawierane przez niego umowy ze Spółką (...) są nielegalne, co miło świadczyć sformułowanie, że czuł że są nieprawidłowe, w sytuacji nie wyjaśnienia, co w rzeczywistości oskarżony miał na myśli używając tego słowa, podczas gdy pozostały materiał dowodowy w szczególności zeznania oskarżonego w postępowaniu sądowym, jak i zeznania innych świadków, w tym dyrektora generalnego spółki (...) temu przeczą;

f)  błędnym uznaniu, że upoważnienie K. D. do podpisywania umów nie mogło być udzielone w rozmowie telefonicznej, w sytuacji gdy z regulacji prawnych dotyczących upoważnień, tj. art. 60 kc wynika, że wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, co świadczy o prawdziwości przekonania oskarżonego, że takiej zgody mógł udzielić również ustanie, nawet w rozmowie telefonicznej tym bardziej, że miał zaufanie do przedstawiciela Spółki (...), który to zaufanie wykorzystał i fałszował podpisy działając wbrew ustnym ustaleniom, o czym oskarżony nie wiedział;

g)  błędne przyjęcie przez Sąd, że przelewy dokonywane na konto K. D. przez J. L. (1) wynikały z innych pobudek niż wskazane w wyjaśnieniach oskarżonego wobec nieprzeanalizowania ani dat, ani kwot przelewów, które to w żaden sposób nie wskazywały, aby mogły mieć jakikolwiek związek z zawieranymi ze spółką umowami i wypłacanymi na ich podstawie kwotami, a ponadto nie wzięcie od uwagę faktu, o którym zeznał oskarżony, że w momencie kiedy K. D. zaczął niejako oczekiwać dalszych wpłat oskarżony odstąpił od przelewów mimo, że jeszcze przez długi okres współpracował ze spółką i otrzymywał to wynagrodzenie.

W konkluzji obrońca oskarżonego J. L. (1) – adw. A. M. na zasadzie art.. 427§1 k.p.k. w zw. z art. 437§1 i 2 k.p.k. wniósł o zmianę wyroku w zakresie dotyczącym oskarżonego J. L. (1) i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu w punkcie V aktu oskarżenia czynu oraz zasądzenie na rzecz oskarżonego kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa adwokackiego za obie instancje według norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie dotyczącym oskarżonego J. L. (1) i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozstrzygnięcia.

Obrońca oskarżonego J. L. (1) – adw. R. B. zaskarżając przedmiotowy wyrok na korzyść tego oskarżonego w całości (pkt 6, 13 i 14 zaskarżonego wyroku) stosownie do art. 427§2 k.p.k. przedmiotowemu orzeczeniu zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego (art. 431 pkt 2 k.p.k.), w szczególności art. 286 § 1 k.k. polegającą na przyjęciu, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu, co jest tożsame z przyjęciem umyślności w zamiarze bezpośrednim, podczas gdy ustalenia poczynione w zaskarżonym wyroku nie pozwalają na takie rozstrzygnięcie. W konkluzji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. Z o.o. na podstawie art. 425§1 i § 2 k.p.k. oraz art. 444 §1 k.p.k. zaskarżył przedmiotowy wyrok na niekorzyść oskarżonych W. M. oraz M. P. w części dotyczącej tych oskarżonych, tj. odpowiednio w zakresie punktu 4 oraz punktu 7 tego wyroku, zawierających orzeczenia uniewinniające tych oskarżonych od popełnienia zarzucanych im czynów. Zaskarżonemu wyrokowi na zasadzie art. 427§1 k.p.k. zarzucił:

I.  w zakresie odnoszącym się do oskarżonego M. P. (punkt 7 ) w ramach podstawy odwoławczej określonej w art. 438 pkt 2 k.p.k. obrazę art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 424§1 pkt 1 k.p.k., mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku polegającą zwłaszcza na:

a)  rażącym przekroczeniu przez Sąd a quo granic dopuszczalnej swobody w ocenie dowodów przejawiającym się w niedaniu wiary wyjaśnieniom oskarżonego K. D. w części obejmującej twierdzenie, że oskarżony M. P. przekazał mu część kwot uzyskanych od Spółki (...) na podstawie kwestionowanych umów oraz daniu wiary w całości wyjaśnieniom oskarżonego M. P., pomimo, że w świetle zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego te pierwsze należało uznać za wiarygodne w całości, te drugie zaś za niewiarygodne w istotnym zakresie oraz

b)  nieuwzględnieniu przez Sąd a quo całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, w szczególności pominięciu lub błędnym zinterpretowaniu znaczenia szeregu okoliczności, które potwierdzały wersję zdarzeń prezentowaną w wyjaśnieniach oskarżonego K. D., a zarazem podważały wiarygodność wyjaśnień oskarżonego M. P., w tym pominięciu okoliczności, że oskarżony M. P. był w pełni świadom tego, że umowy, wymienione w opisie czynu zarzuconego mu w konkluzji aktu oskarżenia, są fikcyjne, która to okoliczność wynika jednoznacznie z niezakwestionowanych w tym zakresie wyjaśnień oskarżonego K. D.

- czego następstwem było poczynienie nietrafnego ustalenia, że oskarżony M. P. wykonał wszystkie umowy wymienione w opisie czynu zarzuconego mu w konkluzji aktu oskarżenia w miejscu i czasie w nich wskazanym, w związku z czym wynagrodzenie mu wypłacane na podstawie tych umów przez Spółkę (...) było wynagrodzeniem mu należnym w sytuacji, gdy w rzeczywistości były to umowy fikcyjne, preparowane po to, by wprowadzać w błąd członków Zarządu Spółki (...) oraz pracowników jej służb finansowo – księgowych i doprowadzać ich w ten sposób do niekorzystnych rozporządzeń mieniem tej Spółki, przyjmujących postać przelewania na rachunek oskarżonego M. P. kwot, które faktycznie mu się nie należały,

c)  niedostrzeżeniu przez Sąd a quo, że poczynionego przezeń (nietrafnego) ustalenia, iż oskarżony M. P. wykonał wszystkie umowy wymienione w opisie czynu zarzuconego mu w konkluzji aktu oskarżenia w miejscu i czasie w nich wskazanym, w związku z czym wynagrodzenie wypłacane mu na podstawie tych umów przez Spółkę (...) było wynagrodzeniem mu należnym, żadną miarą i w żadnym zakresie niepodobna pogodzić z innym przyjętym przez ten Sąd ustaleniem, że wypłata tego wynagrodzenia przez Spółkę (...) dla tej Spółki niekorzystne rozporządzenie mieniem, które stało się podstawą skazania K. D. za jedno z przestępstw przypisanych mu w punkcie 2 zaskarżonego wyroku,

- co łącznie doprowadziło ostatecznie do niezasadnego uniewinnienia oskarżonego M. P. od zarzucanego mu przestępstwa w sytuacji, w której z prawidłowo ocenionych dowodów oraz całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej jednoznacznie wynika, że przestępstwa tego się dopuścił.

II.  w zakresie odnoszącym się do oskarżonego W. M. (punkt 4) w ramach podstawy odwoławczej określonej w art. 438 pkt 2 k.p.k. obrazę art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 424§1 pkt 1 k.p.k., mającą wpływ na treść zaskarżonego wyroku polegającą zwłaszcza na:

a)  rażącym przekroczeniu przez Sąd a quo granic dopuszczalnej swobody w ocenie dowodów przejawiającym się w niedaniu wiary wyjaśnieniom oskarżonego K. D. w części, w której obciążają one oskarżonego W. M., w szczególności w zakresie twierdzenia, że wprost oświadczył on W. M., że żadnej z umów nie będzie musiał on wykonywać, na co ten przystał oraz daniu wiary w całości wyjaśnieniom oskarżonego W. M., pomimo że w świetle zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego te pierwsze należało uznać za wiarygodne w całości, a te drugie zaś za niewiarygodne w istotnym zakresie oraz

b)  nieuwzględnieniu przez Sąd a quo całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, w szczególności pominięciu okoliczności, które potwierdzały wersję zdarzeń prezentowaną w wyjaśnieniach oskarżonego K. D., a zarazem podważały wiarygodność wyjaśnień oskarżonego W. M.

- czego następstwem było poczynienie nietrafnego ustalenia, że oskarżony W. M. wykonał przedmiot umów wymienionych w opisie czynu zarzuconego mu w konkluzji aktu oskarżenia, w związku z czym wynagrodzenie wypłacane mu na podstawie tych umów przez Spółkę (...) było wynagrodzeniem mu należnym w sytuacji, gdy w rzeczywistości były to umowy fikcyjne, preparowane po to, by wprowadzać w błąd członków Zarządu Spółki (...) oraz pracowników jej służb finansowo – księgowych i doprowadzać w ten sposób do niekorzystnych rozporządzeń mieniem tej Spółki, przyjmujących postać przelewania na rachunek W. faktycznie mu się nie należały,

c)  niedostrzeżeniu przez Sąd a quo, że poczynionego przezeń (nietrafnego) ustalenia, iż oskarżony W. M. wykonał przedmiot wszystkich umów wymienionych w opisie czynu zarzuconego mu w konkluzji aktu oskarżenia, w związku z czym wynagrodzenie wypłacane mu na podstawie tych umów przez Spółkę (...) było wynagrodzeniem mu należnym, żadną miarą i w żadnym zakresie niepodobna pogodzić się z innym przyjętym przez ten Sąd nader istotnym ustaleniem, mianowicie (trafnym) ustaleniem, że wypłata tego wynagrodzenia przez Spółkę (...) stanowiła dla tej Spółki niekorzystne rozporządzenie mieniem, które stało się podstawą skazania K. D. za jedno z przestępstw przypisanych mu w pkt 2 zaskarżonego wyroku

- co łącznie ostatecznie doprowadziło do niezasadnego uniewinnienia oskarżonego W. M. od zarzucanego czynu w sytuacji, w której z prawidłowo ocenionych dowodów oraz całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej jednoznacznie wynika, że istnieją wszelkie podstawy ku temu, by w ramach czynu zarzuconego mu aktem oskarżenia uznać go za winnego tego, że w okresie od 27 listopada 2000 r. do 21 sierpnia 2002 r. we W. i w W., działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wywołując błędne przekonanie u dyrektora handlowego w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. – K. D. o istnieniu wpływów w D. (...), w której jego żona B. M. pełniła funkcję Dyrektora, a następnie utwierdzając go w takim przekonaniu, podjął się pośrednictwa w załatwieniu refundowania przez wskazaną Kasę Chorych trzech zabiegów medycznych przy użyciu (...) Spółki (...): zabiegu Mammotomicznej Biopsji Piersi, zabiegu przy użyciu taśm (...) do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu oraz zabiegu metodąL., dotyczącego chirurgicznego leczenia hemoroidów w zamian za korzyść majątkową, którą to korzyść uzyskał w ten sposób, że wspólnie i w porozumieniu z K. D. wprowadził w błąd członków Zarządu Spółki (...) Sp. Z o.o. oraz pracowników służb finansowo – księgowych co do okoliczności wykonania i prawdziwości zawieranych z nim umów zlecenia i o dzieło, na których to umowach K. D. podrabiał jego podpisy z wyjątkiem umowy z dnia 9 lutego 2001 r., czym doprowadził Spółkę (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 421.000 zł brutto, ponieważ wymieniona Spółka na podstawie tych fikcyjnych umów, które nie zostały wykonane i nigdy nie miały być wykonane wypłaciła mu nienależne wynagrodzenie, tj. przestępstwa określonego w art. 230§1 k.k. w zb. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. względnie art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

W konkluzji skarżący pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego Spółki (...) Sp. z o.o. wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w opisanym wyżej zakresie i przekazanie w tym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Prokurator zaskarżył wyrok Sądu I instancji w całości na niekorzyść oskarżonych M. P., A. W. (1) oraz A. P.. Na podstawie art. 427§1 i § 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 3 k.p.k. zarzucił:

1)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na wyrażeniu poglądu, iż dowody ujawnione na rozprawie i ustalone na ich podstawie okoliczności nie są wystarczające do uznania za udowodniony fakt popełnienia przez oskarżonego M. P. zarzucanego mu czynu, w następstwie dokonania ich oceny z naruszeniem zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, bezpodstawnego odmówienia wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego K. D. oraz bezkrytycznego obdarzenia wiarą wyjaśnień M. P., co doprowadziło do błędnych wniosków, iż oskarżony M. P. nie pozostawał w bezpośrednim zamiarze wprowadzenia w błąd członków Zarządu (...) Spółka z o.o., nie obejmował zamiarem bezpośrednim doprowadzenia pokrzywdzonej Spółki do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, nie obejmował swoją świadomością sposobu działania współoskarżonego K. D. oraz nie pozostawał w porozumieniu z oskarżonym K. D. w zakresie ustawowych znamion przestępstwa, co w konsekwencji doprowadziło do uniewinnienia w/w oskarżonego od popełnienia zarzuconego mu czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi nieodparcie do przeciwnego wniosku,

2)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na wyrażeniu poglądu, iż dowody ujawnione na rozprawie i ustalone na ich podstawie okoliczności nie są wystarczające do uznania za udowodniony fakt popełnienia przez oskarżoną A. W. (1) zarzuconego jej czynu, w następstwie dokonania ich oceny z naruszeniem zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego oraz bezkrytycznego obdarzenia wiarą wyjaśnień A. W. (1), co doprowadziło do błędnych wniosków, iż A. W. (1) nie miała świadomości tego, że poświadcza nieprawdę w wystawianych przez siebie fakturach VAT, zatem nie mogła działać z zamiarem wymaganym dla bytu przestępstwa określonego w art. 271 §1 i 3 k.k., co w konsekwencji doprowadziło do uniewinnienia w/w oskarżonej od popełnienia zarzuconego jej czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi nieodparcie do przeciwnego wniosku,

3)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na wyrażeniu poglądu, iż dowody ujawnione na rozprawie i ustalone na ich podstawie okoliczności nie są wystarczające do uznania za udowodniony fakt popełnienia przez oskarżoną A. P. zarzuconego jej czynu, w następstwie dokonania ich oceny z naruszeniem zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego oraz bezkrytycznego obdarzenia wiarą wyjaśnień A. P., co doprowadziło do błędnych wniosków, iż A. P. nie miała świadomości tego, że poświadcza nieprawdę w wystawione przez siebie fakturze VAT, zatem nie mogła działać z zamiarem wymaganym dla bytu przestępstwa określonego w art. 271 §1 i 3 k.k., co w konsekwencji doprowadziło do uniewinnienia w/w oskarżonej od popełnienia zarzuconego jej czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi nieodparcie do przeciwnego wniosku.

W konkluzji prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Warszawie VIII Wydziałowi Karnemu.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Jedynie apelacja wywiedziona przez prokuratora w zakresie odnoszącym się do oskarżonych A. W. (1) i A. P. okazała się skuteczna. Pozostałe wywiedzione w sprawie środki odwoławcze co do oskarżonych: W. M., S. M., J. L. (1) oraz M. P. były niezasadne.

I.

Odnośnie apelacji wywiedzionych w sprawie oskarżonego J. L. (1):

Odnosząc się w pierwszej kolejności do apelacji obrońcy oskarżonego J. L. (1) – adw. A. M., bowiem kwestionuje ona przestrzeganie przez Sąd I instancji reguł prawidłowego procedowania w zakresie oceny dowodów, z obrazą przepisów art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. w zw. z art. 5§2 k.p.k., co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych – stwierdzić należy, że kontrola odwoławcza dokonana przez Sąd Apelacyjny nie potwierdziła zasadności tych zarzutów.

Sąd I instancji wykorzystał w toku rozprawy głównej wszelkie istniejące możliwości dowodowej weryfikacji tez aktu oskarżenia i twierdzeń obrony, w granicach niezbędnych dla ustalenia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii sprawstwa, winy, kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu, a w końcowym rezultacie dla rozstrzygnięcia o prawnej odpowiedzialności oskarżonego.

W sposób nienaganny Sąd przeprowadził dowody oraz prawidłowo ocenił materiał dowodowy przyjmując za podstawę orzeczenia całokształt okoliczności ujawnionych na rozprawie głównej odpowiadających treści zebranych dowodów. W wyczerpującym uzasadnieniu pisemnym wyroku - uzasadnieniu starannym, przejrzystym i sporządzonym z dbałością o uwzględnienie i szczegółową analizę wszelkich faktów w sprawie istotnych, Sąd meriti poddał wszechstronnej analizie logicznej zebrane dowody, w sposób w pełni przekonywający oraz zgodny ze wskazaniami wiedzy i życiowego doświadczenia, przedstawiając, na jakich przesłankach faktycznych i prawnych oparł swoje własne przekonanie odnośnie do wiarygodności tych dowodów, które Sąd włączył do faktycznej podstawy wyroku i dlaczego nie dał wiary pozostałym dowodom. Wnioski ocenne Sądu wyprowadzone zostały z całokształtu okoliczności ujawnionych podczas przewodu sądowego (art. 410 k.p.k.), zgodnie z dyrektywami prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.) i bezstronności (art. 4 k.p.k.); a tym samym nie wykraczają one poza granice ocen zakreślonych dyspozycją art. 7 k.p.k.

Z analizy tej wynika w sposób jednoznaczny, dlaczego Sąd orzekający dał wiarę zarówno wyjaśnieniom współoskarżonego K. D., jak też wyjaśnieniom oskarżonego J. L. (2) złożonych na etapie postępowania przygotowawczego, a odmówił wiary wyjaśnieniom jakie złożył on na etapie postępowania sądowego. W swoich rozważaniach obrońca dostrzegając powyższą odmienność w wyjaśnieniach oskarżonego J. L. (1) przedstawia własną interpretację w zakresie przyczyn tej zmienności wskazując, że w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnienia składał w stresie. Ponadto obrońca podkreślił, że wyjaśnienia oskarżonego z etapu postępowania przygotowawczego są chaotyczne i nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym. Z tą oceną nie sposób się zgodzić.

Powyższe stanowisko całkowicie pomija, że oskarżony J. L. (1) składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym nie ograniczył się do stwierdzenia, że przyznaje się do popełnienia czynu mu zarzucanego, ale także złożył wyjaśnienia w których podał, że zawierane z nim umowy były fikcyjne. Równocześnie zakwestionował fikcyjność jedynie jednej z nich. Dodatkowo przyznał, że oddawał K. D. część pieniędzy wynikających z tych umów. Wskazał, że inicjatywa co do przelewania pieniędzy na rzecz K. D. była jego, niemniej w późniejszym okresie K. D. wręcz domagał się kolejnych przelewów na swoje konto.

Powyższe depozycje oskarżonego J. L. (1) znajdują potwierdzenie nie tylko w wyjaśnieniach oskarżonego K. D., ale także w dokonywanych przelewach, których wskazywane tytuły stanowiły jedynie formalne uzasadnienie dokonywanych płatności (vide k. 4750 -4766).

Z ciągu tych operacji bankowych – dotyczących zarówno „darowizn”, „pożyczek”, jak i następujących bezpośrednio po nich „zwrotów pożyczek” – w żaden sposób nie można wywieść innego wniosku niż ten, że między oskarżonym L. a D. rzeczywiste powody z jakich dokonywali transferu środków pieniężnych były inne, niż wymienione w dokumentacji bankowej. W połączeniu zaś z analizą wyjaśnień oskarżonych K. D. i J. L. (1) uprawniony jest końcowy wniosek, że wymienione dowody jednoznacznie wskazują na istnienie pomiędzy wymienionymi oskarżonymi porozumienia co do dzielenia się pieniędzmi uzyskanymi z realizowanego przez nich przestępstwa z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k.

Obrońca oskarżonego J. L. (1) – adw. A. M. nie zgadzając się z tą oceną w swojej argumentacji eksponuje wyjaśnienia jakie złożył ten oskarżony na etapie postępowania sądowego. W szczególności akcentując, że wyjaśnienia J. L. (1) z tego etapu znalazły potwierdzenie w zeznaniach świadków M. S., I. Ł. i M. Ż..

Odnosząc się do tej części argumentacji obrońcy oskarżonego – adw. A. M. podkreślenia wymaga, że niewątpliwie w procesie karnym nie ma gradacji wartości poszczególnych dowodów pod względem chronologicznym. Odwołanie czy zmiana wcześniej złożonych wyjaśnień czyni jedynie nowy dowód, jak każdy podlegający ocenie. Od oceniającego Sądu zależeć będzie, który z nich wybierze jako ten odpowiadający prawdzie i w jaki sposób to wykaże i uzasadni (vide przykładowo: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 maja 2015 r., II KK 123/15).

W realiach niniejszej sprawy Sąd meriti prawidłowo uznał za wartościowe wyjaśnienia oskarżonego złożone w postępowaniu przygotowawczym i ponad wszelką wątpliwość wykazał, z jakich względów nie uznał za odpowiadające prawdzie wyjaśnień złożonych na etapie postępowania sądowego (vide strony 116- 156 uzasadnienia). W tym miejscu podkreślenia wymaga, że brak jest jakichkolwiek podstaw w świetle doświadczenia życiowego i zasad logicznego rozumowania, by doszło do samooskarżenia ze strony J. L. (1), tylko dlatego, że składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym był w stresie i nie mógł „na gorąco zweryfikować treści i dat (…) umów” opiewających na jego nazwisko oraz powodował nim strach przed tymczasowym aresztowaniem. Oskarżony jest inteligentnym i wykształconym człowiekiem. Brak jest zatem racjonalnych podstaw do skutecznego zanegowania, że oskarżony miał pełną świadomość jakie konsekwencje wynikają z tej treści wyjaśnień, a zwłaszcza tego, że przyznając się do winy ściąga na siebie odpowiedzialność karną.

W żaden też sposób nie można podzielić również argumentacji skarżącego obrońcy oskarżonego – adw. A. M., że Sąd I instancji dokonał wybiórczego potraktowania materiału dowodowego o czym miało świadczyć niedostrzeżenie, że wyjaśnienia J. L. (1) z etapu postępowania sądowego znalazły potwierdzenie w zeznaniach świadków M. S., I. Ł. i M. Ż.. Z zeznań powołanych świadków nie wynika, by posiadali oni wiedzę na temat konkretnych umów będących przedmiotem niniejszego postępowania. Prawidłowo Sąd meriti odniósł się do okoliczności wynikających z tych dowodów i słusznie nie zanegował ich wiarygodności. Niemniej to nie kwestie związane z ogólnie pojmowaną współpracą oskarżonego J. L. (1) (a takie wynikają wyłącznie z tychże dowodów) były przedmiotem osądu. Analiza natomiast dowodów odnoszących się wprost do przedmiotu konkretnych umów, poddanych ocenie doprowadziła Sąd I instancji do wniosku, że były one fikcyjne.

Także i ta ocena zasługuje na pełną akceptację Sądu Apelacyjnego, bowiem pozbawiona jest cech dowolności.

Nietrafny jest zatem zarzut obrońcy oskarżonego – adw. A. M. błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść na skutek przyjęcia przez Sąd I instancji umowy zawarte z oskarżonym ze Spółką (...) § J. były umowami fikcyjnymi, bowiem oskarżony nie wykonywał prac przewidzianych w umowach. Odnosząc się do tej części argumentacji obrońcy oskarżonego – adw. A. M. w której podnosi, że skoro Zarząd pokrzywdzonej Spółki kontrolował umowy i wypłacał na ich podstawie wynagrodzenie to już ta okoliczność wskazuje na uznanie przez pokrzywdzoną Spółkę, że praca wynikająca z umów rzeczywiście została wykonana. Taka teza jest całkowicie nieuprawniona skoro w realiach niniejszej sprawy w sposób niekwestionowany ustalono, że w oszukańczy proceder i to na wielką skalę w inkryminowanym okresie zaangażowani byli również pracownicy Spółki – w tym niewątpliwie oskarżony K. D., który wszak był w tym czasie dyrektorem handlowym w pokrzywdzonej Spółce, a jego działania w tym okresie skoncentrowane były, co sam zresztą przyznał, do stwarzania pozorów, że w istocie przedmiot umowy został wykonany.

Również nie ma większego znaczenia w sprawie lansowana przez obrońcę teza, że skoro oskarżony w okresie objętym zarzutem współpracował ze Spółką (...) – w tym wyjeżdżał na szkolenia zagraniczne, a następnie szkolił lekarzy w Polsce oraz był autorem opracowań naukowych – to nawet w sytuacji wykonania przedmiotu umów w innych datach niż z nich wynikające, skutkiem takiej realizacji może być jedynie odpowiedzialność oskarżonego na gruncie prawa cywilnego za nienależyte wykonanie umowy, bowiem pokrzywdzona Spółka czerpała z pracy oskarżonego korzyści. Pogląd ten jest błędny. Wynika on nie tylko z własnej interpretacji przepisów, ale w szczególności pomija wyjaśnienia złożone w sprawie przez K. D.. Ten zaś wskazał, że działalność szkoleniowa i naukowa jaką prowadził oskarżony J. L. (1) posłużyła jedynie mu do uwiarygodniania fikcyjnych umów, które przygotowywał na nazwisko tego oskarżonego, w tym składał podrobione podpisy na fikcyjnych umowach. Powyższej kwestii nie można również interpretować, jak to przedstawia obrońca oskarżonego, jedynie na gruncie art. 60 Kodeksu cywilnego.

Co do apelacji wywiedzionej w sprawie przez obrońcę oskarżonego J. L. (1) - adw. R. B. stwierdzić należy, że nie ma racji skarżący obrońca zarzucając, że ustalenia poczynione w zaskarżonym wyroku nie pozwalają przyjąć, że oskarżony działał umyślnie w zamiarze bezpośrednim popełnienia przypisanego mu czynu z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Wbrew twierdzeniom tego obrońcy w ustaleniach, a następnie rozważaniach Sądu znalazły odbicie wszystkie elementy przedmiotowe oszustwa. Sąd I Instancji wskazał, że oskarżony J. L. (1) miał pełną świadomość fikcyjności umów będących przedmiotem czynu przypisanego mu w wyroku, bowiem na ich podstawie nie wykonał (i nie miał zamiaru wykonać) żadnej pracy. W efekcie pokrzywdzona Spółka (...) została doprowadzona do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy ( że umowy są wykonywane) i niekorzystnego rozporządzenia mieniem (wypłaty kwot wynikających z przedmiotowych umów za pacę, która nie została wykonana). Równocześnie w wyniku dokonanych wypłat na podstawie fikcyjnych umów zlecenia i o dzieło doszło do pobrania przez oskarżonego nienależnego wynagrodzenia.

Powyższych okoliczności nie podważa argumentacja obrońcy oskarżonego – adw. R. B. mająca jako punkt wyjścia, stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu skarżonego wyroku, że nie sposób zanegować twierdzenia o uzyskiwaniu przez Spółkę (...) większych profitów z pracy oskarżonego „niż on uzyskał zysków z umów wynikających z zarzutu”, bowiem „pewne zasługi na tym polu są nieocenione”. (vide strona 148 uzasadnienia). Powyższe stwierdzenie jest wyrwane z kontekstu całościowych ustaleń Sądu, zaś przytoczony fragment uzasadnienia Sądu odnosi się niewątpliwie do całości współpracy oskarżonego z pokrzywdzoną Spółką (...). W świetle ustaleń Sądu jest bowiem bezsporne, że J. L. (1) podczas wieloletniej współpracy ze Spółką (...) poznając produkty tej firmy oraz nowe technologie związane z ich wykorzystaniem przy przeprowadzaniu zabiegów medycznych – nie tylko wykorzystywał je w swojej praktyce, ale także wykorzystywał tą wiedzę w publikacjach medycznych. Powyższe niewątpliwie promowało produkty medyczne oferowane przez tą Spółkę (vide strona 127 uzasadnienia).

W realiach niniejszej sprawy jest kluczowe czy konkretne rozporządzenie mieniem (w tym zakresie dotyczy powyższe przedmiotowych umów ocenionych słusznie jako fikcyjne) było niekorzystne. Istotne jest bowiem to, czy w jego wyniku doszło do ogólnego pogorszenia sytuacji majątkowej pokrzywdzonego – a taka sytuacja niewątpliwie miała miejsce skoro na ich podstawie oskarżony nie wykonywał i nie miał zamiaru wykonywać konkretnego przedmiotu umowy.

Podkreślenia wymaga, że ustawa wymaga, aby sprawcy przyświecał zamiar bezpośredni, który obejmuje zarówno cel (osiągnięcie korzyści majątkowej), jak i sposób działania zmierzający do zrealizowania tego celu. Przypisując sprawcy popełnienie przestępstwa określonego w art. 286 § 1 k.k. należy wykazać, że obejmował on swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim (kierunkowym) nie tylko to, że wprowadza w błąd inną osobę (względnie wyzyskuje błąd) ale także i to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzania mieniem i jednocześnie chce wypełnienia tych znamion (vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2009 r., sygn. akt WA 16/09). Sprawca, podejmując działanie musi mieć zatem wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Zamiar, o jakim stanowi wskazany przepis, musi zaistnieć najpóźniej w chwili przystąpienia do wykonywania czynu przez jego sprawcę (vide wyrok Sądu Apelacyjnego Warszawie z dnia 3 kwietnia 2013 r., sygn. akt II Aka 85/13).

Reasumując: w ocenie Sądu Apelacyjnego zarzuty podniesione w apelacjach obu obrońców mają charakter czysto polemiczny, gołosłowny, nie oparty na całokształcie dowodów ujawnionych przez Sąd meriti, którego ustalenia faktyczne oparto, co już Sąd odwoławczy zaznaczył, na rozumnej i logicznej analizie dowodów. Ustalenia poczynione przez Sąd I instancji składają się na wypełnienie znamion czynu przypisanego oskarżonego.

W pełnej rozciągłości na akceptację zasługuje natomiast argumentacja przedstawiona przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego zawarta w odpowiedzi na apelację obrońców oskarżonego J. L. (1) ( vide k. 1493 i następne).

Sąd Apelacyjny zgodnie z treścią art. 447§1 k.p.k. zbadał prawidłowość wyroku zapadłego wobec oskarżonego J. L. (1) także w części dotyczącej orzeczenia o karze. Uznał, że w tej części zarówno orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności za przypisane mu przestępstwo, jak i kary grzywny nie można w żadnym wypadku uznać za rażąco surowymi i to w takim stopniu, który uzasadniałby korektę wyroku w oparciu o przepis art. 438 pkt. 4 k.p.k. Wręcz przeciwnie – biorąc pod uwagę dyrektywy surowego wymiaru kary jest ona wręcz łagodna. Sąd I instancji zasadnie ustalił, że po stronie oskarżonego zachodzą pozytywne względy prognostyczne pozwalające na warunkowe zawieszenie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Przedmiotowe przestępstwo jest incydentalnym zdarzeniem w życiu oskarżonego, który nie tylko nigdy nie był karany sądownie, ale także sposób jego życia przed popełnieniem przestępstwa i jego aktualne funkcjonowanie nie budzi zastrzeżeń. Również wysokość orzeczonej wobec oskarżonego grzywny nie budzi zastrzeżeń, bowiem w sposób właściwy uwzględnia sytuację majątkową oskarżonego i jego możliwości finansowe .

W realiach niniejszej sprawy prawidłowe było także nałożenie obowiązku naprawienia szkody w ramach art. 46§1 k.k. solidarnie z K. D..

II.

Co do apelacji wywiedzionej przez obrońcę oskarżonego S. M.:

Zarzut sformułowany w apelacji obrońcy oskarżonego skierowany jest wyłącznie co do orzeczonej w skarżonym wyroku kary oraz nałożenie na oskarżonego na podstawie art. 46§1 k.k. solidarnego obowiązku naprawienia szkody w kwocie 1.186.950 złotych, przez co naruszone zostało prawo materialne. Zdaniem skarżącego naruszony został przepis art. 70§1 k.k., bowiem „od dnia 1 lipca 2015 roku karę pozbawienia wolności można zawiesić na okres próby wynoszący nie dłużej niż trzy lata”.

Już na wstępie stanowczo zaakcentować należy, iż Sąd I instancji wydając wyrok w dniu 19 grudnia 2014 roku nie mógł obrazić prawa materialnego poprzez wadliwe zastosowanie przepisu art. 70§1 k.k., bowiem w kształcie jaki wskazał obrońca obowiązuje on od dnia 1 lipca 2015 roku. W brzmieniu zaś obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. w przypadku orzeczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania art. 70§1 k.k. pozwalał na ustalenie okresu próby na okres do 5 lat.

Równocześnie podkreślenia wymaga, że również na obecnym etapie postępowania brak jest podstaw prawnych do zastosowania przepisów prawa materialnego w taki sposób, jak to wyraził w swoich oczekiwaniach skarżący obrońca. Sformułowana w art. 4§1 k.k. zasada lex mitior agit, wymaga stosowania "w całości" ustawy względniejszej dla sprawcy, to jest tej, która w konkretnej sprawie przewiduje dla sprawcy łagodniejsze konsekwencje. Niedopuszczalny jest zaś zabieg polegający na zastosowaniu przy orzekaniu po części unormowań jednej ustawy (jeśli w tym zakresie są one "korzystniejsze" dla sprawcy), po części zaś unormowań drugiej ustawy (jeśli w odmiennym zakresie one są dlań z kolei "korzystniejsze") – tak przykładowo Uchwała Sądu Najwyższego Izba Karna z dnia 11 stycznia 1999 r., sygn. I KZP 15/98.

Tak patrząc na treść orzeczenia o karze zapadłego w przedmiotowym wyroku wobec oskarżonego S. M. stwierdzić należy, że w aktualnym stanie prawnym w wypadku wymierzenia kary pozbawienia wolności w wymiarze powyżej jednego roku powyżej nie jest możliwe. Brak jest przy tym jakiegokolwiek racjonalnego argumentu, który przemawiałby za skróceniem orzeczonego wobec oskarżonego okresu próby. Równocześnie z uwagi na warunkowe zawieszenie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności, jedyną realną dolegliwością jest orzeczona wobec oskarżonego kara grzywny. Stąd nie zasługuje na uwzględnienie wniosek obrońcy o jej orzeczenie w wysokości 90 stawek dziennych po 100 złotych każda. W takim wymiarze nie uwzględniałaby ona wszelkich okoliczności przedmiotowych i podmiotowych przestępstwa i nie czyniła zadość dyrektywom wymiaru kary wynikającym z art. 53 k.k.

Wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego Sąd I instancji nie naruszył również normy art. 46§1 k.k. Uwzględniając wniosek złożony przez oskarżyciela posiłkowego nałożył na oskarżonego S. M. solidarnie z K. D. obowiązek naprawienia szkody w całości, co było możliwe także w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku. Ratio legis obowiązku naprawienia szkody przewidzianego w art. 46§1 k.k. – i to zarówno na gruncie przepisów w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku, jaki w kształcie aktualnie obowiązującym - ma na względzie potrzebę zwiększenia ochrony w procesie karnym interesów pokrzywdzonego. Ten właśnie cel powoduje, że dążenie do realizacji funkcji kompensacyjnej umożliwia orzeczenie omawianego środka karnego w postaci solidarnego obowiązku naprawienia szkody.

W wypadku zatem spowodowania szkody przestępstwem dokonanym w warunkach współsprawstwa w pełnej wysokości oraz solidarnie od obu współoskarżonych w sprawie, co do których zapadło orzeczenie skazujące w ramach czynu, co do którego ustalono ich współdziałanie przestępcze - odpowiada intencji ustawodawcy karnego (vide Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2000 r. I KZP 40/00).

Niewątpliwie również z uwagi na kompensacyjną funkcję obowiązku przewidzianego w art. 46§1 k.k. nakładanie go w pełnej wysokości szkody jest regułą, zaś odstępstwa od tej reguły wynikać mogą w konkretnej sprawie od jej okoliczności, w tym uwzględniających zasadę odpowiedzialności indywidualnej każdego ze współsprawców. W realiach niniejszej sprawy Sąd Okręgowy poddał wnikliwej ocenie materiał dowodowy odnoszący się wprost do oskarżonego S. M., w tym odniósł się do wyjaśnień samego oskarżonego (vide strony 66 – 116) i uznał, że czynności podejmowane przez tego oskarżonego oraz współoskarżonego K. D. były w ramach współsprawstwa, a przy tym dotyczyły wielu zachowań uzasadniających kwalifikację z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. oraz w związku z art. 12 k.k. (vide strony 283-285 uzasadnienia). Z ustaleń Sądu wynika, że mimo iż stroną inicjującą do popełnienia przestępstwa był niewątpliwie oskarżony K. D., niemniej „wkład” oskarżonego S. M. w popełnienie przestępstwa niewiele odbiegał od udziału oskarżonego K. D. – o czym świadczy nie tylko jego udział w zyskach, ale także podjęte przez niego działania w celu ukrycia przestępczego procederu poprzez wskazywanie kolejnych nazwisk i kont na które realizowane były przelewy z fikcyjnych umów. Tych ustaleń skarżący obrońca w żaden sposób nie zanegował.

Argumentacja skarżącego obrońcy w zakresie „szeregu komplikacji” jakie spowodować może nałożenie solidarnego obowiązku naprawienia szkody na etapie postępowania wykonawczego nie zasługuje na uwzględnienie. Podkreślenia wymaga, że w przypadkach, w których kilka osób odpowiada za szkodę stanowiącą skutek czynu niedozwolonego znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego. W konsekwencji wykonanie nałożonego obowiązku przez w całości przez jednego ze współsprawców nie niesie za sobą ryzyka „nadpłaty” . Nie jest również równoznaczne ze zwolnieniem pozostałych współsprawców od odpowiedzialności majątkowej za spowodowaną przestępstwem szkodę. Odpowiedzialność w tym zakresie reguluje art. 441 § 2 k.c., stanowiąc, że "(...) ten, kto szkodę naprawił, może żądać od pozostałych zwrotu odpowiedniej części zależnie od okoliczności, a zwłaszcza od winy danej osoby oraz od stopnia, w jakim przyczyniła się do powstania szkody".

Stąd też jedynie w sferze rozliczeń na gruncie prawa cywilnego pozostaje ustalenie między osobami zobowiązanymi ustalenie, jaką faktycznie kwotę oskarżony M. zatrzymał dla siebie kosztem pokrzywdzonego.

III.

Odnośnie apelacji wywiedzionych w sprawie oskarżonego M. P. przez prokuratora i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego stwierdzić należy, że są one niezasadne.

W pierwszym rzędzie wskazać należy, że w przypadku wywiedzenia apelacji na niekorzyść z uwagi na zasadę związania Sądu Odwoławczego zarzutami podnoszonymi na niekorzyść oskarżonego, że zgodnie z art. 434 §1 k.p.k. Sąd II instancji może orzec na niekorzyść oskarżonego tylko wtedy, gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy, a także tylko w granicach zaskarżenia, chyba że ustawa stanowi inaczej – co dotyczy uwzględnianych z urzędu: bezwzględnych przyczyn odwoławczych z art. 439 §1 pkt 1-8 k.p.k. oraz rażącej niesprawiedliwości wyroku w rozumieniu art. 440 k.p.k. W zdaniu 2 przepis ten zawiera dodatkowe ograniczenia w orzekaniu na niekorzyść oskarżonego w sytuacji, gdy środek odwoławczy pochodzi od oskarżyciela publicznego lub pełnomocnika – a zatem od podmiotu profesjonalnego. Wówczas mianowicie Sąd II instancji może ponadto orzec na niekorzyść tylko w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w tak ukierunkowanym środku odwoławczym lub podlegających uwzględnieniu z urzędu (wspomniany już art. 439 §1 pkt. 1-8 k.p.k. i art. 440 k.p.k.).

Jak wynika z treści uzasadnienia wywiedzionych apelacji całość argumentacji w nich zawartej w istocie sprowadza się do polemiki z treścią ustaleń Sądu I instancji.

Tymczasem przebieg rozprawy przed Sądem Okręgowym i treść obszernego uzasadnienia zaskarżonego wyroku wskazują, że Sąd ten prawidłowo, nie naruszając zasady obiektywizmu wyrażonej w art. 4 k.p.k. ocenił materiał dowodowy przyjmując za podstawę orzeczenia całokształt okoliczności ujawnionych na rozprawie głównej odpowiadających treści zebranych dowodów, zaś uzasadnienie wyroku sporządził zgodnie z wymogami art. 424 k.p.k. W tym zakresie ocena materiału dowodowego przez Sąd I instancji dokonana została z uwzględnieniem reguł sformułowanych w art. 5 k.p.k. i art. 7 k.p.k. – jest oceną bezstronną i nie narusza granic oceny swobodnej, jest zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz nie zawiera błędów faktycznych lub logicznych. Sąd Okręgowy przestrzegał także reguł przewidzianych w przepisie art. 410 k.p.k., o czym świadczy treść uzasadnienia zaskarżonego wyroku, w którym Sąd I instancji odniósł się do wszystkich zgromadzonych dowodów oraz dokonał ich oceny. Równocześnie z uwagi na wyczerpujące omówienie dowodów zgromadzonych w sprawie przez Sąd pierwszej instancji, którą to argumentację Sąd Odwoławczy podziela w pełnym zakresie, ponowne jej przytaczanie jest zbędne (vide strony 159 – 214 uzasadnienia).

Podkreślić należy, że zarzut naruszenia normy art. 7 k.p.k. nie może się sprowadzać się do samej polemiki z ustaleniami Sądu, wyrażonymi w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, lecz musi zmierzać do wykazania, jakich konkretnych uchybień w zakresie logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego dopuścił się Sąd rozpoznający w ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Równocześnie po to by skutecznie zarzucić obrazę art. 410 k.p.k. należy wykazać, że Sąd oparł się na materiale nieujawnionym na rozprawie głównej, bądź oparł się jedynie na części materiału ujawnionego. Nie stanowi więc naruszenia tego przepisu dokonanie oceny materiału dowodowego przeprowadzonego lub ujawnionego na rozprawie w sposób odmienny od subiektywnych oczekiwań stron procesowych (tak przykładowo: Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 2015 r. , III KK 70/15).

Ponadto wskazać należy, że sama możliwość przeciwstawienia ustaleniom Sądu I instancji odmiennego poglądu w kwestii ustaleń faktycznych, opartego na innej ocenie dowodów od tej, jakiej dokonał Sąd a quo, nie może prowadzić do wniosku o popełnieniu przez Sąd błędów w ustaleniach faktycznych.

W takich kategoriach należy traktować bardzo obszerne wywody pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego. Również prokurator nie wykazał żadnego błędu w ustaleniach Sądu I instancji, a także nie uzasadnił tego rzekomego błędu i jego ewentualnego wpływu na treść wyroku.

Podkreślenia wymaga, że konsekwentne wyjaśnienia składane na przestrzeni całego postępowania przez oskarżonego M. P. nie tylko nie stoją w opozycji do wyjaśnień K. D., ale także znajdują potwierdzenie w dokumentach w postaci opracowań złożonych w toku postępowania sądowego wskazujących na wykonywanie prac przez wymienionego na rzecz Spółki (...) w czasie i miejscu wynikającym z umów zleceń czy umów o dzieło. Nie można przyznać racji prokuratorowi, że opracowania będące przedmiotem przedmiotowych umów ujętych w oskarżeniu sporządzone były przez M. P. w okresie wcześniejszym, bowiem wprost przeczy tej tezie treść dokumentów – w szczególności odwołanie się w tych opracowaniach do piśmiennictwa po 2000 r.. Ponadto daty powstania dokumentów są zbieżne z datami kwestionowanych w niniejszym postępowaniu umów. Podkreślenia wymaga, że nie budzi wątpliwości również ustalenie Sądu co do szkoleń przeprowadzonych w ramach umów przez oskarżonego M. P.. Żaden z przeprowadzonych w sprawie dowodów nie zanegował, by szklenia te nie były wykonane przez oskarżonego w datach wynikających z umów. Istotnie zeznania świadków wskazanych w apelacji prokuratora są mało precyzyjne, niemniej z powyższego nie można wyciągać skutków w postaci odmowy wiarygodności tym zeznaniom. Argumentacja przedstawiona w tym zakresie nie podważa zatem ustalenia Sądu I instancji, że wszystkie umowy ujęte w zarzucie zostały przez M. P. wykonane zgodnie z ich przedmiotem.

Argumenty zawarte zarówno w apelacji prokuratora, jak i pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego bazują równocześnie na ocenie materiału dowodowego dokonanej przez Sąd meriti, a mającej znaczenie dla ustaleń w zakresie odpowiedzialności innych oskarżonych i akcentowaniu, że ustalony w sprawie modus operandi, towarzyszący zachowaniom oskarżonych K. D., S. M. oraz J. L. (1) winien doprowadzić Sąd I instancji do tożsamych wniosków również w odniesieniu do oskarżonego M. P.. Jest to pogląd z założenia błędny, bowiem z faktu skazania innego oskarżonego, po ocenie materiału dowodowego dotyczącego czynu zarzuconego oskarżonemu M. P., brak jest podstaw faktycznych i prawnych, by wyciągać na tej podstawie wnioski o jego odpowiedzialności karnej. Argumentacja dotycząca innych oskarżonych ma znaczenie bezpośrednio dla ich odpowiedzialności. Na tej tylko podstawie nie jest możliwe wyciąganie żadnych negatywnych wniosków co do odpowiedzialności oskarżonego M. P.. W szczególności nie mają większego znaczenia w sprawie okoliczności związane z faktem, że wyjaśnienia K. D. odnośnie dzielenia się uzyskanymi w sposób bezprawny pieniędzmi ze S. (...) (...) znalazły potwierdzenie w ustaleniach Sądu co do oskarżonych S. M. oraz J. L. (1). W odniesieniu do oskarżonego M. P. istotnie podobnej treści wyjaśnienia K. D. złożył na etapie postępowania przygotowawczego, niemniej okoliczność ta została dostrzeżona i oceniona przez Sąd I instancji. Powody z jakich Sąd ten nie uznał pomówienia M. P. za dające do uznania za wystarczające do czynienia na tej podstawie ustaleń co do winy tego oskarżonego nie nasuwają zastrzeżeń. Poglądy apelujących dokonanej oceny w tym zakresie nie mogły skutecznie podważyć, zaś argumentacja na ich poparcie nie może zostać zatem oceniona inaczej niż jako polemika z tą oceną.

Sąd I Instancji poddał wnikliwej ocenie wyjaśnienia współoskarżonego K. D. złożone na etapie całego postępowania, dostrzegając w nich niekonsekwencje. Argumentacja zawarta w apelacjach zarówno pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, jak i prokuratora świadczy o wybiórczym podejściu do tego dowodu, skoro wyłącznie z tych które złożył w postępowaniu przygotowawczym i prezentują ustalony na tej podstawie stan faktyczny. Takie działanie nie może prowadzić do skutecznego zanegowania ustaleń Sądu I instancji.

W efekcie brak jest podstaw do skutecznego podważenia końcowego stanowiska Sądu I instancji, że dowody zgromadzone w sprawie uniemożliwiają wyprowadzenie nie budzącego wątpliwości wniosku, że zachowanie oskarżonego M. P. wyczerpało znamiona zarzucanych mu przestępstw, w szczególności by oskarżony pozostawał w bezpośrednim zamiarze wprowadzenia w błąd członków Zarządu Spółki (...) Spółka z o.o., obejmował zamiarem bezpośrednim doprowadzenie pokrzywdzonej Spółki do niekorzystnego rozporządzenia mieniem oraz by obejmował swoją świadomością sposób działania współoskarżonego K. D., a nadto by pozostawał w porozumieniu z oskarżonym K. D. w zakresie ustawowych znamion przestępstwa.

Argumenty przedstawione w apelacjach nie powodują także by Sąd dopuścił się niekonsekwencji przy wydaniu wyroku uniewinniającego M. P. skoro uznał, że K. D. został uznany za winnego czynów związanych doprowadzeniem do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez Spółkę (...) w zakresie wypłat środków pieniężnych na podstawie umów na nazwisko M. P.. Wydanie wyroku skazującego w stosunku do K. D. było wynikiem zarówno okoliczności podmiotowych jak i przedmiotowych leżących po stronie tego oskarżonego. Argumentacja przedstawiona pomija, że zgodnie z treścią art. 20 k.k. każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających.

Brak jest także w sprawie dowodów, co słusznie wskazał Sąd I instancji, by oskarżony M. P. miał świadomość co do procedur obowiązujących w firmie (...) w zakresie formy wymaganej dla zawierania umów, a w szczególności co do wysokości stawek za poszczególne prace. Nie zostało wykazane w procesie, aby istniały podstawy do uznania przez niego, że pobiera wynagrodzenie nienależne, skoro określone prace wynikające z zawartych umów wykonywał, bądź by stawki za nie były nieadekwatne do obowiązujących w tej firmie. Powyższe okoliczności były przedmiotem oceny dokonanej przez Sąd I instancji – stąd również w tym zakresie argumenty skarżących nie mogą być skuteczne.

IV.

Odnośnie apelacji wywiedzionej w sprawie oskarżonego W. M.:

Na wstępie zauważenia wymaga, że przedmiotem ochrony w przypadku czynu zabronionego z art. 230 § 1 k.k. - kryminalizującym zjawisko tzw. biernej płatnej protekcji - jest dobro prawne w postaci powagi i dobrego imienia instytucji państwowych i samorządu terytorialnego, w szczególności poprzez prawidłowe i bezinteresowne funkcjonowanie tych instytucji, nie zaś indywidualne interesy Spółki (...) i prawa z nimi związane.

Brak jest zatem możliwości przyjęcia, że bezpośrednim następstwem czynu z art. 230 § 1 k.k. jest pokrzywdzenie konkretnej osoby prawnej jaką jest w niniejszej sprawie Spółka (...). To z kolei powoduje, że w postępowaniu dotyczącym art. 230 § 1 k.k. podmiot ten nie ma również uprawnienia, by na podstawie art. 53 k.p.k. działać w sprawie w charakterze oskarżyciela posiłkowego.

Powyższy wywód jest niezbędny, bowiem stosownie do art. 425 § 3 k.p.k. odwołujący się może skarżyć jedynie rozstrzygnięcia, które naruszają jego prawa lub szkodzą jego interesom procesowym. Oskarżyciela posiłkowego, jako stronę procesu, obowiązuje wykazywanie gravamen (art. 425 § 3 zd. 2 k.p.k.), a więc obrazy prawa lub prawnych interesów strony wnoszącej środek odwoławczy.

W tym stanie rzeczy już na wstępie stwierdzić należy, że w zakresie czynu z art. 230 § 1 k.k. Spółce (...) nie przysługiwał status pokrzywdzonego, a w konsekwencji również status strony postępowania, bowiem podmiot ten nie miał bezpośredniego interesu prawnego w zaskarżeniu w tej części wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie. Ów brak gravamen odbierał zatem skarżącemu pełnomocnikowi legitymację do wniesienia, będącego przedmiotem rozpoznania, środka zaskarżenia w stosunku rozstrzygnięcia zapadłego wobec oskarżonego W. M. w aspekcie zarzucanego mu czynu z art. 230§1 k.k. .

W sprawie niniejszej Sąd Apelacyjny nie skorzystał jednak z uprawnienia wynikającego z art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 429 § 1 k.p.k. z uwagi na ustalony stan faktyczny:

Prokurator na rozprawie głównej podczas odczytywania aktu oskarżenia wskazał, że w miejsce czynu zarzuconego oskarżonemu z art. 230§1 k.k. zarzut ten modyfikuje oraz podał jego zmieniony opis i kwalifikację prawną z art. 230§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Sąd I instancji nie stosował trybu wynikającego z regulacji art. 398 k.p.k. i nie uzyskał od oskarżonego zgody przewidzianej powyższym przepisem. Po przeprowadzeniu rozprawy w końcowych głosach stron prokurator podtrzymał stanowisko co do oskarżenia w zmodyfikowanym kształcie i wniósł o skazanie oskarżonego W. M. w ramach art. 230§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Do tego stanowiska przyłączył się pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego (...) Spółka z o.o.

W przedmiotowym wyroku z dnia 19 grudnia 2014 roku Sąd Okręgowy uniewinniając oskarżonego od czynu zarzuconego mu z art. 230 §1 k.k. czyn ten ocenił również przez pryzmat znamion czynu na nowo opisanego przez prokuratora z art. 230 §1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. konstatując ostatecznie, że nie doszło do wypełnienia znamion tego przestępstwa.

Równocześnie Sąd I instancji wskazał, że dokonana przez prokuratora zmiana w zakresie zarzutu przedstawionego oskarżonemu W. M. przekracza granice tożsamości czynu przez co narusza niezmienność co do oskarżenia, a tym samym narusza zasadę skargowości wynikającą z art. 14§1 k.p.k.

Sąd Apelacyjny w tym zakresie stwierdza, że w tej kwestii pogląd Sądu Okręgowego jest ze wszech miar trafny. Dla zachowania tożsamości czynu niezbędna jest bowiem niezmienność podmiotu czynu, przedmiotu ochrony, a w razie poczynienia innych ustaleń, co do czasu i miejsca czynu, także tożsamości osoby pokrzywdzonej. (tak przykładowo: wyrok SN z dnia 25 sierpnia 2010 r., II KK 186/10, LEX nr 619624). Równocześnie wyjście poza ramy oskarżenia nastąpi zawsze w sytuacji przyjęcia - oprócz znamion czynu zarzuconego w akcie oskarżenia - jeszcze innych zdarzeń lub znamion czynu, aniżeli tych wskazanych w czynie zarzuconym. Skutkuje to bowiem takim rozszerzeniem zakresu oskarżenia, które będzie równoznaczne ze stwierdzeniem, iż in concreto Sąd - wbrew rygorom zasady skargowości - orzekł poza podstawą faktyczną aktu oskarżenia, a więc w istocie co do innego, niż ten zarzucony, czyn (vide: Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 kwietnia 2007 r., IV KK 58/07).

Dodatkowo zauważenia wymaga, że powyższy pogląd prawny o niedopuszczalności modyfikacji aktu oskarżenia w niniejszej sprawie został w pełnej rozciągłości zaaprobowany przez prokuratora, co wynika z faktu niezaskarżenia wyroku w zakresie dotyczącym W. M. przez prokuratora.

W realiach niniejszej sprawy powyższe uwarunkowania oznaczają, że w sytuacji gdy skarga wszczynająca postępowanie karne została wyłącznie ukierunkowana na ściganie oskarżonego za dokonanie przestępstwa biernej płatnej protekcji, to działanie opisane w wersji zmodyfikowanej przez prokuratora i polegające na zarzuceniu mu przestępstwa oszustwa polegającego na wprowadzeniu w błąd oraz działaniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co w efekcie doprowadziło do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzoną S. (...) – ewidentnie wykracza poza ramy aktu oskarżenia, wyznaczające przedmiot procesu.

Mając zatem na uwadze, że ocena prawna Sądu I instancji co do granic „tożsamości” czynu jest prawidłowa, nie budzą również zastrzeżeń zarówno ustalenia faktyczne, jak i ocena dokonana przez Sąd przedmiotu sprawy poczynione na gruncie przestępstwa z art. 230§1 k.k. zarzuconego w akcie oskarżenia W. M. - zbędne stają się dalsze rozważania co do zarzutów przedstawionych w apelacji oskarżyciela posiłkowego co do znamion czynu z art. 286§1 k.k. jaki miał być popełniony, zdaniem skarżącego, na szkodę Spółki (...).

V.

Co do apelacji prokuratora w odniesieniu do oskarżonych A. W. (1) i A. P.:

Przyznać należy rację skarżącemu prokuratorowi, że ocena dokonana przez Sąd I instancji ograniczyła się jedynie do wskazania, że oskarżone nie działały z zamiarem bezpośrednim popełnienia zarzucanych im czynów z art. 271§1 i 3 k.k. Tymczasem strona podmiotowa przestępstwa podstawowego z art. 271§1 k.k. obejmuje umyślność w obu postaciach - zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym , z tym że zamiar ewentualny może wystąpić jako godzenie się na to, iż poświadczana okoliczność mająca znaczenie prawne w rzeczywistości może być inna, niż to stwierdza wystawiający dokument. Jedynie poświadczenie nieprawdy typu kwalifikowanego (art. 271 § 3) jest przestępstwem kierunkowym i można się go zatem dopuścić wyłącznie z zamiarem bezpośrednim.

W kontekście zgromadzonych w sprawie dowodów i wyjaśnień samych oskarżonych A. W. (1) i A. P. wskazać należy, że zarówno A. W. (1), jak i A. W. (2) okoliczności, że osobiście wystawiły objęte niniejszym postępowaniem faktury. Równocześnie zgodnie z ustaleniami Sądu I instancji wynika, że miały świadomość, że Agencja (...) i Spółka (...) nie trudnią się i nigdy nie trudniły organizacją szkoleń medycznych Tym samym obowiązkiem Sądu I instancji była ocena, czy w ustalonym stanie faktycznym wystawiając przedmiotowe faktury VAT dla Spółki (...) godziły się przynajmniej na możliwość poświadczenia nieprawdy.

Z tych też względów zaskarżony wyrok nie mógł się ostać i został uchylony w tym zakresie, zaś sprawa przekazana zgodnie z właściwością miejscową i rzeczową Sądowi Rejonowemu w Pruszkowie do ponownego rozpoznania.

W przedmiotowej sprawie nie przesądzając o ostatecznym kierunku rozstrzygnięcia sprawy, zwłaszcza w zakresie kwalifikacji prawnej czynów zarzucanych oskarżonym A. W. (1) i A. P. - rozpoznając sprawę ponownie Sąd I instancji po przeprowadzeniu postępowania dowodowego i poddaniu dowodów wnikliwej ocenie zgodnie z zasadami wynikającymi z treści art. 7 k.p.k. – dokona oceny prawnej zachowania się oskarżonych. W oparciu o bezbłędne ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy na podstawie całokształtu okoliczności powinien dokonać oceny winy oskarżonych, a w zależności od niej także ewentualnie rodzaju i wymiaru kary. Wszelkie rozważania Sądu I instancji winny być należycie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku w sposób umożliwiający dokonanie kontroli instancyjnej rozstrzygnięcia – zgodnie z wymogami określonymi w art. 424 k.p.k.

Z tych wszystkich względów Sąd Apelacyjny orzekł jak w konkluzji wyroku, o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze rozstrzygając po myśli art. 633 k.p.k., art. 635 k.p.k. w zw. z art. 624 §1 k.p.k. oraz art. 634 k.p.k. i art. 636§1 i 2 k.p.k.