Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia S.A. Maria Mrozik - Sztykiel

Sędziowie: S.A. Anna Prokopiuk

S.O. (del.) Hubert Gąsior (spr.)

Protokolant: st. sek. sądowy – Katarzyna Rucińska

przy udziale Prokuratora – Hanny Gorajskiej – Majewskiej

z udziałem oskarżyciela posiłkowego – Stowarzyszenia (...)

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 roku

sprawy T. B.

oskarżonego z art. 116 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 12 kk; z art. 116 ust. 1 i 2 w zb. z art. 117 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 11 § 2 kk (x3)

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 24 lipca 2013 roku, sygn. akt XVIII K 186/08

I.utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. S. – Kancelaria Adwokacka w W., kwotę 738 zł. (siedemset trzydzieści osiem złotych), w tym 23% VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu T. B., w postępowaniu odwoławczym;

III.wymierza oskarżycielowi posiłkowemu – Stowarzyszeniu (...) (dwieście) złotych opłaty za II instancję oraz obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi postępowania odwoławczego należnymi Skarbowi Państwa.

UZASADNIENIE

T. B. został oskarżony o to, że:

I) w okresie od 07.09.2001 r. do 24.06.2003 r. w W. będąc faktycznym przedstawicielem firmy (...).zo.o. z góry powziętym zamiarem i wbrew warunkom umowy licencyjnej i bez uprawnienia rozpowszechniał na terenie kraju cudze utwory w wersji oryginalnej, utrwalone na płytach CD w ogólnej ilości 5.705 sztuk poprzez wprowadzenie do obrotu, czyniąc sobie stałe źródło dochodu, kierując tym przestępstwem i organizując je, czym spowodował szkodę w łącznej wysokości 5.297,57 zł na rzecz Stowarzyszenia (...), w tym rozpowszechnił:

1.w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule A. M. o nr kat. (...) w ilości 102 sztuk powodując szkodę w wysokości 7,14 zł ,

2.w dniu 08.11.2002 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule L. P. o nr kat. (...) w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 0,55 zł,

3.w okresie od 08.11.2002 r. do 15.05.2003 r rozpowszechnił płyty CD o tytule N. S.-N. C. o nr kat. (...) w ilości 195 sztuk powodując szkodę w wysokości 44,85 zł ,

4.w dniu 08.11.2002 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule G.-G. o nr kat. (...) w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 0,82 zł,

5.w dniu 23.11.2002 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule M. T. (1) L. S. o nr kat. (...) 0010 w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 0,17 zł,

6. w okresie od 10.10.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę o tytule M. S. (2) L. I. H. o nr kat. (...) w ilości 325 sztuk powodując szkodę w wysokości 390,00 zł,

7.w dniu 16.12.2002 r. rozpowszechnił płytę CD o tytuleE. (...) F. L. (...)o nr kat. (...) w ilości 52 sztuk powodując szkodę w wysokości 62,40 zł,

8.w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty o tytule (...) o nr kat. (...) w ilości 213 sztuk powodując szkodę w wysokości 255,60 zł,

9. w okresie od 10.10.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty o tytule G. M.-M. S. o nr kat. (...) w ilości 55 sztuk powodując szkodę w wysokości 62,15 zł,

10. w dniu 08.11.2002 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...) – B. S. o nr kat. (...) 0030 w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 1,20 zł,

11. w dniu 23.11.2001 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule M. K. (...)nr kat. (...) w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 1,20 zł,

12.w dniu 15.05.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule J. Ś.&C. G. – (...) o nr kat. (...) w ilości 15 sztuk powodując szkodę w wysokości 17,25 zł,

13.w okresie od 10.10.2002 r. do 08.11.2002 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule G.-G. G. o nr kat. (...) w ilości 3 sztuk powodując szkodę w wysokości 3,60 zł,

14.w okresie od 08.11.2002 r. do 03.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule F. S.-F. S. o nr kat. (...) w ilości 2 sztuk powodując szkodę w wysokości 0,64 zł,

15.w okresie od 08.11.2002 r. do 03.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule J. Ś.&R. S. – K. of L. o nr kat. (...) w ilości 6 sztuk powodując szkodę w wysokości 3,36 zł,

16. w okresie od 27.02.2003 r. do 07.03.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule T. Q.-P. S. o nr kat. (...) w ilości 101 sztuk powodując szkodę w wysokości 104,03 zł ,

17. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule K. (...)o nr kat. (...) w ilości 172 sztuk powodując szkodę w wysokości 139,32 zł,

18. w okresie od 08.11.2002 r. do 03.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) Y. – 2001 o nr. kat. (...) w ilości 4 sztuk powodując szkodę w wysokości 3,64 zł,

19. w okresie od 10.10.2002 r. do 03.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule A. A.&F. – T. o nr kat. (...) 0130 w ilości 12 sztuk powodując szkodę w wysokości 14,40 zł ,

20.w okresie od 10.10.2002 r. do 03.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule S. O. – L. 99 o nr kat. (...) w ilości 25 sztuk powodując szkodę w wysokości 30,00 zł,

21. w dniu 08.11.2002 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule S. M. –(...)o nr kat. (...) w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 0,96 zł,

22. w okresie od 18.09.2002 r. do 04.04.2003 r. rozpowszechnił płyty o tytule (...) o nr kat. (...) w ilości 64 sztuk powodując szkodę w wysokości 76,80 zł,

23. w okresie od 23.11.2001 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule Z.-S. (...)o nr kat. (...) w ilości 209 sztuk powodując szkodę w wysokości 250,80 zł,

24.w okresie od 07.09.2001 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule D.&A. – T. (...) o nr kat (...) w ilości 347 sztuk powodując szkodę w wysokości 208,20 zł ,

25. w okresie od 08.11.2001 r. do 15.05.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) W. S. (...) o nr kat. (...) 0190 w ilości 49 sztuk powodując szkodę w wysokości 58,80 zł,

26.w dniu 08.11.2002 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule N.-S. (...) o nr kat. (...) w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 1,20 zł,

27. w okresie od 20.09.2001 r. do 25.10.2001 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule H. H. o nr kat. (...) w ilości 885 sztuk powodując szkodę w wysokości 531,00 zł,

28. w dniu 21.09.2001 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule D. B. – (...) P. o nr kat. (...) 0210 w ilości 313 sztuk powodując szkodę w wysokości 68,86 zł ,

29. w okresie od 10.10.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule(...)o nr kat. (...) w ilości 14 sztuk powodując szkodę w wysokości 16,52 zł,

30.w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule I. S. (...)o nr kat. (...) w ilości 9 sztuk powodując szkodę w wysokości 9,45 zł,

31. w okresie od 18.09.2002 r. do 06.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) o nr kat. (...) w ilości 2 sztuk powodując szkodę w wysokości 2,40 zł,

32. w okresie od 10.10.2002 r. do 05.02.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...)o nr kat. (...) w ilości 31 sztuk powodując szkodę w wysokości 32,24 zł ,

33. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule L. Z. –. W. L. L. o nr kat. (...) w ilości 70 sztuk powodując szkodę w wysokości 84,00 zł ,

34. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule R. N. – H. M. L. o nr kat. (...) w ilości 45 sztuk powodując szkodę w wysokości 54,00 zł,

35. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule S. – A. o nr kat. (...) w ilości 51 sztuk powodując szkodę w wysokości 61,20 zł,

36. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...) B. (...)o nr kat. (...) w ilości 33 sztuk powodując szkodę w wysokości 39,60 zł,

37. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...) (...)o nr kat. (...) w ilości 53 sztuk powodując szkodę w wysokości 63,60 zł,

38. w okresie od 10.10.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...)– H. o nr kat. (...) w ilości 59 sztuk powodując szkodę w wysokości 70,80 zł,

39 w dniu 23.11.2001 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...) (...) nr kat. (...) 1020 w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 1,20 zł,

40. w dniu 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule C. (...) o nr kat. (...) w ilości 5 sztuk powodując szkodę w wysokości 6,60 zł ,

41.w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule P. (...) – D. (...) (...) M. o nr kat. (...) w ilości 121 sztuk powodując szkodę w wysokości 145,20 zł ,

42.w dniu 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule L. Z.-G. (...) o nr kat . (...) w ilości 10 sztuk powodując szkodę w wysokości 12,00 zł ,

43. w dniu 23.11.2001 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...) (...)o nr kat . (...) w ilości 2 sztuk powodując szkodę w wysokości 2,32 zł,

44. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...) – S. .(...) L. H. o nr kat. (...) w ilości 23 sztuk powodując szkodę w wysokości 27,60 zł ,

45. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule J. H. –(...)o nr kat . (...) w ilości 34 sztuk powodując szkodę w wysokości 40,80 zł ,

46.w dniu 25.03.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule S. (...) S. o nr kat. (...) 1030 w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 1,20 zł ,

47. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule J. J. – C. B. o nr kat . (...) w ilości 34 sztuk powodując szkodę w wysokości 40,80 zł ,

48. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule H.’s H. – N. M. T. o nr kat . (...) w ilości 46 sztuk powodując szkodę w wysokości 55,20 zł ,

49.w dniu 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule L. (...) o nr kat. (...) w ilości 9 sztuk powodując szkodę w wysokości 10,80 zł ,

50. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule D. P. – (...) o nr kat. (...) w ilości 97 sztuk powodując szkodę w wysokości 116,40 zł ,

51. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule E. T. L. W. o nr kat. (...) 1060 w ilości 90 sztuk powodując szkodę w wysokości 108,00 zł ,

52. w okresie od 18.09.2002 r. do 31.10.2002 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule B. I. (...)o nr kat. (...) w ilości 5 sztuk powodując szkodę w wysokości 6,60 zł ,

53. w okresie od 18.09.2002 r. do 31.10.2002 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule B. I. (...) o nr kat . (...) w ilości 7 sztuk powodując szkodę w wysokości 9,24 zł ,

54. w okresie od 18.09.2002 r. do 06.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule Q.-Q. I o nr kat . (...) 1070 w ilości 68 sztuk powodując szkodę w wysokości 81,60 zł ,

55. w dniu 25.03.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule o tytule J. A.-V. o nr kat. (...) w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 1,20 zł,

56.w dniu 20.09.2001 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule o tytule W. v. 1 o nr kat. (...) w ilości 20 sztuk powodując szkodę w wysokości 19,40 zł,

57. w dniu 20.09.2001 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule o tytule W. v. 2 o nr kat. (...) w ilości 20 sztuk powodując szkodę w wysokości 24,00 zł,

58. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule T. B.– W. (...) o nr kat. (...) w ilości 41 sztuk powodując szkodę w wysokości 49,20 zł ,

59. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule T. B. – W. (...) o nr kat. (...) w ilości 25 sztuk powodując szkodę w wysokości 30,00 zł ,

60. w okresie od 10.10.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule J. T. – A. o nr kat. (...) w ilości 35 sztuk powodując szkodę w wysokości 42,00 zł ,

61. w dniu 17.02.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule D. P. – M. H. o nr kat. (...) w ilości 3 sztuk powodując szkodę w wysokości 3,60 zł

62. w dniu 17.02.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule (...) o nr kat. (...) w ilości 3 sztuk powodując szkodę w wysokości 4,50 zł,

63. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule J. T. o nr kat. (...) w ilości 53 sztuk powodując szkodę w wysokości 63,60 zł ,

64. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule B. C. o nr kat. (...) w ilości 42 sztuk powodując szkodę w wysokości 50,40 zł ,

65. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule F. M. –. E. G. H. o nr kat. (...) w ilości 32 sztuk powodując szkodę w wysokości 38,40 zł ,

66. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule M. (...) (...) o nr kat. (...) w ilości 19 sztuk powodując szkodę w wysokości 22,80 zł ,

67. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule P. (...) – M. o nr kat. (...) w ilości 64 sztuk powodując szkodę w wysokości 76,80 zł ,

68. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule K. T. (2) C. (...) C. K. o nr kat. (...) w ilości 53 sztuk powodując szkodę w wysokości 63,60 zł ,

69. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule K. L. o nr kat. (...) 1100 w ilości 43 sztuk powodując szkodę w wysokości 51,90 zł ,

70. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule M. T. (2) B. o nr kat. (...) w ilości 44 sztuk powodując szkodę w wysokości 52,80 zł ,

71. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule T. B.– L. I. B. o nr kat. (...) 1110 w ilości 52 sztuk powodując szkodę w wysokości 62,40 zł ,

72. w okresie od 21.11.2002 r. do 06.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule F. (...) (...) o nr kat. (...) w ilości 45 sztuk powodując szkodę w wysokości 54,00 zł ,

73. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule T. B. – A. R. o nr kat. (...) w ilości 49 sztuk powodując szkodę w wysokości 58,80 zł ,

74. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule J. L. G. (...) Y. o nr kat. (...) w ilości 108 sztuk powodując szkodę w wysokości 129,60 zł ,

75. w okresie od 18.09.2002 r. do 04.04.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) Y. H. H. o nr kat. (...) w ilości 23 sztuk powodując szkodę w wysokości 27,60 zł ,

76. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) (...) S. o nr kat. (...) 1200 w ilości 37 sztuk powodując szkodę w wysokości 44,40 zł ,

77. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule J. A.-S. P. o nr kat. (...) w ilości 49 sztuk powodując szkodę w wysokości 58,80 zł ,

78. w dniu 24.06.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule T. B. – P., (...) o nr kat. (...) w ilości 5 sztuk powodując szkodę w wysokości 6,00 zł ,

79. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule E. A. S. U. o nr kat. (...)-1 w ilości 198 sztuk powodując szkodę w wysokości 207,90 zł ,

80. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule T. B. – M. M. o nr kat. (...) w ilości 34 sztuk powodując szkodę w wysokości 40,80 zł ,

81. w dniu 17.02.2003 r rozpowszechnił płytę CD o tytule S.-S. o nr kat. (...) w ilości 6 sztuk powodując szkodę w wysokości 7,20 zł ,

82. w dniu 25.03.2003 r rozpowszechnił płytę CD o tytule C. C. – G. H. o nr kat. (...) w ilości 1 sztuki powodując szkodę w wysokości 1,20 zł ,

83. w okresie od 18.09.2002 r. do 31.10.2002 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) o nr kat. (...) w ilości 53 sztuk powodując szkodę w wysokości 63,60 zł ,

84. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) B. (...) o nr kat. (...) w ilości 29 sztuk powodując szkodę w wysokości 34,80 zł ,

85. w dniu 17.02.2003 r. rozpowszechnił płytę CD o tytule G. – G. C. o nr kat. (...) w ilości 2 sztuk powodując szkodę w wysokości 2,40 zł ,

86. w okresie od 21.11.2002 r. do 07.03.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule B. C. – W. C. o nr kat. (...) w ilości 117 sztuk powodując szkodę w wysokości 114,66 zł ,

87. w okresie od 16.12.2002 r. do 07.03.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) A. S. – C. (...) A. S. o nr kat. (...) 1270 w ilości 38 sztuk powodując szkodę w wysokości 31,16 zł ,

88. w okresie od 16.12.2002 r. do 05.02.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule C. F. – C. (...) C. F. o nr kat. (...) w ilości 40 sztuk powodując szkodę w wysokości 26,80 zł ,

89. w okresie od 21.11.2002 r. do 07.03.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule D. R. & S.-M. C. o nr kat. (...) w ilości 21 sztuk powodując szkodę w wysokości 25,20 zł ,

90. w okresie od 18.09.2002 r. do 21.11.2002 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) B. (...) R. (...) o nr kat. (...) w ilości 16 sztuk powodując szkodę w wysokości 19,20 zł ,

91. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule J. I. J. L. o nr kat. (...) w ilości 32 sztuk powodując szkodę w wysokości 38,40 zł ,

92. w okresie od 18.09.2002 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule (...) o nr kat. (...) w ilości 30 sztuk powodując szkodę w wysokości 36,00 zł ,

93. w okresie od 18.09.2002 r. do 06.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule S. (...) (...)o nr kat. (...) w ilości 4 sztuk powodując szkodę w wysokości 4,24 zł,

94. w okresie od 18.09.2002 r. do 21.11.2002 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule S. (...) (...) o nr kat. (...) w ilości 5 sztuk powodując szkodę w wysokości 5,80 zł,

95. w okresie od 18.09.2002 r. do 06.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule S. (...) (...) o nr kat. (...) w ilości 6 sztuk powodując szkodę w wysokości 7,20 zł,

96. w okresie od 18.09.2002 r. do 06.01.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule S. (...) (...) o nr kat. (...) w ilości 4 sztuk powodując szkodę w wysokości 4,80 zł,

97. w okresie od 11.10.2001 r. do 24.06.2003 r. rozpowszechnił płyty CD o tytule D. C. o nr kat. (...) ( (...)) w ilości 75 sztuk powodując szkodę w wysokości 90,90 zł,

tj. o czyn z art. 116 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r . o prawie autorskim i prawach

pokrewnych z późń. zm. w zw. z art. 12 kk,

II) w czasie bliżej nieokreślonym, jednakże nie później niż do 24.02.2003 r. w P. będąc faktycznym przedstawicielem firmy (...) sp.z.o.o. z góry powziętym zamiarem i wbrew warunkom umowy licencyjnej i bez uprawnienia zwielokrotnił 10.000 sztuk płyt CD o tytule K. Ś. (...), po czym rozpowszechnił je sprzedając firmie (...) z siedzibą we W. przy ul. (...), czyniąc sobie stałe źródło dochodu, kierując tym przestępstwem i organizując je, czym spowodował szkodę w wysokości 3.500 zł na rzecz Stowarzyszenia (...),

tj. o czyn z art. 116 ust. 1 i 2 w zb. z art. 117 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie

autorskim i prawach pokrewnych z późń. zm. w zw. z art. 11§2 kk;

III) w czasie bliżej nieokreślonym , jednakże nie później niż do 29.08.2001 r. w W. będąc jedynym wspólnikiem i członkiem zarządu (...) sp.z.o.o. z góry powziętym zamiarem i wbrew warunkom umowy licencyjnej i bez uprawnienia zwielokrotnił 3.200 sztuk płyt CD o tytule (...)i numerze katalogowym (...), po czym rozpowszechnił je sprzedając firmie (...) sp.z.o.o. z siedzibą w W. przy ul . (...) , czyniąc sobie stałe źródło dochodu , kierując tym przestępstwem i organizując je , czym spowodował szkodę w wysokości 3.840 zł na rzecz Stowarzyszenia (...) ,

tj. o czyn z art. 116 ust. 1 i 2 w zb. z art. 117 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie

autorskim i prawach pokrewnych z późń. zm. w zw. z art. 11§2 kk;

IV) w czasie bliżej nieokreślonym , jednakże nie później niż do 27.07.2001 r. w W. będąc faktycznym przedstawicielem firmy (...) sp.z.o.o. z góry powziętym zamiarem i wbrew warunkom umowy licencyjnej i bez uprawnienia zwielokrotnił 5.000 sztuk płyt CD o tytule (...)i numerze katalogowym (...), po czym rozpowszechnił je sprzedając firmie (...) (...) z siedzibą w N. przy ul. (...), czyniąc sobie stałe źródło dochodu , kierując tym przestępstwem i organizując je , czym spowodował szkodę w wysokości 6.000 zł na rzecz Stowarzyszenia (...) ,

tj. o czyn z art. 116 ust. 1 i 2 w zb. z art. 117 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie

autorskim i prawach pokrewnych z późń.zm. w zw. z art. 11§2 kk.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 24 lipca 2013 r. wydanym w sprawie sygn. akt XVIII K 186/08 oskarżony T. B. został uniewinniony od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Na podstawie art. 230§2 kpk Sąd orzekł o zwrocie :

1)  W. S. - oryginału umowy z dnia 05.09.2002r, (znajdującej się w aktach sprawy na karcie 3377 tom XIV) ,

2)  oskarżonemu T. B. :

- płyty CD (...)(znajdującej się w aktach sprawy na karcie 3350 tom XIV),

- 2(dwóch) płyt CD umieszczonych w jednym opakowaniu o tytule (...) (znajdujących się w aktach sprawy na karcie 3596 tom XV),

- 4(czterech) płyt CD – (...) , (...), (...), (...) (znajdujących się w aktach sprawy na karcie 4092 tom XVIII),

- czasopisma Opera i (...)- Magazyn (...) (znajdującego się w aktach sprawy na karcie 4104 tom XVIII) ,

3)  Stowarzyszeniu (...) – (...)

- 4 (czterech) płyt CD – (...) (...) , (...), S. D. (...) , N. (...) , wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych pod poz.1-4 (wykaz na karcie 61 tom I , płyty w aktach sprawy na kartach 59 i 60 tom I) ,

- 2 (dwoch) katalogów – „ (...) i (...) (znajdujących się w aktach sprawy na kartach 72-97 tom I i 98-108 tom I) ,

- płyty CD - S. D. (...) (znajdującej się w aktach sprawy na karcie 118 tom I),

- 2 (dwóch) płyt CD (...) „S.’(...)z czasopismem „ Magazyn (...), (...) (znajdujących się w aktach sprawy na karcie 119 tom I),

- 3(trzech) segregatorów z zawartością dokumentów finansowych (dołączonych do akt jako załączniki) ,

4)  (...) sp.z.o.o. z siedzibą przy ul . (...) , (...)-(...) P. :

- 14 (czternastu) faktur i 4 (czterech) umów znajdujące się w aktach sprawy na karcie 572 tom IV, wyszczególnionych pod poz. 1-14 w zakresie faktur i 15-18 w zakresie umów wykazu dowodów rzeczowych Nr 1 jak na kartach 573-573v tom IV ,

- znajdujących się w aktach sprawy dowodów rzeczowych w postaci: faktur , kopii faktur, rachunków uproszczonych, umów, rozliczeń, zamówień, pism, specyfikacji, wydruków z kart: 700-901 tom V , 902-1100 tom VI, 1101-2000 tom VII, 2001-2200 tom VIII, 2201-2324 tom IX , wyszczególnionych w wykazie dowodów rzeczowych jak na kartach 2328v-2339 tom IX pod pozycjami 184-835,

- przechowywanych w depozycie Komendy Rejonowej Policji Warszawa II płyt CD i kaset, wyszczególnionych pod pozycjami 1-183 wykazu dowodów rzeczowych z kart 2325-2328v tom IX,

Sąd pierwszej instancji orzekł również o zwrocie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz o kosztach postępowania, obciążając nimi Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego – Stowarzyszenia (...), który powołując się na przepisy art. 427 § 2 kpk w zw. z art. 438 pkt 1, 2 i 3 kpk zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1)Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że wobec braku formalnego stosunku prawnego pomiędzy oskarżonym, a spółką (...), nie może być on traktowany jako osoba decydująca o sprawach nośników objętych zarzutami, a także polegający na uznaniu, że wszystkie utwory objęte postawionymi oskarżonemu zarzutami nieuprawnionego rozpowszechniania można zakwalifikować jako wprowadzone do obrotu w rozumieniu art. 51 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w sytuacji gdy z materiału dowodowego, w tym opinii biegłego A. G. wynika, że znaczna ich część nie została skutecznie wprowadzona do obrotu w trybie tego przepisu;

2)Naruszenie art. 7 kpk w związku z art. 410 kpk poprzez niedokonanie wszechstronnej oceny dowodów i nieuwzględnienie wszystkich okoliczności ujawnionych w toku postępowania;

3)Naruszenie art. 167 kpk, które mogło mieć wpływ na rozstrzygnięcie, przez nieprzeprowadzenie dowodu z dokumentów w postaci faktur sprzedaży nośników zgromadzonych w aktach sprawy VIII K 495/05 Sądu Okręgowego w Warszawie (obecna sygnatura XII K 2/12), które w niniejszej sprawie mogły mieć znaczenie dla oceny prawidłowości wprowadzenia egzemplarzy utworów w kontekście art. 51 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w brzmieniu obowiązującym do 1 maja 2004 r.;

4)Naruszenie art. 101 § 1 pkt 3 kk w zw. z art. 102 kk poprzez uznanie, że doszło do przedawnienia wszystkich zarzuconych oskarżonemu czynów, podczas gdy ich opis w akcie oskarżenia w zakresie rozpowszechniania uzasadnia przyjęcie kwalifikacji z art. 116 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych przewidującego zagrożenie karą powyżej trzech lat pozbawienia wolności;

5)Naruszenie art. 44 § 1 kk przez zwrócenie spółce (...) wszystkich płyt CD i kaset przechowywanych w depozycie Komendy Rejonowej Policji Warszawa II, wyszczególnionych pod pozycjami 1-183 wykazu dowodów rzeczowych, w sytuacji gdy z przyjętych ustaleń wynika, że przynajmniej ich część nie została skutecznie wprowadzona do obrotu w rozumieniu art. 51 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem stanowi przedmiot pochodzący z czynu zabronionego.

W konsekwencji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego jest bezzasadna i nie mogła zostać uwzględniona.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd pierwszej instancji przeprowadził przewód sądowy zgodnie z wymogami procedury karnej i nie dopuścił się żadnych podlegających uwzględnieniu z urzędu uchybień, które skutkowałyby koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, stosownie do wymogów art. 439 kpk.

Przed przejściem do omówienia poszczególnych zarzutów zawartych w apelacji, Sąd Apelacyjny zwraca uwagę, iż postępowanie dowodowe zostało przez Sąd Okręgowy przeprowadzone w sposób szczegółowy i dokładny, zatem nie ma żadnej potrzeby, aby je uzupełniać. Materiał dowodowy w sprawie, zważywszy jej realia, był kompletny i słusznie należało go uznać za wystarczający do wydania rozstrzygnięcia.

Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd pierwszej instancji, której skutkiem była treść zaskarżonego wyroku, pozostawała w całości pod ochroną art. 7 kpk. Kontrola odwoławcza nie dostrzegła błędów w logicznym rozumowaniu tego Sądu czy też ocen kłócących się z zasadami doświadczenia życiowego czy wskazaniami wiedzy.

Pisemne uzasadnienie do wyroku spełniło wymagania przepisu art. 424 kpk.

Uzasadniając podniesiony zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, pełnomocnik wskazał, że okoliczność, iż oskarżony nie był członkiem zarządu (...) (...), ani nie łączyła go z tą spółką żadna umowa, nie musi podważać jego kierowniczej roli lub podejmowania czynności organizacyjnych. Podniósł nadto pełnomocnik, że ustalenia w powyższym zakresie Sąd pierwszej instancji poczynił wbrew treści dowodu z zeznań świadka P. S., który w postępowaniu przygotowawczym miał podać, że: „o wszystkim decydował T. B., który był pełnomocnikiem właściciela i miał dbać o interesy tej spółki” – tj. spółki (...).” Wskazał też skarżący, że wiedza P. S. o działalności spółki (...) jest znikoma w porównaniu z wiedzą oskarżonego w tym zakresie.

Odnosząc się do podniesionego zarzutu i przedstawionych na jego poparcie argumentów stwierdzić należy, iż uzasadnienie zaskarżonego wyroku świadczy o tym, że Sąd pierwszej instancji oczywiście dostrzegał różnicę pomiędzy brakiem formalnych uprawnień do reprezentowania spółki, a możliwością faktycznego wpływania, czy też decydowania o jej sprawach (str. 16 uzasadnienia). Wbrew twierdzeniom apelacji, ustalenie Sądu pierwszej instancji, iż oskarżony nie był członkiem władz spółki (...), ani też nie łączyła go z tą spółką żadna umowa, nie było powodem uniewinnienia T. B. od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Analiza treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku prowadzi bowiem do wniosku, iż Sąd Okręgowy poczynił ustalenia faktyczne, z których wynika, że T. B. nie podejmował czynności decyzyjnych w zakresie zwielokrotniania i rozpowszechniania poprzez wprowadzenie do obrotu (sprzedaż) opisanych w tych zarzutach z pkt I, II i IV nośników (str. 16 i 22-23 uzasadnienia).

Powyższego ustalenia Sąd dokonał w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadków P. S., K. W., W. S. (str. 3-4 uzasadnienia). Z treści wspomnianych dowodów wynika, że rola T. B. w spółce (...) ograniczała się wyłącznie do reprezentowania (...) – udziałowca spółki (...) oraz funkcji doradczych i konsultacyjnych.

Nie można podzielić tych argumentów skarżącego, w których wskazuje on, że ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji dokonane zostały wbrew treści dowodu z zeznań P. S., który jak wynika z apelacji, w postępowaniu przygotowawczym miał zeznać, że o wszystkim decydował T. B. - pełnomocnik właściciela (str. 2-3 apelacji). Przeczy temu bowiem treść zeznań wspomnianego świadka, który kilkakrotnie przesłuchiwany w toku postępowania dość szczegółowo przedstawił rolę jaką oskarżony odgrywał w spółce (...) i z jego zeznań wynika, iż była to wyłącznie rola doradcy – konsultanta (k. 400-401, k. 520-522, k. 2985-2988, k. 3380-3382). Nie wynika natomiast z zeznań P. S. aby oskarżony reprezentował spółkę (...), bądź podejmował jakiekolwiek czynności decyzyjne w zakresie dotyczącym nośników wyszczególnionych w zarzutach z pkt I, II, IV aktu oskarżenia.

Wbrew twierdzeniom apelacji fakt zawarcia umowy z dnia 5 września 2002 r. nie dowodzi kierowniczej roli oskarżonego w spółce (...).” Oskarżony wszak przy zawarciu tej umowy nie reprezentował spółki (...) (k. 3376 - 3377). Nadto realizowane na podstawie tej umowy przedsięwzięcie gospodarcze polegać miało na wydawaniu i sprzedaży przez (...) (...) tytułów prasowych z dołączonymi płytami CD i CD – ROM na podstawie licencji uzyskanych od (...) (...). Przedmiotowa umowa zobowiązywała zaś oskarżonego do nadzorowania tego przedsięwzięcia, pisania tekstów i dostarczania innych materiałów do trzech pierwszych numerów – nieodpłatnie.

Nie umknęło uwagi Sądu Okręgowego, iż oskarżony w swoich wyjaśnieniach podał, że spółka (...) udzielając mu pełnomocnictwa do prowadzenia jej spraw powierzyła mu w ten sposób obowiązki dbania o interesy spółki (...), której była udziałowcem, ani to, iż P. S. rezygnację z pełnionej funkcji członka zarządu spółki (...) złożył właśnie na jego ręce (str. 11-12 uzasadnienia).

Oceniając powyższe okoliczności Sąd pierwszej instancji doszedł jednak do słusznego przekonania, iż działania te nie wykraczały poza czynności reprezentowania wobec spółki (...) jej udziałowca, tj. (...).”

Stanowiska tego nie mogą skutecznie podważyć argumenty zawarte w apelacji. W ocenie Sądu Apelacyjnego bowiem fakt, iż oskarżony będąc pełnomocnikiem (...) reprezentował ten podmiot wobec spółki (...) i czuł się w obowiązku dbać o interesy tej spółki (choćby z tego powodu, że jego mocodawca nabył w niej udziały) nie jest wystarczającą podstawą do stwierdzenia, iż był on głównym decydentem w spółce (...) i podejmował decyzje dotyczące zwielokrotniania i rozpowszechniania wyszczególnionych w zarzutach nośników.

W kontekście wskazanych powyżej okoliczności dotyczących reprezentowania przez T. B. wobec spółki (...) jej udziałowca, również wiedza oskarżonego na temat tejże spółki nie może być argumentem świadczącym o jego sprawstwie w zakresie zarzucanych mu czynów. Pamiętać też trzeba, że oskarżony jest osobą mającą duże doświadczenie w działalności gospodarczej związanej z rynkiem fonograficznym.

Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku skarżący upatruje również w tym, że Sąd pierwszej instancji, niezgodnie z treścią pozytywnie zweryfikowanej opinii biegłego A. G. ustalił, że wszystkie utwory objęte postawionymi oskarżonemu zarzutami można zakwalifikować jako wprowadzone do obrotu w rozumieniu przepisu art. 51 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Podniósł również skarżący, że wbrew stanowisku Sądu Okręgowego, za wprowadzenie do obrotu w rozumieniu art. 51 ust. 1 w/w ustawy może być uznane wyłącznie opisane w tym przepisie działanie dokonane przez uprawnionego lub za jego zgodą. W konsekwencji zaś wskazał, że aby w realiach niniejszej sprawy można było mówić o rozpowszechnianiu utworów opisanych w zarzutach z powołaniem się na uprzednie wprowadzenie do obrotu, to pierwotne wprowadzenie do obrotu winno nosić cechy działania zgodnego z prawem.

Z powyższym zarzutem i argumentami na jego poparcie nie można się zgodzić. Twierdzeniom bowiem skarżącego jakoby Sąd pierwszej instancji błędnie, tj. niezgodnie z treścią opinii biegłego A. G. ustalił, że wszystkie utwory objęte postawionymi oskarżonemu zarzutami można zakwalifikować jako wprowadzone do obrotu w rozumieniu przepisu art. 51 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przeczy treść uzasadnienia zaskarżonego wyroku (vide str. 3), gdzie wskazano numery nośników, które według ustaleń Sądu pierwszej instancji nie zostały skutecznie do obrotu wprowadzone. Sam skarżący zresztą, w dalszej części swojej apelacji (zarzut 5) przyznał , iż wedle poczynionych przez Sąd Okręgowy ustaleń faktycznych, część nośników opisanych w zarzutach nie została skutecznie wprowadzona do obrotu w rozumieniu art. 51 w/w ustawy.

Uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie pozostawia również wątpliwości, że za wprowadzenie do obrotu w rozumieniu art. 51 ust. 1 w/w ustawy Sąd Okręgowy uznawał wyłącznie działanie zgodne z prawem tj. dokonane przez uprawnionego lub za jego zezwoleniem (str. 21 uzasadnienia).

W tym miejscu przypomnieć należy, iż Sąd pierwszej instancji ustalił, że nie zostały skutecznie wprowadzone do obrotu nośniki o numerach (...) i (...) oraz (...), (...) , (...), (...) , (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) ( (...)), (...),(...) (...), (...), (...), (...), (...) i (...).

Powyższe nie podważa jednak tych ustaleń Sądu, z których wynika, że T. B. nie popełnił zarzucanych mu czynów.

Jak już bowiem wyżej wspomniano zasadniczym powodem uniewinnienia oskarżonego stało się ustalenie przez Sąd Okręgowy, iż T. B. nie podejmował w imieniu spółki (...) żadnych czynności decyzyjnych w zakresie nośników opisanych w zarzutach z pkt I, II i IV. Podstawą zaś uniewinnienia wyżej wymienionego od popełnienia czynu z pkt III aktu oskarżenia stało się ustalenie, iż (...) (...), którą T. B. reprezentował, nie była wydawcą płyt o numerze (...) o tytule (...), a jedynie na zlecenie innego podmiotu, które otrzymała za pośrednictwem spółki (...), wykonała usługę tłoczenia tych płyt. Analogiczne ustalenia faktyczne Sąd pierwszej instancji poczynił też w zakresie czynu zarzucanego oskarżonemu w pkt II aktu oskarżenia przyjmując, iż wydawcą (producentem) płyty pt.(...) z muzyką K. Ś. była firma (...).” Spółka (...) natomiast, na zlecenie tego podmiotu, pośredniczyła w tłoczeniu tych płyt i po wykonaniu tej usługi, przekazała płyty zamawiającemu, czyli firmie (...).

Z powyższym zarzutem wiąże się również podniesiony przez skarżącego zarzut obrazy art. 167 kpk, który jak wynika z uzasadnienia apelacji miałby wykazać, iż pozostałe nośniki o numerach (...): (...),(...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),(...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) , (...), (...), (...), (...), (...), (...) , (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), nie zostały skutecznie do obrotu wprowadzone, co wyczerpało prawo do zezwalania na dalszy obrót tymi egzemplarzami nośników.

Zarzut ten jest chybiony. W świetle bowiem dokonanych przez Sąd pierwszej instancji prawidłowych ustaleń faktycznych, z których wynika, iż oskarżony nie zrealizował znamion czynności wykonawczych zarzucanych mu typów czynów zabronionych, przeprowadzanie dowodów z dokumentów sprzedażowych dotyczących wspomnianych nośników, nie jest niezbędne dla prawidłowego wyrokowania w sprawie. Ewentualne bowiem wyszukanie takich dowodów i ich przeprowadzenie mogłoby, jak trafnie zauważył skarżący, doprowadzić do ustalenia, iż nośniki te nie zostały legalnie wprowadzone do obrotu, a w konsekwencji do przyjęcia, iż nie doszło do naruszenia przepisów prawa autorskiego w zakresie dalszego obrotu tymi nośnikami. Powyższe nie podważyłoby jednak w żaden sposób tych ustaleń Sądu pierwszej instancji, z których wynika, iż T. B. nie podejmował w imieniu (...) Sp. zoo żadnych czynności decyzyjnych w zakresie zwielokrotniania i rozpowszechniania przedmiotowych nośników.

Przechodząc do omówienia podniesionych w apelacji zarzutów obrazy art. 7 kpk i art. 410 kpk stwierdzić należy, iż aby zarzuty takie okazały się uzasadnione, to skarżący musiałby wykazać, że Sąd w swoich rozważaniach nie uwzględnił wszystkich dowodów zebranych w sprawie albo ocena ta była dokonana wbrew zasadom logicznego rozumowania, bądź niezgodnie z wiedzą lub doświadczeniem życiowym, ewentualnie, że Sąd oparł wyrok na materiale nieujawnionym na rozprawie lub wydał wyrok tylko na części ujawnionego materiału dowodowego.

Analiza uzasadnienia apelacji wskazuje, iż skarżący przedstawia jedynie własną interpretację treści zeznań świadka P. S.. Nie podaje on natomiast żadnych argumentów mogących wskazać, że dokonana przez Sąd pierwszej instancji ocena dowodów jest niezgodna z zasadami logiki, wiedzy, czy doświadczenia życiowego. Podobnie autor apelacji nie wskazał na żadne dowody, które Sąd pominął jako podstawę ustaleń faktycznych. Okoliczności natomiast związane z pozycją T. B. wobec spółki (...) (wynikającą z faktu, iż był on pełnomocnikiem jej udziałowca) oraz umową z dnia 5 września 2002 r. zostały przez Sąd pierwszej instancji dostrzeżone i przeanalizowane (str. 16, str. 20-21 uzasadnienia). Słusznie też Sąd Okręgowy uznał, że powyższe okoliczności nie wskazują aby oskarżony podejmował w imieniu spółki (...) jakiekolwiek decyzje dotyczące zwielokrotniania, czy rozpowszechniania objętych zarzutami nośników.

Nie można zatem podzielić podniesionych przez skarżącego zarzutów obrazy przepisów postępowania, tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk.

Mając na uwadze poczynione przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne, z których wynika, iż oskarżony nie popełnił zarzucanych mu czynów oraz, co za tym idzie treść wyroku, na nieporozumieniu polega podniesiony w apelacji zarzut obrazy art. 101 § 1 pkt 3 kk i art. 102 kk.

Chybiony jest również zarzut obrazy art. 44 § 1 kk. Uniewinniając bowiem oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów, Sąd nie mógł orzec środka karnego w postaci przepadku zabezpieczonych w toku postępowania płyt i kaset. Podkreślić też należy, iż przepis art. 121 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych pozwala na orzeczenie przepadku nośnika, wyłącznie w razie skazania za jedno z wymienionych w nim przestępstw. W realiach zaś niniejszej sprawy Sąd pierwszej instancji słusznie swoje rozstrzygnięcie w tym zakresie oparł na podstawie art. 230 § 2 kpk.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r . o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) obciążając nimi, w tym także opłatą w kwocie 200 zł. oskarżyciela posiłkowego – Stowarzyszenia (...).

O zwrocie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk w zw. z § 14 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).