Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Przemyślu wyrokiem z dnia 17 lipca 2015 r., sygn. akt I C 1692/13, w pkt I i IV zasądził od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powodów J. L. i H. L. kwoty po 25.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 19.11.2013 r. do dnia zapłaty.

W pkt II i V zasądził a od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powodów J. L. i H. L. kwoty po 1.344,52 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 19.11.2013 r. do dnia zapłaty.

Z kolei w pkt III i VI zasądzono od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz powodów J. L. i H. L. kwoty po 6.135 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Natomiast w ostatnim punkcie Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w Ł. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Przemyślu kwotę 1.440,96 zł tytułem wydatków związanych z opiniami biegłych.

Uzasadniając rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów sądowych Sąd Rejonowy wskazał, iż składają się na nie: opłata od pozwu w wysokości po 1.318 zł od każdego z powodów oraz wynagrodzenie pełnomocnika: po 4.800 zł i opłata od pełnomocnictwa w kwocie 34 zł. Wynagrodzenia pełnomocnika ustanowionego z wyboru dla każdego z powodów znajduje swoje uzasadnienie w art. 98 k.p.c. w związku z § 2 pkt 1 i pkt 2 oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Rozstrzygnięcie zawarte w pkt III i VI strona pozwana (...) S.A. w Ł. zaskarżyła zażaleniem w części co do kwoty 4.800 zł, w którym zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego tj. art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 1 i pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, poprzez błędne ich zastosowanie w przedmiotowej sprawie przez Sąd I instancji.

Zdaniem skarżącego Sąd pierwszej instancji błędnie przyjął, iż powodom należy się zwrot kosztów zastępstwa procesowego w wysokości po 4.800 zł dla każdego. Pozwany zaznaczył, że dwukrotność stawki minimalnej może zostać przyznana, gdy uzasadnia to nakład pracy pełnomocnika. Pozew pełnomocnika powoda jest natomiast jednym z wielu, jakie sporządza na co dzień w swojej Kancelarii, jest to sprawa standardowa, nieskomponowana, pisana szablonowo, nie ma skomplikowanego stanu faktycznego ani prawnego. Nie wymagała rozbudowanego postępowania dowodowego. Ponadto pozwany zaznaczył, iż pełnomocnik powodów prowadzi kancelarię odszkodowawczą, a więc wydawałoby się, iż zajmuje się fachową pomocą dla poszkodowanych.

W konsekwencji trudno jest przyjąć za właściwe uznanie przez Sąd, iż pełnomocnikowi powodów należy się podwójna stawka za koszty zastępstwa procesowego z uwagi na zwiększony nakład pracy, czy zawiłość sprawy. Pozwany zaznacza, więc że w przedmiotowej sprawie nie doszło do sytuacji nadmiernego nakładu pracy pełnomocnika powodów w myśl ust. 2 § 2 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w części tj. w pkt III i VI poprzez zasądzenie od strony pozwanej na rzecz każdego z powodów kwot po 2.400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Powodowie J. L. i H. L. w pisemnej odpowiedzi na zażalenie wnieśli o jego oddalenie i zasądzenie od strony pozwanej na ich rzecz zwrot kosztów zastępstwa procesowego w postepowaniu zażaleniowym, według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego okazało się zasadne, zatem konieczne było wydanie orzeczenia reformatoryjnego.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że Sąd Rejonowy w zasadzie nie sprostał wymogom uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia zawartym w art. 328 § 2 k.p.c., gdyż ani nie wyjaśnił podstawy faktycznej orzeczenia o obowiązku zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, w szczególności nie podał z jakich przyczyn uznał, że wynagrodzenie pełnomocnika powodów przyjął w wysokości podwójnej stawki minimalnej.

Sąd Okręgowy orzekał więc zgodnie z art. 382 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. na podstawie własnych ustaleń dokonanych w oparciu o materiał zebrany w postępowaniu przed Sądem I instancji.

Nie ulega wątpliwości, że między stronami toczyło się postępowanie o zasądzenie na rzecz każdego z powodów kwot po 25.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę związaną ze śmiercią ich syna D. L..

Sąd Rejonowy w Przemyślu w wyroku z dnia 17 lipca 2015 r. uznał w całości za zasadne roszczenia powodów i zasadził na ich rzecz kwoty dochodzone pozwem.

Bezsporne jest wiec, że powodowie wygrali sprawę w całości.

Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pełnomocnik powodów złożył wniosek o przyznanie zwrotu kosztów procesu według nrom prawem przypisanych w tym, kosztów zastępstwa procesowego w kwocie po 4.800 zł na rzecz każdego z powodów.

W tej sytuacji sąd był zobligowany nałożyć na pozwanego obowiązek zwrotu kosztów procesu powodów – zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. W ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie nie zaszły okoliczności uzasadniające podwyższenie stawki minimalnej wynikającej z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

W myśl § 6 ust. 5 rozporządzenia wysokość stawki minimalne w sprawach o wartości przedmiotu sprawy powyżej 10.000 zł do 50.000 zł wynosi 2.400 zł.

Analizując czy zachodziła potrzeba podwyższenia wynagrodzenia pełnomocnika powodów do wysokości 200% stawek minimalnych wskazać należy, że w myśl § 2 ust. 2 cyt. Rozporządzenia podstawą zasądzenia opłaty za czynności adwokackie stanowią stawki minimalne. Wskazany § 2 pkt 2 rozporządzenia uzależnia dodatkowo wysokość opłaty w konkretnej sprawie od takich okoliczności jak jej charakter, a także nakład pracy pełnomocnika i jego wkład w rozstrzygnięcie.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, iż co do zasady uzasadniony jest zwrot kosztów zastępstwa procesowego według wynagrodzenia w stawkach minimalnych, a dopiero konkretne okoliczności o charakterze szczególnym przemawiają za zasadnością zwrotu według stawki wyższej. (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 06.02.2013 w sprawie I ACz 105/13).

W ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej konkretnej sprawie, nie występowały szczególne okoliczności przemawiające za ustaleniem wyższej stawki wynagrodzenia. Pełnomocnik powodów brał udział w 3 rozprawach dnia 15.05.2014 (k.77-81), 30.10.2014 r. (k.129 – 130 i 09.07.2015 r. (k. 151-15, i złożył w sprawie poza odpowiedzią na pozew jedynie jedno pismo procesowe. Trudno zatem uznać, aby zaszły szczególne okoliczności przemawiające za uznaniem, że nakład pracy pełnomocnika powodów wymaga podwyższenia wynagrodzenia do 200% stawek.

Kierując się powyższymi względami Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie i orzekł jak w pkt I sentencji na mocy art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na mocy art. 102 k.p.c. Sąd wziął bowiem pod uwagę fakt, że obowiązek zwrotu kosztów ciążył na powodach, którzy oni osobami schorowanymi, przebywającymi na świadczeniach emerytalnych, które w całości przeznaczają na bieżące utrzymanie i leczenie. Zauważyć również należy, iż powódka cierpi na chorobę nowotworową.

SSO Jacek Saramaga SSO Grażyna Mrozowicz SSO Elżbieta Kwaśny