II K 13/24 - wyrok Sąd Rejonowy w Mielcu z 2024-04-08

Sygn. akt II K 13/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Mielcu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Ewa Król

Protokolant:

Monika Streb

w obecności Prokuratora -

po rozpoznaniu w dniach 28 lutego 2024 r., 8 kwietnia 2024 r. sprawy karnej

D. R.

syna W. i A. z domu S.

ur. (...) w M.

oskarżonego o to że: w dniu 30 września 2023 roku w M., woj. (...), przy
ul. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki V. (...) o nr rej. (...), nie stosując się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Mielcu, sygn. akt
(...) zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat

tj. o czyn z art. 244 kk

u z n a j e

I. oskarżonego D. R. za winnego popełnienia czynu wyżej opisanego,
a stanowiącego przestępstwo z art. 244 kk i za to na podstawie art. 244 kk, przy zastosowaniu art. 37a § 1 kk, art. 33 § 1 i § 3 kk

s k a z u j e

oskarżonego na karę grzywny w wymiarze 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, określając wysokość stawki dziennej na kwotę 15,00zł (piętnaście złotych).

II. na podstawie art.39 pkt 3 kk w zw. z art. 42 § 1a pkt 2 kk, art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 (jednego) roku.

III. na podstawie art. 39 pkt 7 kk w zw. z art. 43a § 2 kk orzeka od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00zł (pięć tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

IV. na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach
w sprawach karnych
zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sędzia:

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia 8 kwietnia 2024 r.

Sygnatura akt

II K 13/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. R.

czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. D. R. wyrokiem Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia (...) r., sygn. akt (...) za przestępstwo z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk został skazany na karę grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych po 20 zł każda. Wyrokiem tym orzeczono również wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat, zaliczając na jego poczet okres zatrzymania prawa jazdy od dnia (...) Wyrok uprawomocnił się w dniu

Pomimo tego, w dniu 30 września 2023 r. około godziny 19:45 oskarżony D. R. poruszał się samochodem osobowym marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) jadąc ulicą (...) w M. i został zatrzymany przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w M. do rutynowej kontroli drogowej. W trakcie niej został on przebadany na zawartość alkoholu we krwi urządzeniem A. - Sensor, z wynikiem 0,00 mg/l oraz sprawdzony w bazie Krajowego Systemu Informacyjnego Policji i policjanci ustali, że oskarżony prowadził pojazd mechaniczny, nie stosując się do orzeczonego w/w wyrokiem zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Bezsporne wobec tego jest, że oskarżony D. R. nie stosował się do orzeczonego w/w wyrokiem zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat.

1. częściowe wyjaśnienia oskarżonego D. R.

81v – 82

2. informacja z Krajowego Rejestru Karnego oraz karta karna

24 – 26

3. wyrok SR w Mielcu z dnia (...) r., sygn. akt (...)

13

4. informacje nadesłane ze Starostwa Powiatowego w M.

5 – 6, 35

5. informacja o naruszeniach wpisanych do ewidencji kierowców kierujących pojazdami silnikowymi lub motorowerami naruszających przepisy ruchu drogowego

5 – 6, 35

3. Oskarżony D. R. nie jest upośledzony umysłowo, nie jest otępiały, nie stwierdzono u niego obecnie ani w okresie objętym zarzutami choroby psychicznej w sensie psychozy, nie stwierdzono występowania uzależnienia od alkoholu lub innego związku psychoaktywnego oraz nie miał zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem przez co nie mają zastosowania przepisy art. 31 § 1 i 2 kk.

1. opinia sądowo – psychiatryczna dotycząca oskarżonego

36 – 41

4. Oskarżony D. R. ma (...) lat. Jest bezdzietnym kawalerem, niemającym nikogo na swoim utrzymaniu. Legitymuje się wykształceniem zawodowym, a z zawodu jest malarzem – tapeciarzem, zatrudnionym w firmie (...) w M. jako magazynier i otrzymującym miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3 000 zł netto.

Oskarżony był uprzednio karany, w tym za przestępstwa z art. 244 kk oraz z art. 178a § 1 kk.

1. wydruk z bazy PESEL

16

2.wydruk z bazy (...)

18 – 19

3. zaświadczenie z systemu informatycznego prokuratury (...)

22 – 23

4. notatka urzędowa - dane osobowopoznawcze

33

5. odpisy aktów oskarżenia oraz wniosku prokuratora złożonego na podstawie art. 335 § 2 kk wobec oskarżonego

8 – 12

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. R.

czyn przypisany oskarżonemu w punkcie I sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. N. przez oskarżonego zarzucanego mu przestępstwa.

1. częściowe wyjaśnienia oskarżonego D. R.

81v – 82

7.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.1.

1. częściowe wyjaśnienia oskarżonego D. R.

Wyjaśnieniom oskarżonego sąd dał wiarę w zakresie w jakim nie przeczył, że w dniu 30 września 2023 r. poruszał się swoim samochodem mając orzeczony czasowy zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, bowiem potwierdza to zgromadzony w sprawie pozaosobowy materiał dowodowy.

2. informacja z Krajowego Rejestru Karnego oraz karta karna

3. wyrok SR w Mielcu z dnia (...) r., sygn. akt (...)

4. informacje nadesłane ze Starostwa Powiatowego w M.

5. informacja o naruszeniach wpisanych do ewidencji kierowców kierujących pojazdami silnikowymi lub motorowerami naruszających przepisy ruchu drogowego

Dokumenty urzędowe. Zostały sporządzone w prawidłowej formie przez uprawnione do ich wydania osoby w ramach posiadanych przez nie kompetencji.

Oskarżony D. R. kwestionował zasadność orzeczonego wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia (...) r. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, ostatecznie składając od niego kasację i obecnie akta tejże sprawy zostały skierowane wraz z nią do Sądu Najwyższego, przy czym okoliczność ta nie ma żadnego znaczenia dla rzetelności i wiarygodności wydanego wobec niego wyroku.

1.1.1.2.

1. opinia sądowo – psychiatryczna dotycząca oskarżonego

Opinia jest pełna, jasna i nie zawiera wewnętrznych sprzeczności. Została sporządzona przez biegłych, a więc specjalistów z zakresy psychiatrii, posiadających odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe. Jej treść nie była kwestionowana.

1.1.1.3.

1. wydruk z bazy PESEL

2.wydruk z bazy (...)

3. zaświadczenie z systemu informatycznego prokuratury (...)

4. notatka urzędowa - dane osobowopoznawcze

5. odpisy aktów oskarżenia oraz wniosku prokuratora złożonego na podstawie art. 335 § 2 kk wobec oskarżonego

Dokumenty urzędowe. Zostały sporządzone w przypisanej prawem formie, przez uprawnione do ich wydania osoby, w ramach posiadanych przez nie uprawnień i kompetencji. Ich treść nie była kwestionowana.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1.1.

1. częściowe wyjaśnienia oskarżonego D. R.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim wskazał, że nie przyznaje się do zarzucanego mu czynu i kwestionował swoje sprawstwo, wskazujące że orzeczony wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia (...) r., sygn. akt (...) zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat – jest niesłuszny, zaś on sam nie zgadza się z jego treścią i mógł poruszać się swoim samochodem, gdyż wówczas działał w stanie wyższej konieczności. Okoliczności te w ocenie sądu nie mają żadnego znaczenia na gruncie przedmiotowej sprawy, nie stanowią jakiegokolwiek uzasadnienia dla jego działania, będąc jedynie przyjętą przez niego niczym niepopartą linią obrony, zmierzającą do umniejszenia winy lub uniknięcia odpowiedzialności karnej.

Trzeba bowiem podkreślić, że wyrok Sądu Rejonowego w Mielcu z dnia (...) r., sygn. akt (...) był prawomocny w dacie czynu oskarżonego w niniejszej sprawie, a wszelkie rozstrzygnięcia w nim zawarte podlegają wykonaniu, gdyż wniesiona od niego przez oskarżonego kasacja, która jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, przysługującym w określonych wypadkach od prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji, nie wstrzymuje wykonania wyroku, a tym samym kary i innych rozstrzygnięć prawomocnie orzeczonych. Pomimo zatem swoich subiektywnych i osobistych przekonań o niesłuszności zapadłego wobec niego rozstrzygnięcia, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych obowiązywał i podlegał wykonaniu w dniu zdarzenia. D. R. winien był zatem do zakazu tego się dostosować.

Podnoszone zaś przez oskarżonego okoliczności, iż musiał on tego dnia dostać się pilnie po lekarstwa dla swojej matki, która to skarżyła się na silny ból głowy oraz dla samego siebie, bowiem leczy się (...), a wieczorem autobusy nie kursowały – choć sąd tego nie wyklucza – nie znajdują żadnego potwierdzenia, tym bardziej że sam oskarżony wskazał, że recepty (swoje i matki) zagubił, a A. R. odmówiła składania zeznań. Trudno w ocenie sądu uznać, że w życiu oskarżonego nastąpiła atypowa, wyjątkowa sytuacja motywacyjna, podyktowana koniecznością podjęcia szybkiej pomocy medycznej matce oraz wykupieniu leków dla siebie, skoro jak wskazał oskarżony ostatecznie – kiedy będąc zatrzymanym przez funkcjonariuszy Policji, nie zakupił dla niej leków – stan A. R. po spożyciu przez nią leku przeciwbólowego nie wymagał nawet zawiadomienia odpowiednich służb medycznych.

1.1.1.1. – 1.2.1.1.

1. zeznania świadka A. R. (k. 86v)

Świadek skorzystała z przysługującego jej jako osobie najbliższej dla oskarżonego prawa do odmowy złożenia zeznań.

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

punkt I

D. R.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności karnej za czyn z art. 244 kk podlega ten, kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania stanowiska, wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, prowadzenia pojazdów, wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych, wstępu na imprezę masową, przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami, zakazu zbliżania się do określonych osób lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, zakazu posiadania wszelkich zwierząt albo określonej kategorii zwierząt albo nie wykonuje zarządzenia sądu o ogłoszeniu orzeczenia w sposób w nim przewidziany.

Przedmiotem ochrony niniejszego przepisu jest respektowanie orzeczeń sądowych ustanawiających określony rodzaj zakazu lub nakazu, przy czym jest to orzeczenie każdego sądu (cywilnego, administracyjnego lub karnego), zawierające zakaz określonej w nim działalności, także innej niż gospodarcza (postanowienie SN z dnia 26 lutego 2004 r., I KZP 47/03, OSNKW 2004/3, poz. 35). W orzecznictwie wskazuje się również, że występek z art. 244 kk można popełnić wyłącznie umyślnie, działając z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym (postanowienie SN z dnia 5 lutego 2009 r., II KK 254/08, LEX nr 486550)., zaś znamiona niniejszego przestępstwa są spełnione, jeśli zakaz, do którego sprawca się nie stosuje, został orzeczony przez sąd prawomocnie. Wymaga to w konsekwencji ustalenia świadomości sprawcy co do uprawomocnienia się orzeczonego zakazu (wyrok SN z dnia 17 stycznia 2003 r., WA 75/02, OSNKW 2003/5–6, poz. 44).

Nie ulega zatem wątpliwości, że D. R. w dniu 30 września 2023 r. w M. przy ulicy (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), nie stosując się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Mielcu, sygn. akt (...) zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat, czym zrealizował znamiona zarzucanego mu czynu z art. 244 kk.

Pomimo bowiem tego, że oskarżony jest osobą dorosłą, posiadającą odpowiedni zakres doświadczenia życiowego, w pełni poczytalną, a nadto był uprzednio karany za tożsame występki, to intencjonalnie i świadomie zdecydował się wsiąść do swojego samochodu, a następnie wiedząc o orzeczonym wobec niego czasowym zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, podjął decyzję o kierowaniu nim. Zdawał on sobie sprawę z bezprawności swojego działania oraz związanych nim konsekwencji, co jednak nie powstrzymało go od naruszenia porządku prawnego. Na skutek wadliwego procesu decyzyjnego oskarżony umyślnie naruszył normy prawne, przy braku jakichkolwiek okoliczności usprawiedliwiających lub wyłączający przypisanie mu winy.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. R.

punkt I

punkt I

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu stanowiącego przestępstwo z art. 244 kk, na podstawie art. 244 kk, przy zastosowaniu art. 37a § 1 kk, art. 33 § 1 i § 3 kk sąd skazał go na karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 15 zł każda, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu, okoliczności obciążające i okoliczności łagodzące, cele kary w zakresie społecznego oddziaływania, a także cele zapobiegawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do skazanego, jak również aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy.

Jako okoliczności obciążające sąd poczytał uprzednią karalność oskarżonego oraz naruszanie przez niego przepisów drogowych, co jednoznacznie wskazuje, że niniejsza sprawa nie miała w jego życiu charakteru incydentalnego i swoim zachowaniem daje on wyraz nieposzanowania dla obowiązujących zasad i norm prawnych.

Wymierzona w powyższym zakresie kara grzywny we właściwy sposób uwzględnia stopień społecznej szkodliwości jego czynu, jak i jest odpowiednia do stopnia winy. Spełni ona swoje cele zarówno w zakresie prewencji szczególnej – w stosunku do oskarżonego, a także w zakresie prewencji ogólnej – w stosunku do społeczeństwa, któremu treść niniejszego wyroku uświadomi nieopłacalność i karalność zachowania niezgodnego z prawem. Kara grzywny będzie dla oskarżonego realną dolegliwością, która pozwoli mu odczuć naganność zachowania, którego się dopuścił i zarazem skutecznie wdroży go do przestrzegania obowiązującego prawa, a przede wszystkim wykształci w nim właściwe postawy i poczucie odpowiedzialności za własne czyny. Ustalając wymiar zaś wysokość stawki dziennej sąd wziął pod uwagę wysokość otrzymywanego przez oskarżonego comiesięcznego wynagrodzenia oraz fakt, iż nie posiada on nikogo na swoim utrzymaniu.

D. R.

punkt II

punkt I

Sąd na podstawie art. 39 pkt 3 kk w zw. z art. 42 § 1a pkt 2 kk, art. 43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku.

Zakaz ten z jednej strony skutecznie czasowo wyeliminuje oskarżonego z kręgu uczestników ruchu drogowego, z drugiej zaś strony będzie wystraczającym środkiem dla zapobiegnięcia popełnieniu przez niego podobnych naruszeń w przyszłości. Niewątpliwie związana z orzeczonym zakazem dolegliwość przyczyni się do wzmocnienia pozytywnych, pożądanych, ale przede wszystkim - stałych zmian w jego postawie. Z kolei długotrwałość jego obowiązywania przyczyni się do rozumienia przez oskarżonego D. R. nieopłacalności podejmowania działań sprzecznych z prawem.

D. R.

punkt III

punkt I

Na podstawie art. 39 pkt 7 kk w zw. z art. 43a § 2 kk sąd obligatoryjnie orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, przy czym zostało wymierzone w minimalnej wysokości możliwej do orzeczenia. Niniejsze świadczenie pieniężne jako dodatkowa, realna dolegliwość finansowa przyczyni się do kształtowania świadomości prawnej D. R., jednocześnie wzmacniając w nim konieczność przestrzegania obowiązującego prawa.

7.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

punkt IV

Na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, a wydatkami obciążył Skarb Państwa. Co prawda oskarżony pracuje i otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie oraz nie żadnych osób na swoim utrzymaniu, tak jego dochody są stosunkowo niewysokie, przeznacza je głównie na spłatę kredytu oraz na bieżące wydatki, a z uwagi na dolegliwości zdrowotne nie może podjąć dodatkowego zatrudnienia. W ocenie sądu zasądzenie od niego kosztów sądowych byłoby na niego zbyt uciążliwe, zwłaszcza że jest on zobowiązany ponieść inne dolegliwości finansowe związane z niniejszym wyrokiem.

7.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Getinger
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Mielcu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Ewa Król
Data wytworzenia informacji: