Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 stycznia 2024 roku

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Polańska - Ziobro

Protokolant: Katarzyna Barszcz

przy udziale prokuratora Joanny Kukiełki

w sprawie J. G.

na skutek zażalenia Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Kolbuszowej

w przedmiocie zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego w Kolbuszowej z dnia 20 listopada 2023 r. w sprawie II K (...)o umorzeniu postępowania karnego w sprawie oskarżonego J. G.,

na mocy art. 437 § 1 kpk

postanowił:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kolbuszowej.

UZASADNIENIE

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Kolbuszowej w dniu 29 września 2023 roku wniósł do Sądu Rejonowego w Kolbuszowej akt oskarżenia przeciwko J. G. oskarżając go o to, że w dniu 19 sierpnia 2023 roku w D. Woj. (...) z terenu stadionu sportowego zabrał w celu przywłaszczenia rower marki B’ (...) model (...) o wartości 706 złotych na szkodę Ł. J., tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk.

Następnie postanowieniem z dnia 20 listopada 2023 r. w sprawie II K (...)Sąd Rejonowy w Kolbuszowej na podstawie art. 339 § 3 pkt 1 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 2 kpk i art. 632 pkt 2 kpk umorzył postępowanie karne w sprawie oskarżonego J. G. - sygn. akt II K (...), kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

Zażalenie na powyższe wniósł oskarżyciel publiczny, zapadłemu rozstrzygnięciu zarzucił :

obrazę przepisów postępowania, a to art. 339 § 3 pkt 3 k.p.k. przez jego niezastosowanie tj. brak wydania postanowienia o uznaniu Sądu za niewłaściwy, co uniemożliwiło przekazanie sprawy do Sądu właściwego do rozpoznania sprawy o wykroczenie.

Podnosząc powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kolbuszowej.

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie wywiedzione przez oskarżyciela publicznego zasługuje na uwzględnienie.

Kontrola odwoławcza wykazała, iż Sąd Rejonowy w Kolbuszowej dokonał błędnej decyzji w zakresie umorzenia postępowania karnego w stosunku do J. G..

Zgodnie z art. 400 § 1 kpk jeżeli po rozpoczęciu przewodu sądowego ujawni się, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie, sąd, nie przekazując sprawy właściwemu sądowi, rozpoznaje ją w tym samym składzie, stosując w dalszym jej toku przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Nie ma konkretnego przepisu w Kodeksie postępowania karnego odnośnie stwierdzenia, przed otwarciem przewodu sądowego, że czyn stanowi wykroczenie, a nie przestępstwo.

Jednak zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny ujawnienie, że czyn stanowi wykroczenie, przed wyznaczeniem rozprawy powoduje konieczność wydania postanowienia o stosowaniu w dalszym postępowaniu przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. W takiej sytuacji należy się odwołać do uchwały Sądu Najwyższego z 16.11.2000 r., I KZP 35/00, OSNKW 2000/11–12, poz. 92, zgodnie z którą okoliczność, iż uprzedzenia stron o możliwości zakwalifikowania czynu zarzucanego w akcie oskarżenia z innego przepisu prawnego dokonuje sąd – zgodnie z art. 399 § 1 – na rozprawie, nie wyłącza możliwości dokonania takiego uprzedzenia w innej fazie postępowania, np. na posiedzeniu wyznaczonym na podstawie art. 339 § 3. Przyjmując powyższy pogląd i dokonując analizy podstaw decyzji sądu, należy uznać, że są one analogiczne do okoliczności uzasadniających przyjęcie takiej interpretacji na gruncie art. 400\ kpk. Dlatego też sąd rejonowy powinien na podstawie komentowanego przepisu w zw. z art. 399 § 1 wydać postanowienie o zmianie trybu postępowania w związku ze stwierdzeniem, że czyn stanowi wykroczenie (zob. szerzej M. Kurowski, D. Świecki, Problematyka..., s. 59 i n.) – vide: Komentarz do Kodeksu postępowania karnego pod red. Dariusza Świeckiego.

Przede wszystkim więc w sytuacji gdy ujawniono, że czyn stanowi wykroczenie, przed wyznaczeniem rozprawy po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu rejonowego właściwego do rozpoznawania spraw o wykroczenie powinno zostać wydane postanowienie o stosowaniu w dalszym postępowaniu przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Rację ma Sąd I instancji, iż z dniem 01 października 2023 roku zmianie uległy przepisy Kodeksu wykroczeń, w tym m. in. treść art. 119 § 1 kw, zgodnie z którym w przypadku kradzieży lub przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, wykroczeniem są czyny, gdzie wartość skradzionego lub przywłaszczonego mienia nie przekracza kwoty (...)zł. Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, wartość mienia, którego kradzieży miał dopuścić się oskarżony J. G. wynosi (...) zł, zatem czyn zarzucany oskarżonemu nie nosi znamion przestępstwa z art. 278 § 1 kk, lecz wykroczenia z art. 119 § 1 kw.

W takiej sytuacji procesowej, skoro Sąd Rejonowy w Kolbuszowej jest właściwy do rozpoznania sprawy o wykroczenie z art. 119 § 1 kw, to winien rozpoznać sprawę w trybie postępowania w sprawach o wykroczenia. W takiej sytuacji akt oskarżenia zastępuje wniosek o ukaranie. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 kwietnia 2010 r. w sprawie III KK 78/10 wyraźnie wskazał, że można orzekać w sprawie o wykroczenie także w oparciu o prokuratorski akt oskarżenia zarzucający przestępstwo, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, iż dane zachowanie stanowi tylko wykroczenie, a przy tym prokurator jest także w sprawach wykroczenia uprawniony do oskarżania.

Powyższe uchybienia powodują, że rozstrzygnięcie to jest nieprawidłowe. Z tego względu konieczne było jego uchylenie.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji

Sędzia Anna Polańska - Ziobro