Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR del. Marta Zalewska

Protokolant: inspektor Agnieszka Chmiel

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: G. K.

przeciwko: W. P.

z zakresu prawa ochronnego do wzoru użytkowego

I. oddala powództwo,

II. zasądza od powoda G. K. na rzecz pozwanego W. P. kwotę 8.512,95 zł ( osiem tysięcy pięćset dwanaście złotych 95/100) tytułem kosztów procesu,

III. nakazuje ściągnąć od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Rzeszowie kwotę 2.201,26 zł ( dwa tysiące dwieście jeden złotych 26/100) tytułem brakujących wydatków,

IV. zarządza zwrot pozwanemu od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Rzeszowie kwoty 800 zł ( osiemset złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki na wydatki.

Sygn. VI Gc 450/13

Uzasadnienie z dnia 31 maja 2016 roku

Pozwem wniesionym do Sądu Okręgowego w R. VI Wydział Gospodarczy powód G. K., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...), zarzucił pozwanemu W. P., prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) naruszenie prawa ochronnego do wzoru użytkowego nr (...). „Zestaw do płukania kieszonek dziąsłowych” poprzez reklamowanie i oferowanie preparatu (...) gel, który jest aplikowany poprzez objęty wzorem użytkowym aplikator, umożliwiający wprowadzenie żelu do kieszonki dziąsłowej, czyn nieuczciwej konkurencji, a to jest stosowanie reklamy wprowadzającej w błąd, poprzez podawanie informacji wskazujących na możliwość dostarczenia przez przedsiębiorstwo pozwanego preparatu (...) gel wraz z aplikatorem, podczas gdy oferowanie (...) gel wraz z właściwym aplikatorem stanowi korzystanie z wzoru użytkowego, który opatentował powód. W pozwie powód żądał nakazania pozwanemu zaprzestania naruszania prawa ochronnego do wzoru użytkowego nr (...). „ Zestaw do płukania kieszonek dziąsłowych ”, zaprzestania stosowania reklamy wprowadzającej w błąd i promocji (...) gel, przy którego aplikacji wykorzystywany jest aplikator objęty wzorem ochronnym, ze szczególnym uwzględnieniem informacji o produkcie przy użyciu stron internetowych, ulotek reklamowych, katalogów i opakowań, nakazanie, usunięcie ze strony internetowej www.cekamed.pl , którą prowadzi pozwany wszystkich informacji dotyczących oferowanego produktu (...) gel, a także wycofanie pozostających w obrocie lub zniszczenie zalegających w magazynach, ulotek, materiałów promocyjnych których treść odnosi się do produktu objętego wzorem ochronnym, zobowiązanie pozwanego do opublikowania w „Magazynie stomatologiczym ” oświadczenia odpowiedniej treści na koszt pozwanego lub przyznania takiego uprawnienia powodowi, w razie nie wywiązania się z obowiązku przez pozwanego, zasądzenie od pozwanego kwoty 10.000,00 zł na rzecz Fundacji (...) z siedzibą w K., nakazanie zniszczenia na koszt pozwanego wszelkich ulotek reklamowych, katalogów, opakowań i innych materiałów, które związane są z popełnieniem przez pozwanego czynu nieuczciwej konkurencji poprzez wprowadzającą w błąd reklamę produktu (...) gel, niezależnie od miejsca, w którym się one znajdują, zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu oraz przeprowadzenie zawnioskowanych dowodów.

Powód wskazał również, że pomiędzy stronami toczyło się przed Sądem Okręgowym w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy, sygn. akt VI GC 43/12 postępowanie sądowe. Postępowanie zostało zakończone 30 maja 2012 r. zawarciem ugody sądowej, na mocy której pozwany W. P. zobowiązał się do zaprzestania wprowadzania do obrotu produktów oznaczonych znakiem towarowym (...) płyn do kieszonek dziąsłowych oraz (...) żel do kieszonek dziąsłowych oraz wycofaniem tych produktów ze wszystkich lokali i miejsc prowadzenia działalności gospodarczej, w tym także ze sklepów, hurtowni i wszelkich innych kanałów dystrybucji, reklamy i promocji, do których towar został dostarczony w terminie dwóch miesięcy od podpisania ugody nie później niż do 31 lipca 2012 roku na koszt i ryzyko pozwanego. Ponadto pozwany został zobligowany do usunięcia w terminie 14 dni wszelkich informacji dotyczących wskazanych powyżej produktów z prowadzonej przez powoda strony internetowej oraz do poinformowania w terminie do 15 czerwca 2012 r. swoich odbiorców o wycofaniu wskazanych produktów ze sprzedaży wraz z wezwaniem do zaprzestania reklamy i promocji tych produktów oraz do usunięcia informacji o tych produktach ze stron internetowych prowadzonych przez odbiorców w terminie czterech miesięcy od dnia otrzymania powiadomienia. Pozwany W. P., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) uzyskał od powoda zgodę na korzystanie z udzielonego powodowi wzoru użytkowego nr PL (...) pod tytułem „Zestaw do płukania kieszonek dziąsłowych ” w ten sposób, iż pozwany jest uprawniony do korzystania z tego wzoru użytkowego przez dołączanie do wytwarzanych i wprowadzanych do obrotu przez pozwanego produktów przewodu o całkowitej długości mierzonej od tulejowej nasadki od 10 do 40 milimetrów, średnicy zewnętrznej od 0,4 do 1,0 milimetra i zagiętego przewodu łukiem o promieniu od 2 do 8 milimetrów pod katem α wynoszącym od 60 do 120 ° z zakończeniem przewodu posiadającym zaokrąglone krawędzie. Zgoda ta dotyczyła wszystkich produktów wytwarzanych przez pozwanego zarówno w chwili zawarcia ugody jak również w przyszłości, z wyjątkiem produktów, które mają służyć do płukania kieszonek dziąsłowych. Na mocy zawartej umowy pozwany zobowiązał się zmiany oznaczenia produktu (...) płyn do kieszonek dziąsłowych oraz (...) gel do kieszonek dziąsłowych na odpowiednio (...) płyn do kieszonek dziąsłowych oraz (...) gel do kieszonek dziąsłowych. Pozwany został również zobowiązany do wprowadzania materiałów reklamowych i informacji o produkcie zawierających nową nazwę oferowanego produktu. Powód przedstawił korespondencję kierowaną do pełnomocnika pozwanego, w której żądał zaprzestania naruszania prawa ochronnego do wzoru użytkowego nr PL (...) oraz zaprzestania stosowania przez pozwanego reklamy wprowadzającej konsumenta w błąd.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa adwokackiego. Pozwany dołączył sprawozdanie z badań, które na jego zlecenie przeprowadził (...) sp. z o.o. ze S., których przedmiotem było ustalenie czy strzykawka – aplikator, będąca elementem zestawu wyrobów oferowanych przez P.P.H. (...) między innymi w produkcie (...) gel narusza prawo ochronne do wzoru użytkowego nr PL (...). We wnioskach z przeprowadzonego badań wskazane zostało, że strzykawka – aplikator dołączony między innymi do produktu (...) gel nie narusza prawa ochronnego nr PL (...). Zarzucił też powagę rzeczy ugodzonej z uwagi na zakończony ugodą sądową proces w sprawie VI Gc 43/12.

W kolejnych pismach procesowych strony podtrzymały swe stanowiska.

Pismem z dnia 30.05.2016r. powód cofnął pozew w całości. Na rozprawie, która odbyła się 31.05.2016 r. pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, nie wyrażając zgody na cofnięcie.

Sąd ustalił co następuje:

W dacie 17.11.2009r. powód uzyskał świadectwo ochronne z prawem ochronnym trwającym od dnia 01.02.2007r. nr (...) na wzór użytkowy pt. Zestaw do płukania kieszonek dziąsłowych. UP zawarł opis wzoru użytkowego, wskazał zastrzeżenia ochronne, w tym znamienne: przewód (1)o całkowitej długości mierzonej od tulejowej nasadki (4) od 10-40 mm, średnicę zewnętrzną 0,4-1 mmi jest zagięty łukiem o promieniu 2-8 mm pod kątem 60-120 stopni , zakończenie (2) przewodu (1) posiada zaokrąglone krawędzie. Do świadectwa dołączono też rysunek ( dowód: świadectwa k. 24-30 )

Przesłuchiwani w toku postępowania dowodowego świadkowie nie posiadali, zdaniem Sądu wiedzy dotyczącej tego, w jaki sposób pozwany miał dopuszczać się naruszeń wzoru ochronnego nr PL (...). Świadek M. N. (1) zeznał, że będąc na targach w Rumunii w październiku lub listopadzie 2013 r. zakupił tam (...) żel, z uwagi na fakt iż wcześniej toczyło się pomiędzy stronami postępowanie, którego przedmiotem było oferowanie tego produktu do sprzedaży przez pozwanego. Świadek nie pamiętał, czy produkt który zakupił znajdował się w tekturowym pudełku czy był zafoliowany, nie pamięta też czy produkt ten był na targach prezentowany z zagiętym aplikatorem. Świadek zwrócił uwagę na produkt wyłącznie z uwagi na jego nazwę.

Świadek S. P. zeznał iż nie wie, kto jest twórcą zagiętego aplikatora, jaki jest dołączany do zestawu (...), jego wiedza dotyczy wyłącznie zakresu sprzedaży produktu stomatologom.

Powołani przez Sąd biegli ( T. W. oraz instytut Politechnika (...) z rzecznikami patentowymi ), wydali dwie niezależne od siebie opinie, w których na podstawie wykonanych pomiarów , przy czym z uwagi na fakt, iż wiarygodność wyników i sposób pomiarów biegłego T. W. powód zakwestionował skutecznie na rozprawie , sąd dopuścił dowód z opinii Instytutu, gdzie zarówno urządzenia metrologiczne, metoda pomiarów nie budziły wątpliwości sądu uznali, że pozwany swoim działaniem nie naruszył wzoru użytkowego PL (...).

Biegły sądowy z zakresu ochrony własności przemysłowej i intelektualnej T. W. (2) dokonał analizy porównawczej „zestawu do płukania kieszonek dziąsłowych” objętego ochroną wzoru użytkowego nr Pl (...) z „zestawem strzykawkowym” pozwanego. W wyniku przeprowadzonej analizy biegły przedstawił odmienności pomiędzy parametrami produktu powoda, objętego wzorem ochronnym nr PL (...) , a produktem oferowanym przez pozwanego, które wskazują na to, iż nie doszło do naruszenia wzoru użytkowego o nr PL (...).( dowód: opinia pisemna k. 204-239, k. , ustna k. 422-423). Odmienności te polegały na tym, iż zestaw pozwanego różnił się pewnymi elementami od zestawu powoda ocenianych jako jako komplet objęty ochroną tego ostatniego. Szczegółowo różnice te biegły opisał na str. 23-26 opinii . W szczególności zdaniem biegłego występują istotne zmiany konstrukcyjne co do samego aplikatora jak i sposobu połączenia aplikatora ze strzykawką ( nasadzenie i wkręcenie ), różnica w średnicach przewodu igłowego, różnica w kształcie krawędzi, przy czy sam aplikator nie narusza prawa ochronnego, nie zawierając wszystkich w/w cech ochronnych ( przewód posiada średnicę zewnętrzną mierzoną przy czole tulejowej nasadki aplikatora wynoszącą 1,41 mm, a więc nie mieszczącą się w zastrzeżonym przez powoda zakresie od 0,4 do 1,0 mm., odmienne rodzaje zakończenia przewodu igłowego aplikatora, a to jest zastosowanie przez pozwanego wolnego końca przewodu igłowego aplikatora o średnicy 0,68 mm, nie posiadającego zaokrąglonych krawędzi, co zostało objęte ochroną wzoru powoda ).

Biegli z Politechniki (...), Laboratorium (...) Wydziału Mechanicznego wraz z Rzecznikiem Patentowym Politechniki (...) po przeprowadzeniu analizy porównawczej zestawu strzykawkowego pozwanego i objętego wzorem ochronnym „zestawu do płukania kieszonek dziąsłowych” powoda wskazali, iż środki techniczne, które zostały wykorzystane w zestawie strzykawkowym pozwanego nie wykorzystują w pełni zbioru cech i środków technicznych, które zostały określone w zastrzeżeniu ochronnym wzoru użytkowego PL (...) powoda. Biegli ci udzielili również szczegółowej odpowiedzi na zarzuty powoda z dnia 30.03.2016 r. , w której podtrzymali swoje stanowisko w całości, przytaczając nadto obszernie poglądy doktryny prawa w odniesieniu do zarzutów powoda natury prawnej. Szczegółową analizę porównawczą techniczno – prawną zespołu cech i środków technicznych porównywanych zestawów strzykawkowych instytut przedstawił na karcie 19-21 opinii pisemnej. Wynika z niej, iż między zestawami występują następujące różnice: zestaw pozwanego nie ma przewodu w postaci igły do strzykawki, lecz środek techniczny w postaci elastycznego przewodu z tworzywa, stanowiący integralny element aplikatora. Nie ma też igły do strzykawki i przewód ten nie jest nasadzany na końcówkę strzykawki, lecz nakręcony za pomocą tulejowej nasadki na strzykawkę. Długość elastycznego przewodu aplikatora mieści się w chronionych zastrzeżeniach, lecz jednak ta zastrzeżona cecha techniczna odnosi się według wzoru do przewodu w postaci igły do strzykawki, a nie do plastikowego przewodu elastycznego, jakim jest aplikator pozwanego. Zewnętrzna średnica elastycznego przewodu aplikatora ni mieści się na długości całego przewodu w granicach określonych w zastrzeżeniu, a ponadto ta zastrzeżona cecha techniczna odnosi się według wzoru do przewodu w postaci igły do strzykawki, a nie do plastikowego przewodu elastycznego, jakim jest aplikator pozwanego. Promień łuku przewodu wprawdzie mieści się w granicach określonych w zastrzeżeniu ochronnym, lecz jednak ta zastrzeżona cecha techniczna odnosi się według wzoru do przewodu w postaci igły, a nie plastikowego aplikatora. Przewód aplikatora pozwanego jest zagięty pod kątem, który nie mieści się w granicach określonych w zastrzeżeniu. Zakończenie przewodu w postaci igły do strzykawki w przypadku zestawu powoda posiada zaokrąglone krawędzie, zaś w przypadku pozwanego takich krawędzi nie posiada. Powyższe różnice dotyczyły zarówno części znamiennej zastrzeżenia, jak i części przedznamiennej. Powyższe różnice – zdaniem biegłych powodują, iż porównywane ze sobą rozwiązania stron nie mają wspólnej idei wynalazczej. Najistotniejsza różnica w poszczególnych cech znamiennych i nieznamiennych polega na tym, iż odnosi się ona w przypadku powoda do przewodu w postaci igły do strzykawki wskazanego w części nieznamiennej, a nie do plastikowego przewodu elastycznego, jakim jest aplikator pozwanego. Tym samym zestaw strzykawkowy pozwanego nie wchodzi w zakres cech i środków technicznych zastrzeżenia ochronnego wzoru użytkowego PL (...). ( dowód: opinia k. 465-494, odpowiedź na zarzuty powoda k. 542-556 ).

Sąd dał wiarę w całości tej opinii , jak i opinii poprzedniego biegłego , które zasadniczo nie odbiegały od siebie. Dodać tylko należy, iż powód nie stawił się na rozprawę, na którą sąd wezwał biegłych celem ustosunkowania się do zarzutów powoda. Cofnął też pozew, które to sąd potraktował jako ostatecznie brak kwestionowania tej opinii przez powoda i celem uniknięcia kosztów dodatkowych związanych z ustna opinią zwolnił biegłych z udziału w rozprawie. Na rozprawę natomiast trafiło w formie pisemnej ustosunkowanie się biegłych do zarzutów powoda, niemniej brak podstaw , by zaprezentowane tam stanowisko kwestionować, skoro powód na rozprawę nie stawił się, czym uniemożliwił doręczenie mu na rozprawie tego stanowiska.

W toku postepowania dowodowego Sąd uwzględnił dowody dotyczące stosowanych przez pozwanego form reklamy i informowania o oferowanych produktach, z kserokopii stoiska handlowego w Rumunii oraz faktur, potwierdzających zakupienie tam przez świadka M. N. produktu o nazwie (...), z aplikatorów i opakowań, w których sprzedawany był produkt (...), ze świadectwa ochronnego przyznanego powodowi i wydruku ze strony internetowej urzędu patentowego. Sąd dopuścił również dowody z dokumentu prywatnego, jakim jest sprawozdania z badań, których przeprowadzenie zlecił pozwany, wyłącznie w charakterze i ze skutkami procesowymi dokumentu prywatnego ( art. 245 kpc ) , traktując powyższy dokument jako stanowisko strony pozwanej w sprawie. Przeprowadził również oględziny produktów P. (...), (...) i (...) gel. ( k. 57 , 112 ).

Sąd oddalił wnioski dowodowe dotyczące naruszenia przez pozwanego ugody sądowej, jaką strony zawarły ze sobą w postępowaniu prowadzonym pod sygn.. akt VIGC 43/12 z uwagi na fakt, iż proces powyższy nie stanowił skutku naruszeń postanowień ugody sądowej. Innymi słowy ewentualne takie naruszenia mogły stanowić podstawę do wszczęcia egzekucji p-ko pozwanemu, a zatem dowody te dotyczyły okoliczności bez znaczenia dla rozstrzygnięcia.

Sąd zważył co następuje:

Definicję wzoru użytkowego ustawodawca zawarł w art. 94 ustawy prawo własności przemysłowej gdzie zostało wskazane, że wzorem użytkowym jest nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotów o trwałej postaci. W punkcie 2 wskazanego artykułu wskazano również, że wzór użytkowy uważa się za rozwiązanie użyteczne, jeżeli pozwala ono na osiągniecie celu mającego praktyczne znaczenie przy wytwarzaniu lub korzystaniu z wyrobów. Artykuł 96 ustawy prawo własności przemysłowej wskazuje, że zakres przedmiotowy prawa ochronnego określają zastrzeżenia ochronne zawarte w opisie ochronnym wzoru użytkowego. Orzecznictwo, jakie ukształtowało się w zakresie tej tematyki wskazuje jednoznacznie, iż zakresem ochrony wzoru użytkowego jest objęta całość jego niezależnego zastrzeżenia ochronnego, przedstawiającego ogół cech i środków technicznych objętych zarówno częścią przedznamienną, czyli podającą zespół cech technicznych, jaki jest niezbędny dla określenia przedmiotu wzoru, jak również częścią znamienną, która definiuje istotę tego wzoru - cechy techniczne, które wyróżniają wzór spośród innych podobnych rozwiązań technicznych.

Przedmiotowy wzór użytkowy nr (...) chroniony jest zastrzeżeniem ochronnym o następującej treści „ Zestaw do płukania kieszonek dziąsłowych, składających się z strzykawki i nasadzonego na jej końcówkę, za pomocą tulejowej nasadki, przewodu w postaci igły do strzykawki, znamienny tym, że: przewód (1) ma całkowitą długość mierzoną od tulejowej nasadki (4) od 10 do 40 mm, średnicę zewnętrzna od 0,4 do 1,0 mm i jest zagięty łukiem o promieniu od 2 do 8 mm pod kątem α wynoszącym od 60 do 120 ° , a zakończenie (2) przewodu (1) posiada zaokrąglone krawędzie”. Zgodnie z treścią zastrzeżenia ochronnego oraz orzecznictwem i poglądami doktryny ochronie patentowej podlegają zatem następujące środki techniczne: strzykawka z której dna wystaje stożkowa tulejkowa końcówka typu (...), tulejkowa nasadka z przewodem w postaci igły nasadzona na końcówkę strzykawki, całkowita długość przewodu mierzona od czoła tulejowej nasadki, wynosząca od 10 do 40 mm, srednica zewnętrzna przewodu- igły o promieniu od 0,4 do 1,0 mm, zagięcie łukowe przwodu - igły o promieniu wynoszącym od 2 do 8 mm, kąt α zagięcia łukowego przewodu- igły wynoszący od 60 do 120 ° , oraz zaokrąglenie krawędzi zakończenia przewodu – igły.

Zgodnie z założeniem art. 95 ust. 2 prawo własności przemysłowej naruszenie prawa ochronnego polega na bezprawnym korzystaniu przez osoby trzecie w sposób zarobkowy lub zawodowy na terenie Polski ze wzoru użytkowego chronionego tym prawem. Naruszenie to może przybrać postać korzystania ze wzoru, wprowadzenia do obrotu lub używania ochronionego wytworu. W decyzji Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP z dnia 23.01.1985 r. zostało wskazane, że naruszenie wzoru użytkowego ma miejsce tylko wówczas gdy zrealizowano w działalności przemysłowej całość rozwiązania technicznego, które zostało zawarte w zastrzeżeniach ochronnych. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 24.11.1978, sygn. IV PR 288/78 zastrzegł, iż „wykorzystanie tylko niektórych środków technicznych lub operacji technicznych przedstawionych w zastrzeżeniach patentowych nie jest stosowaniem wynalazku, gdyż rozwiązanie fragmentaryczne nie prowadzi do zamierzonego skutku technicznego”. Przedstawione powyżej stanowiska Sądu Najwyższego oraz Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP określają w sposób klarowny, że naruszenie wzoru użytkowego ma miejsce wyłącznie wówczas gdy wykorzystane zostaną wszystkie środki techniczne, które zostały zawarte w zastrzeżeniu ochronnym. W przypadku wzorów użytkowych cechy produktu chronionego należy traktować w taki sposób, jaki jest określony w zastrzeżeniu ochronnym, więc w sposób ścisły, a nie rozszerzający. Do naruszenia prawa ochronnego dochodzi wyłącznie wówczas gdy wszystkie cechy techniczne określone w zastrzeżeniu łącznie zostały dokładnie i ściśle odtworzone w wyrobie podmiotu, który miał się dopuścić tego naruszenia.

Powód nie wykazał, że oferowany przez pozwanego produkt został wytworzony przy wykorzystaniu wszystkich elementów zastrzeżonych we wzorze ochronnym nr PL (...), a jedynie wykorzystanie wszystkich parametrów jakie zostały określone w zastrzeżeniu ochronnym skutkuje naruszenie wzoru ochronnego. Zbiór cech i środków technicznych, które są zawarte łącznie w części przedznamiennej i znamiennej zastrzeżenia ochronnego wzoru użytkowego PL (...) wyznacza granice przedmiotowego zakresu ochrony tego wzoru użytkowego, i w ramach postepowania dowodowego wykazane zostało, iż produkt oferowany przez pozwanego pod nazwą (...) gel” nie narusza przedmiotowego prawa ochronnego do wzoru użytkowego PL (...) „ Zestaw do płukania kieszonek dziąsłowych” udzielonego przez Urząd Patentowy RP na rzecz powoda.

W oparciu o przeprowadzone postepowanie dowodowe, w tym głównie opinie biegłego sądowego i Instytutu Sąd uznal, iż nie doszło do naruszenia przedmiotowego prawa użytkowego o nr PL (...) przez przeciwstawiony mu produkt (...) gel, który dostępny jest w zestawie składającym się ze strzykawki, napełnionej wyrobem lub pustej, i aplikatorów, w tym plastikowego aplikatora elastycznego. Naruszenie wzoru użytkowego miałoby miejsce gdyby produkt oferowany przez pozwanego zawierał w sobie wszystkie rozwiązania techniczne wymienione w zastrzeżeniach ochronnych, a tym samym objętych ochroną patentową tego wzoru użytkowego, co nie zostało stwierdzone w opiniach sądowych.

Powód zarzucał też pozwanemu dopuszczenie się czynu nieuczciwej konkurencji, a to stosowanie reklamy wprowadzającej w błąd, poprzez podawanie informacji wskazujących na możliwość dostarczenia przez przedsiębiorstwo pozwanego preparatu (...) gel wraz z aplikatorem, w sytuacji gdy oferowanie (...) gel wraz z właściwym aplikatorem stanowi korzystanie z wzoru użytkowego nr PL (...), który opatentował powód. Artykuł 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji wskazuje, iż czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności stosowanie takiej reklamy, która wprowadza klienta w błąd i może przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi. Za reklamę można więc uznać każde działanie przedsiębiorcy polegające na rozpowszechnianiu wiadomości o usługach i towarach w celu wpływania na kształtowanie się popytu. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26.01.2006 r, sygn. V CSK 83/05 wskazał, że „ reklamą jest każda wypowiedź skierowana do potencjalnych konsumentów odnosząca się do towarów, usług, a także przedsiębiorcy oferującego towary lub usługę, mająca na celu zachęcenie i skłonienie adresatów do nabywania towarów lub korzystania z usług. Zachęta może być wyrażona bezpośrednio, np. przez użycie określeń odpowiadających konkretnym czynnościom, w wyniku których nastąpi zbyt towarów lub usług albo pośrednio – przez stworzenie sugestywnego obrazu towarów i usług, a także samego przedsiębiorcy, w stopniu nasuwającym adresatom nieodpartą chęć nabycia towarów i usług”. Za reklamę wprowadzającą w błąd należy uznać każdą reklamę, która w jakikolwiek sposób wprowadza w błąd lub może wprowadzać w błąd osoby, do których jest adresowana lub do których dociera, i która to reklama z uwagi na swój mylący charakter może wpływać na decyzje gospodarcze tych osób. Za reklamę wprowadzającą w błąd uznaje się także reklamę oszukańczą. Aby uznać reklamę za wprowadzającą w błąd nie jest konieczne stwierdzenie, że konsument dokonał niekorzystnej dla niego transakcji. Skutkiem wprowadzenia w błąd przez reklamę jest naruszenie prawa konsumenta do podjęcia swobodnej decyzji handlowej .Bez znaczenia jest sam fakt nabycia reklamowanego towaru lub usługi, czy sposób za pomocą którego reklama została rozpowszechniona i dotarła do konsumenta. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 lipca 2002 r. sygn. I CKN 1319/00 przyjął, że „wzorzec adresata reklamy powinien być definiowany w oparciu o konkretne ustalone w sprawie warunki oraz dostosowany do realiów związanych z odbiorcą określonych produktów, do którego kierowana jest reklama”. Produkty oferowane zarówno przez powoda jak i przez pozwanego dedykowane są grupie konsumentów, która pozostaje zainteresowana tą grupą produktów, więc ich cechy charakterystyczne i odmienne parametry są cechami, które wskazana grupa konsumentów odróżnia. Należy także podkreślić, że w wyroku z dnia 3.12. 2003 r. sygn..I CK 358/02, Sąd Najwyższy stwierdził, że „kryteria mające kształtować wzorzec przeciętnego klienta i ustalenia dotyczące przesłanek określonych w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2003 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, nie mogą pomijać możliwości samodzielnej weryfikacji uzyskanych informacji i wyobrażeń adresata reklamy o towarze, warunków panujących na określonym segmencie rynku, a także potrzeb do zaspokojenia których uczestnik rynku zmierza podejmując decyzję o nabyciu reklamowanego towaru”. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż zarzut cz.n. k., wywiedziony z art. 16 cyt. ustawy powód oparł wyłącznie na zakazanym, jego zdaniem, zachowaniu pozwanego polegającym na oferowaniu , informowaniu itp. na rynku, iż jest uprawniony do tego, by korzystać z wzoru użytkowego. Powyższy zarzut był chybiony z uwagi na fakt, iż produkowany przez pozwanego towar nie naruszał prawa ochronnego powoda do wzoru użytkowego. Innymi słowy skoro pozwany nie dopuścił się w/w naruszenia na gruncie przepisów prawa własności przemysłowej, to miał prawo , to oferowanie na rynku własnego produktu o rozwiązaniu technicznym umożliwiającym łatwe dotarcie do kieszonki dziąsłowej nie stanowiło niedozwolonej reklamy. Ponadto już samo proste wizualne zestawienie porównywanych produktów wskazuje na istotne różnice wizualne, co do formy, użytego materiału i właściwości, na które to ostatnie cechy wskazywali biegli sądowi. Należy także zwrócić uwagę na podniesiony przez świadka S. P. argument, iż konsumenci, w tym przypadku głownie stomatolodzy, wybierają produkt (...) gel z uwagi na formę żelową w jakiej jest on oferowany. W związku z powyższym należy uznać, że zachowanie pozwanego nie wypełnia znamion opisanych w ustawodawstwie jako reklama wprowadzająca w błąd. W związku z powyższym wskazywanie, że pozwany dopuścił się czynu nieuczciwej konkurencji, a to reklamy wprowadzającej w błąd z uwagi na okoliczności przytaczane przez powoda jest nieuzasadnione.

W pozwie powód wskazał również, że pomiędzy tymi samymi stronami toczyło się już postepowanie sądowe o tożsamym przedmiocie sporu zakończone ugodą sądową zawartą 30 maja 2012 roku, na mocy której pozwany W. P. zobowiązał się do zaprzestania wprowadzania do obrotu produktów oznaczonych znakiem towarowym (...) płyn do kieszonek dziąsłowych oraz (...) żel do kieszonek dziąsłowych oraz wycofaniem tych produktów ze wszystkich lokali i miejsc prowadzenia działalności gospodarczej, w tym także ze sklepów, hurtowni i wszelkich innych kanałów dystrybucji, reklamy i promocji, do których towar został dostarczony w terminie dwóch miesięcy od podpisania ugody nie później niż do 31.07.2012 roku na koszt i ryzyko pozwanego. Ponadto pozwany został zobligowany do usunięcia w terminie 14 dni wszelkich informacji dotyczących wskazanych powyżej produktów z prowadzonej przez powoda strony internetowej oraz do poinformowania w terminie do 15.06. 2012 r. swoich odbiorców o wycofaniu wskazanych produktów ze sprzedaży wraz z wezwaniem do zaprzestania reklamy i promocji tych produktów oraz do usunięcia informacji o tych produktach ze stron internetowych prowadzonych przez odbiorców w terminie czterech miesięcy od dnia otrzymania powiadomienia. Pozwany W. P., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) uzyskał od powoda zgodę na korzystanie z udzielonego powodowi wzoru użytkowego nr PL (...) pod tytułem „Zestaw do płukania kieszonek dziąsłowych ” w ten sposób, iż pozwany jest uprawniony do korzystania z tego wzoru użytkowego przez dołączanie do wytwarzanych i wprowadzanych do obrotu przez pozwanego produktów przewodu o całkowitej długości mierzonej od tulejowej nasadki od 10 do 40 milimetrów, średnicy zewnętrznej od 0,4 do 1,0 milimetra i zagiętego przewodu łukiem o promieniu od 2 do 8 milimetrów pod kątem α wynoszącym od 60 do 120 ° z zakończeniem przewodu posiadającym zaokrąglone krawędzie. Zgoda ta dotyczyła wszystkich produktów wytwarzanych przez pozwanego zarówno w chwili zawarcia ugody jak również w przyszłości z wyjątkiem produktów, które mają służyć do płukania kieszonek dziąsłowych. Na mocy zawartej ugody pozwany zobowiązał się zmiany oznaczenia produktu (...) płyn do kieszonek dziąsłowych oraz (...) gel do kieszonek dziąsłowych na odpowiednio (...) płyn do kieszonek dziąsłowych oraz (...) gel do kieszonek dziąsłowych. Pozwany został również zobowiązany do wprowadzania materiałów reklamowych i informacji o produkcie zawierających nową nazwę oferowanego produktu.

Analiza treści pozwu oraz zawartej w sprawie vi gc 43/12 ugody sądowej nie pozwoliła na przyjęcie, iż zachodziła tożsamość roszczeń w obu sprawach , rozumiana jako tożsama podstawa faktyczna i prawna. W obu sprawach powód inaczej sformułował poszczególne roszczenia oraz wywiódł je z innych podstaw prawnych, a sama analiza treści ugody bez sięgnięcia do uzasadnienia pozwu nie dała sądowi podstaw do stwierdzenia powagi rzeczy ugodzonej. W związku z powyższym nie było podstaw do oddalenia powództwa na takim zarzucie sformułowanym przez pozwanego.

O kosztach procesu po stronie pozwanej jako wygrywającej proces ( art.. 108 pkc w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc ) złożyło się: wynagrodzenie minimalne w podwójnej wysokości , zważywszy na długi czas trwania procesu, złożoność problemów prawnych, treść merytoryczną licznych pism procesowych strony pozwanej 840 zł x 2, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz koszty dojazdu zawodowego pełnomocnika do sądu ( 3 dojazdy z O. do R. 508 km w jedną stronę wg stawki 0,8358 zł poj. 2 l ) 2.547,51 zł oraz wydatki w postaci wynagrodzenia za opinię sądową T. W. 4268,44 zł. W pkt III orzeczono na podst. art. 83 w zw. z art. 113 Ustawy o kosztach ….