Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2018 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Harmata

Protokolant: sekr. sądowy Małgorzata Florek

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2018 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. P. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą M. P. (...) w J.

przeciwko: (...) SA w M.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) SA w M. na rzecz powoda M. P. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą M. P. (...) w J. kwotę 148.822,38 zł (słownie: sto czterdzieści osiem tysięcy osiemset dwadzieścia dwa złote 38/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty:

- 16.549,65 zł od dnia 10 listopada 2016r. do dnia zapłaty,

- 2.248,56 zł od dnia 23 listopada 2016r. do dnia zapłaty,

- 16.549,65 zł od dnia 12 grudnia 2016r. do dnia zapłaty,

- 274,72 zł od dnia 28 grudnia 2016r. do dnia zapłaty,

- 16.549,65 zł od dnia 25 stycznia 2017r. do dnia zapłaty,

- 2.518,12 zł od dnia 25 stycznia 2017r. do dnia zapłaty,

- 16.549,65 zł od dnia 22 luty 2017r. do dnia zapłaty,

- 274,72 zł od dnia 22 luty 2017r. do dnia zapłaty,

- 16.549,65 zł od dnia 27 marca 2017r. do dnia zapłaty,

- 2.404,11 zł od dnia 27 marca 2017r. do dnia zapłaty,

- 274,72 zł od dnia 27 kwietnia 2017r. do dnia zapłaty,

- 16.549,65 zł od dnia 27 kwietnia 2017. do dnia zapłaty,

- 16.549,65 zł od dnia 19 maja 2017r. do dnia zapłaty,

- 958,77 zł od dnia 23 maja 2017r. do dnia zapłaty,

- 16.549,65 zł od dnia 14 czerwca 2017r. do dnia zapłaty,

- 591,75 zł od dnia 14 czerwca 2017r. do dnia zapłaty,

- 5.872,43 zł od dnia 19 lipca 2017r. do dnia zapłaty,

-1.007,28 zł od dnia 19 lipca 2017r. do dnia zapłaty,

2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12.859,00 zł (słownie: dwanaście tysięcy osiemset pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VI Gc 247/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 19 marca 2018r.

Pozwem w sprawie powódka M. P. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. kwoty 148.822,38 (słownie: sto czterdzieści osiem tysięcy osiemset dwadzieścia dwa złote 38/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych naliczonymi od dat i kwot szczegółowo wskazanych w pozwie wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż strony, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w dniu 24.03.2014 r. zawarły umowę najmu lokalu handlowo-usługowego o powierzchni 300m[2] znajdującego się na parterze budynku położonego przy ul. (...) w J.. Pozwana działała wówczas pod nazwą (...) sp. z o.o., w późniejszym czasie zmieniając nazwę spółki na SP (...) sp, z o.o. Na podstawie uchwały nr 1 z dnia 12.12.2016 r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników SP (...) sp. z o.o., rep A nr (...) nastąpiło połączenie (...) SA ze spółką SP (...) sp. z o.o. (spółka przejmowana), poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę (...) SA z siedzibą w K. (spółka przejmująca) - w trybie art. 492 § 1 pkt. 1 art. 516§6 k.s.h. Umowa najmu została zawarta przez strony na czas określony do dnia 11.07.2017 r. Z tytułu prawa do wyłącznego używania przedmiotu najmu w celu prowadzenia w nim działalności gospodarczej, jak również prawa korzystania z powierzchni wspólnych, pozwana zobowiązała się płacić powódce czynsz najmu obliczany zgodnie z § 5 ust. 3 umowy w łącznej kwocie 16.549,65 zł brutto miesięcznie oraz comiesięczne opłaty eksploatacyjne. Z obowiązków powyższych pozwana spółka nie wywiązywała się terminowo, zaprzestając całkowicie płatności czynszu oraz opłat eksploatacyjnych począwszy od miesiąca listopada 2016 r. Pozwana nigdy nie kwestionowała wysokości otrzymanych faktur. Pismem z dnia 5.06.2017 r. dokonała nieskutecznego wypowiedzenia umowy najmu podając jako przyczyny rzekome przeszkody uniemożliwiające należytą realizację postanowień umowy z dnia 24.03.2014 r. Pozwanej spółce przysługiwało przez cały czas trwania umowy aż do dnia 11.07,2017 r., prawo niezakłóconego posiadania i dostępu do lokalu handlowego, zgodnie z zawartą umową najmu. Powódka od początku obowiązywania umowy nie miała możliwości wejścia do lokalu bez zgody i czynnego udziału strony najmującej. Pozwana pismem z dnia 26.04.2017 r., doręczonym powódce 4.05.2017 r., zgłosiła usterkę w najmowanym lokalu. Zdiagnozowanie, czy powstała jakakolwiek wada w przedmiocie najmu i jej usunięcie było możliwe jedynie przy czynnym udziale wynajmującej, która poza pisemnymi wezwaniami, nie przejawiała żadnych działań w tym zakresie. W związku z powyższym dnia 10.05.2017 r. powódka zwróciła się do pozwanej z prośbą o umożliwienie dostępu do lokalu celem zdiagnozowania usterki i jej usunięcia. W dniu 31.05.2017 r. wynajmująca otrzymała pismo pozwanej wraz z pękiem kluczy, jednak bez kodów dostępu do zainstalowanego alarmu. Ponadto w piśmie nadal brak było zgody pozwanej na wejście do lokalu bez obecności przedstawiciela (...) SA Powyższe uniemożliwiało weryfikację zgłoszonej usterki i ewentualne jej usunięcie. Zgodnie z treścią § 6 pkt 9 łączącej strony umowy, wynajmująca zobowiązała się umożliwić najmującej oraz jej klientom stały dojazd i dostęp do obiektu handlowego. Powódka nigdy nie gwarantowała określonego sposobu zjazdu i wyjazdu na drogę publiczną. Budynek i najmowany lokal miał i ma dostęp do drogi publicznej, zjazd był jest dostępny i niczym niezakłócony. Sama natomiast organizacja ruchu na drodze publicznej i regulacja skrętu z drogi publicznej nie mogła być i nie została objęta umową najmu. Dostawy do sklepu z odzieżą używaną odbywały się sporadycznie - maksymalnie dwa razy w ciągu miesiąca. Pojazd, który był rozładowywany każdorazowo ustawiał się w taki sposób, by nie zakłócać dostępu do sklepu pozwanej. Pozwana nie dopełniła ciążących na niej zobowiązań umownych, w szczególności w zakresie przywrócenia lokalu do stanu z daty udostępnienia oraz uregulowania wszelkich świadczeń wynikających z umowy najmu. Od dnia 29.10.2016 r. pozwana spółka zaprzestała prowadzenia działalności handlowej w najmowanym lokalu oraz zdemontowała i wywiozła wyposażenie sklepu, co widoczne było przez witryny sklepowe. Najmowany lokal został pozostawiony przez pozwaną w nieestetycznym wyglądzie, z pozaklejanymi niedbale czarną folią witrynami sklepu, co naraziło powódkę na wymierne straty finansowe, negatywne skojarzenia klientów obiektu handlowego i niekorzystnie odbiło się na jego wizerunku.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości wraz z zasądzeniem kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych, z ostrożności procesowej wnosząc o obniżenie czynszu najmu za okres od listopada 2016r. do dnia rozwiązania umowy najmu, z uwagi na występującą wadę lokalu ograniczającą w znacznym stopniu przydatność do użytku przedmiotowego lokalu.

W uzasadnieniu pozwana zarzuciła, że podstawowym celem i przeznaczeniem lokalu było prowadzenie działalności gospodarczo - handlowo - usługowej tj. sklepu branży spożywczo - przemysłowej. Nieporozumienia we współpracy stron pojawiły się na skutek zgłaszania przez pozwaną powódce kolejnych wad lokalu oraz próśb o obniżenie czynszu najmu związanych z nierentownością lokalu. Pozwana dwukrotnie zwracała się pismami z dnia 17.02.2015r. i 23.06.2015r. o obniżenie czynszu najmu z uwagi na nierentowność sklepu i ponoszone straty. Powódka nie wyrażała zgody na obniżenie czynszu. Ponadto w wynajmowanym lokalu ujawniły się wady, które istotnie ograniczały możliwość jego użytkowania dla celu wskazanego w umowie. Pozwana już w piśmie z 23.06.2015r. wskazała na przeszkodę w postaci uniemożliwienia skrętu z lewej strony z drogi publicznej na parking sklepu. Ponadto dostęp do parkingu blokowały samochody ciężarowe typu TIR, które dostarczały towar do sąsiedniego lokalu w którym mieścił się sklep z odzieżą używaną, przez około 6-8 godzin w dniu dostawy dostęp do parkingu był niemożliwy. Powodowało to sytuację w której klienci i dostawcy pozwanej nie mogli korzystać z parkingu przy sklepie. Ze względu na powyższe pozwana, w piśmie z dnia 16.07.2015r., wystąpiła z żądaniem obniżenia czynszu najmu. Dalsze próby kompromisowego rozwiązania zaistniałych problemów nie powiodły się. Wobec utrzymującej się przeszkody w użytkowaniu lokalu, pozwana w piśmie z dnia 20.l0.20l6r, wezwała powódkę pod rygorem odstąpienia od umowy do zapewnienia pozwanej stałego dojazdu i dostępu do lokalu sklepu, który był uniemożliwiany na skutek blokowania parkingu przez samochody ciężarowe w dniu dostawy towaru do sąsiedniego sklepu z odzieżą używaną. Powódka zakwestionowała wystąpienie przywołanych wad i swoją odpowiedzialność za ich usunięcie. Pozwana pismem z dnia 26.04.2017r. ponownie skierowała do powódki wezwanie do usunięcia wad lokalu tj. do zapewnienia dostępu i dojazdu na parking sklepu poprzez zjazd z lewej strony z drogi publicznej oraz zapewnienie swobodnego i niezakłóconego dostępu do parkingu sklepu dotychczas blokowanego przez samochody ciężarowe dostarczające towar do sąsiedniego sklepu. Już od dłuższego czasu w lokalu utrzymywała się wilgoć i nieprzyjemny zapach. Po demontażu mebli i zabudowy w sklepie okazało się, że powodem powyższego jest zalewanie ścian wodą. Ponadto na ścianach pojawił się grzyb. Miało to zasadnicze znaczenie dla możliwości prowadzenia sklepu w wynajmowanym lokalu, takie warunki zagrażały życiu i zdrowiu personelu i klientów przebywających w lokalu. Pozwana wyznaczyła powódce 30-dniowy termin do usunięcia wskazanych wad zastrzegając, iż po upływie tego terminu skorzysta z prawa do odstąpienia od umowy najmu. Wobec nieusunięcia wskazanych wad, pozwana w piśmie z dnia 5.06.2017r. wypowiedziała łączącą strony umowę najmu. Powódka, w piśmie z dnia 12.06.Z0l7r. poinformowała, że nie akceptuje dokonanego wypowiedzenia. Według strony pozwanej wypowiedzenie umowy najmu z dnia 05.06.2017r. jest skuteczne. Powódka mogłaby się zatem ewentualnie domagać zapłaty czynszu najmu jedynie do dnia wypowiedzenia przez pozwaną umowy. Rozwiązanie problemów ograniczenia dostępu i dojazdu do parkingu sklepu (brak lewoskrętu, blokowanie przez samochody ciężarowe) nie wymagały wejścia powódki do lokalu, a mimo tego nie zostały rozwiązane pomimo wielokrotnego notyfikowania o tym powódki. Wypowiedzenia umowy najmu nastąpiło także na skutek zawilgocenia lokalu i pojawienia się grzyba na ścianach. Usunięcie tej wady powodowało już konieczność wejścia powódki do lokalu jednak pozwana nie czyniła żadnych przeszkód w dostępie powódki do lokalu. Powódka zwlekała z podjęciem działań mających na celu usunięcie wady, nie wskazała terminu przystąpienia do prac. Poza pismami z dnia 10.05.2017r. i 05.06.2017r. nie kontaktowała się takie bezpośrednio z pozwaną, choćby w celu ustalenia daty rozpoczęcia koniecznych prac w lokalu. Nieuzasadniony jest również zarzut powódki, jakoby zwróciła ona lokal z naruszeniem przepisów umowy najmu. Niezależnie od tego, wobec wad uniemożliwiających korzystanie z lokalu zgodnie z jego przeznaczeniem, czynsz najmu nie powinien być pobierany. Pozwana zaprzestała prowadzenia sklepu we wskazanej lokalizacji od listopada 2016r.

Niezależnie od tego, wobec wad uniemożliwiających korzystanie z lokalu zgodnie z jego przeznaczeniem, czynsz najmu nie powinien być pobierany. Na skutek zaniechań powódki w przedmiocie usunięcia notyfikowanych wad lokalu, została pozwanej uniemożliwione swobodne użytkowanie najmowanego lokalu zgodnie z jego przeznaczeniem. Stąd za czas trwania wad czynsz najmu nie powinien być pobierany.

Z ostrożności procesowej pozwana zarzuciła, iż czynsz najmu powinien ulec obniżeniu za czas trwania wad. Wystąpienie wskazanych wad uniemożliwiło jej użytkowanie lokalu, w przypadku uznania, że doszło jedynie do ograniczenia możliwości użytkowania lokalu, pozwana wniosła o obniżenie czynszu najmu, zgodnie z art. 664 § l Kc.

Pozwana zakwestionowała również zasadność żądania w zakresie odsetek w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Pismem z dnia 2 .10.2017r. powódka dokonała zmiany powództwa co do pkt 1 pozwu, w zakresie pierwotnego wniosku o zasądzenie odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych, wnosząc w ich miejsce o zasądzenie przez Sąd odsetek ustawowych za opóźnienie, podtrzymując żądanie w dalszym zakresie.

W ustosunkowaniu się do odpowiedzi na pozew powódka podniosła , iż pozwana dopiero po upływie roku od podpisania umowy najmu w dniu 24 marca 2014r. i przejęcia lokalu od poprzedniego franczyzobiorcy Pana P. B., który prowadził w tym samym miejscu sklep pod szyldem (...) od roku 2012, zgłosiła rzekome wady lokalu. Pierwotnie w piśmie z 17 lutego 2015 r. pozwana zwracała się o obniżenie czynszu najmu, wiążąc swoją prośbę z nierentownością działalności gospodarczej, a dopiero spotykając się z brakiem akceptacji powódki na obniżenie czynszu, wybrała drogę wynajdowania rzekomych „wad", poprzez przedstawianie w sposób jednostronny i nieobiektywny, okoliczności wcześniej nie stanowiących żadnych przeszkód dla najemcy. Odnosząc się do podnoszonych przez pozwaną wad powódka wskazała;

- odnośnie braku lewoskrętu - że nie było w tym względzie uregulowań w umowie najmu, a wynajmujący nie miał jakiegokolwiek wpływu na organizację ruchu na drodze publicznej, tak więc stan ten w żadnym wypadku nie może stanowić wady lokalu;

- odnośnie braku dojazdu do parkingu sklepu podczas dostaw towaru do lokalu z odzieżą – to nie była to wada lokalu i nie miał miejsca brak dostępu , skoro sytuacja miała, 1-2 razy w miesiącu. Pozwana przejmując sklep od Pana P. B. i podpisując umowę, dokładnie wiedziała o sytuacji parkingowej. Przez 15 miesięcy jej obowiązywania stan ten jej nie przeszkadzał tj. od daty podpisania umowy w dniu 24 marca 2014 r. do daty sporządzenia pierwszego pisma podnoszącego tę kwestie czyli do 23 czerwca 2015 r.;

- odnośnie zarzutu grzyba na ścianie i zalania wodą - to powódce do dnia dzisiejszego nie jest znana, zgłoszona pismem z dnia 26 kwietnia 2017 r., przyczyna powstania zalania ściany wodą. Jest natomiast wysoce prawdopodobne, że to właśnie pracownicy pozwanej, jako jedyni mający klucze do lokalu i kody zabezpieczenia alarmu, uszkodzili instalację kanalizacyjną podczas demontażu urządzeń sklepowych, doprowadzając do zniszczenia rur i zalania ściany. Sklep funkcjonował, bez żadnych usterek i zarzutów ze strony najemców, nieprzerwanie od 2012 r. do 29 października 2016 r. , uszkodzenie mogło być również skutkiem rozmyślnych działań pozwanej po opuszczeniu lokalu. Wynajmujący nie mógł wejść do lokalu, bez wcześniejszych uzgodnień w tym zakresie z najemcą. Nie miał również narzędzi by to uczynić, choćby kodów do aktywnego alarmu. Gdyby pozwanej rzeczywiście zależało na prowadzeniu w najmowanym lokalu działalności i likwidacji wady to skontaktowałaby się bezpośrednio z powódką, a nie pozostawała jedynie na etapie wystosowywania pism w tej sprawie. Takie działanie pozwanej potwierdzają jedynie usilną chęć poszukiwania sposobów na wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje :

Strony, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w dniu 24.03.2014 r. zawarły umowę najmu lokalu handlowo-usługowego o powierzchni 300m kw. znajdującego się na parterze budynku położonego przy ul. (...) w J.. Pozwana działała wówczas pod nazwą (...) sp. z o.o., w późniejszym czasie zmieniając nazwę spółki na SP (...) sp, z o.o. Na podstawie uchwały nr 1 z dnia 12.12.2016 r. Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników SP (...) sp. z o.o., rep A nr (...), nastąpiło połączenie (...) SA ze spółką SP (...) sp. z o.o. (spółka przejmowana), poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę (...) SA z siedzibą w K. (spółka przejmująca) - w trybie art. 492 § 1 pkt. 1 art. 516§6k.s.h. Na podstawie art. 494 § 1 k.s.h. następcą (...) sp. z o.o. jest spółka (...) S.A., która jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla K. XI Wydział Gospodarczy KRS pod numerem (...)

Dowody: odpis z CEiDG powódki i wypis z rejestru GUS k.15, k. 42,43 , odpis z KRS pozwanej, wypis z rejestru GUS k.16-20, 45 - 48 k. 44 , umowa najmu z dnia 2403.2014 r. wraz z załącznikami k. 21-41

Umowa najmu została zawarta przez strony na czas określony do dnia 11.07.2017 r. Z tytułu prawa do wyłącznego używania przedmiotu najmu w celu prowadzenia w nim działalności gospodarczej, jak również prawa korzystania z powierzchni wspólnych, pozwana zobowiązała się płacić powódce czynsz najmu obliczany zgodnie z § 5 ust. 3 umowy w łącznej kwocie 16.549,65 zł brutto miesięcznie oraz comiesięczne opłaty eksploatacyjne. Powódka wystawiła za okres od listopada 2016r. do kwietnia 2017r. następujące faktury VAT nr : (...)na kwotę 16.549,65zł; - (...) na kwotę 2.248,56 zł; ,(...) na kwotę 16.549,65 zł; (...) na kwotę 274,72 zł; (...) na kwotę 16.549,65 zł;(...) n kwotę 2.518,12 zł; (...)na kwotę 16.549,65 zł;10/(...)na kwotą 274,72 zł; (...) na kwotę 16.549,65zł; (...) na kwotę 2.404,11 zł; (...) na kwotę 274,72 zł; (...)na kwotę 16.549,65 zł; (...) na kwotę 16.549,65 zł; (...)na kwotę 958,77zł; (...) na kwotę 16,549,65 zł; (...)na kwotę 591,75 zł; (...)na kwotę 5.872,43 zł; (...)na kwotę 1.007,28 zł.

Pozwana zaprzestała całkowicie płatności czynszu oraz opłat eksploatacyjnych począwszy od miesiąca listopada 2016 r. Niniejsze faktury zostały zaksięgowane przez pozwaną, konsekwencją księgowań było odliczenie podatku VAT oraz ujęcie kwot wynikających z wyżej wymienionych faktur w kosztach uzyskania przychodu.

Dowody: umowa najmu z dnia 23.03.2014 r, faktury k- 51 – 77, oświadczenie pozwanej k- 199

W toku realizacji umowy pozwanej spółce przysługiwało przez cały czas trwania umowy prawo posiadania i dostępu do lokalu handlowego, zgodnie z zawartą umową najmu.

Dostawy do sklepu z odzieżą używaną mieszącego się w tym samym budynku w którym umiejscowiony był lokal najmowany pozwanej odbywały się sporadycznie - maksymalnie dwa razy w ciągu miesiąca. Pojazd, który był rozładowywany ustawiał się w taki sposób, by nie zakłócać dostępu do sklepu pozwanej. Wejście do sklepu dla klientów miało miejsce od strony ulicy, nie parkingu, w tym zakresie więc żadnych zakłóceń nie było. Od strony parkingu znajdowały się drzwi, którymi odbywała się dostawa towaru. Od tej strony do lokalu pozwanej prowadziło dwoje drzwi, przez które można było wnosić towar, również w czasie, gdy odbywała się dostawa do sklepu z odzieżą używaną. Pojazdy, które przyjeżdżały do sklepu pozwanej z towarem mogły być załadowywane i rozładowywane oraz korzystać z placu parkingowego. W czasie gdy 2 razy w miesiącu odbywała się dostawa do sklepu z używaną odzieżą zdarzały się trudności z bezpośrednim dojazdem pod drzwi sklepu od strony parkingu, jednak były one sporadyczne i również wówczas dostawcy towar do sklepu dostarczali. Nie zdarzyło się by dostawa towaru z tego powodu nie odbyła się, ewentualnie była wydłużona. Pracownicy sklepu wiedzieli, że w danym dniu będzie dostawa. Kiedy K. P. (1) ( przedstawiciel powódki) powziął informację w zakresie zastrzeżeń pozwanej co do dostaw poinstruował kierowcę tira dostarczającego towar do dyskontu odzieżowego o wymaganym sposobie ustawienia i na bieżąco sam monitorował kwestię dostaw do sklepu z używaną odzieżą. .

dowód : zeznania świadków: J. U. k. 208v, K. P. (1) k. 209, R. B. k. 210 v, częściowe zeznania B. D. (1) k. 211, M. A. k. 211 v,

Już w dacie zawierania umowy tj. w dniu 24 marca 2014r. organizacja ruchu na drodze publicznej i regulacja skrętu z drogi publicznej odbywała się poprzez możliwość skrętu w prawo z przyległego pasa ruchu, nie było możliwości skrętu w lewo z przeciwnego, w tym zakresie organizacja ta nie uległa zmianie.

Pozwana prowadziła w przedmiotowym lokalu działalność do końca października 2016r. Od dnia 29.10.2016 r. pozwana spółka zaprzestała prowadzenia działalności handlowej w najmowanym lokalu oraz zdemontowała i wywiozła wyposażenie sklepu.

W toku realizacji przedmiotowej umowy:

Pismem z dnia 17 luty 2015r. pozwana zwróciła się do powódki z prośbą o obniżenie miesięcznej kwoty czynszu najmu o 50%, wskazując jako przyczynę kwestie ekonomiczne to jest że sklep przynosi istotne straty, ale pozwana pragnie go utrzymać, a jej celem jest jak najlepsze wywiązanie się z postanowień umowy. Niniejsza prośba nie została uwzględniona przez powódkę.

Dowody : pisma k. 100 i 101

Pismem z dnia 23 czerwca 2015 pozwana zgłosiła żądanie o obniżenie czynszu powołując m.in. ograniczenie możliwości zjazdu klientów i dostawców na parking z uwagi na brak lewoskrętu na drodze publicznej oraz umożliwienie dostaw do sąsiedniego lokalu sklepu z odzieżą używaną przez samochody ciężarowe typu tir które przez 6-8 godzin w dniu dostawy blokują dostęp do sklepu najemcy klientom i dostawcom. Zasadności niniejszego zaprzeczyła powódka w piśmie z dnia 30 czerwca 2015r. Stanowisko swoje strony podtrzymały w kolejnych pismach z dnia 16 lipca 2015r, 24 sierpnia 2015r.

Dowody: pisma k. 102 – 107

Pismem z dnia 20 października 2016r. pozwana wezwała powódkę do zapewnienia jej i klientom stałego dojazdu i dostępu do lokalu i placu przeznaczonego na postój i rozładunek samochodów dostawczych wyznaczając w tym zakresie termin do 24.10.2016r.

W odpowiedzi na powyższe pismem z dnia 29.10.2016r. zarzut ten powódka uznała za bezpodstawny.

dowód: pismo k. 94-95

Od dnia 29.10.2016 r. pozwana spółka zaprzestała prowadzenia działalności handlowej w najmowanym lokalu oraz zdemontowała i wywiozła wyposażenie sklepu.

W listopadzie 2016r. odbyło się spotkanie z udziałem K. P. (1), M. M. oraz przedstawicieli pozwanej spółki, którzy zwrócili się do reprezentujących powódkę z prośbą o wcześniejsze rozwiązanie z nimi umowy najmu, ponieważ jak wskazali ,, przestało się kręcić w ich interesie” i firma nie przynosi żadnych zysków, proponując zapłatę 30.000,00 zł. K. P. (1) wyraził sprzeciw dla niniejszego, strony nie doszły do porozumienia.

Dowód: zeznanie świadki M. M. k. 224

Pismem z dnia 14.11.2016r. pozwana zwróciła się do powódki o rozwiązanie umowy najmu za porozumieniem stron przed upływem okresu na jaki umowa została zawarta, powołując jako przyczynę powyższe dostawy do sklepu z używaną odzieżą ograniczające dostępność dla klientów i widoczność sklepu oraz ograniczenie w dostępie dla klientów poprzez zjazd z drogi publicznej z uwag na zmiany zasad organizacji ruchu, likwidację lewoskrętu.

Pismem z dnia 20.01.2017r. pozwany zaproponował porozumienie w zakresie rozwiązania umowy najmu. Oferta nie została przyjęta przez powódkę.

Dowody : pisma k.94- 99.

Pismem z dnia 26 kwietnia 2017r. pozwana wezwała powódkę do usunięcia , jak wskazała, przeszkód uniemożliwiających należytą realizację postanowień umowy najmu i korzystania przez najemcę z przedmiotu najmu zgodnie z jej umownym przeznaczeniem, poprzez:

1.  usunięcie wady przedmiotu najmu zagrażającej zdrowiu osobom przebywającym oraz uniemożliwiającą prowadzenie sprzedaży artykułów spożywczych, a polegającej na zalewaniu wodą ścian wewnętrznych lokalu i występowaniu grzyba na ścianach wewnętrznych lokalu,

2.  brak swobodnego i niezakłóconego dostępu do sklepu przez najemcę, jego klientów dostawców i pracowników to znaczy ograniczeniem możliwości zjazdu klientów i dostawców na parking sklepu poprzez możliwość wyłącznie zjazdu dla aut skręcających w prawo, auto jadące z naprzeciwka nie mogą skręcić w lewo,

3.  brak swobodnego niezakłóconego dostępu do sklepu przez najemcę poprzez uniemożliwienie dostaw do sklepu na skutek regularnych dostaw do sąsiedniego lokalu sklepu z odzieżą używaną przez samochody ciężarowe typu tir, który przez 6- 8 godzin w dniu dostawy blokują dostęp do sklepu najemcy;

- wyznaczając w tym zakresie 30 dni pod rygorem odstąpienia od umowy w trybie natychmiastowym.

Dowód: pismo z dnia 26.04.2017r. k.79

Niniejsze pismo powódka otrzymała w dniu 4.05.2017r.

W toku powyższego terminu, a to 10.05.2017r. powódka w piśmie poinformowała pozwaną, iż wynajmująca aktualnie nie ma dostępu do lokalu ponieważ sklep został zamknięty w dniu 29.10.2016r. , stąd nie ma możliwości zdiagnozowania i naprawy wady wskazanej przez wynajmującego. W związku z tym zwróciła się o udostępnienie wejścia do lokalu w terminie wcześniej uzgodnionym.

Odnosząc się do zarzutów odnośnie organizacji ruchu na drodze publicznej, powódka wskazała w w/w piśmie , iż brak jest wskazań o gwarancji zapewnienia określonego sposobu zjazdu i wyjazdu na drogę publiczną w umowie. Odnosząc się do zarzutu w zakresie dostaw do sąsiedniego lokalu z odzieżą używaną przez samochody ciężarowe powódka wskazała, iż dostawy te odbywają się sporadycznie, dwukrotnie w ciągu miesiąca, a pojazd gdy jest rozkładowy ustawia się w taki sposób by nie zakłócać dostępu do sklepu pozwanej.

Dowód : pismo z dnia 10.05.2017r. k. 80-81.

Pomimo wezwania o udostępnienie wejścia do lokalu pozwana nie udostępniła wejścia do tego lokalu, nie wskazała również terminu w którym lokal będzie przez nią udostępniony i możliwe będzie zdiagnozowanie usterki i jej usunięcie. W tym czasie lokal był zamknięty, nie była prowadzona działalność, kluczami dysponowała wyłącznie pozwana, w lokalu założony był alarm, do którego hasło znała wyłącznie pozwana, a nie powódka. Tym samym powódka nie dysponując ani kluczami ani hasłem do alarmu nie mogła wejść do lokalu.

W odpowiedzi na wystosowane do niej pismo pozwana przy piśmie z dnia 25.05.2017r. otrzymanym przez powódkę w dniu 31.05.2017r. przekazała powódce jedynie klucze do lokalu, nie przekazując hasła do alarmu, który w dalszym ciągu był założony w lokalu. Stąd też powódka nie miała możliwości przeprowadzenia diagnozy i usunięcia zgłoszonej usterki. Alarm w lokalu działał jeszcze na początku czerwca 2017r. w czasie kiedy prowadzony był remont przez pozwaną ( na jej zlecenie) przygotowujący lokal do zdania.

Dowód: pismo k- 83 , zeznania śwd. D. W. (1) k. 249 v., śwd. K. Z. k. 207v

Pismem z dnia 5.06.2017r. powódka ponowiła informację, iż nie ma aktualnie dostępu do przedmiotu najmu, a tym samym nie ma możliwości zdiagnozowania czy powstała wada w przedmiocie najmu oraz jej usunięcia, potwierdzając informację, iż otrzymała wyłącznie klucze, ale bez kodu dostępu do zainstalowanego alarmu. W piśmie tym podała numer telefonu pod którym jest dostępny administrator budynku i który z udziałem upoważnionego przedstawiciela (...) SA dokona przeglądu lokalu i weryfikacji zgłoszonej wady, która jeżeli istnienie zostanie usunięta.

Dowód: pismo z dnia 5 czerwca 2017r. k- 84-85

Pismem z dnia 5.06.2017 r. pozwana oświadczyła, iż wypowiada umowę najmu w trybie natychmiastowym, wskazując jako przyczynę przeszkody uniemożliwiające należytą realizację postanowień umowy najmu i korzystanie przez najemcę z przedmiotu najmu jak w piśmie z dnia 26.04.2017r. i ich nieusunięcie w wyznaczonym w piśmie tym terminie. Jednocześnie wyznaczyła termin zwrotu lokalu na dzień 9 czerwca 2017r. z prośbą o zapewnienie obecności przedstawiciela pobudki w sklepie. Niniejsze pismo zostało doręczone powódce po upływie tego terminu.

Dowód : pismo z dnia 5 czerwca 2017r. karta 87

Około 7.06.2017r. pozwana przeprowadziła prace przygotowawcze do oddania lokalu pozwanej , prace te trwały 2 – 3 dni. K. P. (1) działając imieniem pozwanej w czasie gdy trwały te prace , a tym samym miał możliwość wejścia do lokalu stawił się w nim wraz z drugą osobą celem zdiagnozowania zgłaszanej usterki i jej usunięcia. Stwierdził zaciek, ustalił przyczynę w postaci wysuniętego kolanka, kolanko wsunięto, zaciek usunięto, odgrzybiono ścianę preparatem i ją pomalowano. Pracownik pozwanej obecny przy pracach prowadzonych w lokalu E. Ł. (1) miał telefon do K. P. (2), nie zgłosił mu jednak wady w postaci zacieku telefonicznie, bezpośrednio. K. P. (2) podczas usuwania w/w zacieku zwrócił się do niego z zapytaniem dlaczego nie poinformował go o zacieku bezpośrednio, tylko dowiaduje się on o tym z dokumentów, ale ten stwierdził, iż poinformował o tym zarząd spółki.

dowód : zeznania śwd E. Ł. k. 222, zeznania śwd. D. W. k. 249v, śwd. K. P. (1) k. 209,

W dniu 9 czerwca 2017r. przedstawiciele pozwanej stawili się celem wydania lokalu, nie stawił się powód. Pismem z dnia 5 lipca 2017r. pozwany poinformował, iż wobec niestawiennictwa traktuje lokal jako przekazany.

Dowód: pismo z dnia 5.lipca 2017r. k- 92, zeznania śwd E. Ł. k. 222.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów pisemnych oraz osobowych w zakresie jak odzwierciedlone w ustaleniach faktycznych jako stanowiących spójną i logiczną całość.

Sąd poczynił ustalenia na podstawie zeznań : - śwd M. M. co do faktu i przebiegu spotkania w listopadzie 2016r. pomiędzy K. P. (1) a przedstawicielami pozwanej. Świadek był obecny na spotkaniu, jego przebieg przytoczył w sposób precyzyjny; - śwd D. W. (1) co do faktu, przebiegu, czasokresu remontu pomieszczenia sklepu oraz usunięcia usterki lokalu – zacieku- przez K. P. (1), - śwd K. Z. co do zabezpieczenia lokalu alarmem i braku możliwości wejścia do lokalu bez znajomości kodu, - śwd J. U., K. P. (1), R. B. oraz śwd M. A. i B. D. (2) oraz J. B. co do przebiegi najmu, w zakresie w którym pozostawały spójne z zeznaniami pozostałych świadków. Dokumentacja zdjęciowa przedstawiając sytuację fragmentarycznie nie była dowodem wystarczającym dla poczynienia na jej podstawie ustaleń. Zeznania stron Sąd potraktował jako dowód o charakterze posiłkowym, pomocniczym. Zeznania świadka D. Ż. nie były istotne, świadek bowiem nie posiadał szczegółowych i precyzyjnych informacji w sprawie.

Sąd zważył co następuje:

Powódka M. P. dochodziła należności tytułem czynszu najmu oraz comiesięcznych opłat eksploatacyjnych z tytułu zawartej umowy najmu z dnia 24 marca 2014r. (par. 5). Pozwany (...) SA wnosząc o oddalenie powództwa zarzucił, iż lokal posiadał wady w postaci braku swobodnego i niezakłóconego dostępu do sklepu poprzez uniemożliwienie skrętu w lewo z drogi publicznej na parking sklepu oraz uniemożliwienie dostaw do sklepu poprzez regularne dostawy do sąsiedniego lokalu przez samochody ciężarowe typu TIR oraz zalanie i zagrzybienie ściany.

Brak swobodnego i niezakłóconego dostępu do sklepu poprzez uniemożliwienie skrętu w lewo z drogi publicznej na parking sklepu oraz uniemożliwienie dostaw do sklepu poprzez regularne dostawy do sąsiedniego lokalu przez samochody ciężarowe typu TIR utrzymywały się zdaniem pozwanej przez cały okres trwania umowy najmu , stanowiąc wady najpierw przez nią kwalifikowane jako ograniczającą przydatność przedmiotu najmu do umówionego użytku (pismo z dnia 23.06.2015r.) a następnie wady uniemożliwiające należytą realizację postanowień umowy najmu i korzystanie z przedmiotu najmu ( pismo z dnia 26.04.2017r. oraz 5.06.2017r.). W piśmie z dnia 26.04.2017r. pozwana po raz pierwszy zgłosiła również wadę w postaci zalewania wodą , ścian wewnętrznych lokalu i grzyba. Wobec powyższego pozwana zażądała w piśmie z dnia 26.04.2017r :

1.  usunięcia wady przedmiotu najmu zagrażającej zdrowiu osobom przebywającym oraz uniemożliwiającej prowadzenie sprzedaży artykułów spożywczych, a polegającej na zalewaniu wodą ścian wewnętrznych lokalu i występowaniu grzyba na ścianach wewnętrznych lokalu,

2.  braku swobodnego i niezakłóconego dostępu do sklepu przez najemcę jego klientów dostawców i pracowników tzn. ograniczenia możliwości zjazdu klientów i dostawców na parking sklepu poprzez możliwość wyłącznie zjazdu dla aut skręcających w prawo auto jadące z naprzeciwka nie mogą skręcić w lewo,

3.  braku swobodnego niezakłóconego dostępu do sklepu przez najemcę poprzez uniemożliwienie dostaw do sklepu na skutek regularnych dostaw do sąsiedniego lokalu sklepu z odzieżą używaną przez samochody ciężarowe typu tir który przez 6- 8 godzin w dniu dostawy blokują dostęp do sklepu najemcy;

- w terminie 30 dniowym p/r odstąpienia od umowy.

Wobec, jak wskazała pozwana, bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu, pozwana pismem z dnia 5.06.2017r. wypowiedziała umowę najmu w trybie natychmiastowym tj. bez zachowania terminów.

Odnosząc się do braku zapłaty za okres wcześniejszy tj. przed 5.06.2017r. pozwana wskazała, iż wobec braku możliwości użytkowania przedmiotowego lokalu zgodnie z przeznaczeniem wskazanym w umowie pozwana zaprzestała prowadzenia sklepu od listopada 2016r. co powoduje, że za czas trwania wad czynsz najmu nie powinien być pobierany ponieważ na skutek zaniechań powódki pozwana nie użytkowała w tym czasie przedmiotowego lokalu. Ponadto pozwana zarzuciła, iż z uwagi na w/w wady, w braku przyjęcia przez Sąd podstaw dla zwolnienia jej z uiszczania czynszu, czynsz ten winien być obniżony stosownie do treści 664 kc.

W pierwszym więc rzędzie należało zbadać czy lokal posiadał wady o jakich mowa powyżej.

Strony zawarły umowę w dniu 24.03.2014r. Pismem z dnia 17.02.2015r. pozwana zwróciła się do powódki z prośbą o obniżenie czynszu podając jednak jako przyczynę kwestie ekonomiczne, a to fakt, iż sklep przynosi straty, a ona jednak chce utrzymać tą placówkę. Trzeba więc zważyć, iż od zawarcia umowy w marcu 2014r. do lutego 2015r. upłynął blisko roczny termin i w tym terminie powódka nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń co do wynajmowanego lokalu, nie notyfikując żadnych wad. Żądanie obniżenia czynszu z powołaniem się na przeszkody w korzystaniu z przedmiotu najmu po raz pierwszy zostały zgłoszone w piśmie z dnia 23.06.2015 r. (k. 102), przy kwalifikacji tych wad przez pozwaną jako ograniczające przydatność przedmiotu najmu do umówionego użytku tj. - brak swobodnego i niezakłóconego dostępu do sklepu przez najemcę, jego klientów, dostawców i pracowników tzn. ograniczenie możliwości zjazdu klientów i dostawców na parking sklepu z drogi publicznej poprzez brak lewoskrętu, – blokowanie dostępu do sklepu najemcy zarówno klientom jak i dostawcom, poprzez dostawy do sklepu z odzieżą używaną przez samochody ciężarowe typu tir.

Powyższe nie stanowiło wady przedmiotu najmu w świetle zawartej pomiędzy stronami umowy. Stosownie do treści art. par. 6 pkt 9 wynajmujący zobowiązywał się umożliwić najemcy oraz jego klientom stały dojazd oraz dostęp do obiektu handlowego: budynku, jego głównych drzwi wejściowych, placu przeznaczonego na postój i rozładunek samochodów dostawczych i drzwi magazynowych oraz korzystanie z placu parkingowego w ramach istniejących możliwości. Z niniejszego nie wynikało jednak zobowiązanie do zagwarantowania odpowiadającej najemcy organizacji ruchu na drodze publicznej, w tym możliwości lewoskrętu. Pozwany nie wykazał zresztą, aby od daty zawarcia umowy a więc 24.03.2014r. organizacja ruchu na przedmiotowej drodze zmieniła się i ewentualnego wpływu w związku z tym na dostępność do sklepu, tym bardziej, iż niespornym między stronami było iż do sklepu był dojazd z drogi publicznej.

Sąd nie podzielił również argumentacji pozwanego odnośnie wadliwości przedmiotu najmu zważywszy na odbywające się dostawy do sklepu z używaną odzieżą. Żądanie zaprzestania niniejszego pozwany opierał na tożsamym jak wyżej wskazany paragraf umowy, wskazać jednak należy, iż paragraf ten zawierał określenie w ramach istniejących możliwości, a ponadto interpretacji wymogu w tym zakresie trzeba dokonać zważywszy na realia wynajmu i położenia przedmiotowego lokalu, znane przecież pozwanej i niezmienne od początku zawierania umowy najmu, z których wynikało, iż w pawilonie w którym mieścił się wynajmowany lokal pozwanej nie był on lokalem jedynym, co wymagało współegzystencji z pozostałymi lokalami tam się znajdującymi. W ocenie Sądu dowożenie towaru do lokalu sąsiedniego, a to z odzieżą używaną, nie stanowiło naruszenia par. 6 pkt 9 umowy. Trzeba bowiem, po pierwsze, wskazać, iż wejście klientów do sklepu nie było w żaden sposób ograniczone ponieważ znajdowało się od drugiej strony, od strony parkingu znajdowały się jedynie dwa wejścia służące dla dostawy towarów i nawet jeżeli bezpośredni podjazd pod te drzwi był utrudniony dwa razy w miesiącu to brak podstaw dla stwierdzenia, iż niniejsze naruszało w/w postanowienie umowne zwłaszcza, iż nie uniemożliwiło to systematycznych dostaw towaru do sklepu pozwanej. Sporadycznie utrudnienia nie zmieniały powyższego faktu.

Powyższe wady niezasadnie więc zostały powielone w kolejnej korespondencji z dnia 20.10.2016r. a więc ponad rok później, co zresztą korelowało z jednoczesną prośbą pozwanego pismem z dnia 14.11.16r. o rozwiązanie umowy za porozumieniem stron. Do porozumienia jednak nie doszło pozwany nie złożył oświadczenia o rozwiązaniu umowy mimo to jednak w listopadzie 2016r. opuścił lokal.

W ocenie Sądu to nie wskazane jako wady w powyższych pismach okoliczności stanowiły przyczynę dla podjęcia decyzji o braku kontynuacji prowadzenia działalności gospodarczej w wynajmowanym lokalu, ale brak założonych wyników sprzedaży, co powodowało , iż pozwana dążyła do znalezienia podstaw, aby rozwiązać przedmiotową umowę najmu zawartą przecież na czas oznaczony aż do lipca 2017r.

Niniejsze zarzuty zostały powielone zresztą w kolejnym piśmie, a to w dniu 26.04.2017r. w którym to pozwana wezwała powódkę do ich usunięcia jako wad w terminie 30 dni pr. odstąpienia od umowy. Jak wskazano już powyżej brak było podstaw dla wskazania w.w okoliczności jako wady lokalu. Stąd też wezwanie w ich zakresie nie stanowiło uzasadnionej podstawy dla wypowiedzenia umowy. W piśmie tym jednak pozwana wezwała do usunięcia jeszcze jednej dotychczas niepodnoszonej wady polegającej, jak wskazała, na zalewaniu wodą ścian wewnętrznych lokalu , występowania grzyba na ścianach wewnętrznych lokalu.

W rozpatrywanym zakresie chronologia zdarzeń był następująca:

Pismo wzywające z dnia 26.04.17r. pozwana otrzymała 4.05.2017r. Powódka jednak nie miała możliwości wejścia do lokalu z uwagi na posiadanie wyłącznie przez pozwaną kluczy oraz zainstalowany alarm, w związku z tym pismem z dnia 10.05.2017r. zwróciła się do niej o udostępnienie wejścia do lokalu w terminie wcześniej uzgodnionym. Pismem z dnia 25.05.2017r. otrzymanym w dniu przez powódkę 31.05.2017r. pozwana przekazała wprawdzie klucze, ale nie udostępniła kodu do alarmu, tak więc w dalszym ciągu pozwany miał uniemożliwiony dostęp do lokalu celem zdiagnozowania i usunięcia wady. Tak więc w okresie 30 dniowego wyznaczonego przez pozwaną terminu do usunięcia wady istniały przeszkody uniemożliwiające jej usunięcie. Istniały one zresztą do czasu złożenia przez pozwaną oświadczenia o wypowiedzeniu umowy najmu w trybie natychmiastowym w dniu 5.06.2017r. Dopiero bowiem w czasie kiedy pozwana prowadziła prace remontowe w lokalu tj. od 7-9.06.2017r.przedstawiciel pozwanej mógł wejść do lokalu i usunąć wskazaną pismem z dnia 26.04.2017r. wadę - co uczynił niezwłocznie.

Tym samym skoro pozwana nie umożliwiła, pomimo wezwania, usunięcia przedmiotowej wady poprzez bądź to precyzyjne wskazanie terminu w którym lokal będzie dostępny, otwarty bądź udostępnienie kodu alarmu ze zgodą na wejście pod jej nieobecność - to brak podstaw dla przyjęcia sankcji w postaci skutecznego rozwiązania umowy najmu wobec bezskutecznego upływu wskazanego przez pozwaną terminu w piśmie z dnia 26.04.2017r. Niniejszego nie zmienia treść par. 6 pkt 10 umowy, który nie wprowadza, uprawnienia wynajmującego do wejścia do lokalu bez zgody najemcy.

Stosownie do powołanego przez pozwaną art. 664 par. 1 kc jeżeli rzecz najęta ma wady, które ograniczają jej przydatność do umówionego użytku najemca może żądać odpowiedniego obniżenia czynszu za czas trwania wad. Jeżeli w chwili wydania najemcy rzecz miała wady, które uniemożliwiają przewidziane w umowie używanie rzeczy albo jeżeli wady takie powstały później a wynajmujący mimo otrzymanego zawiadomienia nie usunął ich w czasie odpowiednim albo jeżeli wady usunąć się nie dadzą najemca może wypowiedzieć najem bez zachowania terminu wypowiedzenia.

W niniejsze sprawie jak wskazano brak podstaw dla przyjęcia, iż lokal posiadał wady i to zarówno o charakterze ograniczającym jego przydatność do umówionego użytku jak i uniemożliwiających używanie rzeczy, biorąc pod uwagę wskazane przez pozwanego wady jako brak dostępu do przedmiotu najmu z uwagi na brak lewoskrętu na drodze publicznej oraz dostawy do sąsiedniego sklepu z odzieżą używaną. Tym samym brak było podstaw zarówno do obniżenia czynszu jak i wypowiedzenia najmu bez zachowania terminu wypowiedzenia.

Odnosząc się natomiast do wskazanej wady zalania i w konsekwencji zagrzybienia części ściany to wezwanie do jej usunięcia wystosowano po raz pierwszy w dniu 26.04.2017r. i w terminie wyznaczonym dla jej usunięcia powód wprawdzie wady tej nie usunął, ale z przyczyn leżących po stronie pozwanej, wobec braku udostępnienia przez nią lokalu, zważywszy na fakt, iż powódka nie dysponowała do dnia 31.05.2017r. kluczami i kodem do alarmu, a po tej dacie, w dalszym czasokresie wyznaczonym do usunięcia tej wady - kodem do alarmu. Lokal był zamknięty, pozwany nie prowadził w nim działalności gospodarczej od 29.10.2016r. czyli od ok. pół roku, aby wejść do lokalu koniecznym było posiadanie kluczy i kodu do alarmu, bądź otworzenie go przez pozwaną, która lokalu nie udostępniła, nie podając w tym zakresie żadnego konkretnego terminu, pomimo wezwania powoda ku temu pismem z dnia 10.05.2017r. Powódka usunęła więc przedmiotową wadę niezwłocznie, kiedy było to możliwe, a więc kiedy pozwana prowadziła w lokalu prace remontowe, wadę tą usuwając skutecznie. W tym kontekście wypowiedzenie najmu bez zachowania terminu wypowiedzenia było niezasadne i przedwczesne, co w konsekwencji powodowało zasadność dochodzonych przez powódkę należności z tytułu czynszu i opłat eksploatacyjnych.

Stąd też orzeczono jak w sentencji na mocy art. 659 kc, o kosztach postępowania orzekając stosownie do wyniku sprawy. Na koszty te złożyła się opłata sądowa od pozwu ( 7442 ) opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego 5.400 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)