VI GC 7/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie z 2014-01-29

Sygn. akt VI GC 7/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Hass-Kloc

Protokolant: st. sekr. sadowy J. K.

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2014 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółka Akcyjna w C.

przeciwko: M. K. i P. P.,

o zapłatę

I. zasądza solidarnie od pozwanych M. K. i P. P. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w C.

kwotę 106.177,62 zł (sto sześć tysięcy sto siedemdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt dwa grosze) z ustawowymi odsetkami od kwoty:

-

30.385,38 zł od dnia 18 października 2012r. do dnia zapłaty,

-

25.686,34 zł od dnia 23 października 2012r. do dnia zapłaty,

-

3.358,52 zł od dnia 29 października 2012r. do dnia zapłaty,

-

16.826,40 zł od dnia 01 listopada 2012r. do dnia zapłaty,

-

29.920,98 zł od dnia 25 listopada 2012r. do dnia zapłaty,

II. zasądza solidarnie od pozwanych na rzecz powoda kwotę 8.926,00 zł (słownie: osiem tysięcy dziewięćset dwadzieścia sześć złotych) tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 3.617,00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 stycznia 2014r., sygn. akt VI GC 7/14

Powód (...) Spółka Akcyjna w C. wniósł
o zasądzenie kwoty 106.177,62 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty:

-

30.385,38 zł od dnia 18 października 2012r. do dnia zapłaty,

-

25.686,34 zł od dnia 23 października 2012r. do dnia zapłaty,

-

3.358,52 zł od dnia 29 października 2012r. do dnia zapłaty,

-

16.826,40 zł od dnia 01 listopada 2012r. do dnia zapłaty,

29.920,98 zł od dnia 25 listopada 2012r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu od pozwanych M. K. i P. P..

W uzasadnieniu powyższego podał, iż obie strony prowadzą działalność gospodarczą i pozostawały w stałych stosunkach handlowych. Pozwani zakupili i odebrali uprzednio zamawiane u powoda towary. Transakcje te zostały udokumentowane dokumentami WZ oraz fakturami. Pozwani nigdy
nie kwestionowali przedmiotowego zobowiązania, ani co do zasady, ani co do wysokości, wielokrotnie wyrażając chęć uregulowania powyższej zaległości.

W dniu 06.12.2013r. (k. 46) został wydany przez tut. Sąd nakaz zapłaty
w postępowaniu upominawczym, w którym powództwo uwzględniono
w całości.

Sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty wniosła strona pozwana zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenia kosztów procesu
(k. 49-50).

W pisemnych motywach niniejszego pozwani podnieśli, iż prowadzili
z powodem rozmowy w zakresie polubownego załatwienia sporu i strona powodowa wyraziła zgodę na późniejszą spłatę przedmiotowych należności,
a więc powództwo jest przedwczesne.; szczególnie, iż pozwani nie dali podstaw do jego wytoczenia. Na koniec strona pozwana wniosła o skierowania sprawy do mediacji.

Powód w odpowiedzi na powyższe w piśmie procesowym z dnia 24.01.2014r. (data prezentaty tut. Sądu k. 70-72) podtrzymał żądanie pozwu; zaprzeczył, aby w jakiejkolwiek formie wyraził zgodę na późniejszą spłatę należności dochodzonych pozwem, zaś twierdzenia pozwanych w tym zakresie są ogólnikowe i gołosłowne. Powód również nie wyraził zgody na skierowanie sprawy do mediacji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód i pozwani są przedsiębiorcami (dowód: wypis z KRS strony powodowej k. 9-20, zaświadczenia (...) pozwanych k. 21-25). Strony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pozostawały w stałych kontaktach handlowych i w ramach nich strona pozwana zakupiła i odebrała od powoda towary, które uprzednio zamawiała. Z tego tytułu powód wystawił faktury VAT o numerach:

- (...) na kwotę 3.541,86 zł,

- (...) na kwotę 26.843,52 zł,

- (...) na kwotę 25.686,34 zł,

- (...) na kwotę 3.358,52 zł,

- (...) na kwotę 16.826,40 zł,

- (...) na kwotę 29.920,98 zł (dowód: faktury VAT wraz z dokumentami WZ k. 36-40 – okoliczności bezsporne).

W dniu 04.01.2013r. pozwani skierowali do powoda pismo, w którym poinformowali go, iż nie mogą dokonać spłaty całości zobowiązań wobec powoda, albowiem mają problemy z odzyskaniem swoich należności od klientów, a co za tym idzie proponują spłatę należności ratami i rozważenie zawarcia ewentualnej ugody (k. 41).

Sąd w całości uwzględnił dowody w postaci dokumentów przedłożone przez stronę powodową jako niekwestionowane przez stronę pozwaną,
a ponadto jako dowody odnoszące się do okoliczności bezspornych.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron zawnioskowany przez stronę pozwaną w sprzeciwie od nakazu zapłaty, albowiem strona powodowa zaprzeczyła, aby wyrażała zgodę na jakiekolwiek zmiany terminu spłaty należności dochodzonych niniejszym pozwem, a ponadto Sąd miał na uwadze, iż okoliczności wskazane w tezie dowodowej zostały przedstawione ogólnikowo tj. bez podania z kim konkretnie były prowadzone rozmowy, kiedy, jakie szczegółowe ustalenia zostały uzgodnione między stronami w zakresie późniejszej spłaty przedmiotowych należności.

Przy ocenie powyższego Sąd miał na uwadze treść art. 210 § 2 kpc
w związku z art. 227 kpc i art. 230 kpc oraz art. 217 § 3 kpc oraz fakt, iż dowód z przesłuchania stron jest dowodem posiłkowym (art. 299 kpc).

Sąd również nie uwzględnił wniosku strony pozwanej o skierowanie sprawy do mediacji po myśli art. 183 1 § 4 kpc mając na uwadze brak zgody strony powodowej w tym przedmiocie.

Sąd Okręgowy mając na uwadze powyższe zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Strona pozwana nie kwestionowała faktu zawarcia ze stroną powodową umowy sprzedaży i wydania mu przedmiotu niniejszej umowy, ani wysokości ceny za zakupiony towar. Jedyny zarzut podniesiony przez stronę pozwaną sprowadzał się do wykazania, iż powództwo jest przedwczesne z uwagi na prowadzenie rozmów ze stroną powodową w przedmiocie prolongaty terminu spłaty przedmiotowych należności.

W ocenie Sądu treść faktur przedstawionych przez powoda wskazywały warunki płatności tj. przelewem w terminie 75 dni, zaś pismo strony pozwanej z dnia 04.01.2013r. (k. 41), a więc sformułowane prawie rok przed datą wniesienia pozwu wskazywało, że rzeczywiście strona pozwana wystąpiła z propozycją rozłożenia spłaty w/w należności na raty. Jednakże strona pozwana nie przedstawiła żadnych wiarygodnych dowodów, ani nie sprecyzowała okoliczności, które by wskazywały, aby po tej dacie tj. 04.01.2013r. strona powodowa rzeczywiście wyraziła zgodę na propozycję spłat wyrażoną w tymże piśmie lub też, że doszło między stronami do innego zgodnego ustalenia w zakresie przesunięcia terminu zapłaty za zakupiony towar. Jest to o tyle istotne, iż w toku procesu strona powodowa zaprzeczyła kategorycznie, aby takie rozmowy ze stroną pozwaną prowadziła, a tym bardziej żeby doszło między nimi do jakiś wiążących w tym zakresie ustaleń.

W tej sytuacji Sąd po myśli art. 535 kc uznał roszczenie powoda w całości nie uwzględniając powyższego zarzutu strony pozwanej w oparciu o treść
art. 6 kc. O odsetkach orzeczono po myśli art. 481 kc. Orzeczenie o kosztach procesu znajduje uzasadnienie w treści art. 98 § 1 kpc i art. 99 kpc w związku
z art. 108 § 1 kpc.

Zarządzenie:

Odpis wyroku wraz z uzasadnienie doręczyć pełnomocnikom pozwanych

K.. 14 dni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Dziopak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Rzeszowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Beata Hass-Kloc
Data wytworzenia informacji: