Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 41/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Brzozowie z dnia 9 grudnia 2024 r. sygn.. akt II K 173/24

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

T. T.

wymaganie opieki nad matką oskarżonego drugiej osoby ze względu na zły stan jej zdrowia

zaświadczenie lekarskie z dnia 26 lutego 2025 r.

85

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zaświadczenie lekarskie dotyczące stanu zdrowia matki oskarżonego

Nie budzi wątpliwości Sądu Odwoławczego wiarygodność ww. dowodu, zgodnie z którym matka oskarżonego J. T. wymaga opieki drugiej osoby.

Rzecz jednak w tym, że dowód ten nie ma znaczenia dla ustalenia faktów. Nie daje on bowiem podstaw do uznania, iż po stronie oskarżonego zachodzą szczególnie uzasadnione przypadki w rozumieniu art. 69 § 4 k.k., pozwalające na zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary. Po pierwsze, opiekę nad matką sprawować może siostra oskarżonego, która w okresie wykonywania przez niego kary może powrócić w strony rodzinne, z W., gdzie obecnie mieszka lub zorganizować matce sprawowanie opieki przez inną osobę, bądź instytucję pomocy społecznej. Po drugie, warunkiem zaistnienia szczególnie uzasadnionych przypadków są okoliczności dające podstawę do udzielenia zawieszenia wykonania kary na zasadach ogólnych, tj. potwierdzające pozytywną prognozę co do przyszłego zachowania oskarżonego, a w szczególności że nie popełni on ponownie przestępstwa, które w przypadku T. T. nie zachodzą. Mając nadto na uwadze kontynuowanie przez oskarżonego spożywanie alkoholu aż do stanów opilstwa, wielce wątpliwym jest, by deklarowana prze niego pomoc i opieka matce obiektywnie mogłaby być przez niego wykonywana.

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego zarzucił obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez nierozważenie wszystkich okoliczności w sprawie, subiektywną ocenę materiału dowodowego w sposób nieuwzględniający w szczególności okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, skutkujące wymierzeniem kary nadmiernie surowej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut jest oczywiście bezzasadny.

Przeprowadzona w sprawie ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd Orzekający nie wykracza poza zakreślone przepisem art. 7 k.p.k. granice swobodnej sędziowskiej oceny, a także nie zawiera istotnych błędów logicznych lub faktycznych oraz nie jest sprzeczna z zasadami doświadczenia życiowego, a tym samym musi korzystać z ochrony zagwarantowanej jego treścią, natomiast podstawę wyroku stanowił całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, co czyni zadość dyspozycji art. 410 k.p.k. Sąd dostrzegł bowiem w szczególności fakt przyznania się oskarżonego do popełnionego przestępstwa, jak i okazaną przez niego skruchę, które to okoliczności podlegały uwzględnieniu przy kształtowaniu wobec oskarżonego rodzaju kary i jej wymiaru.

3.2.

Obrońca oskarżonego zarzucił rażącą surowość kary poprzez wymierzenie kary bezwzględnej 9 miesięcy pozbawienia wolności. Naruszenie przepisów prawa materialnego art. 53 § 1 i 2 k.k. oraz art. 69 § 4 k.k. przez nieuwzględnienie sformułowanej w przywołanym przepisie dyrektywy wymiaru kary, której dolegliwość nie powinna przekraczać stopnia winy oraz dyrektywy kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a także nieuwzględnienie sytuacji rodzinnej i osobistej oskarżonego, który w toku postępowania wyraził żal i skruchę, przyznając się do czynu krytycznie odniósł się do swojego zachowania, który również opiekuje się swoją matką, w sytuacji gdy wystarczającym jest orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem dla spełnienia dyrektyw wymiaru kary, tj. stopnia winy oraz dyrektywy kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Również ten zarzut jest bezzasadny.

Sąd Orzekający wymierzył oskarżonemu T. T. za popełnione przestępstwo z art. 178a § 4 k.k., tj. kierowanie po drodze publicznej samochodem osobowym w stanie nietrzeźwości (I badanie 1,07 mg/l, II badanie 1,06 mg/l, III badanie 1,12 mg/l, IV badanie 1,02 mg/l, V badanie 1,09 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu), który był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzozowie z dnia 22 kwietnia 2024 r. sygn. akt II K 59/24, karę 9 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto, Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio.

Orzeczona wobec oskarżonego kara 9 miesięcy pozbawienia wolności nie jest karą surową, a tym bardziej rażąco niewspółmiernie surową. Przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Orzeczona kara 9 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona została w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Kara ta jest adekwatna do okoliczności popełnionego przez oskarżonego przestępstwa. Nie przekracza ona stopnia winy oskarżonego, potwierdza wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu, jak również realizuje zasady prewencji indywidualnej i prewencji generalnej. Orzeczona kara uwzględnia okoliczności obciążające w postaci zachowania oskarżonego w ramach powrotu do przestępstwa (art. 64 § 1 k.k.), dopuszczenie się takiego samego przestępstwa w dniu 17 czerwca 2024 r., a więc po upływie niecałych 2 miesięcy od skazania za to samo przestępstwo, bezkrytyczne zachowanie oskarżonego i brak jakiejkolwiek refleksji, choćby z faktu uprzedniego skazania za to samo przestępstwo oraz dotychczasową jego karalność. Jednocześnie, wśród okoliczności łagodzących Sąd dostrzegł przyznanie się oskarżonego do winy i wyrażenie skruchy.

Obrońca oskarżonego nadmiernie uwypukla przyznanie się oskarżonego do przypisanego mu czynu oraz wyrażenie przez oskarżonego żalu i skruchy z powodu zdarzenia. Oskarżony ujęty został w trybie obywatelskiego zatrzymania, a więc na gorącym uczynku, zaś wyrażona przez niego skrucha miała miejsce dla potrzeb niniejszego postępowania. Nie sposób bowiem inaczej jej ocenić w sytuacji, gdy oskarżony dopuścił się kolejnego takiego samego przestępstwa, pomimo skazana niecałe dwa miesiące wcześniej za taki sam czyn. Autor apelacji bagatelizuje jednocześnie znaczny stan nietrzeźwość, a wręcz opilstwo oskarżonego oraz lekceważące podejście oskarżonego do uprzednio wydanego wyroku oraz orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Orzeczona zatem kara, uwzględniająca powyższe okoliczności, jest karą – wbrew zarzutowi obrońcy oskarżonego – w pełni adekwatną do stopnia winy oskarżonego, stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, jak również spełnia warunki prewencji generalnej i indywidulanej. Kara ta spełnia zatem wymogi dyspozycji z art. 53 k.k., a tym bardziej nie jest kara rażąco niewspółmiernie surową.

Podzielając wypracowane w doktrynie i orzecznictwie poglądy należy stwierdzić, że rażąca niewspółmierność wymierzonej kary zachodzi, gdy nie uwzględnia ona należycie stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz nie realizuje w wystarczającej mierze celów kary w zakresie społecznego oddziaływania z jednoczesnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych, jakie ma osiągnąć w stosunku do skazanego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 1974r. sygn. akt V KRN 60/74). W niniejszej sprawie sytuacja taka nie zachodzi.

Sąd nie znalazł podstaw do przyjęcia, iż zachodzą jakiekolwiek przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, a tym bardziej szczególny przypadek w art. 69 § 4 k.k., stwarzający taką możliwość wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178 § 4 k.k. Zgodnie z tym przepisem, wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 4 k.k., Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary jedynie w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przy czym wskazuje się, że pod pojęciem szczególnie uzasadnionych wypadków należy rozumieć sytuacje, w których pozytywna prognoza kryminologiczna przemawia za tym, że cele kary zostaną osiągnięte bez konieczności jej wykonania (P. Hofmański, L. Paprzycki, A. Sakowicz, Komentarz do art. 69 Kodeksu karnego (w:) M. Filar (red.) i inni, Kodeks karny. Komentarz., System Informacji Prawnej Lex, 2016). W świetle niniejszej sprawy prognoza kryminologiczna nie przemawia za tym, iż cele kary zostałyby osiągnięte w przypadku warunkowego zawieszenia wykonania kary. Oskarżony zlekceważył dotychczasowy wyrok Sądu za przestępstwo podobne, wydany przed niecałymi dwoma miesiącami wcześniej. Jest on zatem sprawcą niepoprawnym, lekceważącym porządek prawny i zasady współżycia społecznego.

Powoływanie się na fakt sprawowania opieki nad matką nie daje podstaw do zawieszenia wykonania kary z uwagi na szczególne przypadki określone w art. 69 § 4 k.k. Przesłanka ta nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. Po pierwsze, opiekę nad matką sprawować może siostra oskarżonego, która w okresie wykonywania przez niego kary może powrócić w strony rodzinne, z W., gdzie obecnie mieszka lub zorganizować matce sprawowanie opieki przez inną osobę, bądź instytucję pomocy społecznej. Po drugie, warunkiem zaistnienia szczególnie uzasadnionych przypadków są okoliczności dające podstawę do udzielenia zawieszenia wykonania kary na zasadach ogólnych, tj. potwierdzające pozytywną prognozę co do przyszłego zachowania oskarżonego, a w szczególności że nie popełni on ponownie przestępstwa, które w przypadku T. T. nie zachodzą. Przecież popełnił on kolejne przestępstwo, pomimo że niespełna dwa miesiące wcześniej został skazany za przestępstwo podobne. Mając nadto na uwadze kontynuowanie przez oskarżonego spożywanie alkoholu aż do stanów opilstwa, wiece wątpliwym jest, by deklarowana prze niego pomoc i opieka matce obiektywnie mogłaby być przez niego wykonywana.

Wniosek

Obrońca oskarżonego wniósł o:

- zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie orzeczonej kary i orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w oparciu o art. 69 § 4 k.k.;

- ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji celem ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski nie są uzasadnione.

Brak jest podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie orzeczonej kary i wymierzenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Oskarżony nie daje bowiem rękojmi przestrzegania porządku prawnego, a w szczególności nie popełnienia ponownie przestępstwa, skoro po upływie niecałych dwóch miesięcy od skazania popełnił on ponownie przestępstwo podobne.

Także wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi i instancji do ponownego rozpoznania, jest bezzasadny. Dotychczas bowiem przeprowadzone postępowanie przez Sąd Orzekający nie wymaga uzupełnienia, a dokonana ocena dowodów nie wymaga korekty.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zaskarżony wyrok utrzymany został w mocy.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok należało uznać za słuszny i trafny. Ocena dowodów została dokonana przez Sąd pierwszej instancji zgodnie z zasadami wiedzy logiki i doświadczenia życiowego. Sąd uwzględnił całokształt okoliczności zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonej, a uzasadnienie logicznie przekonuje do zajętego stanowiska oraz do poszczególnych rozstrzygnięć.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. t. jedn. Dz. U. 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd Odwoławczy zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, w tym od uiszczenia opłaty za drugą instancję, obciążając nimi Skarb Państwa, albowiem uiszczenie tych kosztów, w tym opłaty przez oskarżonego, z uwagi na jego sytuację majątkowa i wysokość dochodów, byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Oskarżony utrzymuje się z renty w kwocie 2.200 zł miesięcznie, nie ma żadnych oszczędności.

1.PODPIS