Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 20 grudnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy
z wniosku wierzyciela W. Z. – Firma (...) w R.

z udziałem dłużnika Przedsiębiorstwa Handlowego i (...) Spółka z o. o. w R. (poprzednio: (...) Spółka z o.o. w R.)

o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rzeszowie w sprawie sygn. Km 978/12

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego- Sądu Gospodarczego w Rzeszowie

z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt VI GC 195/11

I.  z m i e n i a zaskarżone postanowienie w ten sposób, że
z a s ą d z a od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 16.673,45 zł (szesnaście tysięcy sześćset siedemdziesiąt trzy 45/100) tytułem kosztów postępowania zabezpieczającego,

II.  z a s ą d z a od dłużnika na rzecz wierzyciela kwotę 287 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem) tytułem kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy oddalił wniosek wobec stwierdzenia, że postanowienie Komornika o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego nie jest prawomocne.

Skarżący wniósł o zmianę tego orzeczenia przez uwzględnienie wniosku ewentualnie o uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, zarzucając naruszenie art. 745 § 1 kpc przez jego niezastosowanie pomimo spełnienia wszystkich przesłanek.

Z udzielonej przez Sąd Rejonowy informacji (pismo z 26.11.2013 r. – k. 870) wynika, że nie została złożona skarga na postanowienie Komornika z 8.07.2013 r. sygn. Km 978/12 o ustaleniu kosztów postępowania zabezpieczającego.

Dłużnik nie zakwestionował podstawy prowadzonego postępowania zabezpieczającego, ani też wyliczenia zawartego w w/w postanowieniu. Ustalone koszty obejmują opłaty wyłożone przez wierzyciela w wysokości 14.873,45 zł i wydatki w kwocie 26 zł, a ponadto koszty zastępstwa pełnomocnika – radcy prawnego w wysokości 1.800 zł.

Z tych przyczyn należało orzec jak w sentencji na mocy art. 98 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc i art. 745 § 1 kpc działając na zasadzie art. 386 § 1 kpc w zw. z art. 397 § 1 i 2 kpc.