Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 9 sierpnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy
z wniosku wierzyciela małoletniej M. Z. (1) reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego D. Z.

z udziałem dłużnika M. Z. (2)

o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko następcy prawnemu zmarłego dłużnika J. Z. w sprawie sygn. akt I C 552/04

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 6 lutego 2013 r. sygn. akt I Co 138/12

p o s t a n a w i a:

1 . z m i e n i ć punkt 3 zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że zasądzić od dłużnika M. Z. (2) na rzecz wierzyciela małoletniej M. Z. (1) kwotę 50 zł tytułem zwrotu kosztów nadania klauzuli wykonalności, zasądzić od wierzyciela małoletniej M. Z. (1) na rzecz dłużnika M. Z. (2) kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego,

2. o d d a l i ć zażalenie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 26.09.2012 r. (k. 3) wierzyciel małoletnia M. Z. (1) domagała się nadania klauzuli wykonalności pkt II wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 22 lutego 2005 r. sygn. akt I C 552/04 przeciwko spadkobiercy J. M. Z..

Postanowieniem z dnia 23 listopada 2012 r. sygn. akt I Co 138/12 (k. 10) Sąd Okręgowy w Rzeszowie nadał klauzulę wykonalności przeciwko następcy prawnemu J. Z., będącemu dłużnikiem na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 22 lutego 2005 r. sygn. akt I C 552/04, a to przeciwko M. Z. (2) – co do pkt III wyroku oraz zasądził od M. Z. (2) na rzecz małoletniej M. Z. (1) kwotę 50 zł tytułem zwrotu kosztów nadania klauzuli wykonalności.

Na postanowienie powyższe zażalenie złożył dłużnik (k. 12-15). W rezultacie rozpoznania tegoż zażalenia, postanowieniem z dnia 6 lutego 2013 r. sygn. akt I Co 138/12 (k. 19) Sąd Okręgowy w Rzeszowie w punkcie 1 uchylił w trybie art. 395 § 2 k.p.c. zaskarżone postanowienie W punkcie 2 nadał klauzulę wykonalności przeciwko następcy prawnemu J. Z., będącemu dłużnikiem na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 22 lutego 2005 r. sygn. akt I C 552/04, a to przeciwko M. Z. (2) – w punkcie III wyroku, co do rat alimentacyjnych na rzecz małoletniej M. Z. (1) wymagalnych do dnia 23 sierpnia 2011 r., tj. do dnia otwarcia spadku po J. Z.. W punkcie 3 zasądził od dłużnika M. Z. (2) na rzecz małoletniej M. Z. (1) kwotę 50 zł tytułem zwrotu kosztów nadania klauzuli wykonalności oraz kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Uzasadniając orzeczenie o kosztach Sąd powołał przepisy art. 108 § 1 w zw. z art. 13 § 2 i art. 98 k.p.c. oraz przepis art. 10 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…), obciążając nimi dłużnika.

Zażalenie na pkt 3 powyższego postanowienia wniósł dłużnik (k. 37-38) wnosząc o jego zmianę poprzez zasądzenie od wierzyciela na rzecz dłużnika kosztów postępowania zażaleniowego oraz nieobciążanie dłużnika kosztami nadania klauzuli wykonalności.

Dłużnik argumentował, iż koszty postępowania zażaleniowego powinny być zasądzone na jego rzecz, skoro „wygrał” sprawę. Podawał, że podstawą prawną winien być § 12 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…).

W zakresie klauzuli wykonalności powołał się ostatecznie na art. 771 k.p.c., podnosząc, że stronie zostało przyznane przez sąd w postępowaniu rozpoznawczym dotyczącym roszczeń alimentacyjnych zwolnienie od kosztów sądowych, które rozciąga się na postępowanie egzekucyjne. Wobec czego wierzyciel i dłużnik nie powinni ponosić kosztów nadania klauzuli.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest częściowo uzasadnione.

Zasadnymi są zarzuty kierowane przez dłużnika odnośnie zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego. Dłużnika, którego zażalenie zostało uwzględnione w całości w trybie art. 395 § 2 k.p.c., należało uznać za stronę wygrywającą to postępowanie i wobec zgłoszenia stosownego żądania zasądzić koszty postępowania zażaleniowego na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) w § 10 ust. 1 pkt 13 przewiduje minimalną stawkę w postępowaniu o zaopatrzenie tytułu egzekucyjnego w klauzulę wykonalności wynoszącą 60 zł. Natomiast § 12 ust. 2 pkt 1 tegoż rozporządzenia stanowi, iż stawki minimalne wynoszą za prowadzenie spraw w postępowaniu zażaleniowym przed sądem okręgowym - 25% stawki minimalnej, a jeżeli w pierwszej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 50% stawki minimalnej, w obu wypadkach nie mniej niż 60 zł.

Zatem w realiach niniejszej sprawy, stosownie do art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zdanie pierwsze k.p.c., należało częściowo zmienić zaskarżone postanowienie w jego punkcie 3 i zasądzić na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 13 w/w rozporządzenia od wierzycielki małoletniej M. Z. (1) na rzecz dłużnika M. Z. (2) kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

W pozostałej części, tj. dotyczącej zasądzenia kosztów postępowania klauzulowego zażalenie jest niezasadne.

Klauzulę nadano po wniosku wierzyciela, który wbrew stanowisku dłużnika poniósł koszty nadania klauzuli wykonalności w wysokości 50 zł (k. 9). Stosownie do art. 770 zadanie pierwsze k.p.c. dłużnik powinien zwrócić wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Niewątpliwie koszty nadania klauzuli wykonalności są niezbędnymi do celowego przeprowadzenia egzekucji.

W niniejszej sprawie nie ma zastosowania art. 771 k.p.c., niezależnie od tego, czy i w jakim zakresie strona powodowa w sprawie rozwodowej sygn. akt I C 552/04 zwolniona została od kosztów sądowych, skoro w postępowaniu w sprawie sygn. akt I C 552/04 małoletnia M. Z. (1) nie występowała w charakterze strony, a wystąpienie z niniejszym wnioskiem spowodowane było śmiercią dłużnika – zobowiązanego do uiszczania alimentów na jej rzecz.

Wobec powyższego zażalenie w części dotyczącej kosztów postępowania klauzulowego jako nieuzasadnione należało oddalić stosownie do art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.