Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 373/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

W. Ł. (1)

w okresie od 12 sierpnia 2016r. do 5 października 2019r. , z wyłączeniem okresu od 30.09.2018 r. do 01.03.2019 r. w m. (...) uchylał się od ciążącego na nim z mocy ustawy obowiązku opieki poprzez nie łożenie renty alimentacyjnej na rzecz jego małoletnich dzieci M. i A. rodzeństwa Ł. której wysokość określona została na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Wągrowcu sygn. akt III RC 328/11/2 z dn. 29 grudnia 2011r. na kwotę po 1.500 zł (tysiąc pięćset złotych) miesięcznie na każde dziecko łącznie 3.000 złotych miesięcznie poprzez co łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych i na dzień 5 października 2019r. wynosi 284.800,00 zł na rzecz pokrzywdzonych, bez kosztów i odsetek, czym naraził je na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony W. Ł. (1) pozostawał
w związku małżeńskim z A. Ł. (1), z którą ma dwoje małoletnich dzieci.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

3.  Oskarżony prowadził działalność gospodarczą, z różnych efektem. Często zaciągał zobowiązania nie mówiąc o tym żonie. W związku z licznymi problemami finansowymi w małżeństwie wprowadzono ustrój umownej rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Małżonkom nie układało się najlepiej. A. Ł. (1) wniosła pozew do sądu o zasądzenie renty alimentacyjnej na rzecz dzieci.

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

wpis do (...)

k.12 w zw. z k 276

informacja z NFZ

k. 63 w zw. z k. 276

7.  Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego
w W. z dnia 29.12.2011 r. w sprawie
o sygnaturze akt III RC 328/11/2 zasądzono od oskarżonego W. Ł. (1) na rzecz małoletnich powodów M. Ł. i A. Ł. (2) alimenty w kwocie po 1.500 zł na każdego z uprawnionych, płatne z góry do dnia 10 tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk matki małoletnich A. Ł. (1).

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., (...) w zw. z k. 191-193

Odpis wyroku

k. 3, 20-21, 42-42v., w zw. z k. 276

11.  W grudniu 2016 r. A. Ł. (1) wyprowadziła się z dziećmi.

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

12.  Córka oskarżonego A. Ł. (2) choruje przewlekle i jest pod stałą opieką Centrum Stomatologii w P.

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

13.  Oskarżony W. Ł. (1) utrzymuje nieregularny kontakt z dziećmi. Czasem kupuje drobne prezenty.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., (...) w zw. z k. 191-193

zeznania świadka B. K.

k. 298

16.  A. Ł. (1) jest czynna zawodowo. Pobiera świadczenie rodzinne 500 plus.

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

zeznania o osiągniętym dochodzie

k. 143-156, 160-165

18.  Oskarżony i jego żona mieli liczne zobowiązania kredytowe. W dniu 24.03.2014 r. A. Ł. (1) dokonała całkowitej spłaty kredytu.

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., (...) w zw. z k. 191-193

dowody wpłat

k. 157-159 w zw. z k. 276

20.  W dniu 30.09.2018r. oskarżony uległ wypadkowi – upadku z wysokości w wyniku czego doznał wielofragmentowego złamania kości piętowej lewej z licznymi odłamaniami pośrednimi oraz przemieszczeniem odłamów kostnych. W okresie od 30.09.2018 r. do 01.10.2018 r., 03.10.2018 r. hospitalizowany.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

zeznania świadka D. Ł.

k. 121 v.

zeznania świadka B. K.

k. 298

zeznania świadka D. Ł.

k. 258-259

karta informacyjna leczenia szpitalnego

k. 99 w zw. z k. 276

historia choroby

k. 100-107 w zw. z k. 276

26.  Przez pół roku nie mógł wykonywać pracy zarobkowej.

zeznania świadka D. Ł.

k. 121v.

27.  Było to złamanie bez przemieszczenia nie wymagające interwencji zabiegowej

Karta informacyjna leczenia szpitalnego

k. 107 v.

28.  Oskarżony nie płacił alimentów w pełnej wysokości. Egzekucja ich była bezskuteczna. Na dzień 25.09.2019 r. stan zaległych alimentów wynosił 284 800,00 zł.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

zaświadczenia

k. 19, 39, 41-41v.,

zawiadomienie

22, 40 w zw. z k. 276

32.  W 2016 r. na konto Komornik Sądowy dokonał wpłat: 13.01.2016 r. w kwocie 243,15 zł, w roku 2017 w dniach: 16.02.2017 r. 300 zł.; 21.07.2017 r. 1000 zł.; 03.08.2017 r. 400 zł.; 12.10.2017 r. 700 zł.; w 2018 r. w dniach 05.01.2018 r. 200 zł., 08.11.2018 r. 300 zł, 14.11.2018 r. 1000,00 zł, 11.12.2018 r. 800 zł; w 2019 r. w dniach 03.01.2019 r. 500 zł., 23.01.2019 r. 500 zł., 19.02.2019 r. 500 zł., 13.03.2019 r. 900 zł., 20.03.2019 r. 500 zł., 08.04.2019 r. 900 zł., 24.06.2019 r. 500 zł.,20.07.2019 r. 900 zł., 29.07.2019 r. 500 zł, 30.09.2019 r. 900 zł.

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

historia rachunku

k. 28-32 w zw. z k. 276

34.  Oskarżony W. Ł. (1) od 2016 r. dokonywał wpłat gotówki na rachunek A. Ł. (1) w dniach: 16.02.2016 r. w kwocie 300 zł., 21.07.2017 r. w kwocie 1000 zł., 03.08.2017 r. w kwocie 400 zł., 12.10.2017 r. w kwocie 700 zł., 05.01.2018 r. w kwocie 200 zł., od 14.11.2018 r. w kwocie 1000 zł. - w tytule przelewu alimenty, 11.12.2018 r. 800 zł., 03.01.2019 r. w kwocie 500 zł., 23.01.2019 r. w kwocie 500 zł., 19.02.2019 r. 500 zł (wycieczka M.), 13.03.2019 r. 900 zł., 20.03.2019 r. 500 zł (okulary dla A.), 08.04.2019 r. 900 zł., 07.05.2019 r. 900 zł., 24.06.2019 r. 500 zł., 20.07.2019 r. w kwocie 900 zł., 29.07.2019 r. 500 zł, 30.09.2019 r. 900 zł., 26.11.2019 r. 900 zł., 21.12.2019 r. 400 zł., 21.01.2020 r. 500 zł., 18.02.2020 r. 900 zł., 23.03.2020 r. 900 zł., 20.04.2020 r. 900 zł., 15.05.2020 r. 400 zł., 18.05.2020 r. 500 zł.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

historia rachunku

k. 125-130 w zw. z k. 276

37.  Oskarżony W. Ł. (1) i A. Ł. (1) pozostają w konflikcie, który absorbuje również małoletnie dzieci.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

zeznania świadka A. Ł. (1)

k. 7, 124 v., 142 w zw. z k. 191-193

39.  31.05.2020 r. oskarżony porzucił zatrudnienie

Korespondencja mailowa

k. 227-228

40.  Pozwem z dnia 01.06.2020 r. oskarżony W. Ł. (1) wystąpił o obniżenie renty alimentacyjnej od 01.06.2012 r.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

pozew

k. 217-228 w zw. z k. 276

42.  Oskarżony W. Ł. (1) ma 48 lat. Rozwiedziony. Ma dwoje dzieci w wieki 14 i 12 lat. Podsądny ma wykształcenie wyższe, z zawodu historyk. Zatrudniony w F. P.H.U (...) na stanowisku pracownik budowlany i z tego tytułu otrzymuje dochód w wysokości 2600 zł brutto. Nie posiada majątku większej wartości. Nie leczy się psychiatrycznie, ani odwykowo. Nie był karany sądownie.

wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

umowa o pracę

k. 123 w zw. z k. 276

karta karna

k. 138, 233 w zw. z k. 276

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

W. Ł. (2)

w okresie od 12 sierpnia 2016r. do 5 października 2019r. , z wyłączeniem okresu od 30.09.2018 r. do 01.03.2019 r. w m. (...) uchylał się od ciążącego na nim z mocy ustawy obowiązku opieki poprzez nie łożenie renty alimentacyjnej na rzecz jego małoletnich dzieci M. i A. rodzeństwa Ł. której wysokość określona została na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Wągrowcu sygn. akt III RC 328/11/2 z dn. 29 grudnia 2011r. na kwotę po 1.500 zł (tysiąc pięćset złotych) miesięcznie na każde dziecko łącznie 3.000 złotych miesięcznie poprzez co łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość trzech świadczeń okresowych i na dzień 5 października 2019r. wynosi 284.800,00 zł na rzecz pokrzywdzonych, bez kosztów i odsetek, czym naraził je na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nieudowodnionym jest, aby oskarżony płacił zasadzona rentę alimentacyjną oraz, że alimenty przekazywane były przez brata oskarżonego.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

k. 96-97, 170 w zw. z k. 189 -191

częściowo zeznania świadka D. Ł.

k.121 v.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-3, 6,9 12, 14, 15, 17,18

częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w którym potwierdził fakt nieregulowania w pełnej wysokości na bieżąco alimentów są wiarygodne, gdyż korespondują z dokumentacją komorniczą i zeznaniami świadka A. Ł. (1). Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie jego kondycji finansowej i możliwości zarobkowych należało uznać za wiarygodne jedynie w części. Natomiast w pozostałym zakresie, w którym oskarżony wykazywał, że nie był w stanie realizować obowiązku alimentacyjnego z przyczyn od niego niezależnych, wyjaśnienia oskarżonego są w ocenie sądu niewiarygodne.

1-8, 12,13, 15

zeznania świadka A. Ł. (1)

Świadek zeznawała w sposób rzeczowy, naturalny i korelujący z dowodami z dokumentów (m.in. zaświadczeniem o bezskuteczności egzekucji, historii rachunku bankowego). W sposób rzeczowy opisywała położenie finansowe swoje i oskarżonego przez okres ich małżeństwa i wspólnego zamieszkiwania.

10

częściowo zeznania świadka D. Ł.

Sąd dał wiarę zeznaniom w kwestiach wypadku oskarżonego albowiem zeznania świadka w tej kwestii korespondują z dokumentacją lekarską oraz wyjaśnieniami oskarżonego w tej części w jakiej sąd uznał je za wiarygodne.

6

zeznania świadka B. K.

Na wiarę zasługiwały zeznania świadka, w których wskazywał, że oskarżony miał kontakt z dziećmi tzn. zabierał je nad jezioro choć tych zeznań nie należy przeceniać albowiem świadek nie miał pełnego obrazu funkcjonowania rodziny.

2,3, 7- 9, 11, 12-14, 16-18

Dokumenty (karty karne, protokoły, karty rozliczeniowe, decyzje)

Autentyczność oraz prawdziwość treści w nich zawartych nie budziła w ocenie Sądu najmniejszych wątpliwości, nie była także kwestionowania przez żadną ze stron niniejszego postępowania.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. Ł. (1)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w których kwestionował wysokość zaległości alimentacyjnej twierdząc, że prowadząc wspólne gospodarstwo płacił alimenty. Sąd również nie dał wiary wyjaśnieniom, w których wskazywał na przekazywanie wygórowanych kwot, czy tez dysponowanie gotówka w szafie, do której miała dostęp A. Ł. (1) rzędu 100 czy 200 tysięcy. Gdyby sytuacja finansowa przedstawiała się tak kolorowo jak opisywał ją oskarżony pokrzywdzona nie wniosłaby pozwu o alimenty na rzecz małoletnich dzieci. Sceptycznie, sąd odniósł się również do okresu niesprawności. Bezspornym jest, że oskarżony w dniu 30.09.2018 r. uległ wypadkowi jednak zdaniem sądu niemożność zarobkowanie nie trwała do końca 2019 r. jak to w wyjaśnieniach podał oskarżony, a około pół roku.

1.2.

częściowo zeznania świadka D. Ł.

Zeznania świadka jakoby oskarżony dawał mu pieniądze, które przekazywał A. Ł. poprzez wrzucanie do skrzynki w kwotach 7 czy 20 tys. a od 2017 r. w kwocie 5, 6 czy 8 tyś sąd ocenie sądu niewiarygodne. W świetle zasad doświadczenia życiowego i logiki oskarżony nie miał powodów, by świadczyć tego rodzaju przysługi na rzecz żony (byłej żony), tym bardziej, że oskarżony zobowiązany był płacić miesięcznie 3 tys. złotych alimentów, ponadto jaki sens miałyby te wpłaty podczas gdy w tym samym okresie oskarżony dokonywał wpłat na konto byłej żony. Trudno również dać wiarę w to, że tego typu kwoty przekazywane były poprzez wrzucenie do skrzynki pocztowej, z ryzykiem kradzieży i bez żadnego dowodu przekazania rzeczonych kwot, skoro oskarżony i jego żona pozostawali w konflikcie.

Dodatkowo pamiętać trzeba, że świadek jest bratem oskarżonego i miał interes w tym, aby go bronić i próbować ukazać w lepszym świetle.

Nie da się wykluczyć, że brat oskarżonego przekazywał A. Ł. jakieś kwoty pieniężne, ale były one przeznaczone na spłatę zobowiązań powstałych w trakcie małżeństwa a nie na zaległe czy bieżące alimenty, co wynika także z przekonującej relacji A. Ł. (1).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Do znamion występku z art. 209 § 1 K.k. należą: zobowiązanie sprawcy z mocy orzeczenia sądowego, ugody zawartej przed sądem lub innym organem lub umową do wykonywania obowiązku alimentacyjnego jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Zgodnie z treścią art. 209 § 1a K.k. jeżeli sprawca czynu opisanego w art. 209 § 1 K.k. naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

W analizowanym stanie faktycznym na oskarżonym ciążył obowiązek alimentacyjny względem dzieci nałożony został wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 29.12.2011 r. w sprawie III RC 328/11/2. Oskarżony uchylał się od nałożonego obowiązku alimentacyjnego. Sąd przyjął, że jego powtarzające się zachowanie, polegające na niepłaceniu rat alimentacyjnych ustalonych wyrokiem Sądu, stanowiło przejaw istnienia trwałego zamiaru, który wymagany jest dla bytu przestępstwa trwałego, jakim jest niealimentacja a zaległość w płaceniu rat alimentacyjnych przekroczyła wysokość trzech świadczeń okresowych. Jednocześnie swoim zachowaniem oskarżony naraził osoby uprawnione na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Biorąc pod uwagę status finansowy matki uprawnionych nie trudno stwierdzić, że cały ciężar utrzymania dzieci spoczywał na niej. Otrzymywane zaś dochody nie są wystarczające dla zapewnienia godnego funkcjonowania, szczególnie dla młodych, uczących się dzieci. Do podstawowych potrzeb życiowych należy zaliczyć takie potrzeby, które przy uwzględnieniu właściwości i warunków osobistych uprawnionych ma ten uprawniony. Nie można zatem ograniczać tego pojęcia jedynie do potrzeb w postaci wyżywienia, zamieszkania, kształcenia, leczenia. Jeśli bowiem dziecko wymaga również korepetycji, bo nie radzi sobie w szkole, to potrzebę w tym zakresie należy uznać za podstawową. Podobnie należy potraktować koszty leczenia. Do znamion przestępstwa należy jedynie narażenie na niezaspokojenie podstawowych potrzeb, przy czym to niebezpieczeństwo musi być realne, choć nie musi być bezpośrednie. Co więcej, nawet jeśli potrzeby takie zostały zaspokojone przez inną osobę uprawnioną, nie zwalnia to sprawcy od odpowiedzialności karnej. Ta odpowiedzialność będzie tym bardziej uzasadniona, gdy zaspokojenie potrzeb osoby uprawnionej odbywa się kosztem znacznego wysiłku innych osób zobowiązanych do dostarczania środków utrzymania co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. O istnieniu po stronie sprawcy zamiaru uchylania się od obowiązku łożenia może świadczyć np. porzucenie pracy po to, aby nie płacić alimentów, niepodejmowanie pracy zarobkowej pomimo istniejących ku temu warunków, zmiana miejsca pobytu w celu udaremnienia egzekucji alimentów, ukrywanie dochodów w celu niepłacenia należności alimentacyjnych.

1.  Bezsporne w sprawie jest przy tym, iż oskarżony nie uiszczał pełnych rat alimentacyjnych, do jakich był zobowiązany, przez okres prawie trzech lat, przy czym miał możliwość ich uiszczania oraz to, że w wyniku takiego działania jego dzieci były narażone na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

2.  Biorąc zatem powyższe pod uwagę nie ulega wątpliwości sądu, iż oskarżony swoim czynem wyczerpał znamiona występku z art. 209 § 1a k.k.

3.  Podsądny trwał w ocenie sądu w zamiarze niepłacenia alimentów.

4.  Oskarżony niezależnie od tego jak kształtowała się jego sytuacja materialna trwał w ocenie sądu w zamiarze niepłacenia alimentów. Jego postępowanie od początku nacechowane jest złą wolą. Zła wola podsądnego jest wynikiem zupełnej ignorancji w stosunku powstałych obowiązków rodzicielskich, których podsądny nie realizował w żaden sposób.

5.  Nie ma wiec wątpliwości, że w rzeczonym okresie pokrzywdzeni - rozwijające się, będące w wieku szkolnym były narażone na brak możliwości zaspokojenia potrzeb życiowych i narażenie to wynikało z zawinionego zachowania podsądnego, który nie płacił na ich utrzymanie, lekceważąc i ignorując w sposób długotrwały spoczywający na nim obowiązek alimentacyjny.

6.  Reasumując sąd uznał, że we wskazanym w wyroku okresie podsądny uchylał się od płacenia alimentów, jego zaniechanie było lekceważące, nacechowane nieustępliwością, zważyć należy, że podsądny nie robił prezentów, nie zapewniał rozrywki kulturalnej, sportowej;

7.  Łączna wysokość powstałych zaległości przekracza wartość co najmniej trzech świadczeń okresowych.

Jednocześnie sąd wyeliminował z opisu zarzuconego oskarżonemu czynu okres od dnia 20.11.2019 r. do dnia 20.04.2020 r. albowiem jest to czas wypadku i rekonwalescencji.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. Ł. (1)

1

1

Wybierając rodzaj orzeczonej kary sąd miał na uwadze, iż wobec sprawcy przestępstwa niealimentacji zasadniczo należy w pierwszej kolejności rozważyć stosowanie kary wolnościowej, pozwalającej na regulowanie zobowiązań alimentacyjnych. Jednakże, w ocenie sądu wymierzenie kary grzywny i jej późniejsza zapłata odbyłaby się kosztem zaspokojenia potrzeb małoletnich dzieci oskarżonego. Z kolei orzeczeniu kary ograniczenia wolności sprzeciwiał się stan zdrowia oskarżonego, który nie pracuje i czeka na termin operacji w związku z doznanym wypadkiem (art. 58 § 2 a k.k.).

Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary opisane w art. 3 k.k. i art. 53 § 1 i 2 k.k. Tak ukształtowana kara jest odpowiednia do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwość czynu, jednocześnie nie przekraczając ich ponad miarę.

Oskarżony w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności. W stosunku do oskarżonego zachodzą podstawy do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, albowiem mając na uwadze jego postawę, właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia (art. 69 § 2 K.k.), można w sposób zasadny budować prognozę, że taki rodzaj represji karnej będzie wystarczający dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa (art. 69 §1 K.k.).

Okoliczności łagodzące:

1.  dotychczasowa niekaralność,

2.  nieutrudnianie procesu;

Okoliczności obciążające:

1.  wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów ukształtował czasookres oraz sposób i zakres ignorowanego obowiązku,

2.  realne skutki czynów wypadają umiarkowanie korzystnie dla oskarżonego, bo wprawdzie przez dłuższy czas utrzymywał stan sprzeczny z ustawowym obowiązkiem, stwarzając stan narażenia dzieci na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb, to jednak, na skutek wyręczania go w tym obowiązku przez osobę współzobowiązaną, realnie nie nastąpiły poważne uszczerbki w dobrach dziecka (brak zaniedbań żywieniowych, zdrowotnych, wychowawczych, itp.;

3.  zamiar bezpośredni;

4.  naruszony przez niego obowiązek ma podstawowy charakter;

W. Ł. (1)

2

1

Obowiązek probacyjny miał charakter obligatoryjny. W niniejszej sprawie oczywiste było nałożenie na oskarżonego obowiązku bieżącego wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na rzecz małoletnich dzieci.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Obrońca oskarżonego wnosił o warunkowe umorzenie postępowania karnego.

Zgodnie z treścią art. 66 § 1 K.k. sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

O ile okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości to postawa oskarżonego, choć niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia nie uzasadniają przypuszczenia, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał on porządku prawnego. Jak wynika z dotychczasowej drogi życia oskarżonego, chociażby w związku z zeznaniami matki małoletnich pokrzywdzonych, oskarżony nie jest osobą, na której można polegać. Nie ma ugruntowanej hierarchii wartości. W przeszłości bywały sytuacje, że o zadłużeniach małżonka dowiadywała się dopiero kiedy przychodziły zajęcia komornicze, sam oskarżony znikał na kilka miesięcy bez słowa pozostawiając ówczesną rodzinę.

Nadto wina i społeczna szkodliwość czynu są tą immanentną cechą czynu, która pozwala na odróżnienie czynów błahych od poważnych i uznanie za przestępstwo tylko takich, które faktycznie i realnie szkodzą określonym dobrom jednostki, bądź dobru społecznemu. Ta zmienna cecha czynu, który formalnie wyczerpuje wszystkie znamiona danego typu czynu zabronionego, podlega indywidualnemu stopniowaniu i w zależności od konkretnych okoliczności podmiotowych, jak i przedmiotowych może być bądź to znikoma, bądź nieznaczna, bądź w końcu wysoka lub nawet szczególnie wysoka.

W przedmiotowej sprawie na większą aniżeli nieznaczna szkodliwość czynu miały wpływ okoliczności tj.:

1.  Ustawodawstwo polskie stoi na stanowisku zasady dobra dziecka. Potwierdza ją nie tylko kodeks rodzinny i opiekuńczy, ale także przepisy postępowań egzekucyjnych dające pierwszeństwo w zaspokojeniu roszczeń alimentacyjnych. W sytuacji, zatem kolizji dóbr dziecka i dorosłego nie ma żadnej wątpliwości, że dobro dziecka stoi przed dobrem dorosłego;

2.  Stanu zagrożenia spowodowanego niepłaceniem pełnych rat alimentacyjnych nie niweluje zatem to, że w pewnym zakresie potrzeby uprawnionej zaspokajał kto inny: matka - osoba współzobowiązana. Podkreślić należy, że zakres potrzeb życiowych dziecka oznacza nie tylko zabezpieczenie niezbędnego minimum, ale także stworzenie dziecku niezbędnych warunków umożliwiających zaspokojenie wyższego rzędu potrzeb istotnych dla kształtowania osobowości (por. wyrok SN z 27.03.1987r. V KRN 54/87 publik. OSNPG 1987 NR 8 poz. 103). Kryterium oceny potrzeb jako podstawowych stanowią z jednej strony standardy funkcjonujące w danym społeczeństwie (z uwzględnieniem warunków społeczno-ekonomicznych, stanu świadomości, poziomu życia społeczeństwa), z drugiej strony – indywidualne właściwości uprawnionego do alimentacji. W ocenie Sądu, w odniesieniu do dziecka w wieku szkolnym, zaspokajanie potrzeb wyższego rzędu (aktywnego wypoczynku, dostępności do powszechnych zdobyczy technologicznych i dóbr kultury, dodatkowych zajęć kształcących osobowość i rozwijających zdolności dziecka) jest w naszym społeczeństwie podstawowym i powszechnie przyjętym elementem procesu wychowawczego dziecka.

3.  Okres niealimentacji;

4.  Nie ma wiec wątpliwości, że w rzeczonych okresach oboje pokrzywdzeni - rozwijający się, będący w wieku szkolnym byli narażeni na brak możliwości zaspokojenia potrzeb życiowych i narażenie to wynikało z zawinionego zachowania podsądnego, który nie płacił na ich utrzymanie regularnie i pełnych kwot, lekceważąc i ignorując w sposób długotrwały spoczywający na nim obowiązek alimentacyjny;

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Nie ujawniły się okoliczności, pozwalające na zwolnienie oskarżonego od kosztów sądowych, w tym opłaty. Oskarżony winien zatem ponieść koszty niniejszego postępowania, do których wygenerowania sam się przyczynił swoim zachowaniem.

6.  1Podpis

Sędzia Renata Sypniewska