Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV RC 481/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z 2016-08-19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 sierpnia 2016r.

Sąd Rejonowy Poznań - Stare Miasto w Poznaniu, Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie

Przewodniczący: SSR Samanta Wierzbicka

Protokolant: st.prot.sąd. Aleksandra Marszał-Chlebowska

Po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2016r. sprawy

z powództwa: M. Z. (1)

przeciwko: T. Z.

o: alimenty

1.  Oddala powództwo.

2.  Odstępuje od obciążania stron kosztami sądowymi, a koszty zastępstwa adwokackiego znosi wzajemnie pomiędzy stronami.

SSR Samanta Wierzbicka

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 października 2015 r. M. Z. (1) wystąpił przeciwko T. Z. z powództwem o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz renty alimentacyjnej w kwocie po 700 zł miesięcznie, płatnej do dnia 10-ego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego oraz opłatą skarbową od pełnomocnictwa, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew złożonej w przepisanym terminie pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2015 r. tut. Sąd udzielił powodowi zabezpieczenia roszczenia przez zasądzenie od pozwanego na jego rzecz tymczasowej renty alimentacyjnej w kwocie po 350 zł miesięcznie - począwszy od dnia 9 grudnia 2015 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

M. Z. (1) urodzony w dniu (...) pochodzi ze związku małżeńskiego A. Z. oraz T. Z. rozwiązanego przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2014 r.

dowód:

odpis skrócony aktu urodzenia powoda (k. 4)

Powód ma ukończone 20 lat. W dacie wytoczenia powództwa był uczniem trzeciej klasy (...) Liceum Ogólnokształcącego im. (...) J. Z. w P.. Powtarzał pierwszą klasę, notorycznie odnotowywał wysoką absencję i uzyskiwał niską średnią ocen. W roku szkolnym 2014/2015 opuścił łącznie 238 godzin lekcyjnych, usprawiedliwił jedynie 79, a 31 razy spóźnił się na lekcje. W minionym roku szkolnym opuścił 362 godziny lekcyjne, przy czym 185 nie usprawiedliwił, nadto otrzymał 27 spóźnień. Nie przystąpił do próbnego ani właściwego egzaminu maturalnego. Za swoje zachowanie (wyjścia poza teren szkoły w czasie przerwy, nieprzestrzeganie statutu szkoły, notoryczne spóźnianie się na lekcje, rzucanie butelką w kierunku tablicy w czasie lekcji, rozmawianie) otrzymał od nauczycieli szereg nagan. Na koniec roku szkolnego powód uzyskał ocenę naganną z zachowania, oceny niedostateczne z języka polskiego i matematyki, nie został sklasyfikowany z języka niemieckiego.

dowód:

wydruk z dziennika elektronicznego (k. 41-49, 75-77, 112-118, 140-152),

przesłuchanie powoda (k. 153-154)

Powód zamieszkuje wraz z matką. Do kosztów utrzymania lokalu należą: czynsz (554 zł), należności za zużycie energii elektrycznej (ok. 200 zł za dwa miesiące), opłata za media w I. (109,90 zł).

Powód nie posiada majątku. W okresie wakacji letnich w 2015 r. pracował dorywczo przez dwa tygodnie w pizzerii osiągając z tego tytułu dochód w deklarowanej wysokości 400 zł. Nie przyjął pomocy taty, który najpierw proponował mu zatrudnienie w palmiarni, a następnie w restauracji znajomego. Aktualnie powód pracuje we włoskiej restauracji (...) na stanowisku pizzermana i kucharza za wynagrodzeniem w wysokości 9 zł netto za godzinę.

Powód rozpoczął leczenie w poradni z powodu zaburzeń lękowo-depresyjnych.

dowód:

paragony (k. 12-19, 173-174, 176-179, 184-188, 195-197),

potwierdzenia przelewów (k. 20-28, 175, 180-183, 189-194, 198-204),

przesłuchanie powoda (k. 85),

przesłuchanie pozwanego (k. 86-87),

zeznania świadka A. Z. (k. 120-122),

zaświadczenie z poradni (k. 130)

Matka powoda A. Z. zatrudniona jest w (...) S.A. z siedzibą w P. na stanowisku specjalisty ds. monitoringu należności na czas określony do dnia 31 stycznia 2017 r. w wymiarze pełnego etatu za wynagrodzeniem w wysokości średnio 2.256,43 zł netto miesięcznie. W roku 2014 uzyskała dochód w wysokości 3.834,46 zł.

dowód:

zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia matki powoda (k. 63),

zeznanie podatkowe matki powoda za rok 2014 (k. 64-73),

zaświadczenie od pracodawcy (k. 119)

Pozwany T. Z. prowadzi gospodarstwo domowe wraz z poślubioną w dniu 27 czerwca 2015 r. żoną Ż. Z. oraz wspólnym synem - urodzonym w dniu (...) M. Z. (2). Rodzina pozwanego zamieszkuje w domu jego żony. Do kosztów utrzymania nieruchomości należą obecnie: należności za zużycie prądu (ok. 445 zł za dwa miesiące), opłata za telewizję kablową (ok. 120 zł), opłata za zużycie gazu (ok. 72 zł za dwa miesiące) oraz opłata za wodę i ścieki (ok. 240 zł za dwa miesiące).

Pozwany zatrudniony jest przez M. G. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony za wynagrodzeniem w wysokości 1.308,19 zł netto miesięcznie. W roku podatkowym 2014 pozwany uzyskał dochód w wysokości 18.571,28 zł. Żona pozwanego nie pracuje zawodowo, w trakcie urlopu macierzyńskiego otrzymywała zasiłek w wysokości ok. 2.000 zł miesięcznie. Od dnia 24 listopada 2015 r. do dnia 23 listopada 2017 r. przebywa na urlopie wychowawczym nie otrzymując z tego tytułu żadnego świadczenia. Rodzina jest beneficjentem programu 500+.

dowód: zeznanie podatkowe pozwanego za rok 2014 (k. 50-53), umowa najmu mieszkania (k. 54), zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia pozwanego (k. 55, 206), odpis skrócony aktu małżeństwa pozwanego (k. 56), odpis skrócony aktu urodzenia M. Z. (2) (k. 57), faktury (k. 58, 208-212), decyzja o przyznaniu świadczenia wychowawczego (k. 207)

Od czasu orzeczenia rozwodu (28 stycznia 2014 r.) do czerwca 2015 r. pozwany dobrowolnie łożył na rzecz syna alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie. Zaprzestał wspierania finansowego powoda zarzucając mu lekceważący stosunek do obowiązków szkolnych.

dowód:

przesłuchanie powoda (k. 85),

zeznania świadka A. Z. (k. 120-122)

Od kiedy pozwany przestał łożyć na utrzymanie syna strony nie utrzymują ze sobą kontaktu. W drugiej połowie maja bieżącego roku pozwany przedstawił powodowi ofertę pracy u znajomego – powód nie przyjął jej twierdząc, że znalazł zatrudnienie na własną rękę. Nie skontaktował się z ojcem.

dowód:

przesłuchanie powoda (k. 85),

przesłuchanie pozwanego (k. 86-87, 215-216),

zeznania świadka A. Z. (k. 120-121),

wydruk wiadomości z komunikatora (k. 213-214),

przesłuchanie powoda (k. 216-217)

Opisany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych dokumentów, w oparciu o dowód z zeznań świadka oraz dowód z przesłuchania stron.

Zebranym dokumentom Sąd dał wiarę, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości ani mocy dowodowej, a Sąd nie znalazł podstaw do tego by czynić to z urzędu. Wskazanym wyżej dokumentom urzędowym i prywatnym Sąd przypisał znaczenie, jakie wynika z art. 244 i 245 k.p.c.

Dowód z zeznań świadka A. Z. Sąd uznał za częściowo wiarygodny, a mianowicie w zakresie, w jakim świadek opisała swoją i powoda sytuację materialną oraz stopień wywiązywania się pozwanego z obowiązku alimentacyjnego. Zeznania świadka co do zainteresowania pozwanego sytuacją osobistą powoda oraz przyczyn zaprzestania łożenia na jego utrzymanie Sąd uznał za niewiarygodne, ponieważ nie znajdowały one potwierdzenia w pozostałym zgormadzonym w sprawie materiale dowodowym, a w szczególności w zeznaniach samego powoda.

Co do zasady brak było podstaw do kwestionowania wiarygodności dowodu z przesłuchania powoda, aczkolwiek Sąd z dużą dozą ostrożności podszedł do składanych przez niego deklaracji, które nie znajdowały potwierdzenia w dotychczasowej postawie powoda.

Na obdarzenie przymiotem wiarygodności zasługiwał również, zdaniem Sądu, dowód z przesłuchania pozwanego, albowiem zeznania złożone przez T. Z. korespondowały z treścią złożonych do akt dokumentów, nadto były zgodne z zasadami doświadczenia życiowego.

Sąd zważył, co następuje

W rozpoznawanej sprawie powód domagał się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz renty alimentacyjnej w kwocie po 700 zł miesięcznie.

Podstawę prawną zgłoszonego żądania stanowił art. 133 k.r.o., w świetle którego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z jego majątku wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zgodnie z treścią art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub o wychowanie (art. 135 § 2 k.r.o.).

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że powód jest już w stanie samodzielnie się utrzymać - z tytułu wykonywanej pracy uzyskuje on wynagrodzenie w wysokości 9 zł netto za godzinę. Pracując w pełnym wymiarze czasu pracy jest on zatem w stanie zaspokoić wszystkie swoje usprawiedliwione potrzeby. Lekceważące podejście powoda do obowiązków szkolnych skutkowało niezaliczeniem wszystkich przedmiotów oraz nieprzystąpieniem do egzaminu dojrzałości. Nie jest zatem obecnie możliwe kontynuowanie nauki na poziomie szkoły wyższej. Powód zadeklarował, że ukończy edukację na poziomie szkoły średniej, ale w trybie wieczorowym albo zaocznym, ewentualna nauka nie będzie zatem stać na przeszkodzie pozyskiwaniu przez niego środków na jego utrzymanie.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, że obecna sytuacja finansowa pozwanego, który ma na utrzymaniu żonę i małoletnie dziecko, a z tytułu wykonywanej pracy uzyskuje dochód rzędu jedynie 1.300 zł netto miesięcznie, nie umożliwia mu partycypowania w kosztach utrzymania powoda. Z uwagi na powyższe powództwo podlegało oddaleniu, o czym Sąd orzekł w punkcie 1. wyroku.

Jako że powód był z mocy ustawy zwolniony z kosztów sądowych, a pozwany wygrał proces w całości, w punkcie 2. wyroku Sąd odstąpił od obciążania stron kosztami sądowymi, a koszty zastępstwa procesowego zniósł wzajemnie między stronami.

SSR Samanta Wierzbicka

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Magdalena Łykowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy Poznań-Stare Miasto w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Samanta Wierzbicka
Data wytworzenia informacji: