Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedzibą w Pile

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Przemysław Okowicki

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Perlicjan

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2019 r. w Pile

sprawy z powództwa L.- (...) Banku Spółdzielczego z siedzibą

w D.

przeciwko J. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego J. K. na rzecz powoda L.- (...) Banku Spółdzielczego z siedzibą w D. kwotę 279.313,10 ( dwieście siedemdziesiąt dziewięć tysięcy trzysta trzynaście złotych i 10/100) zł:

a.  z odsetkami umownymi równymi czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 267.000 (dwieście sześćdziesiąt siedem tysięcy) zł od dnia 2 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty,

b.  z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 12.293,10 ( dwanaście tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt trzy złote i 10/100) zł od dnia 17 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty.

2.  kosztami postępowania obciąża pozwanego w całości i w związku z tym zasądza od niego:

a.  na rzecz powoda kwotę 21.183 zł w tym kwotę 7.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i kwotę 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa,

b.  na rzecz Skarbu Państwa ( Sądu Okręgowego w Poznaniu ) 1.513,35 zł tytułem wydatków poniesionych w sprawie.

SSO Przemysław Okowicki

UZASADNIENIE

Powód L.- (...) Bank Spółdzielczy z siedzibą w D. w pozwie z dnia 17 kwietni 2015 roku (data nadania), wniósł przeciwko pozwanemu J. K. o orzeczenie nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego kwoty 279.313,10 zł wraz z odsetkami umownymi (równymi czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym) liczonymi od kwoty 267.000,00 zł od dnia 02 kwietnia 2015 roku do dnia zapłaty wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 12.293,10 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu w tym kwoty 7.200,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego oraz kwoty 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Natomiast w przypadku skutecznego wniesienia sprzeciwu albo skierowania sprawy do rozpoznania w postępowaniu zwykłym wobec braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 279.313,10 zł wraz z odsetkami umownymi liczonymi od kwoty 267.000,00 zł od dnia 02 kwietnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 12.293,10 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu w tym kwoty 7.200,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego oraz kwoty 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Nadto powód zawarł wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego w łącznej wysokości 301.666,51 zł poprzez zajęcie wierzytelności przysługujących pozwanemu od Urzędu Miasta i Gminy w K. oraz od PHU (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa z tytułu świadczonych usług doradztwa prawnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Kancelaria Radcy Prawnego J. K..

Uzasadniając powyższe powód wskazał, że strony zwarły w dniu 17 października 2011 r., umowę o pożyczkę hipoteczną nr (...) na kwotę 300.000,00zł na okres od 17 października 2011 r. do 30 września 2036 r. Kwota kredytu została pozwanemu przekazana, jednakże J. K. nie wywiązywał się ze spłaty pożyczki w terminie. W związku z nieterminowym realizowaniem zobowiązań przez pozwanego powód wypowiedział w całości umowę pożyczki hipotecznej. Nadto wobec kierowanych do pozwanego wezwań do spłaty zadłużenia, J. K. nie spełnił świadczenia (k. 2-4).

Postanowieniem z dnia 15.05.2015r., Sąd Okręgowy w Poznaniu XIV Wydział Cywilny z siedziba w Pile w sprawie o sygn. XIV Nc 16/15 oddalił wniosek strony powodowej o zabezpieczenie (k. 35-35v).

Na skutek zażalenia strony powodowej postanowieniem z dnia 30 czerwca 2015 r., Sąd Apelacyjny w Poznaniu I Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt: I ACz 977/15 zmienił zaskarżone postanowienie i udzielił zabezpieczenia roszczeniu powoda poprzez zajęcie wierzytelności przysługujących pozwanemu od Urzędu Miasta i Gminy w K. oraz od PHU (...) Sp. z o.o. Sp. komandytowa z tytułu świadczonych usług doradztwa prawnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod nazwą Kancelaria Radcy Prawnego J. K. do sumy zabezpieczenia 301.666,51 zł (k. 55-58).

Nakazem zapłaty z dnia 12 października 2015r. w sprawie o sygn. XIV Nc 16/15 Sąd Okręgowy w Poznaniu uwzględnił roszczenie powoda w całości (k. 68-68v).

Od wyżej wymienionego nakazu pozwany złożył sprzeciw z dnia 02 listopada 2015r., (k.70-71).

W piśmie procesowym z dnia 05 kwietnia 2016 roku pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany podtrzymał zawarte w sprzeciwie stanowisko, nadto oświadczył, iż zaprzecza wszelkim twierdzeniom i okolicznościom wskazanym przez powoda, w tym składaniu przez pozwanego podpisów na dokumentach przedkładanych przez powoda, za wyjątkiem tych które zostaną wyraźnie przyznane (k.105-108).

Na terminie rozprawy w dniu 20 marca 2019 roku strony postępowania podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska (k. 330-330v).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód L.- (...) Bank Spółdzielczy w D. i pozwany J. K. zawarli w dniu 17 października 2011 r. umowę nr (...) o pożyczkę hipoteczna. Na mocy powyższej umowy, powód udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 300.000,00 zł. Pożyczka została udzielona na okres 300 miesięcy tj.: od dnia 17 października 2011 roku do dnia 30 września 2036 roku. Początkowo zabezpieczeniem pożyczki miało być ustanowienie hipoteki na nieruchomości położonej w miejscowości D., ul. (...), (...)-(...) D., gm. S., o powierzchni 0,125 ha, nr działki (...), dla której Sąd Rejonowy w Pile Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi KW o nr (...). J. K. w czasie zawierania ww. umowy pożyczki posiadał zdolność kredytową.

dowód: wniosek o udzielenie kredytu hipotecznego z dnia 12.10.2011r., (k. 227-230), decyzja kredytowa z dnia 12.10.2011r., (k. 249), umowa nr (...) o pożyczkę hipoteczna z dnia 17.10.2011r., (k. 13-19, 166-171, 206-208v), opinia pracownika placówki banku z dnia 12.10.2011r., (k. 248), kalkulator kredytowy. Ocena zdolności kredytowej wnioskodawców (k. 240-243), bankowy raport –zarządzanie klientem (k. 233-234), informacja o prowadzonej działalności gospodarczej z dnia 12.10.2011r., (k. 231-232), pismo Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych (k. 235), zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2009, 2010 (k. 236-239), decyzja kredytowa z dnia 13.10.2011r., (k. 249), zeznania świadka D. M. –protokół rozprawy z dnia 25.01.2017r., (k. 139-140), zeznania pozwanego J. K.- protokół rozprawy z dnia 28.10.2016r., (k. 117-117v).

Pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej stanowiącej sumę stawki bazowej (4,47 %) i stałej marzy banku (3,5 pp %), która na dzień sporządzenia umowy wynosiła 8,24 % w stosunku rocznym. Ustalono również, że należności Banku niespłacone w terminach ustalonych w umowie lub przez Bank, bądź spłacone w niepełnej wysokości są zadłużeniem przeterminowanym. Nadto ustalono, iż od zadłużenia przeterminowanego Bank będzie pobierał odsetki równe czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, którego oprocentowanie zadłużenia przeterminowanego w dniu sporządzenia umowy wynosiło 24%. W umowie określono warunki, sposób i skutki jej wypowiedzenia przez Bank. W umowie ustalono dla strony powodowej prawo do wypowiedzenia umowy w przypadku niedotrzymania przez pożyczkobiorcę warunków określonych w umowie. Wobec czego zastrzeżono, iż okres wypowiedzenia umowy pożyczki wynosi 30 dni i jest liczony od dnia następnego po otrzymaniu przez pozwanego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy pożyczki.

Ponadto oświadczeniem z dnia 17 października 2011 r., stanowiącym Załącznik nr 1 do umowy, J. K. złożył oświadczenie o poddaniu się dobrowolnie egzekucji, na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego co do wszystkich roszczeń banku, wynikających z umowy nr (...) o pożyczkę hipoteczną.

dowód: umowa nr (...) o pożyczkę hipoteczna z dnia 17.10.2011r., (k. 13-19, 166-171, 206-208v), oświadczenie o poddaniu się egzekucji z dnia 17.10.2011r., stanowiące Załącznik nr 1 do umowy nr (...) (k.20, 172, 209).

W dniu 01 sierpnia 2011 r., pozwany złożył wniosek o wyrażenie zgody na spłatę kredytu udzielonego N.- (...) Sp. z o.o. w K. na podstawie umowy nr (...) z dnia 26.10.2009r., w wysokości 600.000,00zł do ½ wysokości niespłaconej kwoty z tego tytułu na okres 25 lat. Nadto podał, że zabezpieczenie spłaty ww. należności stanowić będzie ww. nieruchomość objęta KW o nr (...). W związku z pozytywnym rozpatrzeniem wniosku, a tym samym wyrażeniem przez powoda zgody, pożyczka przyznana na podstawie umowy nr (...) z dnia 17 października 2011 r., została pozwanemu przekazana na spłatę zadłużenia spółki (...) - (...) Sp. z o.o. w K..

dowód: wniosek pozwanego z dnia 01.08.2011r., (k. 79, 222), dyspozycja wypłaty środków pożyczki – załącznik nr 21 do podręcznika kredytowego (k. 80, 223), polecenie przelewu nr (...) z dnia 26.10.2011r. (k. 81), odpis KRS spółki (...) - (...) Sp. z o.o. w K. (k.82-85), decyzja kredytowa z dnia 13.10.2011r., (k. 249), wniosek pozwanego z dnia 26.10.2011r., (k. 225, 226), zeznania świadka D. M. –protokół rozprawy z dnia 25.01.2017r., (k. 139-140), zeznania powoda J. J. –protokół rozprawy z dnia 25.01.2017r., (k. 139-140), zeznania pozwanego J. K.- protokół rozprawy z dnia 28.10.2016r., (k. 117-117v)..

Na skutek przychylnego rozpatrzenia wniosku z dnia 25 października 2011 roku dotyczącego obniżenia marży pożyczki z dnia 17.10.2011 roku nr (...), powód obniżył marżę pożyczki do poziomu 2 tj.: (...) +2,50pp marży tj. wówczas 7,24%.

dowód: pismo z dnia 25.10.2011r., (k. 251), pismo zatytułowane „notatka służbowa do wniosku klientów dotycząca zmiany marży pożyczek hipotecznych Pana P. Z. (1) i J. K. w kwotach po 300.000,00 zł” z dnia 25.10.2011r., (k. 252).

Początkowo umowa nr (...) z dnia 17.10.2011r., sporządzona została między stroną powodową a pozwanym i jego małżonką B. K., przez którą sporządzona umowa nie została podpisana. Wobec powyższego w dniu 08 listopada 2011 roku strony postępowania sporządziły Aneks nr 2 do umowy pożyczki z dnia 17 października 2011 roku, na mocy którego pożyczkobiorcą stał się jedynie pozwany. Dodatkowo zmieniono prawne zabezpieczenie spłaty pożyczki wraz z odsetkami, prowizjami i innymi kosztami na cesję wierzytelności wynikających z umowy na świadczenie Usług Doradztwa (...) z Gminą K., cesję polisy na życie do kwoty 100.000,00 zł, zawartej w Towarzystwie (...) ul. (...), pełnomocnictwo do rachunku (...) nr (...). Nadto określono, że koszt ustanowienia zabezpieczenia spłaty pożyczki stanowić będzie koszt ubezpieczenia na życie w dniu zawarcia umowy tj.: składka roczna 1.151,00 zł x 25 lat= 28.775,00 zł. Zatem zmianie uległ całkowity koszt pożyczki, który wynosił wówczas: 299.815,77 zł. Nadto wykreślono z umowy § 2 ust. 2, § 4 ust.1 pkt. 3, § 16 ust. 1 pkt.1,4,6,11,12,13,14 oraz ust. 2 i 3 umowy.

dowód: Aneks nr 2 do umowy nr (...) z dnia 17.10.2011r., o pożyczkę hipoteczną (k. 21, 250), pełnomocnictwo do pobierania środków z rachunku z dnia 17.10.2011r., (k. 210), umowa o przelew wierzytelności z dnia 17.10.2011r., (k. 211-211v), pismo (...) S.A. z dnia 16.02.2012r., (k. 212), umowa o przelew wierzytelności z dnia 08.11.2011r., (k. 213-213v), zawiadomienie o dokonaniu przelewu wierzytelności (k. 214), potwierdzenie dłużnika wierzytelności z dnia 08.11.2011r., (k. 215), umowa o świadczenie usług doradztwa z dnia 03.1.2011r., (k.216-218), opinia pracownika placówki banku (k. 248), zeznania świadka D. M. –protokół rozprawy z dnia 25.01.2017r., (k. 139-140), zeznania powoda J. J. –protokół rozprawy z dnia 25.01.2017r., (k. 139-140).

Pozwany uregulował część zaciągniętego zobowiązania, jednakże z czasem zaprzestał dokonywania wpłat. W związku z zaprzestaniem spłaty pożyczki, pismem z dnia 7 listopada 2014 r. powód wezwał pozwanego do spłaty w terminie 7 dni od doręczenia wezwania zadłużenia, które wynosiło wówczas 9.034,57 zł pod rygorem wypowiedzenia umowy kredytowej. Mimo to pozwany nie tylko nie odpowiedział na wystosowane do niego wezwanie ale i nie uregulował zobowiązania. Wobec dalszego nieregulowania przez pozwanego należności, powód dnia 08 stycznia 2015 roku wypowiedział w całości umowę pożyczki hipotecznej nr (...) z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia. Jednocześnie Bank wezwał pozwanego do zapłaty łącznej kwoty zadłużenia według stanu na dzień 08.01.2015r., w wysokości: kapitał niewymagalny: 261.000,00 zł, kapitał wymagalny 6.000,00 zł, odsetki umowne 7.608,37 zł, odsetki karne 178,85 zł. Pozwany nie odebrał wystosowanego do niego wypowiedzenia, mimo awizowania.

dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 07.11.2014 r., (k. 22, 256), zwrotne potwierdzenie odbioru wezwania do zapłaty z dnia 07.11.2014 r., (k. 23, 24), wypowiedzenie umowy o pożyczkę hipoteczną z dnia 17.10.2011 r., z dnia 08.01.2015 r., (k. 25), zwrotne potwierdzenie odbioru wypowiedzenia umowy pożyczki z dnia 08.01.2015 r., (k. 26-27).

W związku z dalszym barkiem spłaty należności przez pozwanego pismem z dnia 16 marca 2015 roku powód ponownie wezwał pozwanego do zapłaty w nieprzekraczalnym terminie do dnia 23 marca 2015 roku kwoty udzielonej pożyczki na mocy umowy o pożyczkę hipoteczną nr (...) z dnia 17.10.2011 r.

W dniu 02.04.2015 r., powód sporządził wyciąg z ksiąg L.- (...) Banku Spółdzielczego z siedzibą w D., wskazujący płatne i wymagalne zadłużenie pozwanego w łącznej wysokości 279.313,10 zł, na które składała się kwota 267.000,00zł niespłaconej pożyczki, kwota 12.293,10 zł tytułem odsetek umownych wymagalnych naliczonych od dnia 01.07.2014 r., do dnia 01.04.2015 r. kwota 20,00 zł tytułem kosztów wezwań do zapłaty.

dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 16.03.2015 r., (k. 29), dowód nadania przesyłki z dnia 16.03.2015r., (k. 30-31), wyciąg z ksiąg L.- (...) Banku Spółdzielczego z siedzibą w D. z dnia 02.04.2015 r., (k. 28, 221, 257).

Podstawą dla powyższych ustaleń faktycznych była następująca ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Dokonując oceny dowodów zgromadzonych w toku przedmiotowego postępowania Sąd, kierował się regułą zawartą w dyspozycji art. 233 § 1 k.p.c., która stanowi, że sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Sąd czynił powyższe ustalenia w oparciu o szereg dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w kopiach i oryginałach, zeznania świadka D. M., wiceprezesa zarządu strony powodowej J. J., opinię biegłego sądowego z dziedziny kryminalistycznej ekspertyzy dokumentów w zakresie badań identyfikacyjnych i grafologicznych pisma ręcznego i podpisów mgr A. J..

Za w pełni wiarygodną, Sąd uznał opinię biegłego sądowego mgr A. J.. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego w dziedzinie kryminalistycznej ekspertyzy dokumentów w zakresie badań identyfikacyjnych i grafologicznych pisma ręcznego i podpisów mgr A. J. była w pełni przydatna dla rozstrzygnięcia kwestii spornej sprawy dotyczącej złożonych na dokumentach umowy (k. 208v), oświadczenia o poddaniu się egzekucji (k. 209), pełnomocnictwie do pobierania środków z rachunku (k. 210), umowie o przelewie wierzytelności (k. 211v), umowie o przelewie wierzytelności (k. 213v), zawiadomieniu o dokonaniu przelewu (k. 214), dyspozycji wypłaty środków pożyczki (k. 223), Aneksie nr 2 do umowy nr (...) z dnia 17.10.2011r. o pożyczkę hipoteczną (k. 250), z której jednoznacznie wynika, że podpisy o brzmieniu (...), nakreślone na ww. dokumentach zostały sporządzone przez pozwanego. Nadto biegły wskazał, że kserokopie podpisów o brzmieniu (...) widniejące na kserokopii wniosku o udzielenie kredytu hipotecznego (k. 228), formularzu danych klienta stanowiącym załącznik do wniosku kredytowego (k. 230), informacji o prowadzonej działalności gospodarczej (k. 232), zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2010 – PIT-36L (k. 239) prawdopodobnie zostały sporządzone przez pozwanego. Jednocześnie biegły stwierdził, iż podpis o brzmieniu (...) widniejący na piśmie z dnia 25.10.2011r. stanowiącym wniosek o zmianę oprocentowania pożyczki udzielonej na spłatę zobowiązania spółki (...) Sp. z o.o., której wspólnikami byli pozwany i osoba trzecia, poprzez jego obniżenie (k. 251) nie został złożony przez pozwanego. Strona powodowa podniosła, że przedmiotowe pismo zostało sporządzone poza siedzibą Banku i dostarczone przez wspólnika pozwanego P. Z. (2) wraz z innymi dokumentami. Strona powodowa przychyliła się do wniosku i zmniejszyła oprocentowanie pożyczki zaciągniętej przez pozwanego, a co za tym idzie pozwany nie doświadczył z tego tytułu ujemnych następstw, zatem w ocenie Sądu należało stwierdzić, iż zakwestionowany podpis pozwanego widniejący na omawianym dokumencie pozostaje bez wpływu na istotę przedmiotowego postępowania.

Biegły dokonując oceny badanych kwestionowanych podpisów przedstawił szczegółowo przyjętą metodykę badań, wskazując, że badania zostały przeprowadzone przy pomocy lupy, mikroskopu stereoskopowego, silnego, punktowego strumienia światła usytuowanego skośnie do podłoża i techniki komputerowej. Skutkowało to wyeksponowaniem trójwymiarowości linii tworzących, która umożliwiała ocenę motoryki pisma, tempa kreślenia, fluktuacji siły nacisku, ewentualne punkty zatrzymań, zwolnień i przerw ciągłości linii. Biegły przeprowadzał badania metodą graficzno-porównawczą przeprowadzając ocenę cech syntetycznych, motorycznych, konstrukcyjnych i mierzalnych.

Biegły sądowy sporządził opinię w sposób jasny, fachowy i nie budzący żadnych wątpliwości. Została ona wydana przez stałego biegłego sądowego, dysponującego dużym doświadczeniem i wiedzą w objętej opiniowaniem dziedzinie.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka D. M.. Mimo, iż świadka łączy z powodem stosunek podległości to należało stwierdzić, iż w ocenie Sądu zeznania D. M. były godne zaufania. Świadek dysponowała wiedzą przydatną dla rozstrzygnięcia przedmiotowego postępowania. Jej zeznania były spójne, przekonywujące, jak również nie budziły wątpliwości z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego.

Sąd wskazuje, iż zeznania J. J., który zeznawał za stronę powodową ocenił jako wiarygodne, bowiem tworzą one logiczną całość z dowodami zgromadzonymi w toku przedmiotowego postępowania w postaci dokumentów. Nadto zeznania te znajdowały pokrycie w zeznaniach świadka D. M. oraz sporządzonej w sprawie opinii biegłego.

Podchodząc do oceny z zeznań pozwanego należało wskazać, że J. K. poddawał pod wątpliwość skuteczność zawarcia umowy pożyczki będącej podstawą dochodzonego przedmiotowym postępowaniem roszczenia wskazując, iż nie doszła ona do skutku, nigdy nie dysponował pożyczką i nie pobierał jej od strony powodowej. Zdaniem pozwanego strony nie łączyła umowa pożyczki, albowiem nie doszło do przeniesienia określonej w umowie ilości środków pieniężnych na pozwanego, a umowa pożyczki była pozorna.

W ocenie Sądu trudno zgodzić się z poglądem pozwanego bowiem za dowody, które uprawdopodabniają fakt udzielania przez stronę powodową pożyczki pozwanemu, a także jej wysokość Sąd uznał dowody stanowiące polecenie przelewu, wniosek pozwanego o udzielenie pożyczki, umowę pożyczki, dyspozycję wypłaty środków, które jak sam pozwany wskazał podpisał własnoręcznie. Należy wskazać również, że Sąd ma świadomość, iż dokonany przez powoda przelew na kwotę 299.296,57 zł i 703,43 zł zostały dokonane nie na rachunek pozwanego a rachunek spółki, której udziałowcem jest pozwany zgodnie z wnioskiem i dyspozycją wypłaty środków pożyczki pozwanego.

Należy wskazać, że polecenie przelewu ww. kwoty stanowi przepływ środków między rachunkami bankowymi stron, tak więc zdaniem Sądu przyczyna przekazania kwoty pożyczki, jej przeznaczenie oraz obowiązek zwrotu przebiegały w sposób jaki przedstawił powód.

Wiarygodny jest zdaniem Sądu wyciąg z rachunku bankowego spółki założonej przez strony, z którego wynika po pierwsze wpłata dokonana przez powoda na wskazany przez pozwanego J. K. rachunek bankowy spółki wskazany w dyspozycji wypłaty pokrywa się z kwotą udzielonej pożyczki, a po drugie fakt, że pozwany dokonał częściowej spłaty zobowiązania wynikającego z zaciągniętej pożyczki.

W ocenie Sądu także nie budziły wątpliwości złożone przez powoda wypowiedzenie umowy pożyczki i wezwania do zapłaty. Pozostałe fakty Sąd przyjął na podstawie powołanych wyżej dokumentów i odpisów dokumentów. Dowody te Sąd uznał za w pełni wiarygodne. Odpisy dokumentów nie budziły zastrzeżeń odnośnie zgodności swej treści z oryginałami. Mimo kwestionowania przez pozwanego autentyczności jego podpisów widniejących na umowie pożyczki i powołanych wyżej dokumentach, w oparciu o sporządzoną przez biegłego sądowego opinię ostatecznie i jednoznacznie należało stwierdzić, iż dokumenty nie wywoływały wątpliwości co do swojej prawdziwości.

Sąd oddalił wnioski dowodowe pozwanego o przesłuchanie w charakterze świadków R. J. i A. K.. Bowiem na okoliczności zawierania umowy pożyczki zeznawała już świadek D. M., która brała udział w procedurze przygotowania dokumentów niezbędnych do zawarcia przez strony umowy pożyczki nr (...), a zatem dysponowała najlepszą wiedzą w tym zakresie. Natomiast w ocenie Sądu nasuwają się wątpliwości aby świadkowie: dyrektor filii (...) w K. R. J. i pełniący funkcję prezesa zarządu powoda A. K. dysponowali bardziej szczegółową wiedzą niż świadek D. M., zatem wnioski pozwanego w tym przedmiocie należało oddalić jako niecelowe.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powód L.- (...) Bank Spółdzielczy z siedzibą w D. dochodził przeciwko pozwanemu roszczenia o zaspokojenie swojej wierzytelności z tytułu zawartej z J. K. umowy pożyczki hipotecznej nr (...).

W myśl art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Z kolei § 2 ww. artykułu stanowi, że umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem.

Powyższe stanowi, iż obowiązkowi pożyczkodawcy do przeniesienia własności przedmiotu umowy na pożyczkobiorcę rodzi za sobą obowiązek zwrotu, a więc przeniesienia przez pożyczkobiorcę na pożyczkodawcę przedmiotu umowy, który zostanie zwiększony o ewentualne wynagrodzenie wynikające z ustaleń zawartych w umowie. Dodatkowo należy wskazać, że umowa pożyczki w swojej treści winna zawierać określenie stron umowy z oznaczeniem ich roli, stosunku a także powinna wskazywać przedmiot pożyczki. Nadto znaczącym przedmiotowo składnikiem danej umowy pożyczki jest obowiązek dokonania jej zwrotu.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 12.10.2015 r., wydanego w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt: XIV Nc 16/15 podniósł zarzut zawarcia umowy pożyczki dla pozoru.

Zgodnie z treścią art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.

W ocenie Sądu w analizowanym postępowaniu materiał dowodowy pozwalał na ustalenie, iż w między powodem a pozwanym została zawarta umowa nr (...), której poszczególne warunki zostały zmienione Aneksem 2 do umowy pożyczki z dnia 17.10.2011 roku, na mocy której została wypłacona pozwanemu z obowiązkiem zwrotu kwota pożyczki w wysokości 300.000,00 zł według jego dyspozycji na rachunek (...) spółki (...) - (...) Sp. z o.o. w K., a której to J. K. jest udziałowcem. W ocenie Sądu strony postępowania zawarły ważną umowę pożyczki z określeniem jej kwoty, na mocy której Bank wykonał wynikający z niej obowiązek przeniesienia na pozwanego własności pieniędzy, strony umowy określiły dokładne warunki jej spłaty, co więcej pozwany przyznał, że ta umowa pożyczki została przez niego podpisana. Wobec powyższego trudno zgodzić się z poglądem pozwanego, iż zawarta między stronami umowa pożyczki jest nieważna w myśl przytoczonego wyżej art. 83 § 1 k.c. Nadto nie ulega wątpliwości, że J. K. nie wywiązał się z obowiązku regulowania należności wynikających z zawartej umowy pożyczki.

Konkludując, w związku z wyżej dokonanymi ustaleniami Sąd w pkt. 1 a. i b. zasądził od pozwanego J. K. na rzecz powoda L.- (...) Banku Spółdzielczego z siedzibą w D. kwotę 279.313,10 zł z odsetkami umownymi równymi czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 267.000,00 zł od dnia 02.04.2015 r. do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 12.293,10 zł od dnia 17 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty.

Dokonując ustaleń zasadności przedmiotowego roszczenia strony powodowej w zakresie należności głównej, Sąd przystąpił do ustaleń w zakresie zasadności roszczenia powoda w zakresie żądania zasądzenia odsetek. Stosownie do treści art. 359 § 1 k.c. odsetki od sumy pieniężnej należą się wtedy, gdy wynika to z czynności prawnej albo z ustawy, orzeczenia sądu lub decyzji właściwego organu. Natomiast § 2 ww. artykułu, jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób oznaczona należą się odsetki ustawowe (od stycznia 2016 r. przepis ten został uzupełniony o zapis: „w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 3,5 punktów procentowych”). Regulacją prawną stanowiącą w myśl zapisu art. 359 k.c. ustawową podstawę do naliczania odsetek jest art. 481 § 1 k.c.

Powód domagał się zasądzenia odsetek umownych od należności głównej od dnia 02 kwietnia 2015 roku. Zatem należało stwierdzić, iż od zalegającego i wymagalnego kapitału, jako zadłużenia przeterminowanego w rozumieniu § 11 ust. 2 umowy nr (...) z dnia 17.10.2011r., powodowi należą się odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Nadto powód domagał się również zasądzenia odsetek ustawowych od odsetek wymagalnych od dnia 17 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty i zdaniem Sądu żądanie to zasługiwało na uwzględnienie.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 2 k.p.c. obciążając nimi w całości pozwanego jako przegrywającego proces. Wobec czego Sąd zasądził w pkt. 2 a. od J. K. na rzecz strony powodowej kwotę 7.200,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z kwota 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Nadto Sąd w pkt. 2 b. zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Okręgowego w Poznaniu kwotę 1.513,35 zł tytułem wydatków poniesionych w sprawie (koszt sporządzenia opinii przez biegłego sądowego).

Mając powyższe na uwadze, na podstawie wyżej powołanych przepisów prawa, orzeczono jak w sentencji wyroku

SSO Przemysław Okowicki