Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział XV Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Paszyńska-Michałowska (spr.)

Sędziowie: SSO Michał Wysocki

SSR del. Magdalena Kaźmierczak      

Protokolant: p.o. stażysty Marta Chmal

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2017 r. w Poznaniu

sprawy z wniosku L. C.

przy udziale (...) SA z siedzibą w W.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji wniesionych przez wnioskodawczynię i uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Rejonowego w Śremie

z dnia 10 marca 2015 r.

sygn. akt I Ns 32/15

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że:

a)  w punkcie 2. zasądzić od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawczyni wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu w kwocie 104,99 zł (sto cztery złote dziewięćdziesiąt dziewięć złotych) miesięcznie, płatne do dnia 15-ego każdego miesiąca;

b)  w punkcie 3. uiszczonymi kosztami postępowania obciążyć uczestników w zakresie poniesionym,

c)  w punkcie 4. obniżyć kwotę podlegającą ściągnięciu do 2.566,74 zł;

II.  oddalić apelację wnioskodawczyni;

III.  kosztami postępowania apelacyjnego obciążyć uczestników postępowania w zakresie przez nich poniesionym.

Michał Wysocki Anna Paszyńska-Michałowska Magdalena Kaźmierczak

UZASADNIENIE

Wnioskodawczyni L. C. wniosła o ustanowienie na rzecz uczestnika (...) SA w W. służebności przesyłu obciążającej nieruchomość wnioskodawczyni, której treścią będzie znoszenie przez wnioskodawczynię istnienia na nieruchomości obciążonej słupa i napowietrznej linii elektroenergetycznej (...) M. oraz drogi dojazdowej i prawo korzystania przez uczestnika z nieruchomości obciążonej w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów i modernizacji urządzeń przesyłowych z prawem wejścia i wjazdu z odpowiednim sprzętem. Domagała się nadto zasądzenia na jej rzecz od uczestnika wynagrodzenia za ustanowienie służebności. Uzasadniając swe stanowisko wnioskodawczyni wskazała, iż na jej nieruchomości przebiega napowietrzna linia elektroenergetyczna stanowiąca własność uczestnika. Mimo prób ugodowego uregulowania korzystania z nieruchomości wnioskodawczyni, nie udało się zawrzeć umowy o ustanowienie służebności przesyłu.

W odpowiedzi na wniosek uczestnik uznał wniosek w zakresie żądania ustanowienia służebności przesyłu. Jednocześnie podniósł, że żądane przez wnioskodawczynię wynagrodzenie jest zawyżone. Podał, iż zamierza usunąć linię energetyczną z nieruchomości wnioskodawczyni.

Postanowieniem z dnia 10 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w Śremie:

1.  ustanowił na rzecz uczestnika na działce nr (...) położonej w M. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Ś. prowadzi księgę wieczystą numer (...), służebność przesyłu polegającą na zapewnieniu każdoczesnemu właścicielowi linii energetycznej prawa dostępu, przechodu i przejazdu w celu wykonywania eksploatacji, przeglądów, konserwacji, naprawy, przebudowy, modernizacji i remontów, usuwaniu awarii łącznie z demontażem linii i słupa energetycznego – której przebieg określa projekt służebności przesyłu na k. 73 akt stanowiący integralną część postanowienia,

2.  zasądził od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu w kwocie 12.599 zł, płatnej w terminie miesiąca od uprawomocnienia postanowienia z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w płatności,

3.  zasądził od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

4.  nakazał ściągnięcie od uczestnika na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Śremie kwoty 5.133,48 zł tytułem nieuiszczonych kosztów opinii biegłych.

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:

Wnioskodawczyni L. C. jest właścicielem działki numer (...) położonej w M. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Ś. prowadzi księgę wieczystą numer (...).

Biegły geodeta T. N. opracował w opinii z dnia 22 listopada 2012 r. projekt ustanowienia służebności przesyłu. Opinia biegłego jest fachowa i wyczerpująca, nie zawiera sprzeczności. W ocenie Sądu Rejonowego brak jest podstaw do podważania jej wiarygodności.

Biegły B. H. w swojej opinii ustalił, że wartość prawa służebności, mogąca stanowić podstawę do ustalenia przez Sąd wysokości jednorazowego wynagrodzenia dla właściciela obciążonej nieruchomości, wynosi:

- z uwzględnieniem utraty wartości nieruchomości 37.195 zł,

- bez uwzględnienia utraty wartości nieruchomości 12.599 zł.

W swoich wyjaśnieniach biegły H. wskazał, że w opinii przyjął współczynnik „k” na poziomie 0,5, gdyż uwzględnił konkretny przebieg linii energetycznej i położenie słupa energetycznego. Właśnie ten słup, z uwagi na swoje posadowienie, ogranicza swobodę korzystania z nieruchomości utrudniając jej zagospodarowanie. Nieruchomość stanowi typową działkę budowlaną o dobrej lokalizacji. Pod linią w strefie służebności nie można wybudować żadnych trwałych obiektów. Biegły dokonał analizy obliczeń wartości wynagrodzenia przyjmując okres 10-letni. Przy krótszym okresie wartość mogłaby zostać proporcjonalnie zmniejszona. Sąd Rejonowy dał wiarę opinii i wyjaśnieniom biegłego B. H. uznając, że razem tworzą wyczerpującą całość. Zdaniem Sądu I instancji opinia nie zawiera sprzeczności, jest fachowa i rzetelna.

Obecnie trwa modernizacja linii kolejowej P. - C., której zakończenie jest spodziewane na koniec 2015 r. W lecie tego roku zmienią się punkty zasilania trakcji kolejowej poprzez uruchomienie już wybudowanej stacji trakcyjnej. Instalacja na posesji wnioskodawczyni stanie się wówczas zbędna i będzie ją można usunąć. Nowo ułożone kable przebiegają już poza posesją wnioskodawczyni. Wszczęta została procedura uzyskania zgody na użytkowanie nowej podstacji trakcyjnej. Modernizacja tego odcinka korzysta z dofinansowania z funduszy unijnych, stąd rozliczanie musi nastąpić do końca 2015 r. Usunięcie słupa ze spornej posesji powinno nastąpić w lecie tego roku.

Sąd Rejonowy dał wiarę zeznaniom świadka J. M., gdyż uznał je za spójne i przekonywające.

Uczestnik zlecił już opracowanie dokumentacji rozbiórki budynku (...) M. oraz linii napowietrznych zasilaczy.

Zdaniem Sądu Rejonowego wniosek o ustanowienie służebności przesyłu był uzasadniony. Spór dotyczył jedynie wysokości wynagrodzenia za ustanowienie tej służebności. Biegły H. przedstawił dwa warianty wysokości takiego wynagrodzenia: z uwzględniłem utraty wartości nieruchomości oraz bez uwzględnienia utraty wartości. W ocenie Sądu I instancji uzasadnione jest przyjęcie tego drugiego wariantu. W sytuacji, gdy w bliskiej przyszłości sporna linia ze słupem zostanie usunięta z posesji wnioskodawczyni trudno mówić o jakiejkolwiek dalszej utracie wartości nieruchomości. Likwidacja linii jest realna jeśli zważyć, że uczestnik zlecił już opracowanie dokumentacji związanej z rozbiórką zbędnej linii energetycznej. Zasądzona kwota jest w tej konkretnej, indywidualnej sytuacji odpowiednim wynagrodzeniem. Zdaniem Sądu Rejonowego przyznanie wyższej kwoty prowadziłoby do tego, że wnioskodawczyni wzbogaciłaby się bez uzasadnienia i naruszałoby art. 5 k.c.

Sąd Rejonowy zaznaczył, że wobec przygotowywanej rozbiórki linii wnioskodawczyni odzyska pełną swobodę dysponowania nieruchomością, a jej władztwo nie będzie już niczym ograniczane.

W ocenie Sądu I instancji w tej sytuacji należało orzec jak w sentencji zgodnie z art. 305 ¹ i nast. k.c.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł powołując się na art. 520 § 2 k.p.c.

Apelację od postanowienia Sądu Rejonowego złożył uczestnik, zaskarżając je w części, tj. w punktach 2., 3. i 4. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie:

1.  art. 305 ² § 2 k.c. poprzez błędną wykładnię i uznanie, że w stanie faktycznym sprawy odpowiednim wynagrodzeniem należnym z tytułu ustanowienia prawa służebności przesyłu będzie wynagrodzenie jednorazowe, podczas gdy bardziej odpowiednie byłoby wynagrodzenie okresowe, płatne do momentu usunięcia infrastruktury przesyłowej z działki wnioskodawczyni,

2.  art. 53 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, poprzez niezastosowanie tego przepisu przy ocenie staniu faktycznego sprawy i opinii biegłego B. H., a w związku z tym przyjęcie za słuszne wyliczeń biegłego, które nie brały pod uwagę faktu, przy ustaleniu tzw. współczynnika (...) (współkorzystania), że korzystanie przez wnioskodawczynię w celach budowlanych ze spornej części działki nie byłoby i tak możliwe, z uwagi na bliski przebieg czynnych torów kolejowych, co uniemożliwiłoby zabudowę tej części działki nawet w sytuacji braku urządzeń przesyłowych uczestnika, a zatem współczynnik (...) powinien być mniejszy niż 0,5,

3.  prawa procesowego poprzez oddalenie wniosku o zobowiązanie biegłego B. H. do sporządzenia opinii uzupełniającej, w której dokonałby on ponownego przeliczenia wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu (w szczególności współczynnika(...) biorąc pod uwagę fakt bezpośredniego sąsiedztwa działki wnioskodawczyni z linią kolejową i mając na względzie ograniczenia w możliwości zabudowy wynikające z przepisów ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (art. 53 ust. 2 i 3 tejże ustawy).

Z powołaniem na powyższe zarzuty uczestnik domagał się zmiany zaskarżonego postanowienia w punkcie 2. przez przyznanie wnioskodawczyni wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu w kwocie 104,99 zł miesięcznie. Nadto wniósł o zasądzenie na rzecz uczestnika zwrotu kosztów postępowania w I instancji i postępowania apelacyjnego.

Apelację od postanowienia Sądu Rejonowego złożyła również wnioskodawczyni, zaskarżając je w części, tj. w punkcie 2. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 5 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że przepis ten powinien mieć zastosowanie w sprawie oraz uzasadnienie jego treścią zasądzenia wnioskodawczyni niższego wynagrodzenia niż należnego według wyliczeń biegłego w sytuacji, gdy w relacjach między uczestnikami postępowania i w okolicznościach sprawy nie zachodzą żadne nadzwyczajne okoliczności uzasadniające zastosowanie hipotezy tego przepisu. Z powołaniem na powyższy zarzut skarżąca wniosła o zmianę punktu 2. zaskarżonego postanowienia przez zasądzenie na jej rzecz wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu w kwocie 37.195 zł. Domagała się również zasądzenia od uczestnika zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację uczestnika wnioskodawczyni domagała się jej oddalenia w całości oraz zasądzenia od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego wg norm przepisanych.

Uczestnik nie złożył odpowiedzi na apelację wnioskodawczyni, natomiast na rozprawie przed Sądem odwoławczym w dniu 9 września 2016 r. wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu apelacyjnym.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja uczestnika zasługiwała na uwzględnienie, natomiast apelacja wnioskodawczyni podlegała oddaleniu.

Zasadniczą sporną kwestią, do której odnosiły się obie rozpoznawane apelacje było wynagrodzenie należne za ustanowienie służebności przesyłu. W tym zakresie wyjaśnić należy, że powołany w apelacji wnioskodawczyni art. 5 k.c. nie znajdował zastosowania w sprawie, na co słusznie zwracała uwagę skarżąca (choć ostatecznie nie rzutowało to na ocenę zasadności apelacji wnioskodawczyni, co będzie wynikało z dalszych rozważań). W prowadzonym postępowaniu nie wystąpiły bowiem żadne okoliczności przemawiające za stanowiskiem, że ziściły się przesłanki nadużycia prawa, określone w tym przepisie. Z art. 305 ² k.c. wynika, że za obciążenie nieruchomości służebnością przesyłu przysługuje wynagrodzenie. Wynagrodzenie to, jeżeli ustanowienie służebności następuje w postępowaniu sądowym, określi sąd, kierując się wskazaniem przywołanego wyżej przepisu, że ma to być „odpowiednie wynagrodzenie”. Nie budzi wątpliwości, że wynagrodzenie powinno być proporcjonalne do stopnia ingerencji w treść prawa własności i w takim kontekście mieć na względzie straty właściciela z uszczuplenia prawa własności. Inwestycja na nieruchomości obciążonej jest przy tym zdarzeniem występującym w pewnym przedziale czasu, dlatego też przewidywany okres trwania tej inwestycji ma również wpływ na wysokość wynagrodzenia. Wynagrodzenie to musi być zatem zindywidualizowane, stosownie do doniosłych dla jego określenia okoliczności konkretnego przypadku.

Analizując szczególne okoliczności rozpoznawanej sprawy Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że na rzecz wnioskodawczyni należało zasądzić wynagrodzenie płatne periodycznie, tj. miesięcznie i w wysokości nie obejmującej utraty wartości nieruchomości. Na takie rozstrzygnięcie wpływ miała szczególna sytuacja, jaka zaistniała już po prawomocnym ustanowieniu przez Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie służebności przesyłu (rozstrzygnięcia o jej ustanowieniu nie zaskarżył żaden z uczestników). Mianowicie, z dokumentów przedłożonych przez uczestnika w postępowaniu apelacyjnym, z zeznań świadka T. W. oraz z oświadczeń uczestnika wynika, że uczestnik uzyskał zatwierdzenie projektu budowlanego i pozwolenie na rozbiórkę linii energetycznej przebiegającej przez nieruchomość wnioskodawczyni oraz że znajdujący się na tej nieruchomości słup energetyczny został już obecnie wyłączony z eksploatacji i nie służy do przesyłania energii elektrycznej. Uczestnik zamierza niezwłocznie go usunąć, co obecnie uzgadnia z wnioskodawczynią (k. 374, 374-375, 394 i 394). Co prawda pełnomocnik wnioskodawczyni oświadczył, że okoliczność wyłączenia słupa z eksploatacji jest niewykazana, jednakże w ocenie Sądu Okręgowego, w świetle wspomnianej decyzji i zeznań świadka oraz potwierdzenia negocjacji w sprawie usunięcia urządzenia wydrukiem warunków stawianych w tym zakresie przez wnioskodawczynię (nie zostało zakwestionowane, że od niej pochodzi aneks do porozumienia złożony na rozprawie w dniu 17.01.2017 r.), należało uznać tę okoliczność za udowodnioną, zwłaszcza że stanowisko prezentowane przez pełnomocnika wnioskodawczyni nie było oparte na żadnych faktach, które świadczyłyby o dalszej eksploatacji przedmiotowego urządzenia. Skoro znajdująca się na nieruchomości wnioskodawczyni infrastruktura przesyłowa przestała być wykorzystywana do przesyłu energii elektrycznej i aktualnie służebność utraciła dla uczestnika wszelkie znacznie, wnioskodawczyni w każdej chwili może żądać zniesienia tej służebności bez wynagrodzenia (art. 295 k.c. w zw. z art. 305 ⁴ k.c.). W tych szczególnych okolicznościach, mając też na względzie wskazane wcześniej kryteria decydujące o wysokości wynagrodzenia, odnoszące się do stopnia ingerencji w prawo własności, uznać należy, że wynagrodzenie obejmujące spadek wartości nieruchomości z powodu jej obciążenia prawem służebności nie byłoby wynagrodzeniem odpowiednim w rozumieniu art. 305 ² k.c. Nadto, w zaistniałych warunkach nie byłoby też zasadne przyznanie wynagrodzenia jednorazowego wyliczonego przez biegłego, lecz właściwsze było zasądzenie wynagrodzenia płatnego periodycznie. Okolicznością niewątpliwie istotną dla tej kwestii był przewidywany okres, przez który na nieruchomości istnieć będą urządzenia przesyłowe. Jednorazowe wynagrodzenie ustalone zostało przez biegłego z założeniem, że linia energetyczna na nieruchomości L. C. nie zostanie zlikwidowana przez okres 10 lat (biegły podał, że przyjął do obliczeń okres 10-letni - zob. wyjaśnienia biegłego k. 258v), tymczasem obecnie można przyjąć, że w stosunkowo krótkim czasie nastąpi usunięcie już nieeksploatowanego i zbędnego uczestnikowi urządzenia oraz likwidacja obciążenia nieruchomości wnioskodawczyni ustanowionym na rzecz uczestnika prawem. Właściwym jest wobec tego, by wynagrodzenie było płatne okresowo, to jest w okresach miesięcznych, co umożliwi jego dostosowanie do rzeczywistego okresu istnienia prawa służebności przesyłu.

Biegły B. H. zaznaczył, iż przy krótszym okresie obecności linii na gruncie wynagrodzenie powinno zostać proporcjonalnie zmniejszone. Sąd Okręgowy uznał zatem, że na rzecz wnioskodawczyni należało zasądzić wynagrodzenie okresowe w kwocie 104,99 zł miesięcznie, według wyliczenia: 12.599 zł (wyliczone przez biegłego wynagrodzenie bez utraty wartości nieruchomości) : 10 lat : 12 miesięcy. Takie wyliczenie akceptował też uczestnik, formułując stosownie do niego żądanie apelacji. Sąd Okręgowy zauważa przy tym, że sama wnioskodawczyni składając wniosek inicjujący przedmiotowe postępowania, domagała się zasądzenia na jej rzecz wynagrodzenia miesięcznego, a stanowisko zmieniła dopiero w późniejszym toku sprawy, bez wskazania przyczyn tej zmiany.

Odnosząc się do zarzutów apelacji uczestnika dotyczących opinii biegłego podkreślić wypada, że uczestnik podejmując polemikę z biegłym, jednocześnie ostatecznie uznawał trafność wniosków opinii, gdyż domagał się zasądzenia wynagrodzenia za ustanowienie służebności według wyliczeń biegłego (wg wersji nie obejmującej utraty wartości nieruchomości, z tą tylko zmianą, by wynagrodzenie przybrało postać świadczenia periodycznego). Wobec tego jedynie ubocznie należy zauważyć, że uwagi apelującego dotyczące przyjętej przez biegłego wartości współczynnika (...) nie były w stanie skutecznie zakwestionować opinii. Uczestnik nie wykazał błędów w rozumowaniu biegłego, nielogiczności jego argumentacji i wyprowadzonych wniosków. Podkreślić należy, że biegły B. H. szczegółowo wyjaśnił w opinii i na rozprawie w dniu 30 grudnia 2014 r. dlaczego przyjął określone wartości współczynników, a z jego wyjaśnień wynika, że wyliczając współczynnik (...)miał w tym wypadku na uwadze, iż postawienie słupa utrudnia sposób korzystania z ogrodu i dodał: ,,nie mówię tutaj o postawieniu kolejnego budynku”. Zresztą już z opinii pisemnej wynikało, że biegły uwzględnił fakt, że i tak zabudowie nigdy nie podlega cała nieruchomość (działka gruntu). Zatem rozważania apelacji co do niemożności dalszego zabudowania nieruchomości (która już obecnie jest zabudowana budynkiem mieszkalno-usługowym oraz budynkiem gospodarczym z garażem) z przyczyn niezależnych od istnienia urządzenia należącego do pozwanego i wobec tego zawyżenia współczynnika (...)nie podważały prawidłowości opinii w tym zakresie.

W świetle powyższego, za niezasadny należało uznać oparty na niewykazanych twierdzeniach o nieprawidłowości opinii zarzut apelacji uczestnika odnośnie naruszenia prawa procesowego przez oddalenie wniosku o przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego. Bezprzedmiotowy był też zarzut naruszenia prawa materialnego, tj. art. 53 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone postanowienie w punkcie 2. przez zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu w kwocie 104,99 zł miesięcznie, płatnego do dnia 15-ego każdego miesiąca.

Odpowiedniej korekty wymagały również zawarte w postanowieniu Sądu Rejonowego rozstrzygnięcia o kosztach postępowania (punkt 3. zaskarżonego postanowienia) i nieuiszczonych kosztach sądowych w postaci wydatków na biegłych (punkt 4. zaskarżonego postanowienia). W postępowaniu nieprocesowym zasadą jest ponoszenie przez każdego uczestnika tego postępowania wszystkich kosztów, jakie związane są z jego udziałem w sprawie (art. 520 § 1 k.p.c.). Wskazana zasada wynika z założenia, że uczestnicy są w równym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania, a ich interesy są wspólne. W niniejszej sprawie nie wystąpiła sytuacja odbiegająca od tego założenia. W nawiązaniu do powyższego należy zauważyć, że zarówno wnioskodawczyni, jak i uczestnik zgodnie domagali się ustanowienia służebności przesyłu - co stanowiło zasadniczy przedmiot sprawy. Spór dotyczył jedynie wynagrodzenia za ustanowienie takiego prawa, czyli kwestii pobocznej do głównego przedmiotu sprawy, przy czym wnioskodawczyni, jak i uczestnik pozostawali zgodni co do tego, że takie wynagrodzenie winno być przyznane i w równym stopniu byli zainteresowani prawidłowym jego określeniem, a jedynie różnili się w stanowisku co do tego, jaka kwota byłaby ,,odpowiednim wynagrodzeniem” i w jaki sposób powinna być płatna. W tym stanie rzeczy w niniejszej sprawie należało o kosztach postępowania orzec na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., stosując go również odpowiednio do ściągnięcia od stron nieuiszczonych kosztów sądowych, tj. poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków (art. 83 ust. 2 i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 623). Zgodnie z przywołaną zasadą wnioskodawczynię i uczestnika obciążały poniesione koszty ich własnych działań (koszty zastępstwa prawnego, opłat), jak i koszty czynności, które Sąd podjął w ich interesie, co w sprawie dotyczy udziału biegłych. Wydatki na biegłych wyniosły łącznie 5.133,48 zł, a kwota ta (wyłożona tymczasowo ze środków Skarbu Państwa) powinna obciążyć strony po połowie i dlatego kwotę podlegającą ściągnięciu od uczestnika obniżono do 2.566,74 zł. Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie w punktach 3. i 4., o czym orzeczono na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił apelację wnioskodawczyni, gdyż w świetle przywołanych okoliczności nie było podstaw do uwzględnienia jej żądania zasądzenia wynagrodzenia płatnego jednorazowo i w wysokości obejmującej utratę wartości nieruchomości.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł w ten sposób, że obciążono nimi wnioskodawczynię i uczestnika w zakresie przez nich poniesionym. Sąd uznał bowiem, z przyczyn wyżej przytoczonych, że w rozpoznawanej sprawie – również w instancji odwoławczej – nie zachodzą przesłanki uzasadniające odstąpienie od zasady ponoszenia kosztów ustanowionej w art. 520 § 1 k.p.c. Zgodnie ze wskazanym przepisem każdy uczestnik powinien zatem sam ponieść koszty postępowania apelacyjnego związane ze swym udziałem w sprawie.

SSO Michał Wysocki SSO Anna Paszyńska-Michałowska SSR del. Magdalena Kaźmierczak