Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 13 maja 2025 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Ryszard Małecki

Protokolant: st. prot. sąd. Anna Szymanowicz

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2025 r. w Poznaniu

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) Bank S.A. z siedzibą w W.

przy udziale Z. K., Z. W., I. T., M. P. i N. P.

o stwierdzenie nabycia spadku

na skutek apelacji wniesionej przez uczestnika postępowania Z. K.

od postanowienia Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu

z dnia 22 września 2023 r.

sygn. akt I Ns 1003/20

p o s t a n a w i a:

1.  oddalić apelację;

2.  kosztami postępowania apelacyjnego obciążyć wnioskodawcę i uczestników postępowania w zakresie przez nich poniesionym;

3.  przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce w Poznaniu na rzecz adwokata A. J. kwotę 221,40 zł brutto tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu uczestnikowi Z. K. w postępowaniu apelacyjnym.

Ryszard Małecki

UZASADNIENIE

Apelacja uczestnika okazała się bezzasadna.

Sąd Rejonowy nie dopuścił się uchybień wskazanych w apelacji.

Prawidłowo Sąd oddalił wnioski dowodowe pozwanego.

Przede wszystkim wnioski te były spóźnione – słusznie Sąd Rejonowy zauważył, że nie było żadnych przeszkód, by uczestnik złożył je na wcześniejszym etapie postępwoania – uczestnik wiedział o istnieniu świadka i jego wiedzy od samego początku. Co jednak istotniejsze, uczestnik nie wykazał, by wnioski te zmierzały do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Wnioski dowodowe nie mają charakteru abstrakcyjnego i samoistnego – ich istotność dla rozstrzygnięcia sprawy zawsze jest pochodną istotności faktów, które mają wykazać i w tym sensie mają charakter akcesoryjny w stosunku do twierdzeń strony. Tymczasem uczestnik nie powołał żadnych twierdzeń co do faktów, które mogłyby wskazywać, że zawnioskowane dowody mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy i w jakikolwiek sposób dotyczą porządku dziedziczenia po spadkodawczyni. W szczególności, z twierdzeń uczestnika nie wynika, że spadkodawczyni w jakikolwiek sposób odwołała testament z dnia 6 sierpnia 2014 r. Z pisemnego oświadczenia zawnioskowanego przez niego świadka H. (k. 353) wynika jedynie, że był on świadkiem sporządzania aktów notarialnych, w tym testamentów (co było bezsporne, ponieważ z samych ustaleń Sadu wynika, że spadkodawczyni sporządziła trzy testamenty) oraz świadkiem deponowania tych dokumentów przez samego uczestnika u S. Ł.. Uczestnik znał zatem treść tych zdeponowanych dokumentów, których poszukiwania się domagał, a mimo to nie potrafił w żaden sposób określić ich charakteru, zwłaszcza w sposób, który wskazywałby na to, że był wśród nich inny, niż rozważany przez Sąd, testament.

Jeżeli natomiast chodzi o przesłuchanie uczestnika, Sąd prawidłowo posłużył się dopuszczalną instytucją oznaczenia ostatecznego terminu przesłuchania uczestnika (art. 242 kpc. w zw. z art. 13 § 2 kpc.), zważywszy na fakt, że przez niemal 3 lata prowadzenia postępowania niemożliwe było przesłuchanie uczestnika z uwagi na jego stan zdrowia, a jego twierdzenia co do faktów były na tyle nieprecyzyjne, że nie stanowiły wystarczającej podstawy do oczekiwania na dostępność procesową uczestnika.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy oddalił ponowione przez uczestnika w apelacji wnioski dowodowe (art. 381 kpc. oraz art. 235 ² § 1 pkt 2, 3 i 5 kpc.).

W tej sytuacji Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktyczne Sądu I instancji i uznaje je za własne, a nadto aprobuje rozważania tego Sądu poczynione na kanwie ustaleń.

Uczestnik w apelacji nie kwestionował ustaleń faktycznych Sądu I instancji poczynionych w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy. Porządek dziedziczenia po spadkodawczyni został ustalony przez Sąd w oparciu o najbardziej aktualny testament spośród będących w dyspozycji Sądu. Sąd czynił starania o pozyskanie informacji co do istnienia ewentualnych innych testamentów, jednak bezskutecznie.

W tym stanie rzeczy należało na podstawie art. 385 kpc. w zw. z art. 13 § 2 kpc. oddalić apelację.

Kosztami postępwoania apelacyjnego Sąd Okręgowy obciążył wnioskodawcę i uczestników w zakresie przez nich poniesionym na podstawie art. 520 § 1 kpc.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej uczestnikowi z urzędu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie § 12 pkt 2 w zw. z § 16 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (75% stawki uwzględniając fakt, że pełnomocnik uczestnika prowadził jego sprawę od II instancji).

Ryszard Małecki