Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 12-03-2025 r.

Sąd Rejonowy w Koninie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: sędzia Karolina Królikowska-Ziółkowska

Protokolant: sekretarz sądowy Karolina Woźniak

po rozpoznaniu w dniu 05-03-2025 r. w Koninie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej z siedzibą w G.

przeciwko G. D.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sędzia Karolina Królikowska-Ziółkowska

Sygn. akt I C 1638/24

UZASADNIENIE

Spółka (...) S.A. z siedzibą w G. wystąpiła przeciwko G. D. o zapłatę kwoty 823,04 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot: 698,50 zł od dnia 16.02.2021 r. do dnia zapłaty; 122,59 zł od dnia 24.02.2021 r. do dnia zapłaty; 1,95 zł od dnia 25.11.2024 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że strony zawarły umowę kompleksową sprzedaży i świadczenia usługi dystrybucji energii elektrycznej, a pozwany został rozliczony za pobraną i zużytą energię elektryczną zgodnie z odczytami przekazanymi przez operatora właściwego obszarowo w związku z czym w momencie otrzymania danych odczytowych powódka była zobowiązana wystawić odbiorcy fakturę VAT. Powódka podniosła, że za dokonywanie odczytów liczników energii elektrycznej odpowiada operator systemu dystrybucyjnego do którego sieci przyłączony jest dany odbiorca energii elektrycznej, w okolicznościach niniejszej sprawy była to (...) S.A., a powódka prowadzi działalność związaną z obrotem i nie jest właścicielem licznika, w związku z czym od spółek prowadzących działalność związaną z obrotem energii należy odróżnić przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej. Powódka podniosła, że jako sprzedawca energii elektrycznej jest pośrednikiem, który korzysta z infrastruktury dystrybutora i jest odpowiedzialna za dostawę energii bezpośrednio do końcowego odbiorcy, wszelkie zaś dane pomiarów dla energii pobranej przez odbiorców są w posiadaniu operatora systemu dystrybucyjnego. Powódka wskazała, że przedstawiona faktura obejmuje cenę sprzedaży energii elektrycznej i wynagrodzenie za świadczoną usługę dystrybucji energii za dany okres rozliczeniowy, a z uwagi na brak terminowej spłaty wystawiła notę odsetkową jednak należności nie zostały uregulowane stąd wezwanie do zapłaty. Dnia 16 grudnia 2024 r. Sąd Rejonowy w K.uwzględnił żądanie pozwu w całości i wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany G. D. wskazał, że dnia 14 stycznia 2009 r. sprzedał nieruchomość w S. przy ul. S. (...)nadto nigdy nie mieszkał w tej nieruchomości, gdyż kupił ją w stanie surowym i przeprowadzał tylko prace wykończeniowe, dlatego musiał założyć licznik. Po sprzedaży nieruchomości wielokrotnie domagał się przepisania licznika, ale nowi właściciele zbywali go, a do skutecznego dokonania czynności niezbędne były obie strony, tak informowano go w E., dlatego ostatecznie licznik pozostał na jego nazwisko. Pozwany wskazał, że nowi nabywcy nieruchomości płacili rachunki, a on otrzymał faktury do zapłaty dopiero w 2020 r. i 2021 r. Nadto wskazał, że w 2021 r. i 2022 r. sprawy z pozwu powódki przeciwko niemu trafiły do Sądu Rejonowego w L., ale ostatecznie zostały umorzone. Pozwany podniósł, że w okresie od lutego do czerwca 2020 r. ciężko chorował i przeszedł operację nowotworu mózgu, i nie przedłożył umowy zbycia nieruchomości powódce. Wobec faktu, iż w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza czterech tysięcy złotych, uzasadnienie wyroku ogranicza się do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa (art. 505 ^{( 8)} § 4 k.p.c.), Sąd odstąpił od pozostałych elementów uzasadnienia z art. 327 ^{( 1)} § 1 k.p.c. Sąd zważył, co następuję: Roszczenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie. Pozwany nie kwestionował, że dnia 20.07.2007 r. zawarł z powódką umowę kompleksową (nr (...)) o świadczenie usługi - dostarczania energii elektrycznej do nieruchomości zlokalizowanej w S.. Art. 5 kc stanowi, że nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub z zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Przewidziana w art. 5 kc norma jest jednym z przejawów realizacji postulatu prawa słusznego (sprawiedliwego) i podstawą rekonstrukcji zasady słuszności jako zasady podstawowej prawa cywilnego. W przepisie tym ustawodawca uregulował ujemne konsekwencje (sankcję cywilnoprawną) będące następstwem zachowań naruszających normę prawną (zakaz z art. 5 kc) oraz określone normy (reguły postępowania w społeczeństwie) – moralne, etyczne i obyczajowe. Postulat prawa słusznego i zasady wykonywania praw podmiotowych określone zostały poprzez zawarcie w treści przepisu art. 5 kc klauzul generalnych odsyłających do zasad współżycia społecznego i społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa – jako kryteriów sądowej oceny nadużycia prawa podmiotowego. Zawarta w art. 5 kc klauzula generalna zasad współżycia społecznego odsyła do zastosowania pozaprawnych reguł postępowania w stosunkach między ludźmi (chodzi więc o reguły postępowania jednych osób wobec innych, a nie wyłącznie przeżywanych postaw nieznajdujących odzwierciedlenia w praktyce społecznej), przy czym reguł tych nie można utożsamiać z normami moralnymi (choć w pewnym zakresie są z nimi zbieżne), albowiem obejmują także wskazania o charakterze obyczajowym i organizacyjnym, które nie poddają się ocenie pod kątem kryterium dobra i zła. Uwzględnieniu podlegają zatem przyjęte w społeczeństwie zasady uczciwego postępowania, lojalności wobec partnera, dobrej wiary w sensie obiektywnym i słuszności, stanowiące wyraz powszechnie uznawanych wartości w kulturze naszego społeczeństwa. Jak ustalono pozwany sprzedał przedmiotową nieruchomość dnia 14.01.2009 r. K. K. i M. K., w dacie sprzedaży w akcie notarialnym zaznaczono, że nieruchomość nie jest obciążona żadnymi innymi prawami obligacyjnymi lub rzeczowymi na rzecz osób trzecich, w tym zobowiązaniami podatkowymi mogącymi skutkować wpisem hipotek przymusowych i nie jest z niej prowadzona egzekucja ponadto zaznaczono, że wydanie nieruchomości nabywcom i zgłoszenie budynku do użytkowania już nastąpiło i z dniem wydania nieruchomości przeszły na nabywców wszelkie korzyści i ciężary związane z nabytą nieruchomością. Pozwany kupił przedmiotową nieruchomość w stanie surowym w 2007 r., nigdy w niej nie zamieszkał, ale przeprowadzał prace wykończeniowe, dlatego był potrzebny prąd, w związku z czym zawarł stosowną umowę z powódką na dostawę energii elektrycznej. Sąd dał wiarę temu, że pozwany wielokrotnie prosił nowych nabywców o dokonanie zmiany właściciela licznika poboru prądu, ale pomimo jego próśb nie doszło do tego, dlatego pozwany w pewnym momencie, gdy miał problemy zdrowotne - zaniechał kolejnych prób. Ponadto jak ustalono pozwany dowiadywał się u powódki, w jaki sposób należy dokonać zmiany właściciela licznika i otrzymał informację, że do tej czynności musi stawić się nowy właściciel nieruchomości i poprzedni właściciel. W toku postępowania w epu pozwany złożył sprzeciw i wskazywał na niezasadność roszczenia. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na okoliczność, że w momencie kiedy pozwany dowiadywał się jak dokonać zmiany właściciela licznika powódka powzięła informacje, że pozwany nie jest już właścicielem nieruchomości, ale nikt nie pomógł pozwanemu w konstruktywnym rozwiązaniu problemu, a jedynie wskazano, że nie mogą bez drugiej strony umowy przepisać licznika, przy czym nie było to działanie jednorazowe. Co również istotne, pozwany nie jest właścicielem nieruchomości od 2009 r., a powódka domaga się zapłaty za zużycie energii za okres od 11.11.2020 r. do 01.02.2021 r., skoro obecnie powódka domaga się zapłaty należności za wskazany okres od pozwanego jako właściciela licznika, dlaczego nie czyniła tego wcześniej. Wniosek nasuwa się jeden, powódka posiadała informację, że do zmiany właściciela nieruchomości faktycznie doszło, ale dopóki nowi właściciele nieruchomości opłacali rachunki powódka nie czyniła żadnych kroków celem wyjaśnienia rozbieżności pomiędzy właścicielem licznika, a właścicielem nieruchomości. Jedyny cel był osiągany, bo rachunki były regulowane przynajmniej do końca 2020 r. Powódka na potwierdzenie swojego roszczenia przedłożyła dwie faktury z dnia 03.02.2021 r. o nr (...) i wartości 3.082,30 zł oraz z dnia 12.02.2021 r. o nr (...) i wartości 1.616,77 zł, a domaga się zapłaty kwoty 823,04 zł. Z treści pism z dnia 09.02.2021 r. (k. 24) i z dnia 07.04.2021 r. (k. 25) wynika, że przynajmniej do dnia 17.11.2020 r. dokonywano wpłat z tytułu zużycia energii, choć nie w pełnym zakresie, tym samym powódka posiadała dane (chociażby wynikające z potwierdzenia przelewu), kto uiszczał ww. kwoty. Powódka posiadała dane aktualnego właściciela nieruchomości, który do niedawna regulował należności, a więc otrzymywał stosowną korespondencję, ale w momencie kiedy aktualny właściciel przestał płacić - powódka postanowiła obciążyć zaległościami pozwanego, który od 2009 r. nie jest właścicielem nieruchomości, a który to bezskutecznie próbował zmienić dane w E. kilkakrotnie. Wobec poczynionych ustaleń nie sposób przyjąć, że to pozwany wygenerował zużycie prądu w nieruchomości, którą sprzedał ponad 10 lat temu i że to pozwany jest dłużnikiem powódki. Podkreślić należy, że pozwany nie zwrócił się do Sądu o oddalenie powództwa dlatego, że w 2020 r. przeszedł operację nowotworu mózgu i że obecnie zmaga się z poważanymi problemami zdrowotnymi, ale wniósł o oddalenie powództwa dlatego, że od 2009 r. nie jest właścicielem nieruchomości w związku z czym to nie on wygenerował zużycie prądu na przełomie 2020 i 2021 r. i nie powinien posiadać z tego tytułu żadnych zobowiązań wobec powódki i Sąd do ww. stanowiska się przychyla. Podkreślić należy, że pozwany informował o sprzedaży nieruchomości w punkcie obsługi (...) i żaden z pracowników nie wskazał na konieczność przedłożenia aktu notarialnego, a pracownicy jedynie informowali (zbywając pozwanego), że do zmiany właściciela licznika powinny stawić się obie strony, co wobec ignorancji i braku współpracy nowych właścicieli stało się niemożliwe. Podkreślić należy, że pozwany złożył sprzeciw w epu w 2021 r., tym samym strona powodowa posiadała informację o pewnych rozbieżnościach w ww. zakresie.

Zauważenia wymaga, że na stronie internetowej powódki zostały zamieszczone Ogólne Warunki Umowy Kompleksowej dla Konsumentów, gdzie wskazano między innymi, że odbiorca ma obowiązek najszybciej, jak to możliwe, poinformować o utracie tytułu prawnego do obiektu, do którego dostarczany jest prąd. Z okoliczności ustalonych w sprawie wynika, że pozwany spełnił ten obowiązek. Nadto wskazano, że każdą sprawę, w tym reklamację, wniosek i skargę oraz zgłoszenie, można: przesłać na nasz adres; zgłosić przez naszą infolinię lub elektroniczne biuro obsługi klienta; zgłosić w naszych placówkach; złożyć w inny sposób, który wskazujemy na (...), a zatem nie ma mowy o obowiązku jednoczesnego stawiennictwa obu właścicieli nieruchomości, obecnego i poprzednika prawnego. Zwrócić również należy uwagę na okoliczność, że w OWU Kompleksowej dla Konsumentów powódka szczyci się, że stosuje kodeks dobrych praktyk sprzedawców prądu, które opracowało Towarzystwo (...) i że dokument publikuje na www.energa.pl oraz że dokument jest kodeksem dobrych praktyk, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, a tymczasem nie udzielono pozwanemu konstruktywnej pomocy, kiedy dopytywał co ma zrobić, aby zmienić właściciela licznika, w sytuacji kiedy nowy właściciel nie reaguje na prośby o wspólne stawienie się u powódki, jak to wskazał pozwany w „E. rozkładano ręce”. Zgodnie z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu. Nieuczciwymi praktykami są: praktyki rynkowe wprowadzające w błąd (działania wprowadzające w błąd; zaniechania wprowadzające w błąd), agresywne praktyki rynkowe, stosowanie sprzecznego z prawem kodeksu dobrych praktyk, jeżeli działania te są sprzeczne z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształcają lub mogą zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta. W ocenie Sądu doszło do sytuacji, w której niewykonalną okazała się zmiana danych właściciela licznika, nie można jednak przyjąć, że za powstałą sytuację odpowiada tylko i wyłącznie pozwany. W ocenie Sądu postawa powódki uniemożliwiła pozwanemu dokonanie zmiany i tym samym przyczyniła się do obecnej sytuacji pozwanego. Gdyby w punkcie obsługi powódki udzielono pozwanemu właściwej pomocy, obecnie powódka nie występowałaby z roszczeniem zapłaty wobec pozwanego. Co więcej, strona powodowa posiada dane osób opłacających ówczesne rachunki za prąd (takie dane są w podstawowych danych w zakresie przelewu), więc nie sposób uznać, że E. nie mogła ustalić, kto był właścicielem nieruchomości. W świetle powyższego wobec poczynionych ustaleń Sąd uznał, że roszczenie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, zwłaszcza zasadą etycznego postępowania i uczciwego postępowania i nie zasługuje na ochronę prawną, dlatego należało je oddalić.

Sędzia Karolina Królikowska – Ziółkowska