Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 19 grudnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w K. I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: sędzia Agnieszka Libiszewska

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2023 r. w K.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. O.

przeciwko K. R.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego K. R. na rzecz powoda A. O. kwotę 18 366 zł (osiemnaście tysięcy trzysta sześćdziesiąt sześć złotych);

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4536 zł (cztery tysiące pięćset trzydzieści sześć złotych) z tytułu zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w K.) kwotę 1634 zł (tysiąc sześćset trzydzieści cztery złote) z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych.

sędzia Agnieszka Libiszewska

UZASADNIENIE

Powód A. O. wniósł o zasądzenie od pozwanego K. R. kwoty 18 366 zł oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że w dniu 11 sierpnia 2020 roku nabył od pozwanego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K. C. samochód matki R. (...) o nr rej. (...) za kwotę 11 000 zł. Powód wyjaśnił, że dzień wcześniej K. R. nabył wyżej opisany pojazd od K. B..

Dalej powód wskazał, że wśród dokumentów przekazanych przez pozwanego powodowi znajdował się dokument pod nazwą „Wyciąg ze świadectwa homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem, który powinien spełniać określne wymagania techniczne”. Instalacja gazowa zawiera 11 elementów podlegających homologacji z wyszczególnieniem ich nazw i nr świadectwa homologacji wg Regulaminu EKG ONZ 67. Powód we wrześniu 2021 roku zlecił prywatnemu rzeczoznawcy wydanie opinii, która miała ustalić zgodność kompletacji montażu instalacji gazowej ze świadectwem homologacji. Rzeczoznawca ustalił, że w przypadku 5 na 8 elementów wystąpiły niezgodności. Dotyczyły one zbiornika, wielozaworu, filtra, reduktora/parownika oraz czujnika ciśnienia. W dniu 8 października 2021 roku powód skierował do pozwanego pismo, w którym poinformował go, że odstępuje od umowy. Powód wskazał, że na kwotę dochodzoną pozwem składają się cena zakupu pojazdu 11 000 zł oraz kwota 7366 zł, na która składają się nakłady na pojazd, koszt ubezpieczenia OC, koszt opinii rzeczoznawcy.

W odpowiedzi na pozew pozwany K. R. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm prawem, wraz z odsetkami ustawowym za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Na wstępie pozwany zauważył, że z przedłożonych do sprawy rachunków wynika, że cena sprzedaży pojazdu ustalona została na kwotę 10 000 zł. Pozwany podniósł, że nie jest sporne, że w przypadku 5 na 8 elementów instalacji gazowej wystąpiły niezgodności ze świadectwem homologacji. Wskazał jednak, że powód miał świadomość istnienia niezgodności elementów instalacji ze świadectwem homologacji i wyrażał zgodę na ich zaistnienie. Pozwany wyjaśnił, że przedmiotowy pojazd był pojazdem po przebudowie z zasilania olejem napędowym na zasilanie benzyną bezołowiową wraz w wymienionym silnikiem. Pojazd posiadał także zamontowaną instalację gazową, zaś pierwotnie zainstalowane komponenty instalacji, objęte świadectwem homologacji, nie współpracowały poprawnie z pojazdem. Elementy te za zgodą powoda zostały wymienione. Pozwany wskazał, że strony ustaliły, iż powód stawi się w warsztacie pozwanego w celu wystawienia nowego świadectwa homologacji. Dodał, że jest posiadaczem certyfikatu (...) wystawionego przez (...) S.A. z siedzibą w B. potwierdzającego posiadanie przez pozwanego uprawnienia do dokonywania montażu instalacji gazowej przystosowującej pojazdy kategorii M1 (samochody osobowe)/ N1 (samochody ciężarowe) z zapłonem iskrowym o dopuszczalnej masie 3,5 tony, do zasilania gazem płynnym. Końcowo pozwany podniósł, iż wada rzeczy nie istniała w chwili nabycia pojazdu, które miało miejsce w dniu 11 sierpnia 2020 roku, zaś dostrzeżenie wady nastąpiło we wrześniu 2021 roku, zatem po upływie roku od nabycia. Tym samym za bezskuteczne uznać należało złożone oświadczenie o odstąpieniu od umowy sprzedaży. Nadto, zdaniem pozwanego wada rzeczy nie miała charakteru istotnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

w dniu 11 sierpnia 2020 roku nabył od pozwanego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą K. C. samochód marki R. (...) o nr rej. (...) za kwotę 11 000 zł. K. R. dzień wcześniej nabył wyżej opisany pojazd od K. B., który był pełnomocnikiem pozwanego.

Pośród dokumentów przekazanych przez pozwanego powodowi znajdował się dokument pod nazwą „Wyciąg ze świadectwa homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem, który powinien spełniać określne wymagania techniczne”, z którego treści wynikało, że instalacja gazowa zawiera 11 elementów podlegających homologacji z wyszczególnieniem ich nazw i nr świadectwa homologacji wg Regulaminu EKG ONZ 67.

/dowód: rachunek nr (...) - k. 8, rachunek nr (...) - k. 8v., umowa sprzedaży samochodu z dnia 10 sierpnia 2020 roku - k. 9, wyciąg ze świadectwa homologacji - k. 10, wyciąg ze świadectwa homologacji - k. 10, częściowo zeznania K. M. - k. 66v.-68, przesłuchanie powoda - k. 68-69v., częściowo przesłuchanie pozwanego - k. 69v.-70v., wydruk wiadomości sms z dnia 2 sierpnia 2020 roku - k. 84/

Jednym z warunków zakupu pojazdu za kwotę 11 000 zł był montaż instalacji gazowej, którego koszt wynosił 2000 zł. Przed sprzedażą ww. pojazdu w samochodzie dokonano wymiany silnika z zapłonem samoczynnym na silnik o zapłonie iskrowym oraz w pojeździe tym zamontowano używaną wcześniej instalację do zasilania gazem LPG. Przed montażem instalacji gazowej strony nie ustaliły, czy zamontowane zostaną elementy nowe czy używane.

W dniu 29 października 2020 roku pozwany wystąpił do firmy (...) S.A. z siedzibą w B. o wydruk homologacji, który został do niego wysłany w dniu 2 listopada 2020 roku. Rachunek za montaż instalacji gazowej został wystawiony w październiku 2020 roku.

Pierwszy przegląd instalacji odbył się w warsztacie pozwanego w lutym 2021 roku. W czerwcu 2021 roku powód odbył druga wizytę w warsztacie pozwanego, podczas której przeprowadzono prace dotyczące klimatyzacji, chłodnicy i klimatyzatora.

Powód dowiedział się o tym, że instalacja gazowa zamontowana w jego pojeździe zawiera części używane niezgodne z dokumentem homologacji, podczas kolejnego przeglądu technicznego pojazdu u autoryzowanego przedstawiciela firmy (...) S.A. firmy (...) w O. w dnu 8 września 2021 roku.

/dowód: przesłuchanie powoda – e-protokół z dnia 25 października 2022 r. - 01:00:36 – 01:48:11 - k. 68-69v., wydruk wiadomości e-mail z dnia 18 lipca 2022 roku - k. 90-91/

Powód we wrześniu 2021 roku zlecił prywatnemu rzeczoznawcy wydanie opinii, która miała ustalić zgodność kompletacji montażu instalacji gazowej ze świadectwem homologacji. Rzeczoznawca ustalił, że w przypadku 5 na 8 elementów wystąpiły niezgodności. Dotyczyły one zbiornika, wielozaworu, filtra, reduktora/parownika oraz czujnika ciśnienia.

/dowód: opinia techniczna nr (...) (...) z dnia 6 października 2021 roku – k. 11-18/

W dniu 8 października 2021 roku powód skierował do pozwanego pismo, w którym poinformował go, że odstępuje od umowy. Jednocześnie wezwał pozwanego do zapłaty na jego rzecz kwoty 11 000 zł z tytułu zwrotu zapłaconej za pojazd ceny oraz kwoty 7366 zł z tytułu odszkodowania za poniesione nakłady: koszty przerejestrowania, korekta lakieru, pranie tapicerki, wymiana filtrów (kabinowy, prysznicowy) i wycieraczek, zakup ochronnych naklejek na tylny błotnik, wymiana poduszek silnika, simering zaślepiających wałki, wymiany wysprzęglika, osłony drążka kierowniczego, wymiana wieszaków tłumika, wymiana sprzęgła (docisk, tarcza) sprężyn, poduszek, łożysk McPhersona zawieszenia przedniego, wymiana reflektorów przednich i kompletu żarówek, recykling klimatyzacji oraz wymiana wentylatora nawiewu, wymiana końcówek drążków, ustawienie zbieżności, wymiana świec, czyszczenie przepustnicy, zakup i wymiana filtrów gazu, koszty ubezpieczenia oraz koszt opinii rzeczoznawcy.

/dowód: pismo z dnia 8 października 2021 roku - k. 19/

Pismem z dnia 20 listopada 2021 roku pozwany odmówił spełnienia roszczenia powoda wskazując brak podstaw do złożenia oświadczenia woli w przedmiocie odstąpienia od umowy sprzedaży pojazdu.

/dowód: pismo z dnia 20 listopada 2021 roku - k. 43-45

Pismem z dnia 29 maja 2022 roku powód zażądał obniżenia ceny pojazdu marki R. (...) o kwotę 4.159,94 zł z uwagi na stwierdzone wady pojazdu. Powód wezwał także pozwanego do naprawienia szkody w kwocie 498,77 zł.

/dowód: pismo z dnia 29 maja 2022 roku - k. 46-47/

Pismem z dnia 29 lipca 2022 roku powód poinformował pozwanego, że podtrzymuje swoje stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 8 października 2021 roku w przedmiocie odstąpienia od umowy sprzedaży. Powód wezwał również pozwanego do zapłaty kwoty 11 000 zł z tytułu zwrotu ceny sprzedaży pojazdu i kwoty 7366 zł z tytułu zwrotu poniesionych wydatków, w terminie 3 dni.

/dowód: pismo z dnia 29 lipca 2022 roku - k. 80, potwierdzenie nadania - k. 81/

W dniu 18 lipca 2022 roku spółka (...) S.A. w B. zawiadomiła prokuraturę o możliwości popełnienia przestępstwa przez pozwanego. K. w K. prowadziła czynności sprawdzające nadzorowane przez Prokuraturę Rejonową w K.(Ds. (...). (...)) w sprawie poświadczenia nieprawdy w dokumencie wyciągu homologacji.

Postanowieniem z dnia 7 września 2022 roku Prokuratura Rejonowa w K.odmówiła wszczęcia dochodzenia. Wyżej wymienione postanowienie zostało zaskarżone przez (...) S.A. w B..

Postanowieniem z dnia 9 listopada 2022 roku Prokuratura Rejonowa w K. uwzględniła zażalenie.

Postanowieniem z dnia 17 listopada 2022 roku Prokuratura Rejonowa w K. wszczęła dochodzenie o czyn określony w art. 271 § 2 k.k., zakończone wniesieniem do Sądu Rejonowego w K. aktu oskarżenia przeciwko K. M., oskarżonemu o przestępstwo z art. 271 § 1 k.k. Sprawie została nadana sygnatura (...). Sąd Rejonowy w K. w dniu 31 lipca 2023 roku wydał przeciwko K. M. wyrok nakazowy. Na skutek sprzeciwu ww. wyrok nakazowy utracił moc, a sprawie jest rozpoznawana na zasadach ogólnych.

/dowód: pismo K. (...)w K. z dnia 8 listopada 2022 roku - k. 73, zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa - k. 109-109v., notatka urzędowa z dnia 18 sierpnia 2022 roku - k. 110, protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie - k. 111-112, notatki urzędowe z dnia 2 września 2022 roku - k. 114-115., pismo z dnia 7 września 2022 roku - k. 116, postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia z dnia 7 września 2022 roku - k. 119, zażalenie z dnia 20 września 2022 roku - k. 118v., notatka urzędowa z dnia 4 październik 2022 roku - k. 119-119v., notatka urzędowa z dnia 10 października 2022 roku - k. 125, postanowienie o uwzględnieniu zażalenia z dnia 9 listopada 2022 roku - k. 126, postanowienie o wszczęciu dochodzenia z dnia 17 listopada 2022 roku - k. 127, protokół przesłuchania świadka z dnia 28 listopada 2022 roku - k. 128-129v., notatka urzędowa z dnia 6 grudnia 2022 roku - k. 130, protokół przesłuchania świadka z dnia 12 stycznia 2023 roku - k. 131-132v., postanowienie o przedłużeniu okresu trwania dochodzenia z dnia 17 stycznia 2023 roku - k. 134/

Montaż w samochodzie instalacji do zasilania gazem (...) wcześniej zamontowanej i używanej w innym samochodzie jest niedozwolony. Na wcześniej zainstalowaną i używaną w innym samochodzie instalację nie można uzyskać odpowiedniej homologacji, która jest niezbędna do dopuszczenia pojazdu do ruchu na drogach publicznych.

Na podstawie akt sprawy nie można w sposób jednoznaczny ustalić, czy podczas naprawy doszło do wymiany elementów, których homologacje są inne od wpisanych w wyciągu świadectwa homologacji, czy nieprawidłowości są wynikiem wprowadzenia do homologacji nieprawidłowych danych oraz czy procedura ich wymiany przebiegła prawidłowo.

/dowód: opinia biegłego sądowego z dziedziny techniki samochodowej E. W. - k. 145-151/

W przypadku gdy instalacja do zasilania gazem w samochodzie jest w okresie gwarancji to wymiana: zbiornika paliwa, wielozaworu, filtra, reduktora/parownika czy czujnika ciśnienia powinna zostać odnotowana w książce gwarancyjnej, ponieważ ingerencja przez nieuprawnione podmioty w instalację gazową może być powodem utraty gwarancji. W przypadku kiedy ochrona gwarancyjna danej instalacji już nie obejmuje, odnotowanie wymiany wymienionych elementów nie jest wymagane.

Elementy instalacji gazowej w samochodzie z wyjątkiem zbiornika gazu nie mają numerów identyfikacyjnych. Zatem w razie wymiany elementów instalacji w okresie gwarancji, do książki gwarancyjnej nie można wpisać numeru identyfikacyjnego reduktora, można wpisać tylko markę i model oraz nr świadectwa homologacji. Do książki gwarancyjnej można wpisać tylko numer identyfikacyjny zbiornika gazu. Na podstawie braku wpisanego numeru identyfikacyjnego zbiornika w książce gwarancyjnej nie można ustalić, czy elementy instalacji gazowej w przedmiotowym samochodzie zamontowano nowe czy używane. Informację o montażu instalacji gazowej w samochodzie marki R. (...) o numerze identyfikacyjnym VIN: (...) podał sam pozwany.

/dowód: pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego dziedziny techniki samochodowej E. W. - k. 171-174

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie całokształtu materiału dowodowego, zgromadzonego w sprawie.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, iż dowody z dokumentów przedłożonych przez strony są wiarygodne, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała autentyczności tych dokumentów, w szczególności zgodności przedstawionych kopii dokumentów z oryginałami, ani też ich wiarygodności.

Sąd nie znalazł również żadnych podstaw, aby odmówić wiarygodności zeznaniom powoda, które należało ocenić jako były logiczne, spójne i szczere i znajdujące odzwierciedlenie w pozostałym zebranym w sprawie materiale dowodowym. Sąd odmówił częściowo wiarygodności zeznaniom pozwanego i świadka w zakresie w jakimi twierdzili, że wymiana elementów instalacji gazowej w pojeździe stanowiła wymianę „testową”, o czym powód wiedział i na co wyraził zgodę. Zeznania te nie znalazły potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, w szczególności i w opinii biegłego E. W., sporządzonej w niniejszej sprawie, a jednocześnie nakierowane były na realizację linii obrony przyjętej przez pozwanego i jako takie nie miały waloru obiektywizmu.

Kluczowe znaczenie z punktu widzenia rozstrzygnięcia sprawy i zasadności zgłoszonego żądania miała opinia specjalisty biegłego z dziedziny techniki samochodowej E. W.. Sąd uznał ją za przekonywającą, bowiem jest ona kategoryczna w swych wnioskach, szczegółowa, a także zawiera wnikliwą analizę procedury wymiany instalacji gazowej w pojeździe powoda w oparciu o całokształt pozostałego materiału dowodowego i z tymże materiałem w pełni koreluje. Co więcej, opinia jest jasna, zupełna i należycie sporządzona. Biegły wyczerpująco przedstawił swój tok rozumowania, uzupełniając wywody w wyjaśnieniach złożonych w opinii uzupełniającej. Co do nieprzeprowadzenia oględzin spornego auta, to sąd nie uznał za konieczne uzupełnienie opinii w tym zakresie, także uwzględniając wyjaśnienia biegłego, w których biegły wskazał, iż ze względu na wielokrotną ingerencję w instalację do zasilania gazem w okresie od dnia montażu jej w przedmiotowym samochodzie, oględziny pojazdu nie będą miały wpływu na zmianę treści wniosków końcowych. Wyjaśnienia te sąd uznał za za wyczerpujące i przekonywające.

Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 556 k.c., sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli: 1) nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia; 2) nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór; 3) nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia; 4) została kupującemu wydana w stanie niezupełnym. (art. 556 ¹ § 1 k.c.)

Zgodnie z art. 556 2 k.c., jeżeli wada fizyczna została stwierdzona przed upływem roku od dnia wydania rzeczy sprzedanej, domniemywa się, że wada lub jej przyczyna istniała w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego.

Zgodnie z przepisem art. 557 § 1 k.c., sprzedawca jest zwolniony od odpowiedzialności z tytułu rękojmi, jeżeli kupujący wiedział o wadzie w chwili zawarcia umowy. Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, że w samej treści umowy sprzedaży sprzedający oświadczyli, że pojazd nie ma wad technicznych, które są im znane i o których nie powiadomili kupującego, a kupujący potwierdził znajomość stanu technicznego pojazdu, co wszystkie strony umowy potwierdziły swoimi podpisami pod umową.

Wreszcie sprzedawca jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, ale tylko takie, które istniały w chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego lub wynikły z przyczyny tkwiącej w rzeczy sprzedanej w tej samej chwili (art. 559 k.c.)

W myśl przepisu art. 560 § 1 k.c., jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Zgodnie z § 4 art. 560 k.c. kupujący nie może odstąpić od umowy, jeżeli wada jest nieistotna.

Zgodnie z przepisem art. 566 § 1 k.c., jeżeli z powodu wady fizycznej rzeczy sprzedanej kupujący złożył oświadczenie o odstąpieniu od umowy albo obniżeniu ceny, może on żądać naprawienia szkody, którą poniósł przez to, że zawarł umowę, nie wiedząc o istnieniu wady, choćby szkoda była następstwem okoliczności, za które sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności, a w szczególności może żądać zwrotu kosztów zawarcia umowy, kosztów odebrania, przewozu, przechowania i ubezpieczenia rzeczy oraz zwrotu dokonanych nakładów w takim zakresie, w jakim nie odniósł korzyści z tych nakładów. Nie uchybia to przepisom o obowiązku naprawienia szkody na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 568 § 1 k.c. sprzedawca odpowiada z tytułu rękojmi, jeżeli wada fizyczna zostanie stwierdzona przed upływem dwóch lat, a gdy chodzi o wady nieruchomości – przed upływem pięciu lat od dnia wydania rzeczy kupującemu.

Zdaniem Sądu w rozpoznawanej sprawie w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego należało uznać, że samochód kupiony przez powoda od pozwanego na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu 10 sierpnia 2020 roku posiadał wadę fizyczną w rozumieniu art. 556 ¹ k.c., gdyż opinia biegłego wskazuje, że w samochodzie tym występowała wada. Opisana wada ma charakter istotny.

W ocenie Sądu powód udowodnił, że sprzedany mu samochód nie tylko posiadał wadę fizyczną, a także, że kupujący nie wiedział o tejże wadzie w chwili wydania rzeczy, a ponadto uprawniała ona powoda do odstąpienia od umowy sprzedaży, a następnie do żądania od sprzedającego zwrotu ceny i naprawienia szkody, o której mowa w art. 566 § 1 k.c. Na podstawie dowodu z opinii biegłego sądowego ustalono, że montaż w samochodzie instalacji do zasilania gazem (...) wcześniej zamontowanej i używanej w innym samochodzie jest niedozwolony. Na wcześniej zainstalowaną i używaną w innym samochodzie instalację nie można uzyskać odpowiedniej homologacji, która jest niezbędna do dopuszczenia pojazdu do ruchu na drogach publicznych.

Na podstawie akt sprawy nie można w sposób jednoznaczny ustalić, czy podczas naprawy doszło do wymiany elementów, których homologacje są inne od wpisanych w wyciągu świadectwa homologacji, czy nieprawidłowości są wynikiem wprowadzenia do homologacji nieprawidłowych danych oraz czy procedura ich wymiany przebiegła prawidłowo. Biegły nie wykluczył zatem istnienia wady jeszcze przed sprzedażą samochodu. Obowiązek kupującego, nie idzie tak daleko, że obciąża go konieczność weryfikacji uzyskanego od sprzedawcy świadectwa homologacji. Z kolei pozwany jako przedsiębiorca winien posiadać wiedzę w zakresie niedopuszczalności zamontowania w aucie instalacji gazowej zamontowanej i używanej w innym aucie, albowiem tego rodzaju instalacja nie otrzyma homologacji, a w konsekwencji pojazd nie zostanie dopuszczony do ruchu na drogach publicznych. Pozwany nie wykazał, by zamontowana przez niego instalacja była prawidłowa i spełniała wszystkie wymagania niezbędne do otrzymania homologacji. Tym samym nie wykazał, by przedmiotowa instalacja była wolna od wad, co w konsekwencji spowodowało uwzględnienie powództwa.

Oświadczeniem z dnia 8 października 2021 roku, powód skierował do pozwanego pismo, w którym poinformował go, że odstępuje od umowy. Jednocześnie wezwał pozwanego do zapłaty na jego rzecz kwoty 11 000 zł z tytułu zwrotu zapłaconej za pojazd ceny oraz kwoty 7366 zł. Oświadczenie to nie zostało nigdy odwołane. Strona pozwana nie kwestionowała nakładów poniesionych na pojazd, sporna pozostawała natomiast cena zakupu pojazdu. Powód udowodnił, iż cena zakupu pojazdu wynosiła 11 000 zł, przedkładając dowód w postaci wiadomości SMS z dnia 2 sierpnia 2020 roku (k. 84).

Mając na uwadze wysokość roszczenia, zgłoszonego w pozwie, zasądzono na rzecz powoda kwotę 18 366 zł.

Sąd nie orzekł o odsetkach od zasądzonego roszczenia, albowiem żądanie pozwu nie obejmowało zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od ww. kwoty. Powód podał jedynie datę 8 października 2021 roku. Tymczasem z mocy art. 321 kpc sąd jest związany żądaniem pozwu i nie może wykraczać poza jego treść.

Orzeczenie o kosztach z punktu 2 wyroku Sąd oparł na przepisie art. 98 kpc, według którego strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Kosztami tymi jest wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3600 zł wynikające z § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa 17 zł oraz opłatą sądową od pozwu 919 zł. Stąd Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4546 zł. Powyższa kwota zasądzona została z wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 98 k.p.c., w myśl którego, od kwoty zasądzonej z tytułu zwrotu kosztów procesu należą się odsetki w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty (art. 98 § 1 ¹ k.p.c.).

Nieuiszczone wynagrodzenie biegłego wyniosło kwotę 1634 zł. Mając zaś na uwadze wynik postępowania oraz treść art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nieuiszczonymi kosztami sądowymi należało obciążyć pozwanego stosownie do wyniku postępowania. Dlatego też od pozwanego należało pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w K. ww. kwotę, o czym orzeczono w pkt 3 wyroku.

sędzia Agnieszka Libiszewska