Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2020 roku

Sąd Rejonowy w Kole Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Agnieszka Pietruszka

Protokolant: st. sekr. sąd. Alicja Kleczkowska

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2020 roku w Kole

sprawy z powództwa małoletniej L. R. zastępowanej przez matkę E. W.

przeciwko A. R.

o podwyższenie alimentów

• I.  Podwyższa alimenty od pozwanego A. R. na rzecz małoletniej córki L. R. do kwoty po 1200,00 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej E. W., do dnia 15 – go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia, poczynając od dnia 8 czerwca 2020 roku i to w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi z dnia 28 sierpnia 2012 roku w sprawie sygnatura akt VII RC 160/12,

  II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

  III.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kole kwotę 400,00 zł tytułem częściowego zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych.

  IV.  Zasądza od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kwotę 1440,00 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego.

  V.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

S ę d z i a :

Agnieszka Pietruszka

Sygn. akt III RC 95/20

UZASADNIENIE

Małoletnia L. R. – działająca przez matkę E. W. - wniosła o zasądzenie od pozwanego A. R. na swoją rzecz alimentów w wysokości po 1.500 zł miesięcznie w miejsce alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi. W uzasadnieniu podniosła, iż w chwili ustalania alimentów we wspomnianej sprawie jej matka osiągała nieznaczny dochód z praktyk szkolnych. Koszty utrzymania małoletniej obejmowały wówczas opłaty za wynajem mieszkania w kwocie 320 zł (przypadające na małoletnią), koszty przedszkola w wysokości 300 zł, zajęć dodatkowych w wysokości 50 zł, wyżywienia około 100 zł tygodniowo i ubrań około 100 zł. Pozwany uzyskiwał dochód na poziomie 3.500 – 5.000 zł. Aktualnie małoletnia jest uczennicą V –ej klasy szkoły podstawowej. Koszty jej utrzymania obejmują wydatki szkolne, w tym ubezpieczenie – 40 zł na rok, komitet rodzicielski – 50 zł na rok, składki klasowe - 7 zł miesięcznie, dodatkowo składki np. na dzień chłopca około 100 zł rocznie, składkę na papier - 10 zł na rok, wycieczki szkolne - 300 zł rocznie. Nadto wyprawka szkolna stanowiła wydatek wynoszący około 1.500 zł rocznie. Do stałych kosztów utrzymania małoletniej zaliczają się : koszty wyżywienia w kwocie około 600 zł miesięcznie, ubrań od 200 – 300 zł miesięcznie oraz koszty zakupu kosmetyków i środków chemicznych w kwocie około 200 zł miesięcznie. Nadto powódka ze względu na wadę wzroku, raz na pół roku korzysta z prywatnej wizyty u okulisty, której koszt wynosi 120 zł, a w razie konieczności wymiany okularów. Do kosztów utrzymania małoletniej należy doliczyć koszty utrzymania domu, w którym zamieszkuje wraz z matką, siostrą i babcią, a które obejmują: ogrzewanie – 3.500 zł rocznie, energię elektryczną – około 120 zł miesięcznie, wodę – około 70 zł co 3 miesiące, wywóz śmieci – 16 zł miesięcznie od osoby, gaz – 58 zł miesięcznie, internet – 50 zł miesięcznie. Poza tym do kosztów utrzymania małoletniej doliczyć należy również częściowo koszt utrzymania samochodu– minimum 50 zł miesięcznie, czy też koszty leczenia średnio 40 zł miesięcznie, albowiem małoletnia cierpi na nietolerancję żelaza. Dodatkowo małoletnia korzysta również średnio raz w miesiącu z wizyty u fryzjera, której koszt wynosi 20 zł. Jak wskazano w uzasadnieniu, matka małoletniej powódki utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych. Pobiera też świadczenie wychowawcze na córki, tj. łącznie 1.000 zł, rentę na rzecz młodszego dziecka w kwocie 1.260 zł oraz alimenty od pozwanego w kwocie 750 zł miesięcznie. Pozwany A. R. pracuje za granicą osiągając dochód na poziomie 12.000 – 14.000 zł miesięcznie. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Oprócz przekazywanych alimentów pozwany ponosi koszty telefonu użytkowanego przez małoletnią.

Pozwany – A. R. uznał powództwo do kwoty po 800 zł miesięcznie, wnosząc o jego oddalenie w pozostałym zakresie. Pozwany zaprzeczył, aby osiągał dochody w kwocie 12.000 zł – 14.000 zł miesięcznie. Jednocześnie podniósł, iż matka małoletniej w żaden sposób nie udowodniła wydatków potrzebnych na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb, a wyszczególnione w pozwie koszty utrzymania zostały znacznie zawyżone. A. R. wskazał również, że poza alimentami ponosi opłaty z tytułu abonamentu za telefon córki w kwocie po 100 zł miesięcznie, do którego są doliczane raty za telefon, który kupił córce w 2018 r. Pozwany zakwestionował podaną w pozwie okoliczność, iż małoletnia raz na pół roku korzysta z prywatnych wizyt u lekarza okulisty oraz ponosi koszty wymiany okularów. Poddał też w wątpliwość przypadające na małoletnią koszty utrzymania domu, które jego zdaniem powinny obciążać wyłącznie matkę małoletniej. Pozwany podał, iż do połowy 2019 r. był zatrudniony w firmie (...) i z tego tytułu uzyskiwał wynagrodzenie w kwocie około 5.000 zł netto miesięcznie w skali roku, przy czym w okresie zimowym miał przestoje i wówczas osiągał wynagrodzenie w kwocie około 2.000 zł netto. Następnie podjął pracę na terenie Niemiec, w firmie (...) i z uzyskuje wynagrodzenie w kwocie około 7.500 zł netto miesięcznie. Wynagrodzenie przeznacza w większości na spłatę pożyczek oraz kredytów zaciągniętych na budowę domu. Miesięcznie uiszcza z tego tytułu kwotę w łącznej wysokości 3.268,71 zł. A. R. zaznaczył, iż ponosi koszty utrzymania domu w łącznej kwocie około 600 zł miesięcznie oraz koszty swojego utrzymania podczas pobytu za granicą w łącznej kwocie około 300 euro miesięcznie. Reguluje również opłaty za telefon w kwocie około 120 zł miesięcznie. Pozwana zaznaczył , iż ma problemy zdrowotne, na leki przeznacza około 300 zł miesięcznie. Na utrzymaniu pozwanego pozostaje partnerka A. D., która od grudnia 2019 r. jest osobą bezrobotną. Partnerka pozwanego ma wykształcenie pedagogiczne i poszukuje pracy.

Sąd ustalił co następuje :

L. R. (ur. (...)) jest dzieckiem A. R. i E. W.. Rodzice małoletniej mieszkali razem do lipca 2011 roku. Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 28.08.2012 r. pozwany zobowiązał się uiszczać na rzecz małoletniej córki alimenty w kwocie po 750 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1.09.2012r.

(dowód: akta VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi)

Małoletnia w chwili zawarcia ugody uczęszczała do Przedszkola Miejskiego nr 220 w Ł.. W placówce przebywała od godziny 7-ej do 17-ej. Opłata za przedszkole wynosiła około 230 zł miesięcznie. Nadto małoletnia uczęszczała na dodatkowe zajęcia taneczne, które kosztowały 30 zł miesięcznie. Dziewczynka przechodziła jedynie drobne infekcje. Jeśli chorowała , E. W. na leki wdawała 100-120 zł. Na wyżywienie dziecka matka powódki wydawała około 300-400 zł, na zakup odzieży od 100 do 300 zł, w zależności od potrzeb. Koszty utrzymania małoletniej wynosił łącznie około 1.000 zł miesięcznie.

(dowód: akta VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi)

E. W. wraz z córką zajmowała mieszkanie w Ł., którego najemcą była jej matka B. W.. Za czynsz płaciła 320 zł, za wodę około 50 zł. Opłaty za energię wynosiły średnio 200 zł miesięcznie, za gaz 50 zł miesięcznie. Za telefon i Internet płaciła natomiast 100 zł miesięcznie.

Od marca 2012 r. E. W. pracowała na umowę zlecenie jako kasjer sprzedawca. Miesięcznie zarabiała około 900 zł. Od 28.06.2012 r. została zarejestrowana jako bezrobotna, bez prawa do zasiłku. Matka małoletniej uczęszczała do Policealnego Studium (...), na kierunek turystyka i hotelarstwo. Nauka była nieodpłatna, ale na pomoce naukowe przeznaczyła około 50 zł miesięcznie.

(dowód: k.69-70, k.143-151, akt VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi)

A. R. pracował w firmie (...) i był zatrudniony na czas nieokreślony. W 2011 r. pozwany uzyskał dochód (po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenie społeczne i podatek należny) w kwocie 50.769,81 zł. W 2012 r. wynagrodzenie pozwanego wyniosło: w styczniu – 3.290,15 zł netto; w lutym – 2.795,33 zł, w marcu –3.634,17 zł netto; w kwietniu – 4.224,34 zł a w czerwcu 2.716,71 zł. Pozwany wykonywał prace w delegacji.

A. R. mieszkał z rodzicami i dokładał się do kosztów utrzymania domu w kwocie około 300 zł miesięcznie, a nadto kupował opał w ilości 2 ton na sezon grzewczy. Do domu przyjeżdżał co 2 tygodnie. Pozwany leczył się z powodu przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa i zapalenia żołądka. Przyjmował na stałe leki.

(dowód: k.41, k.78-79, k.81, k.111, k.114, k.165 akt VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi)

A. R. spłacał pożyczki zaciągnięte w (...) Banku (...) SA w dniu 6.02.2009 r. w kwocie 10.000 zł , w dniu 4.01.2010 r. w kwocie 15.000 zł i w dniu 30.11.2011 r. w kwocie 18.708,20 zł. Poza tym spłacał kredyt z dnia 24.05.2010 r. w kwocie 30.000 zł, a także kartę kredytową w kwocie 120 zł miesięcznie. Pozwany posiadał również kredyt w (...) Banku (...) SA w związku z umową zawartą w dniu 22.02.2012 r. na kwotę 43.582,29 zł. Miesięczna rata wynosiła 1.361,62 zł. W dniu 21.11.2011 r. A. R. zawarł umowę pożyczki z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. w kwocie 40.000 zł, którą jednak zwrócił po kilku dniach.

W dniu 7.05.2012 r. pozwany zawarł z (...) Bankiem SA z siedzibą we W. umowę pożyczki powtórnej oraz umowę o limit kredytowy i o kartę kredytową. Pożyczka została udzielona w kwocie 4.407,71 zł i miała być spłacona w 24 ratach, wynoszących po 224,18 zł.

(dowód: k.96-110 akt VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi)

Pozwany w dniu 8.05.2012 r. przekazał matce B. R. w drodze darowizny zabudowaną działkę położoną w miejscowości Ł., gm. K. o powierzchni 0,0775 ha.

(dowód: k.94-95 akt VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi)

A. R. utrzymywał kontakt z córką i przekazywał na jej utrzymanie od 600 zł do 700 zł miesięcznie. Kupował również dla córki artykuły spożywcze, słodycze, ubrania i zabawki.

(dowód: VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi)

L. R. uczęszcza do klasy VI – ej szkoły podstawowej. Podręczniki dzieciom wypożycza szkoła, poza książką do religii oraz języka angielskiego, które rodzice muszą kupić we własnym zakresie. Przed wprowadzeniem nauki zdalnej powódka dojeżdżała do szkoły autobusem szkolnym. W minionym roku szkolnym nie uczęszczała na zajęcia dodatkowe. Na zakup wyprawki szkolnej matka powódki wydatkowała kwotę około 1.500 zł. Nadto kupowała dla małoletniej niektóre lektury, gdyż brak było dostatecznej ilości egzemplarzy w bibliotece. Przed pandemią, zbierane były co miesiąc składki klasowe na przybory szkolne, szkolne uroczystości a także E. W. opłaciła składka na radę rodziców w kwocie 50 zł i ubezpieczenie około 40 zł. Szkoła współpracuje z różnymi organizacjami, co również generuje drobne składki.

( dowód : zeznania matki powódki k.128-129 )

Na utrzymanie małoletniej córki E. W. wydaje średnio 1.500 zł miesięcznie i poza wydatkami szkolnymi składają się na nie również : koszty wyżywienia w kwocie około 600 zł, zakupu ubrań od 200 – 300 zł oraz kosmetyków i środków chemicznych w kwocie około 200 zł. L. R. ma stwierdzoną nietolerancją żelaza oraz wadę wzroku. Odkąd chodzi do szkoły nosi okulary. W grudniu małoletnia była u okulisty. Wizyta kosztowała 120 zł, a nadto zalecono wymianę szkieł w okularach, co kosztowało 350 zł. Poprzednią wizycie u okulisty oraz koszty zakupu okularów w kwocie ponad 500 zł opłacił pozwany. Ojciec małoletniej zapłacił również za wizytę u dermatologa oraz leki. A. R. przekazał też matce małoletniej środki na wykonanie badań w kierunku alergii w kwocie 180 zł

( dowód : zeznania matki powódki k.128-129 )

Małoletnia ma kontakt z ojcem, który regularnie zabiera ją do swego miejsca zamieszkania, a także spędza z nią czas w okresie wakacji i ferii. W październiku pozwany kupił dla córki na raty nowy telefon za kwotę 2.850 zł i w związku z tym spłaca raty oraz opłaca abonament na łączną kwotę 140 zł miesięcznie. Na jesień pozwany zabrał również córkę na zakupy. Na odzież i obuwie wydał około 500 zł. Pozwany pamięta zawsze o urodzinach córki, dniu dziecka, świętach.

(dowód: faktura VAT nr (...) z dnia 12.10.2018 r. wraz z załącznikiem k.21-22, wydruki przelewów bankowych k.23-24, paragon fiskalny k.25, zeznania matki powódki k.128-129, zeznania pozwanego k.129-130)

E. W. jest zarejestrowana jako bezrobotna. W 2019 r. otrzymała zasiłek za okres od 21.10. do 31.12.2019 r. w łącznej kwocie 1.631,10 zł, a w 2020 r. za okres do dnia 31.08.2020 r. w łącznej kwocie 4.473,60 zł. Matka powódki ukończyła studium policealne. Aktualnie nie pracuje i korzysta z pomocy finansowej swojej matki. W związku z pełnieniem funkcji sołtysa otrzymuje ryczałt w kwocie 200 zł miesięcznie.

Ostatnio E. W. pracowała jako sprzedawca i otrzymywała wynagrodzenie w wysokości płacy minimalnej. Miała umowę zawartą na okres roku, lecz z uwagi na ciążę i wypadek, w którym zginął jej narzeczony, przebywała na zwolnieniu lekarskim. E. W. w dniu (...) urodziła córkę J.. W związku z urodzeniem dziecka nie otrzymywała zasiłku macierzyńskiego, gdyż ZUS kwestionował okoliczności zawarcia umowy o pracę. Na skutek odwołania Sąd przyznał jej świadczenie, ale sprawa nie jest jeszcze prawomocnie zakończona. Małoletnia J. ma przyznaną rentę rodzinną w kwocie 1.260 zł. E. W. na obydwie córki otrzymuje świadczenia wychowawcze 500+, nie pobiera zasiłków rodzinnych. Z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego otrzymała dla L. dodatek w kwocie 300 zł.

( dowód : zaświadczenie PUP w K. z dnia 1.10.2020 r. k.88, pismo z dnia 2.09.2020 r. Sądu Apelacyjnego w Poznaniu wraz z załącznikami k.89-97; zeznania matki powódki k.128-129 )

E. W. wraz z córkami zamieszkuje w domu należącym do jej matki, która pracuje za granicą. Na zakup opału wydała w ubiegłym roku 3.500 zł, przy czym matka dołożyła jej 1.500 zł. Opłaty za wodę wynoszą 50 zł za dwa miesiące, za energię około 250 zł za dwa miesiące. Opłata za odpady wynosi ponad 70 zł za trzy osoby. Za internet matka małoletniej płaci 50 zł. Matka E. W. reguluje należności za podatek. Dołożyła też córce do kosztów związanych z utrzymaniem samochodu. Gdy E. W. nie ma pieniędzy, wówczas matka przekazuje jej środki finansowe na uregulowanie opłat za dom. Matka powódki nie ma własnego majątku.

(dowód: zeznania matki powódki k.128-129)

A. R. od lipca 2019 r. pracuje w firmie (...). Jest zatrudniony na czas nieokreślony. Pracę wykonuje na terenie Niemiec, przy budowie dróg. Z uwagi na pandemię niektóre prace zostały wstrzymane. W 2019 r. przychód pozwanego wyniósł 53.172,87 zł, zaś jego dochód (po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenie społeczne i podatek do zapłaty) wyniósł 39.346,67 zł. Dochody osiągnięte z pracy za granicą wyniosły natomiast 71.535 zł. Będąc zatrudnionym jeszcze w spółce (...) pozwany otrzymał w 2019 r. wynagrodzenie : za maj w kwocie 6.226,87 zł; za czerwiec w kwocie 5.238,86 zł; za lipiec w kwocie 2.657,66 zł. W firmie (...) jego wynagrodzenie wyniosło : za lipiec 2019 r. - 10.455,59 zł; za sierpień 2019 r. - 9.511,02 zł; za wrzesień 2019 r. - 9.424,61 zł; za październik 2019 r. 12.473,12 zł; za listopad 2019 r. - 11.606,32 zł; za grudzień 2019 r. - 7.828,74 zł. W roku 2020 wynagrodzenie pozwanego wyniosło natomiast : za styczeń- 5.427,05 zł; za luty- 5.740,45 zł; za marzec - 9.937,10 zł; za kwiecień - 7.556,34 zł; za maj - 8.101.10 zł; za czerwiec - 9.568,05 zł; za lipiec - 12.794,84 zł; za sierpień - 10.501,35 zł.

(dowód: zeznanie PIT-36 za 2019 r. wraz z urzędowym poświadczeniem odbioru k.26-30, wydruki przelewów bankowych k.31-36, historia operacji za okres od 1.06.2019 r. do 30.09.2020 r. dla rachunku k.108)

Pozwany przebywając za granicą na wyżywienie wydaje miesięcznie około 1.200 zł, na środki czystości 100– 200 zł. Koszty zakwaterowania ponosi pracodawca. A. R. z reguły przez tydzień bądź dwa tygodnie pracuje, a następnie przyjeżdża do domu. Gdy podróżuje własnym samochodem przejazd kosztuje go 1.000 zł.

( dowód : zeznania pozwanego k.129-130 )

Pozwany boryka się z problemami zdrowotnymi i będzie miał wykonywaną gastroskopię oraz kolonoskopię. W listopadzie 2018 r. przebywał w szpitalu z rozpoznaniem zarzucania żołądkowo-przełykowego, przewlekłego zapalenie żołądka, przepukliny przeponowej i guzów krwawiczych odbytu. Ma także zdiagnozowanego gruczolaka cewkowo-kosmkowy jelita grubego z dysplazją mniejszego stopnia. Dwa lata temu usunięto mu polip z jelita. Pozwany ma także problemy skórne, w związku z czym miał przepisany antybiotyk oraz usuwane ropnie. Pozwany leczy się również urologicznie. W styczniu ma planowaną wizytę kontrolną. Raz w roku ma wizytę u okulisty, której koszt wynosi 100–120 zł. Leki dla pozwanego kosztują około 300 zł miesięcznie.

(dowód: dokumentacja medyczna k.67-80, decyzje z dnia 18.12.2019 r. k.81 i z dnia 25.06.2020 r. k.82, zeznania pozwanego k.129-130)

A. R. pozostaje w związku nieformalnym z A. D.. Partnerka pozwanego jest bezrobotna, przy czym od 15.06.2020 r. utraciła prawo do zasiłku. Zamieszkują na nieruchomości, którą pozwany w 2012 r. przekazał swojej matce. Opłaty związane z utrzymaniem domu wynoszą około 600 zł. Ostatni rachunek za wodę opiewał na kwotę 85 zł za dwa miesiące, natomiast opłata za energię wyniosła 300 zł. Z kolei za telefon pozwany płaci 120 zł. W sezonie zimowym wydaje 3.500 zł – 4.000 zł na opał. A. R. jest właścicielem samochodu marki V. (...), rocznik 2006. Koszt jego ubezpieczenia i przeglądu wynosi 500 zł.

( dowód : zeznania pozwanego k.129-130 )

A. R. w dniu 29.11.2017 r. zawarł z (...) Bankiem (...) SA umowę pożyczki w kwocie 60.571,10 zł (całkowita kwota do zapłaty wynosiła 87.758,90 zł), którą spłaca w 96 ratach, po 912,42 zł miesięcznie. Na dzień 20.07.2020r. do spłaty pozostawała pozwanemu kwota 45.789,30 zł. W dniu 16.01.2019 r. pozwany zawarł z (...) Bankiem (...) SA umowę pożyczki w kwocie 19.393,04 zł, (całkowita kwota do zapłaty 30.737,38 zł). Pożyczkę jest spłacana w 120 ratach wynoszących po 256,29 zł miesięcznie. Na dzień 20.07.2020 r. do spłaty pozostawała kwota 17.520,20 zł. W dniu 25.03.2019 r. pozwany zawarł z (...) Bank S.A. we W. umowę, na mocy której bank przyznał mu limit kredytowy w kwocie 5.000 zł. Pozwany w związku z tym uiszcza raty w kwocie po 250 zł miesięcznie. W dniu 16.05.2019 r. A. R. zawarł z (...) Bank SA z siedzibą w W. umowę o kredyt na zakup towarów za kwotę 2.880 zł. Pożyczka został spłacona w maju 2020 r. Niezależnie od powyższego pozwany ma zawartą z (...) Bank SA umowę o pożyczkę gotówkową w kwocie 9.987,52 zł, którą zobowiązał się spłacić w 24 równych ratach kapitałowo-odsetkowych.

(dowód: umowa pożyczki z dnia 29.11.2017 r. k.37-38, umowa pożyczki z dnia 16.01.2019 r. k.39-40, umowa o przyznanie limitu kredytowego z dnia 25.03.2019 r. k.41, umowa o kredyt na zakup towarów/usług z dnia 16.05.2019 r. k.42, umowa o pożyczkę gotówkową k.43-44, podsumowanie środków z dnia 20.07.2020 r. k.45, wydruki historii rachunku bankowego od dnia 1.06.2020 r. do dnia 30.06.2020 r. k.46-47 (spłata kredytu) i k.48-49 (przelewy z rachunku), od dnia 1.05.2020 r. do dnia 31.05.2020 r. k.50-51 (spłata kredytu) i k.52-54 (przelewy z rachunku), od dnia 1.04.2020 r. do dnia 30.04.2020 r. k.55-56 (spłata kredytu) i k.57-58 (przelewy z rachunku), od dnia 1.03.2020 r. do dnia 31.03.2020 r. k.59-60 (spłata kredytu) i k.61-62 (przelewy z rachunku), od dnia 1.02.2020 r. do dnia 29.02.2020 r. k.63-64 (przelewy z rachunku) i k.65-66 (spłata kredytu)

Za wiarygodne w całości Sąd uznał zeznania matki małoletniej powódki, albowiem były szczere, rzeczowe i logiczne. Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich mocy dowodowej. Jako zasługujące na przyznanie im w całości wiarygodności, Sąd uznał również zeznania pozwanego, albowiem były logiczne i rzeczowe, a ponadto znajdowały pokrycie w dokumentach złożonych w poczet materiału dowodowego.

Wartość dowodowa dokumentów zebranych w sprawie nie budzi żadnych wątpliwości, a ponadto nie była przez strony kwestionowana.

Sąd zważył co następuje :

W niniejszej sprawie małoletnia powódka L. R. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego A. R. do kwoty 1.500 zł miesięcznie.

Podstawą zgłoszonego przez małoletnią powódkę żądania jest art. 138 kro, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków - uzasadniającą podwyższenie alimentów - rozumie się istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zwiększenie się możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji, które to przesłanki w myśl art. 135 § 1 kro wyznaczają zakres obowiązku alimentacyjnego. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego.

W świetle zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, zdaniem Sądu, przedmiotowe powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Od momentu ustalenia alimentów w drodze ugody zawartej przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie VII RC 160/12 minęło już przeszło 8 lat, a zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związanych np. z uczęszczaniem do szkoły , co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków ( orzeczenie SN z dnia 1.06.1965 r. I CZ 135/64 , nie publ.). W świetle powołanego orzeczenia wskazać należy, iż w toku sprawy VII RC 160/12 małoletnia powódka miała niespełna 4 lata i chodziła do przedszkola, natomiast obecnie ma ukończone 12 lat i uczęszcza do klasy VI – ej szkoły podstawowej. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki dotyczą głównie wydatków związanych z jej codziennym utrzymaniem tj. wyżywieniem, zakupem odzieży, obuwia, środków higienicznych i kosmetycznych, a także realizacją obowiązku szkolnego. W przypadku powódki należy uwzględnić również wydatki związane z leczeniem, albowiem od kilu lat małoletnia pozostaje pod kontrolą lekarską z uwagi na stwierdzoną niedokrwistość, jak również z uwagi na wadę wzroku pozostaje pod opieką okulistyczną. W konsekwencji, ocenie Sądu, za wiarygodne należy uznać twierdzenia matki małoletniej, iż koszty utrzymania małoletniej powódki oscylują w granicach 1.500 zł. Pozwany podnosił, iż E. W. nie wykazała ponoszonych na córkę wydatków. Należy jednak mieć na uwadze, iż określenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, uwarunkowanych kosztami utrzymania (wyżywienie, mieszkanie, odzież) i wychowania, w odniesieniu do dzieci (pielęgnacja , opieka, dbałość o fizyczny i intelektualny rozwój ) jest domeną ustaleń na podstawie dowodów, ale uwzględniającą także zasady doświadczenia życiowego ( Orz. SN z 29.11.1949 r. Wa.C 167/49 , NP. 1951 , nr 2 s.52 ). Ponadto nie sposób pominąć, iż pozwany wprawdzie kwestionował wysokość kosztów utrzymania małoletniej córki, jednocześnie wskazując , iż w jego ocenie koszty te wynoszą co najwyżej 1.300 zł miesięcznie, a zatem nie jest to kwota znacząco odbiegająca od kwoty wskazywanej przez E. W.. Pozwany podnosił również, iż utrzymuje regularny kontakt z córką i dodatkowo wspiera matkę małoletniej, jeśli tylko powstaje konieczność ponoszenia dodatkowych wydatków np. w związku z leczeniem czy też dodatkowymi zajęciami, co matka małoletniej potwierdziła. Zdaniem Sądu okoliczności te, w pozytywnym świetle stawiają pozwanego jako ojca, ale jednocześnie potwierdzają, iż jego możliwości łożenia na zaspokojenie potrzeb małoletniej córki wykraczają poza zakres dotychczas ustalonego obowiązku alimentacyjnego.

Wysokość świadczeń alimentacyjnych zależy również, jak zaznaczono powyżej, od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. W ocenie Sądu, po przeanalizowaniu materiału dowodowego należy stwierdzić, iż możliwości zarobkowe pozwanego uległy znaczącej zmianie w okresie od zakończenia ostatniej sprawy alimentacyjnej. A. R. w 2021 roku pracował bowiem w firmie (...) i jego zarobki wynosiły wówczas średnio 3.300 zł netto miesięcznie, natomiast odkąd jest on zatrudniony w firmie (...), zarobki wynoszą średnio 9.300 zł miesięcznie (uwzględniając jego zarobki od lipca 2019 r. do sierpnia 2020 r.). Pozwany wskazywał, iż w poszczególnych miesiącach jego zarobki znacząco się różnią. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie w przedłożonych dokumentach, albowiem wynika z nich, iż najniższa pensja pozwanego wyniosła 5.427,05 zł (styczeń 2020 r.), a najwyższa 12.794,84 zł (lipiec 2020 r.). Należy jednak zauważyć, iż nawet najniższe wynagrodzenie w firmie (...), jest wyższe niż dochody stanowiące podstawę ustalenia alimentów przed Sądem Rejonowym w Łodzi. Skoro wynagrodzenia uzyskiwane przez pozwanego w poszczególnych miesiącach tak istotnie się między sobą różnią, Sąd miał na uwadze średnie miesięczne dochody ustalone za cały dotychczasowy okres zatrudnienia. Porównując zatem aktualne zarobki pozwanego, z tymi jakie osiągał w chwili zawarcia ugody stwierdzić wypada, że wzrosły one niemal trzykrotnie. W tej sytuacji podwyższenie alimentów o kwotę 450 zł miesięcznie nie sposób uznać za krzywdzące dla pozwanego.

Pozwany podnosił, iż boryka się z różnymi problemami zdrowotnymi, ale zdaniem Sądu, stan zdrowia pozwanego póki co nie powoduje ograniczenia jego możliwości zarobkowych. W szczególności A. R. nie przedstawił żadnego zaświadczenia lekarskiego, z którego wynikałoby, że w związku ze stanem zdrowia istnieją przeciwwskazania do wykonywania przez niego pracy w dotychczasowym charakterze i wymiarze. Nadto w sprawie VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi pozwany również wskazywał, iż ma problemy ze zdrowiem, a zatem poniekąd była to okoliczność, znana sądowi w chwili ustalania alimentów.

Pozwany podnosił również, iż posiada zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów i jego miesięczne obciążenia finansowe z tego powodu wynoszą przeszło 3.000 zł. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 12.11.1976 r. w sprawie III CRN 236/76 ( Lex nr 7875) zadłużenie bankowe zobowiązanego do alimentacji nie może powodować ograniczenia należnych uprawnionemu środków utrzymania. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi bowiem się z tym liczyć przy podejmowaniu wydatków i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego. W świetle tego orzeczenia, Sąd uznał, iż obecnie posiadane przez pozwanego zobowiązania pożyczkowe i kredytowe nie wpływają na jego możliwości zarobkowych. Ponadto podkreślić należy, iż w toku poprzedniej sprawy alimentacyjnej obciążenia pozwanego z tytułu kredytów wynosiły 1.700 zł miesięcznie i kredyty które wówczas posiadał zostały już uregulowane. Jak wynika z przedłożonych przez pozwanego dokumentów, obecnie zawarte umowy kredytowe pochodzą bowiem z lat 2017-2019 r.

Pozwany wskazywał również, że na jego utrzymaniu pozostaje partnerka, która jest bezrobotna. Okoliczność ta, zdaniem Sądu, nie może przekładać się w sposób istotny na obowiązek alimentacyjny pozwanego względem córki. Partnerka A. R. jest bowiem osobą dorosłą, posiadającą kierunkowe wykształcenie, dlatego też nie ma przeciwwskazań, aby podjęła pracę zarobkową. Powódka jest natomiast osoba małoletnią i nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie cytowanych przepisów, orzeczono jak w pkt I i II wyroku. Podwyższając alimenty do kwoty po 1.200 Sąd miał na uwadze przede wszystkim istotny wzrost dochodów pozwanego. Zauważyć przy tym ubocznie należy, iż w sprawie VII RC 160/12 Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi, ustalona kwota alimentów stanowiła 75% wskazywanych przez matkę małoletniej kosztów utrzymania, wobec czego zbliżoną proporcję Sąd miał na uwadze w niniejszej sprawie ( przyjmując koszty utrzymania małoletniej na poziomie 1.500 zł). Nadto Sąd uznał, iż niezasadnym byłoby uwzględnienie powództwa w całości w sytuacji, gdy pozwany kupił dla córki telefon (zgodny z jej oczekiwaniami ), za który będzie w dalszym ciągu regulował abonament oraz raty za aparat przez najbliższe 2 lata a nadto aktywnie uczestniczy w życiu małoletniej.

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 kpc ( przy uwzględnieniu, iż powództwo zostało uwzględnione w 80 %, tj. 500 zł x 80 % = 400 zł ).

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie § 4 ust. 1 pkt 9 i ust. 4 w zw. z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015.1800 z poźn. zm.) w zw. z art. 100 kpc ( również przyjmując, iż powództwo zostało uwzględnione w 80 %, tj. 1.800 zł x 80% = 1.440 zł ).

Rygor natychmiastowej wykonalności orzeczono zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Sędzia

Agnieszka Pietruszka