II Ka 223/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Koninie z 2023-11-02

Załącznik nr 4 do rozporządzenia

Ministra Sprawiedliwości

z dnia … 2019 r. (poz. …)

UZASADNIENIE WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO (UK 2)

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 223/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 5 kwietnia 2023r., sygn. akt II K 255/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty















2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty






2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu




2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu




STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.






















































Nieuwzględnienie wszystkich okoliczności, w szczególności sytuacji materialnej oskarżonych i faktu, że nie będą oni w stanie sprostać nałożonemu na nich obowiązkowi zapłaty nawiązki w łącznej wysokości 12.000 zł.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny


Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniesiona apelacja jest bezzasadna.

Sąd I instancji wydał wyrok na podstawie analizy całokształtu ujawnionych w toku postępowania okoliczności, mających znaczenie dla przedmiotowego rozstrzygnięcia. Ocena dowodów przeprowadzonych w toku postępowania pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 7 k.p.k.), gdyż została poprzedzona ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 410 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy.

W ocenie Sądu odwoławczego, Sąd I instancji dokonał prawidłowej analizy całokształtu zachowania się oskarżonych przypisując im ostatecznie sprawstwo w zakresie czynu z art. 207 § 1 k.k.

Zdaniem Sądu odwoławczego nie zasługuje na uwzględnienie podnoszony w apelacji przez oskarżonych zarzut, iż Sąd I instancji nie rozważył wszystkich okoliczności sprawy, a w szczególności sytuacji materialnej oskarżonych, przez co zasądził na rzecz P. Z. i W. Z. od każdego z oskarżonych kwot po 3.000 zł tytułem nawiązki.

Stosownie do treści art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości albo w części lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Zamiast obowiązku określonego w § 1 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego (§ 2).

W ocenie Sądu odwoławczego orzekając o nawiązce Sąd I instancji wnikliwie rozważył wszystkie okoliczności sprawy, nie pomijając żadnych kwestii.

Wskazać należy, że wysokość orzeczonej na podstawie art. 46 § 2 k.k. nawiązki winna być miarkowana z uwzględnieniem rozmiaru szkód, ale szczególnie rozmiar krzywdy wyrządzonej pokrzywdzonemu, ocenianej zwłaszcza przez pryzmat subiektywnych doznań ofiary przestępstwa, sposobu działania sprawcy, jak również tego, jaki wpływ na stan psychiczny osoby pokrzywdzonej wywołało znalezienie się w sytuacji ofiary przestępstwa (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2017r., sygn. akt IV KK 191/17, LEX nr 2327877).

Orzekając o nawiązce wymienione wyżej okoliczności Sąd I instancji wnikliwie rozważył, nie pomijając żadnych kwestii.

Odwoływanie się przez oskarżonych do ich sytuacji materialnej jest nieskuteczne z tego powodu, iż do orzekanych na podstawie art. 46 § 1 i 2 k.k. środków kompensacyjnych w postaci zadośćuczynienia i nawiązki, nie stosuje się normy z art. 440 k.c., a zatem nie jest możliwe miarkowanie ich wysokości sytuacją materialną sprawcy. Określone w art. 440 k.c. warunki miarkowania wysokości roszczeń dotyczą wyłącznie obowiązku naprawienia szkody majątkowej, a nie zadośćuczynienia. Obowiązek naprawienia szkody niemajątkowej w formie zadośćuczynienia za wyrządzoną krzywdę określają bowiem przepisy art. 444, 445 i 448 k.c., które nie dają podstaw do uznania, aby sytuacja majątkowa zobowiązanego mogła być przesłanką ograniczającą wysokość zadośćuczynienia, które winno być przyznane w odpowiedniej wysokości determinowanej charakterem i rozmiarem krzywd doznanych przez pokrzywdzonego (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 28 lutego 2019r., II AKa 31/19).

Reasumując Sąd odwoławczy uznał, że zasądzona przez Sąd I instancji na rzecz P. Z. i W. Z. nawiązka w kwocie po 3.000 zł od każdego z oskarżonych jest odpowiednia, mając na względzie rozmiar krzywdy moralnej i fizycznej, jakiej doznali pokrzywdzeni. Natomiast sytuacja materialna oskarżonych w żaden sposób nie może wpływać na miarkowanie zasądzonej nawiązki.


Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez nieorzekanie o nawiązce, a ewentualnie orzeczenie nawiązki w kwocie po 500 zł.



☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny


Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutu zawartego w apelacji skarżących.

Wskazać należy, że środek kompensacyjny w postaci nawiązki może być orzeczony na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej oraz przez sąd z urzędu.

W niniejszej sprawie kuratorzy pokrzywdzonych złożyli wnioski w trybie art. 46 k.k. Nie ulega również wątpliwości, że pokrzywdzeni doznali krzywdy moralnej i fizycznej na skutek zachowań oskarżonych. Tym samym zasądzenie pokrzywdzonym nawiązek było w pełni zasadne. Wysokość zasądzonych nawiązek odpowiadała rozmiarowi krzywdy doznanej przez pokrzywdzonych.

Wobec powyższego brak było podstaw do zmiany wyroku i nieorzekania o nawiązce, a także brak było podstaw do zmniejszenia kwot zasądzonych przez Sąd I instancji nawiązek.

Sąd odwoławczy nie znalazł również uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu i powodujących konieczność zmiany bądź uchylenia zaskarżonego rozstrzygnięcia.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.


Z więźle o powodach uwzględnienia okoliczności


ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sprawstwo i wina oskarżonych, a także orzeczona kara, środek kompensacyjny, obowiązek informowania sądu o przebiegu okresu próby oraz rozstrzygnięcie o kosztach postępowania przed Sądem I instancji

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sprawstwo oskarżonych oraz wina w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów i prawidłowo ustalonego stanu faktycznego nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego. Oskarżeni swoim zachowaniem wypełnili wszystkie znamiona przypisanego im czynu. W. przez Sąd I instancji kary są odpowiednie do stopnia winy oskarżonych, społecznej szkodliwości czynu, a ponadto spełnią swoje cele kompensacyjne i wychowawcze. Również wysokość orzeczonego środka kompensacyjnego w postaci nawiązki jest odpowiednia do rozmiaru doznanej przez pokrzywdzonych krzywdy fizycznej i moralnej. Sąd nie dopatrzył się uchybień w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach za postępowanie przed Sądem I instancji.


5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany


5 .3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.



art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia


4.1.


art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia


5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania


5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności



Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

3.





4..

Sąd odwoławczy na podstawie § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądził na rzecz kuratorów adw. K. A. i adw. K. G. kwotę po 840 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej w postępowaniu odwoławczym małoletnim pokrzywdzonym.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd orzekł na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 634 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k.


PODPIS

Robert Rafał Kwieciński







1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżeni I. Z. i A. Z.


Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Środek kompensacyjny w postaci nawiązki


1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana






Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Bruździak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Data wytworzenia informacji: