Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 215/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Koninie z 23 kwietnia 2024 r., sygn. akt II K 481/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońcy

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  „rażące naruszenie prawa do obrony mające istotny wpływ na treść orzeczenia wobec:

a)  poinformowanie o terminie rozprawy wyznaczonej na 11.04.2024 r. na 24 godziny przed terminem czym pozbawiono mnie prawa do złożenia wniosku o doprowadzenie na rozprawę (art. 353§3 k.p.k.) oraz do złożenia wniosku o jej odroczenie (art. 353§2 k.p.k.) wobec niedotrzymania terminu wyrażonego w art. 353§1 k.p.k. czym naruszono moje prawo do obrony i uczestniczenia w rozprawie, tj. naruszenie art. 353§1-3 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k.,

b)  naruszenie art. 406§1 k.p.k. uniemożliwiając i pozbawiając mnie prawa głosu mimo że w trakcie postępowania składałem wniosek o chęć udziału w rozprawie i mowie końcowej (k. 859), (k. 1144) i inne,

c)  naruszenie art. 156§1 k.p.k. w zaw. Z art. 6 k.p.k. pozbawiając mnie prawa do obrony i uniemożliwienia przygotowania się do niej wobec nieudostępnienia akt sprawy na niezbędny czas pozwalający na zapoznanie się z nimi z możliwością sporządzenia odręcznych notatek uwzględniając zasadę koncentracji materiału dowodowego; ponadto do dziś nie udostępniono mi teczki informacji prawnie chronionej mimo wnioskowania o powyższe, tym samym pozbawiono mnie realnego prawa do obrony – niezapoznanie się z aktami celem przygotowania się do rozprawy i sformułowania wniosków dowodowych w realnym terminie przed rozprawą (nie dwa lata szybciej) oraz iluzoryczne powiadomienie o terminie rozprawy nie pozwalając złożyć wniosku o doprowadzenie lub odroczenie czy zabranie głosu końcowego uważam za rażące naruszenie przepisów postępowania, które miało bardzo istotny wpływ na treść orzeczenia;

2.  rażące naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść orzeczenia wobec:

a)  naruszenia art. 170§1 pkt 5 k.p.k. w zw. z art. 170§1 i 2 k.p.k. oddalając po 2 latach moje wnioski dowodowe powołując się, że te zmierzają do przedłużenia postępowania, mimo że miały bezwzględny charakter dowodu niewinności (o czym szerzej w uzasadnieniu),

b)  naruszenie art. 4 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. oraz art. 167 k.p.k. wobec wydania orzeczenia na podstawie kwestionowanych i procesowo niepotwierdzonych kopii dokumentów wybiórczo wyselekcjonowanych przez prokuratora z akt sprawy II K 14/18 SO w Koninie, w dodatku tylko z tej części akt z postępowania przygotowawczego, które były kwestionowane i obalone w kolejnych 20 tomach postępowania pierwszoinstancyjnego,

c)  braku uprzedzenia stron o możliwości zakwalifikowania czynów jako ciąg przestępstw z art. 91§1 k.k., czyli przepisu obostrzającego zmieniającego kwalifikację, co naruszyło art. 399§1 i 2 k.p.k. nie pozwalając odnieść się i przygotować do obrony,

d)  rażącego naruszenia i braku kontroli oraz weryfikacji czy prokuratura usunęła braki do których była zobowiązana postanowieniem SR w Koninie z 24.06.2019 r. o sygn. II K 670/19; analiza materiału dowodowego wykazuje nadal istotne braki:

- nadal sprawa opiera się wyłącznie na wybiórczej kopii notatek i dokumentów ze sprawy II K 14/18 SO w Koninie bez ich procesowej weryfikacji,

- nie ustalono portów źródłowych,

- nie ustalono kto był rzeczywistym użytkownikiem urządzeń w czasie wypełnienia wniosków pożyczkowych treścią, a nie przed czy po, ale w czasie w którym sprawca działał;

3.  błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, że telefon sprawcy logował się w K. i wystarczyło to do przyjęcia, że miało to miejsce przy ul. (...), podczas gdy:

- po pierwsze: w czasie czynów, tj. styczeń 2017 r. nie mieszkałem w K. przy ul. (...) (dowody znajdują się w aktach II K 14/18 SO w Koninie),

- po drugie: nie ustalono gdzie logował się nr (...) w czasie popełnienia przestępstw a nie przed lub po,

- po trzecie: z k. 96 wynika że sprawca posługujący się urządzeniami zarejestrowanymi na J. B. logował się w P. na ul. (...),

- po czwarte: z notatki urzędowej KWP K. str. 8 (k. 215 verte) wynika że nr tel. (...) współpracował z (...) i innymi które logowały się w P. i okolicach,

- po piąte: w moim piśmie z k. 387 wskazywałem, że prowadziłem e-usługi do czego nie mogłem się odnieść a co szerzej opisałem w sprawie II K 14/18 SO w Koninie w części o której PR w T. i SR Konin nie wie o ich istnieniu a ma ważne znaczenie w sprawie,

- po szóste: nie przesłuchano M. S., któremu jak zeznał J. B. sprzedał dokumenty

brak powyższych prawidłowych ustaleń doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych;

4.  naruszenie przepisów postępowania wobec nierozpoznania wszystkich wniosków dowodowych – np. z 18.02.2022 r. (k. 857) z 18.05.2022 r. (k. 885-886), wniosków dowodowych nr „2” z 01.10.2022 r. (k. 1018) oraz bezpodstawne porzucenie ubiegania się o akta II K 14/18 SO w Koninie, mimo iż było to podstawą zarządzeń sądu np. (zarządzenie pkt 5 na rozprawie z 11.10.2022 r.); ponadto mimo, że nie miałem obrońcy sąd nie odpowiadał na moje pisma (k. 1032), tym samym pozbawiono mnie prawa do obrony, odebrano równość broni procesowej oraz postępowanie w zasadzie toczyło się bez mojego udziału i składanej inicjatywy dowodowej oraz z pominięciem mojej sygnalizacji do chęci zgłoszenia dalszych wniosków dowodowych;

5.  naruszenie zasady koncentracji materiału dowodowego w istocie wyrażonej w art. 404 k.p.k. która patrząc przez pryzmat czasowej odległości rozpraw (np. 11.10.2022 r., a następna 11.04.2024 r.) z 2 letnią przerwą między nimi stanowi wręcz wymóg prowadzenia rozprawy od początku, albowiem nie sposób doszukać się wyjątkowości pozwalającej prowadzić rozprawę dalej po 2 latach, podczas gdy wiele wniosków (dotąd nierozpoznanych) i dowodów przeprowadzono lata wstecz;

6.  wobec zarzutów z pkt II/1/a-c apelacji naruszono również moje uprawnienia procesowe wyrażone w art. 405§1 k.p.k. nie mogąc odnieść się do pytania czy żądam uzupełnienia przewodu sądowego, co przecież wielokrotnie sygnalizowałem w wielu pismach”.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie sądu odwoławczego w pełni uzasadnione okazały się zarzuty apelacyjne zacytowane wyżej w punktach 1, 4 i 6, częściowo zasadny był również zarzut zawarty w pkt 2 petitum apelacji, niezasadny natomiast opisany w pkt 5 tego środka odwoławczego, rozpoznanie zarzutu podniesionego w punkcie 3 byłoby natomiast przedwczesne i bezprzedmiotowe dla dalszego toku postępowania, wymagałoby bowiem przeprowadzania całego postępowania dowodowego przez sąd II instancji.

Zasadne okazały się wiec zarzuty, które sprowadzają się do naruszenia prawa do obrony przysługującego oskarżonemu. Przy czym naruszenie tego prawa wynikało z wielu uchybień przepisom procedury karnej, miało doniosłe znaczenie, mogło mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia i wymaga przeprowadzania przewodu sądowego w całości przez sąd I instancji. Ogólnie można podsumować, iż uchybienia te dotyczyły: po pierwsze naruszenia prawa oskarżonego do udziału w rozprawie głównej (art. 347§1 k.p.k.), stanowiło to najbardziej doniosłą i drastyczną obrazę przepisów postępowania, sąd odwoławczy w żaden sposób nie mógł jej zignorować, dodać trzeba, że procedowanie w ten sposób nie powinno mieć miejsca w żadnym państwie należącym do Rady Europy i podlegającym jurysdykcji Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w S., po drugie naruszono prawo oskarżonego do zapoznania się z materiałem dowodowym, aktami sprawy i sporządzenia z nich odpisów i kopii (art. 156§1 k.p.k.), po trzecie w sposób sprzeczny z treścią art. 170§1 k.p.k. oddalono wnioski dowodowe oskarżonego.

Przechodząc do szczegółowego omówienia powyższych kwestii wskazać należy, iż: zawiadomienie o terminie rozprawy, na którym został zamknięty przewód sądowy – 11 kwietnia 2024 r. zostało doręczone oskarżonemu w Areszcie Śledczym w P. w dniu 10 kwietnia 2024 r. (VIDE: k. 1154 i 1155 przy czym karty zostały błędnie i nieczytelnie ponumerowane), oskarżonego pozbawiono więc rzeczywiście prawa do złożenia wniosku o doprowadzenie na ww. termin rozprawy głównej, przy czym w aktach znajduje się dokument, który wpłynął do sądu 9 kwietnia 2024 r. z ww. aresztu śledczego, z którego wynika, iż oskarżony w dniach 4 i 5 kwietnia 2024 r. zapoznawał się z aktami, znajduje się jednak na nim adnotacji sporządzona przez oskarżonego, iż nie zapoznał się z tomem 6, przy czym z przepisu art. 353§1 k.p.k. jednoznacznie wynika, że pomiędzy doręczeniem zawiadomienia a terminem rozprawy głównej powinno upłynąć co najmniej 7 dni, oskarżony w terminie 7 dni od doręczanie zawiadomienia ma prawo złożyć wniosek o doprowadzenie go na rozprawę (§2 art. 353). Wcześniej 12 marca 2024 r. oskarżony zapoznawał się z tomem III akt (k. 1146-1148). Ponadto już w piśmie z 8 marca 2024 r. (data wpływu do sądu rejonowego – k. 1144) oskarżony wskazywał, iż chce zapoznać się z całymi aktami i chce uczestniczyć w rozprawie, wnosił też o odroczenie rozprawy, tak aby się mógł do niej przygotować. Dodać trzeba, że termin rozprawy 11 kwietnia 2024 r. został wyznaczony 7 marca 2024 r. (VIDE: nieczytelne w większości zarządzenie k. 1141), jednak po otrzymaniu ww. pisma oskarżonego sąd rejonowy powinien wydać zarządzenie o doprowadzeniu K. P. na ten termin rozprawy głównej. Jednak sąd meriti zignorował prawo oskarżonego do udziału w rozprawie i po zamknięciu przewodu sądowego w dniu 11 kwietnia 2024 r. postanowił odroczyć wydanie wyroku do 23 kwietnia 2024 r., wcześniej bo 17 kwietnia 2024 r. do sądu wpłynęło kolejne pismo oskarżonego, w którym poinformował, że nadal nie zapoznał się z całością akt, nie przygotował się do rozprawy i nie mógł złożyć wniosków i wyjaśnień co chce uczynić (VIDE: k. 1155 – zdublowana numeracja). W odpowiedzi sąd meriti przesłał oskarżonemu odpis protokołu rozprawy i całkowicie zignorowała treść wskazanego pisma (k. 1157, k. 1156 nieczytelna). Zaskarżony wyrok został ogłoszony 23 kwietnia 2024 r. o godzinie 13:17 (k. 1158), przy czyn tego samego dnia o godzinie 12:09 do sądu wpłynęło kolejne pismo oskarżonego przedłożone sędziemu o godzinie 15:00 (k. 1162), w którym wniósł on o wznowienie przewodu sądowego, ponieważ pozbawiono go prawa do obrony.

Zważywszy na ww. okoliczności należy podkreślić, iż doszło w niniejszej sprawie do rażącej obrazy art. 374§1 k.p.k., który stanowi, iż oskarżony ma prawo brać udział w rozprawie. Sąd I instancji zignorował co najmniej 3 pisma oskarżonego, w których wskazywał on, iż chce brać udział w rozprawie, złożyć wyjaśnienia, wnioski dowodowe oraz uczestniczyć w mowach końcowych. Dodatkowo trzeba podkreślić, iż wymieniony występował w niniejszej sprawie bez obrońcy, należy się wiec zgodzić z apelacją, iż prawo do obrony zostało w sposób rażący naruszone i jednocześnie mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia.

Na ostatnim terminie rozprawy głównej sąd rejonowy oddalił wnioski dowodowe oskarżonego wskazując, że zmierzają one do przedłużenia postępowania. Przy czym w sposób lakoniczny powtórzył jedynie słowa ustawy (k. 1154), nie uzasadnił z jakiego powodu wnioski te zmierzają do przedłużenia postępowania i dodatkowo nie dokonał analizy przedmiotowych wniosków przez pryzmat art. 170§1a k.p.k. – czy okoliczność, która ma być udowodniona ma istotne znaczenie dla ustalenia, czy został popełniony czyn zabroniony, czy stanowi on przestępstwo i jakie. Dodatkowo oskarżony zarzucił, iż nie rozpoznano jego wszystkich wniosków dowodowych. Ten sposób procedowania sądu I instancji uniemożliwia praktycznie dokonanie kontroli prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia bez przeprowadzenia całego postępowania dowodowego przez sąd II instancji.

Zauważyć przy tym należy, iż całe postępowanie dowodowe przed sądem I instancji było tak zredukowane, że praktycznie go nie było, a mianowicie: w dniu 19 października 2021 r. pod nieobecność oskarżonego (zawiadomienie dwukrotnie awizowane) odczytano jedynie jego wyjaśnienia, rozprawa trwała 30 minut (k. 831), w dniu 22 lutego 2022 r. pod nieobecność oskarżonego, przy czym przed tym terminem jego matka R. P. informowała, że syn ma wyznaczoną w tym samym czasie rozprawę przed Sądem Okręgowym w Koninie i prosi o odroczenie rozprawy (k. 850 i 856), sąd rejonowy, nie weryfikując tych informacji postanowił o odczytaniu zeznań pięciorga świadków, co wymagało 37 minut (k. 855), w dniu 26 maja 2022 r. sąd meriti przesłuchał 3 świadków, przy czym czynności te zabrały 38 minut i sprowadzały się praktycznie do odczytania protokołów pochodzących z postępowania przygotowawczego (k. 881-882), w dniu 11 października 2024 r. sąd w ciągu 20 minut przesłuchał 1 świadka (k. 1024), a 11 kwietnia 2024 r. oddalono we wskazany wyżej sposób wnioski dowodowe oskarżonego, po czym wnioski końcowe złożył oskarżyciel publiczny, całość trwała 10 minut, łącznie więc postępowanie przed sądem I instancji trwało 2 godziny i 15 minut.

Dodatkowo oskarżonemu nie udostępniono całości materiału dowodowego (teczka informacji prawnie chronionej).

Wniosek

- o uniewinnienie od wszystkich stawianych zarzutów,

- o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy z przyczyn wyżej wskazanych uznał za zasadne zarzuty apelacyjne zacytowane wyżej w punktach 1, 4 i 6, częściowo w pkt 2 petitum apelacji.

Z przyczyn wyżej wskazanych konieczne jest też przeprowadza nie na nowo przewodu w całości przez sąd I instancji, a w zasadzie przeprowadzenie tego przewodu prawidłowo po raz pierwszy, ponieważ trudno uznać, aby został on już wcześniej zrealizowany (nie odebrano wyjaśnień od oskarżonego, pomimo że o to wnosił, nie zapoznano go z całym materiałem dowodowym, pomimo że o to wnosił, nie rozpoznano albo nieprawidłowo rozpoznano wnioski dowodowe, przeprowadzono w sposób szczątkowy kilka dowodów).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

xxx

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1xxx

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

xxx

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Powody wskazano wyżej.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

xxx

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

W doku dalszego postępowania sąd I instancji winien odebrać wyjaśnienia od oskarżonego, przy czym wcześniej musi być on zapoznany z całym zgromadzonym w niniejszej sprawie materiałem dowodowym, następnie powinny być rozpoznane wnioski dowodowe stron, w sposób umożliwiający kontrolę tych decyzji i wreszcie przeprowadzone dopuszczone dowody, przy czym możliwe będzie wyznaczenie jednocześnie kilku terminów rozprawy w celu koncentracji materiału dowodowego. Sąd meriti może też rozważyć wyznaczenie posiedzenia wstępnego w celu rozpoznania wniosków dowodowych i wyznaczenia kilku terminów rozprawy głównej, przy czym w posiedzeniu tym powinien wziąć udział oskarżony, ponieważ nie korzysta on z pomocy obrońcy.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

xxx

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

xxx

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński