II Ka 16/24 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Koninie z 2024-04-05

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIKa 16/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sadu Rejonowego w Turku z 17 listopada 2023r. w sprawie IIK 52/23

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Prokurator zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego art. 278§1 kk w zw. z art. 119§1 kw poprzez niesłuszne przyjęcie, że J. S. dopuścił się popełnienia ciągu 44 przestępstw z art. 278§ 1 kk, podczas gdy czyny opisane w punktach od 2 do 16 oraz w punktach 18, 21, 22, 23, 27, 28, 31, 32, 33, 35, 36, 38, 43 i 44 stanowią wykroczenia, które należało zakwalifikować jako jedno przestępstwo z art. 278§1 kk w zw. z art. 12§2 kk, co znacząco zmienia liczbę popełnionych przez wymienionego przestępstw.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Racje należy przyznać skarżącemu w zakresie w jakim wskazał, że nie tylko czyny zarzucane oskarżonemu w punkcie 1 ale także czyny zarzucane oskarżonemu w punktach od 2 do 16, 18, 21,22,23, 27,28,31,32,33,35, 36, 38,43 i 44 stanowią obecnie wykroczenia z uwagi na zmianę treści przepisu art.119§1k.w. dokonaną w art.4pkt5 ustawy z 7.07.22r. (Dz. U. 2022.2600). Obecnie od 1.10.23r. kradzież stanowi wykroczenie jeżeli wartość szkody nie przekracza kwoty 800zł.

W ocenie Sądu odwoławczego wykroczeniami od samego początku były również czyny zarzucane oskarżonemu w punkcie 1, mimo iż z uwagi na treść art.12§2k.k. za wykroczenia te oskarżony mógł odpowiadać jak za jedno przestępstwo kradzieży i można było wymierzyć za nie karę tak jak za jedno przestępstwo kradzieży z art.278§1k.k. Użyta w art.12§2k.k. formuła „odpowiada jak za jeden czyn zabroniony” oznacza, że sprawca nie tylko w sensie „naturalnym” ale i w świetle prawa popełnił kilka czynów zabronionych (wykroczeń), chociaż odpowiada wedle reguł przewidzianych dla odpowiedzialności za jeden czyn, podczas gdy z art.12§1k.k. wynika, że kilka czynów w sensie „naturalnym” ustawodawca uznaje za jeden czyn („uważa się za jeden czyn zabroniony”). (por. wyrok SO w Warszawie z 20.06.22r. w sprawie XKa 360/22 LEX nr 3370046).

Ponieważ natomiast zarzut popełnienia czynów z punktu 1 jak i z punktów od 2 do 5 został oskarżonemu przedstawiony dopiero w dniu 24.06.22r. (k.24 akt), w tym momencie nastąpiło już przedawnienie karalności wykroczeń zarzucanych oskarżonemu w puncie 1 i w punktach od 2 do 5, gdyż zostały one popełnione w okresie od 1.01.21r. do 29.05.21r. Z upływem roku od popełnienia tych wykroczeń jeżeli w tym okresie nie wszczęto postępowania o te wykroczenia, zgodnie z art.45§1k.w. ustała karalność tych wykroczeń. W braku możliwości przypisania oskarżonemu obecnie konkretnych dat wykroczeń zarzucanych w punkcie 1 Sąd przyjął na korzyść oskarżonego, że były one popełnione w okresie od 1.01.21r. do 29.05.22r.

Wobec przedawnienia karalności wykroczeń zarzucanych oskarżonemu w punktach od 1 do 5 aktu oskarżenia Sąd odwoławczy zmuszony był uchylić zaskarżony wyrok w części dotyczącej skazania za te czyny i przyjmując, że stanowią one wykroczenia z art.119§1k.w., Sąd odwoławczy zmuszony był na podstawie art.45§1k.w. w zw. z art.5§1pkt4k.p.w. i art.104§1pkt7k.p.w. umorzyć postępowanie karne wobec oskarżonego w tej części.

Czyny natomiast zarzucane oskarżonemu w punktach od 6-16, 18, 21-23, 27, 28, 31-33, 35, 36, 38, 43 i 44 należało zakwalifikować jako wykroczenia z art.119§1k.w., zgodnie ze zmianą tego przepisu obowiązująca od 1.10.23r. Ponieważ oskarżony wykroczenia te, których karalność jeszcze nie ustała, popełnił w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu takiej samej sposobności, może w ocenie Sądu odwoławczego odpowiadać za nie jak za jeden czyn zabroniony wyczerpujący zmamiona przestępstwa z art.278§1k.k. Dlatego też za wykroczenia te na podstawie art.278§1k.k. w zw. z art.12§2k.k. Sąd odwoławczy wymierzył mu karę mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolność, jak za przestępstwo.

Nie zmienia to jednak w ocenie Sądu odwoławczego faktu, że czyny zarzucane w punktach od 6-16, 18, 21-23, 27, 28, 31-33, 35, 36, 38, 43 i 44 ciągle stanowią wykroczenia, mimo wymierzenia za nie kary jak za przestępstwo i nie mogą zostać w ocenie Sądu odwoławczego ujęte, tak jak tego chciał prokurator, w ciągu pozostałych przestępstw zarzucanych oskarżonemu w punktach: 17, 19, 20, 24, 25, 26, 29, 30, 34, 37 i od 39 do 42 kwalifikowanych z art.278§1k.k. Dlatego Sąd odwoławczy odrębnie uznał oskarżonego za winnego dokonania zarzucanych mu w punktach: 17, 19, 20, 24, 25, 26, 29, 30, 34, 37 i od 39 do 42 przestępstw z art.278§1k.k. i za przestępstwa te przyjmując, że popełnione zostały w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności czyli w ciągu przestępstw, na podstawie art.278§1k.k. w zw.

z art.91§1k.k. i art.33§2k.k. wymierza mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 200 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10zł.

Ponieważ natomiast wobec oskarżonego zachodziły zgodnie z art.85§1k.k. w zw. z art.86§1k.k. warunki do orzeczenia kary łącznej, Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierza mu karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art.69§1i2k.k. w zw. z art.70§1k.k. i art.72§1pkt1k.k. warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby, zobowiązując oskarżonego do informowania Sądu na piśmie, co trzy miesiące, o przebiegu okresu próby. Zdaniem Sąd tak orzeczona kara spełni swe cele prewencyjne i jest kara sprawiedliwą. Uwzględnia przy tym fakt, że co do części czynów postępowanie karne wobec oskarżonego zostało umorzone.

Jednocześnie Sąd odwoławczy uznał za konieczne uchylenie z urzędu orzeczenia zawartego w punkcie 4 dotyczące orzeczonego obowiązku naprawienia szkody na podstawie art.46§1k.k., gdyż oskarżony zawarł już porozumienie z pokrzywdzonym co do sposobu naprawienia szkody w dniu 21.07.23r. (k.220-221) i aktem notarialnym z 31.07.23r. poddał się egzekucji na podstawie art.777§1pkt5k.p.c. co do tego porozumienia. Stąd zgodnie z art.415§1k.p.k. nie było dopuszczalne orzeczenie obowiązku naprawienia szkody.

Wniosek

Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że czyny opisane w punktach od 2 do 16 oraz w punktach 18, 21, 22, 23, 27, 28, 31, 32, 33, 35, 36, 38, 43 i 44 stanowią jedno przestępstwo z art. 278§ 1 kk w zw. z art. 12§2 kk opisane w punkcie 1 rozszerzając jednocześnie czas jego popełnienia do 14 maja 2022 r. oraz zmieniając opis czynu poprzez przyjęcie, że J. S. dopuścił się kilkudziesięciu kradzieży paliwa w ilościach od 20,50 1. do 140,65 1. o wartościach od 148,01 zł do 788,30 zł i w sumie dokonał płatności na łączną kwotę 21 463,82 zł, a następnie przyjęcie, że wymieniony dopuścił się popełnienia ciągu 15 przestępstw z art. 278§1 kk w zw. z art. 12§2 kk i art. 278§1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ponieważ czyny zarzucane oskarżonemu w punktach od 2 do 16 oraz w punktach 18, 21, 22, 23, 27, 28, 31, 32, 33, 35, 36, 38, 43 i 44 stanowią wykroczenia, nie można było przyjąć tak jak chciał prokurator, że stanowią one jedno przestępstwo (łącznie z czynem zarzucanym w punkcie 1. z art. 278§ 1 k.k. Można było jedynie wymierzyć za te wykroczenia, które nie uległy jeszcze przedawnieniu, jedną karę tak jak za przestępstwo kradzieży z art.278§1k.k. w zw. z art. 12§2k.k.

Wykroczenia te nie mogły też - mimo, iż oskarżony odpowiada za nie jak za przestępstwo - być ujęte w ciągu pozostałych przypisanych oskarżonemu przestępstw kradzieży. Ciągle pozostają one bowiem wykroczeniami, a nie są przestępstwami. Można było jedynie wymierzyć wobec oskarżonego karę łączną.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Przedawnienie karalności wykroczeń zarzucanych w punktach od 1 do 5, o czym była mowa wyżej.

Uchylenie obowiązku naprawienia szkody.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

W związku ze zmianą treści art.119§1k.w. z dniem 1.10.23r. kradzież rzeczy o wartości nie przekraczającej 800zł jest wykroczeniem. A z uwagi na datę czynów zarzucanych w punktach od 1 do 5, nastąpiło przedawnienie karalności tych wykroczeń, o czym była mowa wyżej.

Uchylenie obowiązku naprawienia szkody nastąpiło z uwagi na treść art.415§1k.p.k., o czym była mowa wyżej.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Skazanie za przestępstwa zarzucane i opisane w punktach 17, 19, 20, 24, 25, 26, 29, 30, 34, 37 i od 39 do 42.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Prawidłowość przypisania oskarżonemu przestępstw zarzucanych w tych punktach nie budziła wątpliwości.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Przyjęcie, że czyny zarzucane i opisane w punktach od 6-16, 18, 21-23, 27, 28, 31-33, 35, 36, 38, 43 i 44 stanowią wykroczenia i wymierzenie za nie kary jak za przestępstwo z art.278§1k.k. w zw. z art.12§2k.k.

0.0.2Wymierzenie nowej kary pozbawienia wolności i kary grzywny za zmodyfikowany ciąg przestępstw. Wymierzenie kary łącznej pozbawienia wolności i jej warunkowe zawieszenie z obowiązkiem probacyjny.

0.0.3 Uchylenie obowiązku naprawienia szkody.

Zwięźle o powodach zmiany

Przyjęcie, że czyny zarzucane w punktach od 6-16, 18, 21-23, 27, 28, 31-33, 35, 36, 38, 43 i 44 stanowią wykroczenia powodowało konieczność orzeczenia za te wykroczenia nowej kary.

Wyeliminowanie części czynów, które stały się wykroczeniami, z ciągu przypisanych oskarżonemu przez Sąd I instancji przestępstw, powodowało konieczność wymierzenia nowych kar za nowo przypisany ciąg przestępstw.

Ponieważ wobec oskarżonego zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności orzeczono taką karę i jej wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby na tych samych warunkach co zawieszenie wykonania kary przez Sąd I instancji.

Uchylenie obowiązku naprawienia szkody nastąpiło z uwagi na treść art.415§1k.p.k., o czym była mowa wyżej.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nastąpiło przedawnienie karalności czynów zarzucanych oskarżonemu w punktach od 1 do 5, które z dniem 1.10.23r. stały się wykroczeniami o czym była mowa wyżej.

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Sąd na podstawie art.624§1k.p.k.w zw. z art.634k.p.k. zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w tym od opłaty za obje instancje, przez wzgląd na zasadę słuszności – z uwagi na błędne skazanie oskarżonego za przestępstwa podczas, gdy już w chwili orzekania część czynów zarzucanych oskarżonemu stanowiła wykroczenia. Kosztami procesu w części umarzającej postępowanie, zgodnie z art.632pkt2k.p.k., należało obciążyć Skarb Państwa.

7.  PODPIS

Agata Wilczewska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Szuster
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Koninie
Osoba, która wytworzyła informację:  Agata Wilczewska
Data wytworzenia informacji: