Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

D. S.

P. M.

1.  dnia 18 sierpnia 2020 r. w K., na terenie Parku (...), działając wspólnie i w porozumieniu z P. M., dokonał rozboju na K. P. w ten sposób, że użył wobec siedzącego na ławce pokrzywdzonego przemocy uderzając go pięścią w twarz, a następnie po uderzeniu pokrzywdzonego dwukrotnie szklanymi butelkami w głowę przez P. M. kilkukrotnie uderzył go pięścią w tułów po lewej stronie skutkiem czego u pokrzywdzonego doszło do rozkawałkowania śledziony w pobliżu jej wnęki z masywnym krwotokiem do jamy otrzewnowej, które wymagało splenektomii, które to obrażenia spowodowały ciężki uszczerbek na zdrowiu K. P. w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, po czym zażądał od niego wydania pieniędzy w kwocie 200 zł, a P. M. zażądał dodatkowo jeszcze 100 zł grożąc iż w wypadku nie wydania pieniędzy zostanie pobity jeszcze bardziej, w wyniku czego pokrzywdzony mając uzasadnioną obawę, iż groźba będzie spełniona wydał sprawcom pieniądze w kwocie 300 złotych, które zabrali oni w celu przywłaszczenia

2.  w dniu 18 sierpnia 2020 r. w K. na terenie Parku (...) groził W. W. pozbawieniem wolności i zmuszaniem jej do określonego zachowania się wypowiadając pod jej adresem stwierdzenia, że zostanie wywieziona do B. i w burdelu będzie zarabiać na niego i P. M. pieniądze, przy czym okoliczności w jakich groźby zostały wypowiedziane wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że będą spełnione

3.  dnia 18 sierpnia 2020 r. w K., na terenie Parku (...), działając wspólnie i w porozumieniu z D. S., dokonał rozboju na K. P. w ten sposób, że użył wobec siedzącego na ławce pokrzywdzonego przemocy i po uprzednim uderzeniu pokrzywdzonego pięścią w twarz przez D. S. dwukrotnie uderzył go szklanymi butelkami w głowę skutkiem czego pokrzywdzony doznał niewielkiej rany tłuczonej w okolicy ciemieniowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów jego ciała na czas poniżej 7 dni, a następnie po kilkukrotnym uderzeniu pokrzywdzonego pięścią w tułów przez D. S., który zażądał wydania przez K. P. pieniędzy w kwocie 200 zł, zażądał od pokrzywdzonego dołożenia jeszcze 100 zł grożąc, iż w wypadku nie wydania pieniędzy zostanie pobity jeszcze bardziej, w wyniku czego pokrzywdzony mając uzasadnioną obawę, iż groźba będzie spełniona wydał sprawcom pieniądze w kwocie 300 złotych, które zabrali oni w celu przywłaszczenia, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu łącznie kary powyżej 1 roku pozbawienia wolności będąc skazanym w warunkach określonych w art. 64§1 k.k.

4.  w dniu 18 sierpnia 2020 r. w K. na terenie Parku (...) groził W. W. pozbawieniem wolności i zmuszaniem jej do określonego zachowania się wypowiadając pod jej adresem stwierdzenia, że zostanie wywieziona do B. i w burdelu będzie zarabiać na niego i D. S. pieniądze, przy czym okoliczności w jakich groźby zostały wypowiedziane wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że będą spełnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn 1 i 3

a)  uderzenie pokrzywdzonego przez D. S. jeden raz pięścią w twarz, po czym K. P., który siedział na ławce schylił się,

b)  zadanie pokrzywdzonemu dwóch uderzeń szklanymi butelkami w głowę przez P. M., w wyniku tych uderzeń przedmiotowe butelki rozbiły się, a u K. P. powstała niewielka rana tłuczona w okolicy ciemieniowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas poniżej 7 dni

c)  uderzenie kilkukrotne pokrzywdzonego przez D. S. pięścią w tułów po lewej stronie, skutkiem czego doszło u K. P. do rozkawałkowania śledziony w pobliżu jej wnęki z masywnym krwotokiem do jamy otrzewnowej, które wymagało splenektomii, obrażenia te spowodowały ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu,

d)  zażądanie przez D. S. od pokrzywdzonego wydania pieniędzy w kwocie 200 złotych,

e)  zażądanie przez P. M. dodatkowo kwoty 100 złotych, przy jednoczesnym zastosowaniu groźby, że K. P. zostanie jeszcze bardziej pobity w wypadku nie wydania tych pieniędzy,

f)  uzasadniona obawa pokrzywdzonego, że groźba ta zostanie spełniona i wydanie przez niego sprawcom pieniędzy w kwocie 300 złotych, które zabrali oni w celu przywłaszczenia, bezpośrednio pieniądze zostały przekazane P. M.,

g)  niereagowanie agresją przez pokrzywdzonego, jedynie zasłanianie się przed kolejnymi ciosami pochylenie nad kolanami W. W., która siedziała z nim na ławce,

h)  działanie oskarżonego P. M. w okresie 5 lat po odbyciu łącznie kary powyżej 1 roku pozbawienia wolności będąc skazanym w warunkach określonych w art. 64§1 k.k. za przestępstwo z art. 280§1 k.k. i art. 157§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 25 listopada 2011 r. w sprawie VII K 804/11 na karę 3 lat pozbawienia wolności,

Ad 2 i 4

a)  grożenie przez D. S. i P. M. W. W., że zostanie przez nich wywieziona do B. i w „burdelu” będzie zarabiać na nich pieniądze,

b)  groźby ww. wzbudziły w pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że będą spełnione,

Ad 1-4

a)  uprzednia niekaralność oskarżonego D. S.,

b)  uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego P. M., w tym również w Niemczech i Holandii za przestępstwa kradzieży z użyciem przemocy,

c)  przeciętna opinia o D. S. w Areszcie Śledczym w O. W..

d)  w Areszcie Śledczym w O. W.. stara się nie sprawiać trudności natury wychowawczej, do 14 stycznia 2021 r. przebywał w Areszcie Śledczym w P., gdzie wykazywał agresywne i nieprzewidywalne zachowania,

e)  pozytywna opinią środowiskowa oskarżonego D. S.

f)  brak opinii środowiskowej odnośnie oskarżonego P. M.

Ad 3 i 4

U oskarżonego P. M. nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, rozpoznano natomiast cechy osobowości o typie dyssocjalnym oraz uzależnienie od wielu substancji psychoaktywnych; in tempore criminis miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia zarzucanych mu czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem, jego stan zdrowia psychicznego pozwala na uczestnictwo w postępowaniu karnym

- zeznania świadka K. P.,

- zeznania świadka W. W.,

- zeznania świadka M. W.,

- zeznania świadka D. K.

- nagranie monitoringu i protokół jego odtworzenia

- dowody j/w,

- opinie wydane przez biegłych z zakresu medycyny sądowej z (...)

- protokół oględzin miejsca zdarzenia z dok. Fotograficzną

- dokumentacja medyczna

- dowody j/w

oraz

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego D. S.,

- protokół oględzin ciała pokrzywdzonego

z dokumentacją fotograficzną

- zeznania świadków(pokrzywdzonych),

- zeznania świadków(pokrzywdzonych),

- zeznania świadków(pokrzywdzonych)

- zeznania świadków (pokrzywdzonych) oraz

M. W.

i D. K.

- dane o karalności,

- odpisy wyroków,

- zeznania świadków – pokrzywdzonych ,

- zeznania świadków j/w,

- dane o karalności,

- ww. dane o karalności,

- opinia z aresztu śledczego,

- opinia z aresztu śledczego

- wywiad środowiskowy

- wywiad środowiskowy

- opinia dwóch biegłych lekarzy psychiatrów M. S. i A. S. oraz biegłego psychologa mgr M. K.

k. 1-2, 39-40, 251-252, 274-275 i 558v-560;

k. 25-26, 43, 274-275

k. 220-221 i 560v-561

k. 240-241 i 561

k. 36 i 59

k. 325-330

i 361-362

k.17-19

k. 176

k. 65-70, 84, 373-375 i 554v-556,

k. 5-8

k. 223-227,

k. 231-232, 234-235, 236, 245-247, 249

k. 215,

k. 536-537,

k. 538-539,

k. 334

k. 333

k. 343-347

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

D. S.

P. M.

czyn opisany wyżej w pozycji 1.1 pkt 1

czyn opisany wyżej w pozycji 1.1 pkt 3

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

a)  zadanie przez D. S. pytania K. P. przed uderzeniem pokrzywdzonego pięścią w twarz: „czy to my ruchaliśmy W. i to my będziemy rozjebani”,

b)  wyprowadzenie ciosu przez pokrzywdzonego po zadaniu mu ww. pytania w stronę twarzy D. S.,

c)  szarpanie się K. P. z D. S.,

d)  przesyłanie przez K. P. do W. W. informacji sms, w których groził, że oskarżeni zostaną „rozjebani”, prześladował, nękał W. W., pisał, że ją „wszyscy ruchają”, wyzywał ją i groził.

- zeznania świadków K. P. i W. W.,

- wyjaśnienia oskarżonego D. S. złożone podczas śledztwa,

- dowody j/w,

- dowody j/w,

- zeznania świadków K. P. i W. W..

k. j/w,

k. 65-70, 84 i 373-375,

k. j/w

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad 1.1 czyn 1 i 3 a-g,

czyn 2i 4 a i b

Ad 1.1 czyn 1 i 3 a-g,

czyn 2i 4 a i b

Ad. 1.1 czyn 1 i 3 a, c, g

Ad. 1.1 czyn 1 i 3 a, c

Ad 1.1 czyn 1 i 3 a, b, c

Ad 1.1 czyny 1 i 3 b, c

Ad 1.1 d,e,h czyn 1 i 3 h, 1-4 a, b, c, d, e, f

Ad 1.1. czyny 3 i 4

Ad 1.1 czyn 1 i 3 a, b, c,

Ad 1.1 czyny 1 i 3 b

Ad 1.1 czyn 1 i 3 c

- zeznania świadka K. P.

- zeznania świadka W. W.

- zeznania świadka M. W.

- wyjaśnienia oskarżonego D. S.

- zeznania świadka D. K.

- opinie wydane przez biegłych z (...)

- dane o karalności,

- odpisy wyroków,

- opinie z aresztu śledczego

- wywiady środowiskowe

- opinia wydana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów M. S. i A. S. oraz biegłego psychologa mgr M. K.

- nagranie z monitoringu z miejsca zdarzenia i protokół jego odtworzenia

- protokół oględzin miejsca zdarzenia

- protokół oględzin ciała pokrzywdzonego

Zeznania świadka K. P. są jasne, spójne i konsekwentne, prawdopodobne w świetle zasad wiedzy i doświadczenia życiowego, nadto w pełni korespondują i uzupełniają się z zeznaniami świadka W. W., częściowo także z wyjaśnieniami oskarżonego D. S., który podczas śledztwa potwierdził, że uderzył 4-5 razu pokrzywdzonego z pięści i otwartej ręki w bok (k. 69), w tym czasie K. P. siedział na ławce (k. 67). Odnośnie sposobu działania oskarżonych i mechanizmu powstania obrażeń ciała zeznania świadka K. P. korespondują też w całości z opiniami wydanymi przez biegłych z Zakładu Medycyny Sądowej w P..

W ocenie Sądu, nie można podważać wartości dowodowej zeznań pokrzywdzonego jedynie z tej przyczyny, że wniósł on o orzeczenie zadośćuczynienia (k. 559). Został pobity przez dwóch oskarżonych, doznał ciężkich obrażeń ciała, został poddany specjalistycznemu leczeniu, które uratowało mu życie. Ma więc pełne prawo dochodzić swoich roszczeń od sprawców przestępstwa. Dodać trzeba, że pierwsze zeznania złożył już w dniu 20 sierpnia 2020 r., gdy był jeszcze hospitalizowany i zeznania te w toku całego procesu były stałe i konsekwentne. Natomiast drobne niespójności zawarte w relacjach świadków W. W. i K. P. dotyczące np. ilości i rodzaju zadanych ciosów, nie umniejszają wiarygodności zeznań tych świadków, wskazują wręcz na to, iż świadkowie nie uzgadniali wersji wydarzenia, a zeznawali szczerze i spontanicznie, jest bowiem oczywistym, że zdarzenie miało dynamiczny przebieg, pokrzywdzony zasłaniał się przed razami, świadkowie mogli więc nie zauważyć i nie zapamiętać dokładnie wszystkich szczegółów zajścia, co nie zmienia faktu, że w zasadniczej i istotnej części przedstawili je przekonująco i zgodnie. K. P. podał także okoliczności korzystne dla oskarżonych – np., że miał w portfelu około 2.000 złotych, a zabrali mu jedynie 300 złotych, P. M. powiedział, żeby się nie bał, bo wszystkiego mu nie zabierze (k. 558v i 559v).

Zeznania świadka W. W. są jasne, logiczne, spójne i konsekwentne, a nadto korelują w pełni z zeznaniami świadka K. P., opiniami biegłych z zakresu medycyny sądowej, a częściowo także z wyjaśnieniami oskarżonego D. S.. Zeznania obojga pokrzywdzonych korespondują też częściowo z relacją świadka M. W., kolegi oskarżonych, który im towarzyszył podczas przedmiotowego zdarzenia. Świadek ten podał bowiem, że D. S. uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz, a później 2 lub 3 razy pięścią w korpus (k. 220v). P. też zadawał uderzenia, ale nie robił tego K. P. (k. 560v). Także świadek D. K., kolejny kolega oskarżonych, wskazał, iż uderzali D. S. i P. M., a pokrzywdzony nie zadawał ciosów, tylko się zasłaniał (k. 240v).

Zeznania świadka M. W. w ww. zakresie korespondują z relacjami obojga pokrzywdzonych, są przekonujące i wiarygodne. Sąd nie dał im natomiast wiary w zakresie w jakim świadek podał, jakoby K. P. przesyłał W. W. wiadomości, w których miał twierdzić „że zapłaci za to by ktoś rozjebał naszą paczkę”. W tym fragmencie zeznania te pozostają w sprzeczności zarówno z zeznaniami świadka K. P., jak i świadka W. W..

Oskarżony D. S. potwierdził w toku śledztwa, że uderzył pokrzywdzonego w twarz pięścią, a następnie 4-5 razy pięścią i otwartą ręką w bok. Wyjaśnienia te są zgodne z zeznaniami obojga pokrzywdzonych, a także pisemnymi opiniami z zakresu medycyny sądowej. Sąd w pełni dał więc im wiarę.

Świadek D. K. podał, że D. S. z P. M. uderzali pokrzywdzonego, który nie zadawał cisów, a jedynie siedział na ławce i się zasłaniał (k. 240v). Zeznania te korespondują więc w tym zakresie z relacjami obojga pokrzywdzonych. Zeznania świadka D. K. są natomiast niewiarygodne w zakresie w jakim zaprzeczył on, aby oskarżeni żądali od pokrzywdzonego K. P. pieniędzy oraz aby grozili pokrzywdzonej W. W.. W tej części zeznania te pozostają w sprzeczności w wiarygodnymi dowodami w postaci zeznań świadków K. P. i W. W.

Opinie z zakresu medycyny są pełne, wyczerpujące, przekonujące, spójne i nie zawierają błędów logicznych, nie były też kwestionowane w toku niniejszego procesu, a przy tym wskazują na duży zasób wiedzy specjalistycznej ich autorów

Wiarygodność wskazanych obok dokumentów nie budzi wątpliwości sądu i nie była kwestionowana przez strony

Opinia wydana przez wskazanych biegłych jest spójna, pełna, wyczerpująca i logiczna, odpowiadająca na wszystkie istotne pytania. Ponadto nie była kwestionowana przez żadną ze stron niniejszego postępowania karnego.

Z monitoringu tego wynika, że miało miejsce zdarzenie objęte zarzutami aktu oskarżenia na terenie Parku (...) w K., chociaż na podstawie tego nagrania nie można ustalić szczegółów zajścia oraz danych osób w nim biorących udział.

Podczas oględzin tych ujawniono ślady rozbitych szklanych butelek.

Dowód ten koresponduje z zeznaniami pokrzywdzonego, dokumentacją medyczną oraz opinią z zakresu medycyny sądowej.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad 1.1 czyny 1 i 3 d, e, f, czyny 2 i 4 a, b

1.2 a, b, c, d

Ad 1.1 czyny 1 i 3 b, c, d, e, f, czyny 2 i 4 a, b

1.2 a, b, c, d

Ad 1.1 i 1.2

- wyjaśnienia oskarżonego D. S.

- wyjaśnienia oskarżonego P. M.

- zeznania świadków K. M. i J. W.

Niewiarygodne są wyjaśnienia oskarżonego D. S. w zakresie w jakim zaprzeczył, aby dokonał rozboju na osobie K. P. i groził W. W.. Wyjaśnienia te obliczone są na zminimalizowanie grożącej oskarżonemu odpowiedzialności karnej. Pozostają one bowiem w sprzeczności z zeznaniami świadków K. P. oraz W. W.. Z zeznań tych świadków jasno wynika, że oskarżony D. S., gdy przestał bić pokrzywdzonego, odwrócił się w jego stronę i krzyknął „dajesz mi dwie stówy za to, że ujebałeś mi spodnie swoją krwią” (k. 25v); K. P. wyjął wówczas portfel i wyciągnął z niego 200 złotych, a kiedy zobaczył to P. M. powiedział, że daje jeszcze stówę, a jak nie to dostanie jeszcze bardziej. Pokrzywdzony był pobity, miał pękniętą śledzionę, rozbito na jego głowie dwie szklane butelki po piwie, był blady, nie miał siły wstać (k. 43). Wydał więc niezwłocznie żądaną kwotę. Nie można też twierdzić, aby kradzież ta nie została dokonana z użyciem przemocy i groźby jej użycia, nawet gdyby jej wprost nie wyartykułowano pokrzywdzony musiał sobie zdawać sprawę, że może być ofiarą dalszego bicia ze strony oskarżonych. Jako okoliczność obciążającą, karygodną, dodatkową dolegliwość dla ofiary, należy też uznać zachowanie polegające na tym, że sprawca spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu domaga się zapłaty, ponieważ podczas bicia pokrzywdzonego ubrudził sobie odzież jego krwią.

Niewiarygodne są też wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim podał, że K. P. groził im (oskarżonemu i jego kolegom) i nękał W. W.. Wyjaśnienia te pozostają w sprzeczności z zeznaniami obojga pokrzywdzonych.

Niewiarygodne są w znacznej części wyjaśnienia tego oskarżonego złożone w toku rozprawy głównej, kiedy podał on, jakoby pokrzywdzony wyprowadził w jego kierunku cios, ponadto szarpał się z nim i uderzył go jedynie dwa razy w bok. Składając takie wyjaśnienia sprzeczne z tym, co oskarżony podał podczas śledztwa, próbuje on w jeszcze większym stopniu zminimalizować swoją odpowiedzialność karną. Wersja ta jest jednak sprzeczna nie tylko z zeznaniami obojga pokrzywdzonych, wyjaśnieniami oskarżonego ze śledztwa, ale także z zeznaniami świadków M. W. i D. K.. Dodać trzeba, że podczas przesłuchał oskarżonego w toku śledztwa był obecny jego obrońca, niewiarygodne są więc twierdzenia, jakoby w protokołach nie było zapisywanych wyjaśnień oskarżonego, tylko jakieś inne treści wskazywane przez prokuratora.

Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego P. M. w zakresie w jakim zaprzeczył on, aby dopuścili się rozboju na osobie K. P. oraz grozili W. W.. Podobnie należało ocenić twierdzenia, jakoby pokrzywdzeni grozili oskarżonym i ich wyzywali, a także to, iż P. M. miał uderzyć pokrzywdzonego butelką w ręce. Natomiast twierdzenie, jakoby K. P. uderzył D. S. jest sprzeczne także z zeznaniami świadków M. W. i D. K..

Zeznania wskazanych obok świadków nie wniosły nic istotnego do niniejszej sprawy.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

art. 280§1 k.k. w zw. z art. 156§1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. (punkt 1 wyroku)

art. 190 § 1 k.k. (punkt 2 wyroku)

art. 280§1 k.k. w zw. z art. 157§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i art. 64§2 k.k. (punkt 4 wyroku)

art. 190§1 k.k. (punkt 5 wyroku)

D. S.

P. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn z art. 280§1 k.k. stanowi przestępstwo rozboju – tj. kradzież przy użyciu przemocy wobec osoby lub groźby natychmiastowym jej użyciem, przemoc i groźba jej użycia ma doprowadzić do przełamania oporu osoby pokrzywdzonej i wydania przez nią mienia, które sprawca kradnie (zabiera w celu przywłaszczenia), oskarżeni użyli przemocy wobec pokrzywdzonego K. P. i to – w ocenie sądu – intensywnej, byli brutalni, bili pięściami pokrzywdzonego po twarzy, tułowiu, szklanymi butelkami po głowie, następnie zażądali wydania pieniędzy, dodatkowo oskarżony P. M. zagroził jeszcze bardziej dotkliwym pobiciem, w tej sytuacji pokrzywdzony niezwłocznie wydał pieniądze; oskarżeni wypełnili więc wszystkie znamiona przestępstwa z art. 280§1 k.k. – działanie ich było skierowane przeciwko zdrowiu i wolności pokrzywdzonego, a także przeciwko mieniu, w ostateczności zabrali w celu przywłaszczenia pieniądze, realizując skutek wskazanego przestępstwa; przy tym działali z zamiarem bezpośrednim kierunkowym – w celu przywłaszczenia kwoty 300 złotych.

Czyn z art. 156§1 pkt 2 k.k. działanie oskarżonego D. S. było na tyle intensywne, zadawał uderzenia pięścią w tułów pokrzywdzonego, iż doprowadził do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – tj. choroby realnie zagrażającej życiu; rozkawałkowanie śledziony i masywne krwawienie do jamy otrzewnowej wymagało bowiem natychmiastowego leczenia operacyjnego i stanowiło wskazaną wyżej chorobę; oskarżony działał przy tym umyślnie z zamiarem co najmniej ewentualnym, ponieważ zadając kilka uderzeń pięścią w tułów pokrzywdzonego, przy czym były to ciosy zadane ze znaczną siłą (opinia z zakresu medycyny sądowej) musiał przewidywać i godzić się na powstałe skutki dla zdrowia pokrzywdzonego; oskarżony zadawał uderzenia z dużą siłą w tułów pokrzywdzonego, gdzie zlokalizowane są istotne dla życia narządy – nie tylko śledziona, ale też wątroba, żołądek, nerki. Postać ciężkiego uszczerbku na zdrowiu wymieniona w art. 156 § 1 pkt 1 lub 2 k.k., nie musi być sprecyzowana w świadomości sprawcy, stąd zamiar taki określa się ogólnym. Zamiar ogólny nie jest więc określeniem sugerującym, że chodzi ogólnie o jakiekolwiek skutki zamachu na zdrowie innego człowieka, ale o świadome powodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, o postaciach sprecyzowanych w powyższym przepisie. Konstrukcja ww. zamiaru ogólnego jest przyjęta w orzecznictwie sądów powszechnych (por. np. wyrok SA w Warszawie z 22.10.2019 r., AKa 174/19, SA we Wrocławiu z 26.06.2019 r. II AKa 173/19 i in.).

Czyn z art. 157§2 k.k. oskarżony P. M. spowodował natomiast u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządu ciała na czas poniżej 7 dni – niewielką ranę tłuczoną w okolicy ciemieniowej.

Oskarżony D. S. jednym czynem wyczerpał więc znamiona opisane w art. 280§1 k.k. i art. 156§1 pkt 2 k.k., czyn należało więc kwalifikować z art. 280§1 k.k. w zw. z art. 156§1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k.

Natomiast czyn oskarżonego P. M. z art. 280§1 k.k. w zw. z art. 157§2 k.k. w zw. z at. 11§2 k.k.

Ponadto oskarżony P. M. działał w ramach recydywy opisanej w art. 64§2 k.k. Był bowiem skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupcy z dnia 29 września 2008 r. r. w sprawie II K 57/08 za czyn z art. 280§1 k.k. na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w dniu 2 listopada 2010 r. (k. 223-227), a w dniu 17 grudnia 2010 r. dopuścił się ponownie czynu z art. 280§2 k.k. i art. 157§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. i art. 64§1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 25 listopada 2011 r. w sprawie VII K 804/11 na karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 18.12.2010 r do 07.11.2011 r., od 05.12.2011 r. do 15.12.2011 r. i od 03.12.2014 r. do 04.07.2017 r. (k. 245-249).

Czyn z art. 190§1 k.k. polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Oskarżeni grozili W. W. pozbawieniem wolności i zmuszaniem jej do określonego zachowania – P. M. powiedział do pokrzywdzonej, że skończy w „burdelu” w B., że ją wywiozą i będzie dla nich zarabiać pieniądze, wtedy D. S. powiedział do K. P. wskazując na W. W.: „i co fajnie ci będzie, jak będzie na nas zarabiać pieniądze” (k. 43); groźba ta wzbudziła w W. W. uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, na to, że obawa była uzasadniona wskazuje brutalne zachowanie oskarżonych wobec K. P. i uprzednia karalność P. M.; przy tym nie ma znaczenia, że oskarżeni nie byli nigdy w B. i nie mieli z nią żadnego związku, dla realizacji znamion tego przestępstwa nie jest bowiem niezbędna chęć realizacji groźby, przestępstwo to skierowane jest jedynie przeciwko wolności pokrzywdzonego, ma wywołać u niego uzasadnioną obawę spełnienia; oskarżeni działali umyślnie, aby wywołać wskazaną obawę u W. W..

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

xxxxx

xxxxx

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

xxxxxx

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

xxxxx

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

xxxxxx

☐

3.5.  Uniewinnienie

xxxxx

xxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

xxxxx

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

P. M.

pkt 1

Kara 3 lat pozbawienia wolności pozbawienia wolności

pkt 2

Kara 4 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 3

Kara łączna 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 4

Kara 3 lat pozbawienia wolności

pkt 5

Kara 5 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 6

Kara łączna 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności

pkt 7, 8 i 9

obowiązek naprawienia szkody przez solidarną zapłatę przez oskarżonych na rzecz pokrzywdzonego K. P. kwoty 300 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, zadośćuczynienie za doznaną krzywdę na rzecz ww. pokrzywdzonego wobec oskarżonego D. S. w kwocie 20.000 zł i wobec oskarżonego P. M. w kwocie 10.000 zł wraz z ww. odsetkami.

pkt I

pkt II

pkt III

pkt IV

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu godzącego w podstawowe dobro chronione prawem jakim jest zdrowie,

- brutalny sposób działania,

- wypełnienie jednym czynem znamion opisanych w dwóch przepisach ustawy karnej.

Okoliczności łagodzące:

- uprzednia niekaralność oskarżonego D. S.,

- pozytywna opinia w miejscu zamieszkania,

- przeproszenie pokrzywdzonego.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności obciążających.

Okoliczności łagodzące:

- uprzednia niekaralność oskarżonego,

- pozytywna opinia w miejscu zamieszkania.

Przy wymiarze kary łącznej sąd uwzględnił: to, iż przestępstwa popełnione zostały w tym samym czasie, okoliczność, że były skierowane przeciwko wolności, ale czyn pierwszy był również skierowany przeciwko zdrowiu i mieniu oraz ilość osób pokrzywdzonych, co znalazło wyraz w zastosowaniu zasady asperacji. Tak orzeczona kara łączna będzie właściwą represją karną dla oskarżonego. Dodać trzeba, że w brzmieniu przepisu art. 86§1 k.k. od 19 czerwca 2020 r. nie jest już możliwe zastosowanie pełnej absorpcji.

Okoliczności obciążające:

- wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu godzącego w podstawowe dobro chronione prawem jakim jest zdrowie,

- brutalny sposób działania,

- wypełnienie jednym czynem znamion opisanych w dwóch przepisach ustawy karnej,

- uprzednia wielokrotna karalność, w tym za przestępstwa podobne, działanie w ramach recydywy specjalnej wielokrotnej.

Okoliczności łagodzące:

- przeproszenie pokrzywdzonego.

Sąd wymierzył kary 3 lat pozbawienia wolności zarówno oskarżonemu D. S., jak i P. M., pierwszy z nich zrealizował bowiem znamiona zbrodni z art. 156§1 pkt 2 k.k., jednak nie był wcześniej karany i posiada pozytywną opinię środowiskową. Orzeczono więc wobec niego najniższą karę przewidzianą za przypisane przestępstwo; jednocześnie z powodu ww. okoliczności obciążających i wobec braku szczególnych okoliczności odciążających sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki pozwalające na nadzwyczajne złagodzenie tej kary. Co do oskarżonego P. M., wobec jego uprzedniej karalności i działania w ramach recydywy, należało orzec również karę 3 lat pozbawienia wolności.

Okoliczności obciążających:

- uprzednia wielokrotna karalność.

Brak okoliczności łagodzących.

Przy wymiarze kary łącznej sąd uwzględnił: to, iż przestępstwa popełnione zostały w tym samym czasie, okoliczność, że były skierowane przeciwko wolności, ale czyn pierwszy był również skierowany przeciwko zdrowiu i mieniu oraz ilość osób pokrzywdzonych, co znalazło wyraz w zastosowaniu zasady asperacji. Tak orzeczona kara łączna będzie właściwą represją karną dla oskarżonego. Dodać trzeba, że w brzmieniu przepisu art. 86§1 k.k. od 19 czerwca 2020 r. nie jest już możliwe zastosowanie pełnej absorpcji.

Środki kompensacyjny we wskazanych kwotach mają wyrównać szkodę materialną w kwocie 300 złotych – skradzione pieniądze i zadośćuczynić pokrzywdzonemu za doznaną krzywdę spowodowane wyrządzonymi na jego szkodę czynami i będą odpowiednią rekompensatą dla niego. Przy wymiarze ich wysokości uwzględniono stosunki majątkowe i obecny brak dochodów sprawców, ale przede wszystkim rozmiar krzywdy spowodowanej przez każdego z oskarżonych – w odniesieniu do D. S. był to ból związany ze spowodowaniem ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, koniecznością leczenia szpitalnego i dalszymi skutkami dla zdrowia związanymi z usunięciem śledziony. Dodać trzeba, że niezaspokojoną część roszczeń pokrzywdzony może dochodzić w drodze postępowania cywilnego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

P. M.

pkt 10

zaliczenie rzeczywistego okresu pozbawienia wolności w sprawie

pkt 11

zaliczenie rzeczywistego okresu pozbawienia wolności w sprawie

pkt 1 i 2

pkt 4 i 5

Zaliczenie na podstawie art. 63 § 1 kk okresu rzeczywistego pozbawienia wolności obu oskarżonych w sprawie na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

xxxxx

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 12 i 13

Podstawa prawna art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( t.j Dz.U. z 1983r. nr 49 poz. 223 z późn.zm.)

Zwolniono oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych z uwagi na ich trudną sytuację materialną, obecny brak dochodów, a nadto orzeczone kary izolacyjne.

W punkcie 12 wyroku zasądzono koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu P. M. (300 zł za obronę w śledztwie + 600 zł za obronę przed sądem i instancji + 120 zł za drygi termin rozprawy głównej = 1.020 zł + 234,60 podatku VAT = 1.254,60 zł).

6.  Podpis