Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1/16

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Uzasadnienie dotyczy oskarżonych z wyłączeniem K. T. ( art. 423 § 1a kpk)

S. G. (1)

1.Pkt 1 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 3 kk

2. Pkt 2 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 1 kk i art. 204 § 2 kk i art. 203 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

3. Pkt 3 wyroku – przestępstwo z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

4. Pkt 4 wyroku – przestępstwo z art. 191 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

5. Pkt 5 wyroku – przestępstwo z art. 191 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

6. Pkt 6 wyroku – przestępstwo z art. 191 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

7. Pkt 7 wyroku – przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

8. Pkt 8 wyroku – przestępstwo z art. 245 kk.

Oskarżony M. Z. (1):

1.Pkt 14 wyroku- przestępstwo z art. 258 § 1 i 3 kk.

2. Pkt 15 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i art. 65 § 1 kk

Oskarżony S. G. (2):

1.  Pkt 18 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2.  Pkt 19 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk i art. 204 § 1 kk w zw. z art. 204 § 3 kk w zw. z art. 12 kk, art. 11 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony W. G.:

1.Pkt 21 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. Pkt 22 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżona M. M. (1):

1.  Pkt 24 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2.  Pkt 25 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

3.  Pkt 26 wyroku – art. 204 § 1 kk i art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk

Oskarżony D. M.:

1.Pkt 29 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. pkt 30 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony P. O. (1):

1.Pkt 32 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2.Pkt 33 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 13§ 1 kk w zw. z art. 203 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony L. W. (1):

1.Pkt 36 wyroku- przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2.Pkt 37 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

3. Pkt 38 wyroku – przestępstwo z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony M. Z. (2):

1.Pkt 41 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2.Pkt 42 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

3.Pkt 43 wyroku- przestępstwo z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

4.pkt 44 wyroku- przestępstwo z art. 245 kk.

Oskarżony M. S. (1):

1.Pkt 46 wyroku- przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. pkt 47 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 1 kk i art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony M. P. (1):

1.Pkt 50 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. Pkt 51 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony A. P.:

1.Pkt 54 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. Pkt 55 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony P. L.:

1.Pkt 57 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. Pkt 58 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony Ł. S.:

1.Pkt 61 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. Pkt 62 wyroku- przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony M. Ś.:

1.Pkt 64 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2.Pkt 65 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk i art. 204 § 1 kk w zw. z art. 204 § 3 kk w zw. z art. 12 kk, art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 k

Oskarżony W. S.:

1.Pkt 71 wyroku – przestępstwo z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk, art. 271 § 3 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Oskarżony P. Z.:

1.Pkt 74 wyroku- przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2.Pkt 75 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony R. Ś.:

1.Pkt 77 wyroku – przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. Pkt 78 wyroku – przestępstwo z art. 204 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Oskarżony S. B.:

1.Pkt 81 wyroku- przestępstwo z art. 258 § 1 kk.

2. Pkt 82 wyroku- przestępstwo z art. 204 § 3 kk w zw. z art. 204 § 2 kk, art. 204 § 2 kk w z. z art. 12 kk, art. 11 § 2 kk, art. 65 § 1 kk.

3. Pkt 83 wyroku – przestępstwo z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 275 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pkt 1 wyroku- S. G. (1).

Pkt 14 wyroku – M. Z. (1).

W okresie od co najmniej 2003 roku do 13 stycznia 2014 roku S. G. (1) kierował grupą przestępczą. Grupa działała w K. i okolicach K., zwłaszcza w D. ale także na terenie Niemiec i w Danii. Członkiem grupy przestępczej był m.in. M. Z. (1), który kierował grupą od września 2012 roku razem ze S. G. (1). Obaj oskarżeni w przypisanych okresach zarządzali grupą, nadawali kierunki działania, koordynowali działalność członków grupy i sprawowali kontrolę nad jej działalnością. Zasadnicze decyzje należały do nich. Oskarżeni podejmowali decyzje w zakresie zwiększania ilości kobiet do uprawiania prostytucji, organizowali miejsca uprawiania prostytucji, również w ww. wskazanych państwach. Grupa zajmowała się także stosowaniem przemocy i gróźb bezprawnych celem zwrotu wierzytelności , fałszowaniem dokumentów, doprowadzeniem instytucji bankowych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Grupa posiadała strukturę organizacyjną wypracowaną przez oskarżonych. Byli kierowcy dowożący prostytutki na miejsca uprawiania prostytucji i dający im „ochronę” w zamian za część dochodu z prostytucji. Były osoby nadzorujące tzw. mieszkaniówkę, czy też uprawianie prostytucji za granicą. Oskarżeni pozyskiwali także zasadniczą część środków finansowych z przestępczych działań grupy. Spektrum działania grupy przestępczej kierowanej przez oskarżonych było szerokie. Było to nakłanianie innych osób, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do uprawiania prostytucji, ułatwianie innym osobom uprawianie prostytucji, czerpanie korzyści majątkowej z uprawiania prostytucji. Grupa przestępcza uciekała się do gróźb karalnych celem wymuszenia zwrotu wierzytelności, fałszowania dokumentów, wyłudzeń kredytów i pożyczek. Wyszukiwano kobiety, które miały trudną sytuację materialną lub wcześniej już uprawiały prostytucję i ustalano zasady rozliczenia w taki sposób, że było to w praktyce trudne do spełnienia. Jeśli prostytutka nie była w stanie tyle zarobić to i tak musiała zwrócić te pieniądze więc, aby je od siebie uzależnić, oskarżony S. G. (1) udzielał im pożyczek z lichwiarskimi odsetkami na które musiały dla niego pracować albo zaciągać pożyczki w bankach, także na podstawie sfałszowanych dokumentów. Danych wszystkich kobiet pracujących dla ww. nie udało się ustalić ponieważ środowisko prostytutek jest specyficzne, używają tylko imion, podają inne dane lub używają pseudonimów i zmieniają miejsce pobytu. Oskarżony M. Z. (1) początkowo był kierowcą i zapewniał ochronę kobietom, z czasem stał się osobą współkierującą grupą. Synowie S. G. (2) mieli „ swoje” prostytutki ale tworzyli jedna całość z grupą przestępczą S. G. (1). Byli mniej „ widoczni” ale nie ulega wątpliwości, że działali w tej zorganizowanej grupie przestępczej. Do tej grupy przestępczej należeli oskarżeni z wyłączeniem W. S. pełniąc różne role w strukturze grupy opisane poniżej.

Pkt 2 wyroku- S. G. (1).

Kierując ww. grupą przestępczą w przypisanym okresie oskarżony S. G. (1) w okresie od 2005 roku do grudnia 2012 roku ułatwił P. U. uprawianie prostytucji w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Zarabiał na tym co najmniej 2000 zł miesięcznie uzyskując korzyść majątkową w łącznej kwocie 192.000 zł. Wobec P. U. była stosowana przemoc tj. naruszano jej nietykalność cielesną , kierowano wobec niej groźby pobicia. Od 2005 roku do marca 2007 roku kierowcą i osobą zapewniającą ochronę był K. A. należący do ww. grupy przestępczej. Byli nimi także Ł. S. w okresie od 2009 roku do 2010 roku, A. P. w okresie od 2007 roku do 2010 roku, M. Z. (1) w okresie od 2009 roku do końca 2010 roku, M. P. (1) w 2011 roku, w 2012 D. M., od listopada 2011 roku do stycznia 2013 roku P. Z.. Wszyscy należeli do zorganizowanej grupy przestępczej ww. M. P. (1) był jej kierowcą krótko w 2011 roku, zawoził ją przez okres około miesiąca ( około 30 razy). Dawała mu 130 zł za przywiezienie i połowę pieniędzy dla S. G. (1). W okresie od stycznia 2013 roku do lipca 2013 roku oskarżony ułatwił uprawianie ww. prostytucji w Danii u M. M. (1). M. M. (1) zapewniła miejsce do uprawiania prostytucji a oskarżeni S. G. (1) i M. Z. (1) tym kierowali i nadzorowali. M. M. (1) także rozliczała ww. M. Ś. dowiózł P. U. na teren Danii, zapewniał jej ochronę w 2009 roku w inne jeszcze miejsce celem uprawiania prostytucji. Wszyscy ww. czerpali z tego tytułu korzyści majątkowe. Na początku P. U. musiała zarobić 300 zł dziennie z czego 100 zł było dla niej, 100 zł dla S. G. (1) i 100 zł dla kierowcy. Gdy P. U. nie zarobiła takiej kwoty to musiała oddać całą kwotę. W późniejszym czasie kierowca otrzymywał 130 zł. K. A. bardzo źle traktował P. U., bił ją, ubliżał jej, zabierał wszystkie pieniądze jakie zarobiła. Kierowcy oszukiwali S. G. (1) ale zakazywali o tym mówić S. G. (1). P. U. nie miała pieniędzy na życie więc pożyczała pieniądze od S. G. (1) na duży procent. Ponieważ nie zarabiała na parkingu pieniędzy dla siebie to jej dług wobec S. G. (1) ciągle rósł. Kierowcy ww. mieli za zadanie dowieźć prostytutki do miejsca uprawiania prostytucji ( D.) po czym siedzieli tam i sprawowali tzw. „ochronę” po czym rozliczali prostytutki i odwozili do domu. P. U. mieszkała w mieszkaniu S. G. (1), była zadłużona u niego i zastraszona. K. A. został skazany za swoje przestępcze działanie w sprawie o sygnaturze akt II K 9/18 Sądu Okręgowego w Koninie.

W bliżej nieokreślonym czasie jednak nie wcześniej niż w 2006 roku i nie później niż w 2008 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji K. G.. K. G. oddawała połowę zarobionych pieniędzy czyli co najmniej 1000 zł tygodniowo przez 2 miesiące. Oskarżony przez ten okres uzyskał korzyść majątkową w kwocie 8.000 zł. K. G. była tymczasowo aresztowana i jej matka aby jej pomóc pożyczyła pieniądze od S. G. (1) na adwokata. Po opuszczeniu aresztu oskarżony zaproponował żeby K. G. odpracowała te pieniądze jako prostytutka w D.. Miała oddawać połowę zarobionych pieniędzy i je oddawała. Zarabiała tygodniowo co najmniej 2000 zł. Przez ten czas oddała też dług.

Oskarżony ułatwił także uprawianie prostytucji A. M. czerpiąc z tego korzyści majątkowe. Ww. pracowała na terenie K. i okolic ( D.) w okresie od marca 2007 roku do co najmniej marca 2010 roku przy czym pod koniec 2009 roku oskarżony ułatwił jej uprawianie prostytucji w Danii zapewniając jej miejsce do uprawiania prostytucji i z tego także czerpał korzyści majątkowe. A. M. pracowała co najmniej 260 dni w roku z czego oskarżony uzyskiwał korzyść w kwocie 365 zł dziennie. Łącznie uzyskał korzyść majątkową w kwocie 284 .000 zł z czego 101.400 zł była przeznaczona dla mężczyzn zapewniających ochronę A. M.. Z jej pracy w Danii uzyskiwał 1000 zł tygodniowo czyli przez 2 miesiące jej pracy uzyskał korzyść w kwocie 8.000 zł. A. M. została przywieziona przez znajomego do S. G. (1). Chciała uprawiać prostytucję. G. powiedział, że z utargu płaci 130 zł kierowcy, pozostała część utargu będzie dzielona po połowie na nią i G.. Kierowcy zapewnią także ochronę. Od marca 2007 roku do września 2009 roku kierowcą był M. Z. (1) a w okresie od 2009 roku do 2010 roku Ł. S. ps. (...). G. ciągle wymyślał sposoby, żeby wyciągnąć więcej pieniędzy . Musiały spłacać pożyczki, których udzielał mężczyznom ze swojego otoczenia przy czym fikcyjne umowy były na dziewczyny i one je spłacały. A. M. też spłacała w obawie przed tym, że zaczną ją nachodzić i wszystko się wyda. Pod koniec 2009 roku A. M. , za zgodą S. G. (1), M. Ś. zaproponował wyjazd do Danii gdzie miała pracować jako prostytutka za lepsze pieniądze i w lepszych warunkach. Rozliczał ją M. Ś.. Pracowała w dwóch miejscowościach na terenie Danii. Kiedy nie było M. Ś. prostytutki rozliczał L. W. (1) ps. (...). Zarabiała 2 000 zł miesięcznie.

Oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji czerpiąc z tego korzyści majątkowe A. K. (1). Miało to miejsce w okresie od 2007 roku do marca 2010 roku w K. i okolicach ( D.). Oskarżony odbierał połowę pieniędzy z prostytucji A. K. (1), co najmniej 2.500 zł miesięcznie uzyskując korzyść majątkową w kwocie 85.000 zł. A. K. (1) pracowała jako prostytutka we W. i chciała zmienić miejsce pracy. Z polecenia i za pośrednictwem znajomego koleżanki ( także prostytutki) przyjechała do K.. Mieszkanie wynajmowała od S. G. (1). Współlokatorki się zmieniały . W pewnym momencie zamieszkała z P. U.. Była wożona z K. do D. przez kierowców, którzy stali tam jako ochrona .Połowę zarobionych pieniędzy oddawała kierowcom. Dziennie zarabiała od 300-1000 zł. Zarabiała miesięcznie od 5.000 zł do kilkunastu tysięcy złotych. W okresie od 2007 roku do 2008 roku jej kierowcą był A. P., a od początku 2008 roku do marca 2010 roku M. Z. (1). Czasami woził ją K. A., S. P.. Przez okres czterech miesięcy A. K. (1) pracowała jako prostytutka w Danii , w dwóch miejscach. Jednym z nich była miejscowość F.. Jechała tam z innymi dziewczynami m.in. z P. U.. Mieszkała tam M. M. (1), która wyjeżdżała kiedy one przyjeżdżały. Zawoził je M. Ś., któremu oddawała połowę zarobionych pieniędzy .Pierwszy wyjazd do Danii w 2008 roku zaproponował jej S. G. (2) w celu uprawiania prostytucji. Po pewnym czasie przyjechał M. Ś. i wtedy zarobione pieniądze jemu przekazywała. Wtedy była w Danii około 3 miesiące. Drugi wyjazd miał miejsce w 2009 roku na miesiąc. Zawoził ją M. Ś.. Kierowcy rozliczali się z S. G. (1). R. Ś. był także kierowcą ale przywoził inne dziewczyny.

Kolejną osobą, której oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji czerpiąc z tego korzyści majątkowe jest J. D. (1). Początkowo J. D. (1) uprawiała prostytucję w D. tj. w okresie od kwietnia 2011 roku do końca grudnia 2012 roku a od stycznia 2013 roku do kwietnia 2013 roku w Niemczech. J. D. (1) po powrocie z Niemiec uprawiała znowu prostytucję i ponownie ułatwił jej to oskarżony S. G. (1) zapewniając jej mieszkanie w K., dowóz do klientów, ochronę. Miało to miejsce w okresie od maja 2013 roku do 13 stycznia 2014 roku. W pierwszym okresie J. D. (1) pracowała 6 razy w tygodniu z czego oskarżony uzyskiwał korzyść w kwocie co najmniej 315 zł dziennie, łącznie uzyskał 163. 170 zł z tym, że kwota 67.340 zł była przeznaczona dla mężczyzn zapewniających jej ochronę. W Niemczech oskarżony zapewnił J. D. (1) miejsce do uprawiania prostytucji. Był to lokal o nazwie (...) pod adresem A. S. (...) S.. Oskarżony odbierał co najmniej połowę zarobionych pieniędzy. Podczas ponownej pracy w K. oskarżony uzyskał korzyść majątkową z prostytucji ww. Z tzw. domówki uzyskał 11.200 zł tj. łącznie 81.585 zł. J. D. (1) pracowała z uwagi na swoją trudną sytuację materialną.

We wrześniu i październiku 2012 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji I. S. w Danii uzyskując z tego korzyść majątkową w kwocie co najmniej 1.500 zł z 4.500 zł tj. 1/3 tej kwoty. Pozostałe po 1/3 uzyskał M. Z. (1) i M. M. (1), którzy działali wspólnie i w porozumieniu ze S. G. (1).

K. R. jest kolejną osobą, której oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji w Danii i w Niemczech. Oskarżony zapewnił jej miejsce do uprawiania prostytucji w Danii u M. M. (1) w okresie od września 2012 roku do grudnia 2012 roku. Oskarżony czerpał z tego tytułu korzyści majątkowe w kwocie co najmniej 1.500 zł ( 1/3 z łącznej kwoty 4.500 zł ( pozostałe po 1/3 otrzymał M. Z. (1) i M. M. (1)). Następnie w okresie od stycznia 2013 roku do grudnia 2013 roku oskarżony zapewnił miejsce do uprawiania prostytucji ułatwiając ją K. R. w (...) na terenie Niemiec. Czerpał z tego tytułu korzyści majątkowe odbierając co najmniej połowę zarobionych pieniędzy.

Od co najmniej kwietnia 2011 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji A. O., która posługiwała się pseudonimami (...) i (...). Z tego tytułu czerpał korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości. W nieustalonym okresie czasu oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji A. W. posługującej się pseudonimami (...), (...). Także i z tego czerpał korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości.

Od maja 2013 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji w K. kobietom o imieniu E. i A. zapewniając im mieszkanie, dowóz do miejsca uprawiania prostytucji i do klientów , udzielanie ochrony pobierając połowę zarobionych z prostytucji pieniędzy.

We wrześniu 2011 roku oskarżony nakłaniał B. B. (1) do uprawiania prostytucji, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a pod koniec 2011 roku nakłaniał do uprawiania prostytucji E. S. w tym samym celu. W odniesieniu do B. B. (1) działał poprzez oskarżonego M. Z. (2) i sam. W obu przypadkach kobiety były w złej sytuacji materialnej.

Pkt 3 wyroku- oskarżony S. G. (1).

W okresie od 2 września 2010 roku do 29 czerwca 2012 roku w K. oraz innych miejscowościach oskarżony kierując grupą przestępczą, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem trzy instytucje bankowe w wyniku zawarcia przez P. U. umów o pożyczki. Te instytucje zostały wprowadzone błąd co do faktu, że P. U. posiada stały dochód z pracy w PHU (...) należącej do W. S. podczas kiedy nigdy tam nie pracowała. Zaświadczenie o jej zatrudnieniu i zarobkach w tej firmie poświadczało nieprawdę. W ten sposób oskarżony doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) Bank SA, Bank (...). W dniu 2 września 2010 roku P. U. zawarła umowę pożyczki gotówkowej nr (...) w oparciu o ww. zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w kwocie 1300 zł netto, na stanowisku pracownika fizycznego, z L. Bank ( następca prawny (...) Bank (...) SA) w kwocie 3.579, 55 złotych. Pożyczka został spłacona przez P. U.. W dniu 2 czerwca 2011 roku P. U. zawarła umowę pożyczki gotówkowej nr (...) w kwocie 28.126,00 zł z (...) I Oddział w K. na podstawie podobnego zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach w kwocie 2.500 zł brutto na stanowisku pracownika umysłowego. Pożyczka została spłacona w części przez P. U.. Pozostało do spłaty 37.705, 54 zł w tym kapitał 19 061, 91 zł i odsetki w kwocie 18.643,63 zł. W dniu 29 czerwca 2012 roku P. U. zawarła umowę ze (...) im. (...) w G. w kwocie 55.000 zł na podstawie podobnego zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w kwocie 3.968 zł brutto na stanowisku pracownika biurowego. Pożyczka nie została spłacona w całości. P. U. wpłaciła 29.678, 61 zł. Pozostała do spłaty należność główna 55.249, 19 zł. Odsetki na dzień 9 stycznia 2020 roku pozostały do spłaty w kwocie 19. 255, 72 zł. Łącznie z odsetkami pozostało do spłaty 74. 504, 91 zł.

Pkt 4 wyroku- oskarżony S. G. (1).

Kierując zorganizowaną grupa przestępczą w czerwcu 2013 roku oskarżony stosując groźbę bezprawną wobec M. S. (2) polegającą na grożeniu rozgłoszeniem wiadomości, które uwłaczałyby jej czci zmusił ją do podpisania oświadczenia o uznaniu długu w kwocie 50.000 zł i wystawienia weksla in blanco. Oskarżony groził, że upubliczni wiadomości z prywatnych nagrań rozmów M. S. (2), które zawierały jej negatywne wypowiedzi na temat współpracowników i dyrektora szkoły, w której pracowała. M. S. (2) była przez pewien czas w bliskim związku z oskarżonym.

Pkt 5 wyroku- oskarżony S. G. (1).

W 2011 roku oskarżony, kierując zorganizowaną grupą przestępczą, kierował wobec D. I. groźby” zrobienia z nią porządku” i spalenia jej sklepu celem wymuszenia zwrotu wierzytelności w kwocie co najmniej 2.000 zł. D. I. pożyczała pieniądze od oskarżonego na lichwiarski procent z uwagi na sytuację materialną.

Pkt 6, 7, 8 wyroku- oskarżony S. G. (1).

Kierując zorganizowaną grupą przestępczą w okresie pomiędzy 2009 rokiem a 27 grudnia 2012 roku oskarżony w stosunku do E. S. kierował groźby uszkodzenia ciała i pozbawienia życia jej oraz członków jej rodziny celem wymuszenia zwrotu wierzytelności, czyli udzielonych jej pożyczek z odsetkami w kwocie od 12.000 do 14.000 zł. W 2010 roku w P. oskarżony zabrał w celu przywłaszczenia kuchenkę gazowo- elektryczną Amica, pralkę Whirpul i telewizor kolorowy łącznej wartości 2.460 zł na szkodę E. S.. W 2012 roku oskarżony kierował wobec E. S. groźby pobicia celem wywarcia na nią wpływu i zmiany treści złożonych początkowo zeznań w sprawie o sygnaturze 1 Ds. 171/12 Prokuratury Rejonowej w Kole co w obawie przed oskarżonym uczyniła. Sygnatura akt sprawy w Sądzie Rejonowym w Kole to II K 680/12.

Oskarżony S. G. (1) jest wdowcem . Przebywa na emeryturze w kwocie 1000 zł. Posiada dwóch dorosłych synów . Posiada dom jednorodzinny. Nie jest uzależniony od alkoholu. Leczy się na depresję. Biegli psychiatrzy uznali, że jest on w pełni poczytalny. Stwierdzili jedynie osobowość dyssocjalną. Oskarżony uprzednio nie był karany. W 2015 roku został skazany przez Sąd Rejonowy w Kole za przestępstwa z art. 304 kk, art. 191 § 2 kk, art. 282 kk na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby 5 lat.

Pkt 15 wyroku- oskarżony M. Z. (1).

W okresie od co najmniej 2005 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony będąc członkiem grupy przestępczej S. G. (1) a następnie od co najmniej września 2012 roku kierując tą grupą ułatwił uprawianie prostytucji A. M.. Miało to miejsce w okresie od marca 2007 roku do września 2009 roku w K. i D.. Oskarżony był jej kierowcą i zapewniał jej „ochronę” za co pobierał od niej 130 zł przez co najmniej 10 dni w miesiącu co daje kwotę 39.000 zł . Oskarżony zabierał od ww. połowę zarobionych na prostytucji pieniędzy i przekazywał je S. G. (1).

W okresie od początku 2008 roku do marca 2010 roku w ww. miejscowościach oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji A. K. (1), był kierowcą i zapewniał jej „ochronę”. Także i od niej pobierał za to kwotę 130 zł co najmniej 10 dni w miesiącu, czyli przez 36 miesięcy. Uzyskał w ten sposób korzyść majątkową w kwocie 33.800 zł. Połowę zarobionych przez A. K. (1) pieniędzy przekazywał S. G. (1). Od początku 2009 roku do końca 2010 roku w ww. miejscach oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji P. U. . Był jej kierowcą i zapewniał „ochronę” za co pobierał 100-130 zł jednorazowo. W okresie od stycznia 2013 roku do lipca 2013 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji P. U. w Danii u M. M. (1). Z tego tytułu czerpał korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości.

W okresie od kwietnia 2011 roku do końca listopada 2012 roku oskarżony w K. i D. ułatwił uprawianie prostytucji J. D. (1). Oskarżony w okresie tym czerpał korzyści majątkowe w kwocie co najmniej 315 zł dziennie przez 6 dni w tygodniu. Od stycznia 2013 roku do końca kwietnia 2013 roku oskarżony w porozumieniu także z P. O. (1) ułatwił J. D. (1) uprawianie prostytucji w C. Bar na terenie Niemiec .i czerpał z tego tytułu korzyści majątkowe odbierając od J. D. (1) połowę zarobionych pieniędzy. Od maja 2013 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony ułatwił ww. uprawianie prostytucji poprzez załatwienie jej mieszkania do tego celu w K.. Oskarżony zapewniał dowóz do miejsc uprawiania prostytucji, klientów, zapewniał „ ochronę”. Łącznie uzyskał korzyść majątkową z tego tytułu w kwocie 36.000 zł

We wrześniu i październiku 2012 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji I. S. w Danii u M. M. (1) zapewniając miejsce do jej uprawiania. Oskarżony uzyskał z tego tytułu korzyść majątkową w kwocie 1500 zł ( 1/3 z kwoty 4500 zł).

Od września 2012 roku do grudnia 2012 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji K. R. na terenie Danii zapewniając miejsce do uprawiania prostytucji, a od stycznia 2013 roku do grudnia 2013 roku ułatwił jej uprawianie prostytucji w lokalu C. Bar na terenie Niemiec pobierając co najmniej połowę zarobionych pieniędzy jako korzyść majątkową. Całość pracy ww. na terenie Niemiec nadzorował P. O. (1).

W okresie od listopada do grudnia 2013 roku i w styczniu 2014 roku oskarżony ułatwił S. S. (1) uprawianie prostytucji w lokalu C. Bar w Niemczech co nadzorował P. O. (1). Oskarżony odbierał połowę zarobionych pieniędzy. Z pierwszego pobytu uzyskał około 500 euro ( ½ dla P. O.).

Od maja 2013 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony ułatwił nieustalonym osobom o imieniu E. i A. uprawianie prostytucji . Oskarżony zapewnił mieszkanie , gdzie była uprawiana prostytucji, zapewnił dowóz do miejsca uprawiania prostytucji, klienta, zapewniał „ochronę” . Pobierał połowę zarobionych pieniędzy. Działał wspólnie ze S. G. (1) i M. S. (1).

Oskarżony M. Z. (1) jest żonaty. Posiada dwoje dzieci. Nie leczył się odwykowo ani psychiatrycznie. Posiada pozytywną opinię w miejscu zamieszkania. Zona oskarżonego zarabia około 8000 zł miesięcznie. On sam dorabia jako instruktor samoobrony. Nie był uprzednio karany.

Pkt 18, 19 wyroku- oskarżony S. G. (2) .

Od co najmniej 2003 roku do 13 stycznia 2014 roku ( z wyłączeniem okresu od 5.10.2004 r. do 14 .12.2005r.- pobyt w ZK) oskarżony należał do grupy przestępczej kierowanej przez S. G. (1) i następnie także przez M. Z. (1). Oskarżony był kierowcą prostytutek zapewniał” ochronę” i z tego tytułu osiągał korzyści majątkowe. Część kobiet nie została ustalona ale były to kobiety o imionach A. , A., M., A.. W tym okresie oskarżony ułatwił także uprawianie prostytucji A. W. ps. (...). Oskarżony współpracował w tym z L. W. (1) i P. O. (1) . W 2008 roku oskarżony wspólnie z M. Ś. ułatwił uprawianie prostytucji A. K. (1) w Danii w ten sposób, że zawiózł ją tam , a na przełomie 2010 i 2011 roku także wspólnie z M. Ś. oskarżony nakłonił małoletnią S. R. do uprawiania prostytucji działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżony wiedział o tym, że S. R. jest małoletnia. W drugiej połowie w 2013 roku wspólnie z M. Ś. na terenie Niemiec i Irlandii ułatwił uprawianie prostytucji K. R. . Oskarżony załatwił jej transport. Oskarżony czerpał korzyści majątkowe w ww procederu w nieustalonej wysokości. Oskarżony był członkiem zorganizowanej grupy przestępczej ww. i miał tego pełną świadomość jak i świadomość jej struktury i zorganizowania. Z tego procederu uczynił sobie stałe źródło dochodu.

Oskarżony S. G. (2) pozostaje z żona w separacji. Posiada dwóch dorosłych synów. Z partnerką I. S. użytkuje lokal komunalny. Leczy się od uzależnienia od alkoholu. Pracuje w firmie (...) w K. jako pracownik administracyjno- gospodarczy z wynagrodzeniem 1700 zł netto miesięcznie. Posiada pozytywną opinie środowiskową. Nie był uprzednio karany. Został poddany jednorazowemu badaniu psychiatrycznemu. Biegli stwierdzili, że miał w pełni zachowaną poczytalność ale ma osobowość dyssocjalną i skłonność do szkodliwego nadużywania alkoholu.

Pkt 21 i 22 wyroku- oskarżony W. G..

W okresie od 5 lipca 2003 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez S. G. (1) i później także M. Z. (1). Oskarżony miał tego świadomość i mimo, że starał się być mniej ‘widoczny” to był jej członkiem i miał świadomość struktury, celów i sposobu jej działania. W tym okresie oskarżony ułatwił I. L. (1), która jest także jego kochanką, uprawianie prostytucji. Zapewnił jej dowóz do miejsca uprawiania prostytucji i zapewniał „ ochronę”. Oskarżony ułatwił w ten sposób uprawianie prostytucji także innym nieustalonym osobom w K. i w Danii. Oskarżony czerpał z tego procederu korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości.

Oskarżony W. G. jest żonaty, ma troje dzieci . Jest na utrzymaniu żony, której pomaga w prowadzeniu sklepu monopolowego w K.. Nie ma problemów z uzależnieniami. Ma dobre relacje z żona i dziećmi. Nie podejmowano wobec niego interwencji policji, nie naruszał w ostatnim czasie porządku prawnego. W 2006 roku został skazany przez SO w Koninie, w sprawie o sygnaturze akt II K 31/05 na jeden rok pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 282 kk. Karę odbywał w okresie od 20 grudnia 2002 roku do 4 lipca 2003 roku ( w ramach tymczasowego aresztowania) kiedy został warunkowo przedterminowo zwolniony.

Pkt 24, 25, 26 wyroku- oskarżona M. M. (1).

W okresie od co najmniej września 2012 roku do lipca 2013 roku w K. i Danii M. M. (1) brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej ww., czego miała pełną świadomość. Początkowo M. M. (1) pracowała jako prostytutka w D.. Przez jakiś czas woził ją tam S. G. (2). W 2003 roku S. G. (2) i S. G. (1) stwierdzili, że dziewczyny będą płacić „ haracz” i zaczęli organizować dziewczyny aby zarabiały dla nich pieniądze. Wszyscy w tym czasie podlegali pod S. G. (1). Około 2004 roku M. M. (1) wyjechała do Danii gdzie zaczęła pracować jako prostytutka w „klinice masażu”. W pewnym momencie sama założyła taką działalność. Działając wspólnie i w porozumieniu, w ramach grupy przestępczej S. G. (1) zaczęła przyjmować dziewczyny od niego. W okresie od stycznia 2013 roku do lipca 2013 roku oskarżona ułatwiła uprawianie prostytucji P. U. czerpiąc z tego korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości, we wrześniu i październiku 2012 roku ułatwiła uprawianie prostytucji I. S. z czego uzyskała korzyści majątkowe w kwocie 4500 zł, a w okresie od września 2012 roku do grudnia 2012 roku ułatwiła uprawianie prostytucji K. R. uzyskując korzyści majątkowej w kwotcie 4500 zł. Korzyści te w części otrzymali oskarżeni S. G. (1) i M. Z. (1). Dziewczyny najczęściej odpracowywały u M. M. (1) pożyczki udzielane na lichwiarski procent.

W okresie od 2008 roku do końca kwietnia 2014 roku w K. i Danii M. M. (1) nakłoniła do uprawiania prostytucji i ułatwiła uprawianie tego procederu w Danii B. J. ( nakłoniła i ułatwiła w okresie od 2008 roku do lutego 2014 roku), J. D. (1) ( ułatwiła w okresie od października 2008 roku do października 2009 roku), I. L. (2) ( nakłoniła i ułatwiła w okresie od 2011 roku do marca 2014 roku), A. K. (2)( nakłoniła i ułatwiła w lipcu 2011 roku), S. S. (1) ( nakłoniła i ułatwiła w 2013 roku), M. Z. (3) ( nakłoniła i ułatwiła od 20 marca 2014 roku do końca kwietnia 2014 roku oraz w nieustalonym okresie czasu oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nakłaniała D. I. do świadczenia prostytucji na terenie Danii. Z powyższego procederu uczyniła sobie stałe źródło dochodu. W tym procederze brał udział partner M. M. (1) K. T.. Oskarżona czyniła to w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i ją uzyskiwała odbierając połowę zarobionych pieniędzy. Uzyskała korzyść majątkową w kwocie 34.300 zł i jest to kwota minimalna. Do tej pracy skłaniały kobiety trudne sytuacje materialne i życiowe.

Oskarżona M. M. (1) jest rozwiedziona. Pracuje jako opiekunka osób starszych w Niemczech . Jest zameldowana w Danii. W K. wynajmuje mieszanie do którego czasem przyjeżdża. W przeszłości miała problemy z nadużywaniem alkoholu, leczyła się tez z powodu depresji. Ma problemy zdrowotne z sercem. Nie była uprzednio karana.

Pkt 29, 30 wyroku – oskarżony D. M..

Oskarżony D. M. brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez oskarżonego S. G. (1) a później także przez oskarżonego M. Z. (1). Miał świadomość, że bierze udział w grupie przestępczej, miał świadomość jej struktury i celów oraz składu osobowego. Oskarżony brał udział w grupie przestępczej w okresie od co najmniej kwietnia 2011 roku do 13 stycznia 2014 roku. Oskarżony był kierowcą prostytutek i zapewniał im „ochronę” z czego uzyskiwał korzyść majątkową w nieustalonej wysokości. Z tego procederu uczynił sobie stałe źródło dochodu. W okresie od kwietnia 2011 roku do grudnia 2012 roku oskarżony woził do D. i zapewniał ochronę J. D. (1) za co pobierał 130 zł za jednorazową ochronę. Oskarżony odbierał także połowę zarobionych przez nią pieniędzy z prostytucji i przekazywał je osobom kierującym grupą. Podobna sytuacja miała miejsce z A. W. ps. (...) z tym, że miało to miejsce w okresie od co najmniej stycznia 2012 roku do grudnia 2012 roku, z P. U. w okresie od co najmniej stycznia 2012 roku do grudnia 2012 roku, z A. O. ps. (...) lub S. w okresie od co najmniej kwietnia 2011 roku do 13 stycznia 2014 roku. W trzech ostatnich przypadkach stawki za ochronę były takie same, a połowę dziennego zarobku oskarżony oddawał S. G. (1). Oskarżony ułatwił tym osobom uprawianie prostytucji czerpiąc korzyści majątkowe.

Oskarżony D. M. jest kawalerem. Nie pracuje na stałe. Nie stwierdzono negatywnej opinii w miejscu zamieszkania. Nie ma problemów z uzależnieniami. Nie był uprzednio karany.

Pkt 32, 33 wyroku- oskarżony P. O. (1).

Oskarżony brał udział w ww. zorganizowanej grupie przestępczej w okresie od co najmniej 2005 roku do 13 stycznia 2014 roku, czego miał świadomość. Oskarżony był kierowcą i zapewniał tzw. ochronę czerpiąc z tego tytułu korzyści majątkowe w nieustalonej łącznej wysokości. W okresie od 2008 roku do przełomu 2010/2011 roku oskarżony działając wspólnie ze S. G. (1) i L. W. (1) ułatwił uprawianie prostytucji A. W. ps. (...) albo T.. Oskarżony woził ją na parking w D. i zapewniał tzw. ochronę za co pobierał jednorazowo 100- 130 zł . Pobierał także połową zarobku dla S. G.. Oskarżony działał także na terenie Republiki Federalnej Niemiec gdzie zorganizowana grupa przestępcza ww. także działała. W okresie od stycznia 2013 roku do grudnia 2013 roku oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu ze kierującymi grupą ułatwił uprawianie prostytucji na terenie Niemiec K. R., w okresie od stycznia 2013 roku do końca kwietnia 2013 roku J. D. (1), w okresie od listopada do grudnia 2013 roku i w styczniu 2014 roku S. S. (1), w okresie od początku września 2013 roku do stycznia 2014 roku M. Z. (3). Ww. kobiety uprawiały prostytucję w lokalu o nazwie C. Bar w S., A. S. 68 który należał do osób narodowości tureckiej. Szefowa tego baru była kobieta narodowości tureckiej i poprzez nią oskarżony zapewnił ww. uprawianie prostytucji po czym zabierał od nich co najmniej połowę zarobionych pieniędzy . W przypadku S. S. (1) w czasie pierwszego pobytu oddała ona oskarżonemu co najmniej 500 Euro. W 2011 roku oskarżony usiłował doprowadzić do uprawiania prostytucji na terenie Niemiec S. R.. Oskarżony wiedział, że jest małoletnia. S. R. pojechała do Niemiec z S. G. (2), S. B., I. S., M. Ś. i innymi osobami na rzekomą imprezę . Stamtąd zabrał ją oskarżony. W samochodzie podał jej kokainę a gdy się obudziła była w S.. Była w pokoju a pokój był zamknięty. Do pokoju weszło dwóch mężczyzn narodowości tureckiej którzy wykorzystali ją seksualnie. Wychodząc zostawili (...) uciekła . Poprosiła jakieś małżeństwo o pomoc i oni zadzwonili na policję. Oskarżony zabrał jej dokument tożsamości wystawiony na nazwisko I. S. . Ww. zgubiła się na dyskotece na której była z osobami, z którymi przyjechała i pojawił się oskarżony. Została tam, czyli do S. ,przywieziona bez jej wiedzy. Oskarżony twierdził, że osoby z którymi przyjechała są w jakimś motelu i oni tam pojadą. Był to podstęp bo wszystko zostało ustalone między S. G. (2), S. B. i M. Ś. a oskarżonym.

Oskarżony P. O. (1) jest kawalerem. Prowadzi własną działalność gospodarczą pod nazwą P.-K. na terenie Niemiec Pozostaje w nieformalnym związku. Nigdy nie leczył się odwykowo lub psychiatrycznie. Nie stwierdzono negatywnej opinii na jego temat. Nie był uprzednio karany.

Pkt 36, 37, 38 wyroku – oskarżony L. W. (1).

W okresie od co najmniej 2003 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej czego miał pełną świadomość. Oskarżony dowoził na miejsce uprawiania prostytucji, ułatwiając ją, w D., w okresie od bliżej nieustalonego dnia do grudnia 2013 roku A. W. ps. (...) albo T. działając wspólnie i w porozumieniu z S. G. (2) i do przełomu 2010/2011 z P. O. (1). W zamian za jednorazową tzw. ochronę pobierał 100-130 zł. W 2009 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji A. M. poprzez dowóz do miejsca uprawiania prostytucji w Danii. Oskarżony czerpał także korzyści majątkowe za to, że zapewniał jej tzw. ochronę. L. W. (1) był przez 2 miesiące pobytu ww. w Danii z nią i pobrał 2.666 zł czyli 1/3 z kwoty 8.000 zł zarobionych pieniędzy. L. W. (1) działając w ramach grupy przestępczej wydzierżawił od I. B. nieruchomość w D. celem wykorzystania w prowadzonej działalności przestępczej. W okresie od co najmniej maja 2010 roku do sierpnia 2010 roku oskarżony ułatwił także uprawianie prostytucji A. (...),S. z czego także czerpał korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości. W 2011 roku oskarżony podżegał małoletnią S. R. do posługiwania się jako autentycznym dowodem osobistym wystawionym na nazwisko I. S., zawierającym zeskanowaną fotografię S. R., a później innej nieustalonej osoby po tym jak okazało się że S. R. jest poszukiwana przez policję. Gdy L. W. (1) dowiedział się, że S. R. jest małoletnia załatwił ten dowód osobisty.

Oskarżony L. W. (1) przebywa za granica i nie wiadomo jakie jest jego źródło utrzymania i sytuacja życiowa i materialna. Nie był uprzednio karany.

Pkt 41, 42, 43, 44 wyroku- oskarżony M. Z. (2).

W ww. zorganizowanej grupie przestępczej oskarżony brał udział w okresie od co najmniej stycznia 2011 roku do lipca 2012 roku. Oskarżony miał pełna świadomość, że bierze udział w tej grupie.

Oskarżony we wrześniu 2011 roku i w styczniu 2012 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nakłaniał B. B. (1) do uprawiania prostytucji. We wrześniu 2011 roku B. B. (1) poszła do szewca w K. na ul. (...). i tam mówiła, że straciła pracę i ma trudna sytuację finansową. Oskarżony, który wszedł do zakładu powiedział, że może jej pomóc. Zabrał ją do samochodu i zawiózł do S. G. (1) mówiąc, że przywiózł pracownicę. G. powiedział, że Z. wie co robić. G. powiedział, że maja jej kupić ubranie. Z. wepchnął ją do samochodu i powiedział” i tak k.. będziesz dla nas pracowała”. Jak była w samochodzie to kopnęła Z. i uciekła . U szewca dostała telefon, żeby dzwonić jak skończy pracę w charakterze prostytutki. W styczniu 2012 roku gdy B. wracała z sylwestra podjechał oskarżony, podszedł do niej i uderzył w twarz mówiąc” masz k.. oddać telefon i masz się pokazać G.”. W lipcu 2012 roku B. umówiła się z kolegą z policji, podjechał na rowerze oskarżony. Złapał ja za bluzkę i powiedział „ już k… nie żyjesz”. W tym momencie nadjechała policja nieoznakowanym radiowozem i oskarżonych uciekł. B. B. (1) po tym zdarzeniu opowiedziała o G. ponieważ obawiała się tych gróźb karalnych , bała się, że coś jej się stanie. W 2012 roku w K. oskarżony kierował wobec R. P. groźby bezprawne celem wywarcia na niego wpływu i zmiany zeznań w sprawie o sygnaturze akt 1 Ds. 171/12 Prokuratury Rejonowej w Kole. Po wniesieniu aktu oskarżenia sprawa toczyła się w Sądzie Rejonowym w Kole pod sygnaturą akt II K 1168/12 i zakończyła się prawomocnie skazaniem M. Z. (2). Oskarżony przejeżdżając samochodem pokazał gest, że poderżnie gardło pokrzywdzonemu. Pokrzywdzony boi się oskarżonego i S. G. (1) z uwagi na różne sytuacje opisane przez świadka .

Oskarżony M. Z. (2) nie przebywa pod wskazanym adresem i nie ustalono jego sytuacji życiowej i rodzinnej. Uprzednio nie był karany. W 2019 roku został skazany na terenie Holandii na kare grzywny. Karę tę częściowo zawieszono.

Pkt 46, 47 wyroku- oskarżony M. S. (1).

Oskarżony brał udział w ww. zorganizowanej grupie przestępczej w okresie od co najmniej 2003 roku do 13 stycznia 2014 roku czego miał pełną świadomość. Oskarżony dowoził kobiety do miejsca uprawiania prostytucji i zapewniał tzw. ochronę. W okresie od maja 2013 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji J. D. (1) a także nieustalonym kobietom o imieniu E. i A.. Od J. D. (1) za dowóz do klienta i ochronę pobierał jednorazowo od 30 do 50 zł . Odbierał także połowę zrobionych przez D. pieniędzy celem przekazania kierującym grupą przestępczą tj. około 150 zł dziennie. Uzyskał korzyść majątkową w kwocie 11.200 zł z tzw. mieszkaniówki ( uprawianie prostytucji w mieszkaniach przez J. D.).

Oskarżony M. S. (1) jest żonaty i ma dwoje dzieci . Prowadzi własną działalność gospodarczą zajmując się szkoleniem psów rasowych. Posiada pozytywną opinie środowiskową. Nie był uprzednio karany. Został poddany jednorazowemu badaniu psychiatrycznemu. Biegli stwierdzili, że miał zachowana poczytalność tylko ma osobowość dyssocjalną i zespół zależności od alkoholu w okresie abstynencji.

Pkt 50, 51 wyroku- oskarżony M. P. (1).

Oskarżony brał udział w ww. zorganizowanej grupie przestępczej w 2011 roku czego miał pełna świadomość. W tymże roku ułatwił on P. U. uprawianie prostytucji . Zapewniał jej dowóz do miejsca uprawiania prostytucji i zapewniał jej ochronę pobierając za jednorazowa ochronę 130 zł. Uzyskał w ten sposób 3900 zł korzyści majątkowej wożąc ją co najmniej 30 razy.

Oskarżony M. P. (1) jest żonaty. Ma jedno dziecko na utrzymaniu. Jest zatrudniony w Miejskim Zakładzie (...) w kole na stanowisku maszynisty urządzeń oczyszczalni ścieków i zarabia 3800 zł netto. Jest radnym Rady Miejskiej w K.. Prowadzi ustabilizowany tryb życia. Nie był uprzednio karany.

Pkt 54 i 55 wyroku- oskarżony A. P..

Oskarżony brał udział w ww. zorganizowanej grupie przestępczej w okresie od 2005 roku do końca 2010 roku. Oskarżony wiedział, że jest w grupie przestępczej, kto nią zarządza i jakie są jej cele. W tym okresie ułatwił on P. U., A. K. (1), A. W. i innym nieustalonym osobom uprawianie prostytucji. Oskarżony był kierowcą, zapewniał dowóz i tzw. ochronę za co pobierał od 100 do 130 zł jednorazowo .Kwoty uzyskanej korzyści majątkowej nie ustalono.

Oskarżony A. P. jest żonaty i posiada dwoje dzieci na utrzymaniu. Mieszka w mieszkaniu własnościowym . Prowadzi własna firmę (...) i zarabia około 10.000 zł miesięcznie. Posiada pozytywną opinię środowiskową. Nie był uprzednio karany.

Pkt 57, 58 wyroku- oskarżony P. L..

Oskarżony także brał udział w ww. zorganizowanej grupie przestępczej w okresie od czerwca 2013 roku do sierpnia 2013 roku. Oskarżony wiedział o powyższym i współdziałał z oskarżonym S. G. (1) i oskarżonym M. Z. (1). W okresie od czerwca 2013 roku do sierpnia 2013 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji J. D. (1) zapewniając jej tzw. ochronę na tzw. mieszkaniówce. Za jednorazową ochronę uzyskiwał korzyść majątkowa w kwocie 40 zł czyli 2400 zł łącznie.

Oskarżony P. L. jest rozwodnikiem. Posiada czworo dzieci ze związku małżeńskiego i dwoje z obecna partnerką .Pracuje na pół etatu w firmie budowlanej i zarabia 600 zł miesięcznie. W domu zachowuje się poprawnie. Nie prowadzono wobec niego interwencji w ostatnim czasie .Nie jest uzależniony od alkoholu .Nie leczył się psychiatrycznie. Był uprzednio karany za różnego rodzaju przestępstwa ( przeciwko mieniu, niealimentacja, z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) w tym także za przestępstwo podobne, popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole, sygnatura akt II K 680/09. Oskarżony został skazany m.in. za przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał od 9 lipca 2009 roku do 4 listopada 2010 roku i od 2 lipca 2011 roku do 6 września 2011 roku.

Pkt 61, 62 wyroku – oskarżony Ł. S..

Oskarżony brał udział w ww. zorganizowanej grupie przestępczej w okresie od 2009 roku do 2010 roku. Miał pełną świadomość, że działa w tej grupie. Był kierowcą i zapewniał tzw. ochronę. W tym okresie ułatwił uprawianie prostytucji P. U., A. M. i innym nieustalonym kobietom. Od każdej z kobiet pobierał za jednorazową ochronę 100-130 zł .Nie ustalono łącznej kwoty uzyskanej korzyści majątkowej.

Oskarżony Ł. S. jest żonaty. Jest zatrudniony w firmie (...) w K. i zarabia 2400 zł miesięcznie. Posiada pozytywną opinie środowiskową .Nie był uprzednio karany.

Pkt 64, 65 wyroku- oskarżony M. Ś..

Oskarżony brał udział w ww. zorganizowanej grupie przestępczej w okresie od 24 września 2006 roku do 13 stycznia 2014 roku. Działał nie tylko na terenie K., D. ale także w Danii, Niemiec czy Irlandii. W 2008 roku wspólnie i w porozumieniu z S. G. (2) i w 2009 roku ułatwił A. K. (1) uprawianie prostytucji w Danii. Zapewnił jej dowóz do miejsca uprawiania prostytucji, zapewniał tzw. ochronę czerpiąc korzyści majątkowe z tego procederu w nieustalonej wysokości. Odbierał od ww. połowę zarobionych pieniędzy. W 2009 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji w Danii A. M.. Działał wspólnie i w porozumieniu ze S. G. (1) i L. W. (1). Zapewnił dowóz ww. i zapewnił tzw. ochronę. Pobierał od ww. połowę zarobionych pieniędzy przez co najmniej 2 miesiące tj. co najmniej 1000 zł tygodniowo. Do miejscowości F. zawiózł ją oskarżony . W Danii M. poznała M. M. (1), która zorganizowała ten interes. Później przeniosła się do innej miejscowości. W czasie gdy nie było Ś. rozliczała się z L. W. (1), który pilnował interesu w Danii. Razem z A. M. do Danii pojechała także P. U. w 2009 roku. Oskarżony zapewnił jej dowóz i ochronę uzyskując korzyść majątkową w nieustalonej wysokości. W 2011 roku oskarżony nakłonił M. T. do uprawiania prostytucji celem osiągnięcia korzyści majątkowej i ułatwił jej to czerpiąc korzyści majątkowe w łącznej wysokości co najmniej 10.000 zł czyli połowę pieniędzy, która zarobiła ww. M. T. oskarżonego poznała poprzez A. W., która pokazała, że pracuje jako prostytutka. Miała wtedy trudną sytuację finansową. Oskarżony mówił, że dziewczyny na parkingu super zarabiają. Oskarżony zapewnił jej kierowcę- ochroniarza swojego brata R. i on odbierał od niej pieniądze. M. T. się na to zdecydowała. Na przełomie 2010 i 2011 roku działając wspólnie i w porozumieniu z S. G. (2) oskarżony nakłonił ,w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, do uprawiania prostytucji małoletnią S. R. ( obecnie S.). Oskarżony doskonale wiedział, że jest małoletnia i dlatego przed wyjazdem do Niemiec miała posługiwać się sfałszowanym dokumentem tożsamości. Ona sama zresztą przyznała ile ma lat. S. R. uciekła z Centrum Pomocy (...) w O. W.. Znalazła się w środowisku przestępczym i poprzez nie w K.. Mieszkała z S. B.. Oskarżony i S. G. (2) nakłonili ja do uprawiania prostytucji w D.. Oskarżony uzyskał korzyść majątkową w kwocie 1500 zł. W drugiej połowie 2013 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji K. R. w Irlandii i na terenie Niemiec . Oskarżony zapewnił jej transport do miejsca uprawianie prostytucji i czerpał z tego tytułu korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości. Z tego procederu oskarżony uczynił sobie stałe źródło dochodu.

Oskarżony M. Ś. zmienił miejsce zamieszkania z K. na K. i kurator sądowy nie zebrał danych o jego osobie. Był uprzednio i następczo karany za przestępstwa z art. 178a§ 1 kk, art. 278 § 2 kk, art. 306 kk. Był w tym skazany za przestępstwo podobne ( w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z art. 280 § 1 kk, art. 46 ust. 1 i ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wyrokiem SO w Koninie z dnia 29.02.2000 roku, sygnatura akt II K 34/99 na karę 7 lat pozbawienia wolności, którą odbywał od 23 września 1999 roku do 23 września 2006 roku.

Pkt 71 wyroku- oskarżony W. S..

Oskarżony był właścicielem PHU” (...)” w K.. Był osobą upoważnioną do wystawienia dokumentu, w tym zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach. Oskarżony w porozumieniu ze S. G. (1) wystawił trzy zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach w swojej firmie (...) mimo, że faktycznie nigdy tam nie była zatrudniona. W dniu 2 września 2010 roku wystawił zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach ww. na stanowisku pracownika fizycznego z wynagrodzeniem 1300 zł netto. W oparciu o to zaświadczenie w dniu 2 września 2010 roku P. U. otrzymała pożyczkę gotówkową w (...) Bank (...) SA ( następca prawny (...) SA) w kwocie 3.579,55 zł, które to pieniądze faktycznie otrzymał oskarżony S. G. (1). W dniu 31 maja 2011 roku oskarżony wystawił fikcyjne zaświadczenie o zatrudnieniu P. U. na stanowisku pracownika umysłowego z wynagrodzeniem 2500 zł brutto na podstawie którego w dniu 2 czerwca 2011 roku otrzymała ona pożyczkę gotówkowa w kwocie 28.126 zł w (...) 1 Oddział w K.. Pieniądze faktycznie otrzymał oskarżony S. G. (1). W dniu 22 czerwca 2012 roku oskarżony wystawił podobne zaświadczenie o zatrudnieniu P. U. na stanowisku pracownika biurowego z wynagrodzeniem 3968 zł na podstawie którego otrzymała ona kredyt konsumencki w (...) im. (...) z siedzibą w G. Centrum (...) w W. w kwocie 55000 zł w dniu 29 czerwca 2012 roku. Pieniądze faktycznie były dla oskarżonego S. G. (1).

Oskarżony W. S. jest rozwiedziony, ma dwoje dorosłych dzieci. Otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny, stara się o rentę. Jest pod opieką lekarską , wymaga pomocy osób drugich. Z powodu zaawansowanej cukrzycy był kilka razy hospitalizowany. Posiada pozytywna opinię w/m zamieszkania. Uprzednio nie był karany. W 2017 roku został skazany przez Sąd Rejonowy w Kole, sygnatura akt II 75/17, za przestępstwa z art. 56 § 2 kks , art. 61§ 1 kks na karę ograniczenia wolności.

Pkt 74,75 wyroku- oskarżony P. Z..

W okresie od drugiej połowy listopada 2011 roku do stycznia 2013 roku oskarżony brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej ww., czego miał świadomość. Oskarżony był kierowcą i zapewniał tzw. ochronę ułatwiając P. U., J. D. (1) i innym nieustalonym kobietom uprawianie prostytucji. Oskarżony dowoził kobiety do miejsca uprawiania prostytucji i były to D. oraz za ochronę pobierał jednorazowo 100- 130 zł. Uzyskał korzyść majątkową w nieustalonej wysokości.

Oskarżony P. Z. jest kawalerem. Mieszka z partnerka i jej dziećmi w jej lokalu komunalnym .Nie pracuje W/m zamieszkania posiada pozytywną opinię środowiskową. Był karany wielokrotnie na terenie Polski, Danii i Niemiec, głównie za przestępstwa przeciwko mieniu. Został skazany w tym za przestępstwa podobne ( w celu osiągnięcia korzyści majątkowej) wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 16 maja 2007 roku, sygnatura akt II K 49/07 za przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności, którą odbywał od 4 września 2007 roku do 4 września 2009 roku. Został także skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Kole z dnia 15 czerwca 2007 roku, sygnatura akt II K 100/07 , którym objęto skazania za przestępstwa z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk na karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, która odbywał od 24 grudnia 2010 roku do 16 listopada 2011 roku z zaliczeniem okresów zaliczonych na poczet kary od 2.10.2005 roku do 2.10.2005 roku, od 14.05.2006 roku do 5.09.2006 roku, od 7.03.2007 roku do 4.05.2007 roku, 4.09.2009 roku do 22.12.2010 roku.

Pkt 77,78 wyroku- oskarżony R. Ś..

Oskarżony w okresie od 6 września 2006 roku do 13 stycznia 2014 roku brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej ww., czego miał pełną świadomość. W 2011 roku oskarżony nakłonił M. T. do uprawiania prostytucji i ułatwił jej to dowożąc na miejsce uprawiania prostytucji w D. i zapewniając tzw. ochronę. Oskarżony czerpał z tego tytułu korzyści majątkowe w kwocie co najmniej 10000 zł przez okres 30 dni przy czym połowę zarobionych przez M. T. pieniędzy przekazywał oskarżonemu M. Ś.. Za jednorazową ochronę oskarżony pobierał 140 zł. W okresie bliżej nieustalonego dnia do 13 stycznia 2014 roku, także w D., oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji A. C. na tej samej zasadzie z czego czerpał korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości. W okresie bliżej nieustalonego dnia do co najmniej grudnia 2012 roku w D. ułatwił uprawianie prostytucji A. O. . Także i ją dowoził do miejsca uprawiania prostytucji i zapewniał tzw. ochronę za co pobierał jednorazowo 140 zł. Z ww. procederu oskarżony uczynił sobie stałe źródło dochodu.

Oskarżony R. Ś. przebywa z rodziną w Niemczech , jest żonaty i ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci. Pracuje w branży budowlanej. Nie miał skłonności do nadużywania alkoholu i nie leczył się psychiatrycznie. Nie był uprzednio karany.

Pkt 81, 82, 83 wyroku- oskarżony S. B..

W okresie od co najmniej 2010 roku do 13 stycznia 2014 roku oskarżony brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej ww,. czego miał pełna świadomość. Oskarżony na przełomie 2010 /2011 roku nakłonił małoletnia S. R. ( obecnie S.) do uprawiania prostytucji w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z czego uzyskał korzyści majątkowe w kwocie 750 zł. Oskarżony z ww. początkowo tworzyli parę i od niej samej oskarżony wiedział, że jest małoletnia. W okresie od listopada 2010 roku do połowy 2011 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji I. L. (1) ps. (...) dowożąc ją do miejsca uprawiania prostytucji w D. i zapewniając jej tzw. ochronę i pobierając za to 100- 130 zł jednorazowo. Podobnie działał w przypadku P. U. w 2011 roku. W drugiej połowie 2013 roku oskarżony ułatwił uprawianie prostytucji K. R. na teren Niemiec i Irlandii zapewniając transport z czego czerpał korzyści majątkowe w nieustalonej wysokości. W 2011 roku oskarżony podżegał małoletnia S. R. ( obecnie S.) do posługiwania się jako autentycznym dowodem osobistym wystawionym na nazwisko I. S., a później innej nieustalonej osoby z uwagi na to, że uciekła z (...) i była poszukiwana przez policję.

Oskarżony S. B. od dłuższego czasu przebywa za granicą i wobec tego kurator sądowy nie uzyskał aktualnych informacji na jego temat. Był siedmiokrotnie karany na kary grzywny w okresie od 21 lipca 2011 roku do 20 maja 2016 roku za przestępstwa przeciwko mieniu, z art. 178a § 1 kk, art. 157 § 2 kk, z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Był także skazany na terenie Niemiec.

Wyjaśnienia oskarżonej M. M. (1) k. 3597-3601, 3683-3687, z teczki osobowej AJ k. 19-34, 51-54v, 93-93v, 102-104, 123-124, 134-135, 137v, 140-141, 142-146, 149-154, 159-161

Zeznania S. S. (1) k. 3712-3715 i ujawnione k. 3697-3710

Zeznania J. D. (1) k. 3758-3762v i ujawnione k. 3756a-3756z

Zeznania E. S. k. 3892v- 3897 i ujawnione k. 3863-3891

Zeznania P. U. k. 3927-3931, 4490v-4491vi ujawnione k. 3899-3921 oraz k. 6081

Zeznania K. U. k. 4492-4493v i ujawnione w zakresie jak na rozprawie k. 4488

Zeznania A. K. (2) k. 4600v- 4601v i ujawnione k. 4579-4583

Zeznania A. M. k. 4601v-4604v i ujawnione k. 4584-4595

Zeznania P. O. (3) k. 3992v-3994v i ujawnione k. 3986-3991

Zeznania I. B. k. 4071-4071v i ujawnione k. 4067-4069

Zeznania M. S. (2) k. 4197-4194v i ujawnione k. 4153-4181 i z k. 56-59, 84-85, 238-240, 902-903 akt załączonych II K 680/12 SR w Kole

Zeznania O. L. obecnie M. k. 4741v-4742v i ujawnione k. 4729-4739

Zeznania A. B. k. 4786v-4787 i ujawnione k. 4772-4777

Zeznania J. J. (2) k. 4926v-4927 i ujawnione k. 4913-4914

Zeznania B. J. k. 4927-4928 i ujawnione k. 4915-4917

Zeznania I. L. (2) k. 4928-4929 i ujawnione k. 4919-4922

Zeznania D. I. k. 5057-50-59v i ujawnione k. 5033-5035

Zeznania sandry R. obecnie S. k.5060-5062 i ujawnione k. 5036-5040

Zeznania M. P. (2) k. 5062v-5063v i ujawnione k. 5041-5047

Zeznania M. T. k. 6063v-5066v i ujawnione k. 5048-5054

Zeznania A. K. (1) k. 5164-5167 i ujawnione k. 5084-5102

Zeznania B. B. (1) k.5167 – ujawnione k. 5103-5122

Zeznania R. P. k. 5167- ujawnione k. 5123-5137

Zeznania M. P. (3) k. 5167- ujawnione k. 5143-5151

Zeznania M. Z. (3) k. 5167- ujawnione k. 5152-5159

Zeznania kamili G. z postępowania przygotowawczego k. 5231-5233- ujawnione k. 5215-5221

Zeznania P. B. k.5233-5234, ujawnione k. 5222-5226

Zeznania M. M. (7) k. 5526v-5527v

Zeznania B. S. (1) k. 6081v- ujawnione k. 6079a-6079g

Zeznania S. K.

k. 5651-5652

k. 451-510, 511-530, 531-539, 540-607 teczki A.-v dotyczącej S. G. (1) – protokoły oględzin telefonów zabezpieczonych od oskarżonego i analiza kryminalna połączeń między członkami ww. grupy przestępczej k. 1848-1898 tomu A.X oraz wydruk sprawdzeń w Komendzie Głównej Straży Granicznej dotyczący przekraczania granicy w latach 2005-2014 przez członków grupy przestępczej k. 2167-2181- tom A.XI

k. 62-62v- tom A.I wypis z repertorium A nr 2628/2012 dotyczący pożyczki udzielonej M. S. (2) z pieniędzy wyłudzonych z banku

k. 63-65- tom A.I oświadczenie M. S. (2) o uznaniu długu z wekslem in blanco

k. 75-77- tom A.I kserokopia umowy pożyczki między S. G. (2) a M. O. i k. 78-79- tom A.I kserokopia umowy przedwstępnej sprzedaży mieszkania M. O.

k. 86-88- tom A.I odręczne zapiski E. S. wskazujące na wysokość pożyczek zaciąganych od S. G. (1)

k. 104-106- tom A.I umowa bezpłatnego użyczenia lokalu w K. ul. (...)zawarta między izabelą L. i S. G. (2)

k. 127- tom A.I umowa sprzedaży samochodu marki P. (...) nr rej. (...) zawarta między A. W. i S. G. (2) zawarta dopiero w dniu 15 stycznia 2013 roku

k. 491-492, 493- tom A.III potwierdzający pobyt S. S. (1) w Niemczech i cennik usług z wizytówką z agencji towarzyskiej w S.

k. 497-499, 500-504, 504-521 tom A.III umowy dzierżawy z dnia 24.10.2012 roku między Z. i I. B. a L. W. (1) oraz z dnia 2.01.2013 z Z. B. dotycząca nieruchomości w D. i faktury VAT

k. 834-835- tom A.IV pismo z groźbami kierowane do E. S.

k. 1185-1197- tom A.VI dokumentacja z (...) i k. 5921 – tom 30

k. 1200-1224 – tom A.VII dokumentacja ze (...) im. (...) i k. 5408, 5442- tom 28

k. 1380-1397 – tom A.VII dokumentacja z (...) Agricole i k. 5456- tom 28,

k. 1507-1510- tom A.VIII i dokumentacja w odrębnej teczce protokół zatrzymania dokumentów księgowych i zatrzymana dokumentacja w firmie PHU (...) dotycząca zatrudnienia J. D. (1) oraz k. 824- tom A. IV informacja z ZUS dotycząca P. U. oraz protokół oględzin zabezpieczonych dokumentów k. 1648-1652- tom A.IX

k. 1572-1600 i 1600a-1600z – tom A.VIII materiały z Prokuratury naczelnej w K. dotyczące C. Bar w Niemczech

k. 1836-1841 – tom A.X protokół pobrania materiału porównawczego od W. S. i opinia z przeprowadzonych badań dokumentów k. 2245-2252v – tom A.XII

k. 2626-2682 – tom A.XIV tablice poglądowe

k. 2188-2207 – tom A.XII protokół oględzin telefonu I. P. oraz stenogramy rozmów ujawnione na rozprawie kryptonim (...)z (...) kryptonim (...) prowadzonej wobec S. G. (1), kryptonim . (...), (...) prowadzonej wobec M. Z. (1), (...), (...), (...) prowadzonej wobec S. G. (2), ”

teczka A.2.1 zabezpieczone bilingi i dane użytkowników telefonów

wywiad kuratora i dane o karalności oskarżonego S. G. (1) k. 5394, 5933,

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora i dane o karalności k. 5483, 5902

k. 10-13, 298-319, 320-325, 326-416 – teczka osobowa Ad.I-III protokół przeszukania oględzin telefonów zabezpieczonych u oskarżonego

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5480, 5903

k. 10-14, 28-30, 187-191, 451-452, 496-497, 524-526, - teczka osobowa AC.III protokoły przeszukań mieszkań, protokoły oględzin dokumentów zabezpieczonych u oskarżonego, akta I C 349/16 SO w Koninie

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5487, 5931,

k. 235-277, 278-281 – teczka osobowa Ab.I-II protokoły oględzin telefonów komórkowych

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5390, 5901

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5481, 5900

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora i dane o karalności k. 5410, 5899

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5482, 5898

Ww. materiał dowodowy i wywiad kuratora sądowego oraz dane o karalności k. 5485, 5990

Oraz odpisy wyroków k. 285-294, 531-532- teczka osobowa Ai.I-III

Ww. Materiał dowodowy i wywiad kuratora sądowego oraz dane o karalności k. 5457, 5897

k. 106-109 teczki osobowej Ag.I-II opinia biegłych psychiatrów

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5484, 5896

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5439, 5893

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5382, 5996,

k.195-196, 199-200, 202-208 teczki osobowej Ah.I-II odpisy wyroków

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5479, 5894

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sadowego i dane o karalności k. 5503, 5463, odpisy wyroków k. 166, 169-173 teczki osobowej Ap.I

Ww. materiał dowodowy dotyczący czynów przypisanych oskarżonemu oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k. 5397, 5999

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sadowego i dane o karalności k. 5386, 5467

Odpisy wyroków z k. 33, 33-49 teczki osobowej nr 16 ( dołączona sprawa II K 35/16)

Ww. materiał dowodowy oraz wywiad kuratora sądowego i dane o karalności 5447,5895

k.127protokół oględzin telefonu komórkowego- połączona spraw sygnatura akt II K 10/16

Ww. materiał dowodowy i wywiad kuratora sądowego i dane o karalności k.5486, 5471

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Oskarżony S. G. (1)

Oskarżony S. G. (2)

Oskarżony W. G.

Oskarżony M. Z. (2)

Oskarżony P. L.

Pkt 1 wyroku

Pkt 19 wyroku

Pkt 22 wyroku

Pkt 42 wyroku

Pkt 58 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ułatwienie uprawiania prostytucji w Niemczech w okresie od stycznia 2013 roku do końca kwietnia 2012 roku ( w a/o błąd) i D. od kwietnia 2011 roku do końca listopada 2012 roku J. D. (1) - pkt 1 wyroku( zarzut II)– oskarżony S. G. (1).

Przyjęcie recydywy z art. 64 § 1 kk wobec oskarżonego S. G. (2)- pkt 19 wyroku ( zarzut XIII).

Przyjęcie daty popełnienia przestępstwa wobec oskarżonego W. G. w okresie od 2003 roku –pkt 22 wyroku (zarzut XV).

Przyjęcie recydywy w odniesieniu do oskarżonego M. Z. (2) – pkt 42 wyroku ( zarzut XXVII).

Popełnienie czynu przez oskarżonego P. L. w okresie od 2004 roku do 13 stycznia 2014 roku, z wyłączeniem okresu od dnia 23 maja 2008 roku do 24 maja 2008 roku i od dnia 9 lipca 2009 roku do dnia 6 września 2011 roku – pkt 58 wyroku ( zarzut XXXVII).

W odniesieniu do oskarżonego R. Ś. sąd przez nieuwagę przyjął popełnienie czynu z pkt 78 wyroku w warunkach recydywy z przepisu art. 64 § 1 kk podczas gdy z aktualnych danych o karalności wynika, że nie jest karany ( dane o karalności k. 5895).

Zeznania J. D. (1) ( karty j.w.

Dane o karalności oskarżonego S. G. (2) ( karta 5903).

Akta II K 31/05 SO w Koninie i informacje o odbyciu kary.

Dane o karalności oskarżonego M. Z. (2) k. 5990-91.

Zeznania J. D. (1) j.w.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania S. S. (1)

Zeznania J. D. (1)

Zeznania E. S.

Zeznania P. U.

Zeznania K. U.

Zeznania A. M.

Zeznania K. G. z postepowania przygotowawczego

Zeznania A. K. (1)

Zeznania B. B. (1)

Zeznania R. P.

Zeznania M. P. (4)

Zeznania M. z.

Zeznania B. J.

Zeznania I. L. (2)

Zeznania D. I.

Zeznania S. R.

Zeznania M. T.

Wyjaśnienia oskarżonej M. (...)

Zeznania P. O. (3)

Zeznania I. B.

Zeznania M. S. (2)

Zeznania A. K. (2)

Zeznania olgi M.- L.

Zeznania M. M. (7)

Zeznania P. B.

Zeznania J. J. (2)

Zeznania B. S. (1)

Zeznania S. K.

Dokumenty i akta zaliczone w poczet materiału dowodowego

Nagrania rozmów na płytach i ich stenogramy

Zeznania A. B.

Zeznania M. P. (2)

Opinie biegłych psychiatrów zawarte w aktach osobowych wskazanych oskarżonych oraz opinia grafologiczna

Sąd uznał zeznania świadka S. S. (1) za w pełni wiarygodne Świadek opisała fakty w sposób konsekwentny, w sposób jaki je pamiętała . Jej zeznania są zbieżne z innymi dowodami będącymi podstawą ustalenia faktów i wobec tego nie da się ich zakwestionować.

Sąd uznał zeznania świadka J. D. (1) za w pełni wiarygodne. Świadek szczerze i konsekwentnie opisała swoją historię, udział oskarżonych i sposób w jaki uzyskiwali korzyść majątkową. Nie upiększała faktów ale też ich nie wyolbrzymiała . Jest obiektywna i jej zeznania są zbieżne z innym dowodami z ustalonego stanu faktycznego.

Sąd uznał zeznania E. S. za wiarygodne. Nie budzą wątpliwości, są konsekwentne i obiektywne. Mimo swoich przeżyć świadek opisuje rzetelnie zdarzenia i ten opis nie budzi zastrzeżeń sądu, zwłaszcza, że jest zbieżny z innym dowodami z ustalonego stanu faktycznego.

Zeznania P. U. są w pełni wiarygodne. Mimo emocjonalnego stosunku świadka do zaistniałych zdarzeń wynikającego jednak głównie z obawy przed oskarżonym jest rzetelna, konsekwentna i szczera. Fakt złego traktowania świadka wskazuje, że ma prawo obawiać się oskarżonych. Mimo prób zdyskredytowania jej zeznań z uwagi na nadużywanie alkoholu nie budzą one wątpliwości i stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy, zbieżny z dowodami stanowiącymi podstawę ustalenia faktów.

Zeznania K. U. są w pełni wiarygodne i potwierdzają twierdzenia P. U.. Mimo, że córka nie mówiła jej wówczas o swojej sytuacji to potwierdza, że oskarżeni jej szukali i miała prawo ich się obawiać.

Zeznania A. M. są w pełni wiarygodne. Opisała obiektywnie fakty, opisała rolę oskarżonych . Jest obiektywna i konsekwentna. Te zeznania nie budzą wątpliwości sądu, zwłaszcza, że są zgodne z dowodami z ustalonego stanu faktycznego.

Zeznania K. G. z postępowania przygotowawczego sąd uznał za wiarygodne z uwagi na ich konsekwencję, zbieżność z dowodami z ustalonego stanu faktycznego. W sposób nie przesadzony opisuje fakty jej znane i w sposób wyważony i bez negatywnego nastawienia do oskarżonych.

Zeznania A. K. (1) zostały uznane za w pełni wiarygodne. Opisuje obiektywnie, konsekwentnie działalność przestępcza oskarżonych i w sposób zbieżny z dowodami z ustalonego stanu faktycznego. Jej zeznania są ważnym i przekonującym dowodem.

Zeznania B. B. (1) zostały uznane przez sąd za wiarygodne mimo prób obrony zdyskredytowania zeznań świadka z racji jej demoralizacji, nadużywania alkoholu. Wprawdzie nie udało się przesłuchać świadka przed sądem ale kilkakrotnie składała zeznania w toku postepowania przygotowawczego i tworzą one logiczna całość. Konfrontacja tych zeznań z innym dowodami z ustalonego stanu faktycznego pozwala na ich pozytywną weryfikację.

Zeznania R. P. zostały uznane przez sąd za wiarygodne, mimo, że świadek nie został przesłuchany przed sądem. W toku postępowania przygotowawczego został przesłuchany kilkakrotnie i w sposób zbieżny podaje fakty. Z zeznań wynika obawa przed oskarżonymi ale mimo tego jest obiektywny i zeznania te są zbieżne z innymi dowodami ze stanu faktycznego.

Zeznania M. P. (3) sad uznał za wiarygodne. Pozostają w zbieżności z zeznaniami R. P. i z materiałem dowodowym stanowiącym podstawę ustalenia stanu faktycznego. Nie ma powodu by zakwestionować je mimo, że nie przesłuchano świadka przed sądem.

Zeznania M. Z. (3) zostały uznane za wiarygodne ponieważ znajdują potwierdzenia w dowodach będących podstawą ustalenia faktów i nie znaleziono powodów aby je zakwestionować.

Zeznania B. J. zasługują na walor wiarygodności ponieważ są konsekwentne i zgodne z dowodami będącymi podstawą ustalenia faktów.

Zeznania I. L. (2) są wiarygodne i spójne z dowodami z ustalonego stanu faktycznego. Nie znaleziono powodu do ich zakwestionowania.

Zeznania D. I. zasługują na walor wiarygodności ponieważ poza konsekwencją są zbieżne z dowodami z ustalonego stanu faktycznego.

Jako w pełni wiarygodne i szczere sąd ocenił zeznania S. R.. Są konsekwentne i spójne z dowodami z ustalonego stanu faktycznego. Nie ulega wątpliwości, że z zeznań świadka jasno wynika, że oskarżeni ( zgodnie z przypisanymi czynami) wiedzieli, że jest małoletnia. Szczerość i wiarygodność świadka nie budzi wątpliwości.

Zeznania M. T. należało uznać za wiarygodne ponieważ są konsekwentne, obiektywne, spójne z ustalonym stanem faktycznym. Brak podstaw aby je zakwestionować.

Wyjaśnienia oskarżonej M. M. (1) są uznał za wiarygodne. Opisała wg swojej wiedzy działalność przestępczą swoją i oskarżonych . Mimo obaw przed oskarżonymi była konsekwentna i szczera . Jej wyjaśnienia wypadły pozytywnie w konfrontacji z dowodami, którym sąd dał wiarę.

Zeznania P. O. (3) sad uznał za wiarygodne . Podała fakty dotyczące uprawiania prostytucji przez A. (...),scoli i przekazywania pieniędzy z tej prostytucji L. W. (1) i jego zachowaniu wobec A. (...),scoli. Te zeznania są wiarygodne bowiem konsekwentne i spójne z dowodami wskazanymi przy ustalonym stanie faktycznym .

Zeznania I. B. sąd uznał za wiarygodne co do (...) w D.. Są one konsekwentne w tym zakresie . Jasno wynika to z okazanych przez świadka faktur.

Sąd dał wiarę zeznaniom M. S. (2) ponieważ świadek szczerze podała motywy złożenia zeznań, podała z jakiego powodu odwołała swoje zeznania i z jakiego powodu zmieniła zdanie. Te okoliczności w świetle zebranych dowodów nie budzą zastrzeżeń. Świadek opisała swoje relacje z oskarżonym S. G. (1), metody jego działania i jest to wersja w tym postępowaniu spójna.

Zeznania A. K. (2) sąd uznał za wiarygodne. Są konsekwentne co do jej pracy w Danii w charakterze prostytutki i dzielenia się pieniędzmi z M. M. (1).

Zeznania O. L. sąd uznał za wiarygodne. Opisuje swoją pracę w charakterze prostytutki szczerze oraz szczerze podaje, że także A. W., z która mieszkała, też z nią pracowała i obydwie dzieliły się pieniędzmi z kierowcami bo połowę trzeba oddawać szefowi i kierowcy na paliwo.

Sąd dał wiarę zeznaniom M. M. (7). Były konsekwentne i szczere. Świadek podkreślała, że nie pamięta ale podkreślała, że mężczyzna o imieniu P. ( ustalono w postępowaniu, że jest to P. O. (1) ), który w ocenie świadka był współwłaścicielem dyskoteki, gdzie ona uprawiała prostytucję na granicy holendersko-niemieckiej w miejscowości V.. Z zeznań tych wynika działalność oskarżonego na terenie Niemiec.

Sąd dał wiarę zeznaniom P. B. bowiem mimo powściągliwości wskazał osoby przyjeżdzające na parking w D., gdzie uprawiano prostytucję. Wskazał na kobiety o imieniu I.( L.) dwie O. ( m.in. W.), A.. Wskazał na mężczyzn o imieniu R. Ś., jego brata, L. W. (1), S. G. (2), W. G.. Świadek był świadkiem jak przyjeżdżali i siedzieli w barze co w powiązaniu z zebranym dowodami wskazuje na rolę oskarżonych w przypisanych przestępstwach.

Sąd dał wiarę zeznaniom J. J. (2). Potwierdził on, że P. O. (1) miał mieć bar w Niemczech i że dał jego numer telefonu M. Z. (3) i ona pracowała tam jako prostytutka. Te okoliczności zostały potwierdzone zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Potwierdził także, że w K. wszyscy wiedzieli, że S. G. (1) ma prostytutki.

Sąd dał wiarę zeznaniom B. S. (1) albowiem są spójne z zeznaniami E. S. . Nie budzą zastrzeżeń.

Sąd dał wiarę zeznaniom S. K.. Fakt zamieszkiwania S. B. z kobietą o imieniu S. ( R. obecnie S.) nie był kwestionowany przez S. R..

Są one bezspornym dowodem bowiem są obiektywne . Dokumenty nie budzą wątpliwości w zakresie ich wiarygodności.

W sprawie Sądu Rejonowego w Kole z dnia 2 marca 2011 roku sygnatura akt II K 1229/10 E. S. została skazana za wyłudzenie pożyczki ze (...) w 2008 roku oraz została skazana za wyłudzenie i przywłaszczenie mienia w 2008 roku wyrokiem tego samego Sądu – sygnatura akt II K 822/09 oraz ponownie wyrokiem tego samego Sądu z dnia 6 września 2010 roku, sygnatura akt II K 420/10 także za wyłudzenie mienia w 2007 roku. Także wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 28 maja 2013 roku, sygnatura akt II K 139/11 E. S. została skazana za przestępstwa z art. 286 § 1 kk, art. 270 § 1 kk, art. 271 § 1 i 3 kk, art. 271 kk, art. 297 § 1 kk popełnione w 2006, 2007, 2008 roku. E. S. prowadziła wówczas aptekę i nie miała pieniędzy na regulowanie bieżących faktur ( z uzasadnienia wyroku) co potwierdza jej trudną sytuację materialną w kontekście powiązań z G..

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 25 maja 2016 roku, sygnatura akt II K 107/16 P. U. została skazana za wyłudzenie mienia na szkodę (...) SA ( następca prawny (...) Bank (...) SA), (...) 1 Oddział w K. i (...) im. (...) w G. z pożyczek i kredytów przy użyciu zaświadczenia o zatrudnieniu w PHU (...) W. S.. Orzeczono wobec niej na podstawie art. 46 § 1 kk obowiązek naprawienia szkody w 1/3 ( z uwzględnieniem dotychczasowych płatności) na rzecz (...) i na rzecz (...) z siedzibą w G.. W uzasadnieniu Sąd uznał, że oskarżony S. G. (1) był głównym beneficjentem tych środków finansowych. Uwzględniono także udział oskarżonego W. S..

Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2014 roku Prokuratura Rejonowa w Kole, w sprawie o sygnaturze akt 1 Ds. 712/14 umorzyła śledztwo w sprawie zaistniałego w dniu 5 sierpnia 2014 roku w K. doprowadzenia przemocą E. S. do obcowania płciowego wobec tego, że brak jest danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa.

W sprawie o sygnaturze akt IC 349/16 w dniu 3 lutego 2016 roku J. G. wniosła o orzeczenie rozwodu z S. G. (2). Wyrokiem z dnia 16 czerwca 2017 roku orzeczono separację stron.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 28 lutego 2013 roku, sygnatura akt II K 1531/12 I. S. została skazana za to, że w 2012 roku wspólnie z K. R. w celu wyłudzenia pożyczki w (...) Oddział w K. przedłożyły poświadczające nieprawdę zaświadczenie o zatrudnieniu. Obydwie zostały skazane na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby.

Sprawa IIK 273/03 Sądu Rejonowego w Kole dotyczyła A. P..

W sprawie o sygnaturze akt II K 680/12 Sąd Rejonowy w Kole wyrokiem z dnia 10 czerwca 2015 roku skazał S. G. (1) m.in. za przestępstwo z art. 304 kk wobec M. S. (2), za przestępstwa z art. 282 kk wobec M. i R. P. popełnione w okresie 2008, 2010 i 2011 roku.

W sprawie o sygnaturze akt II K 9/18 Sądu Okręgowego w Koninie K. A. został skazany za przestępstwo z art. 258 § 1 kk i z art. 203 i art. 204 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 65 § 1 kk tj. udział w zorganizowanej grupie przestępczej i doprowadzenia do uprawiania prostytucji P. U. i ułatwienie uprawiania prostytucji A. K. (1). W tej sprawie została przesłuchana także świadek K. C. . Pracowała jako prostytutka w D. i K. A. ją tam woził i po skończonej pracy ona i jej koleżanki płaciły mu 50 zł. W tej sprawie przesłuchano także A. L. , która także w okresie 2005 do 2008 roku pracowała jako prostytutka w D. . Przekazywała K. A. pieniądze 20- 30 zł za dowóz, „ w sumie takie za paliwo” Obydwie zeznawały asekuracyjnie co do innych osób z grupy przestępczej ale zeznawały w sprawie dotyczącej tylko ww. i głównie o to były pytane. W 2003 roku (S. P. ( obecnie nie żyje), i K. A. zostali skazani wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole, sygnatura akt VI K 176/04 za występki z art. 204 § 1 kk i z art. 204 § 2 kk.. Obaj oskarżeni nie przyznawali się do popełnienia zarzucanych im przestępstw. W tej sprawie skazano także oskarżonego A. P. jednak obecnie doszło już do zatarcia skazania w tej sprawie.

Rozmowy telefoniczne na płytach ujawnione podczas rozprawy nie budzą zastrzeżeń z uwagi na fakt, że zawierają faktycznie odbyte rozmowy miedzy wskazanymi osobami, za zgodą sądu. Z uzyskanych danych abonenckich, zabezpieczonych telefonów, bilingów jasno wynika do kogo należały numery telefonów , a z bezpośredniego odsłuchania tych płyt przed sądem nie ulega wątpliwości ich zgodność z zapisami pisemnymi rozmów i można je przypisać do konkretnych osób. Te materiały są legalne i prawidłowo wprowadzono je do materiału dowodowego.

Zeznania A. B. zostały uznane za wiarygodne. Świadek potwierdza fakt dzielenia się pieniędzmi z kierowcami i wskazała, że ją woził S. P.. Mimo, że zeznaje asekuracyjnie to jest wiarygodna w tym zakresie w jakim zdecydowała się zeznawać. W jej zeznaniach przewijają się jednak osoby z zeznań innych kobiet świadczących prostytucję co wskazuje na prawidłowość ustaleń faktycznych.

Zeznania M. P. (2) w kontekście ustalonego stanu faktycznego jawią się jako wiarygodne.

Opinie biegłych w zakresie poczytalności oskarżonych S. G. (1), S. G. (2), M. S. (1). Są one profesjonalne, rzetelne, pełne nie zawierają sprzeczności. Nie były kwestionowane przez strony. Podobnie należy odnieść się do opinii grafologicznej.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowody

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonych ( poza wyjaśnieniami M. M. (1) i K. T. co do którego wyrok się uprawomocnił) w całości co do przypisanych czynów

Zeznania I. L. (1)

Zeznania A. C.

Zeznania A. W.

Zeznania A. O.

Zeznania D. B.

Zeznania K. R.

Zeznania J. S.

Zeznania M. W.

Zeznania B. S. (2)

Zeznania M. S. (4)

Zeznania T. S.

Zeznania M. K. (1)

Zeznania M. K. (2)

Zeznania L. K.

Zeznania M. Z. (4)

Zeznania J. A.

Zeznania J. W. obecnie Z.

Zeznania T. B.

Zeznania Ł. C.

Zeznania K. G. złożone przed sądem

Zeznania M. S. (5)

Ujawniony materiał dowodowy nie wskazany przy ustaleniu stanu faktycznego

W ocenie sądu oskarżeni tworzą jedynie linię obrony na użytek procesu. Ich wyjaśnienia nie wytrzymują konfrontacji z dowodami uznanymi za wiarygodne i stanowiącymi podstawę ustalenia faktów. Nie ulega wątpliwości, że nawet w toku postępowania sądowego oskarżeni próbowali wpływać na świadków próbując także i w ten sposób stworzyć linię obrony. Sąd nie dał wiary tym wyjaśnieniom.

Zeznania I. L. (1) sąd uznał za wiarygodne jedynie w zakresie w jakim przyznała, że uprawiała prostytucję w D.. Sąd nie dał wiary tym zeznaniom w pozostałym zakresie. Zaprzeczyła aby W. G. miał związek z uprawianiem przez nią prostytucji. Podała, że był jedynie jej kochankiem i nie przyjeżdżał na parking w D.. Te zeznania są formą obrony na użytek procesu, zwłaszcza W. G.. Świadczy o tym fakt, że świadek w niekorzystnym światle przedstawia M. M. (1), która złożyła obciążające oskarżonych wyjaśnienia. Świadek wynajmuje mieszkanie od S. G. (2) i wyraźnie broni W. G.. Zeznania tego świadka są niewiarygodne także z uwagi na twierdzenia mi.in. M. M. (1), P. U. czy P. B., że oskarżony przebywał na parkingu i miał swoje prostytutki ( zeznania k. 4194v-4197 i k. 4182-4189).

A. C. zeznała, że jest kochanką oskarżonego R. Ś. i zeznała , że nie pracuje dla G. ale uprawia prostytucję w D.. Zaprzeczyła aby komukolwiek płaciła, tylko wynajmowała mieszkanie od S. G. (1). W ocenie sądu świadek kłamie i nie przedstawia rzeczywistych faktów. Te zeznania są sprzeczne z dowodami z ustalonego stanu faktycznego ( zeznania k.4223-4224, 4211-4221).

Zeznania A. W. sąd uznał za wiarygodne jedynie w zakresie w jakim przyznała, że uprawiała prostytucję koło K. i w Danii. Świadek, jak twierdziła, wynajmowała mieszkanie od L. W. (1) , a samochód, którym jeździła na parking nabyła od S. G. (2). Zaprzeczyła aby z kimś dzieliła się pieniędzmi, zaprzeczyła aby jeździła na parking z J. D. (1), a woził je D. M.. Podała, że pracowała w Danii a z S. G. (2) są w bliższych stosunkach ( kolejna kochanka).Podała także, że wcześniej o tym nie mówiła i dopiero adwokat ( obrońca S. G. (2)) jej tak poradził. Te zeznania pozostają w sprzeczności z wyjaśnieniami M. M. (1), zeznaniami J. D. (1). Są ewidentnie formą obrony oskarżonych, szczególnie S. G. (2). ( zeznania k. 4597v-4599, 4567-4578) i zostały „przygotowane” na użytek procesu.

Zeznania A. O. ( k. 4599-4600v) są asekuracyjne i mało wiarygodne. Sąd nie neguje faktu, gdy świadek podaje, że była w związku z D. M. bo nie można tego zweryfikować. Nie neguje także faktu, że świadek uprawiała prostytucję w D.. Sąd nie dał wiary tym zeznaniom w zakresie w jakim zaprzecza aby dzieliła się pieniędzmi z uprawiania prostytucji bowiem jest to sprzeczne z ustalonym stanem faktycznym. Jej twierdzenia nie korelują z dowodami będącymi podstawą ustalenia faktów.

Zeznania D. B. są formą obrony oskarżonego M. Z. (2), którego świadek jest kolegą. Zadaniem świadka było zdyskredytowanie zeznań B. B. (1) poprzez ukazanie jej jako alkoholiczki i osoby, która odgrażała się że „załatwi M. …” po tym jak na niego zeznawała. W ocenie sadu te zeznania w konfrontacji z konsekwentnymi zeznaniami B. B. (1) nie mogą się ostać. Opisane sytuacje są mało wiarygodne i niedorzeczne w sytuacji, kiedy świadek B. w ten sposób zeznawała a zeznania tego świadka są adekwatne do treści jej zeznań. Świadek musiał być zatem pouczony jak zeznawać ( zeznania k. 5524a-d i k. 5529).

Zeznania K. R. sąd uznał za wiarygodne w zakresie w jakim przyznaje, że pracowała jako prostytutka w Holandii, Niemczech. Świadek nie chciała zeznawać, bo obawiała się oskarżonych i to wyraźnie wynikało z jej zeznań. Była zastraszona ( k. 5138-5142, 5167).

Zeznania J. S. mają być podtrzymaniem linii obrony oskarżonego M. Z. (2). Z treści zeznań jasno wynika, że świadek podaje fakty pod wersję oskarżonego. Świadek niby nie pamięta ale podaje takie szczegółowe dane, podobnie jak świadek B., że nie przywiązując wagi do sytuacji nie powinien ich kojarzyć. Nie jest wiarygodny( k. 5160v-5161, 5167).

Zeznania M. W. nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy ( zeznania k. 5268v).

Zeznania B. S. (2) są niewiarygodne w świetle zeznań P. U. a świadek jako główna księgowa w firmie (...) asekuracyjnie zeznawała aby nie postawić siebie w złej sytuacji ( zeznania k. 5268v-5269, 1511-1512).

Zeznania M. S. (4) są mało wiarygodne. Także i ten świadek pamięta dwie sytuacje z B. B. (1) i opisuje je w sposób jak świadkowie B. i S.. Bliższe okoliczności są za każdym razem inne ( tu, że telefon był w pudełku). Jest to kolejny świadek na podtrzymanie linii obrony oskarżonego M. Z. (2) ( zeznania k. 5263-64, 5269-69v).

Zeznania T. S. nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy ( k. 5269v).

Zeznania M. K. (1) nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy ( zeznania k. 4787-87v, 4778-81).

Zeznania M. K. (2) nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy ( zeznania k. 4787v, 4782-84).

Zeznania L. K. nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy ( zeznania k. 4910-11, 4925v-26).

Zeznania M. Z. (4) nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy. Jest mało precyzyjny, nie zna osób, których te zdarzenia mają dotyczyć .Przyznał, że sprzedawczyni go prosiła, żeby był świadkiem w sprawie. Miała być to forma obrony oskarżonego M. Z. (2) a wyszło nieprecyzyjne podanie danych z przekazu innych osób co jasno wynika z zeznań B. B. (1)( k. 5298-99, 5304).

Zeznania J. A. ( k. 5304v) nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy.

Zeznania J. W. obecnie Z. nie są wiarygodne i są kolejną próbą obrony oskarżonego M. Z. (2). Obecnie świadek jest żoną M. Z. (2) i z treści jej zeznań wynika, że była mu pomocna w tworzeniu wersji obrony przedstawiając fakty na jego korzyść. Pozostaje to jednak w oczywistej sprzeczności z zeznaniami B. B. (1). Dla świadka była to istotna okoliczność bowiem w tym czasie była z oskarżonym w konkubinacie( zeznania k. 5304-5305, 5300-5301) i zależało jej by nie ponosił odpowiedzialności karnej.

Zeznania T. B. nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy ( k. 5652v-5653).

Zeznania Ł. C. nie wniosły istotnych okoliczności do sprawy.

W ocenie sądu świadek przed sądem nie mówi prawdy i wynika to z tego, że świadek podaje nielogiczne motywy zmiany swoich zeznań ( k. 5231-5233). Ewidentnie widać z ich treści , że wpłynięto na świadka aby podał taką a nie inną wersję. Zdaniem sądu obrona próbowała narzucić swój sposób przesłuchania świadka po to aby „właściwie zeznawał”. Twierdzenia świadka są tak nielogiczne w kontekście innych dowodów, że jasne jest, iż zostały ustalone przed przesłuchaniem.

W ocenie sądu wiarygodne jest jedynie to, że świadek uprawiała prostytucję w D.. W pozostałym zakresie jej zeznania nie są wiarygodne w świetle ustalonego stanu faktycznego. Jej zeznania były nieudolną próbą obrony oskarżonych.

Nie wniósł istotnych okoliczności do sprawy.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwa z art. 258 § 1 i § 3 kk. W judykaturze niejednokrotnie podkreślano, że „ zorganizowana grupa przestępcza tym się różni od innej grupy przestępców, że posiada pewną strukturę organizacyjną, choćby z niskim stopniem zorganizowania . Przejawiać się to musi w pewnej trwałości, więzach organizacyjnych w ramach wspólnego porozumienia , planowaniu przestępstw , akceptacji celów, wyszukiwaniu miejsc do przechowywania towarów, rozprowadzaniu ich, podziale ról, skoordynowanym sposobie działania, powiązaniach socjologiczno- psychologicznych między jej członkami ( np. wyrok SA w Łodzi z dnia 26.10.2012 r., sygnatura akt II A ka 72/12, Lex nr 1294818, wyrok SA w Krakowie z dnia 16.02.2012 r. , sygnatura akt II A ka 252/11, Kzs 2012/3/42). Kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą polega na faktycznym sprawowaniu kontroli nad jej działalnością , możliwością wydawania poleceń i podejmowania zasadniczych decyzji ( tak wyrok SA we Wrocławiu z dnia 21 sierpnia 2013 roku, sygnatura akt II A ka 225/13, Lex nr 1394331). Kierowanie grupą jako funkcja władcza polega na określaniu kierunków działania , wydawaniu poleceń, koordynowaniu działalności uczestników grupy ( tak Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 7.12.2000 r. , sygnatura akt II A ka 184/00, Kzs 2001/1/26). Nie budzi wątpliwości, że taką właśnie rolę pełnił oskarżony S. G. (1) i w przypisanym okresie oskarżony M. Z. (1) działając w zamiarze bezpośrednim czym wypełnili stronę podmiotową przestępstwa z art. 258 § 3 kk. Oskarżeni ustalali kierunki działania w celu zwiększenia ilości kobiet do uprawiania prostytucji, organizowali miejsca uprawiania prostytucji w tym także za granicą, koordynowali całość działań czy też ustalali i realizowali pozostałe czynności sprawcze opisane w przypisanym przestępstwie Wskazują na to dowody będące podstawę ustalenia stanu faktycznego. Grupa posiadała zorganizowaną strukturę bowiem byli tam kierowcy dowożący kobiety do miejsc uprawiania prostytucji, którzy także zapewniali ochronę, były osoby nadzorujący tzw. mieszkaniówkę, czy też uprawianie prostytucji za granicą. Z opisu przypisanych oskarżonym M. Z. (1) ( w przypisanym okresie), S. G. (2), W. G., M. M. (1), D. M. , P. O. (1), L. W. (1), M. Z. (2), M. S. (1), M. P. (1), A. P., M. Ś., P. Z., R. Ś. , S. B. , P. L. , Ł. S., P. Z. czynów wynika, że brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez S. G. (1) i M. Z. (1) ( w przypisanym okresie). Wszyscy oskarżeni działali z zamiarem bezpośrednim wypełniając stronę podmiotową przestępstwa z art. 258 § 1 kk bowiem mieli pełna świadomość tej okoliczności i tego chcieli. Oskarżeni wypełniali polecenia osób kierujących grupą, wykonywali czynności im zlecone i czerpali z tego tytułu korzyści majątkowe. Mieli pełna świadomość, że działają w ramach zorganizowanej grupy. Fakt, że oskarżeni ( co najmniej niektórzy ) oszukiwali S. G. (1) w rozliczeniach i niektórzy przy okazji mieli „ swoje” dziewczyny” i swoje „ interesy finansowe” związane z prostytucją nie zmienia faktu, że była to jedna grupa kierowana przez w/w . To kierujący grupą wszystko organizowali i zarządzali tym co działo się w D. i wskazanych miejscach uprawiania prostytucji. Oskarżeni tym samym wypełnili także stronę przedmiotową w/w przestępstw.

Oskarżeni ( stosownie do przypisanych przestępstw) wypełnili także znamiona przestępstwa z art. 204 § 2 kk i art. 204 § 1 kk i § 3 kk. Zachowanie opisane w art. 204 § 2 kk polegające na czerpaniu korzyści majątkowej z uprawiania prostytucji przez inną osobę ( sutenerstwo). Korzyści majątkowe osiągane przez sutenera są mu udzielane mniej lub bardziej dobrowolnie przez prostytutkę ( np. w zamian za opiekę). Stosownie do § 1 tego przepisu penalizowane jest zachowanie sprawcy , który w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nakłania inną osobę do uprawiania prostytucji ( stręczycielstwo) lub jej to ułatwia ( kuplerstwo).Nakłanianie może przybierać różne formy ( naleganie, prośby, przekonywanie, obietnica korzyści). Nie ma znaczenia, czy sprawca wywołał u danej osoby zamiar prostytuowania się , czy też nie. Ułatwianie to np. pośredniczenie między prostytutką a klientami, wynajmowanie pomieszczeń, w których prostytutka świadczy usługi ( nawet jeśli jest to samochód udostępniony na krótko). Nakłanianie do prostytucji lub jej ułatwianie musi mieć na celu osiągnięcie korzyści majątkowej czyli wielokrotne przyjmowanie korzyści majątkowej z uprawiania prostytucji przez inna osobę. To działanie musi mieć charakter działań permanentnych ( tak m.in. wyrok SN z dnia 5.02.2009r., sygnatura akt II KK 251/08, lex nr 486551). Przestępstwo z § 1 ma charakter formalny. Może być popełnione umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Przestępstwo Z § 2 jest przestępstwem materialnym , Jest dokonane z chwilą osiągnięcia korzyści materialnej. Może być popełnione z zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym . W § 3 ww. przepisu określono typ kwalifikowany z uwagi na przedmiot czynu zachowań z § 1 i § 2, którym jest osoba, która nie ukończyła 18 lat czyli osoba małoletnia. Dla bytu przestępstwa z § 3 wystarczające jest , aby sprawca przewidywał, że osoba uprawiająca prostytucję , z której czerpie korzyści majątkowe, nie miała 18 lat i taką sytuację akceptował ( tak wyrok SA w Poznaniu z dnia 26.11.2012r., sygnatura akt II A Ka 232/12, Lex nr 1289559). Przestępstwo z art. 203 kk polega na doprowadzeniu innej osoby do uprawiania prostytucji czyli oznacza , że osoba, która nie zajmowała się tym procederem , bądź trudniła się prostytucją , lecz chciała z niej zrezygnować , została zmuszona do kontynuowania procederu przemocą, groźbą bezprawną, podstępem lub wykorzystując stosunek zależności lub krytyczne położenie. Przestępstwo ma charakter skutkowy , umyślne- tylko zamiar bezpośredni. W ocenie sądu wszyscy oskarżeni w przypadku przypisanych im przestępstw działali z zamiarem bezpośrednim, bowiem działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej chcieli popełnienia tych przestępstw w sposób opisany w przypisanych im przestępstwach. Wypełnili także stronę przedmiotowa przypisanych im przestępstw działając w sposób opisany w przypisanych przestępstwach. Oskarżeni działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i taka uzyskiwali. Nie ulega również wątpliwości , że oskarżeni S. G. (2), M. Ś., S. B. mieli świadomość tego, że S. R. jest małoletnia co jasno wynika z zeznań S. R. i okoliczności zdarzenia. Oskarżeni ( stosownie do przypisanych przestępstw) ułatwili uprawianie prostytucji I. S., K. R., A. O., nieustalonym kobietom o imieniu E. I A., A. M., A. K. (1), P. U., K. G., J. D. (1), S. S. (1), A. W., I. L. (1), A. (...)’ ascoli, A. C., innym nieustalonym osobom, nakłaniali do uprawiania prostytucji B. B. (1), E. S., S. R., B. J., I. L. (2), A. K. (4), S. S. (1), M. Z. (3), D. I., M. T.. Oskarżeni w pełni wyczerpali znamiona przypisanych im przestępstw w sposób opisany w przypisanych im czynach. W przypadku S. R. przestępstwo z art. 203 kk dotyczące doprowadzenie jej podstępem do uprawiania prostytucji na terenie Niemiec zakończyło się na etapie usiłowania bowiem pokrzywdzona uciekła. Nie ulega wątpliwości, że oskarżeni działali z pełną świadomością i w celu uzyskania korzyści majątkowej. Zgoda pokrzywdzonych nie ma znaczenia dla przypisania przestępstwa z art. 204 § 2 kk, podejmowane przez oskarżonych działania mają miejsce zarówno za zgodą , jak i bez zgody pokrzywdzonych. W każdym z tych przypadków dochodzi do wypełnienia znamion tego przestępstwa ( tak wyrok SA w Warszawie z dnia 11.12.2017r., sygnatura akt II A Ka 282/17, Lex nr 2416068).

Przestępstwo z art. 286 § 1 kk jest przestępstwem umyślnym zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych . Ustawa wymaga , aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel jakim jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Może być popełnione tylko z zamiarem bezpośrednim. Przestępstwo z art. 297 § 1 kk jest przestępstwem umyślnym popełnionym w zamiarze bezpośrednim. Ma charakter kierunkowy znamienny celem. Czynność sprawcza polega na przedłożeniu podrobionego, przerobionego, poświadczającego nieprawdę albo nierzetelnego, pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia. Nie ulega wątpliwości, że oskarżeni S. G. (1) i W. S. wyczerpali stronę podmiotowa i przedmiotową przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ( czyn wyczerpał znamiona tych dwóch przepisów). Działali z zamiarem kierunkowym osiągnięcia korzyści majątkowej. W. S. jako właściciel PHU (...) był osobą upoważnioną do wystawienia zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach i poświadczył nieprawdę o zatrudnieniu i zarobkach P. U. , które faktycznie nie miało miejsca. W ten sposób obaj oskarżeni wprowadzili w błąd (...) Bank (...) SA, (...) I Oddział w K. orza (...) im. (...) z siedziba w G. doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwotach wskazanych w przypisanych oskarżonym przestępstwach. Oskarżeni działali w pełni świadomie i w porozumieniu co jasno wynika z zeznań P. U.. Oskarżony W. S. wyczerpał także znamiona czynu z art. 271 § 3 kk ( wchodzącego w skład kumulatywnej kwalifikacji z art. 286 § 1 kk, art. 297 § 1 kk i art. 11 § 2 kk) działając w zamiarze bezpośrednim i działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony jako pracodawca był inną osobą uprawnioną do wystawienia zaświadczenia o zatrudnieniu. Czynność sprawcza polega na poświadczeniu nieprawdy ( fałsz intelektualny) co do okoliczności mającej znaczenie prawne. Oskarżony wypełnił stronę podmiotową i przedmiotową tego przestępstwa co jasno wynika z okoliczności sprawy. Zaświadczenie miało znaczenie prawne dla uzyskaniu kredytu lub pożyczki.

Przestępstwo z art. 191 § 1 kk chroni wolność jednostki w zakresie zachowania się zgodnie ze swoją wolą.. Sposobem zmuszania do określonego działania, zaniechania lub znoszenia może być m.in. groźba bezprawna. Zmuszanie to przestępstwo formalne, popełnione jedynie w zamiarze bezpośrednim. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony S. G. (1) wypełnił stronę podmiotowa i przedmiotową tego przestępstwa ( pkt 4 wyroku) bowiem działał w celu zmuszenia M. S. (2) do oświadczenia o uznaniu długu w kwocie 50.000 zł i wystawienia weksla in blanco używając groźby bezprawnej. Oskarżony działał rozmyślnie , świadomie i bezwzględnie.

Oskarżony wyczerpał także znamiona przestępstw z art. 191 § 2 kk ( pkt 5, 6 wyroku) bowiem używał groźby karalnej, celem wymuszenia zwrotu wierzytelności przez D. I. i E. S.. Również i to przestępstwo ma charakter formalny i umyślny ( dolus coloratus). Dla wypełnienia znamion tego przestępstwa wystarczy subiektywne przekonanie sprawcy , że wierzytelność istnieje faktycznie, a osoba wobec której stosuje wymienione w tym przepisie środki, jest tą osobą, która ma zdolność i możliwość świadczenia. Oskarżony w tych przypadkach zmierzał do zwrotu udzielonych w/w pożyczek , działał umyślnie, świadomie i bezwzględnie.

Oskarżony S. G. (1) wypełnił także znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk działając umyślnie z zamiarem bezpośrednim ( pkt 7 wyroku). Nie ulega wątpliwości, że oskarżony dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przedmiotów wskazanych w przypisanym mu przestępstwie i uczynił to w sposób świadomy, przemyślany i bezwzględny działając na szkodę E. S..

Przestępstwo z art. 245 kk jest przestępstwem formalnym i do jego znamion nie należy skutek w postaci wzbudzenia w zagrożonym uzasadnionej obawy spełnienia groźby , jednak nie zwalnia to sądu z konieczności ustalenia tej realności (m.in. postanowienie SN z dnia 27.03.2014 r., OSNKW 2014/7/53). Nie ulega wątpliwości, że oskarżony S. G. (1) wypełnił stronę podmiotową i przedmiotową tego przestępstwa bowiem działał świadomie, bezwzględnie, chciał popełnienia tego przestępstwa . Używał przy tym groźby bezprawnej wobec E. S. ( pkt 8 wyroku). Nie ma też wątpliwości, że pokrzywdzona obawiała się gróźb kierowanych przez oskarżonego o czym przesądza kontekst sytuacyjny , czego dobitnym przykładem są działania oskarżonego wobec jej osoby wynikające z innych przypisanych jej czynów. Podobne uwagi należy odnieść do oskarżonego M. Z. (2) w odniesieniu do przypisanego mu przestępstwa z art. 245 kk ( pkt 44 wyroku). Także i ten oskarżony wypełnił stronę podmiotowa i przedmiotowa tego przestępstwa stosując groźby bezprawne w celu wywarcia wpływu na R. P. aby ten zmienił treść złożonych początkowo zeznań w sprawie 1 Ds.171/12 Prokuratury Rejonowej w Kole. Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, świadomie, rozmyślnie i bezwzględnie. Nie ulega wątpliwości, że R. P. obawiał się tej groźby bo była ona realna i oczywista co wynika z zeznań świadka i kontekstu sytuacyjnego.

Jasne jest, że oskarżony M. Z. (2) wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 190 § 1 kk ( pkt 43 wyroku). Oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, chciał popełnienia tego czynu i groźby te wzbudziły w pokrzywdzonej B. B. (1) uzasadnioną obawę ich spełnienia. Wynika to w sposób oczywisty z zeznań B. B. (1) i konteksty sytuacyjnego. Każdy przeciętny człowiek obawiałby się działania ze strony grupy przestępczej, działającej bez skrupułów i bezwzględnie. Z obiektywnego punku widzenia uzasadnione obawy pokrzywdzonej były uzasadnione.

W ocenie sądu uzasadniona jest także kwalifikacja prawna przestępstwa z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 275 § 1 kk wobec oskarżonego L. W. (1), S. B. ( pkt 38, 83 wyroku). Przerobienie polega na zmianie treści istniejącego, autentycznego dokumentu. W tym przypadku przerobionym dowodem osobistym posługiwać się miała małoletnia S. R., która w Niemczech miała uprawiać prostytucję. Oskarżeni przywłaszczony dowód osobisty I. S., ze zdjęciem innej osoby, wykorzystali do tego celu aby podżegać małoletnią do posługiwania się nim. Obaj oskarżeni działali z zamiarem bezpośrednim.

Zasadne jest także przyjęcie przestępstwa ciągłego ( art. 12 kk) w przypadkach przyjętych w przypisanych oskarżonym przestępstwach oraz w także w tych przypadkach w zw. z art. 65 kk z uwagi na działanie w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru co wynikało jasno ze sposobu działania oskarżonych i działaniu w zorganizowanej grupie przestępczej. W przypadkach , jeśli sąd przyjął, że oskarżeni uczynili sobie z przypisanego procederu ( tj. popełnienia przestępstwa) stałe źródło dochodu sąd uznał, że znamię to jest zrealizowane zarówno w sytuacji, gdy działalność przestępcza jest jedynym źródłem dochodu sprawcy, jak i wówczas, gdy stanowi dodatkowe, ale regularne źródło dochodu. Nie jest istotna wysokość tego dochodu , jak również cel, na jaki przeznaczył on osiągniętą z przestępstwa korzyść majątkowa. Decydujący jest sposób, w jaki doszło do pozyskania tej korzyści, sprzeczny z obowiązującym porządkiem prawnym, długotrwały i powtarzalny, natomiast późniejsze przeznaczenie tych bezprawnie uzyskanych środków jest obojętne z punku widzenia treści przepisu art. 65 § 1 kk ( tak wyrok SA w Szczecinie z dnia 7.02.2018r., sygnatura akt II A Ka 94/17, Lex nr 2601467). W przypadku oskarżonych, którym ten przepis przypisano jest to oczywiste j jasne. Przy wymiarze kary ( przy przypisaniu przepisu art. 65 § 1 kk) zastosowano zasady przewidziane w przepisie art. 64 § 2 kk. Przyjmując popełnienie przestępstwa w warunkach recydywy wobec oskarżonych, który ją przypisano sąd miał na uwadze dane o karalności oraz odpisy wyroków i dane o odbyciu kary pozbawienia wolności. W przypadku wyeliminowania z opisu przypisanego przestępstwa art. 64 § 1 kk sąd miał na uwadze aktualne dane o karalności, z których wynikało, że do doszło już do zatarcia skazań.

Sąd przy wyrokowaniu zastosował wobec oskarżonych przepis art. 4 § 1 kk uznając, że ustawa obowiązująca w czasie popełnienia przestępstw jest względniejsza dla oskarżonych z uwagi na to, że zachodziła m.in. możliwość warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności, także w postępowaniu wykonawczym, w wymiarze do lat 2, zasady i przesłanki stosowania przepisu art. 46 kk

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

3.4.  Umorzenie postępowania

Pkt 10 wyroku

Oskarżony S. G. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 101 § 2 kk umorzono postępowanie karne odnośnie czynu z art. 157 §2 kk opisanego jak w pkt IX zarzutów aktu oskarżenia . Co do tego czynu nastąpiło przedawnienie karalności z uwagi na upływ terminu przewidzianego w przepisie art. 101 § 2 kk. Nawet gdy dojdzie do objęcia przestępstwa prywatnoskargowego ściganiem z urzędu w trybie art. 60 § 1 kpk, to także wówczas należy stosować terminy przedawnienia określone w art. 101 § 2 kpk i art. 102 kpk ( tak wyrok SN z dnia 9.01.2019r., sygnatura akt V KK 427/18, Lex nr 2603541).

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. G. (1)

M. Z. (1)

S. G. (2)

W. G.

M. M. (1)

D. M.

P. O. (1)

L. W. (1)

M. Z. (2)

M. S. (1)

M.

P.

A. P.

P. L.

Ł. S.

M. Ś.

W. S.

P. Z.

R. Ś.

S. B.

Sąd jako okoliczności obciążające przyjął sposób działania oskarżonego, czasokres trwania przestępstwa, karalność, różnorodność działalności przestępczych w ramach kierowania zorganizowaną grupą przestępczą. Szczególnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się ( pkt 1 wyroku)

Jako okoliczności obciążające sąd przyjął sposób działania oskarżonego, czasokres trwania przestępstwa , bezwzględność działania, osiągnięte korzyści majątkowe, karalność. Szczególnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się ( pkt 2 wyroku)

Jako okoliczności obciążające sąd przyjął sposób działania oskarżonego przejawiający się w bezwzględności, wyłudzanie pożyczek w oparciu o poświadczające nieprawdę dokumenty, czas trwania przestępstwa, osiągnięte korzyści majątkowe, karalność. Szczególnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się ( pkt 3 wyroku).

Jako okoliczności obciążające sąd przyjął sposób działania oskarżonego wyrażający się w bezwzględnym, aroganckim i poniżającym dla M. S. (2) traktowaniu, brak jakiegokolwiek szacunku dla prawa, karalność oskarżonego. Szczególnych okoliczności łagodzących sad nie dopatrzył się ( pkt 4 wyroku).

Jako okoliczności obciążające sąd uwzględnił bezwzględny sposób działania oskarżonego, bez żadnych zasad moralnych i skrupułów, karalność oskarżonego. Szczególnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się ( pkt 5 wyroku).

Jako okoliczności obciążające sąd przyjął także bezwzględny, arogancki sposób działania oskarżonego wyrażający się w jawnym lekceważeniu porządku prawnego i braku poszanowania człowieka, karalność oskarżonego. Szczególnie istotnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się ( pkt 6 wyroku).

Jako okoliczności obciążające sąd przyjął

sposób działania oskarżonego wyrażający się w jawnym i bezwzględnym postępowaniu wobec pokrzywdzonej, osiągnięcie korzyści majątkowej, karalność oskarżonego. Szczególnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się ( pkt 7 wyroku).

Jako okoliczności obciążające sąd uwzględnił sposób działania oskarżonego wyrażający się w aroganckim stosunku do obowiązującego prawa i brak zasad moralnych, bezwzględność. Szczególnie istotnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się ( pkt 8 wyroku).

Wymierzając oskarżonemu karę łączną 7 lat pozbawienia wolności sąd miał na uwadze fakt, że oskarżony przypisanych mu przestępstw dopuścił się w stosunkowo długim okresie czasu, były to przestępstwa różnorodzajowe, skierowane przeciwko różnym dobrom prawnym, wręcz szeroki katalog przestępstw co świadczy o szerokim zakresie działalności przestępczej oskarżonego ( pkt 9 wyroku).

Na podstawie art. 46 § 1 kk są orzekł wobec oskarżonego , w związku ze skazaniem jak w pkt 3 wyroku obowiązek naprawienia szkody na rzecz (...) Oddział I w K. w 1/3 części oraz na rzecz (...) im. (...) z siedzibą w G. w zakresie w jakim szkoda nie została naprawiona. Sąd uwzględnił w tym zakresie, że oskarżony współdziałał w tym przestępczym procederze z W. S.. Ponadto sąd uwzględnił, że P. U. została skazana w sprawie o sygnaturze akt II K 107/16 Sądu Rejonowego w Kole i nałożono na nią obowiązek naprawienia szkody. Sąd uwzględnił także dane z pokrzywdzonych instytucji dotyczące pozostałej do spłaty kwoty zaciągniętych pożyczek i uzyskane spłaty. Sąd miał także na uwadze wartość szkody na rzecz E. S. wynikającej z popełnienia na jej szkodę przestępstwa z pkt 7 wyroku. Szkoda ta nie została naprawiona ( pkt 11, 12 wyroku).

Na podstawie art. 45 § 1 kk sąd orzekł wobec oskarżonego, w związku ze skazaniem jak w pkt 2, przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa w kwocie 566.051 zł. Na kwotę tę składa się korzyść majątkowa z uprawiania prostytucji przez P. U. tj. 192.000 zł ( przy przyjęciu 2000 zł przez okres 96 miesięcy), przez K. G. 8.000 zł, przez A. M. 182.600 zł ( 284.000 zł – kwotę 101.400 zł dla kierowców i 2.666zł ( 1/3 z przestępstwa popełnionego z oskarżonymi L. W. (1) i M. Ś.), przez A. K. (1) 85 tysięcy złotych, przez J. D. (1) 81.585 zł ( połowa z kwoty 163.170 zł oraz 11.200 zł zarobionych na mieszkaniówce ( 1/3 kwoty 33.600 zł- 36.000 zł – 2400 zł dla P. L.), przez I. S. 1500 zł ( 1/3 z kwoty 4500 zł), przez K. R. 1500 zł ( 1/3 z kwoty 4500 zł). Powyższe kwoty wynikają z zeznań świadków i przypisanego czasu popełnienia przestępstwa.

Wymierzając karę oskarżonemu M. Z. (1) jako okoliczności obciążające sąd uwzględnił sposób działania oskarżonego i czas trwania działalności przestępczej, wielkość korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa. Jako okoliczności łagodzące uwzględniono uprzednia niekaralność oskarżonego , opinię w/m zamieszkania( pkt 14 wyroku).

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo z pkt 15 wyroku sąd jako okoliczności obciążające przyjął sposób działania oskarżonego, czas trwania przestępstwa , osiągnięte korzyści majątkowe. Jako okoliczności łagodzące sąd przyjął uprzednia niekaralność oskarżonego i opinie w/m zamieszkania.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną sąd miał na uwadze związek podmiotowo- przedmiotowy przestępstw. Należy zwrócić uwagę na to, że oskarżony czerpał korzyści majątkowe z jednego rodzaju przestępstwa , z tym, że w stosunkowo długim okresie czasu.

Na podstawie art. 45 § 1 kk, w związku ze skazaniem jak w pkt 15 wyroku, sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 169.585 zł. Na kwotę tę składają się korzyści majątkowe uzyskane z uprawiania prostytucji przez A. M. tj. 39.000 zł ( z całej kwoty 101.400 zł oskarżony jako kierowca otrzymał 39.000 zł), przez A. K. (1) 33.800 zł, przez J. D. (1) 81.585 zł ( połowa z kwoty 163.170 zł oraz 11.200 z mieszkaniówki ( 1/3 z kwoty 33.600 zł – 36.000 zł – 2400 zł dla P. L.), przez I. S. 1500 zł ( 1/3 z kwoty 4.500 zł), przez K. R. 1.500 zł ( 1/3 z kwoty 4.500 zł, przez S. S. (1) 500 euro tj. równowartość 2000 zł ( ½ wspólnie z P. O. (1)). Te kwoty wynikają z zeznań świadków i czasu trwania przestępstwa.

Wymierzając karę oskarżonemu S. G. (2) karę za przestępstwo z art. 258 § 1 kk ( pkt 18 wyroku) jako okoliczności obciążające sąd uwzględnił sposób działania oskarżonego, czasokres działalności przestępczej . Sąd miał na uwadze także niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 19 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego wyrażający się w czerpaniu korzyści majątkowej z uprawiania prostytucji na terenie różnych krajów, także osoby małoletniej. Wprawdzie nie udało się ustalić kwoty korzyści majątkowej ale oskarżony ja czerpał. Sąd uwzględnił także niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu kare łączną sąd miał na uwadze fakt, że oskarżony czerpał korzyści majątkowe z jednego rodzaju działalności przestępczej ale także stosunkowo długi czas trwania tej działalności.

Wymierzając karę oskarżonemu W. G. za przestępstwo z art. 258 § 1 kk ( pkt 21 wyroku) sad miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania przestępstwa, karalność. Szczególnie istotnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 22 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania przestępstwa, karalność.

Wymierzając oskarżonemu W. G. karę łączną ( pkt 23 wyroku) sąd uwzględnił bliskość czasowo-podmiotowo-przedmiotową obu przypisanych przestępstw i rozmiar jego działalności.

Wymierzając karę oskarżonej M. M. (1) za przestępstwo jak w pkt 24 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonej ale także jej postawę w toku postępowania , uprzednia niekaralność. Wymierzając oskarżonej kary grzywny jak w pkt 25, 26 wyroku sąd także miał na uwadze sposób działania oskarżonej, jej postawę w toku postępowania, uprzednia niekaralność. W każdym przypadku sąd zastosował nadzwyczajne złagodzenie kary w oparciu o przepis art. 60 § 3 kk. Oskarżona złożyła szczere wyjaśnienia, pełne i wyczerpujące w zakresie swojej wiedzy o grupie przestępczej w ramach której działała. Wyjaśnienia te obejmowały istotne okoliczności, nie ukrywała czy pomniejszała swojej roli. Była stała w swoich wyjaśnieniach zrywając lojalność z grupą przestępczą. Ta postawa, zdaniem sądu, zasługuje na zastosowanie powyższej instytucji wobec oskarżonej. Przy zbiegu podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia lub obostrzenia kary, o którym mowa w art. 57 § 2 kk, w gestii sądu pozostaje wybór dyrektyw wymiaru kary i decyzji, czy w danej sytuacji wymierzyć karę nadzwyczajnie obostrzoną, czy też wymierzyć ją w granicach ustawowych , czy nadzwyczajnie złagodzoną. Oznacza to, że nawet przy spełnieniu wszystkich warunków określonych w art. 60 § 3 i 4 kk stosowanie tych przepisów nie musi być obligatoryjne ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 lutego 2020 roku, II KK 387/19- Lex nr 3077166). Sąd uznał jednak, że mając na uwadze okoliczność zdarzeń, sytuację i postawę oskarżonej zasadne jest zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary. Sąd uznał, że orzeczone kary grzywny, a następnie kara łączna grzywny spełnią funkcje wychowawcze wobec oskarżonej. Nie ulega wątpliwości, że samo postępowanie spełniło swoje funkcje wychowawcze i prewencyjne. Przy wymiarze kary łącznej sąd miał na względzie bliskość czasową przestępstw i ich związek podmiotowo- przedmiotowy.

Na podstawie art. 45 § 1 kk, w związku z wskazanymi w pkt 28 wyroku skazaniami sąd orzekł wobec oskarżonej przepadek na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 34.300 zł. Na kwotę tę składają się korzyści z prostytucji I. S., K. R., B. J., I. L. (2), A. K. (2) , M. Z. (3).

Wymierzając karę oskarżonemu D. M. za przestępstwo z art. 258 § 1 kk ( pkt 29 wyroku) jako okoliczności obciążające sąd przyjął sposób działania oskarżonego, czas trwania przestępstwa ale także uwzględnił jego uprzednią niekaralność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo przypisane w pkt 30 wyroku jako okoliczności obciążające przyjęto sposób działania oskarżonego, czasokres działalności przestępczej . Sąd uwzględnił także uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną ( pkt 31 wyroku) sąd miał na uwadze związek czasowo-przedmiotowy przestępstw. Oskarżony popełnił dwa przestępstwa w tym samym okresie czasu działając w ramach grupy przestępczej.

Wymierzając karę oskarżonemu P. O. (1) za przestępstwo z art. 258 § 1 kk ( pkt 32 wyroku) sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czasokres działania przestępczego. Jednocześnie sąd miał na uwadze uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 33 wyroku sąd miał na uwadze jako okoliczności obciążające sposób działania oskarżonego, także wobec małoletniej, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i osiągnięcie takiej korzyści, szerokie spektrum działania. Jako okoliczności łagodzące sąd przyjął uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną ( pkt 34 wyroku) sąd miał na uwadze bliskość czasową przestępstw i fakt, że były to działania w ramach grupy przestępczej czyli tworzące całość czasowo- przedmiotowo-podmiotową.

W pkt 35 sąd orzekł wobec oskarżonego P. O. (1) na podstawie art. 45 § 1 kk i art. 4 § 1 kk w związku ze wskazanym skazaniem przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa w kwocie 1000 złotych . Na kwotę tę składa się kwota 500 euro ( równowartość 2000 zł) tj. ½ tej kwoty, drugą część uzyskał M. Z. (1) . Jest to kwota z uprawiania prostytucji przez S. S. (1) na terenie Niemiec.

Wymierzając karę oskarżonemu L. W. (1) za przestępstwo jak w pkt 36 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania działalności przestępczej. Sąd uwzględnił także uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu L. W. (1) karę za przestępstwo jak w pkt 37 wyroku sąd jako okoliczności obciążające uwzględnił sposób działania oskarżonego, czasokres działania przestępczego, różne formy tego działania, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jako okoliczności łagodzące sad przyjął uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 38 wyroku sąd miał na uwadze jako okoliczności obciążające sposób działania oskarżonego, fakt, że działanie to miało w zamyśle działanie przestępcze dotyczące małoletniej. Jako okoliczności łagodzące sąd przyjął uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 39 wyroku sąd miał na uwadze fakt, że oskarżony wyczerpał znamiona różnych rodzajowo przestępstw co wskazuje na szerokie spektrum działań w ramach grupy przestępczej.

W pkt 40 wyroku w związku ze wskazanym skazaniem orzeczono wobec oskarżonego przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa . Na kwotę 2.666 zł składa się 1/3 z pieniędzy przekazanych przez A. M. z pracy w charakterze prostytutki na terenie Danii- łącznie oddała 8.000 zł.

Wymierzając karę oskarżonemu M. Z. (2) za przestępstwo jak w pkt 41 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego i czas jego trwania oraz następczą karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 42 wyroku sąd uwzględnił jako okoliczności obciążające sposób działania oskarżonego agresywny i arogancki. Sąd miał na uwadze także następczą karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 43 wyroku sąd miał na względzie arogancki sposób działania oskarżonego, brak zasad moralnych. Sąd miał także na uwadze następczą karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 44 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego arogancki i bezwzględny świadczący o braku poszanowania prawa . Sąd miał także na uwadze następczą karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 45 wyroku sąd miał na uwadze różnorodność przestępstw popełnionych przez oskarżonego, ale także związek czasowy tych przestępstw wynikający z działania w zorganizowanej grupie przestępczej. Powyższe wskazuje na spektrum działań oskarżonego w ramach tej grupy.

Wymierzając karę oskarżonemu M. S. (1) za przestępstwo jak w pkt 46 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czasokres działalności przestępczej . Sąd miał także na uwadze uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 47 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jako okoliczności łagodzące sąd uznał uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę łączna jak w pkt 48 wyroku sąd miał na uwadze związek czasowo- przedmiotowy przestępstw. Działanie oskarżonego dotyczyło tego samego okresu i głównego działania tej samej grupy przestępczej.

W pkt 49 wyroku, w związku ze wskazanym skazaniem, orzeczono wobec oskarżonego przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa. Na kwotę 11.200 zł składa się korzyść uzyskana z prostytucji na tzw. mieszkaniówce przez J. D. (1) ( 1/3 z kwoty 33.600 zł – 2.400 zł dla P. L.).

Wymierzając kare oskarżonemu M. P. (1) za przestępstwo jak w pkt 50 jako okoliczności obciążające sąd przyjął sposób działania oskarżonego ale także stosunkowo niedługi czas trwania działalności przestępczej. Sąd uwzględnił także uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając karę oskarżonemu M. P. (1) za przestępstwo jak w pkt 51 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, stosunkowo niedługi czas trwania działalności przestępczej ale także uprzednią niekaralność.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 52 wyroku sąd miał na uwadze bliskość czasowa przestępstw oraz fakt, że było to działanie w ramach tej samej grupy przestępczej w głównej formie jej działania.

W pkt 53 wyroku , w związku ze wskazanym skazaniem, orzeczono wobec oskarżonego przepadek równowartości korzyści majątkowej w kwocie 3.900 zł. Na kwotę tę składa się korzyść uzyskana z uprawiania prostytucji przez A. M. ( wynikający z zeznań).

Wymierzając karę oskarżonemu A. P. za przestępstwo jak w pkt 54 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania działalności przestępczej oraz uprzednią niekaralność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 55 sad miał na uwadze sposób działania oskarżonego , czas trwania działalności przestępczej, działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd miał także na uwadze uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 56 sąd miał na uwadze związek czasowy przestępstw, fakt, że było to działanie w ramach jednej grupy przestępczej, w zasadniczej formie jej działania.

Wymierzając karę oskarżonemu P. L. za przestępstwo jak w pkt 57 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania działalności przestępczej, działania w grupie przestępczej zaraz po opuszczeniu zakładu karnego oraz uprzednią karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 58 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania przestępstwa, zaraz po opuszczeniu zakładu karnego oraz uprzednią karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 59 sąd miał na względzie związek czasowy przestępstw, w zasadniczej formie działania tej samej grupy przestępczej.

W pkt 60 wyroku orzeczono wobec oskarżonego przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 2.400 zł. Na kwotę tę składają się 2 miesiące pracy J. D. (1) w charakterze prostytutki. Oskarżony otrzymywał dziennie 40 zł co daję kwotę 2.400 ( 60 dni x 40 zł ).

Wymierzając karę oskarżonemu Ł. S. za przestępstwo jak w pkt 61 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania działalności przestępczej. Sąd miał na uwadze także uprzednią niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 62 wyroku sąd uwzględnił sposób działania oskarżonego, czas trwania działalności przestępczej, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd uwzględnił także uprzednia niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 63 wyroku sąd uwzględnił związek czasowy przestępstw, w ramach tej samej grupy przestępczej, w jej zasadniczej formie działania.

Wymierzając karę oskarżonemu M. Ś. za przestępstwo jak w pkt 64 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania działalności przestępczej , uprzednia karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 65 sąd uwzględnił sposób działania oskarżonego, czas trwania działalności przestępcze i spektrum jego działania oraz uprzednią karalność. Szczególnie istotnych okoliczności łagodzących sąd nie dopatrzył się .

Wymierzając oskarżonemu kare łączna jak w pkt 66 wyroku sąd miał na uwadze związek czasowy przestępstw popełnionych w ramach tej samej grupy przestępczej, w jej zasadniczym nurcie działania.

W pkt 67 wyroku, w związku ze wskazanym skazaniem, orzeczono wobec oskarżonego przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 8.416 zł. Ta kwota wynika z zeznań A. M., M. T., S. R. tj. 1/3 korzyści z prostytucji na terenie Danii czyli z kwoty 8.000 zł, ½ z kwoty 10.000 zł z prostytucji M. T. czyli 5.000 zł, ½ z kwoty 1500 zł czyli 750 zł z prostytucji S. R. ( obecnie S.).

Wymierzając karę oskarżonemu W. S. za przestępstwo jak w pkt 71 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, działanie wspólnie i w porozumieniu z innym osobami, wysoce naganne zachowanie moralnie i działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jako okoliczności łagodzące sąd uwzględnił uprzednią niekaralność oskarżonego.

Sąd uznał, że zachodzi wobec oskarżonego pozytywna prognoza bowiem działanie miało miejsce ponad 8 lat temu i od tego czasu , oskarżony nie był uprzednio karany a z opinii kuratora sadowego wynika, że jest w trudnej sytuacji zdrowotnej i życiowej. Ustalony okres próby pozwoli na sprawdzenie tej pozytywnej prognozy.

W pkt 73 orzeczono wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody na rzecz wskazanych pokrzywdzonych w zakresie w jakim nie została naprawiona ( zgodnie z informacjami o zadłużeniu) i uwzględniając także udział oskarżonego S. G. (1) i wyrok skazujący wobec P. U..

Wymierzając karę oskarżonemu P. Z. za przestępstwo jak w pkt 74 wyroku sąd uwzględnił sposób działania oskarżonego, także czas jego trwania oraz uprzednią karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 75 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uprzednią karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 76 wyroku sąd uwzględnił bliskość czasową przestępstw, działanie w ramach grupy przestępczej w głównym jej nurcie co tworzy bliski związek czasów- przedmiotowy.

Wymierzając karę oskarżonemu R. Ś. za przestępstwo jak w pkt 77 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czas trwania przestępstwa, uprzednia niekaralność oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 78 wyroku sąd miał na względzie sposób działania oskarżonego i aktualnie uprzednią niekaralność.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 79 wyroku sąd uwzględnił związek czasowy przestępstw popełnionych w ramach działania jednej grupy przestępczej.

W pkt 80 wyroku orzeczono wobec oskarżonego przepadek, w związku ze wskazanym skazaniem, równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z popełnienia przestępstwa w kwocie 5.000 zł. Kwota ta wynika z zeznań M. T. tj. ½ z kwoty 10.000 zł czyli 5.000 zł. Drugą część uzyskał M. Ś..

Wymierzając karę oskarżonemu S. B. za przestępstwo jak w pkt 81 wyroku sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czasokres działalności przestępczej, karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 82 sąd miał na uwadze sposób działania oskarżonego, czasokres działalności przestępczej, spektrum działania, także wobec małoletniej, karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę za przestępstwo jak w pkt 83 wyroku sąd uwzględnił sposób działania oskarżonego i motywy tego działania oraz karalność.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną jak w pkt 84 wyroku sąd uwzględnił związek czasowy przestępstw ale także różnorodzajowość zachowań oskarżonego w ramach działalności przestępczej co świadczy o jej zakresie.

W pkt 85 wyroku, w związku ze wskazanym skazaniem, orzeczono wobec oskarżonego przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 750 zł. Ta kwota wynika z korzyści z uprawiania prostytucji przez S. R. tj. ½ z kwoty 1500 zł. Drugą część uzyskał M. Ś..

Wymierzając oskarżonym kary grzywny w kwotach i stawkach jak w przypisanych przestępstwach sąd uwzględnił ponadto sytuację materialną, rodzinną oskarżonych, stan majątkowy i korzyści uzyskiwane z popełnienia przestępstw.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Pkt 86

Pkt 86

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonych oskarżonym wskazanym w pkt 86 wyroku zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w okresach dotyczących każdego z nich.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt 87, 88 wyroku

Pkt 88 wyroku O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 627 kpk i art. 633 kpk uznając, że oskarżeni mają możliwości płatnicze aby je uiścić.

Pkt 87 wyroku O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu orzeczono na podstawie § 17 ust. 1 pkt 5, § 20 Rozporządzenia MS z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

6.  1Podpis