II AKa 126/20 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2021-03-09
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 126/20 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
4 |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
wyrok Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 29.01.2020r. II K 36/16 |
||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☐ w całości |
|||||||||||||||||||
☒ w części |
☒ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☒ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
M. D. |
Relacje oskarżonego z A. K. (1), T. Ł. (1) i Ł. S. (1) w zakresie czynu przypisanego w pkt 2 zaskarżonego wyroku Skazanie M. G. (1) |
akta (...) Sądu Okręgowego w Koninie oraz protokoły przesłuchania A. K. i T. Ł. ze sprawy (...) Sądu Okręgowego w K. wyrok (...) Sądu Okręgowego w P. |
7056v (...)- (...) |
|||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
1. 2. |
akta (...)Sądu Okręgowego w K.oraz protokoły przesłuchania A. K. i T. Ł. ze sprawy (...) Sądu Okręgowego w K. wyrok (...) Sądu Okręgowego w Poznaniu wyrok Sądu Okręgowego w P.z dnia (...) dot. skazania M. G. (2) |
Ocena ww. dowodów jest analogiczna do tej, którą sąd I instancji zawarł w pkt 2.2 na s.8-9 uzasadnienia zaskarżonego wyroku w pkt 1a,e; 1b, e; 1c, e. Dokument urzędowy, który nie był kwestionowany. |
||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
Apelacja Prokuratora : Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mogący mieć wpływ na treść orzeczenia, wyrażający się a) zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala na przypisanie oskarżonym :
skutkujący uniewinnieniem M. D. od przytoczonych w pkt I, IV, V, G. K. od czynu z pky VII, E. D. (1) od czynu z pkt IX, a także zmianą opisu czynów zarzucanych G. K. w pkt VIII i G. ( tak w oryginale na s.2 apelacji ) D. w pkt X, wyrażonych odpowiednio w pkt 12 i 15 sentencji, podczas gdy analiza materiału dowodowego, w postaci utrwalonych treści rozmów w ramach kontroli operacyjnej Poker, Skat 1 i Skat 2 a także zeznań K. P., M. K., A. M., B. C. oraz wyjaśnień M. D., prowadzą do odmiennych wniosków,
b) zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek przemawiający za warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec K. N. (1), w szczególności po stwierdzeniu, iż oskarżona uczyniła sobie z przestępstwa stałe źródło dochodu a jedyna okolicznością łagodzącą pozostaje dotychczasowa niekaralność oskarżonej. Apelacja obrońcy oskarżonego M. D. : 1. naruszenie art.4 kpk i art.7 kpk poprzez wybiórczą, niepełną oraz dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, 2. nierozpoznanie wniosku dowodowego obrony w zakresie dowodu z akt sprawy SO w K.o sygn. (...) i zapadłego w tej sprawie wyroku p-ko A. K. (1) i T. Ł. (1) ( patrz protokół rozprawy z dnia(...) ), 3. naruszenie art.393 § 2 kpk poprzez nieujawnienie tychże akt i niezaliczenie ich w poczet materiału dowodowego sprawy, 4. nierozpoznanie wniosku dowodowego obrony w zakresie dowodu z akt sprawy SO w K.o sygn. (...) toczącej się p-ko S. i M. L. i in. ( patrz protokół rozprawy z dnia (...) ), 5. naruszenie art.393 § 2 kpk poprzez nieujawnienie tychże akt i niezaliczenie ich w poczet materiału dowodowego sprawy, 6. niewyjaśnienie przez to wszystkich istotnych okoliczności sprawy zwłaszcza w zakresie okoliczności sprawy zwłaszcza w zakresie okoliczności pomówienia przez A. K. (1), T. Ł. (1) i Ł. S. (1) o czyny zarzucone M. D. ( których nie popełnił ) i ich motywacji w dokonaniu tychże pomówień, 7. dokonanie błędnych ustaleń faktycznych, polegających na bezpodstawnym przypisaniu oskarżonemu czynów, których nie popełnił, 8. niesłuszne przyjęcie wobec oskarżonego kwalifikacji prawnej z art.56 ust.3 upn poprzez błędną wykładnię pojęcia „znaczna ilość substancji psychotropowej”, 9. rażąco surowy wymiar orzeczonych wobec oskarżonego kar jednostkowych oraz kary łącznej w rozmiarze (...)lat i (...)miesięcy pozbawienia wolności.
Apelacja obrońcy oskarżonych G. K. 1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia w zaskarżonej części, mający wpływ na treść rozstrzygnięcia, a polegający na tym, iż błędnie przyjęto sprawstwo oskarżonych w zakresie przypisanych im czynów, za które zostali skazani w pkt 12 i 15 wyroku, podczas gdy wnikliwa analiza zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego i jego ocena dokonana zgodnie z przesłankami art.7 kpk sprawstwa oskarżonych nie potwierdza, w szczególności błędne i dowolne ustalenie:
2. naruszenie art.5 § 2 kpk poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonych K. i D., 3. dowolne ustalenie korzyści majątkowej, jaka zdaniem sądu I instancji osiągnąć mieli oskarżeni z popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt 12 i 15 wyroku. Apelacja obrońcy oskarżonej K. N. (2) : 1.
błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na dowolnym przyjęciu przez sąd wyrokujący, iż oskarżona dokonała zarzucanych jej czynów, podczas gdy z całokształtu materiału dowodowego w sprawie ( biorąc po uwagę wyjaśnienia M. D. 2. sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią materiału dowodowego zebranego w sprawie, w szczególności ustalenie sprawstwa oskarżonej w oparciu o zeznania świadków A. W. (2) ( obecnie M. ), oraz K. P., które to dowody nie potwierdzają faktu popełnienia zarzucanych oskarżonej przestępstw, ponieważ powyższe zeznania ww. osób wynikają z osobistych uprzedzeń świadków co do osoby oskarżonej. Nadto zeznania świadków są sprzeczne ze sobą i tym samym nie stanowią jednoznacznego dowodu, iż oskarżona popełniła zarzucane jej czyny, 3. rażące naruszenie przepisu art.7 kpk, które miało istotny wpływ na treść orzeczenia poprzez przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów, podjęcie tej oceny w sposób dowolny, sprzeczny z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego w sposób uniemożliwiający ustalenie prawdy obiektywnej, w szczególności poprzez przypisanie sprawstwa i winy w zakresie skazania K. N. (1) za zarzucany jej czyn na podstawie nieprawdziwych zeznań P. P. (1) ( wówczas J. ) złożonych w postępowaniu przygotowawczym, co stanowiło jej linię obrony, które to zeznania zostały następnie odwołane w toku postępowania przed sądem, 4. obrazę przepisów postępowania tj. art.5 § 2 kpk poprzez rozstrzygnięcie nie dających się usunąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonego ( zasada in dubio pro reo ), 5. obrazę przepisów postępowania, mający istotny wpływ na treść orzeczenia, tj. art.410 kpk, polegającą na pominięciu istotnych okoliczności sprawy i oparcia ustaleń faktycznych na dowolnie wybranej części materiału dowodowego, co spowodowało dokonanie błędnych ustaleń faktycznych ( w szczególności korzyści majątkowej które uzyskała oskarżona ), przyjętych następnie za podstawę wyroku. |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny ☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny ☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Apelacja Prokuratora : Zarzuty apelacji oskarżyciela publicznego znalazły akceptację w części. Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych okazał się uzasadniony co do uniewinnień oskarżonych M. D., G. K. i E. D. (1) od czynów wskazanych w pkt 1, 5, 6, 11 i 14 zaskarżonego wyroku. Sąd Apelacyjny nie podzielił stanowiska wyrażonego na s.22 uzasadnienia zaskarżonego wyroku, że grupa opisana w akcie oskarżenia nie funkcjonowała. W doktrynie przyjmuje się, że zorganizowana grupa przestępcza w rozumieniu art.258 § 1 kk to ugrupowanie składające się z co najmniej 3 osób, posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnionego ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach psychologicznych łączących poszczególne jednostki, świadomie zmierzające do realizacji zamierzonego celu jakim jest popełnienie czynu zabronionego" ( vide: M.,
(...)
, s. 112 ). Z kolei kierowanie taką grupą w myśl art.258 § 3 kk to pełnienie funkcji władczych w grupie, wydawanie wiążących poleceń ich członkom. Odpowiada z art.258 § 3 kk ten, kto kieruje nie tylko całością grupy, lecz także ich wyodrębnianymi elementami, które jednak spełniają kryteria samoistnej struktury ( vide: S.,
(...)
, s. 20; M.,
(...)
, s. 557 ). Sąd odwoławczy nie podziela poglądu, że w procederze przesyłania wyrobów tytoniowych bez akcyzy uczestniczyli li tylko J. L. (1) i G. L.. Przeczą temu nawet wyjaśnienia oskarżonego M. D. z dnia (...)( vide: k.297 ). Trudno też akceptować stwierdzenie, że materiały uzyskane w ramach kontroli operacyjnej są zbyt mało jednoznaczne i przekonywujący aby przypisać ww. winę i sprawstwo ( s.23 uzasadnienia zaskarżonego wyroku ). Jest wręcz odwrotnie, albowiem materiał ten wskazuje na rzeczywisty charakter relacji pomiędzy oskarżonym a J. L. (1), G. L. ( obecnie L. ) a nadto także J. L. z G. K. i E. D. (1). Należy przy tym zaznaczyć, że w stosunku do dwóch ostatnich oskarżonych wchodzi w grę działalność grupy związana z popełnianiem przestępstw polegających na czerpaniu korzyści majątkowych Skazując oskarżonych G. K. i E. D. (1) za czyny przypisane Sąd Apelacyjny nie podzielił za to zarzutów prokuratora co do uniewinnienia oskarżonego D. D. (2) oraz warunkowego zawieszenia wykonania kary wobec oskarżonej K. N. (1). W pierwszym wypadku materiał dowodowy dot. ww. oskarżonego jest niewątpliwie ubogi. Sprowadza się przede wszystkim do zeznań funkcjonariuszy policji P. W. Trafnie Sąd I instancji uznał także, że w stosunku do oskarżonej K. N. (1) istnieje jeszcze możliwość sformułowania pozytywnej opinii na przyszłość, że mimo niewykonania kary ponownie przestępstwa nie popełni. Ustalenie to skutkowało następnie decyzją o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności ( przy zastosowaniu art.4 § 1 kk ). Skarżący w nieuprawniony sposób przeceniał wagę działania oskarżonej w warunkach art.65 § 1 kk. Bezzasadnie przy tym bagatelizował okoliczności łagodzące w postaci niekaralności, czy też niewielkiej stosunkowo kwoty jaką ww. osiągnęła z przestępstwa. Warto w tym kontekście odnotować, że przypisanego jej czynu ww. dopuściła się w okresie od (...)do (...). Od popełnienia tego przestępstwa minęło niemal (...)lat a mimo to nie weszła ona ponownie na drogę przestępstwa. To także potwierdza zasadność zastosowania wobec niej dobrodziejstwa, o którym mowa w art.69 § 3 kk. Przepis ten stanowi, że zawieszenia wykonania kary nie stosuje się do sprawcy określonego w art.64 § 2 kk ( stosowanego wobec ww. z uwagi na treść art.65 § 1 kk ), chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Aktualnie regulacja ta już nie funkcjonuje i jej zastosowanie było możliwe jedynie z uwagi na dyrektywę z art.4 § 1 kk. Sąd Apelacyjny nie podziela przy tym zastrzeżeń co do niedostatecznego wykazania przez sąd meriti przesłanek uznania zaistniałej sytuacji za „wyjątkowy wypadek” uprawniający do warunkowego zawieszenia wykonania kary. Sytuacji tej nie zmieniają bynajmniej przywoływane na s.14 apelacji zeznania A. W. (2), czy P. J.. Nie dają one podstaw do zmiany ustalonej przez Sąd Okręgowy roli w popełnionym przestępstwie. Tak ukształtowane wobec oskarżonej orzeczenie o karze należycie spełnia dyrektywy jej wymiary wskazane w art.53 kk. Apelacja obrońcy oskarżonego M. D. : Zarzuty podniesione przez obrońcę ww. nie doprowadziły do zmiany lub uchylenia zaskarżonego orzeczenia. W pierwszej kolejności należy odnieść się do zarzutów dot. nierozpoznania wniosków dowodowych obrońcy z dnia (...) i (...) o przeprowadzenie dowodu z akt (...) oraz (...) Sądu Okręgowego w K.w zakresie dot. zeznań i wyjaśnień składanych w nim przez A. K. (1) i T. Ł. (1). Rzeczywiście, Błędny okazał się także zarzut naruszenia art.4 kpk i art.7 kpk podniesiony jako pierwszy apelacji. Odnośnie zakresu zastosowania art.4 kpk – a zatem w konsekwencji również Analogicznie jako chybione należy oceniać zarzuty obrońcy w zakresie czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 4 zaskarżonego wyroku. Ocena zeznań świadka M. G. (1) dokonana przez Sąd Okręgowy w K.jest prawidłowa. Bynajmniej nie nosi cech wybiórczości i dowolności jak niefortunnie dowodził skarżący na s.8-9 apelacji. Sąd meriti przekonywująco wykazał dlaczego dał wiarę konkretnym wypowiedziom ww. Parafrazując autora apelacji należy więc stwierdzić, że początkowe wypowiedzi ww. ze śledztwa oraz te składane przed Sądem Okręgowym niczego nie przesądziły. Świadek nie tylko opisała rolę oskarżonego ale i rozpoznała M. D. w dniu (...) ( vide: k.642 ). Warto przy tym odnotować, że wyjaśniała wówczas w obecności swojego obrońcy. Trudno zatem uznać za przekonywujące, iż uczyniła tak w wyniku nacisku prowadzących postępowanie. To że została zatrzymana po kontakcie z osobami należącymi do grupy przestępczej K. R. nie wyklucza przecież, że niemal w tym samym czasie spotkała się po drodze z oskarżonym, od którego odebrała m.in. (...)g amfetaminy. Zdziwienie budzi fakt niewiedzy obrońcy co do przyczyn dla których wprowadzenie ww. narkotyków przypisano oskarżonemu, albowiem wynika to wprost z twierdzeń M. G. (1) które przywołał w swoim uzasadnieniu sąd I instancji. Zachowanie świadka przez sądem meriti sytuacji tej nie zmienia, zważywszy jeżeli uwzględni się treść opinii biegłej psycholog M. R.. Także dywagacje skarżącego co do przyczyn zmiany wyjaśnień ww. i pomówienia M. D. nie są przekonywujące. Nie miała ona powodu ochraniać A. F., gdyż była związana J. S.. Z kolei sama poniosła z tego tytułu odpowiedzialność, czego dowodem jest wyrok Sądu Okręgowego Nie znalazła akceptacji także ta argumentacja skarżącego, które odnosi się do czynu przypisanego oskarżonemu w pkt 7. Wywody obrońcy są przy tym niezwykle lakoniczne Na koniec sąd odwoławczy odniesie się do zarzutów rażącej niewspółmierności kar jednostkowych i łącznej i niesłusznego przyjęcia wobec M. D. kwalifikacji prawnej Apelacja obrońcy oskarżonych G. K. i E. D. (1) : Zarzuty ww. apelacji nie zasługiwały na uwzględnienie. W pierwszej kolejności wypada zaznaczyć, ze wątpliwości, o jakich mowa w przepisie art.5 § 2 kpk, odnoszą się do zagadnień związanych z ustaleniami faktycznymi, a więc do sytuacji, gdy Chybiony jest w całości także zarzut obrońcy błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, skutkujący skazaniem oskarżonych za przestępstwa przypisane w pkt 12 i 15 zaskarżonego wyroku. Nie świadczy to jeszcze, że ustalenia te są idealne. Należy przy tym zaznaczyć, że niezależnie od ww. zarzutu Sąd Apelacyjny zmuszony był uchylić wyrok także Pozbawiony podstaw faktycznych i prawnych jest też zarzut zawarty w pkt Ic apelacji. Stanowiska w zakresie dowolności ustalenia korzyści majątkowej skarżący de facto nie uzasadnił. Sąd Apelacyjny nie ma zatem możliwości odniesienia się do argumentów, które nie zostały fizycznie sformułowane. Swoje stanowisko sąd I instancji przekonywująco wyjaśnił na s.12 uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Rozważania nie zostały skutecznie podważone przez skarżącego, tym bardziej, że zostały poczynione w oparciu o materiał dowodowy, o którym mowa była powyżej. Apelacja obrońcy oskarżonej K. N. (2) : Zarzuty tej apelacji okazały się bezzasadne w całości. Odnosząc się do zawartych w pkt 4-5 apelacji obrońcy oskarżonego zarzutów naruszeń proceduralnych to należy zauważyć, iż zgodnie z art.438 pkt 2 kpk orzeczenie podlega uchyleniu ( lub zmianie ) jedynie w razie takiej obrazy przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść tego wyroku. W realiach niniejszego procesu skarżący poprzestał jedynie na ich wyliczeniu, nie podejmując nawet trudu i próby wykazania ewentualnego wpływu na treść zaskarżonego wyroku. Takie działanie nie może oczywiście skutkować powodzeniem apelacji. W aspekcie przyczyn odwoławczych określonych w art.438 pkt 2 kpk w środku odwoławczym mogą być podnoszone także zarzuty niezgodności przebiegu postępowania z wymogami prawa procesowego, i to zarówno te błędy, które polegają na zaniechaniu wypełnienia konkretnych nakazów przepisów prawa procesowego ( errores in omittendo ), jak i te które sprowadzają się do działania sprzecznego z konkretnymi przepisami procedury ( errores in faciendo ). Przepisy procedury statuują też fundamentalne metody oceny dowodów, z zatem takie naruszenie tych zasad, które mogło mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, może stanowić podstawę zarzutu środka odwoławczego. Należy pamiętać o tym, że wpływ danego uchybienia na treść orzeczenia zależy ściśle od realiów konkretnej sprawy ( vide: „(...)” pod. red. Z. G. wyd. (...), (...) ). Odnosząc się do zarzutów apelacji dotyczących naruszenia przepisu art.5 § 2 kpk poprzez rozstrzygnięcie niedających się rozstrzygnąć wątpliwości na niekorzyść oskarżonej ( pkt 3 ) to uznać należy, że nie są one zasadne. Jak zauważył Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku
Mając powyższe uwagi na względzie, uznać obiektywnie należy, że ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego została dokonana – wobec K. N. (1) – przez sąd I instancji Reasumując należy zaznaczyć, że oparcie przez sąd ustaleń faktycznych na określonej |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
Apelacja Prokuratora : O uchylenie wyroku w zaskarżonej części dot. M. D., G. K., E. D. (1) i D. D. (2) i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w K.do ponownego rozpoznania, a w zakresie dot. K. N. (1) o zmianę wyroku poprzez uchylenie orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary i orzeczenia z nim związanego ( pkt 20 ). Apelacja obrońcy oskarżonego M. D. : 1. o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez całkowite uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów, ewentualnie 2. o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w K.do ponownego rozpoznania, ewentualnie 3. z ostrożności procesowej co do czynów zarzucanych w pkt II i II aktu oskarżenia o wyłączenie kwalifikacji z art.56 ust.3 upn i wymierzenie mu za te czyny znacznie łagodniejszych kar jednostkowych i kar łącznych. Apelacja obrońcy oskarżonych G. K. i E. D. (1) : O zmianę wyroku w części dot. G. K. i E. D. (1) poprzez uniewinnienie ww. od czynów wskazanych w pkt 12 i 15. Apelacja obrońcy oskarżonej K. N. (2) : 1. o zmianę przedmiotowego wyroku przez uniewinnienie oskarżonej, ewentualnie 2. o uchylenie zaskarżonego wyroku w części i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, 3. o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. T. kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed sądem II instancji. |
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Apelacja Prokuratora : Uwzględniono wnioski dot. uniewinnienia oskarżonych M. D., G. K. i E. D. (1), albowiem zarzuty w tym zakresie okazały się – co do istoty – zasadne. Odmiennie wyglądała sytuacja procesowa w odniesieniu do oskarżonych D. D. (2) i K. N. (2). Te zarzuty zostały rozpoznane negatywnie. Konsekwencją tego było więc nieuwzględnienie wniosków prokuratora, które ich dotyczyły. Apelacja obrońcy oskarżonego M. D. : Nieuwzględnienie wniosków ww. jest wynikiem negatywnego rozstrzygnięcia zarzutów apelacji. Apelacja obrońcy oskarżonych G. K. i E. D. (1) : Nieuwzględnienie wniosków ww. jest wynikiem negatywnego rozstrzygnięcia zarzutów apelacji. Apelacja obrońcy oskarżonej K. N. (2) : Nieuwzględnienie wniosków ww. jest wynikiem negatywnego rozstrzygnięcia zarzutów apelacji. Uwzględnieniu podległa wyłącznie wniosek obrońcy o zasądzenie kosztów pomocy prawnej |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
0.1pkt 3-4, 7-10, 18-24 |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Jest to spowodowane nieuwzględnieniem zarzutów podniesionych przez skarżących i braku okoliczności, które sąd odwoławczy jest zobowiązany uwzględnić z urzędu. |
||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||
0.0.1pkt 2 – uzupełnienie o przepis art.4 § 1 kk |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
Uwzględniono częściowo argument prokuratora wyrażony na s.14 uzasadnienia apelacji poprzez uzupełnienie pkt 2 zaskarżonego wyroku o przepis art.4 § 1 kk. W tym zakresie sąd I instancji stosował wobec oskarżonego M. D. przepisy Kodeksu karnego w wersji obowiązującej uprzednio, tj. względniejszej niż w dacie wyrokowania. Odnośnie pkt 7 i 18 było to zbędne, albowiem Sąd Okręgowy już to uczynił. W zakresie pkt 12 i 15 było to z kolei niemożliwe, albowiem w tej części wyrok został uchylony i sprawa przekazana sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. |
||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
pkt 1, 5, 6, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
Uwzględnienie zarzutów apelacji prokuratora w zakresie dot. M. D., G. K. i E. D. (1) w zakresie, o którym mowa powyżej. |
||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd meriti winien ponownie i wnikliwie przeanalizować materiał dowodowy wskazany wyczerpująco przy omówieniu apelacji prokuratora. Uwaga ta w szczególności odnosi się do materiałów z kontroli operacyjnej, tj. zabezpieczonych rozmów telefonicznych, w których znajdują się treści podważające tezy zawarte w zaskarżonym wyroku. Mając na uwadze, że w pkt 1, 5, 6, 11 i 14 wyroku doszło do uniewinnienia oskarżonych Sąd Apelacyjny nie mógł samodzielnie zmienić ww. rozstrzygnięć. Jednocześnie zaszła także konieczność uchylenia orzeczenia w pkt 12-13 i 15-17 wyroku – mimo uznania apelacji obrońcy G. K.i E. D. za bezzasadną – albowiem czyny przypisane w 12 i 15 wyroku nie mają charakteru samodzielnego. Uchylenie w tym zakresie jest więc pokłosiem uchylenia uniewinnień od czynu z art.258 § 1 kk – pkt 11 i 14 wyroku. W przypadku skazania za ten czyn zajdzie zatem konieczność rozważenia przyjęcia, czy ww. oskarżeni działali |
||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
4 5 6 7 |
Na podstawie art.29 ust.2 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze O kosztach postępowania odwoławczego dot. oskarżonego M. D. Sąd Apelacyjny orzekł na podstawie art.634 kpk, art.627 kpk, art.636 § 1 kpk oraz art.8, art.1, art.2 ust.1 pkt 5, art.3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych ( tj. Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz.223 z późn.zm. ). Na koszty te składają się wyłożone przez Skarb Państwa wydatki w postaci: 1/5 ryczałtu za doręczenia, koszt karty karnej ( 4 zł; + 30 zł; ) oraz opłata za drugą instancję ( 1.600 zł; ). Na podstawie art.624 § 1 kpk zwolniono K. N. (1) z obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, albowiem istnieją podstawy do uznania, że ich uiszczenie byłoby zbyt uciążliwe dla oskarżonej ze względu na jej aktualną sytuację majątkową. W pozostałej części związanej z apelacją prokuratora, w zakresie odnoszącym się do oskarżonych K. N. (1) i D. D. (2), kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa. Podstawą tego orzeczenia jest przepis art.636 § 1 i 2 kpk. |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
P. S. M. Ś. P. G. |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Data wytworzenia informacji: