Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 31 grudnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSA Elżbieta Fijałkowska (spr.)

Sędziowie: SA Jacek Nowicki, SA Piotr Górecki

po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. D.

przeciwko J. (...) spol. s r.o. z siedzibą w P.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Zielonej Górze

z dnia 22 października 2013 r. w sprawie o sygn. akt: IC 424/13

postanawia:

1.  uchylić zaskarżone postanowienie,

2.  rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego pozostawić orzeczeniu kończącemu postępowanie w sprawie.

Jacek Nowicki Elżbieta Fijałkowska Piotr Górecki

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Zielonej Górze stwierdził swą niewłaściwość i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Poznaniu – Sądowi Gospodarczemu. W uzasadnieniu orzeczenia wskazał, że zarówno powód, jak i strona pozwana w zakresie stosunków prawnych będących podstawą sporu, prowadzą działalność gospodarczą. Dochodzone pozwem roszczenie powstało w ramach prowadzonej przez strony działalności gospodarczej. Wierzytelność powstała w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, a powód nabył ją od przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą. Spełnione zostały zatem wszelkie niezbędne przesłanki do pozytywnego zakwalifikowania sprawy jako sprawy gospodarczej.

Zażalenie na to postanowienie złożył powód, zaskarżył je w całości, wniósł o jego uchylenie oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. Powód zarzucał orzeczeniu sprzeczność istotnych ustaleń faktycznych z zebranym materiałem dowodowym poprzez przyjęcie, że spełnione zostały niezbędne przesłanki do pozytywnego zakwalifikowania sprawy jako sprawy gospodarczej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz. U. z 1989 z, Nr 33, poz. 175 ze zm.) sprawami gospodarczymi są sprawy ze stosunków cywilnych między przedsiębiorcami w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W sprawie nie jest sporne, że zarówno powód jak i strona pozwana są przedsiębiorcami i prowadzą działalność gospodarczą.

Jednakże sam przymiot działania w charakterze przedsiębiorcy nie przesądza, że każde roszczenie tego podmiotu można uznać za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2011 r., III CZP 67/11, OSNC 2012/6/69).

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego w sprawie, nie ma podstaw do przyjęcia, że powód zawierając umowę cesji dochodzonych wierzytelności działał w ramach swojego przedsiębiorstwa. Z umowy cesji wierzytelności z dnia 28 października 2012 r. jednoznacznie wynika, że cesja została podpisana przez osobę prywatną P. D., a nie przedsiębiorcę (k. 13 - 15). Powód identyfikował się swoim miejscem zamieszkania i dowodem osobistym, a nie firmą przedsiębiorstwa (...), której siedziba mieści się w innym miejscu, niż miejsce jego zamieszkania (k. 118).

Mając to na uwadze Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w pkt 1 sentencji orzeczenia. O kosztach postępowania zażaleniowego orzekł na podstawie art. 108 § 2 k.p.c. (pkt 2).

Jacek Nowicki Elżbieta FijałkowskaPiotr Górecki