I ACz 2133/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2013-12-20
Sygn. akt I ACz 2133/13
POSTANOWIENIE
Dnia 20 grudnia 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu – Wydział I Cywilny
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSA Andrzej Daczyński
SSA Małgorzata Gulczyńska (spr.)
SSA Jan Futro
po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...) Bank (...) spółka akcyjna w W.
przeciwko M. K.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu
z dnia 18 października 2013 r., sygn. akt XII C 1261/12
postanawia:
1. uchylić zaskarżone postanowienie,
2. nie obciążać powoda obowiązkiem zwrotu na rzecz pozwanej kosztów postępowania zażaleniowego.
SSA Małgorzata Gulczyńska SSA Andrzej Daczyński SSA Jan Futro
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy odrzucił zażalenie pozwanej na postanowienie z dnia 7 października 2013 r. o odrzuceniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, uznając, że zgodnie z art. 107 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2010, nr 90, poz. 594 ze zm.), zażalenie na odrzucenie ponownego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych opartego na tych samych okolicznościach nie przysługuje.
Powyższe postanowienie zażaleniem zaskarżyła w całości pozwana, domagając się jego uchylenia i wnosząc o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podkreśliła, że nie było celowe wydanie odrębnego postanowienia o odrzuceniu zażalenia, bowiem prawidłowość wydanego postanowienia powinna zostać zweryfikowana w trybie art. 380 k.p.c. w toku kontroli instancyjnej postanowienia o odrzuceniu nieopłaconego zażalenia na postanowienie w przedmiocie odrzucenia apelacji.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 7 października 2013 r. w dwóch punktach sentencji rozstrzygało dwie kwestie. W punkcie pierwszym Sąd odrzucił ponowny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, zaś w punkcie drugim odrzucił, jako nieopłacone w ustawowym terminie, zażalenie na postanowienie z dnia 20 czerwca 2013 r. Pozwana, po doręczeniu jej odpisu postanowienia, wniosła zażalenie, w którym określiła zakres zaskarżenia jako wyłącznie postanowienie w przedmiocie odrzucenia zażalenia, domagając się kontroli w trybie art. 380 k.p.c. niezaskarżalnego postanowienia o odrzuceniu ponownego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wobec powyższego należy podzielić stanowisko skarżącej, zgodnie z którym częściowe odrzucenie zażalenia przez Sąd I instancji nie było prawidłowe. Postanowienie o odrzuceniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych zostało zaskarżone w trybie art. 380 k.p.c., a zatem do Sądu weryfikującego zasadność odrzuceniu zażalenia należała również kontrola prawidłowości tego postanowienia (postanowienie SN z dnia 28 lutego 2013 r., III CZ 8/13, LEX nr 1314374).
Pomimo prawidłowości stanowiska procesowego pozwanej i jej wygranej w postępowaniu zażaleniowym, nie zaszły przesłanki do zasądzenia zwrotu poniesionych przez nią kosztów postępowania od pozwanego. Okoliczności niniejszej sprawy są wyjątkowe, bowiem, pomimo upływu roku od wydania niekorzystnego dla pozwanej wyroku, postępowanie w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych wniesionej przez nią apelacji nie zostało nadal ukończone. Pozwana, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, niejednokrotnie w toku tego postępowania składała pisma procesowe obarczone brakami formalnymi, w tym przykładowo niewypełnione oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania (k. 116-118 akt). Pomimo prawomocnego oddalenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, złożyła taki wniosek ponownie, przedkładając kserokopię oświadczenia złożonego uprzednio (k. 171-174 akt). Tym samym nie sposób przypisać skarżącej działania w celu obrony w procesie jej uzasadnionych praw, a zarazem uznać, że podejmuje czynności procesowe zgodnie z dobrymi obyczajami (art. 3 k.p.c.).
W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie należało uchylić na podstawie art. 386 § 1 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., jako podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania przyjmując art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 i 397 § 2 k.p.c.
SSA Małgorzata Gulczyńska SSA Andrzej Daczyński SSA Jan Futro
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację: Andrzej Daczyński, Jan Futro
Data wytworzenia informacji: