Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I ACz 92/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Poznaniu z 2013-02-15

POSTANOWIENIE

Dnia 15 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSA Ewa Staniszewska (spr.)

Sędziowie: SA Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga

SA Marek Górecki

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lutego 2013 r.

sprawy z powództwa I. F.

przeciwko J. M. i W. M.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na zarządzenie przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Poznaniu z dnia 16 października 2012 r., sygn. akt I C 2655/12

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie.

M. Mazurkiewicz-Talaga E. Staniszewska M.Górecki

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem przewodniczący zwrócił pozew uzasadniając to tym, że powódka pomimo wezwania nie uzupełniła wszystkich jego braków formalnych. Nie wskazała bowiem w jaki sposób dokonała wyliczenia wysokości żądania i na jakiej podstawie domaga się zapłaty dochodzonej od pozwanych kwoty solidarnie.

W zażaleniu na to zarządzenie powódka wskazała w jaki sposób dokonała wyliczenia dochodzonej kwoty oraz podała, że domaga się od pozwanych zapłaty żądanej sumy solidarnie, gdyż jako współwłaściciele nieruchomości ponoszą solidarną odpowiedzialność za niezgodne z prawem działalnie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się celowe.

Żądanie „sprecyzowania” roszczenia poprzez wskazanie w jaki sposób powódka wyliczyła dochodzoną pozwem kwotę oraz dlaczego żądania swojego od pozwanych dochodzi solidarnie, dotyczy materii zasadności powództwa, a nie wymogów formalnych pozwu, określonych w art. 187 § 1 k.p.c. Ewentualne uznanie, że powódka nie uczyniła zadość temu wezwaniu może skutkować oddaleniem powództwa w całości lub części z uwagi na jego nieudowodnienie (w całości lub odpowiedniej części), natomiast nie mogło stanowić podstawy zwrotu pozwu w trybie art. 130 § 2 k.p.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z 20 lipca 2005 r., II CK 778/04, LEX nr 189317).

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 uchylił zaskarżone zarządzenie.

M. Mazurkiewicz-Talaga E. Staniszewska M.Górecki

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Danuta Wągrowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Poznaniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Staniszewska,  Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga ,  Marek Górecki
Data wytworzenia informacji: