Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSA Ewa Staniszewska
Sędziowie:	SA Mariola Głowacka SA Roman Stachowiak /spr./
Protokolant:	st.sekr.sądowy Ewa Gadomska

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2014 r. w Poznaniu

na rozprawie

sprawy z powództwa Zakładu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.

przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia w W.- (...) Oddział Wojewódzki w P.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt XII C 2101/12

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego 2.700 zł tytułem zwrotu kosztów

postępowania apelacyjnego.

Mariola Głowacka Ewa Staniszewska Roman Stachowiak

Sygn. akt I A Ca 1286/13

UZASADNIENIE

Powód – Zakład (...) Spółka z o.o. w P. domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego Narodowego Funduszu Zdrowia kwoty 127.372,50 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu. Powód twierdził, że w marcu 2012 r. zrealizował na rzecz pacjentów świadczenia, za które wystawił rachunek na kwotę 69.930 zł, skorygowany następnie do kwoty 60.439,50 zł, a w kwietniu 2012 r. zrealizował świadczenia zgodnie z rachunkiem na kwotę 66.933 zł, których to należności pozwany nie uregulował. W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc, że w związku z wykrytymi w wyniku kontroli nieprawidłowościami zażądał od powoda zwrotu nienależnie wypłaconej mu kwoty 390.196,80 zł oraz obciążył karą umowną w wysokości 11.019,46 zł, a po otrzymaniu od powoda rachunków nr (...) r., nr (...) potrącił wymienione w nich wierzytelności z własną wierzytelnością w stosunku do powoda o zwrot kwot nienależnie wypłaconych tytułem rozliczenia świadczeń i kary umownej.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanego koszty procesu w kwocie 6.369 zł i 3.617 zł. Rozstrzygnięcie to Sąd Okręgowy uzasadnił następująco:

Powód Zakład (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. zawarł w dniu 31 grudnia 2008 r. z Narodowym Funduszem Zdrowia z siedzibą w W. umowę nr (...) o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, zmienioną aneksem nr (...)z 14 stycznia 2010 r. Na jej podstawie (§ 1 ust. 1) powód zobowiązał się udzielać świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna (ambulatoryjne świadczenia diagnostyczne kosztochłonne) w zakresach określonych w załączniku nr (...)do umowy, tj. planie rzeczowo - finansowym. Plan ten określał, że w okresie rozliczeniowym od 1 stycznia 2010 r. do 31 grudnia 2010 r. powód będzie wykonywał świadczenia z rodzaju „ambulatoryjnej opieki specjalistycznej” w zakresie „diagnostyki laboratoryjnej badań molekularnych ( (...)/ (...))”, których kod zakresu świadczeń był oznaczony (...)Jednostką rozliczeniową był punkt rozliczeniowy, którego cena wynosiła 8,40 zł a przyjęta maksymalna kwota zobowiązania pozwanego z tytułu realizacji umowy wynosiła w tymże okresie rozliczeniowym 2.203.891,20 zł. W § 1 ust. 2 umowy strony ustaliły, że świadczeniodawca zobowiązany będzie wykonywać umowę zgodnie z zasadami i na warunkach określonych w szczególności w zarządzeniu Prezesa NFZ nr (...) z 2 listopada 2009 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna, wydanym na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej oraz w Ogólnych warunkach umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Zgodnie z § 6 ust. 1 i 4 umowy, w przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy, Oddział Funduszu mógł nałożyć na świadczeniodawcę karę umowną na zasadach określonych w Ogólnych warunkach umów.

Zarządzenie Prezesa NFZ nr (...) z 2 listopada 2009 r. określało postępowanie w sprawie zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna. Załącznik nr(...) część(...) do tego zarządzenia określał katalog zakresów ambulatoryjnych świadczeń diagnostycznych kosztochłonnych ( (...)), które stosownie do 2 ust. 1 pkt 1 zarządzenia nr (...) z 2 listopada 2009 r. wykonywane były u świadczeniobiorców leczonych w trybie ambulatoryjnym i realizowane w odpowiednich pracowniach, laboratoriach, zakładach diagnostycznych i poradniach, a były przedmiotem odrębnego kontraktowania przez NFZ. Pod poz. 21 katalog wymieniał świadczenie, którego kod zakresu (kolumna nr (...) tabeli) był określony jako „(...)zakres (kolumna nr (...)tabeli) był oznaczony jako „diagnostyka laboratoryjna: badania molekularne ( (...)/ (...))”, kod świadczenia (kolumna nr (...) tabeli) był określony jako (...) (...)” a wykaz świadczeń w ramach zakresu (kolumna nr (...) tabeli) obejmował „wykrywanie (...) za pomocą badań molekularnych”. § 18 ust. 1 zarządzenia nr (...) z 2 listopada 2009 r. przewidywał, że przy rozliczaniu (...) nie dopuszcza się łącznego rozliczania w ramach danego zakresu, określonego w kolumnie nr (...) załącznika nr (...) część (...) do zarządzenia – świadczeń oznaczonych różnym kodem, jak również wielokrotności świadczeń oznaczonych tym samym kodem, wykonywanych w tym samym dniu u tego samego świadczeniobiorcy.

Podczas negocjacji związanych z zawieraniem umowy nr (...) z 31 grudnia 2008 r. powoda reprezentował prof. dr hab. n. med. J. N.. Zwrócił on uwagę pozwanego, że określenie świadczenia jako „wykrywanie (...) metodami biologii molekularnej” jest nieprecyzyjne. Pozwany nie wyraził zgody na zmianę postanowień przyszłej umowy w tym zakresie, a powód mimo tego umowę w takim kształcie i brzmieniu zaakceptował i ją zawarł.

W ramach świadczenia polegającego na wykrywaniu(...)u jednego pacjenta powód wykonuje na podstawie tego samego materiału od niego pobranego, z reguły kilka badań molekularnych, w zależności od zakresu wymienionego w skierowaniu, wystawionym przez lekarza. Lekarz w skierowaniu zleca konkretne badania pod kątem identyfikacji danego patogenu (wirusa) znając już wstępne rozpoznanie lub podejrzenie rozpoznania. Adekwatnie do tego powód stosuje odpowiednią technikę badań. Badania molekularne są wykonywane przez powoda nierzadko przy użyciu różnych przyrządów, sprzętu, aparatury badawczej, w odrębnych pomieszczeniach, w różnych dniach przy użyciu różnych zestawów odczynników, z zastosowaniem odmiennych technik badawczych oraz z różnym czasokresem ich wykonywania. Wyniki poszczególnych badań powód przekazuje lekarzom kierującym na bieżąco. Nie stosuje praktyki, zgodnie z którą wyniki przekazywane są zbiorczo po zakończeniu badania ostatniego patogenu.

W okresie od 5 maja 2010 r. do 15 czerwca 2010 r. pozwany przeprowadził u powoda kontrolę prawidłowości realizacji i rozliczania świadczeń wykonywanych na podstawie umowy nr (...) z 31 grudnia 2008 r. o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie (...). Kontrola wykazała nieprawidłowości w postaci niezasadnego rozliczenia na rzecz tego samego pacjenta w 1.090 przypadkach wielokrotności świadczenia o kodzie (...) oraz niezasadne wykazanie do rozliczenia (...) świadczeń o kodzie (...) wykonanych na rzecz (...) pacjentów objętych terapeutycznym programem zdrowotnym, prowadzonym przez innych świadczeniodawców. Nieprawidłowości te zostały wytknięte powodowi w wystąpieniu pokontrolnym nr (...) sierpnia 2010 r. Pozwany zakwestionował praktykę powoda, polegającą na tym, że poszczególne badania wskazane w skierowaniu, wykonane z jednego materiału, składające się na całość świadczenia oznaczonego kodem (...) powód rozliczał przez wykazanie w różnych dniach łącznie kilku świadczeń o tymże kodzie, tj. obciążał NFZ kosztami wykonania osobno każdego z badań pozostających składową procedury (...) poprzez rozliczanie na rzecz tego samego pacjenta wielokrotności świadczenia (...). We wnioskach wystąpienia pokontrolnego w związku z wykrytymi nieprawidłowościami pozwany zażądał od powoda zwrotu nienależnie wypłaconej mu kwoty 390.196,80 zł oraz obciążył go karą umowną w wysokości 11.019,46 zł, stanowiącą 0,5% kwoty zobowiązania określonego w umowie na 2.203.891,20 zł. W związku z tym pozwany wezwał powoda do zapłaty kwoty 401.216,26 zł w terminie 14 dni od doręczenia wystąpienia pokontrolnego. Wystąpienie to zostało doręczone powodowi w dniu 10 sierpnia 2010 r. Powód złożył zastrzeżenie do wystąpienia pokontrolnego, których dyrektor (...) nie uwzględnił pismem z 31 sierpnia 2010 r. Rozstrzygnięcie to powód zaskarżył zażaleniem. Pismem z 19 września 2011 r. Prezes NFZ nie uwzględnił zażalenia, a pismem z 6 marca 2012 r. po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie zażalenia podtrzymał dotychczasowe stanowisko. Powód wyczerpał w ten sposób procedurę odwoławczą.

Pismem z 24 kwietnia 2012 r., doręczonym powodowi w dniu 26 kwietnia 2012 r., pozwany oświadczył, że potrąca wierzytelności powoda wynikające m.in. z rachunku nr (...) z 13 kwietnia 2012 r. na kwotę 69.930 zł z własną wierzytelnością w kwocie 401.216,26 zł, wynikającą z wystąpienia pokontrolnego nr(...)z sierpnia 2010 r. oraz wezwał powoda do zapłaty pozostałej kwoty 334.254,16 zł (uwzględniającej potrącenie również innych należności). Pismem z 29 maja 2012 r. pozwany oświadczył, że potrąca wierzytelności powoda, wynikające z rachunku nr (...) na kwotę 66.933zł z własną wierzytelnością w kwocie 401.216,26 zł, wynikającą z wystąpienia pokontrolnego nr (...) z sierpnia 2010 r. Nadto skorygował wcześniejsze potrącenie z 24 kwietnia 2012 r. umniejszając je o kwotę 9.490,50zł, wynikającą ze skorygowania przez powoda korektą nr (...) 23 maja 2012 r. rachunku nr (...). Wezwał również powoda do zapłaty kwoty 276.811,66 zł stanowiącej różnicę między kwotą wynikającą z wystąpienia pokontrolnego nr(...) z sierpnia 2010 r. a dokonanymi potrąceniami. Pismem z 1 sierpnia 2012 r., doręczonym powodowi 3 sierpnia 2012 r., pozwany ponownie wezwał powoda do zapłaty kwoty 276.811,66 zł, uwzględniającej dokonane potrącenia.

W dniu 1 lutego 2012 r. powód zawarł z pozwanym umowę nr (...), na podstawie której zobowiązał się udzielać świadczeń opieki zdrowotnej kontraktowanych odrębnie. Zakresem świadczeń objęte były badania genetyczne, oznaczone kodem zakresu (...) Miały one być finansowane przez pozwanego odpowiednio do liczby i ceny jednostek rozliczeniowych, które określał plan rzeczowo – finansowy, stanowiący załącznik nr(...) do umowy z 1 lutego 2012 r. W załączniku tym strony ustaliły, że w okresie rozliczeniowym od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. zobowiązanie NFZ z tytułu finansowania świadczeń wyniesie maksymalnie 771.483,30 zł, tj. iloczyn (...) jednostek rozliczeniowych przy cenie jednej jednostki 11,10 zł. Powód w marcu 2012 r. zrealizował na rzecz pacjentów świadczenia odpowiadające(...) jednostkom rozliczeniowym, za które wystawił rachunek nr (...) na kwotę 69.930 zł, skorygowany następnie korektą nr (...)r. z 23 maja 2012 r. na kwotę 60.439,50 zł, a w kwietniu 2012 r. zrealizował na rzecz pacjentów świadczenia odpowiadające 6.030 jednostkom rozliczeniowym, za które wystawił rachunek nr (...) na kwotę 66.933 zł. Powód dochował przewidzianych w umowie warunków formalnych rozliczenia świadczeń, tj. przesłał pozwanemu rachunki wraz z raportem statystycznym w formie elektronicznej.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, powództwo zdaniem Sądu Okręgowego nie zasługiwało na uwzględnienie. Strony łączyły dwie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej: 1) nr (...) z 31 grudnia 2008 r., której przedmiotem była diagnostyka laboratoryjna w zakresie badań molekularnych ( (...)/ (...)), z której pozwany wywodził wierzytelność w kwocie 401.216,26 zł, przedstawioną do potrącenia oraz 2) umowa nr (...) z 1 lutego 2012 r., której przedmiotem były badania genetyczne w celu diagnostyki chorób nowotworowych, z której powód wywodził dochodzoną pozwem wierzytelność w kwocie 127.372,50 zł.

Istota sprawy sprowadza się do wykładni treści załącznika nr (...) do umowy z 31 grudnia 2008 r. i treści punktu 21 załącznika nr (...)części (...) do zarządzenia Prezesa NFZ (...) z 2 listopada 2009 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna, współkształtującego – stosownie do § 1 ust. 2 umowy – treść zobowiązania łączącego strony. Strony odmiennie rozumiały zarówno postanowienia umowy z 31 grudnia 2008 r. oraz treść załącznika nr(...) część(...)do wymienionego zarządzenia.

Z zeznań prezesa powoda T. N. wynika, że powód rozumiał je w ten sposób, że różne badania molekularne, wykonane z tego samego materiału pobranego od pacjenta na podstawie jednego skierowania stanowią osobne świadczenia opieki zdrowotnej, identyfikowane kodem usługi 5.03.00. (...) i mogą być rozliczane osobno. W takim przypadku pojęcie świadczenia byłoby tożsame z pojęciem badania. Rozumienie to wywodził z konieczności zaangażowania w poszczególne badania znacznego nakładu sił i środków, różnych sprzętów, z długotrwałości poszczególnych badań, ich autonomicznego charakteru, warunków ekonomicznych związanych z kosztem wykonania badań, dotychczasowej praktyki w okresu współpracy z W. (...)Kasą (...).

Z kolei pozwany rozumiał je w ten sposób, że świadczeniem jest cały zestaw zleconych przez lekarza kierującego badań, niezależnie od ich liczby. Liczy się tylko to, że badania te mają być przeprowadzone w celu realizacji jednego skierowania, dotyczącego tego samego pacjenta. Rozumienie to pozwany wywodził z językowej treści punktu (...) załącznika nr (...) część(...) do zarządzenia Prezesa NFZ nr (...) z 2 listopada 2009 r., współkształtującego treść zobowiązania stron, jak i z faktu powszechnego rozumienia tego załącznika w taki właśnie sposób przez innych świadczeniodawców.

Dokonując wykładni treści załącznika nr(...) do umowy z 31 grudnia 2008r. oraz załącznika nr (...)część (...) do wymienionego zarządzenia, Sąd Okręgowy podniósł, że treść punktu 21 załącznika do zarządzenia przewidywała, że świadczenie polegające na diagnostyce laboratoryjnej – badaniach molekularnych (...)/ (...), oznaczone kodem (...) (...), obejmowało wykrywanie (...)za pomocą badań molekularnych. Zarządzenie to, wraz z załącznikiem, kształtowało treść zobowiązań stron, co wprost przewidywał § 1 ust. 2 umowy z 31 grudnia 2008 r. Określenie charakterystyki świadczenia oznaczonego tym kodem jako „wykrywania (...) za pomocą badań molekularnych” nastąpiło przy użyciu liczby mnogiej, co oznacza – według Sądu Okręgowego – że w skład jednego świadczenia może wchodzić nie tylko jedno, ale i kilka, a nawet większa liczba badań. Za takim rozumieniem tego sformułowania przemawia też zdaniem Sądu Okręgowego § 18 ust. 1 cyt. zarządzenia z 2 listopada 2009 r.

W replice na zarzuty pozwanego powód nie podważał nadto zasadności zakwestionowania przez NFZ drugiej wymienionej w protokole kontroli przyczyn uzasadniających zwrot kwoty 390.196,80 zł, to jest rozliczenie przez powoda świadczeń na rzecz pacjentów objętych programami terapeutycznymi, co – według Sądu Okręgowego – oznacza, że w tej części zaakceptował stanowisko pozwanego.

Zasadnie również zdaniem Sądu Okręgowego pozwany obciążył powoda kwotą umowną w kwocie 11.019,46 zł.

Mając zatem na uwadze, że przedstawiona przez pozwanego do potrącenia wierzytelność w kwocie 401.216,26 zł, w tym 390.196,80 zł tytułem rozliczenia świadczeń i 11.019,46 zł tytułem kary umownej, rzeczywiście istniała, należy uznać, że wierzytelności powoda wynikające z rachunków nr (...) r. i nr (...)uległy umorzeniu wskutek potrącenia zgodnie z art. 498 § 2 k.c., co uzasadnia oddalenie powództwa.

Wyrok Sądu Okręgowego zaskarżył apelacją powód. Zarzucając naruszenie art. 65 k.c. przez ustalenie treści oświadczenia woli w sposób niezgodny z dyrektywami wynikającymi z art. 65 k.c., jak i innych przepisów, w tym przepisów Konstytucji RP, a także naruszenie przepisów art. 230 k.p.c., art. 233 § 1 k.p.c., art. 503 § 1 k.p.c., § 18 ust. 1 „zarządzenia” w związku z „art. § 1 ust. 2 umowy”, które nie powinno mieć w sprawie zastosowania, art. 498 § 2 k.c. oraz błąd w ustaleniu stanu faktycznego, apelujący domagał się zmiany zaskarżonego wyroku i uwzględnienia powództwa i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Bezsporne jest, że powód świadczył usługi medyczne i w związku z ich wykonaniem wystawił rachunki, które zgodnie z umową powinien pokryć pozwany, jak również bezsporne pozostaje, że pozwany dokonał potrącenia kwoty dochodzonej w pozwie na podstawie wystawionych przez powoda rachunków z wierzytelnościami pozwanego w stosunku do powoda tytułu nienależnych świadczeń. Nienależne świadczenia w przekonaniu pozwanego dotyczyły nieprawidłowości polegających na niezasadnym naliczaniu na rzecz tego samego pacjenta w 1090 przypadkach wielokrotności świadczenia o kodzie (...) (...) oraz niezasadnego – w ocenie pozwanego – wykazanie do rozliczenia (...) świadczeń o kodzie (...) (...) wykonanych na rzecz (...)pacjentów objętych terapeutycznym programem zdrowotnym, prowadzonym przez innych świadczeniodawców. W związku z podnoszonymi nieprawidłowościami powód przedstawił do potrącenia z należnościami wynikającymi z rachunków powoda kwotę 390.196,80 zł. Potrącenie dotyczyło i kwoty 69.930 zł (k. 122) i kwoty 66.933 zł (k. 7), z tym że rachunek na kwotę 69.930 zł skorygowany został w maju 2012 r. do kwoty 60.439,50 zł (k. 38). Powód kwestionując dokonane potrącenia podnosił zarzuty dotyczące niezasadnego – zdaniem pozwanego - rozliczenia świadczeń na rzecz tego samego pacjenta. Jak wynika z pisma pozwanego Narodowego Funduszu Zdrowia z 19 września 2011 r. (k. 110 – 115), za niezasadne rozliczenie na rzecz tego samego pacjenta w (...)przypadkach wielokrotności świadczenia o kodzie(...) (...) wezwano powoda do zwroty kwoty 254.016 zł. Faktu tego powód nie kwestionował, co oznacza, że pozostała kwota dochodzona z tytułu niezasadnego wykazania (...)świadczeń o kodzie(...) (...) wykazanych na rzecz 259 pacjentów objętych terapeutycznymi programami zdrowotnymi prowadzonymi przez innych świadczeniodawców wynosi 136.130,80 zł (39.196,80 – 254.016). Kwota ta, mieszcząca się w przedstawianej przez pozwanego do potrącenia kwocie 401.216,26 zł, (w tym kwota 390.196,80 zł) jest wyższa od dochodzonych przez powoda należności (127.373 zł), które zostały potrącone. Powód nie podniósł żadnych zastrzeżeń co do zasadności potrącenia w opisanym zakresie, a wprost przeciwnie – jak wynika z zeznań przesłuchanego w charakterze strony prezesa powodowej spółki (...) (k. 176 – 177 i k. 269), powód uznał argumentację pozwanego. Twierdzenie, że o rozliczeniu pacjentów objętych programami terapeutycznymi przedstawiciele powoda dowiedzieli się dopiero w czasie kontroli (k. 269), nie ma jakiegokolwiek znaczenia z punktu widzenia przesłanek określonych w art. 410 k.c., uzasadniających zarzut nienależnego świadczenia.

Również w apelacji nie jest kwestionowana zasadność potrącenia z tytułu rozliczenia przez powoda świadczeń na rzecz pacjentów objętych programami terapeutycznymi.

Odnosząc się do potrącenia w powyższym zakresie w końcowej części apelacji (k. 313) powód podnosi, że okoliczności związane z wykonaniem świadczeń diagnostycznych na rzecz pacjentów objętych programami terapeutycznymi nie są istotne z punktu widzenia rozpoznawanej sprawy ze względu na dokonane korekty faktur na kwotę 47.040 zł, na dowód czego apelujący odwołuje się do treści pisma procesowego z 30 października 2012 r. (w apelacji wskazano „2013”) oraz zeznań przesłuchanego w charakterze strony prezesa powodowej spółki. Do pisma z 30 października 2012 r. natomiast dołączone zostały kserokopie dokonanych korekt (k. 145 – 149). Należy w związku z tym zauważyć, że korekty, zakładając, że związane one były z nieprawidłowościami w zakresie rozliczenia świadczeń na rzecz pacjentów objętych programami terapeutycznymi, dokonane zostały w sierpniu 2012 r., a więc już po dokonanym potrąceniu i tym samym wzajemnym umorzeniu wierzytelności zgodnie z art. 492 § 2 k.c. Na podstawie tego przepisu wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej, co oznacza, że następuje to z mocy samego prawa z momentem dokonania skutecznego potrącenia. Dokonane przez powodową spółkę w późniejszym czasie korekty mogą mieć oczywiście wpływ na wzajemne rozliczenie stron, ale nie mogą podważać skuteczności dokonanego wcześniej potrącenia. Ponadto należy dodać, że z korekt nie wynika, że z jakiego tytułu zostały dokonane, nie wynika to również z zeznań przesłuchanego za stronę prezesa powodowej spółki, który na powoływanej w apelacji rozprawie zeznał, że korekty dotyczyły świadczeń na rzecz pacjentów objętych programami terapeutycznymi w(...) przypadkach, ale trudno powiedzieć, „jaką kwotę korekty to dało”. Wartość dokonanych korekt jest zresztą znacznie niższa niż różnica pomiędzy przedstawioną do potrącenia kwotą 390.196,80 zł a kwotą 254.016 zł stanowiącą należność za niezasadne rozliczenie na rzecz tego samego pacjenta.

Ze względu na to, że wysokość należności przedstawionej do potrącenia w oznaczonym zakresie, a więc należności w istocie niekwestionowanych przez powoda, jest wyższa od kwoty dochodzonej w pozwie, brak podstaw do uwzględnienia apelacji bez względu na zasadność potrącenia z tytułu wykazywanych przez pozwanego nieprawidłowości rozliczania na rzecz tego samego pacjenta wielokrotności świadczenia.

Z przyczyn powyższych i na podstawie art. 385 k.p.c. oraz art. 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. i §§ 6 i 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.

SSA M. Głowacka SSA E. Staniszewska SSA R. Stachowiak