Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2014r. w S.

odwołania Z. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 22 listopada 2013 r. Nr (...)

w sprawie Z. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo Z. P. do emerytury od dnia 22 listopada 2013 roku.

Sygn. akt: IV U 1440/13 UZASADNIENIE

Decyzją z (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. P. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia (...)staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że udowodniony staż pracy w szczególnych warunkach wynosi 2 lata, 6 miesięcy i 4 dni, a do stażu tego nie zaliczono zatrudnienia od 18 października 1972r. do 31 stycznia 1988r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) z uwagi na nieprzedłożenie świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że okres pracy w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) powinien być zaliczony do pracy w szczególnych warunkach, gdyż wykonywał wówczas pracę betoniarza-zbrojarza, co mogą potwierdzić świadkowie z okresu zatrudnienia (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. P. w dniu (...)rok życia. Uprzednio - w dniu 12 listopada 2013r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 12 listopada 2013r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 26 lat, 1 miesiąc i 23 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 25 lat, 4 miesiące i 25 dni, a okresy nieskładkowe 8 miesięcy i 28 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony wykazał staż pracy w szczególnych wawrunkach w wymiarze 2 lata, 6 miesięcy i 4 dni z tytułu zatrudnienia w firmie Poczta Polska SA (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k.53 akt emerytalnych za wnioskiem 8 kwietnia 2010r.). Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono zatrudnienia od 18 października 1972r. do 31 stycznia 1988r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) z uwagi na nieprzedłożenie świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach.

Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w szczególnych warunkach decyzją z 22 listopada 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 22 listopada 2013r. k.8 akt emerytalnych).

Ubezpieczony był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. w okresie od 18 października 1972r. do 31 stycznia 1988r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 29 stycznia 1988r. k.9 akt emerytalnych za wnioskiem z 8 kwietnia 2010r.).

Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonego, z chwilą przyjęcia do w/w przedsiębiorstwa ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku zbrojarza, początkowo w celu nauki zawodu. W tym czasie ubezpieczony był uczestnikiem Ochotniczych Hufców Pracy i jednocześnie pobierał naukę w (...) Szkole Budowlanej (pismo o przyjęciu do pracy z 17 października 1972r. k.53 akt osobowych). W ramach tej umowy ubezpieczony był zatrudniony do 31 stycznia 1975r. (pismo pracodawcy z 30 stycznia 1975r. informujące o zakończeniu przez ubezpieczonego okresu szkoleniowego w (...) oraz nauki w szkole zawodowej i zgodzie na przejście ubezpieczonego na pracownika stałego przedsiębiorstwa k.50 akt osobowych). W dniu 1 lutego 1975r. ubezpieczony zawarł z powyższym przedsiębiorstwem umowę o pracę na czas nieokreślony na dotychczasowym stanowisku - zbrojarza (umowa o pracę z 1 lutego 1975r. zawarta na czas nieokreślony k.48 akt osobowych). Na stanowisku tym ubezpieczony był zatrudniony do końca zatrudnienia w w/w przedsiębiorstwie, z tym że z dniem 1 sierpnia 1978r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu funkcję brygadzisty na zbrojarni (umowa o powierzeniu funcji brygadzisty z dniem 1 sierpnia 1978r. k.29-30 akt osobowych, protokoły z okresowych egzaminów przeprowadzanych przez Komisje Kwalifikacyjne na stanowisku zbrojarza k.45-46, 38-39, 35-36 oraz angaże na stanowisku zbrojarza k.10, 11, 13, 15, 17, 19, 24, 26, 27). (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) realizowało budowy obiektów przemysłowych oraz produkowało prefabrykaty budowlane. Formalnie ubezpieczony pracował na stanowisku zbrojarza, ale faktycznie wykonywał prace zbrojarskie i betoniarskie. Przez pierwszą cześć dnia pracy wykonywał zbrojenia, które następnie umieszczał w formie, po czym zbrojenia te zalewane były betonem, a zadaniem ubezpieczonego było dokładne rozprowadzenie betonu w formie oraz utwardzenie go za pomocą specjalnego wibratora. Następnego dnia rano ubezpieczony rozbrajał gotowe prefabrykaty z form oraz przygotowywał kolejne zbrojenia i cały cykl pracy powtarzał się. W ten sposób produkowane były słupy, stropy, belki itp. Z chwilą powierzenia ubezpieczonemu funkcji brygadzisty jego praca nie uległa zmianie, gdyż był tzw. brygadzistą pracującym. W pierwszym okresie zatrudnienia ,tj. od 18 października 1972r. do 31 stycznia 1975r., kiedy ubezpieczony był uczestnikiem (...) i uczył się w szkole zawodowej, jego dzień pracy wynosił 8 godzin dziennie przez cały tydzień pracy. Zajęcia w szkole zawodowej odbywały się trybie wieczorowym, a w weekendy ubezpieczony w ramach (...) przechodził zajęcia wojskowe (zeznania świadków: M. N. i T. M. k.18- nagranie od minuty 13 do 20 oraz zeznania ubezpieczonego k.18v – nagranie od minuty 20 do 24 i k.17-17v – nagranie od minuty 2 do 10).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna – raport z analizy konta k.7 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. P. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w szczególnych warunkach. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że obok uznanego przez organ rentowy okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach w P. P. S. w W. posiada ponad 15-letni okres zatrudnienia w szczególnych warunkach z tytułu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.. Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresie zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie trwającym od 18 października 1972r. do 31 stycznia 1988r., a zatem przez 15 lat, 3 miesiące i 13 dni ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w szczególnych warunkach tj. wykonując prace przy zbrojarskie i betoniarskie. Prace tego rodzaju zaliczone są do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział V poz.4 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W ocenie Sądu do okresu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć cały powyższy okres zatrudnienia ubezpieczonego. Co prawda w pierwszym okresie pracy ,tj. od (...). ubezpieczony był uczestnikiem (...) i jednocześnie uczniem szkoły zawodowej. Niemniej w okresie tym ubezpieczony był już osobą pełnoletnią, a naukę w szkole pobierał w systemie wieczorowym w związku z tym czas jego pracy obejmował pełny wymiar. Jednakże nawet po wyłączeniu tego okresu i przyjęciu do stażu pracy w szczególnych warunkach okresu od 1 lutego 1975r., kiedy to ubezpieczony został zatrudniony jako tzw. „stały pracownik” do 31 stycznia 1988r. ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Powyższy okres stanowi bowiem 13 lat, a okres pracy w szczególnych warunkach uznany przez organ rentowy wynosi 2 lata, 6 miesięcy i 4 dni, co łącznie daje ponad 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach.

W zakresie rodzaju czynności wykonywanych przez ubezpieczonego podczas zatrudnienia we wskazanym przedsiębiorstwie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego, a także na spójnych i logicznych zeznaniach świadków, którzy pracowali w tym samym okresie, co ubezpieczony i widzieli jego pracę, a także na zeznaniach samego ubezpieczonego. Całość tych dowodów nie pozostawia wątpliwości co do rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w powyższym okresie.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczony spełnia przesłankę 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. P. przysługuje prawo do emerytury od 22 listopada 2013r. ,tj. od chwili ukończenia przez ubezpieczonego 60. roku życia.