Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2016r. w S.

odwołania N. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 października 2014 r. Nr (...)

w sprawie N. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o należności z tytułu składek

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1352/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15.10.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 83 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442 ze zm.) stwierdził, że N. B. jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne. Zadłużenie wraz z należnymi odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 45.932,53 zł, w tym należność główna za okres od marca 2003 r. do sierpnia 2014 r. w kwocie 28.551,53 zł oraz odsetki za zwłokę w kwocie 17.381,00 zł.

Od decyzji tej odwołanie złożył N. B.. Wskazał, iż pismo, które złożył w postępowaniu przed organem rentowym, zostało potraktowane jako prośba o umorzenie należności z tytułu składek oraz skorzystanie z pomocy publicznej de minimis. W celu otrzymania powyższej pomocy, ubezpieczony złożył wymagane dokumenty. W jego ocenie, wydanie decyzji w dniu 15.10.2014 r. jest przedwczesne, gdyż w chwili obecnej nie jest znany dalszy los wniosku o umorzenie należności z tytułu składek. W przypadku bowiem pozytywnego rozpatrzenia jego wniosku, wydanie decyzji przez organ rentowy byłoby bezprzedmiotowe. Dlatego też ubezpieczony wniósł o zawieszenie realizacji zaskarżonej decyzji do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia wniosku w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek (odwołanie k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wskazał, iż zaskarżona decyzja została wydana zgodnie z prawem. Ubezpieczony złożył dwa wnioski o umorzenie należności z tytułu składek. Pierwszy z nich, z dnia 12.09.2014 r., został pozostawiony bez rozpatrzenia. Wobec drugiego, z dnia 24.10.2014 r., na dzień złożenia odpowiedzi na odwołanie, nie wydano decyzji. ZUS podniósł, iż rozpatrzenie wniosku o umorzenie należności może nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się decyzji ustalającej wysokość zadłużenia (odpowiedź na odwołanie 3-4).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 5.12.2011 r. Narodowy Fundusz Zdrowia wydał decyzję, w której ustalił, iż N. B. od dnia 1.01.1999 r. podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą. Na skutek odwołania wniesionego przez N. B., sprawę rozpatrywał Prezes NFZ, który w dniu 15.03.2012 r. utrzymał decyzję z dnia 5.12.2011 r. (bezsporne).

Zaskarżoną decyzją z dnia 15.10.2014 r. (...) Oddział w S. stwierdził, że N. B. jest dłużnikiem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne w okresie od marca 2003 r. do sierpnia 2014 r. na kwotę 45.932,53 zł, z czego kwota 28.551,53 zł stanowi należność główną, zaś odsetki za zwłokę wynoszą 17.381,00 zł (decyzja wraz załącznikami k. 11 i k. 9-10 akt ZUS).

Odwołanie ubezpieczonego jest niezasadne.

W sprawie bezspornym był zarówno fakt istnienia jak i wysokości zadłużenia ubezpieczonego względem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od marca 2003 r. do sierpnia 2014 r. Zostały one szczegółowo przedstawione w załączniku do zaskarżonej decyzji. Z treści odwołania wynika, iż ubezpieczony kwestionuje samo wydanie decyzji, uznając, iż jest ono przedwczesne. N. B. wywodził bowiem, iż gdyby najpierw zapadła decyzja o umorzeniu jego należności z tytułu wyżej wymienionych składek względem ZUS, to bezprzedmiotowe byłoby wydanie zaskarżonej decyzji. Powyższe wnioskowanie nie jest jednak prawidłowe, gdyż obarczone zostało błędem logicznym. Podkreślić należy, iż decyzja o umorzeniu należności może być wydana jedynie wtedy, gdy dotyczy określonego przedmiotu, tj., gdy sprecyzowane zostanie zarówno istnienie jak i wysokość długu, który może zostać poddany umorzeniu. Z tego też powodu najpierw powinna zostać wydana decyzja stwierdzająca istnienie długu z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, czyli zaskarżona decyzja. Dopiero uprawomocnienie się wskazanej decyzji spowoduje, iż ubezpieczony będzie miał przedmiot ewentualnego umorzenia. Tym samym jak słuszne należy określić stanowisko organu rentowego wskazującego, iż rozpatrzenie wniosku o umorzenie należności może nastąpić dopiero po uprawomocnieniu się decyzji ustalającej wysokość zadłużenia.

Z uwagi na powyższe, sformułowane przez N. B. żądanie zawieszenia realizacji zaskarżonej decyzji do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia wniosku w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek określić należy jako niezasadne.

Mając powyższe na względzie, Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w sentencji orzeczenia.