Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jerzy Zalasiński
Protokolant	sekr. sądowy Monika Świątek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2016 r. w S.

odwołania M. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 20 sierpnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie M. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala M. O. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 01 lipca 2015 r. do dnia 30 czerwca 2018 r.

Sygn. akt IV U 1296/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2015 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej M. O. prawa do dalszej wypłaty renty z tytułu niezdolności do pracy. Uzasadniając swoje stanowisko organ rentowy wskazał, że Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 17 sierpnia 2015 r. nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożyła ubezpieczona M. O.. W uzasadnieniu odwołania podniosła, że od wielu lat leczy się z powodu ciężkiego nadciśnienia tętniczego, złożonej wady serca tj. niedomykalności zastawki mitralnej średniego stopnia, zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa L-S oraz prawego stawu kolanowego jak również bólów głowy i kości. Ubezpieczona od 1990 r. uprawniona jest do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, a stan jej zdrowia uległ pogorszeniu (k. 1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie podnosząc, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i pozwoliły uwzględnić odwołanie (k. 4-5).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

M. O., urodzona (...), była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 kwietnia 1990 r. (bezsporne, akta rentowe, w tym informacja z ZUS k. 408 a. r.). W ostatnim czasie, tj. od dnia 1 lipca 2012 r. do 30 czerwca 2015 r. podstawę powyższego stanowiła decyzja (...) Oddział w S. z dnia 17 lipca 2012 r. (decyzja k. 366 a. r.).

W dniu 9 czerwca 2015 r. ubezpieczona złożyła wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 406 a. r.). Po przeprowadzeniu badania lekarskiego Lekarz Orzecznik ZUS orzekł, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie z dnia 20 lipca 2015 r. k. 409 a. r.). Również Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, iż ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie z dnia 17 sierpnia 2015 r. k. 412 a. r.). W wyniku powyższego, zaskarżoną decyzją z dnia 20 sierpnia 2015 r., (...) Oddział w S. odmówił M. O. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 413 a. r.).

Badając sporną okoliczność niezdolności do pracy, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy kardiologa, endokrynologa, neurologa, ortopedy i reumatologa. Biegli sądowi rozpoznali u ubezpieczonej ciężkie nadciśnienie tętnicze, niedomykalność zastawki mitralnej i aortalnej, nadciśnienie płucne, wole guzkowe, zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego bez objawów korzeniowych, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia sprawności ruchowej, kręgozmyk L4/L5, zmiany zwyrodnieniowe prawego stawu kolanowego w przebiegu (...), obserwację w kierunku zespołu kanału nadgarstka obustronnie, artrozę drobnych stawów rąk i stóp oraz artrozę lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa. Schorzenia te powodują, iż ubezpieczona jest nadal, tj. od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2018 r. częściowo niezdolna do pracy (opinia (...)).

M. O. posiada wykształcenie średnie ekonomiczne. Aktualnie nie pracuje. Przed korzystaniem z uprawnienia do renty ubezpieczona pracowała jako referent w urzędzie miejskim, inwentaryzator oraz prowadziła działalność gospodarczą (bezsporne- wyjaśnienia ubezpieczonej k. 29, świadectwo pracy i zaświadczenie k. 3-4 a. r.). Ubezpieczona posiada wydane w dniu 25 lutego 2016 r. przez (...) Zespół (...) o Niepełnosprawności w S. orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie to wydane zostało do dnia 25 lutego 2018 r. (k. 24).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie M. O. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach określonych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Stosownie zaś do art. 12 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 wspomnianej ustawy, niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Całkowicie niezdolną do pracy jest zaś osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

W niniejszej sprawie jedyną sporną była okoliczność niezdolności do pracy ubezpieczonej.

Aby ustalić powyższe, Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych kardiologa, endokrynologa, neurologa, ortopedy i reumatologa. Z opinii biegłych wynika, iż ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2018 r.

Biegły kardiolog podał, iż u ubezpieczonej występuje ciężkie, oporne na leczenie nadciśnienie tętnicze. Pomimo stosowanego leczenia 5 lekami hipotensyjnymi, wartości ciśnienia przekraczają normę. M. O. ma stwierdzoną również niedomykalność zastawki mitralnej i aortalnej. Stwierdzone nadciśnienie płucne, które jest następstwem niedomykalności mitralnej, w sposób istotny narusza sprawność układu krążenia ubezpieczonej. Schorzenia te powodują, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy. Z kolei stan endokrynologiczny M. O. nie powoduje, by była ona niezdolna do pracy. Niezdolności do pracy ubezpieczonej samodzielnie nie powodują stan narządu ruchu oraz stan neurologiczny. Badana jest leczona z powodu zespołu bólowo-korzeniowego kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, jednakże nie wystąpiły u niej ostre zespoły korzeniowe kręgosłupa. Stan sprawności ruchowej i czynnościowej kończyn górnych i dolnych został określony jako dobry. U ubezpieczonej występuje niewielkie ograniczenie ruchomości kręgosłupa bez istotnych zaburzeń statyczno-dynamicznych upośledzających funkcję narządu osiowego. Zdaniem biegłego ortopedy, zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych są bardziej wyrażone w stawie prawym i najpewniej będą wymagały leczenia operacyjnego w przyszłości. Ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy z przyczyn reumatologicznych. Występujące jednak u M. O. schorzenia, przy uwzględnieniu stopnia ich zaawansowania oraz współistnienia, naruszają sprawność organizmu opiniowanej w stopniu uniemożliwiającym jej wykonywanie pracy zarobkowej zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami, co powoduje, iż jest ona częściowo niezdolna do pracy.

Sąd uznał opinię biegłych za wiarygodną. Stanowi ona miarodajną ocenę stanu zdrowia ubezpieczonej. Opinia ta została wydana przez lekarzy odpowiedniej specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonej i zapoznaniu się ze zgromadzoną dokumentacją lekarską. W ocenie Sądu wnioski zawarte w opinii powołanych w sprawie biegłych są prawidłowe i logicznie uzasadnione. Na uwagę zasługuje, iż powyższa opinia nie została zakwestionowana przez żadną ze stron. Należy podkreślić, iż przy ocenie biegłych lekarzy sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego (wyrok SN z 13 października 1987 r., II URN 228/87, (...)).

Mając na uwadze, iż z treści opinii wynika, że stan ubezpieczonej nie uległ poprawie, to przyjąć należy, iż w dalszym ciągu jest ona niezdolna do pracy zgodnej z jej kwalifikacjami i doświadczeniem zawodowym. Przypomnieć należy, iż ubezpieczona, od 1990 r. korzystała z prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, a poprzednio pracowała jako referent, inwentaryzator oraz prowadziła własną działalność gospodarczą. Wobec powyższego należy uznać ją za częściowo niezdolną do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Tym samym, M. O. wypełnia wymagania określone w art. 57 art. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. W konsekwencji, w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2018 r. przysługuje jej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, orzekł jak w wyroku.