Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 września 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Dorota Malewicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2016r. w S.

odwołania S. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 29 lipca 2015 r. Nr(...)

w sprawie S. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o należności z tytułu składek

I.  oddala odwołanie;

II.  odstąpuje od obciążania ubezpieczonego S. L. kosztami procesu.

Sygn. akt: IV U 1165/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 29 lipca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.83 ust.1 pkt 3 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art.1 ust.13 pkt 2 ustawy z 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność, po rozpatrzeniu wniosku S. L. z 30 stycznia 2014r. odmówił S. L. umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 6 641,30 złotych, w tym 2 539 złotych odsetek, na ubezpieczenie zdrowotne za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 3 088 złotych, w tym 1 186 złotych odsetek oraz na Fundusz Pracy za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 648,27 złotych, w tym 249 złotych odsetek. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zgodnie z decyzją z 10 marca 2014r. określającą warunki umorzenia należności z tytułu składek warunkiem umorzenia w/w należności składkowych było uregulowanie należności niepodlegających umorzeniu w terminie 12 miesięcy od uprawomocnienia się decyzji z 10 marca 2014r. ,tj. od 13 kwietnia 2014r. Wskazany termin 12 miesięcy upłynął w dniu 13 kwietnia 2015r. i w terminie tym S. L. nie opłacił składek niepodlegających abolicji. W tych okolicznościach niespełnione zostały warunki umorzenia należności określonych w decyzji z 10 marca 2014r. (decyzja z 29 lipca 2015r. k.44-46 akt organu rentowego).

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. L. zaskarżając ją w całości i wskazując, że nigdy nie był płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy. Prowadząc działalność gospodarczą był zwolniony z opłacania tych składek, co organ rentowy stwierdził w decyzjach z 21 sierpnia 1998r. Wskazał, że w 2009r. zaczęła funkcjonować ustawa wprowadzająca obowiązek opłacania składek, ale w jego ocenie ustawa ta nie dotyczyła jego osoby z uwagi na otrzymane wcześniej zwolnienie z opłacania składek. Mimo otrzymanego zwolnienia organ rentowy nie respektuje tego faktu i usiłuje mu zabrać niesłusznie pieniądze tytułem składek dokonując potrąceń z renty i emerytury. W jego ocenie z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej może być obciążony jedynie składką na ubezpieczenie zdrowotne (odwołanie k.2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy i argumentację wskazane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-7 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

S. L. od 8 sierpnia 1987r. był uprawniony do renty inwalidzkiej, a następnie renty z tytułu niezdolności do pracy. Rentę tę pobierał do chwili osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego ,tj. do 10 października 2014r. Od tej daty S. L. uprawniony jest do emerytury. Przebywając na rencie z tytułu niezdolności do pracy – poczynając od 15 czerwca 1998r. ubezpieczony prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. Z tego tytułu od 1 stycznia 2008r. podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu. Okoliczność ta była przedmiotem decyzji organu rentowego z 7 października 2009r. W związku z nieregulowaniem składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne organ rentowy w dniu 15 października 2010r. wydał decyzję ustalającą zadłużenie ubezpieczonego w opłacie składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy poczynając od 1 stycznia 2008r. Od obu w/w decyzji ubezpieczony odwołał się do Sądu Okręgowego w Siedlcach i oba odwołania podlegały prawomocnemu oddaleniu w sprawach odpowiednio IV U 894/09 i 896/10. Inną decyzją z 29 czerwca 2012r. organ rentowy określił zadłużenie ubezpieczonego z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od kwietnia 2001r. do grudnia 2007r. na kwotę 11 537,77 złotych. Sprawa z odwołania ubezpieczonego od powyższej decyzji toczyła się pod sygnaturą akt IV U 673/12 i zakończyła się prawomocnym oddaleniem odwołania (okoliczności znane Sądowi z urzędu w związku z rozpoznaniem sprawy IV U 673/12).

S. L. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą do 30 czerwca 2010r. (informacja z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k.16 akt organu rentowego). W dniu 30 stycznia 2014r. S. L. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o umorzenie nieopłaconych należności na ubezpieczenia społeczne w trybie ustawy z 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (wniosek z 30 stycznia 2014r. k.2 akt organu rentowego).

Pismem z 25 lutego 2014r. organ rentowy poinformował S. L., że postępowanie w przedmiocie jego wniosku o umorzenie należności z tytułu składek zostało ukończone i w terminie 7 dni może wypowiedzieć się co do zebranych dowodów oraz zgłoszonych żądań (pismo organu rentowego z 25 lutego 2014r. k.18 akt organu rentowego). Następnie, w dniu 10 marca 2014r. organ rentowy wydał decyzję, w której na podstawie art.1 ust.8 w/w ustawy z 9 listopada 2012r. określił, że:

I. wg stanu na dzień 30 stycznia 2014r. umorzeniu będą podlegały należności z tytułu składek na:

1.  ubezpieczenia społeczne za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 6 641,30 złotych, w tym 4 102,30 złotych z tytułu składek i 2 539 złotych z tytułu odsetek,

2.  na ubezpieczenie zdrowotne za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 3 088 złotych, w tym 1 902 złotych z tytułu składek i 1 186 złotych z tytułu odsetek,

3.  na Fundusz Pracy za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 648,27 złotych, w tym 399,27 złotych z tytułu składek i 249 złotych z tytułu odsetek.

Jednocześnie w pkt II decyzji organ rentowy wskazał, że warunkiem umorzenia w/w należności jest spłata należności niepodlegających umorzeniu, przy czym należności z tytułu składek za okres od 1 stycznia 1999r. nieobjęte postępowaniem o umorzenie należy uregulować w terminie 12 miesięcy od uprawomocnienia się niniejszej decyzji wraz z odsetkami do dnia wpłaty łącznie zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz wydanym na jej podstawie rozporządzeniu Rady Ministrów z 18 kwietnia 2008r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, do których poboru jest zobowiązany Zakład Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ rentowy wskazał dodatkowo, że na dzień złożenia przez S. L. wniosku o umorzenie należności ,tj. na dzień 30 stycznia 2014r. na jego koncie rozliczeniowym figurują należności niepodlegające umorzeniu, a bieżąca informacja w tym zakresie powinna być uzyskana w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w momencie ich regulowania. Powyższa decyzja została doręczona S. L. w dniu 12 marca 2014r. (decyzja z 10 marca 2014r. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru skarżącemu w dniu 12 marca 2014r. k.22-24 akt organu rentowego).

Dzień po otrzymaniu w/w decyzji S. L. stawił się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych – Oddziale w S. i złożył zeznanie, w którym oświadczył, że nie zgadza się z wersem 4. uzasadnienia w/w decyzji z 10 marca 2014r., w którym organ rentowy stwierdza, że skarżący – po zawiadomieniu go pismem 25 lutego 2014r. o zakończeniu postępowania w przedmiocie jego wniosku o umorzenie należności i możliwości wypowiedzenia się w terminie 7 dni się co do zebranych dowodów oraz zgłoszonych żądań – nie skorzystał z tego prawa. Podniósł, że po otrzymaniu w/w pisma kontaktował się z organem rentowym telefonicznie (protokół z przesłuchania S. L. w dniu 13 marca 2014r. k.26 akt organu rentowego). W związku z powyższym w dniu 24 marca 2014r. organ rentowy skierował do S. L. pismo, w którym potwierdził, że po otrzymaniu pisma z 25 lutego 2014r. skarżący kontaktował się telefonicznie z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych (co dokumentuje notatka służbowa z 28 lutego 2014r. na k.20 akt organu rentowego), natomiast w wyznaczonym terminie nie zgłosił się do Oddziału ZUS w S., nie przeglądał akt sprawy i nie złożył stosownych oświadczeń (pismo organu rentowego z 24 marca 2014r. z dowodem doręczenia skarżącemu w dniu 25 marca 2014r. k.28 akt organu rentowego).

Decyzja z 12 marca 2014r. uprawomocniła się z dniem 13 kwietnia 2014r. i od tej daty rozpoczął bieg terminu 12 miesięcy na uiszczenie składek niepodlegających umorzeniu, co miało warunkować umorzenie należności określonych w pkt I decyzji z 10 marca 2014r. W dniu 27 listopada 2014r. organ rentowy skierował do S. L. pismo, w którym nawiązując do decyzji z 10 marca 2014r. ponownie poinformował skarżącego, że warunkiem umorzenia należności jest opłacenie wszystkich należności niepodlegających umorzeniu w terminie 12 miesięcy od uprawomocnienia się decyzji określającej warunki umorzenia należności, w tym również kosztów egzekucyjnych naliczonych przez naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego. Organ rentowy wskazał, że informację o kwocie należności niepodlegających umorzeniu skarżący otrzyma w Oddziale ZUS w S. u imiennie wskazanego pracownika, a informację o kosztach egzekucyjnych niepodlegających umorzeniu u naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego prowadzącego postepowanie egzekucyjne (pismo organu rentowego z 27 listopada 2014r. z dowodem doręczenia skarżącemu w dniu 1 grudnia 2014r. k.36 akt organu rentowego).

Po upływie 12 miesięcy od uprawomocnienia się decyzji z 10 marca 2014r., w dniu 29 maja 2015r. organ rentowy skierował do skarżącego pismo z informacją o zakończeniu postępowania w przedmiocie jego wniosku z 30 stycznia 2014r. o umorzenie należności w trybie ustawy z 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność oraz z pouczeniem o prawie wglądu do akt i wypowiedzenia się co do zebranych dowodów oraz zgłoszonych żądań (pismo organu rentowego z 29 maja 2015r. z dowodem doręczenia skarżącemu w dniu 1 czerwca 2015r. k.38 akt organu rentowego).

W dniu 8 czerwca 2015r. wpłynęło do organu rentowego pismo S. L. datowane na 6 czerwca 2015r., w którym wskazał, że w/w pismo organu rentowego z 29 maja 2015r. jest niejasne i nie wskazuje kwot składek podlegających umorzeniu i tych, które nie podlegają umorzeniu (pismo skarżącego z 6 czerwca 2015r. k.40 akt organu rentowego). W odpowiedzi na to pismo, w dniu 24 czerwca 2015r. organ rentowy wystosował do skarżącego pismo, w którym opisał procedurę załatwienia jego wniosku z 30 stycznia 2014r. o umorzenie należności w trybie ustawy z 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (pismo organu rentowego z 24 czerwca 2015r. k.42 akt organu rentowego).

S. L. nie opłacił w terminie 12 miesięcy od uprawomocnienia się decyzji z 10 marca 2014r. składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy niepodlegających umorzeniu. Z emerytury ubezpieczonego dokonywane są potracenia tytułem nieopłaconych składek, ale wyegzekwowane kwoty nie odpowiadają kwocie należności podlegającej spłacie (pismo organu rentowego z 29 czerwca 2016r. k.19-19v akt sprawy). W związku z powyższym zaskarżoną decyzją z 29 lipca 2015r. organ rentowy odmówił S. L. umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 6 641,30 złotych, w tym 2 539 złotych odsetek, na ubezpieczenie zdrowotne za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 3 088 złotych, w tym 1 186 złotych odsetek oraz na Fundusz Pracy za okres od czerwca 2008r. do lutego 2009r. w kwocie 648,27 złotych, w tym 249 złotych odsetek (decyzja z 29 lipca 2015r. k.44-46 akt organu rentowego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego S. L. od decyzji z 29 lipca 2015r. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.1 ust.1 ustawy z 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność (Dz.U. z 2012r., poz.1551) na wniosek osoby podlegającej w okresie od 1 stycznia 1999r. do 28 lutego 2009r. obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu art.8 ust.6 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1)  która przed dniem 1 września 2012r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności i nie prowadzi jej w dniu wydania decyzji określającej warunki umorzenia,

2)  innej niż wymieniona w pkt 1

umarza się nieopłacone składki na te ubezpieczenia za okres od 1 stycznia 1999r. do 28 lutego 2009r. oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, koszty upomnienia, opłaty dodatkowe, a także koszty egzekucyjne naliczone przez dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego. W myśl ust. 6 powyższego przepisu umorzenie należności, o których mowa w ust.1 skutkuje umorzeniem nieopłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne i na Fundusz Pracy za ten sam okres oraz należnych od nich, za ten sam okres, odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat podstawowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego.

W myśl dalszych zapisów w/w ustawy, postępowanie w sprawie umorzenia należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek jest kilkuetapowe. W pierwszej kolejności, zgodnie z art.1 ust.8 przedmiotowej ustawy Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję określającą warunki umorzenia, w której ustala także kwoty należności, o których mowa w ust.1 i 6 ustawy, a zatem kwoty należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne podlegające umorzeniu i kwoty składek na ubezpieczenia zdrowotne i Fundusz Pracy za ten sam okres, które również podlegają umorzeniu. Następnie, w myśl art.1 ust.11 ustawy następuje 12-miesięczny okres, liczony od dnia uprawomocnienia się decyzji określającej warunki umorzenia należności z tytułu składek, przeznaczony na spłatę – przez osobę ubiegającą się o umorzenie składek - należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy niepodlegających umorzeniu oraz należnych od tych składek odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych, kosztów upomnienia, opłat podstawowych, a także kosztów egzekucyjnych naliczonych przez dyrektora oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, naczelnika urzędu skarbowego lub komornika sądowego. Ostatnim etapem postępowania jest decyzja, o której mowa w art.1 ust.13 ustawy, w której organ rentowy orzeka o umorzeniu należności określonych we wcześniejszej decyzji określającej warunki umorzenia – po spełnieniu warunków tego umorzenia, a zatem po spłacie należności niepodlegających umorzeniu albo o odmowie umorzenia należności określonych w w/w pierwszej decyzji – w sytuacji niespełnienia warunków umorzenia ,tj. nieopłacenia składek niepodlegających umorzeniu.

Analiza wcześniejszych ustaleń Sądu pokazuje, że w przypadku S. L., który w dniu 30 stycznia 2014r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne organ rentowy zachował procedurę przewidzianą dla rozpoznania takiego wniosku, przewidzianą w w/w przepisach ustawy 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność. Stosownie do tych regulacji, w dniu 10 marca 2014r. organ rentowy wydał decyzję określającą należności mające podlegać umorzeniu oraz warunek tego umorzenia, którym – zgodnie z tą decyzją - była spłata przez skarżącego należności niepodlegających umorzeniu. Następnie – po upływie 12 miesięcy od uprawomocnienia się decyzji z 10 marca 2014r. (co nastąpiło w dniu 13 kwietnia 2015r.) organ rentowy wydał drugą – zaskarżoną przez S. L. decyzję z 29 lipca 2015r. odmawiającą umorzenia należności wobec niespełnienia przez skarżącego warunku umorzenia, jakim była spłata należności niepodlegających umorzeniu. W ocenie Sądu argumenty podniesione przez skarżącego w odwołaniu od powyższej decyzji są niezasadne. Nietrafne jest stanowisko skarżącego, że nie posiada on zadłużenia w opłacie składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż na początku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskał zwolnienie od opłacania składek. Przedstawione wyżej ustalenia Sądu pokazują, że w stosunku do S. L. organ rentowy wydawał decyzje stwierdzające podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu, a także określające wysokość zadłużenia z tytułu składek. Zauważyć również należy, że cała regulacja ustawy z 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność adresowana jest – jak wynika z samego tytułu ustawy - do przedsiębiorców posiadających zadłużenie w opłacie składek. S. L. korzystając z regulacji tej ustawy, w dniu 30 stycznia 2014r. skierował do organu rentowego wniosek o umorzenie należności z tytułu składek. W tych okolicznościach niezrozumiałe jest twierdzenie skarżącego, że nie był zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i dlatego organ rentowy nie może mu stawiać zarzutu nieopłacenia należności z tytułu składek jako warunku umorzenia części tych należności. W sprawie niesporne jest, że po otrzymaniu decyzji z 10 marca 2014r. skarżący nie opłacił – w terminie 12 miesięcy od uprawomocnienia się tej decyzji - należności niepodlegających umorzeniu, a tym samym niespełniona została przez niego przesłanka umorzenia należności określonych w pkt I w/w decyzji. W tym miejscu wskazać należy, że w ocenie Sądu decyzja z 10 marca 2014r. powinna określać (w pkt II jej treści) okres i kwotę należności, które nie podlegają umorzeniu i powinny być opłacone jako warunek umorzenia należności z pkt I decyzji - oczywiście wg stanu na datę wydania tej decyzji. Brak wskazania tej kwoty nie stanowi jednak uchybienia, które powodowałoby, że skarżący nie był w stanie ustalić kwoty należności niepodlegających umorzeniu i tym samym nie mógł spełnić warunku umorzenia należności, o których mowa w pkt I decyzji z 10 marca 2014r. W uzasadnieniu tej decyzji - od której ubezpieczony nie wniósł odwołania – organ rentowy zawarł bowiem uwagę, że bieżącą informację o kwocie należności niepodlegających umorzeniu strona uzyska w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (k.22 akt organu rentowego). Ponadto w dniu 27 listopada 2014r., a zatem w czasie biegu 12-miesięcznego terminu na spłatę należności, organ rentowy skierował do skarżącego informację przypominającą o terminie spłaty należności i wskazującą imiennie pracownika odpowiedzialnego za udzielenie informacji o wysokości kwoty podlegającej spłacie (pismo z 27 listopada 2014r. k.36 akt organu rentowego). Poza sporem pozostaje, że skarżący - mimo pouczenia - nie spełnił warunku umorzenia należności określonych w decyzji z 10 marca 2014r., a tym samym organ rentowy prawidłowo – w oparciu o przepis art.1 ust.13 pkt 2 ustawy z 9 listopada 2012r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność, orzekł o odmowie umorzenia należności określonych w pkt I decyzji z 10 marca 2014r. Wskazać przy tym należy, że w toku procesu organ rentowy – na zlecenie Sądu – przedstawił informację o wysokości należności niepodlegających umorzeniu wg stanu na datę złożenia wniosku przez S. L. i wg stanu na datę udzielenia informacji przy uwzględnieniu potrąceń dokonywanych ze świadczenia emerytalnego skarżącego (vide: pismo organu rentowego z 29 czerwca 2016r. k.19 akt sprawy). Skarżący w toku procesu dalej stał na stanowisku, że nie posiada zadłużenia w opłacie składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż nie był zobowiązany do ich opłacania.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc Sąd oddalił odwołanie S. L..

Na marginesie wskazać jeszcze należy, że w toku procesu organ rentowy poinformował, iż w stosunku do skarżącego zostało wszczęte postępowanie w celu zweryfikowania, czy powinien on opłacać składkę zdrowotną w związku z art.82 ust.8 ustawy z 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (pismo organu rentowego z 29 czerwca 2016r. k.19v akt sprawy) i do zakończenia sprawy postępowanie to nie zostało zakończone (pismo organu rentowego z 23 sierpnia 2016r. k.30 akt sprawy). Okoliczność ta nie miała jednak wpływu na tok niniejszego procesu, gdyż umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne jest jedynie konsekwencją umorzenia nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, a skarżący nie spełnił warunku do takiego umorzenia.