Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania S. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 lipca 2014 r. Nr (...)

w sprawie S. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury pomostowej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 968/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 27 lipca 2014 r. znak:(...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych odmówił S. M. prawa do emerytury pomostowej wskazując, że ubezpieczony po dniu 31.12.2008 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 niniejszej ustawy. Organ rentowy nie zaliczył do pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu tej ustawy okresu zatrudnienia od 01.01.2009 r. do 23.11.2010 r. oraz od 04.01.2011 r. do 31.12.2013 r. z uwagi na to, że w tym okresie ubezpieczony wykonywał tylko sporadycznie przewozy ładunków ADR, tak więc nie wykonywał tej pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył S. M. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że po 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, gdyż jako kierowca samochodów ciężarowych przewoził towary zgodnie z przepisami umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) (odwołanie k.1-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-6).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony S. M. urodził się (...) i w dniu (...)r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 3 stycznia 2014 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury pomostowej. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 41 lat, 10 miesięcy i 14 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 40 lat, 5 miesięcy, 26 dni, okresy nieskładkowe wynoszą 1 rok, 4 miesiące i 18 dni. Ponadto organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych przed dniem 01 stycznia 1999 r. w rozumieniu art. 32 i 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jako okres pełnienia zawodowej służby wojskowej w okresie od 25.03.1974r. do 01 lipca 1983 r. w wymiarze 9 lat, 3 miesiące i 9 dni, oraz staż pracy w warunkach szczególnych po tej dacie również w rozumieniu w/w przepisu jako okresy zatrudnienia od 18.01.1999 r. do 15.09.2000 r. w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o.o. w P. (k. 19 a.e.), od 02.01.2003 r. do 31.05.2008 r. w (...) Sp. z o.o. w M. (k.27 a.e.), od 06.06.2008 r. do 12.07.2008 r. w Firmie (...) w L. (k.31 a.e.), od 07.10.2008 r. do 31.12.2008 r. w Firmie (...) s.c. K. K., P. P. w miejscowości G. (k.39 a.e.) w charakterze kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony tj. łącznie 16 lat, 5 miesięcy i 21 dni stażu pracy w warunkach szczególnych.

W okresie od 7 października 2008 r. do 23 listopada 2010 r. S. M. był zatrudniony w (...) s.c. K. K., P. P. w miejscowości G. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony (świadectwa pracy k. 35-39 a.e.). w okresie niniejszego zatrudnienia S. M. nie wykonywał przewozów ładunków (...) (bezsporne, wyjaśnienia ubezpieczonego k.14v). Następnie w okresie od 4 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013r. S. M. był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. w M. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy-mechanika (świadectwo pracy k.41 a.e.). We wskazanym okresie zatrudnienia ubezpieczony był kierowcą tira (chłodni)– samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony i jeździł w transporcie międzynarodowym. Jeden wyjazd trwał 3-4 tygodnie, obowiązywał system przerzutowy. Wówczas ubezpieczony przewoził żywność, przeważnie sery, masło, margarynę. Zdarzało się również, ze S. M. przewoził również śmietankę w aerozolu. Były to jednak ładunki sporadyczne i odbywały się na trasie Lumen w Belgii do R. we Francji. Taki kurs trwał 24 godziny. Ubezpieczony swoją trasę z Polski rozpoczynał od przewozu sera do Luksemburga, stamtąd jechał do Francji, albo do Belgii np. z paletami, jak jechał do Francji to ładował sery i przewoził je do Luksemburga, a jak miał kurs do Belgi to w miejscowości L. ładował śmietanki w aerozolu i wykonywał trasę do Francji i znowu ładował sery i wykonywał trasę do Luksemburga. To były stałe trasy ubezpieczonego, jak również innych kierowców zatrudnionych w (...) Sp. z o.o. w M.. Wymieniony transport między Luksemburgiem, Belgią i Francją trwał w jednym cyklu do czterech tygodni i ponownie ubezpieczony wracał do Polski i rozpoczynał kolejne kółko. W ciągu miesiąca mogło się zdarzyć, że S. M. śmietankę w aerozolu oznaczoną jako ładunek (...) w dokumentach CMR, mógł przewozić raz, kilaka razy, a mógł i w ogóle nie wykonywać przewozu tego ładunku (zeznania ubezpieczonego k. 32v, 38v-39, częściowo zeznania świadka P. B. k. 31v-32).

Ubezpieczony nie pozostaje również w stosunku pracy (okoliczność niesporna – oświadczenie zawarte we wniosku k. 4v akt ).

Z uwagi na to, że ubezpieczony po dniu 31.12.2008 r. nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych w pełnym wymiarze czasu pracy decyzją z 24 lipca 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury pomostowej (decyzja z 24.07.2014 r. k.121 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie S. M. okazało się niezasadne i zostało oddalone.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Do okresu pracy w warunkach szczególnych wlicza się okresy pracy kwalifikowanej osiągnięte zarówno przed dniem 1 stycznia 2009r., jak i po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych czyli po 1 stycznia 2009 r. Do okresu uprawniającego do emerytury pomostowej osiągniętego przed dniem 1 stycznia 2009 r. wlicza się okresy pracy w szczególnych warunkach oraz w szczególnym charakterze, o których mowa w art. 32 ust. 2 i 3 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS i w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również okresy takiej pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Za okresy pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze osiągnięte po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych uznaje się wyłącznie te okresy, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy. Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia lub o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Rodzaje prac w szczególnych warunkach zostały określone w wykazach A i B prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego, stanowiących załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego, oraz wykazach stanowiskowych wydanych na podstawie § 1 ust. 2 i 3 tego rozporządzenia.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 tej ustawy prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku. Wykaz prac w szczególnych warunkach został określony w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie z ustawą, czynniki ryzyka, o których była mowa powyżej są związane m.in. z pracami pod ziemią, pracami na wodzie, pracami pod wodą, pracami w powietrzu, pracami w warunkach gorącego czy zimnego mikroklimatu.

Natomiast prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się (art. 3 ust. 3). Wykaz tych prac został określony w załączniku nr 2 do ustawy. Za pracowników wykonujących prace o szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie ustawy, w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 3 (ust. 5 art. 3).

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymieniona w art. 4 pkt 6 ustawy o emeryturach pomostowych tj. czy po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 i czy tą pracę wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy zgodnie z art. 3 ust. 4 i 5 wymienionej ustawy.

Poza sporem pozostawało natomiast, że ubezpieczony urodzony jest po 31.12.1948 r., osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 9 marca 2013 r., spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy, nie pozostaje w stosunku pracy oraz ma staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat i prace tę wykonywał przed 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 i 5 ustawy o emeryturach pomostowych, za pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze uważa się pracowników wykonujących po dniu wejścia w życie tej ustawy tj. od 01.01.2009 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, prace, o których mowa w ust. 1 i 3. Wskazany przepis stanowi o wykonywaniu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy w pełnym wymiarze czasu pracy, a nie o zatrudnieniu w pełnym wymiarze czasu pracy. Powyższe wskazuje, że ubezpieczony powinien wykazać, że pracę w szczególnym charakterze wymienioną w załączniku nr 2 tej ustawy (poz. 10 tabeli) tj. prace kierowców pojazdów przewożących towary niebezpieczne wymagające oznakowania pojazdu tablicą ostrzegawczą barwy pomarańczowej, zgodnie z przepisami Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w G. dnia 30 września 1957 r. wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy. W ocenie Sądu ten pełen wymiar czasu pracy powinien być odniesiony do miesięcznego systemu rozliczeniowego.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe nie dało podstawy do ustalenia, aby ubezpieczony chociażby przez jeden miesiąc po 31.12.2008 r. w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał przewozy materiałów niebezpiecznych ( (...)). Ubezpieczony pracując w okresie od 04.01.2011 r. do 31.12.2013 r. w (...) Sp. z o.o. był kierowcą w transporcie międzynarodowym i sporadycznie wykonywał przewozy śmietanki w aerozolu, które w dokumentach przewozowych zostały oznaczone jako (...). Do akt zostały załączone trzy dokumenty CMR (k.28-30), z których wynika, że kursy były wykonywane w różnych miesiącach roku 2013 r. przez ubezpieczonego i były to pojedyncze kursy. Z zeznań ubezpieczonego (k. 32v w zw. z 14v-15, 38v-39) również wynika, że w ciągu miesiąca wykonywał liczne kursy między Francją, Niemcami, Belgią przewożąc głównie materiały spożywcze, ale nie tylko, a tylko nieliczne z tych kursów były wykonywane ze śmietanką w aerozolu. Takich kursów z wymienionym ładunkiem zgodnie z zeznaniami ubezpieczonego mogło być od jednego do kilku w miesiącu, a mogło ich nie być w ogóle. Mając na uwadze powyższe zeznania Sąd nie obdarzył wiarygodnością zeznań świadka P. B. (k.31v-32), w części, gdzie zeznał, iż ubezpieczony woził ładunek (...) 1-2 razy w tygodniu. Jednorazowo kurs ze śmietanką w aerozolu trwał 24 godziny, a pełen wymiar czasu pracy w ciągu miesiąca wynosił 160 godzin (4 x po 40 godzin w tygodniu). Pozostały czas pracy wypełniały kursy z innymi towarami: typu ser, masło, palety, kartony. Powyższe wskazuje, że ubezpieczony pracy w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych nie wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy, a zatem nie spełnia przesłanek do przyznania emerytury pomostowej na podstawie art. 4 ustawy.

Ubezpieczony nie spełnia również przesłanek do emerytury pomostowej na podstawie art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, zgodnie z którym prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1)po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2)spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Na podstawie art. 49 ustawy prawo do emerytury pomostowej przysługuje wyłącznie osobom, które przed dniem 1 stycznia 2009 r. osiągnęły wymagany okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Przy ustalaniu okresu uprawniającego do emerytury pomostowej, o którym mowa w art. 49 pkt 3 nie uwzględnia się bowiem okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 32 i 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. W przypadku ubezpieczonego okresy pracy w warunkach szczególnych przed 01 stycznia 2009 r. nie są okresami pracy w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych, dlatego ubezpieczony nie spełnia przesłanki z art. 49 pkt 3 tej ustawy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzekł jak w wyroku.