IV U 932/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2017-03-02
Sygn. akt IV U 932/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 marca 2017r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący |
SSO Katarzyna Antoniak |
Protokolant |
st. sekr. sądowy Dorota Malewicka |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2017r. w S.
odwołania W. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 4 października 2016 r. Nr (...)
w sprawie W. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do emerytury
I. zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo W. P. do emerytury od 01 sierpnia 2016r.
II. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz W. P. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.
Sygn. akt IV U 932/16
UZASADNIENIE
Decyzją z 4 października 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016r. poz.887) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr8, poz.43 ze zm.) odmówił W. P. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podał, że ubezpieczony nie przedstawił stosownych świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych.
Odwołanie od w/w decyzji złożył W. P. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach należy zaliczyć pominięty organ rentowy okres pracy w Przedsiębiorstwie (...) w M.- D. Nr 8 S. oraz w Zakładzie Produkcji (...) w S.. Do odwołania ubezpieczony dołączył świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach wydane przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w W. (jako następcy (...) w S.), w których stwierdzono, iż ubezpieczony wykonywał prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych w okresie od 6 stycznia 1986r. do 6 sierpnia 1986r. oraz od 1 sierpnia 1987r. do 31 grudnia 1991r. jak również świadczył prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych w okresie od 11 sierpnia 1986r. do 31 lipca 1987r. (odwołanie wraz z załącznikami k.1-4 akt sprawy).
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy podał, iż ostatecznie zaliczył ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okresy, które zostały objęte dołączonymi do odwołania świadectwami wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Mimo powyższego zaliczenia, ubezpieczony nadal nie legitymuje się na dzień 1 stycznia 1999r. stażem 15 lat pracy w warunkach szczególnych, gdyż staż ten wynosi jedynie 5 lat, 11 miesięcy i 23 dni (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5-5v akt sprawy).
Sąd ustalił, co następuje:
Ubezpieczony W. P. w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 18 sierpnia 2016r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 18 sierpnia 2016r. k.1-3 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy, uzupełniony pracą w rolnictwie, w wymiarze 25 lat. Organ rentowy uznał, iż ubezpieczony nie przepracował żadnego okresu w warunkach szczególnych i dlatego zaskarżoną decyzją z 4 października 2016r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 4 października 2016r. k.39 akt emerytalnych).
Ubezpieczony odwołał się od w/w decyzji. Do odwołania dołączył świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach wydane przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w W. (jako następcy (...) w S.), w których stwierdzono, iż ubezpieczony wykonywał prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych w okresie od 6 stycznia 1986r. do 6 sierpnia 1986r. oraz od 1 sierpnia 1987r. do 31 grudnia 1991r. jak również świadczył prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych lub szynowych w okresie od 11 sierpnia 1986r. do 31 lipca 1987r. W związku z powyższym, w dniu 26 października 2016r. organ rentowy wydał nową decyzję, w której zmienił zaskarżoną decyzję z 4 października 2016r. Ostatecznie organ rentowy uznał, iż ubezpieczony wykazał staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 5 lat, 11 miesięcy i 23 dni. Na staż ten składa się zatrudnienie w okresie od 6 stycznia 1986r. do 6 sierpnia 1986r. oraz od 11 sierpnia 1986r. do 31 grudnia 1991r. Jednocześnie, z uwagi na brak, wymaganych na dzień 1 stycznia 1999r., 15 lat pracy w warunkach szczególnych, organ rentowy ponownie odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury (decyzja z 26 października 2016r. k. 48 akt emerytalnych).
W dniu 1 lutego 1975r. ubezpieczony został zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w M. D. Nr 8 w S. (następnie Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w M.) na stanowisku operatora koparki jednonaczyniowej (umowa o pracę z dnia 25 stycznia 1975r.- k. 7 akt osobowych z (...) w M. D. Nr 8 S.). Pracę w tym przedsiębiorstwie ubezpieczony kontynuował do 1 października 1977r., a następnie również w okresie od 3 sierpnia 1979r. do 30 czerwca 1985r. (łącznie 8 lat i 7 miesięcy) -(świadectwa pracy „ogólne” z dnia 3 października 1977r. oraz 28 czerwca 1985r. k. 8 i 15 akt z wniosku o ustalenie kapitału początkowego). W przedstawionych okresach ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze i przez okres całego roku wykonywał zadania operatora koparki przy pracach wodno-melioracyjnych. Do prac tych należały prace przy wykopach rowów oraz, w okresie zimowym, prace wodno-melioracyjne na stawach.
W okresie od 6 października 1977r. do 30 kwietnia 1979r. (1 rok, 6 miesięcy i 26 dni) ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze w Przedsiębiorstwie (...) W. z siedzibą w W. jako maszynista koparek jednonaczyniowych (świadectwo pracy „ogólne” z 30 kwietnia 1979r. k. 10 akt z wniosku o ustalenie kapitału początkowego). Podczas tego zatrudnienia ubezpieczony świadczył pracę przy podłączaniu studni głębinowych do hydrofonii.
W dniu 1 czerwca 1995r. ubezpieczony został zatrudniony w pełnym wymiarze w Zakładach Produkcji (...) M. G. w S. jako kierowca samochodu ciężarowego (umowa o pracę z dnia 1 czerwca 1995r. - akta osobowe). Pracę na tym stanowisku ubezpieczony kontynuował do 31 marca 1998r. (tj. 2 lata i 10 miesięcy). Przedsiębiorstwo to zajmowało się produkcją materiałów budowlanych, tj. styropianu oraz cegieł. Do zadań ubezpieczonego należał przewóz tych materiałów, przy użyciu pojazdów marki T., S. i J., tj. samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, m. in. do G. oraz do Ł.. W okresie tym ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze pracował wyłącznie jako kierowca wyżej wymienionych pojazdów, przy czym ubezpieczony nie zajmował się załadunkiem oraz rozładunkiem towaru (dokumenty zgromadzone w aktach osobowych z (...) w M. R. m.in. umowa o pracę z 25 stycznia 1975r., angaże płacowe, umowa o pracę z 3 sierpnia 1979r., dokumenty zgromadzone w aktach osobowych z (...) M. G. w S., tj. m. in. umowy o pracę z dnia 1 czerwca 1995r. oraz 1 lipca 1995r., świadectwo pracy z 31 marca 1998r., angaże płacowe, zeznania świadków: B. B. k. 23, K. O. k. 23v, R. A. k.23v oraz J. Z. k.24 akt sprawy, zeznania ubezpieczonego k.22v oraz k. 24v akt sprawy).
Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (raport z analizy konta k.20 akt emerytalnych).
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie W. P. podlegało uwzględnieniu.
Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 wyżej wymienionej ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl art. 32 ust.1 i 4 przywołanej wyżej ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 3 i § 4 ust.1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ukończył wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia tj. co najmniej 20 lat w przypadku kobiety i 25 lat w przypadku mężczyzny a w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.
Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, gdyż poza sporem pozostawało, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek oraz spełnił przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Ubezpieczony podnosił, że posiada wymagany okres zatrudnienia w szczególnych warunkach wskazując, że do stażu tego powinien być zaliczony okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w M. D. Nr 8 w S. (następnie Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w M.) jak również w Przedsiębiorstwie (...) W. z siedzibą w W., gdzie pracował na stanowisku maszynisty koparek jednonaczyniowych oraz w Zakładach Produkcji (...) M. G. w S., gdzie pracował jako kierowca samochodu ciężarowego.
Z przeprowadzonego przez Sąd postępowania dowodowego tj. z treści dokumentów zgromadzonych: w aktach organu rentowego (świadectw pracy „ogólnych”) oraz w aktach osobowych (w tym m. in. umów o pracę, „ogólnych” świadectw pracy) jak i ze spójnych i logicznych zeznań świadków R. A. i J. Z. oraz samego ubezpieczonego wynika, że w okresach 1 lutego 1975r. do 1 października 1977r. oraz od 3 sierpnia 1979r. do 30 czerwca 1985r. ubezpieczony był zatrudniony w pełnym wymiarze w Przedsiębiorstwie (...) w M. D. Nr 8 w S. (następnie Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w M.) i wykonywał pracę operatora koparki jednonaczyniowej. Zauważyć należy, iż wskazani świadkowie byli również zatrudnieni u tego samego pracodawcy w podobnym, co ubezpieczony, okresie na stanowisku operatora koparki oraz spycharki. Osoby te były więc naocznymi świadkami pracy ubezpieczonego. Zatrudnienie ubezpieczonego odpowiada zatem pracy maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych, która została wymieniona w wykazie A, dziale V poz. 3 stanowiącym załącznik do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. Swoistym uszczegółowienie tego pojęcia stanowi zarządzenie Nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985r. w sprawie stanowisk, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego. Akt ten w dziale V poz. 3 pkt 3 wskazuje, iż do prac maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych maszynista zaliczyć należy pracę maszynistów koparek i ładowarek jednonaczyniowych i wielonaczyniowych.
Podobną uwagę poczynić należy odnośnie zatrudnienia ubezpieczonego na stanowisku maszynisty koparek jednonaczyniowych w okresie od 6 października 1977r. do 30 kwietnia 1979r. w Przedsiębiorstwie (...) W. z siedzibą w W.. Materiał zgormadzony w aktach organu rentowego (świadectwo pracy „ogólne” z 30 kwietnia 1979r. k. 10 akt z wniosku o ustalenie kapitału początkowego) oraz zeznania ubezpieczonego są wystarczające do ustalenia, iż w okresie tym ubezpieczony w pełnym wymiarze świadczył pracę maszynisty koparek jednonaczyniowych, co stanowi pracę w warunkach szczególnych.
Z treści zgromadzonych w aktach osobowych dokumentów (m. in. umów o pracę, świadectwa pracy „ogólnego”) jak logicznych, korespondujących ze sobą oraz przekonujących zeznań świadków B. B. i K. O. jak również z zeznań samego ubezpieczonego wynika, że w okresie od 1 czerwca 1995r. do 31 marca 1998r. W. P. pracował w pełnym wymiarze jako kierowca samochodu ciężarowego tj. marki T., S. i J.. Wskazać należy, iż przywołani świadkowie byli w podobnym, co ubezpieczony, okresie zatrudnieni w (...) M. G. w S.. Pracę ubezpieczonego zakwalifikować należy jako pracę w warunkach szczególnych. Praca kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony została bowiem wymieniona w wykazie A, dziale VIII, poz.2 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r.
Okresy rozpatrywanego zatrudnienia wynoszą kolejno 8 lat i 7 miesięcy, 1 rok, 6 miesięcy i 26 dni jak również 2 lata i 10 miesięcy, czyli 12 lat, 11 miesięcy i 26 dni, a zatem łącznie z już uwzględnionym okresem pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 5 lat, 11 miesięcy i 23 dni, stanową wymagane co najmniej 15 lat. Podkreślić przy tym należy, że fakt wykonywania pracy w szczególnych warunkach może być wykazany różnymi środkami dowodowymi. Stąd brak świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych, na co powoływał się organ rentowy, nie stanowi przeszkody do ustalenia, że praca ubezpieczonego w powyższych okresach stanowiła pracę w takich właśnie warunkach.
W konsekwencji przyjąć należy, iż ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się ponad 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.
Mając na uwadze całokształt przedstawionych okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 14§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo W. P. do emerytury od 1 sierpnia 2016r., tj. od początku miesiąca, w którym złożył on wniosek o ustalenie prawa.
O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z wyrażoną w art. 98 §1 kpc zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Dlatego też, w oparciu o przepisy art. 98 §3 kpc w zw. z §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800) – w brzmieniu obowiązującym w dacie wniesienia odwołania, Sąd rozstrzygnął jak w pkt II wyroku.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację: Katarzyna Antoniak
Data wytworzenia informacji: