Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015r. w S.

odwołania Z. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 7 lipca 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o umorzenie należności wobec likwidowanego Funduszu Alimentacyjnego

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 900/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 7 lipca 2014r. oznaczoną numerem (...) dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w O. działając z upoważnienia likwidatora funduszu alimentacyjnego na podstawie art.68 ust.1 w zw. z art.63 ust.3 i 4 ustawy z 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych odmówił umorzenia należności Z. C. wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu w łącznej kwocie 30 330 złotych. W uzasadnieniu powyższej decyzji wskazano, że ubezpieczony nie pracuje, pobiera zasiłek z Centrum Pomocy (...), posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do 31 stycznia 2017r., prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. W tych okolicznościach likwidator funduszu alimentacyjnego stwierdził, że w sprawie nie zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności przemawiające za umorzeniem należności. Oceniając możliwość ściągnięcia należności bierze się pod uwagę nie tylko możliwość jednorazowego uregulowania zadłużenia, ale także ocenę zdolności spłaty zobowiązań w dłuższym czasie. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacał świadczenia w zastępstwie zobowiązanego, co zrodziło po jego stronie obowiązek zwrotu wypłaconych świadczeń wraz z 5% opłatą na pokrycie kosztów działalności funduszu alimentacyjnego

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. C. wnosząc o jej zmianę i umorzenie w całości należności wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego. W uzasadnieniu odwołania wskazał, ze dochody, które posiada ,tj. zasiłek z centrum pomocy społecznej są niewystarczające do egzystencji i leczenia, a stan jego zdrowia psychicznego i fizycznego nie pozwala mu na podjęcie choćby dorywczej pracy. (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2).

Sąd ustalił, co następuje:

Z. C. posiada zadłużenie wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz trójki dzieci w kwocie, która łącznie z 5% opłatą na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu, wynosi 30 330 złotych (okoliczność niesporna).

W dniu 19 maja 2014r. wpłynął do likwidatora funduszu alimentacyjnego wniosek skarżącego o umorzenie należności wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego motywowany trudną sytuacją zdrowotną i materialną uniemożliwiającą spłatę zadłużenia (wniosek o umorzenie należności z 19 maja 2014r. k.1 akt organu rentowego).

Zaskarżoną decyzją z 7 lipca 2014r. odmówiono skarżącemu umorzenia należności wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego w kwocie 30 330 złotych z uzasadnieniem jak na wstępie (zaskarżona decyzja z 7 lipca 2014r. k.24-26 akt organu rentowego).

Skarżący Z. C. ma 56 lat i wykształcenie średnie techniczne – mechanik maszyn rolniczych. Jest żonaty, ma troje pełnoletnich, usamodzielnionych już dzieci. Mieszka w jednym mieszkaniu z żoną, z którą pozostaje w faktycznej separacji. Małżonkowie nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego i pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej, wprowadzonej umową zawartą w dniu 17 maja 2004r. (akt notarialny umowy o rozdzielności majątkowej k.9 akt organu rentowego). Mieszkanie, kiedyś wspólne, stanowi obecnie majątek żony skarżącego. Skarżący po wprowadzeniu rozdzielności majątkowej przekazał żonie swój udział w mieszkaniu. Skarżący legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności orzeczonym do 31 stycznia 2017r. Pobiera zasiłek stały w kwocie 529 złotych miesięcznie wypłacany przez Centrum Pomocy (...) w W. (decyzja z 11 lutego 2014r. o przyznaniu ubezpieczonemu zasiłku stałego k.11 akt organu rentowego). Skarżący cierpi na nadciśnienie tętnicze, zatorowość płucną i zakrzepicę żył głębokich, a także dystymię oraz zaburzenia depresyjne i lękowo-mieszane (dokumentacja medyczna – w kopercie na k.17a akt organu rentowego). Miesięcznie na leki skarżący wydaje około 60-70 złotych. Leczy się u psychiatry i kardiologa. Nie posiada żadnego majątku nieruchomego i ruchomości przedstawiających istotną wartość. Nie ma oszczędności, papierów wartościowych. Do 2005r. przez kilkanaście lat wstecz skarżący prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Od 2005r. pracował jedynie dorywczo. Nie dokonywał żadnych wpłat tytułem spłaty zadłużenia (zeznania skarżącego k.8v-9 – nagranie do minuty 4 do 28).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. C. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.68 ust.1 ustawy z 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006r. Nr 139, poz.992 ze zm.) w szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych z sytuacją zdrowotną lub rodzinną osoby, przeciwko której jest prowadzona egzekucja alimentów lub osoby zobowiązanej do zwrotu bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu, likwidator może umorzyć, rozłożyć na raty lub odroczyć termin płatności należności likwidowanego funduszu z tytułu wypłaconych lub bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu. Ustawa nie określa, co należy rozumieć przez szczególnie uzasadnione przypadki związane z sytuacją zdrowotną lub rodzinną osoby, przeciwko której jest prowadzona egzekucja alimentów pozostawiając tę kwestię do oceny w świetle okoliczności konkretnej sprawy. W orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych wypracowane zostały jednak poglądy co do wykładni powyższego sformułowania. I tak przykładowo Sąd Najwyższy w wyroku z 10 listopada 2010r. w sprawie I UK 119/10 (Lex nr 686798) stwierdził m.in., że o szczególnie uzasadnionych przypadkach można mówić w sytuacjach losowych lub nadzwyczajnych powodujących, że zobowiązany alimentacyjnie nie jest w stanie na bieżąco ani w dającej się przewidzieć perspektywie regulować obarczających go zaległości bez uszczerbku dla jego zdrowia, a ponadto, że nie zachodzą podstawy do umorzenia należności wobec funduszu alimentacyjnego, jeżeli alimentacyjnie zobowiązany posiada realne możliwości choćby częściowej lub rozłożonej w czasie spłaty długów alimentacyjnych. Z kolei Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z 18 stycznia 2013r. w sprawie III AUa 1201/12 (Lex nr 1293589) stwierdził, że przez szczególnie uzasadnione wypadki należy rozumieć pewne wyjątkowe, nietypowe, czy nawet bardzo nietypowe okoliczności powstałe w wyniku wypadku losowego, niezależnego od zobowiązanego, w następstwie których jego sytuacja uległa takiemu pogorszeniu, że nie jest on w stanie na bieżąco spłacać swoich należności, a nadto nie ma perspektywy poprawy i zmiany tej sytuacji. Sąd Okręgowy podziela w całości powyższe poglądy.

W niniejszej sprawie Z. C. wnosił o umorzenie należności wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego powołując się na trudną sytuację zdrowotną i materialną. Analizując okoliczności sprawy Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że nie zachodzą ustawowe przesłanki do umorzenia należności skarżącego wobec likwidowanego funduszu alimentacyjnego. W pierwszej kolejności wskazać należy, że obecna sytuacja skarżącego ,tj. korzystanie ze świadczeń opieki społecznej oraz ogólna sytuacja majątkowa wyrażająca się brakiem majątku trwałego oraz stałych źródeł utrzymania (poza zasiłkiem wypłacanym przez CPS) nie jest następstwem zdarzeń losowych, a więc zdarzeń niezależnych od skarżącego, mających charakter nagły i nieprzewidziany. Również stan zdrowia skarżącego, jakkolwiek niezadowalający nie jest sytuacją wyjątkową. Schorzenia, na które cierpi ubezpieczony mają charakter przewlekły i niewątpliwie wymagają stałego leczenia, ale biorąc pod uwagę wiek skarżącego - 56 lat nie są sytuacją odosobnioną. Schorzenia te z pewnością ograniczają zdolność do wykonywania pracy, ale brak jest podstaw do uznania, aby całkowicie uniemożliwiały wykonywanie pracy - uwzględniającej ograniczenia zdrowotne skarżącego. W tych okolicznościach nie można uznać, aby w sprawie zachodził szczególnie uzasadniony przypadek nakazujący uwzględnienie wniosku o umorzenie należności. Sytuacja materialna i zdrowotna skarżącego jest trudna, ale nie stanowi szczególnie uzasadnionego przypadku, nie daje również podstaw do przyjęcia, że spłata przez skarżącego choćby części zadłużenia jest już z pewnością (w przyszłej perspektywie) niemożliwa. Podkreślić wreszcie należy, że powstałe po stronie skarżącego zadłużenie nie powstało nagle, ale wynika z wieloletniego nieregulowania należności wynikających z obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności Sąd uznał, że odwołanie Z. C. nie zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ §1 kpc odwołanie to oddalił.