Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2019 r. w S.

odwołania J. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W.

z dnia 22 października 2018 r. Nr (...)

w sprawie J. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddziałowi w W.

o prawo do emerytury pomostowej

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo J. O. do emerytury pomostowej od 1 września 2018 roku;

II.  zasadza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w W. na rzecz J. O. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 886/18 UZASADNIENIE

Decyzją z 22 października 2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W., działając na podstawie ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych odmówił J. O. prawa do emerytury pomostowej wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat. Organ rentowy wskazał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach zaliczył okres pracy ubezpieczonej od 1 stycznia 2009r. do 30 kwietnia 2013r. w wymiarze wynoszącym – po odliczeniu zwolnień lekarskich – 4 lata, 3 miesiące i 24 dni. Do stażu tego nie zaliczył natomiast okresów zatrudnienia od 5 listopada 1990r. do 15 maja 1991r. oraz od 8 lipca 1991r. do 31 grudnia 2008r., gdyż ze świadectwa pracy i świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach wynika, że w okresach tych ubezpieczona wykonywała prace równocześnie w obrębie dwóch różnych działów zarządzenia resortowego, tymczasem do stażu pracy w szczególnych warunkach można zaliczyć prace na dwóch różnych stanowiskach, ale w obrębie tego samego działu zarządzenia resortowego (decyzja z 22 października 2018r. k.9 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożyła J. O. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że organ rentowy błędnie ustalił, że nie wykazała 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Właściwa interpretacja przepisów ustawy nie daje podstaw do przyjęcia - jak to uczynił organ rentowy – że praca odpowiadająca pracy w szczególnych z dwóch działów zarządzenia resortowego nie może był uznana za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach (odwołanie z załącznikami k.1-5 akt sprawy)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.7-8 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona J. O. w dniu (...) ukończyła 55. rok życia. W dniu 25 września 2018r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury pomostowej (wniosek o emeryturę pomostową k.1-3 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy ustalił, że ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 28 lat, 4 miesiące i 24 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 21 lat, 4 miesiące i 17 dni, a okresy nieskładkowe 7 lat i 7 dni. Nadto organ rentowy ustalił, że ubezpieczona udowodniła staż pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych (po odliczeniu zwolnień lekarskich) w wymiarze 4 lata, 3 miesiące i 24 dni. Jednocześnie organ rentowy wskazał, że do stażu pracy w szczególnych warunkach nie zaliczył okresu pracy ubezpieczonej od 5 listopada 1990r. do 15 maja 1991r. oraz od 8 lipca 1991r. do 31 grudnia 2008r., gdyż ze świadectwa pracy i świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach wynika, że w okresach tych ubezpieczona wykonywała prace równocześnie w obrębie dwóch różnych działów zarządzenia resortowego. Mając na uwadze powyższe ustalenia zaskarżoną decyzją z 22 października 2018r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do emerytury pomostowej (decyzja z 22 października 2018r. k.9 akt emerytalnych).

Ubezpieczona J. O. jest lekarzem. W okresie od 5 listopada 1990r. do 30 kwietnia 2013r. ubezpieczona była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Szpitalu Wojewódzkim (...)w S.. Na przestrzeni tego okresu ubezpieczona wykonywała pracę na stanowisku lekarza stażysty, młodszego asystenta, asystenta i starszego asystenta. Przez cały okres powyższego zatrudnienia ubezpieczona pracowała na Oddziale Urologii. Urologia jest specjalizacją zabiegową. W ramach zatrudnienia ubezpieczona wykonywała zabiegi operacyjne – planowe i w trybie nagłym. Podczas wykonywania zabiegów operacyjnych była narażona na działanie promieniowania jonizującego oraz działanie pół elektromagnetycznych, które wykorzystywane są na bloku operacyjnym podczas tego rodzaju zabiegów. Ponadto przy operacjach endoskopowych wykorzystywane jest promieniowanie jonizujące (świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 23 lipca 2018r. k.5 akt emerytalnych,

zeznania ubezpieczonej k.28v akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. O. okazało się uzasadnione i jako takie podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.4 ustawy z 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (t.j.: Dz.U. z 2015r., poz.965 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)  urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.,

2)  ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat,

3)  osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn,

4)  ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art.5-9 i art.11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn,

5)  przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 ustawy lub w art.32 i art.33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS,

6)  po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3,

7)  nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Analizując okoliczności sprawy w świetle powyższego uregulowania nie można mieć wątpliwości, że ubezpieczona spełnia wszystkie w/w przesłanki wymagane do nabycia emerytury pomostowej. Odmawiając ubezpieczonej w/w prawa organ rentowy wskazał, że ubezpieczona nie legitymuje się 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Uzasadniając to stanowisko organ rentowy wskazał, że w świadectwie pracy oraz w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionych przez byłego pracodawcę ubezpieczonej ,tj. przez (...) Szpital Wojewódzki w S. wskazano, że w okresie zatrudnienia od 5 listopada 1990r. do 31 grudnia 2008r. ubezpieczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę określoną w wykazie A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze: w Dziale XII „W służbie zdrowia i opieki społecznej” pod poz.2 „Prace w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych oraz prace stomatologów” oraz w Dziale XIV „Prace różne” pod poz.4 „Prace narażające na działanie promieniowania jonizującego oraz prace narażające na działanie pół elektromagnetycznych w zakresie od 0.1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia” (świadectwo pracy i świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k.4 i 5 akt emerytalnych). Tymczasem – w ocenie organu rentowego - do stażu pracy w szczególnych warunkach można zaliczyć prace na dwóch różnych stanowiskach, ale w obrębie tego samego działu zarządzenia resortowego.

W ocenie Sądu z powyższą argumentacją organu rentowego nie można się zgodzić. O ile rzeczywiście pracodawca ubezpieczonej zakwalifikował wykonywaną przez nią pracę z dwóch różnych działów załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., to jednocześnie zauważyć należy, że praca ta zakwalifikowana została z działu XII poświęconego pracy „W służbie zdrowia i opiece społecznej”, a także z działu XIV poświęconego „Pracom różnym”, a zatem pracom, które mogą występować w różnych gałęziach przemysłu, gospodarki i usług. Taka kwalifikacja pracy ubezpieczonej wynikała z tego, że we wskazanym okresie ubezpieczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę na stanowisku lekarza na oddziale urologii, czyli w zespole operacyjnym dyscypliny zabiegowej jaką jest urologia i jednocześnie w ramach tej pracy i wykonywanych zabiegów operacyjnych na bloku operacyjnym była narażona na działanie promieniowania jonizującego oraz działanie pól elektromagnetycznych emitowanych przez aparaturę wykorzystywaną w toku tych operacji. W tych okolicznościach nie może być wątpliwości, że ubezpieczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę w szczególnych warunkach, przy czym była to praca na jednym stanowisku, tyle że rodzaj wykonywanych czynności pozwalał na zakwalifikowanie jej z dwóch działów załącznika do rozporządzenia. Nie ulega przy tym wątpliwości, że kwalifikacja z jednego tylko działu załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r.,tj. z działu XII poz.2 całościowo charakteryzuje rodzaj pracy wykonywanej przez ubezpieczoną.

Mając na uwadze powyższe okoliczności na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił prawo J. O. do emerytury pomostowej od 1 września 2018r. ,tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku o emeryturę.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z wynikiem sprawy na podstawie art.98§1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc i §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz.1804 ze zm.)