Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sąd. Marzena Mazurek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2015r. w S.

odwołania A. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 lipca 2014r. nr 61, znak: Nr (...) - (...)

w sprawie A. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o należności z tytułu składek

I.  oddala odwołanie,

II.  zasadza od A. C. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 708/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 9 maja 2014r. oznaczoną numerem 61 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.34 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w związku z art.83 ust.1 pkt 1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązującą płatnika składek A. C. prowadzącego Gospodarstwo (...) w T. w roku składkowym obejmującym okres od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. podwyższa się o 50%. W uzasadnieniu decyzji podano, że na podstawie akt sprawy oraz protokołu z kontroli przeprowadzonej u płatnika składek w marcu i kwietniu 2014r. ustalono, że płatnik składek w miesiącach od kwietnia 2012r. do marca 2013r. wykazał stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w wysokości 1,93%. W dniu 27 marca 2014r. płatnik składek złożył informację (...) za 2011r., w której wykazał kod (...) i liczbę ubezpieczonych 10. Zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, płatnicy składek podlegający wpisowi do rejestru REGON, którzy zgłaszają do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych oraz nie byli zobowiązani do przekazania do organu rentowego informacji (...) za trzy kolejne ostatnie lata kalendarzowe, samodzielnie ustalają stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe, przy czym dla płatników tych stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, ustalonej dla jego rodzaju działalności wg (...) ujętego w rejestrze REGON, w dniu 31 grudnia poprzedniego roku. Ustalona w oparciu o powyższe wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe płatnika składek – Gospodarstwo (...), za okres składkowy od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2012r. wynosi 2,53%. Tym samym wg organu rentowego płatnik składek nieprawidłowo ustalił liczbę ubezpieczonych i naliczając składkę w wysokości 50% najwyższej stopy procentowej dla grup działalności zaniżył stopę procentową składki określając ją – jak wskazano wyżej – na 1,93%. W tych okolicznościach na podstawie art.34 ust.1 w/w ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych organ rentowy za zasadne uznał ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w okresie składkowym od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. w wysokości 150% stopy procentowej ustalonej na podstawie prawidłowych danych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył płatnik składek A. C. prowadzący Gospodarstwo (...) w miejscowości T. zarzucając jej naruszenie prawa materialnego ,tj. przepisu art.34 ust.1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych poprzez jego błędną wykładnię. Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe za rok składkowy od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. nie ulega podwyższeniu o 50%. W uzasadnieniu stanowiska skarżący wskazał, że chciał skorzystać z możliwości powierzenia pracy cudzoziemcom z Ukrainy. Prawo pozwala na wykonywanie pracy przez obywateli tego państwa bez zezwolenia na pracę w okresie do 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, pod warunkiem posiadania przez nich oświadczenia polskiego pracodawcy o zamiarze powierzenia wykonywania pracy. Warunkiem legalnej pracy jest posiadanie wizy w celu wykonywania pracy. Oświadczenie jest rejestrowane w Powiatowym Urzędzie Pracy właściwym dla siedziby pracodawcy w celu przedłożenia przez cudzoziemca ubiegającego się o wydanie wymaganej wizy w polskiej placówce dyplomatyczno-konsularnej w miejscu stałego zamieszkania. Opisana procedura dokumentacyjna spowodowała rozciągnięcie w czasie zawarcia umów cywilnoprawnych z cudzoziemcami. Jednocześnie do biura rachunkowego, z którym ma zawartą umowę przekazał dane indentyfikacyjne czterech osób celem zgłoszenia ich do ubezpieczenia. Zostało to uczynione odpowiednio w miesiącu lipcu i sierpniu 2011r. Faktycznie do wykonywania zlecenia na jego rzecz obcokrajowy przystąpili dopiero w miesiącu październiku 2011r., za co wynagrodzenie otrzymali w listopadzie 2011r. W okresie lipiec – październik 2011r. w raportach (...) wykazano w/w osoby z zerową podstawą wymiaru składek. Osoby te nie były uwzględnione na listach płac, a z kolei listy płac były podstawą do stwierdzenia braku konieczności złożenia do organu rentowego (...) o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe – (...) za 2011r. z powodu nieprzekroczenia liczby osób ubezpieczonych: 10. Z tego względu skarżący nie kwestionuje obowiązku uiszczenia wraz z odsetkami różnicy między wysokością składek należnych a faktycznie odprowadzonych. W dniu 27 marca 2014r. przekazał on do organu rentowego prawidłową informację (...) P (...) za 2011r., a w dniu 4 czerwca 2014r. dokonał płatności składki wraz z odsetkami w kwocie 1 120 złotych. W jego ocenie fakt przeoczenia, które powstało nie może powodować automatycznie sankcji, o której mowa w art.34 ust.1 ustawy wypadkowej. Zaistniały błąd był wynikiem niezawinionego działania, a opisana sytuacja zdarzyła się po raz pierwszy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k.4-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Płatnik składek A. C. prowadzi Gospodarstwo (...) w miejscowości T.. Do 2010r. płatnik składek zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych, w związku z tym nie przekazywał do organu rentowego informacji (...) zawierającej dane potrzebne do ustalenia wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe. W 2011r., w związku zatrudnieniem w ramach umowy zlecenie dodatkowych pracowników z Ukrainy płatnik składek zgłaszał do ubezpieczenia wypadkowego średniorocznie 10 osób, przez co zobowiązany był do złożenia w organie rentowym do 31 stycznia 2012r. dokumentu (...) za 2011r. Płatnik składek, działający w tym zakresie przez biuro księgowe prowadzące obsługę kadrowo-płacową prowadzonej przez niego działalności, nie złożył tego dokumentu i stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w roku składkowym obejmującym okres od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. określił wg zasad przewidzianych dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych, czyli w wysokości 50% najwyższej stopy procentowej dla grup działalności ,tj. w wysokości 1,93% (zeznania świadka E. Ł. k.10v-11 – nagranie od minuty 6 do 21).

W dniach 26-27 marca 2014r. i oraz 1 i 7 kwietnia 2014r. organ rentowy przeprowadził kontrolę płatnika składek wskazując w ustaleniach z kontroli, że w związku ze zgłoszeniem w 2011r. do ubezpieczenia wypadkowego średniorocznie 10 osób płatnik składek zobowiązany był do złożenia za ten rok dokumentu (...), a wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe w roku składkowym od 1 kwietnia 2012r. do marca 2013r. wynosiła w przypadku płatnika składek tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy ,tj. 2,53% (protokół kontroli przeprowadzonej u płatnika składek z 7 kwietnia 2014r. k.3-7 akt organu rentowego). Płatnik składek po ujawnieniu powyższych okoliczności, w marcu 2014r. złożył dokument (...) za 2011r. i uiścił składkę na ubezpieczenie wypadkowe za okres od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. wraz z odsetkami w wysokości ustalonej wg prawidłowo określonej stopy procentowej składki na to ubezpieczenie (okoliczność niesporna).

Wobec ustalenia, że płatnik składek nieprawidłowo określił liczbę ubezpieczonych zgłoszonych w 2011r. do ubezpieczenia wypadkowego i nieprawidłowo określił stopę procentową składki na to ubezpieczenie, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję, w których stwierdził podwyższenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w roku składkowym od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. o 50% (decyzja nr (...) z 9 maja 2014r. k.23 akt organu rentowego).

S ąd zważył, co następuje:

Odwołanie płatnika składek A. C. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.34 ust.1 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009r. Nr 167, poz.1322 ze zm.) jeżeli płatnik składek nie przekaże danych lub przekaże nieprawdziwe dane, o których mowa w art.31 (do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe), co spowoduje zaniżenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, Zakład ustala, w drodze decyzji, stopę procentową składki na cały rok składkowy w wysokości 150% stopy procentowej, ustalonej na podstawie prawidłowych danych, a płatnik składek zobowiązany jest opłacić zaległe składki wraz z odsetkami za zwłokę.

W sprawie niesporne jest, przyznał to bowiem sam płatnik składek oraz świadek reprezentujący biuro księgowe prowadzące obsługę kadrowo-płacową działalności prowadzonej przez płatnika składek, że za 2011r. doszło do błędnego określenia liczby osób zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego jako 9 w sytuacji, gdy w rzeczywistości liczba ubezpieczonych w tym rok wynosiła 10. Konsekwencją tego było zaniechanie złożenia przez płatnika składek dokumentu (...) za 2011r., do czego obliguje płatników składek zgłaszających do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych przepis art.28 ust.2 w zw. z art.31 ust.3 i 6 w/w ustawy, ale również błędne określenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe za rok składkowy obejmujący okres od kwietnia 2012r. do marca 2013r. poprzez jej zaniżenie. Jak wskazano płatnik składek określił stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe za wskazany okres wg zasad określonych w art.28 ust.1 ustawy dotyczących płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych. Tymczasem zgodnie z art.33 ust.1 w/w ustawy stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek, o którym mowa w art.28 ust.2 (zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych), któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji, o której mowa w art.31 ust.6 ( (...)), przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy. W przypadku płatnika składek stopa procentowa składki na rok składkowy od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. wyniosła 2,523%.

W ocenie Sądu istnieje związek między błędnym określeniem przez płatnika składek liczby ubezpieczonych w 2011r. i niezłożeniem informacji (...) za ten rok a błędnym ustaleniem stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe za rok składkowy obejmujący okres od 1 kwietnia 2012r. do 31 marca 2013r. W tych okolicznościach zachodziła podstawa do zastosowania przez organ rentowy regulacji zawartej w art.34 ust.1 ustawy ,tj. podwyższenia stopy procentowej składki za w/w rok składkowy o 50%. Należy podkreślić, że zastosowanie tego przepisu nie jest uzależnione, co wynika z jego treści, od wykazania świadomego działania płatnika składek ,tj. działania ukierunkowanego na wprowadzenie organu rentowego w błąd w celu zaniżenia składki. Sąd nie kwestionuje twierdzeń płatnika składek i zeznań świadka E. Ł., że niezłożeni informacji (...) i błędne ustalenie stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe nie było wynikiem świadomego działania, ale niedopatrzenia pracownika biura księgowego obsługującego firmę płatnika składek. Okoliczność ta nie wpływa jednak na ocenę okoliczności sprawy. Należy przy tym zauważyć, że niedopatrzenie to leży po stronie pracownika biura księgowego, niemniej z uwagi na umowę wiążącą płatnika składek z biurem księgowym działania tego podmiotu odnoszą skutek dla płatnika składek.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc Sąd odwołanie płatnika składek oddalił.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu uregulowaną w art.98§1 i 3 kpc w zw. z art.99 kpc Sąd obciążył płatnika składek obowiązkiem zwrotu organowi rentowemu kwoty 60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.