Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 grudnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od wcześniejszej daty

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala A. B. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 listopada 2014 r. do dnia 30 listopada 2014 r.

Sygn. akt IV U 665/15

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 12.12.2014 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał ubezpieczonej A. B. prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1.12.2014 r. W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, iż prawo to przyznał rozpatrując wniosek z 4.12.2014 r. W toku postępowania przed organem rentowym zostało ustalone, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 31.10.2017 r.

Od decyzji tej odwołanie wniosła ubezpieczona A. B. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do renty nie od grudnia 2014 r., lecz od listopada 2014 r. do 31.10.2017 r. W uzasadnieniu odwołania podniosła, iż jest nadal, tj. od 2009 r. częściowo niezdolna do pracy. Nie została również poinformowana przez ZUS o konieczności sporządzenia odrębnego wniosku o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł, iż podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiło orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.11.2014 r. Ponadto, zdaniem ZUS, zaskarżona decyzja jest zgodna z art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, gdyż ustala ubezpieczonej prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od początku miesiąca, w którym został złożony wniosek o przyznanie powyższego prawa.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczona A. B. była poprzednio uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. W ostatnim okresie, tj. od 1.11.2011 r. do 31.10.2014 r. podstawę powyższego stanowiła decyzja (...) Oddział w S. z dnia 10.11.2011 r. (decyzja k. 72 akt ZUS).

W dniu 12.09.2014 r. ubezpieczona złożyła na urzędowym formularzu wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 74-75 akt ZUS). Wniosek ten nie zawierał rubryki, w której należałoby sprecyzować, czy ubezpieczona domaga się przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z tytułu choroby zawodowej, wypadku przy pracy czy może z ogólnego stanu zdrowia.

W związku z powyższym, ubezpieczona została skierowana na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z dnia 8.10.2014 r. stwierdził, iż A. B. jest nadal częściowo niezdolna do pracy do 31.10.2017 r., jednakże niezdolność ta nie pozostaje w związku z chorobą zawodową (orzeczenie k. 78 akt ZUS). Od powyższego orzeczenia ubezpieczona wniosła sprzeciw (k. 12 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej). Z związku z tym, w dniu 28.10.2014 r. ubezpieczona została przebadana przez Komisję Lekarską ZUS, która orzekła, iż A. B. jest częściowo niezdolna do pracy do 31.10.2017 r. (orzeczenie k. 80 akt ZUS). Organ rentowy działając w trybie nadzoru, stosownie do treści art. 14 ust. 5 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, przekazał sprawę do rozpatrzenia przez Komisję Lekarską. Wymieniony organ w orzeczeniu z dnia 19.11.2014 r. stwierdził, iż ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy do 31.10.2017 r., co nie pozostaje w związku z chorobą zawodową (orzeczenie k. 84 akt ZUS).

Na tej podstawie (...) Oddział w S. wydał w dniu 29.11.2014 r. decyzję, w której odmówił A. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową od 1.11.2014 r. (decyzja k. 87 akt ZUS).

W dniu 4.12.2014 r. ubezpieczona złożyła do (...) Oddział w S. wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 1-4 akt ZUS). W związku z powyższym, opierając się na wyżej wymienionym orzeczeniu Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.11.2014 r., zaskarżoną decyzją z dnia 12.12.2014 r. organ rentowy przyznał A. B. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1.12.2014 r. do 31.10.2017 r. (decyzja k. 9 akt ZUS). W uzasadnieniu ZUS wskazał, iż powyższe prawo zostało przyznane ubezpieczonej od początku miesiąca, w którym złożyła wniosek z dnia 4.12.2014 r., tj. od 1.12.2014 r.

Odwołanie A. B. zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie bezspornym pozostawało, że ubezpieczona jest niezdolna do pracy oraz iż powyższe nie ma związku z chorobą zawodową. Miarodajnym było bowiem orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 19.11.2014 r., w którym stwierdzono, iż A. B. jest częściowo niezdolna do pracy do 31.10.2017 r., co nie ma związku z chorobą zawodową (k. 84 akt ZUS). Spór toczył się natomiast wokół początkowej daty okresu, na który powinno zostać ubezpieczonej przyznanie prawo do renty.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia jest ustalenie daty, w której ubezpieczona wniosła o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy. W ocenie Sądu, należy przyjąć, iż powyższe nastąpiło w dniu 12.09.2014 r. Na uwagę zasługuje, iż w piśmie pochodzącym z tego dnia ubezpieczona nie sprecyzowała, o przyznanie którego prawa wnioskuje. Intencją ubezpieczonej było uzyskanie prawa do renty (wyjaśnienia ubezpieczonej k. 9v akt sprawy). Wobec powyższego, do obowiązku organu rentowego należało rozstrzygnięcie zarówno w przedmiocie ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z związku z chorobą zawodową jak również prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy „z ogólnego stanu zdrowia”. Jako niewłaściwie zatem należy określić postępowanie ZUS, który w oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej z dnia 19.11.2014 r., wydał w dniu 28.11.2014 r. decyzję odmawiająca przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową i zaniechał wydania decyzji ustalającej prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Należy mieć również na uwadze, iż wydając zaskarżoną decyzję z dnia 12.12.2014 r., ZUS opierał się na orzeczeniu Komisji Lekarskiej z dnia 19.11.2014 r., które to orzeczenie zostało wydane w toku postępowania administracyjnego zainicjowanego wnioskiem ubezpieczonej z dnia 12.09.2014 r.

Godnym uwagi jest fakt, iż zgłaszając wniosek z dnia 12.09.2014 r. ubezpieczona posługiwała się urzędowym formularzem pochodzącym od ZUS. Tym bardziej zatem nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji w postaci odmowy przyznania jej spornego prawa za listopad 2014 r.

Wobec powyższego uznać należy, iż w sprawie niniejszej zastosowanie znajdzie norma wyrażona w art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.

o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2013 poz. 1440 ze zm.), zgodnie z którą świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Właściwe jednak zastosowanie powyższej normy wymaga uwzględnienia, iż wniosek o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy został złożony przez ubezpieczoną w dniu 12.09.2014 r. oraz, iż A. B. miała przyznane prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową do dnia 31.10.2014 r. W konsekwencji, właściwą datą początkową przysługiwania ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy jest 1.11.2014 r. Wobec faktu, iż organ rentowy nie kwestionował, że niezdolność ta istniała do 31.10.2017 r. i przyznał A. B. prawo do niezdolności do pracy w okresie od 1.12.2014 r. do 31.10.2017 r., zasadnym było zmodyfikowanie zaskarżonej decyzji. Zmiana ta powinna polegać na tym, iż ubezpieczonej należało ustalić prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w brakującym okresie, tj. od 1.11.2014 r. do 30.11.2014 r.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w wyroku.