Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	stażysta Renata Olędzka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2014r. w S.

odwołania G. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 25 marca 2013 r. Nr (...)-SER

w sprawie G. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo G. M. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 22 lutego 2013r. do 31 sierpnia 2014r.

Sygn. akt: IV U 630/14 UZASADNIENIE

Decyzją z (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 i 58 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił G. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła G. M. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Ubezpieczona wskazała, że od 2002r., kiedy podjęła leczenie, jej stan zdrowia się nie polepszył, a wręcz pogorszył (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 12 marca 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Wyrokiem z 4 lutego 2014r. Sąd Okręgowy w Siedlcach: I. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał G. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 22 lutego 2013r. do 31 sierpnia 2014r.; II. oddalił odwołanie w pozostałej części (wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z 4 lutego 2014r. k.18 i uzasadnienie tego wyroku k.21-22).

Na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. od powyższego wyroku (apelacja k.25-28 akt sprawy), Sąd Apelacyjny w Lublinie wyrokiem z 21 maja 2014r. uchylił zaskarżony wyrok w punkcie I, zniósł postępowanie przed Sądem Okręgowym w Siedlcach w zakresie rozprawy z dnia 4 lutego 2014r. i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania. Sąd Apelacyjny zalecił, aby w toku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy doręczył odpis opinii pełnomocnikowi organu rentowego, a w zakresie rozpoznania istoty sprawy uzupełnił postępowanie dowodowe i ustalił kwalifikacje zawodowe wnioskodawczyni. Nadto poddał pod rozwagę Sądu pierwszej instancji dopuszczenie dowodu z opinii biegłych sądowych lekarzy dobranych odpowiednimi specjalnościami do schorzeń wnioskodawczyni celem rozpoznania schorzeń i oceny wpływu tych schorzeń na zdolność wnioskodawczyni do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 21 mają 2014r. wraz z uzasadnieniem k.39-46).

W toku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 21 stycznia 2013r. G. M. wystąpiła do (...) Oddział w S. o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k. 1 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 11 lutego 2013r. ustalił, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Lekarza Orzecznika k.8 akt rentowych). Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia, ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 12 marca 2013r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika k.11 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 12 marca 2013r. k.14 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 25 marca 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja k.24 akt rentowych).

Ubezpieczona cierpi na przewlekły zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego z ograniczeniem ruchomości, na tle zmian zwyrodnieniowych i wielopoziomowej dyskopatii – leczonej operacyjnie (2011, 2012), ponadto przeszła rekonstrukcję więzadła krzyżowego przedniego (2007) po urazie skrętnym kolana prawego i występuje u niej pourazowa niestabilność przednio-przyśrodkowa stawu kolanowego prawego z przewlekłym zespołem bólowym i ograniczeniem sprawności ruchowej. Schorzenia te upośledzają sprawność i wydolność fizyczną ubezpieczonej. Utrzymujący się przewlekły zespół bólowy, ze znacznym ograniczeniem ruchomości odcinka lędźwiowego, dolegliwości bólowe stawu kolanowego prawego z jego niestabilnością powodują, że w przypadku ubezpieczonej przeciwwskazana jest praca wymagająca dźwigania, długiego stania, praca w pozycjach wymuszonych, Okoliczności te czynią ubezpieczoną częściowo niezdolną do pracy od 22 lutego 2013r. do 31 sierpnia 2014r. (opinia biegłego ortopedy i neurologa k.8-9 akt sprawy).

Ubezpieczona ma (...) lata i ma wykształcenie zawodowe - monter urządzeń telekomunikacyjnych. W zawodzie tym ubezpieczona pracowała przez 8 lat. Była to praca wymagająca siedzenia, stania i chodzenia. Następnie pracowała jako pakowacz w hucie szkła, była to praca stojąca. W kolejnych okresach ubezpieczona pracowała jako krawcowa , pomoc kuchenna oraz sprzątaczka (kwestionariusz okresów składkowych i nieskładkowych k.3 akt rentowych, świadectwa pracy k.7-9, 13, 17-23 akt o świadczenie przedemerytalne, wyjaśnienia ubezpieczonej k.57-57v – nagranie od minuty 1 do 8).

W okresie od 24 listopada 2012r. do 21 lutego 2013r. ubezpieczona była uprawniona do świadczenia rehabilitacyjnego (decyzja 4 grudnia 2012r. o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego k.48 akt organ rentowego o świadczenie rehabilitacyjne).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej G. M. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonej istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłych lekarzy z zakresu neurologii i ortopedii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest osobą częściowo niezdolną do pracy od 22 lutego 2013r. do 31 sierpnia 2014r. Analizując opinię biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonej, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Biegli rzeczowo wyjaśnili dlaczego uzasadnione jest uznanie ubezpieczonej za osobę częściowo niezdolną do pracy. Wskazali, że z uwagi na schorzenia narządu ruchu w przypadku ubezpieczonej przeciwwskazana jest praca wymagająca dźwigania, długiego stania i praca w pozycjach wymuszonych, a w takich właśnie warunkach pracowała ubezpieczona na stanowisku montera urządzeń telekomunikacyjnych. Również pozostałe wykonywane przez nią prace np. w charakterze pomocy kuchennej czy osoby sprzątającej wymagały od niej stania, chodzenia, dźwigania. Dlatego w pełni aktualne jest stwierdzenie biegłych, że rozpoznane u ubezpieczonej schorzenia stanowią przeciwwskazanie do wykonywania przez nią pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Przedmiotowa opinia biegłych nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 22 lutego 2013r. ,tj. od dnia następnego po ustaniu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego do 31 sierpnia 2014r.